Brak szacunku - co robić?

[White_Dove]

Samotna w rodzinie, samotna w związku..... bo co to za związek...

[201707171403]

Napisane przez biala_porzeczka

Teoretycznie wiem, że powinnam, bo to jakiś masochizm, praktycznie po prostu nie umiem, ciągle patrzę się w telefon, mam nadzieję, że zadzwoni, napisze... Łudzę się, że w końcu będzie taki jak kiedyś...

Jeszcze ta myśl, że niedługo mikołajki, święta, sylwester i będę po prostu sama, bo nie umiem wprost mówić bliskim o swoich problemach, a wszystkie moje przyjaciółki albo są już mężatkami/mamami albo same są w długoletnich związkach...

Jak możesz być z kimś kto cię wyzywa i tak poniża? Na co czekasz, aż cię kiedyś pobije?

[Adrianna_8]

Autorko, sprobuj przeanalizowac, dlaczego dwukrotnie w swoim zyciu wybralas ten sam typ mezczyzn. Bo to nie jest przypadek.

Wysłane z mojego HTC Desire 820 przy użyciu Tapatalka

[tereska21]

Napisane przez biala_porzeczka

Witam.
Jestem w związku od ponad dwóch lat. Relacja z moim chłopakiem nie zaczęła się łatwo, ponieważ byłam w wieloletnim związku, gdy go poznałam. Od niewinnych rozmów po jeszcze niewinne spotkania i tak to się zaczęło. Pan X (mój były) kompletnie nie był zainteresowany moją osobą, natomiast pan Y (obecny) robił wszystko, co każda kobieta może sobie wymarzyć, sprawiał, że czułam się doceniana, kochana, był czuły, delikatny, dobry, idealny... Dawał mi to, czego nie zaznałam będąc wiele lat z poprzednim chłopakiem. W końcu zdradziłam... Zerwałam wtedy z panem X,który de facto jakoś tego mocno nie przeżył, związałam się z panem Y i tak tworzyliśmy fajną parę. Jednak od dłuższego czasu wszystko się zmieniło. Ja przyznaję, jestem osobą dosyć zazdrosną, ale nie toleruję kłamstwa. Obecny chłopak zrobił się obojętny, po prostu ma mnie w dupie, nie wzruszają go moje prośby czy łzy. Idiotka. ☠☠☠**a idiotka, debilka, chora to słowa, które słyszę notorycznie, gdy się kłócimy. Wielokrotnie mówił mi, że gdybym wyszła i przestała się do niego odzywać, on nawet by do mnie nie zadzwonił... Dla porównania dodam, że za swoją byłą, która potraktowała go jak zabawkę, a był z nią dużo krócej niż ze mną, latał jak pies... Teraz mi mówi, że będzie z nią rozmawiał, chociaż wie, jak bardzo tego nie chcę, bo to ja byłam osobą, która pocieszała go, gdy tamta go zostawiła, wiem, jak bardzo ją kochał i tak naprawdę ciągle żyję z jej cieniem... czasem wydaje mi się, że byłam dla niego jakąś nagrodą pocieszenia po "pięknej" byłej dziewczynie...
Y non stop chce mi robić na złość, gdy zrobię coś głupiego, na przykład zupełnie nieświadomie wyślę emotkę "" w życzeniach urodzinowych, on twierdzi, że będzie pisał do swoich koleżanek, że pięknie wyglądają...
Ostatnio nazwał mnie nawet lafiryndą i dziwką, bo się z nim przespałam, kiedy miałam poprzedniego chłopaka...
Sprawił, że czuję się jak śmieć, nie mam ochoty wstać z łóżka, dla przykładu dzisiaj leżę i beczę od 8 rano...

Wiem, że gdybym słyszała taką sytuację, kazałabym tej dziewczynie natychmiast zerwać. Nie jestem jakaś brzydka, ułomna, poradziłabym sobie w życiu. Ale jest problem, z którym nie umiem się uporać - po prostu go kocham i żyję wspomnieniami, cudownymi wspomnieniami, jakich nikt inny wcześniej mi nie dał...

Dziewczyny, jesteście chyba moją jedyną deską ratunku...

Popatrz ile wad w jednym tekście a ile jeszcze pewnie jest takich o których nie wspomniałaś. On kiedyś będzie Twoim mężem, chciałabyś takiego? Czy chciałabyś takiego ojca dla swoich dzieci?

[Caudofemoralis]

Napisane przez biala_porzeczka

Chyba masz rację, muszę jakoś zająć się sobą, tylko nie wiem skąd znajdę w sobie na tyle siły, by nie dzwonić, nie pisać...

Możesz dołączyć do tego wątku, będzie ci raźniej : https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=968301 . Pamiętaj, teraz sobie nie wyobrażasz, że mogłabyś być sama, ale jak już do tego dojdzie, będzie ci ciężko uwierzyć, jak w ogóle mogłaś z nim być

[allmode]

Piszesz, że nie potrafisz być sama, bo już od lat nastoletnich wchodziłaś ze związku w związek. I to jest sedno problemu.
Naucz się być sama. Poczuć się dobrze sama ze sobą. Bo tylko wtedy będziesz mogła dobrze poczuć się w związku.
Ponadto ktoś wyżej bardzo słusznie zwrócił Ci uwagę na przeanalizowanie swoich związków i poszukanie odpowiedzi na pytanie, czemu zawsze tak wybierasz. Łapanie pierwszego z brzegu tylko dlatego, że "nie umiesz być sama" to kiepski powód do wchodzenia w relacje. Najpierw skup się na sobie, przemyśl wszystko, naucz się szanować sama siebie, stawiać granice.
A w nowy związek powinno się wchodzić dopiero wtedy, kiedy stare sprawy są zamknięte, uporządkowane - również pod względem uczuciowym.

Jeśli nieźle zarabiasz, a warunki w domu są nieciekawe, to czemu nie pomyślisz o wynajmie np. pokoju?

[I am Rock]

Co ty jeszcze z nim robisz? Poza czekaniem na magiczną przemianę, oczywiście.

[Lexie]

Z tym się nic nie da zrobić.
Tylko odejść.

[kasiuleczka160]

Napisane przez Caudofemoralis

Możesz dołączyć do tego wątku, będzie ci raźniej : https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=968301 . Pamiętaj, teraz sobie nie wyobrażasz, że mogłabyś być sama, ale jak już do tego dojdzie, będzie ci ciężko uwierzyć, jak w ogóle mogłaś z nim być

Zgadzam się w 100 % !!!

[Silesian Girl]

Szkoda Twojego czasu na ta farse...

[nyana89]

Pytasz co robić. Po pierwsze, najważniejsze i absolutnie priorytetowe: kopnąć go w A potem sobie uświadomić, że Ty go nie kochasz, tylko jesteś uzależniona od całej toksyny, którą on Ciebie zalał. Pomyśl. Idziesz do sklepu. Ktoś Cię zwymyśla od różnych, robi Ci na złość tylko po to, abyś poczuła się gorzej. Ale na koniec zapakuje Ci wszystko ładnie w torbę w geście miłosierdzia i jeszcze pożyczy miłego dnia. Czy taka osoba zyskała Twoją sympatię, czy raczej gardzisz nią za to, jak Cię potraktowała? No to właśnie. A jeśli sama nie jesteś w stanie się 'oduzależnić' i znaleźć miłości do samej siebie i zaginionego honoru, idź na terapię.

[szmyrk]

Autorko, majac jakies dwadziescia kilka lat jak mniemam i prace, pora ogarnac sie chocby na tyle, by odciac sie choc troche od duszacej rodziny i wynajac bodaj pokoj. Naprawde, to nic takiego i jestes w stanie to zrobic. Tak samo, jak poszukac terapii (moze byc i na NFZ, jesli nie bedzie Cie stac na prywatna wynajmujac pokoj).
Facet do odstrzalu, ale nie wiem, czy jestes wstanie go sama z siebie zostawic, a nawet jesli, to czy Twoj kolejny zwiazek ma szanse byc lepszy. Bo Twoim najwiekszym problemem jest chyba brak samodzielnosci i umiejetnosci bycia samej ze soba. Zacznij dzialac juz dzisiaj, malymi kroczkami - przegladnij ogloszenia wynajmu, poczytaj o roznych nurtach w psychoterapii.


P.S. W tym calym swoim nieszczesciu masz jednak wielkie szczescie, ze ten Twoj wybranek nie chcial z Toba zamieszkac

[White_Dove]

Napisane przez szmyrk

Autorko, majac jakies dwadziescia kilka lat jak mniemam i prace, pora ogarnac sie chocby na tyle, by odciac sie choc troche od duszacej rodziny i wynajac bodaj pokoj. Naprawde, to nic takiego i jestes w stanie to zrobic. Tak samo, jak poszukac terapii (moze byc i na NFZ, jesli nie bedzie Cie stac na prywatna wynajmujac pokoj).
Facet do odstrzalu, ale nie wiem, czy jestes wstanie go sama z siebie zostawic, a nawet jesli, to czy Twoj kolejny zwiazek ma szanse byc lepszy. Bo Twoim najwiekszym problemem jest chyba brak samodzielnosci i umiejetnosci bycia samej ze soba. Zacznij dzialac juz dzisiaj, malymi kroczkami - przegladnij ogloszenia wynajmu, poczytaj o roznych nurtach w psychoterapii.


P.S. W tym calym swoim nieszczesciu masz jednak wielkie szczescie, ze ten Twoj wybranek nie chcial z Toba zamieszkac

Takie wynajmowanie pokoju z obcymi ludzmi to według mnie słaby pomysł lepiej dozbierac i wynajac własny kąt. Wynajmowanie pokoju to tez lipna prywatnosc a nawet gorsza.

[763509f5cf445a4c28cec956de73c62121becc29]

Wynajmowanie mieszkania z 'obcymi' (przeciez mozna sie predzej zapoznac) ludzmi moze byc o wiele lepsza opcja niz mieszkanie z rodzicami, ktorzy nie szanuja prywatnosci.

[biala_porzeczka]

Myślę, że to byłaby dobra opcja, ale w tym roku zaczęłam studia zaoczne, które trochę rujnują mój budżet no i musiałam w związku z tym kupić sobie na raty komputer... zwłaszcza, że u mnie z pracą jest różnie mam stawkę godzinową, niektóre miesiące są bardzo dobre, ale inne - beznadziejne. Boję się, że nie będę w stanie się utrzymać na takim poziomie, żeby było mnie stać na wynajmowany pokój, jedzenie, studia i ratę... Tak jak wspomniałam - czasem na pewno dałabym radę, ale jak zarobię 700 zł będzie po prostu gorzej, więc chyba przemęczę się z rodzicami jeszcze to 1,5 roku, bo to studia podyplomowe...

Jeśli chodzi o terapeutę, jestem chyba jakaś głupia, ale nie umiem otwarcie mówić o swoich problemach...

[Kelecka]

Napisane przez Hiiroko

A zastanawialas sie nad mieszkaniem tzw. studenckim? 3-4 mlodych ludzi wynajmuje mieszkanie, kazdy ma swoj pokoj i wspolna jest jedynie kuchnia i lazienka. Tak byloby ci na pewno latwiej mieszkac, a jest to tez tansze, niz wynajecie mieszkania samemu

Mieszkanie z rodzina (jaka by nie byla) jest milion razy lepsze niz mieszkanie z obcymi ludzmi.

Dramat.

Nie popieram tej rady.

[763509f5cf445a4c28cec956de73c62121becc29]

Napisane przez Kelecka

Mieszkanie z rodzina (jaka by nie byla) jest milion razy lepsze niz mieszkanie z obcymi ludzmi.

Dramat.

Nie popieram tej rady.

Serio? Chcialabys spedzic okres dojrzewania i wejscie w doroslosc w pokoju z bratem?

[Adrianna_8]

Napisane przez Hiiroko

Serio? Chcialabys spedzic okres dojrzewania i wejscie w doroslosc w pokoju z bratem?

Ja tak spedzilam swoj okres dojrzewania i wejscie w doroslosc. Dzielilam pokoj z bratem i naprawde nie odbilo sie to na mnie w zaden sposob.

Myslalam, ze z innych powodow doradzasz jej wyprowadzke. Naprawde nie rozumiem tej nagonki, tym bardziej, ze z tego co zauwazylam, to duzo budowanych teraz mieszkan ma jednak dwa pokoje, wiec ktos posiadajacy dwojke dzieci sila rzeczy umieszcza ich w jednym pokoju.

Wysłane z mojego HTC Desire 820 przy użyciu Tapatalka

[Kelecka]

Napisane przez Hiiroko

Serio? Chcialabys spedzic okres dojrzewania i wejscie w doroslosc w pokoju z bratem?

Pisze to z perspektywy osoby, ktora mniej wiecej w wieku autorki musiala sie wyprowadzic (bo zmienialam nie tylko miasto ale i kraj zamieszkania) na cale mieszkanie dla siebie zaraz po studiach nie bylo mnie stac, a duma nie pozwalala brac od rodzicow, wiec zamieszkalam z dwiema wspollokatorkami i byl to szczerze mowiac koszmar.
Kazda rodzina / rodzice maja jakies tam swoje dziwne nawyki, sa w jakis sposob irytujacy, ale nie tak jak obcy ludzie i ograniczenia jakie mieszkanie wlasnie ze wspollokatorami narzuca.

[szmyrk]

Napisane przez White_Dove

Takie wynajmowanie pokoju z obcymi ludzmi to według mnie słaby pomysł lepiej dozbierac i wynajac własny kąt. Wynajmowanie pokoju to tez lipna prywatnosc a nawet gorsza.

Jasne, poczekac, a nuz sie jednorozec na teczy pokaze i droge do wlasnego kata wskaze
Skoro nie ma kasy na wynajem wlasnego mieszkania, to znaczy, ze nie ma i takie czekanie na np. lepiej platna prace to znow czekanie i nic nie robienie. Co jej to da, ze bedzie odladac? Odlozy ile? Na kilka miesiecy wynajmu? A potem co, wroci do rodzicow, czy poszuka czegos, na co ja bedzie stac (czyli pewnie pokoju)?
Wynamowanie pokoju moze byc switna sprawa, owszem, jest ryzyko - zalezy jak sie trafi, ale w kazdym przypadku moze to byc dobra lekcja zycia dla autorki.



Doczytalam, autorko, ze boisz sie, bo masz studia zaoczne na glowie. Moim zadniem szukasz wymowek Ok, nie musisz sie dzisiaj wyprowadzac - zaoszczedz troche na czarna godzine, i w przypadkach o jakich piszesz, bedziesz miala na zycie/wynajem oszczednosci. Poltorej roku dalszego meczenia sie w tosycznym domu to raczej nie jest dobry pomysl...

[Colderia]

Poczytaj mój wątek. On się nie zmieni. W każdym związku trzeba być trochę egoistą. Ja zerwałam i jakoś mi lżej bez ciągłych kłótni o bzdury.