Potrzebuję rady (ubiór a pewność siebie) :)

[omg_its_me]

Od razu przepraszam jeśli tego typu temat gdzieś jest, ale tu jest tyle wątków, że nawet wyszukiwarka niezbyt pomogła

To ja może zacznę od początku, mam prawie 20 lat i zazwyczaj jestem nieśmiała, cicha i strasznie "przeciętna"... Nie chodzi o to, że nie lubię siebie, po prostu wolałabym być bardziej pewna siebie i mniej przejmować się opiniami innych (ale sądzę, że nie jestem w tym odosobnionym przypadkiem ).
I tak: lubię mocny makijaż oczu, "rockową" biżuterię, raczej ciemne, podkreślające figurę ciuchy. Ale zazwyczaj się tak nie ubieram. Boję się, że wtedy ludzie zaczną mnie zauważać, a skoro zaczną mnie zauważać to będą mieć jakąś opinię, która oczywiście może być negatywna. I tym sposobem jestem dalej szarą myszką... Jednak jeśli już się przekonam i wdzieję taki imidż to czuję się bardziej pewna siebie, otwarta, towarzyska... Tylko w pewnym momencie ta 'sielanka' jest przerywana przez atak paniki pt. "a co ludzie pomyślą?" i koniec. Potrafi mi to zepsuć cały dzień (albo i kilka), czasem mam ochotę stać się całkiem niewidoczna.
Tłumaczę sobie wtedy, że nawet jeśli ubiorę się jakoś dziwnie czy palnę jakąś gafę, to w sumie za jakiś czas i tak nie będzie się to liczyło, kiedyś będę się z tego pewnie śmiać. A skoro mam "szaleć", to chyba najlepszy wiek do tego.
I tak np. kupiłam sobie buty - trampki na wysokim obcasie (takie czarne z CCC ), wyszłam w nich może 3 razy w tym raz przeszłam się po mieście i cóż, kilka osób dziwnie się popatrzyło, kilka uśmiechnęło złośliwie i koniec mojej radochy z butów, które fakt są może trochę "nietypowe", ale jednak mi się podobają, a o gustach się nie dyskutuje nie?
Tak więc, czy Wy też tak czasem macie? Macie na to jakiś sposób?

i tak btw... czy trampki na obcasie naprawdę są takie 'obciachowe' czy co?

a w ogóle to witam, to mój pierwszy post na forum

[nisiaq]

Jeśli chodzi o lęk przed zmianą stylu, to może rób to stopniowo, co? Na początku tylko dodatki, potem powoli dokładaj kolejne elementy. Może tak będzie mniej stresująco.

Nie będę Ci truć, że ludźmi się nie ma co przejmować, bo ja sama- jak pewnie wiele osób- nie umiem tego nie robić. Ale może, jeśli po troszku ośmielisz się "wychodzić ze skorupki" to zauważysz, że ludzie wcale Cię nie pożrą, ba, jeśli nawet zwrócą uwagę, to większość z nich zapomni o tym co widziało po paru minutach.

Powodzenia w Twojej metamorfozie Głowa do góry i uwierz w siebie

[201804100943]

jakbym czytała trochę o sobie...
W szafie mam pełno różnych ciuchów, ale nigdy jakos nie chce mi się tego wszystkiego dopasowywać, układać zestawy czy cos. Zwykle ubieram się w jednokolorowe rzeczy (tzn. np. biały czy czarny sweter bez ozdób), bo faktycznie nie chce się przejmować opiniami innych, bo niestety jestem na nie podatna...

Co do trampek na obcasie to czemu nie, mnie akurat się podobaja (byle nie w jakims oczo☠☠☠nym kolorze )

[nutka22]

A może po jakiejś przerwie, np. wakacyjnej. Ja tak zrobiłam, choć niektórych rzeczy nie mam jeszcze odwagi nosić na uczelnię (jestem na medycynie i wielu ludzi jest "dziwnych"). W sumie żałuję, że moja transformacja nie dokonała się przed pójściem na studia, byłoby łatwiej być od początku postrzeganą jako "inaczej ubierającą się".

[creativve]

Powiedzcie czy nie jest tak, że jeśli coś zmieni się w swoim wyglądzie to od razu ludzie nas zauważają, komentują, wypytują? być może w mieście jest trochę inaczej, ale w małej miejscowości wszyscy chcą wszystko wiedzieć o innych i nawet broniąc swojej prywatności to się jakoś nie udaje... bo ja tak samo jak autorka wątku zawsze się wszystkimi przejmowałam,wolałam się nie "wychylać", trzymałam sie raczej z boku, ale zainteresowanie "modą" wróciło, styl grzecznej dziewczynki się znudził i prawdę mówiąc też chciałabym być bardziej pewna siebie, bardziej odważna no i wiecie mieć przez to jakiś taki magnetyzm w sobie, wyrobić w sobie jakis taki styl? poczucie bycia takim a nie innym? nie potrafie dobrać słów, ale mam nadzieje ze wiecie o co chodzi nie tylko o ubiór ale też o to jak sie czujemy, co soba reprezentujemy, bo za pewnością siebie idzie wiele rzeczy, czyż nie? Ale do chodzę do wniosku, ze to siedzi w głowie, bo czasami mam dni, że naprawdę mało mnie obchodzi to co ludzie o mnie pomyślą, a innego dnia jakoś nie potrafię się przemóc.
Ostatnio widziałam dziewczynę w takich trampkach na obcasie, zwracała uwagę na siebie - to fakt ale reszta stroju do siebie pasowała i dziewczyna wyglądała super.

[Dagunia]

Trampki na obcasie są okropne, obrzydliwe, przerażające itp. Sama bym się obejrzała za taką osobą bo nie wierze jak można coś takiego założyć.

Co do ubioru nie mysl co ludzie powiedzą tylko jak Ty się w tym czujesz. Jeśli dobrze się w czymś czujesz, jesteś pewna swojego wyglądu to nikt Cię nie skrytykuje. Tylko szare myszki które boją się własnego cienia są narażone na prawdziwą krytyke.

[assia92]

Miałam podobny problem Po prostu trzeba pomalutku zmieniać garderobe, ja tym sposobem zmieniam się już od 2 lat. Jestem nieśmiała i nie lubie się rzucać w oczy. Niewiem czy oglądzasz ale we wczorajszym odcinku Brzyduli Ulka zmieniła swój wizerunek na bardziej kobiecy. Nie przeżyłabym takiego dnia Wszyscy robia wielkie oczy "jak ty wygladasz". Dla mnie byloby to krępujące mimo że fajnie bym wyglądała. :p Straszne No niestety raczej co do zmian trzeba być cierpliwym i po mału przełamywać lęk przed opinią innych. I ja również czuję sie pewna siebie jak dobrze sie ubiore, bo jak byle jak to czuje sie taka do kitu heh ale to już inny problem...
A co do trampek do sama nigdy bym nie zalozyla (nie w moim stylu) ale na niektórych dziewczynach wyglada to calkiem znośnie.

[omg_its_me]

dzięki za odpowiedzi i za rady i dobrze wiedzieć, że nie tylko ja mam taki problem

a co do tych trampek, widzę, że rzeczywiście przyciągają uwagę i pozytywną i negatywną, ale samej pewne rzeczy które noszą inni mi się nie podobają - wiadomo, gusta i opinie są różne... ale do mnie przemówiło ostatecznie moje 'skąpstwo' :P skoro je kupiłam i za nie zapłaciłam, a mi się podobają i są wygodne, to nie mogą leżeć w szafie, o

[mloda71]

O! I takiej postawy sie trzymaj, to bedzie git. Taka terapia szokujaca tez pomaga. Jezeli ubierasz sie, a nie "przebierasz", czuje sie w tym dobrze i jestes przekonana do tego co nosisz, to po paru wyjsciach bedziech chodzic z glowa do gory. Powodzenia.

[meginnia]

Co do trampek - jezeli tobie sie podobaja, to jasne ze nos Co z tego, ze ktos sie obejrzy, popatrzy, mzoe sie zlosliwie usmiechnie, pojdzie dalej i za 10sekund zapomni, a ty niepotrzebnie sie zadreczasz i psujesz sobie humor takimi glupotami. Nie warto, szkoda zycia ;D

Sama od zawsze ubieram sie troche inaczje niz inni, nie boje sie ekstrawagancji, naprawde, nie ma dnia zeby ktos na mnie krzywo nie spojrzal juz nie mowiac o komentarzach, ktore sa BARDZO czeste. Wiesz, gdybym miala sie przejmowac kazdym, komu sie nie podoba cos w moim wygladzie, to juz dawno mialabym ciezka depresje Niech sie smieja ze jestes inna, ty sie smiej ze nie maja odwagi byc inni i zlewaja sie w bezksztaltna, identyczna i szara mase

Chociaz jezeli jako osoba niesmiala, niewidoczna, nagle zaczniesz sie ubierac inaczej i oryginalnie, zaczniesz sie mocno wyrozniac, na pewno beda komentarze. Moja znajoma czasem ubrala sie troche odwazniej - i nie mowie tu o wielkich ekstrawagancjach, raczej bluzka w zywszym kolorze albo z wiekszym dekoltem... byla cicha i niesmiala, niezbyt lubiana w owczesnym naszym srodowisku, komentarze byly zawsze, chociaz nigdy wprost. Po prostu ludzi dziwi, jak osoba, ktora jest kompletnie niezauwazalna nagle zaczyna demonstrowac swoja obecnosc ubiorem, przy czym w zachowaniu nic sie nie zmienia, tak samo jak dziwi ich nagla zmiana stylu, jezeli ktos na codzien chodzi w adidasach i bluzach z kapturem, a pewnego dnia zalozy biala koszule, na to sweterek i eleganckie kozaki, reakcja znajomych jest oczywista, ale tym tez nie warto sie przejmowac - ot, zwykla ciekawosc, co sie stalo

Najlepiej dodawaj stopniowo rozne elementy, raz pasek z cwiekami, innym razem megawysokie szpilki, a innym razem pasek, szpilki i smooky eyes, w koncu dojdziesz do zamierzonego efektu Powodzenia zycze