boje się porodu

[201607060918]

Mam 25 lat i jestem ponad rok po ślubie. Zauwazyłam że mój maż (ma 29 lat) pragnie już mieć dziecko. Często o tym wspomina w rozmowach ze mna. Rodzicie i teściowe też ciągle pytaja: Kiedy będziecie mieć takiego ślicznego bobaska ?! Odpowiadam: Ludzie a czy mi się gdzieś śpieszy?!
Najlepsze w tym wszystkim jest to że pragne mieć dziecko. Jak patrze na dzieci mojego szwagra po prostu mu zazdroszcze. Szczęśliwa rodzinka!
Marzą mi sie spacery z dzieckiem, oglądanie wspólnie bajek, patrzenie jak stawia pierwsze kroki .. ale sie boje! Nie chodzi o wychowywanie lecz o ciąże i sam poród. Wielu historii się nasłuchałam (mam ojca ginekologa) Czasami nawet płacze bo jestem już bezsilna. Strach jest tak duży że czasami myśle o adopcji a nie o urodzeniu własnego dziecka. Z rodzicami nie chce o tym rozmawiać jedyne wsparcie mam w mężu. Powiedział że do niczego mnie nie zmusza, że poczeka ..

[Fresa]

Napisane przez czaaajka

Mam 25 lat i jestem ponad rok po ślubie. Zauwazyłam że mój maż (ma 29 lat) pragnie już mieć dziecko. Często o tym wspomina w rozmowach ze mna. Rodzicie i teściowe też ciągle pytaja: Kiedy będziecie mieć takiego ślicznego bobaska ?! Odpowiadam: Ludzie a czy mi się gdzieś śpieszy?!
Najlepsze w tym wszystkim jest to że pragne mieć dziecko. Jak patrze na dzieci mojego szwagra po prostu mu zazdroszcze. Szczęśliwa rodzinka!
Marzą mi sie spacery z dzieckiem, oglądanie wspólnie bajek, patrzenie jak stawia pierwsze kroki .. ale sie boje! Nie chodzi o wychowywanie lecz o ciąże i sam poród. Wielu historii się nasłuchałam (mam ojca ginekologa) Czasami nawet płacze bo jestem już bezsilna. Strach jest tak duży że czasami myśle o adopcji a nie o urodzeniu własnego dziecka. Z rodzicami nie chce o tym rozmawiać jedyne wsparcie mam w mężu. Powiedział że do niczego mnie nie zmusza, że poczeka ..

Ojciec ginekolog zamiast Cię straszyć opowieściami rodem "z krypty" powinien Tobie dokładnie ,cierpliwie i spokojnie wszystko wytłumaczyć.Odpowiedzieć na każde pytanie ,rozwiać każdą wątpliwość.
To,że jest ginekologiem powinno byc zaletą a nie wadą.
Pomyśl sobie,że zawsze masz pod ręką fachowca,to duży plus.

[laloja]

Rozumiem Cie doskonale... Też sie tego okrrutnie boję. Ale póki co jeszcze chyba nie pora na mnie, wiec taki paniczny strach to dopiero mnie czeka jak juz bede zdecydowana miec dzidziusia.

Myśle, że możesz ten strach troche przełamać wybierając dobry szpital czy klinikę, na pewno tata Ci pomoże i dopilnuje żebyś miała to co najlepsze w tak cięzkich chwilach.

A poki co może poczytaj troche na ten temat, oswój sie z tym wszystkim i może powoli, powoli ten strach sie zmniejszy

[paula78]

Placzesz ? widac nie jestes gotowa i tyle.
poza tym bardziej martwilabym sie o zajscie a ty mas zjuz problem z porodem a nawet w ciazy nie jestes.no i bedac w ciazy chcac -niechcac musisz jakos urodzic.:-D

nie wiem co ci ojciec naopowiadal ale jesli sa to opowiesci z dreszczykiem to moze nie chce byc dziadkiem lub jest zlym lekarzem bo przeciez szczesliwe historie zdarzaja sie znacznie czesciej.

rozmawialas z mezem na ten temat ? na temat adopcji ?itd?

byc moze problem za rok/dwa zniknie a moze bedzie zawsze,w kazdym razie jesli nie chcesz dziecka to stosuj antykoncepcje ,nie masz lat 40 zeby sie jakos szczegolnie spieszyc.

[Momo]

Każdy poród jest inny.
Teraz podchodzisz do niego z ogromnym strachem.Jednak będąc w ciąży - poród traktuje się nieco inaczej.Wiadomo,też się człowiek boi,ale wiesz ,że czemuś on służy - urodzi się Twoje dziecko
A jeśli tak bardzo boisz się bólu,pomyśl o znieczuleniu.
I nie martw się na zapas

[x-angel]

nie wyobrazam soobie rodziny bez dziecka.....mam 17 latek i strasznie chciala bym miec bobaska...ty masz 25 hehhe ja w tym wieku moze bede miec bobaska......wiem ze porod boli choc niektorych wogole ale jak juz sie patrzy na to malenstwo ktore wyciagneli ci przed chwila z brzuvha to przechodzi....wiem boisz sie ale potem nie bedziesz tego zalowac......rok po slubie....gratuluje

[srubka]

ojciec zamiast Cie straszyc i opowiadac niewiadomo jakie historie, powinien dokladnie CI wytlumaczyc co i jak. A po drugie, tak jak jedna z Wizazanek wspomniala, porod u kazdej kobiety jest inny. Jedne sie mecza, a inne nie. To tez zalezy od wrazliwosci na bol.
Ja tez sie czasem zastnawiam, jakie to uczucie itd., ale pocieszam sie tym, ze nie ja pierwsza kiedys bede rodzic i nie ostatnia. Wiec sie da to przezyc i nie jest tak strasznie

[pani_smith]

czajko - tyle się mówi co roku o akcjach "rodzić po ludzku" i w ogóle o prawie pacjentek, to odpowiednich warunków, okoliczności i komfortu w tej chwili.

zastanów się czego się boisz?
bólu? komplikacji? że sobie nie poradzisz z tym wszystkim?

są szpitale, w których znieczulenia są na porządku dziennym jeśli tylko sobie zażyczysz. masz tatę ginekologa, który z pewnością pomoże ci rozwiać wszelkie wątpliwości, jakie nasuną się w czasie ciąży - masz nad całą masą nas tą przewagę, że pod fachową opieką możesz być 24/7
poza tym - wieść gminna niesie, że kwilenie małego człowieka i dźwięk jego serca bardzo szybko koi wszelkie nerwy związane z tym wydarzeniem

[domini5]

też się boję ale po co martwić się na zapas, ja mam 21 lat i narazie zakładanie rodziny nie znajduje sie na mojej liście najbliższych planów.
Napewno zechcę zostać matką jak każda kobieta bo zapewne wspaniałe musi być uczucie nosić w sobie życie przez 9 miesięcy i warte jest przejście najgorszego bólu by móc czerpać radość z cudu narodzin

[jaga_2001]

Napisane przez czaaajka

Mam 25 lat i jestem ponad rok po ślubie. Zauwazyłam że mój maż (ma 29 lat) pragnie już mieć dziecko. Często o tym wspomina w rozmowach ze mna. Rodzicie i teściowe też ciągle pytaja: Kiedy będziecie mieć takiego ślicznego bobaska ?! Odpowiadam: Ludzie a czy mi się gdzieś śpieszy?!
Najlepsze w tym wszystkim jest to że pragne mieć dziecko. Jak patrze na dzieci mojego szwagra po prostu mu zazdroszcze. Szczęśliwa rodzinka!
Marzą mi sie spacery z dzieckiem, oglądanie wspólnie bajek, patrzenie jak stawia pierwsze kroki .. ale sie boje! Nie chodzi o wychowywanie lecz o ciąże i sam poród. Wielu historii się nasłuchałam (mam ojca ginekologa) Czasami nawet płacze bo jestem już bezsilna. Strach jest tak duży że czasami myśle o adopcji a nie o urodzeniu własnego dziecka. Z rodzicami nie chce o tym rozmawiać jedyne wsparcie mam w mężu. Powiedział że do niczego mnie nie zmusza, że poczeka ..

doskonale Cie rozumiem. Pare lat temu tez do tego tak podchodzilm. Obecnie nie pogniewalabym sie na nikogo, gdybym miala zajsc w ciaze. Z obserwacji matek w ciazy wiem, ze kazda na poczatku bala sie porodu. Z czasem gdy ciaza stawala sie coraz wyzsza a termin porodu zblizal sie wielkimi krokami same wrecz miedzy soba rozmawialy, ze juz by chialy, by sie dziecko urodzilo, bo jest im po prostu z tym slodkim "ciezarem" za ciezko. Wyprawki i ubrania dla siebie do szpitala pakowaly juz niektore na miesiac przed porodem, bo tak im sie spieszylo do rozwiazania Tak wiec z tych obserwacji i z obserwacji siebie samej mysle, ze nie dojzalas jeszcze do ciazy. Musisz sie z ta mysla oswoic. Wiecej czasu przebywac z malymi dziecmi i kobietami w ciazy. Duzo rozmawiac z nimi na te tematy. To bedzie rodzaj terapii

Najwazniejsze, ze oparcie masz w swoim mezu, ze potrafi cie zrozumiec. A reszta? Coz , to twoje cialo i masz prawo z nim zrobic co ci sie podoba. Jak nie chcesz byc w ciazy, to nikt Cie przeciez do tego nie zmusi.

Pzdr.

[freddy296]

Ktos wyzej napisał "każdy porod jest inny" nie sugeruj sie porodami znajomych ze kobiety umieraja z bolu - to nie prawda. 6 miesiecy temu urodzilam siłami natury i powiem ze moj porod trwal 4 godziny - samo wyjscie dziecka na swiat 10 minut - szczerze mowie, ze bole miesiaczkowe bardziej mnie bolały niz skurcze podczas porodu, a moze u Ciebie tez tak bedzie?

po za tym sa takie cuda medyczne ze naprawde nie ma co sie bac - sa do dyspozycji zastrzyki, piłki, drabinki, wanny ktore minimalizuja bol !

dla mnie porod byl cudownym przezyciem - mimo ze mam 20 lat nie balam sie az tak mocno - wiedzialam ze jak weszlo tak musi wyjsc!!
Z niecierpliwością czekam az skoncze studia i znow zajde w ciąże, bo to coś przepięknego czuc ruchy dziecka, oglądac na usg i slyszec glos serduszka na KTG.

Trzymam za Ciebie kciuki ze w koncu przezwycięzysz strach!

Pozdrawiam serdecznie!!

[Millka]

Hej, zawsze chciałam mieć dziecko i z rozwaga zaplanowaliśmy wszystkie etapy jego przyjscia na świat, tak więc rok temu przestałam brać tabletki antykoncepcyjne , jakieś poł roku póżniej zaprzestałam jakichkolwiek diet i zaczełam brac folik, 5 miesięcy temu pomyśleliśmy, że to już i za nim jeszcze skończyliśmy myśleć byłam w ciąży Ciąża - zawsze kojarzyła mi sie z pięknym i takim wyjatkowym okresem w życiu kobiety, a tymczasem 3 pierwsze miesiące były dla mnie istną wegetacją (mdłości, wymioty, zmęczenie ) 3 miesiące wycięte z życiorysu. Dodam, że starannie wybralam też ginekologa bo tak jak Ty strasznie boję sie porodu więc pomyslałam, że zapłace i będe mieć cesarke. Lekarz cudowny (do ostatniej wizyty) obiecał, że wszystko bedzie tak jak sobie tego życze. Tak więc co 3 tygodnie wizyta - 200 zl do 250 zł, dojazd 200 km 100 zł ale Ok żebym tylko miała poczucie bezpieczeństwa, tymczasem tydzien temu powiedzial mi "po co cesarka ciaża przebiega ksiażkowo, bedziemy rodzic naturalnie !!" no nic niech mu bedzie pomyslałam ale ze znieczuleniem zo - i tu znowu się myliłam nie zgodził sie na zadne znieczulenie bo to jego zdaniem zatrzymuje akcje porodowa ! Tak więc jestem w 5 miesiącu ciąży i jestem załamana codziennie myśle o porodzie, czytam fora, nie spie po nocach i nie potrafię sie cieszyc z tego stanu. Szukam innego ginekologa ale cieżko bedzie mi znowu komus zaufać. Doszłam do takiego etapu, ze mogłabym nawet sprobować rodzic naturalnie ale chciałabym , zeby lekarz do którego chodze któremu płace i w pewnym sensie ufam był wtedy ze mna i w razie W jednak zdecydował sie na cesarke a nie czekał niewiadomo ile czasu i patrzył jak sie zwijam z bolu.
Czytam te wszystkie czasopisma i oglądem usmiechnięte kobiety w ciązy i płacze, bo tez chciałabym się cieszyc dniem następnym a nie mysleć co bedzie za kilka miesiecy . Niestety to silniejsze ode mnie.
Wiem co czujesz dlatego nie zmuszaj sie do niczego jest tyle dzieci do kochania, a moze z czasem poczujesz to coś i zechcesz miec własne dziecko. Mi wydawao się, że czuje, mam stabilizacje, ciepło rodzinne, kochającego męża, dom brakowało tylko tego jednego elementu, którego pragneliśmy a jednak ..... chyba nie byłam gotowa ... na ból.

Serdecznie pozdrawiam i zycze powodzenia

[freddy296]

Millka powiem Ci ze powinnas zmienic lekarza, masz prawo do znieczulenia! bo co do cesarki to nie wiem jak to jest, ale w szpitalach jak kobieta chce cesarke to czasami robia - nie wiem nie mialam cesarki, ale powiem Ci ze cesarka nie jest piekna - owszem bolu porodowego nie czujesz, ale gorzej jest po operacji, krocze nie boli, ale strasznie bolą szwy po nacięci, brzuch rwie, mleko tez naplywa pozniej do piersi, smiac sie nie mozna - bo brzuch boli, jestes cala obolała przez 2 3 dni, dluzej lezysz w szpitalu, a po naturalnym - jeszcze tego samego dnia co porod mozesz wstac z lozka, krocze boli, ale nie az tak mocno, moim zdaniem lepiej zacisnac zęby i przecierpiec porod naturalny. Bo bol i tak nie minie czy to naturalny czy cesrka. Po cesarce nawet cewnik czasem podlaczaja, bo siku nie mozna zrobic. Nie chce Cie straszyc, na serio, kazda babka sie boi porodu, ale uwierz w swoje sily i zobaczysz ze bedzie dobrze! polozne tez pomoga!. nie boj sie, uwierz w sile natury i w swoja! na prawde i nie zamartwaij sie bo dla dzidzi stres zle dziala!! Pozdriawwiam serdecznie!!!

[elmoska]

Nie taki diabel straszny jak go maluja. Ja gdy zaszlam w ciaze, nie bylam sobie w stanie wyobrazic jak urodze dziecko. Nie bylo dnia zebym o tym nie myslala. Non stop czytalam jakis gazety, ksiazki itd. Zeby wiedziec jak najwiecej. jednak tej wiedzy nie wykorzystalam.Kazdy porod jest inny i o tym trzeba pamietac. Jedna rodzi 10 min druga 10 godzin. Ja naleze do tych drugich. Nie powiem ze bylo latwo, bo nie bylo, ale w momencie gdy polozyli mi corke na brzuchu zapomnialam o tym calym bolu. Ja mialam porod rodzinny moj TŻ bardzo mnie wspieral. Jesli kiedys znajde sie drugi raz na porodowce to rowniez wybiore porod rodzinny.

[Teje]

Napisane przez paula78

Placzesz ? widac nie jestes gotowa i tyle.
poza tym bardziej martwilabym sie o zajscie a ty mas zjuz problem z porodem a nawet w ciazy nie jestes.no i bedac w ciazy chcac -niechcac musisz jakos urodzic.:-D

Wiesz, Paula - to nie jest zupełnie tak. Ja płakałam, bałam się, histeryzowałam... I w końcu się z mężem nie zdecydowaliśmy na dziecko. Tu nawet nie chodzi o to, że nie byłabym gotowa na wychowanie dziecka, chociaż, przy naszyms tylu życia, pracy i wieku ( Bylibyśmy raczej w wieku dziadków niż rodziców tego dziecka), ja po prostu czułam , że nie przebrnę przez ciąże i poród. A co nadziwniejsze, po latach, kiedy decyzja , ze nie będę rodzić byął już podjęta, dopiero wtedy ginekolog mi powiedziała, że w moim przypadku to chyba słuszna decyzja, bo kogos tak nieodpornego na ból jeszcze nie widziała i tu z każdego rodzaju porodem byłyby straszne problemy...

Wiec chyba trzeba poczekać i ufac własnemu instynktowi. Jeżeli przyjdzie moment, że chęć posiadania dziecka będzie większa niż strach, to próbójcie, a jeżeli nie... No to, nie wiem, to juz Wasza decyzja.

[kkaarroollaa]

Napisane przez czaaajka

Mam 25 lat i jestem ponad rok po ślubie. Zauwazyłam że mój maż (ma 29 lat) pragnie już mieć dziecko. Często o tym wspomina w rozmowach ze mna. Rodzicie i teściowe też ciągle pytaja: Kiedy będziecie mieć takiego ślicznego bobaska ?! Odpowiadam: Ludzie a czy mi się gdzieś śpieszy?!
Najlepsze w tym wszystkim jest to że pragne mieć dziecko. Jak patrze na dzieci mojego szwagra po prostu mu zazdroszcze. Szczęśliwa rodzinka!
Marzą mi sie spacery z dzieckiem, oglądanie wspólnie bajek, patrzenie jak stawia pierwsze kroki .. ale sie boje! Nie chodzi o wychowywanie lecz o ciąże i sam poród. Wielu historii się nasłuchałam (mam ojca ginekologa) Czasami nawet płacze bo jestem już bezsilna. Strach jest tak duży że czasami myśle o adopcji a nie o urodzeniu własnego dziecka. Z rodzicami nie chce o tym rozmawiać jedyne wsparcie mam w mężu. Powiedział że do niczego mnie nie zmusza, że poczeka ..

A myślałaś o cesarskim cięciu? nie czujesz bóli porodowych, czytałam rożne opinie o cesarskim cięciu- większość pozytywnych i pisały i opowiadały mi to kobiety, które miały porównanie między porodem naturalnym a cc, jedna nawet pisała że mogłaby codziennie mieć cc. Więc może to jest rozwiązanie, dostajesz znieczulenie podpajęczynówkowe przed którym dostajesz znieczulenie miejscowe w miejscu gdzie wbijają długą igłę. Masz do wyboru prywatne kliniki które nie będą robić problemu z przeprowadzenie takiego zabiegu. Gdy znieczulenie po zabiegu przestanie działać i bolało by Cię to też możesz poprosić o cos przeciwbólowego.
Sama jestem jeszcze młoda i nie śpieszy mi sie w ogóle do macierzyństwa ale na samą myśl że miałabym kiedyś przeżywać poród naturalny mam dreszcze, nawet jeśli miało być to ze znieczuleniem, myśl że ktoś miałby mnie ciąć "tam".... ooo nie nigdy w życiu. Blizna po cc łądnie zszyta jest praktycznie niewidoczna, są też rożne zabiegi żeby całkowicie ją zlikwidować... ehh troche o tym poczytałam z czystej ciekawości, więc mam nadzieje że chociaż troche pomogłam. Może wybierz sie do prywatnych klinik albo tych które poleci Ci tata dowiedz sie o cc jeszcze więcej. Super że masz takiego wyrozumiałego męża i masz w nim oparcie

[madaK]

a ja powiem tak,pierwsze dziecko jest najlepiej rodzic bo nie wiesz co cie czeka.a kazdy poród to inna sprawa.moj i znam wiele osob co miały długie,jedne ciezkie porody,ale sa tez dziewczyny który poród przebiega szybko i mało boli.nawet jak lezałam w szpitalu to dziewczyna prawie miała pełne rozwarcie a zadnych skurczy. jezeli tak sie boisz to przeciez sa znieczulenia.ja tez bałam sie ale sobie myslałam tak nie ja pierwsza i nie ostatnia.przeciez wiekszosc kobiet rodzi i zyja.i pamietaj ze twój poród moze byc całkiem inny niz opowiadaja kolezanki,a jeszcze jak twój ojciec jest gin,to napewno bedziesz miała dobra opieke.a ciaza,nie wymiotowałam nie puchłam,jadłam co chciałam,jedyny minus to ze miałam pod koniec straszna zgage.

[Hest]

Powiem tak....Kilka lat temu panicznie bałam się porodu.Nawet myślałam o tym żeby nigdy nie mieć dzieci z tego powodu.Teraz jestem już mężatką i z czasem coraz częściej myślę o dzidziusiu.Bardzo bym chciała mieć swoją własną pociechę tak bardzo , że nawet nie mam już żadnych myśli o porodzie.
Jak dla mnie takie obawy świadczą o niedojrzałości.Najlepszym sposobem jest jeszcze poczekac, czekać tyle aż chęć własnego dziecka będzie tak silna , że myśli o porodzie nie będą miały tu znaczenia na decyzję.

[Gwiazdeczka1978]

Porod trwa 1 dzien mniej wiecej,da sie zniesc. Mozna wziac znieczulenie. Wiadomo,ze boli,ale bez przesady,9 mieiecy ciazy jest wg mnie straszniejsze i bardzie obciazajace dla organizmu niz sam porod.

[Ray]

kochana nie taki diabel straszny jak go malujwierz mi tez sie balam, kazda sie boi co tu gadac.. a w 9 mc to mi sie po nocach snilo ale powiem ci ze jak juz bedziesz w ciazy zmienisz nastawienie a w 9 mc bedziesz sie modlila zeby juz isc rodzic nawet jesli bedzie mialo bolec bo bedziesz tak umeczona brzuchem, ze szok.. matka natura glupia nie jest
poza tym mozesz wziasc zoo ja je mialam i polecam ja dzieki temu nie wiem co to bol.... dwa skurcze mialam dostalam zastrzyk i caly porod na relaxie przeszlam jedynie poprzec musialam na koniec a to jest uczucie jak bys w toalecie wieksza sprawe robila... to wsio jest duzo alternatywy

a nawet bol zapomina sie szybko te historie o strasznych porodach to duza wyobraznia

dokladnie ja myslalam ze bede dobe rodzic po pierwsze itp a ja jak na tasmie :P przyjechalam i ledwo zdarzyli dziecko lapac zarzylam przescignac 3 rodzace

[kkaarroollaa]

Napisane przez Ray

kochana nie taki diabel straszny jak go malujwierz mi tez sie balam, kazda sie boi co tu gadac.. a w 9 mc to mi sie po nocach snilo ale powiem ci ze jak juz bedziesz w ciazy zmienisz nastawienie a w 9 mc bedziesz sie modlila zeby juz isc rodzic nawet jesli bedzie mialo bolec bo bedziesz tak umeczona brzuchem, ze szok.. matka natura glupia nie jest
poza tym mozesz wziasc zoo ja je mialam i polecam ja dzieki temu nie wiem co to bol.... dwa skurcze mialam dostalam zastrzyk i caly porod na relaxie przeszlam jedynie poprzec musialam na koniec a to jest uczucie jak bys w toalecie wieksza sprawe robila... to wsio jest duzo alternatywy

a nawet bol zapomina sie szybko te historie o strasznych porodach to duza wyobraznia

dokladnie ja myslalam ze bede dobe rodzic po pierwsze itp a ja jak na tasmie :P przyjechalam i ledwo zdarzyli dziecko lapac zarzylam przescignac 3 rodzace

Gratuluje lekkiego porodu, ja choć dziecka nie planuje chce tak na przyszłość się czegoś dowiedzieć Powiedz mi proszę jak odbywa się podanie znieczulenia zoo? naprawdę nie czułaś bólu, nawet podczas nacinania krocza i zszywania? Jaki tryb życia prowadziłaś podczas ciąży- chodzi mi o to czy byłaś aktywna, uprawiałaś jakieś lekkie sporty czy ćwiczenia? Wydaje mi się ze może to mieć wpływ na to jaki będzie poród, bo czytałam,że dziewczyny, które dużo chodzą w ciązy porody mają szybkie i lekkie.