Nie jestem gotowa na dziecko...

[bezpaniki]

uwielbiam to, każdy najmądrzejszy i "jak już urodzisz, to będzie ok, bo od razu pokochasz". radzę poczytać o baby blues i depresji poporodowej.
są ludzie (kobiety!) które w ogóle nie chcą mieć dzieci. Nie marzą o nich, nie szukają ojca, nie starają się, nie lubią, nie czują potrzeby. Nie bo nie. I kwestia studiów, pracy, wieku, rodziny, faceta nie ma tu nic do rzeczy. Najgorsze są "wpadki" z zabezpieczenia, kiedy para zrobiła wszystko, żeby do tego nie doszło, a i tak są dwie kreski. Wyobrażacie sobie usłyszeć od rodziców "wiesz, pękła nam gumka, wzięliśmy tabletkę po, ale cóż, stało się i jesteś. oczywiście, cię kochamy, po prostu nie byliśmy wtedy gotowi na dziecko".
Wbrew pozorom im młodsze dziewczyny, tzn poniżej 20, tym mają łatwiej, bo wszyscy współczują, pochylają się, pomagają. Jak starsza, to, jak widać w tym wątku, o co jej chodzi, powinna się cieszyć...

GoodNight, usiądź z facetem i pogadaj. Powiedz mu o swoich wątpliwościach, o swoich myślach i strachu. Przemyśl sobie sama, czemu tak naprawdę nie chcesz bobasa teraz? Co jest powodem twojej paniki? Jest wiele możliwości, a każda z nich ma swoje złe i dobre strony, musisz przemyśleć, która opcja będzie DLA CIEBIE najlepszym rozwiązaniem, co wywrze na ciebie najmniejszy, psychiczny wpływ.
Mówisz, że facet się cieszy, więc musisz liczyć się z tym, że jeśli ty nie zechcesz urodzić/wychowywać tego dziecka, on od ciebie odejdzie. Zastanów się też nad tym.

[muszynianka]

są ludzie (kobiety!) które w ogóle nie chcą mieć dzieci.

doczytaj sobie, to się dowiesz że ona dziecko planowała.

[Diversification]

Napisane przez bezpaniki

uwielbiam to, każdy najmądrzejszy i "jak już urodzisz, to będzie ok, bo od razu pokochasz". radzę poczytać o baby blues i depresji poporodowej.
są ludzie (kobiety!) które w ogóle nie chcą mieć dzieci. Nie marzą o nich, nie szukają ojca, nie starają się, nie lubią, nie czują potrzeby. Nie bo nie. I kwestia studiów, pracy, wieku, rodziny, faceta nie ma tu nic do rzeczy. Najgorsze są "wpadki" z zabezpieczenia, kiedy para zrobiła wszystko, żeby do tego nie doszło, a i tak są dwie kreski. Wyobrażacie sobie usłyszeć od rodziców "wiesz, pękła nam gumka, wzięliśmy tabletkę po, ale cóż, stało się i jesteś. oczywiście, cię kochamy, po prostu nie byliśmy wtedy gotowi na dziecko".
Wbrew pozorom im młodsze dziewczyny, tzn poniżej 20, tym mają łatwiej, bo wszyscy współczują, pochylają się, pomagają. Jak starsza, to, jak widać w tym wątku, o co jej chodzi, powinna się cieszyć...

GoodNight, usiądź z facetem i pogadaj. Powiedz mu o swoich wątpliwościach, o swoich myślach i strachu. Przemyśl sobie sama, czemu tak naprawdę nie chcesz bobasa teraz? Co jest powodem twojej paniki? Jest wiele możliwości, a każda z nich ma swoje złe i dobre strony, musisz przemyśleć, która opcja będzie DLA CIEBIE najlepszym rozwiązaniem, co wywrze na ciebie najmniejszy, psychiczny wpływ.
Mówisz, że facet się cieszy, więc musisz liczyć się z tym, że jeśli ty nie zechcesz urodzić/wychowywać tego dziecka, on od ciebie odejdzie. Zastanów się też nad tym.

Przecież autorka planowała dziecko.

[assantea]

"wychowaj, oddaj do rodziny zastępczej, usuń ciążę" - takie rady dawały ci wizażanki powyżej. Tylko jakoś nikt nie zauważył że to OBOJE powinniście podjąć decyzję /Ty i TŻ/ a nie tylko Ty - bo to równiez jego dziecko. A może on w ogóle nie dopuszcza żadnej z drastycznych decyzji i ma do tego PEŁNE PRAWO. Myślę że to poczatki ciąży i dlatego jesteś w szoku. Po części rozumiem Twój szok - nikt nie lubi być "zaskakiwany" i to jeszcze w tak poważnej sprawie jaką jest mające się pojawic na świecie dziecko.
Jestem przekonana że ochłoniesz i wszystko bedzie dobrze

[Luba]

Chyba każda myśląca kobieta boi się macierzyństwa. Każda przeżywa chwile paniki, stres że sobie nie poradzi, że jeszcze nie teraz, że nie jest gotowa. Bo przecież, tak na dobra sprawę, jak sie mozna przygotowac na taką życiową rewolucję.
Nawet te matki, które chciały, planowały, czekały i się cieszą z dwóch kresek, maja chwile zwątpienia.
Nie jesteś gorsza niz inne kobiety, one tez miewały podobne myśli.
Chętnie powiedziałabym, że wszystko bedzie dobrze, bo wierzę że tak będzie. Ale czy mi w to uwierzysz?
Masz przyjaciólke z która możesz pogadać o swoich watpliwościach? Rozmowa z kims dużo nam daje i pomaga rozwiązać problemy a także pomaga rozwiązać różne myślowe supły.
Powodzenia Ci życzę!

[Romanaccia]

Napisane przez bezpaniki

uwielbiam to, każdy najmądrzejszy i "jak już urodzisz, to będzie ok, bo od razu pokochasz". radzę poczytać o baby blues i depresji poporodowej.
są ludzie (kobiety!) które w ogóle nie chcą mieć dzieci. Nie marzą o nich, nie szukają ojca, nie starają się, nie lubią, nie czują potrzeby. Nie bo nie. I kwestia studiów, pracy, wieku, rodziny, faceta nie ma tu nic do rzeczy. Najgorsze są "wpadki" z zabezpieczenia, kiedy para zrobiła wszystko, żeby do tego nie doszło, a i tak są dwie kreski. Wyobrażacie sobie usłyszeć od rodziców "wiesz, pękła nam gumka, wzięliśmy tabletkę po, ale cóż, stało się i jesteś. oczywiście, cię kochamy, po prostu nie byliśmy wtedy gotowi na dziecko"..

ale autorka watku planowala dzieci,nie teraz,ale jednak....
nie mozesz,z gory zakladac,ze moze miec depresje poporodowa,moze byc zupelnie odwrotnie ...
Pozatym jest osoba dorosla,nie nastolatka wie,ze uprawiajac seks bez zabespieczenia mozna zajsc w ciaze troszke odpowiedzialnosci !
rozumiem,ze nie jest gotowa na dziecko ,jesli ten stan rzeczy bedzie trwal nadal moze rozwiazaniem bylaby adopcja,ale z drugiej strony to bardzo egoistyczne podejscie do sprawy,to dziecko ma ojca ! ,moze on zechcialby je wychowywac.... maa narzeczonego i wsparcie rodziny mysl o adopcji jest dla mnie w takiej sytuacji straszna ! autorka nie mysli o nich,o swoim partnerze tylko o sobie i swoim strachu.....
wiem,ze nikt jej przeciez nie moze zmusic do rodzenia czy wychowywania dziecka,jesli naprawde tego nie chce i nie czuje,ale moze to tylko szok,panika.... powinna dac sobie troche czasu.

---------- Dopisano o 14:35 ---------- Poprzedni post napisano o 14:33 ----------

Napisane przez assantea

"wychowaj, oddaj do rodziny zastępczej, usuń ciążę" - takie rady dawały ci wizażanki powyżej. Tylko jakoś nikt nie zauważył że to OBOJE powinniście podjąć decyzję /Ty i TŻ/ a nie tylko Ty - bo to równiez jego dziecko. A może on w ogóle nie dopuszcza żadnej z drastycznych decyzji i ma do tego PEŁNE PRAWO. Myślę że to poczatki ciąży i dlatego jesteś w szoku. Po części rozumiem Twój szok - nikt nie lubi być "zaskakiwany" i to jeszcze w tak poważnej sprawie jaką jest mające się pojawic na świecie dziecko.
Jestem przekonana że ochłoniesz i wszystko bedzie dobrze

[muszynianka]

a nie tylko Ty - bo to równiez jego dziecko

jak ktoś zostanie sam z dzieckiem to raczej nie on?

[assantea]

Napisane przez muszynianka

jak ktoś zostanie sam z dzieckiem to raczej nie on?

a skąd to założenie że ona zostanie sama z dzieckiem?

[biala lila]

moim zdaniem te plany mogły się tak rozciągać na okres iluś tam lat jeszcze. może podświadomie odkładałaby tą decyzje . Autorko gratuluję , może przekonasz się jeszcze do dziecka. to cześć Ciebie
trzymaj się ciepło i dbaj o Was

[simonee]

Kiedys sie zapytalam mojej mamy jak to jest zaliczyc wpadke?(moi rodzice zalicyli wpadke ktora jestem ja ) bo ja sobie nie wyobrazalam byc w ciazy... urodzic, zajmowac sie i wychowywac! to byl jakis kosmos! ale mama powiedziala mi tak, ze te 9 miesiecy jest po to, zeby dziecko sie rozwijalo a przyszla matka, oswoila sie z tym, nawiazala wiez i "dorosla" do odpowiedzialnosci i rozbudzic instynkt macierzynski.
Teraz jestes przerazona i nie chcesz byc w ciazy, ale daj sobie i tej fasolce czas i szanse a napewno wszystko dobrze sie skonczy a ty nie bedziesz potrafila sobie wyobrazic innego zycia...
Aborcja usunie twoj "problem" ale to co zostanie ci w pamieci bedziesz miec do konca zycia...
Trzymam kciuki za Ciebie i za to ze wszystko dobrze sie ulozy

[muszynianka]

Napisane przez assantea

a skąd to założenie że ona zostanie sama z dzieckiem?

Napisała.
Z resztą, to ona jest w ciąży nie on, nawet jeśli dziecko jest wspólne teraz on może gadać i nie zgadzać się na oddanie do adopcji, ale to ona przejdzie tortury psychiczne i to ona nie jest w tej bardziej niewygodnej sytuacji. I to ona zostanie sama, jeśli znudzi mu się rola ojca

[biala lila]

Napisane przez muszynianka

Napisała.
Z resztą, to ona jest w ciąży nie on, nawet jeśli dziecko jest wspólne teraz on może gadać i nie zgadzać się na oddanie do adopcji, ale to ona przejdzie tortury psychiczne i to ona nie jest w tej bardziej niewygodnej sytuacji. I to ona zostanie sama, jeśli znudzi mu się rola ojca

ja raczej wycztałam , że jest związana z mężczyzna , ktory cieszy się z ciąży więc skąd wizja samotnego życia autorki ?

[assantea]

Napisane przez muszynianka

Napisała.
Z resztą, to ona jest w ciąży nie on, nawet jeśli dziecko jest wspólne teraz on może gadać i nie zgadzać się na oddanie do adopcji, ale to ona przejdzie tortury psychiczne i to ona nie jest w tej bardziej niewygodnej sytuacji. I to ona zostanie sama, jeśli znudzi mu się rola ojca

planują ślub w przyszłym roku więc nie wiem gdzie Ty doczytałas że ona ma zostać sama....

[muszynianka]

I co z tego ze facet sie cieszy? To juz oznacza ze wszystko skonczy sie happy endem bo facet nie zwiał?

Rzuciło to cień wątpliwości na ich wzajemne relacje.

[Lexie]

Napisane przez GoodNight

Jestem w ciąży. W ciąży. To dla mnie koniec świata. Nie jestem gotowa na dziecko. Nie jestem gotowa na to zeby zostac matką. Nie moge brać odpowiedzialności za nowe życie. Nie potrafie. Nie umiem sobie z tym poradzić. Nie wiem co mam zrobic....

Z tego co piszesz wynika przede wszystkim, że jesteś w wielkim szoku. To zrozumiałe, skoro się zabezpieczaliście to tym bardziej musiało Cię to bardzo zaskoczyć.

Co do tego co zrobić... Postarać się uspokoić, poczekać aż szok trochę przejdzie, zastanowić się spokojnie. Masz różne możliwości, wymienione już w tym wątku. Musicie to dobrze wraz z TŻtem przemyśleć, szczególnie, że planowaliście dzieci w przyszłości, jesteście dorośli, macie ustabilizowaną sytuację. Może są plusy, których w tej chwili nie widzisz bo jesteś przerażona.

Nikt się nie rodzi z umiejętnością "bycia matką", kobiety się tego uczą, stopniowo, więc jeśli zechcesz, to też się nauczysz Przede wszystkim nie panikuj, chłoń i pogadaj z TŻtem, niech on też powie jak to wszystko widzi. Może pomoże Ci się oswoić z sytuacją, a może uda się Wam ustalić co dalej.

[biala lila]

Napisane przez muszynianka

Rzuciło to cień wątpliwości na ich wzajemne relacje.

bez przesady. chodziło jej o to , że to że nie zwiał to nie pełnia szczęścia bo wszytskie jej pisały że to ważne. nie doszukuj się tego czego nie ma.

[Diversification]

Napisane przez biala lila

bez przesady. chodziło jej o to , że to że nie zwiał to nie pełnia szczęścia bo wszytskie jej pisały że to ważne. nie doszukuj się tego czego nie ma.

Bo to jest ważne, że nie zwiał.

[muszynianka]

No ja nie wiem.

[kennedy]

autorka jeszcze nie do konca ogarnia sytuacje i dlatego jest przestraszona.

jak juz napisalam musi to spokojnie przemyslec, dac sobie czas na rpzetrawienie tego wielkiego njusa

[biala lila]

Napisane przez Diversification

Bo to jest ważne, że nie zwiał.

a czy ja mówie , że nie? Ja tylko tłumaczę sens słów autorki bo nie wszyscy zrozumieli.

[limetka87]

ja trochę nie rozumiem ciebie ...bo w tym wieku to już raczej kolej rzeczy mieć dziecko .Ja też zaliczyłam wpadkę w w wieku 19 lat.... kiedy pomyslnie zdalam mature a studia czekaly otworem..nawiadomosc o ciazy zareagowalam placzem ,histerią...no ale coż trzeba bylo wziasc odpowiedzialnośc za swoje czyny ,dziś mam 23 lata i 3 letnia corke ,studiuje -od wrzesnia daje dziecko do przedszkola i ide do pracy ..nie wyobrazam sobie zycia bez mojej coreczki ...ale na pytanie czy chce miec wiecej dzieci stanwoczo odpowiadam NIE NIE Nie ..

[201803290936]

Napisane przez limetka87

ja trochę nie rozumiem ciebie ...bo w tym wieku to już raczej kolej rzeczy mieć dziecko .
(...)

Nie każdy ma instynkt, nie każdy chce być rodzicem. Właśnie przez takie schematyczne myślenie - że to już wypada, bo wiek, bo kolej rzeczy - sporo osób decyduje się na dziecko, a potem zonk, że to dziecko im w życiu przeszkadza, nie potrafią dla niego zrezygnować z dotychczasowego stylu życia, męczą się, nie są dobrymi rodzicami.

[limetka87]

ja oczywiscie rozumiem ze nie kazdy chce mieć dziecko ,ale uprawiajac seks niestety podejmuje sie takie ryzyko -wiec nie wiem skad to wielkie zdziwienie i nagle niedojrzalość do bycia matka ... . Ja rozumiem histerie i szok u rozhwianej emocjonalnie nastolatki ale kobieta 26 lat to juz wydaje mi sie byc dojrzala ,ulożoną kobietą.To poprostu moja opinia i nie mialam zamiaru nikogo tu urazić .

[201803080934]

Tylko jakoś nikt nie zauważył że to OBOJE powinniście podjąć decyzję /Ty i TŻ/ a nie tylko Ty - bo to równiez jego dziecko.

tylko że to ona jest w ciąży, a jeśli decyzję podejmie pod jego wpływem, pod presją jego decyzji, pod jego naciskiem, to raczej szczęśliwa nie będzie. jeśli ich decyzje będą się rozmijać powinna postąpić tak jak sama czuje, że powinna postąpić, a nie tak jak on by chciał, bo nie wyniknie z tego nic dobrego.

[aga696]

Napisane przez muszynianka

Rzuciło to cień wątpliwości na ich wzajemne relacje.

No nie dziwne, nie są związani (nie mają ślubu),nie mieszkają razem,dziecko nie planowane więc są wątpliwości.

[muszynianka]

tylko że to ona jest w ciąży, a jeśli decyzję podejmie pod jego wpływem, pod presją jego decyzji, pod jego naciskiem, to raczej szczęśliwa nie będzie. jeśli ich decyzje będą się rozmijać powinna postąpić tak jak sama czuje, że powinna postąpić, a nie tak jak on by chciał, bo nie wyniknie z tego nic dobrego.

Otóż to!

[Lexie]

Napisane przez Grin

tylko że to ona jest w ciąży, a jeśli decyzję podejmie pod jego wpływem, pod presją jego decyzji, pod jego naciskiem, to raczej szczęśliwa nie będzie. jeśli ich decyzje będą się rozmijać powinna postąpić tak jak sama czuje, że powinna postąpić, a nie tak jak on by chciał, bo nie wyniknie z tego nic dobrego.

Ona jest w ciąży ale nosi też JEGO dziecko. Jeśli ich oczekiwania i plany w tej sytuacji rozmijają się na tyle, że nie będą w stanie dojść do porozumienia - może to mieć negatywny wpływ na związek. I wtedy raczej też nie będzie szczęśliwa.

Uważasz, że jeśli ona postąpi tak jak by chciała a jego zdanie w tej sprawie oleje, to to będzie miało dobre konsekwencje? Bo mnie się zdaje, że wtedy też nie wyniknie nic dobrego.

[201803080934]

Uważasz, że jeśli ona postąpi tak jak by chciała a jego zdanie w tej sprawie oleje, to to będzie miało dobre konsekwencje? Bo mnie się zdaje, że wtedy też nie wyniknie nic dobrego.

no to jaki kompromis w takiej sytuacji?

@down
też tak uważam, ale może lexie poda jakiś kompromis.

[muszynianka]

Jeżeli będą mieli inne zdanie, związek tak czy siak nieco podupadnie i dziwne byłoby w takiej sytuacji kierować się tym co chce mężczyzna.

[Diversification]

Napisane przez Grin

tylko że to ona jest w ciąży, a jeśli decyzję podejmie pod jego wpływem, pod presją jego decyzji, pod jego naciskiem, to raczej szczęśliwa nie będzie. jeśli ich decyzje będą się rozmijać powinna postąpić tak jak sama czuje, że powinna postąpić, a nie tak jak on by chciał, bo nie wyniknie z tego nic dobrego.

A jakby się ojciec dziecka czuł? Może to on potem będzie nieszczęśliwy, co? To jest ICH dziecko, a nie jej, więc on też ma prawo decydować.