Edukacja kulturalna- od czego zacząć?

[ykooo]

Cześć!

Mam do Was prośbę. Po wakacjach przenoszę się do Warszawy, będę mieszkać z hm... elitą intelektualną Żartuję, ale ogólnie są to ludzie dosyć wykształceni i oczytani,zwłaszcza moja wspólokatorka, studentka prawa jest strasznie oczytana, ma bardzo dużo książek w pokoju takich do czytania, nie do nauki. Ostatnio jak byłam u nich to cały czas słyszę w rozmowie rzeczy, o których nie mam pojęcia... Tzn wiem mniej więcej ocobe, ale wstyd mi, że nic na dany temat nie wiem. Niestety wyrastałam w domu, gdzie nie było książek zbyt wielu, czytałam wyrywkowo lektury obowiązkowe. Jestem raczej ścisła, ale zwyczajnie mi wstyd, że nie potrafię podac tytułu żadnego wiersza Twardowskiego i wiem tylko o nim tyle, że niedawno umarł i był księdzem czy że nie mam pojęcia o filmach Tarantino( a to w sumie jedyny reżyser, którego kojarzę )

W kierunku malarstwa i sztuki jako takiej to już sama epokami przelecę i pooglądam obrazy w internecie, następnie do muzeum narodowego się wybiorę, ale gorzej z książkami.

Jakie tytuły polecacie?
Wiem, że każdy czyta co mu się podoba i nie ma przymusu znania wszystkiego, ale pewnych rzeczy nie wypada nie znać. Ostatnio ktoś na ulicy się z kogoś nabijał, że " on nawet nie wie kto "Chłopów" napisał, czujesz?" Tak mi się wstyd zrobiło, bo... ja też nie wiem Lektury szkolne uzupełnie, ale co poza nimi? Co powinien przeczytać człowiek, który chciałby być trochę ponad nieoczytany lud?
Zaczęłam już przerabiać Tomasza Manna, zakupiłam "Doktora Faustusa", prawie kończę.

Jakie filmy polecacie do obejrzenia? Które są warte uwagi?

Z góry wam dziękuję za pomoc. Tylko proszę was, nie piszcie, żebym się nie wstydziła, nie każdy musi znać książki i filmy, same wiecie, że to ważne i chyba w duchu uśmiechacie się jak słyszycie, że ktoś nie wie o co chodzi w "Małym Księciu"

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Wiesz co, oglądać i czytać tylko po to, by zaspokoić czyjeś być może ambicje stykania się z "inteligętami" nie warto

Co Ciebie interesuje? Co lubisz czytać, oglądać, o czym rozmawiać? Bo wiesz, ja na filmie się praktycznie nie znam, mam swoje ulubione, nigdy nie oglądam czegoś tylko dlatego, że wypada znać (to samo z książkami). I nie uważam się za gorszą Możesz być wartościowym ludziem bez zachwycania się na siłę kulturą światową. To, co wg ogółu należy obejrzeć, przeczytać, skomentować - nie zawsze przecież faktycznie musi być warte uwagi - Twojej. Miej odwagę mieć własne poglądy i zainteresowania. Gwarantuję ci, że jeśli na siłę będziesz chciała się edukować - nic nie zapamiętasz.

Wiesz, dla mnie taki Tarantino to Pulp Fiction, który mnie śmieszył i w którym muzyka szalenie mi się podobała. I - Cztery pokoje, za pomysł i humor również. Ale już np. Kill Bill śmiertelnie mnie znudził, wyłączyłam po kwadransie. A Grindhouse był niesmaczny. A to, że ktoś się zachwyca - jego wola. Ja się zachwycam pięknym wzorem do zrobienia szydełkiem i dobrze mi z tym


Twardowskim się też nie zachwycam, bo ogólnie za opezją nie przepadam - czytuję Gałczyńskiego, który również mnie bawi swym językiem. Nic na siłę!

Masz jakieś zainteresowania? Rozwiń je, swoją wiedzę w kierunku tychże. I tym zabłyśnij, a nie wiedzą na siłę.


EDIT: Nie lubię Małego Księcia Poważnie. Ckliwa opowiastka, przeczytałam, bo był modny. Błąd

Jeśli koniecznie chcesz tytuły - napisz, co lubisz. A nie - co wypada.

[carolinascotties]

zgadzam się z szajabają

zblizaj sie do roznych dziedzin - a przy tych, ktore Cie zainteresuja zatrzymaj sie na dluzej...

i zajrzyj tutaj - http://www.racjonalista.pl/

[rabid]

Ja bym wolał wyjść na dziwaka niż na szybko robić kurs z zainteresowań moich współlokatorów, ale ok, przejdźmy na ich płaszczyznę. Ciesz się, że nie zajmują się pływaniem synchronicznym. Może zostanę przy filmach; lubię książki, ale klasyką zajmę się w więzieniu.

90% z tego, to jest lista obowiązkowa, na rozgrzewkę, idź od góry. To, co Ci zostanie do zobaczenia, znajdziesz tutaj - to jest zajęcie na dwa, trzy lata, ale będziesz daleko przed nimi. Nie ma szans, że wszystko Ci się spodoba, ale to nie kwestia Twojego bezguścia; część, nie ma wyjścia, będzie czystym zaliczaniem; najlepiej po prostu umów się z sobą, że nie wstajesz z łóżka/fotela. Z reżyserów: Fellini, Kurosawa, Bunuel, Kubrick, Hitchcock, Lang, Altman, Herzog, Godard, Antonioni, Tarantino, Coen, Kar Wai Wong, Allen, Leone, Capra, Welles, Peckinpah, Jarmusch, Huston. Po 3-5 filmów.

To w teorii, jeśli lubisz kino i bardzo Ci zależy na byciu znawcą, ale jeżeli każdy film masz męczyć na siłę, to niech sobie wsadzą w esicę lub głębiej swoje wykształcenie i oczytanie, wyobraź to sobie dokładnie, a Ty znajdź sobie inne zajęcie i wyjdź na głupka - nie ma w tym nic złego kiedy wiesz jak niewiele warte są kryteria takiej oceny.

A Grindhouse był niesmaczny.

Pewnie chodzi o Planet Terror, a to nie film Tarantino.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Rabid, nie wymądrzaj się, jak nie wiesz, o co chodziło

http://grindhouse.death.proof.filmweb.pl/ Pasi? Czy też zanegujesz?

A jakby mi ktoś KAZAŁ oglądać Allena, to bym się poryczała. Nie trawie organicznie

[rabid]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;13400861]Rabid, nie wymądrzaj się, jak nie wiesz, o co chodziło

http://grindhouse.death.proof.filmweb.pl/ Pasi? Czy też zanegujesz?

A jakby mi ktoś KAZAŁ oglądać Allena, to bym się poryczała. Nie trawie organicznie [/QUOTE]

Nie wymądrzam się. Wiem o co chodziło, tylko, że Grindhouse to dwa filmy: jeden, Tarantino, o kobietach jadących samochodem i gadających o niczym, a drugi, Rodrigueza, to półtoragodzinna mięsna masakra z mutantami w roli głównej. Ale ok, to ten pierwszy był niesmaczny, rozumiem.

Po drugie, nie traw sobie, czego nie trawisz. Ja nie trawię połowy z tych reżyserów których wymieniłem, zwłaszcza Felliniego. Nic nikomu nie każę. Wymieniłem tylko to o czym mogą rozmawiać jej wykfsztaułceń znajomi.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

A ja tylko napisałam swoje zdanie, tak ogólnie

[ykooo]

Napisane przez rabid

Ja bym wolał wyjść na dziwaka niż na szybko robić kurs z zainteresowań moich współlokatorów, ale ok, przejdźmy na ich płaszczyznę. Ciesz się, że nie zajmują się pływaniem synchronicznym. Może zostanę przy filmach; lubię książki, ale klasyką zajmę się w więzieniu.

90% z tego, to jest lista obowiązkowa, na rozgrzewkę, idź od góry. To, co Ci zostanie do zobaczenia, znajdziesz tutaj - to jest zajęcie na dwa, trzy lata, ale będziesz daleko przed nimi. Nie ma szans, że wszystko Ci się spodoba, ale to nie kwestia Twojego bezguścia; część, nie ma wyjścia, będzie czystym zaliczaniem; najlepiej po prostu umów się z sobą, że nie wstajesz z łóżka/fotela. Z reżyserów: Fellini, Kurosawa, Bunuel, Kubrick, Hitchcock, Lang, Altman, Herzog, Godard, Antonioni, Tarantino, Coen, Kar Wai Wong, Allen, Leone, Capra, Welles, Peckinpah, Jarmusch, Huston. Po 3-5 filmów.

To w teorii, jeśli lubisz kino i bardzo Ci zależy na byciu znawcą, ale jeżeli każdy film masz męczyć na siłę, to niech sobie wsadzą w esicę lub głębiej swoje wykształcenie i oczytanie, wyobraź to sobie dokładnie, a Ty znajdź sobie inne zajęcie i wyjdź na głupka - nie ma w tym nic złego kiedy wiesz jak niewiele warte są kryteria takiej oceny.

Pewnie chodzi o Planet Terror, a to nie film Tarantino.

Gdzie widzisz zdanie napisane moją ręką " chcę się dokształcić, bo chcę się dopasować do moich współlokatorów, muszę szybko zrobić kurs z ich zainteresowań"(druga część zdania Twojego autorstwa)? Szukam i się go dopatrzeć nie mogę. Tekst o moich współlokatorach był tytułem wstępu, podobnie jak przytoczenie opisu sytuacji na ulicy apropos "Chłopów". Dalej wyjaśniłam, że jest mi wstyd, że nie wiem nic ze sfery"pokarmu dla duszy". Wyrosłam w domu, w którym rodzice nie zaszczepili mi pasji do rzeczy w kierunku kulturalnym, na wskorś przyziemni ludzie, kierunek zainteresowań medycyna, ja teraz w tym też podążam. Źle mi z tym, że mam takie zaległości i chciałam się poradzić od czego zacząć, żeby nadrobić podstawowe braki. Literatura rozrywkowa i dla przyjemności nie jest problemem, ponieważ poznałam Browna, Cobena, Kalicińską.

Ne zależy mi na ślepym podążaniu jakimiś utartymi ścieżkami, miałam nadzieję, że ktoś tutaj podsunie mi tytuły, które warto znać.

[Kota]

Ykooo, w sumie bardzo dobrze, że chcesz. Czujesz jakis brak, chcesz trochę go zaspokoić.
Wiesz co, piszesz, że jesteś "ścisła" zaczęłabym chyba od literatury faktu.
Pomyśl, jakie masz w ogóle zainteresowania i idź w tym kierunku, jak Ci wiele dziewczyn już napisało.
Co do sztuk plastyczych- chyba jednak ciągle pozycją, z którą warto się zapoznać jest stara Sztuka cenniejsza niż złoto Białostockiego.
Polecałabym tez do solidnego przeglądnięcia U. Eco- Historię piękna i Historię brzydoty.

[wesna]

Możecie się ze mną nie zgodzić, ale ja uważam, że nie ma czegoś takiego jak edukacja kulturalna. Kultury nie można chłonąć "losowo", tylko dlatego, że "wypada". Są osoby, które, jak żartobliwe piszesz, są "elita intelektulną" - potrafią wypowiadać się o każdej formie sztuki, literatury, filmu. I są osoby, które ledwo potrafią określić kim był Gombrowicz, i dlaczego "wielkim pisarzem był"? . I dlatego właśnie, na Twoim miejscu porzuciłabym losowe wybieranie książek, które po prostu wypada znać (Co zainspirowało Cię do czytania Manna?) .

Od czego zacząć poznawać kulturę? Ja regularnie czynię to odwiedzając empik i inne salony prasowe. Spędzam tam tygodniowo przynajmniej 2h, najczęściej oglądając nowości. Ale możesz też wybrać się na półki z klasyką, przeczytać chociaż autorów i tytuły na grzebietach książek - bardzo szybko zaczniesz kojarzyć kto jest autorem czego.

Jeżeli chodzi o filmy, to dobre kilka lat zajęłoby Ci zdobycie i obejrzenie tego "co warto", co więcej: nie ma punktu od którego warto zacząć - każdy ma swój własny punkt od którego zaczyna poznawać kulturę .

PS: A nie możesz po prosty spytać swoich "ukulturowionych" współlokatorów co ciekawego mogą Ci polecić? ;>

[stasiek]

Napisane przez rabid

Nie wymądrzam się. Wiem o co chodziło, tylko, że Grindhouse to dwa filmy: jeden, Tarantino, o kobietach jadących samochodem i gadających o niczym

Ty oglądałeś ten film? Powiedzenie, że one tam jadą samochodem i gadają o niczmy to jak stwierdzić, że "Miasto boga" to film o takich trochę niegrzecznych dzieciach. Ja go znałam zresztą pod drugim bardziej wymownym tytułem: Death Proof.

Co do tej edukacji kulturalnej, konkretnie odnośnie filmów. Zajrzyj do tych wątków:

filmy, które trzeba zobaczyć

kino polskie

kino skandynawskie
kino francuskie
kino azjatyckie
kino hiszpańskojęzyczne

I tak jak dziewczyny pisały szukaj czegoś co Cię zainteresuje naprawdę i rozwijaj się w tym kierunku.

[jodame]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;13399421]Wiesz co, oglądać i czytać tylko po to, by zaspokoić czyjeś być może ambicje stykania się z "inteligętami" nie warto

Co Ciebie interesuje? Co lubisz czytać, oglądać, o czym rozmawiać? Bo wiesz, ja na filmie się praktycznie nie znam, mam swoje ulubione, nigdy nie oglądam czegoś tylko dlatego, że wypada znać (to samo z książkami). I nie uważam się za gorszą Możesz być wartościowym ludziem bez zachwycania się na siłę kulturą światową. To, co wg ogółu należy obejrzeć, przeczytać, skomentować - nie zawsze przecież faktycznie musi być warte uwagi - Twojej. Miej odwagę mieć własne poglądy i zainteresowania. Gwarantuję ci, że jeśli na siłę będziesz chciała się edukować - nic nie zapamiętasz.

Wiesz, dla mnie taki Tarantino to Pulp Fiction, który mnie śmieszył i w którym muzyka szalenie mi się podobała. I - Cztery pokoje, za pomysł i humor również. Ale już np. Kill Bill śmiertelnie mnie znudził, wyłączyłam po kwadransie. A Grindhouse był niesmaczny. A to, że ktoś się zachwyca - jego wola. Ja się zachwycam pięknym wzorem do zrobienia szydełkiem i dobrze mi z tym


Twardowskim się też nie zachwycam, bo ogólnie za opezją nie przepadam - czytuję Gałczyńskiego, który również mnie bawi swym językiem. Nic na siłę!
[/QUOTE]

Autorka nie napisała, że nie ma o czym rozmawiać ze znajomymi z mieszkania i dlatego chce być "oczytana", tylko że wstyd jej że nie zna tych wszystkich dzieł, o których oni mówią -ona sama chce poznać coś więcej niż podręczniki na studia.

Jeśli ktoś niczego nie czytał, to skąd ma wiedzieć jaki rodzaj literatury lubi?? Według mnie branie pierwszej lepszej książki z biblioteki to strata czasu -zanim trafi się na coś sensownego można zniechęcić się czytaniem jakichś gniotów. W takim wypadku warto zacząć od tego, co jest powszechnie znane -nie będzie wstydu, że się pojęcia nie ma co to, a do tego znane dzieła zazwyczaj są przykładem jakiegoś konkretnego kierunku w sztuce, więc jeśli coś się spodoba, łatwo znaleźć coś innego w podobnym stylu.

Poznać coś (przeczytać, obejrzeć) to nie to samo co zachwycać się tym.

"Miej odwagę mieć własne poglądy i zainteresowania." -żeby mieć własne poglądy i zainteresowania trzeba coś znać. Jak można stwierdzić "lubię to, a tamtego nie, chociaż tego drugiego nigdy nie czytałam"? Żeby móc określić co lubimy a czego nie musimy mieć przynajmniej jakiekolwiek pojęcie o "wszystkim".

Nie wymagam od nikogo, żeby się zachwycał "Chłopami" czy "Lalką" i twierdził, że nic nie może się z tym równać, tylko żeby znał/wiedział mniej więcej co to jest, o czym, czyje.

Napisane przez wesna;13403081 [B

Są osoby, które, jak żartobliwe piszesz, są "elita intelektulną" - potrafią wypowiadać się o każdej formie sztuki, literatury, filmu. I są osoby, które ledwo potrafią określić kim był Gombrowicz, i dlaczego "wielkim pisarzem był"? .[/B] I dlatego właśnie, na Twoim miejscu porzuciłabym losowe wybieranie książek, które po prostu wypada znać (Co zainspirowało Cię do czytania Manna?) .

Normalny podział: wykształceni-niewykształceni. (Uogólniam, wiem, że są osoby bez "papierka" o wiele większej wiedzy niż ci "z"). Ale Autorka napisała, że chce znaleźć się w tej "lepszej" grupie.


Oczywiście, nie każdy musi być znawcą literatury, filmu, sztuki.
Jednak pewne wiadomości są podstawowe -jak np. to kto napisał "Chłopów" - i jeśli ktoś tego nie wie, to na pewno moją pierwszą myślą nie byłoby "o, najwyraźniej nie interesuje się literaturą. pewnie jest dobry z matmy." tylko pomyślę, że chyba chodziło się na wagary we wczesnych latach szkolnych.


edit: Autorko, naprawdę podziwiam Twoją postawę i chęć zmiany tego, z czego nie jesteś zadowolona. Nie ma sensu na siłę robić z siebie wszystkowiedzącego, ale warto poszerzać horyzonty -może akurat coś nas wyjątkowo zainteresuje. Ale nic na siłę! (ale Ty jak na razie masz motywację i ochotę do działania).
Sama też czasami przeglądam jakieś rzeczy na tematy, które mnie nie interesują jakoś szczególnie, ale o których chcę cokolwiek wiedzieć -tak dla siebie. Żebym w razie czego wiedziała, że coś takiego istnieje.

jest taka strona, gdzie wpisuje się to, co się przeczytało i ocenia się to, następnie program sam dobiera jakieś pozycje, warte (według niego) przeczytania. www.biblionetka.pl

[rabid]

Napisane przez stasiek

Ty oglądałeś ten film? Powiedzenie, że one tam jadą samochodem i gadają o niczmy to jak stwierdzić, że "Miasto boga" to film o takich trochę niegrzecznych dzieciach. Ja go znałam zresztą pod drugim bardziej wymownym tytułem: Death Proof.

eek?

Tak, oglądałem, wiem dokładnie o czym był i bardzo mi się podobał, ale jeśli miałbym go opisać jednym zdaniem, to właśnie tak jak opisałem. Jest jeszcze pan kaskader, ale w tym też nie ma nic nie do przełknięcia. Jest jedna brutalna scena i to wszystko. Grindhouse to wspólna nazwa dwóch filmów, które w zamierzeniu miały być pokazywane razem; nie wierzę, że szajajaba widziała je obydwa i to Death Proof, a nie Planet Terror Rodrigueza był dla niej niesmaczny. Prawdopodobnie była po prostu czterdzieści sześć tysięcy trzysta pięćdziesiątą ósmą osobą która pomyślała, że to film Tarantino, bo jego nazwisko było na plakacie i pojawił się jako aktor.

[wesna]

Napisane przez jodame

Normalny podział: wykształceni-niewykształceni. (Uogólniam, wiem, że są osoby bez "papierka" o wiele większej wiedzy niż ci "z"). Ale Autorka napisała, że chce znaleźć się w tej "lepszej" grupie.

Oczywiście, nie każdy musi być znawcą literatury, filmu, sztuki.
Jednak pewne wiadomości są podstawowe -jak np. to kto napisał "Chłopów" - i jeśli ktoś tego nie wie, to na pewno moją pierwszą myślą nie byłoby "o, najwyraźniej nie interesuje się literaturą. pewnie jest dobry z matmy." tylko pomyślę, że chyba chodziło się na wagary we wczesnych latach szkolnych.

Wg mnie wiedza o kulturze nie jest równoważna z posiadanym wykształceniem (jakieś tam koleracje zachodzą, ale nie są regułą). Wciąż można być bardzo wykształconym fizykiem, lekarzem, automatykiem, a nie wiedzieć kto napisał Transatlantyka i po co. Można też przeczytać tuziny książek, ale i tak nie potrafić o nich "intelektualnie" rozmawiać. Umiejętność dyskusji o wszelakich aspektach kultury i umiejętność argumentowania swoich preferencji (bo do tego chyba dąży autorka wątku?) albo się ma we krwi, albo się nie ma . Wykształcenie ma tu coś do rzeczy, ale nie jest czynnikiem warunkującym.

Co do nieznajomości autora Chłopów: nie bedę ściemniać - jest to obciach i nic tego nie usprawiedliwia . Dobrze więc, że autorka wątku postanowiła powrócić do materiału przerabianego na polskim w szkole średniej .

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Napisane przez rabid

eek?

Tak, oglądałem, wiem dokładnie o czym był i bardzo mi się podobał, ale jeśli miałbym go opisać jednym zdaniem, to właśnie tak jak opisałem. Jest jeszcze pan kaskader, ale w tym też nie ma nic nie do przełknięcia. Jest jedna brutalna scena i to wszystko. Grindhouse to wspólna nazwa dwóch filmów, które w zamierzeniu miały być pokazywane razem; nie wierzę, że szajajaba widziała je obydwa i to Death Proof, a nie Planet Terror Rodrigueza był dla niej niesmaczny. Prawdopodobnie była po prostu czterdzieści sześć tysięcy trzysta pięćdziesiątą ósmą osobą która pomyślała, że to film Tarantino, bo jego nazwisko było na plakacie i pojawił się jako aktor.

Rabid gratuluję, drugi raz udało ci się podnieść mi ciśnienie Możesz, do jasnej Anielki, przestać mi wmawiać, że mylę filmy? niesmaczny był dla mnie Grindhouse, którego reżyserem był Tarantino! Niesmaczny, bo sam pomysł zabijania ludzi w ten sposób jest obrzydliwy - tak trudno to zrozumieć? Odczep się

http://grindhouse.death.proof.filmweb.pl/

[stasiek]

Napisane przez rabid

eek?
Tak, oglądałem, wiem dokładnie o czym był i bardzo mi się podobał, ale jeśli miałbym go opisać jednym zdaniem, to właśnie tak jak opisałem. Jest jeszcze pan kaskader, ale w tym też nie ma nic nie do przełknięcia. Jest jedna brutalna scena i to wszystko.

Jest wiele scen w których zostaje roztrzaskana czyjaś głowa, twarz, jedna dziewczyna traci nogę itd. Jest dużo krwi w tym filmie. Jasne, że nie jest to jakiś film gore, ale ja np. takich nie oglądam w ogóle nigdy. W porównaniu z krojeniem ludzi na kawałki i wyciąganiem im jelit, może to Ci się wydaje lajcik dla niemowląt, pewnie i tak Ja natomiast rozumiem, że może się komuś ten film wydać niesmaczny przez dosłowność tych scen.

Napisane przez jodame

żeby mieć własne poglądy i zainteresowania trzeba coś znać. Jak można stwierdzić "lubię to, a tamtego nie, chociaż tego drugiego nigdy nie czytałam"? Żeby móc określić co lubimy a czego nie musimy mieć przynajmniej jakiekolwiek pojęcie o "wszystkim".

zgadzam się. Trzeba popoznawać różne style żeby wyrobić sobie opinie.

[jodame]

Napisane przez wesna

Wg mnie wiedza o kulturze nie jest równoważna z posiadanym wykształceniem (jakieś tam koleracje zachodzą, ale nie są regułą).

Miałam na myśli "wykształcenie" jako posiadanie wiedzy (z różnych dziedzin), a nie dokument ukończenia jakiejś szkoły. Takie obycie, oczytanie, posiadane wiadomości.

Napisane przez wesna

Wciąż można być bardzo wykształconym fizykiem, lekarzem, automatykiem, a nie wiedzieć kto napisał Transatlantyka i po co.

Napisałam przecież, że posiadanie dyplomu jakiejś uczelni nie gwarantuje "takiej" (nie tylko specjalistycznej) wiedzy i że osoby, które nie mają wykształcenia (dyplomów/ z danej dziedziny) mogą posiadać szeroką wiedzę na każdy temat.

Napisane przez wesna

Można też przeczytać tuziny książek, ale i tak nie potrafić o nich "intelektualnie" rozmawiać. Umiejętność dyskusji o wszelakich aspektach kultury i umiejętność argumentowania swoich preferencji (bo do tego chyba dąży autorka wątku?) albo się ma we krwi, albo się nie ma .

Nie zgadzam się z tym, że albo się ma we krwi albo nie. (Oczywiście, jeden może mieć predyspozycje drugi nie.)

Po pierwsze, żeby o czymś dyskutować trzeba "coś" o danym temacie wiedzieć - a wiedzy, niestety, nie ma się we krwi, tylko w efekcie nauki -czy to takiej zwykłej szkolnej, czy "pobieranej" codziennie poprzez przebywanie z "oczytanym" dziadkiem/ rozmowami na różne tematy z rodzicami, czy też przez bycie w takim a nie innym środowisku.

Po drugie, sam talent/predyspozycje nie sprawią, że będziemy w czymś dobrzy. Osoba bez predyspozycji do prowadzenia dyskusji i bez zainteresowań w kierunku "kultury", która wychowuje się w "inteligentnej" rodzinie z tradycją poznawania sztuki (nie tylko tego co serwuje TV) na pewno ma o wiele większe szanse na bycie wszechstronnym i "oczytanym" niż ktoś, kto "ma to we krwi" ale jest w rodzinie, dla której mydlane opery w TV to szczyt rozrywki.

Napisane przez wesna

Wykształcenie ma tu coś do rzeczy, ale nie jest czynnikiem warunkującym.

Jak już napisałam, nie chodzi mi o "papierek" z uczelni, tylko o wykształcenie w znaczeniu posiadanych wiadomości na różne tematy, bycie takim człowiekiem renesansu.
Wszystko co przeczytamy/obejrzymy/usłyszymy wzbogaca nas i rozwija. I właśnie o takich doświadczeniach myślałam pisząc "wykształcenie".
A to, według mnie, jest czynnikiem decydującym.

[sylwónia]

Ja tam rozumiem autorkę wątku, też w pewnym momencie znalazłam się w środowisku zupełnie innym niż typowe blokowisko i rozmowy na trzepaku o anatomii maryni I nagle: szok, cholera , ja jestem idiotką! I jak to się stało, że dotąd tego nie widziałam?!? I to nie jest kwestia tego, że chcesz wpisać sie w oczekiwania znajomych tylko raczej tego, ze zaczynasz sobie uświadamiać własne braki. Otchłań własnych braków

A to już dużo. Jak wiesz, że czegoś nie wiesz, możesz coś z tym zrobić. Najgorzej chyba jest być zadowolonym i pewnym siebie idiotą
1) Książki - lektury szkolne to podstawa, łącznie z tymi nadobowiązkowymi. Gombrowicz, Hłasko, Kapuściński, Nabokov, Dostojewski, Kundera, Lem, Mann
Pominęłam pewnie mnóstwo innych ważnych pisarzy, ale to ci pierwsi , którzy przychodzą mi do głowy. Czytaj, czytaj i jeszcze raz czytaj Nic tak nie poszerza horyzontów
2) Oglądaj codziennie jakiś serwis informacyjny/czytaj coś w necie
3) Czytaj jakiś tygodnik informacyjno-publicystyczny. Politykę, Newsweeka, Wprost, co kto lubi. mam głupi nawyk czytania takich gazet przed monitorem, sprawdzam od razu w necie czego nie wiem, nie rozumiem
4) Kino - ja tam wiem, ze trzeba znać Ojca chrzestnego i Milczenie owiec :P , cała reszta kina jest opcjonalna :P
5) Muzyka, wydaje mi sie że warto poznać klasyki: janis joplin, arethę franklin, billie holiday, boskiego elvisa, deep purple, doorsów, sinatrę, led zeppelin,sinead o'connor, ale klasyk to też dla mnie 2pac, paktofonika i bjork
6) Namiętnie czytałam też racjonalistę, link podrzucony niżej, dużo artykułów o filozofii , jej historii i nurtach można tam znaleźć, warto myślę
7) Teatr - bo jednak to cos zupełnie odmiennego od gry na ekranie, sztuka przez duże S
Ogólnie kiedy ja próbowałam sobie narzucić taką "kulturalną " dyscyplinę zaczęłam od selekcjonowania tego co do mnie dociera, wybierania z takiej popkulturowej mamałygi tego, co jest wartościowe, a co jest tylko mdłym wypełniaczem czasu. Poza tym wręcz obsesyjnie sprawdzałam, szukałam, czytałam wszystko o czym ludzie wokół mnie mówili, a o czym nie miałam pojęcia. Przyjęłam , że "nie wiem , ale chętnie się dowiem". Pytałam. Nie wiem, jak Ty ale moje braki w historii były i moze w mniejszym stopniu, ale nadal są żenujące. Słuchałam. Ludzie , którzy coś wiedzą chętnie się tym dzielą, wystarczy okazać zainteresowanie, a opowieści sa dużo ciekawsze od słowa pisanego.

Powodzenia. Warto

"Przegląd " kulturalny w moim wydaniu bardzo stronniczy i subiektywny, od razu mówię, że wiem o tym

[asta9126]

Czytać zawsze warto jak nie powieści to jakieś książki popularnonaukowe. Ja się wychowałam na książkach. Ostatnio trochem się leniwa zrobiła... Czytanie kończy się na oglądaniu okładki

Zauważyłam, że czasem przyznanie się, że czegoś się nie zna jest lepsze niż ściemnianie. Może wzbudzić śmiech, zdziwienie, niedowierzanie rozmówcy ale ostatecznie ktoś pożyczy książkę, opowie o filmie - tym sposobem dwie osoby poczują się lepiej

Czasem mi się wydaje, że to ja jestem taka głupia ale i spotykam ludzi, którzy nie znają tego co ja lubię. I odwrotnie.

[verda]

Ja uważam że każda forma rozwoju jest dobra tak długo jak płynie z własnej potrzeby Autorko czytaj, ogladaj rozmawiaj o tym co Cie interesuje, robiąc to "na siłę" szybko się zrazisz Moim zdaniem małymi kroczkami do celu i nie "to co wypada" ale to co mnie interesuje!

Mnie fascynuje ten fenomen, w szkole to wstyd i hańba czytać lektury i nikt tego nie robi. Za to w "dorosłym" życiu te same osoby twierdza że nie znanie ich jest obciachem. Nie mam oczywiście na myśli ludzi z tego watku, po prostu tak mi się nasunęło.

[Tallan]

Może ten watek Ci w jakiś sposób pomoże: https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=604540
pisałysmy tam o książkach, które "należy przeczytać". Bo pomimo głosów, żeby sięgać tylko po to co nas interesuje uważam, że kulturalny człowiek powinnien znać również klasykę (i to nie tylko z ekranizacji). A chyba właśnie o to autorce chodzi.

[kagga]

Chyba największa przyjemność w "edukacji kulturalnej" to własne poszukiwania, odkrywanie książek, filmów, sztuki. Jeśli Cię do tego ciągnie to zapisz się do biblioteki, posiedź między regałami szperając w książkach, wypożycz to co Cię zainteresowało, potem zazwyczaj człowiek sam szuka dalej, bo go to wciąga. Czytaj, oglądaj, obserwuj - ale nie wedle jakiegoś bryku "co powinnam znać" tylko idąc za głosem własnej wyobraźni i potrzeb.

[Cahir_84]

ykooo:

Jesteś osobą o umyśle ścisłym więc możesz się okazać bardziej fascynującym rozmówcą niż sobie wyobrażasz. Podejrzewam , że Wasze rozmowy nie wyglądają tak, że siadacie przy herbatce i zaczynacie recytować swoje ulubione wiersze, pewnie prowadzicie bardzo swobodny tryb konwersacji więc nie widzę problemu byś opowiedziała co Ciebie interesuje najbardziej.

Nie każdy musi lubić kino i literaturę, a szczególnie specyficzne gatunki, które nie do każdego gustu trafiają.

To, że lubię horrory i beletrystykę wcale się nie wyklucza, ale to jest mój wybór bo taki mam gust. Czytanie poezji na siłę, na dodatek po to by znać tytuły wierszy wydaje mi się torturą. Nigdy nie lubiłem poezji i wcale nie czuję się z tego powodu gorszy od innych.

A tak przy okazji: moim najlepszym przyjacielem jest bibliotekarz po dwóch humanistycznych kierunkach, często poznaje mnie z ludźmi ze swojej branży. Jeszcze nigdy nie dali mi do zrozumienia, że jestem jakiś gorszy bo nie znałem autora albo tytułu wiersza.
Naprawdę, każdy ma prawo do własnych zainteresowań i nikt nie musi znać się akurat na tym co lubią ludzie z którymi mieszka!

[cacajuate]

Ja bym polecala wycieczke po wikipedii . Powaznie. Po prostu wejdz na jakis artykul, cos cie zainteresuje, klikaj kolejny itd. W ten sposob bedziesz czytac to, co Cie interesuje. nie ma sensu robic list. Zgadzam sie, ze kazdy rozwoj jest przydatny, ale doba nie jest z gumy a i Ty nie masz co sie nie wiem jak naginac. Po swojemu

[waits]

Napisane przez rabid

90% z tego, to jest lista obowiązkowa, na rozgrzewkę, idź od góry. To, co Ci zostanie do zobaczenia, znajdziesz tutaj - to jest zajęcie na dwa, trzy lata, ale będziesz daleko przed nimi. Nie ma szans, że wszystko Ci się spodoba, ale to nie kwestia Twojego bezguścia; część, nie ma wyjścia, będzie czystym zaliczaniem; najlepiej po prostu umów się z sobą, że nie wstajesz z łóżka/fotela. Z reżyserów: Fellini, Kurosawa, Bunuel, Kubrick, Hitchcock, Lang, Altman, Herzog, Godard, Antonioni, Tarantino, Coen, Kar Wai Wong, Allen, Leone, Capra, Welles, Peckinpah, Jarmusch, Huston. Po 3-5 filmów.

Zapomniałeś o Bergmanie. Bergman to podstawa, pierwsze miejsce w naszym kulturalnym wątku przyznajemy panu Bergmanowi. Bo kto się połapie w tych jego biblijnych, mistycznych hiperinteligentnych zagraniach? Tak, Bergman jest idealny.

A tak w ogóle, to nie rozumiem. Naprawdę nie rozumiem. Poczytałam sobie o tym teatrze, o przymusie oglądania informacji co dzień i... aż mi się odechciało. Zawsze myślałam, że moja przyjaźń ze sztuką, kulturą jest na arcywysokim poziomie. Teraz trochę zwątpiłam, bo nie latam na każdą premierę, nie wiem co się dzieje z Sinead O'Connor i nie wychylam się ze swojego łóżka, by obejrzeć, co tam w świecie. I, uwaga, zaskoczę Was! - nie robię tego, bo wydaję mi się, że media ogłupiają. Że gdy my patrzymy na te wszystkie wyselekcjonowane wiadomości, ktoś odbiera nam prawo do decydowania. A prawo do decydowania łączy się chyba z pewnym sensie indywidualnością. Tak przynajmniej myślę.

Więc według Was mam przeczytać tysiąc książek z tak zwanej klasyki i obejrzeć tysiąc filmów z tak zwanej klasyki. W porządku. Tylko co wtedy? Rozmowa ze mną będzie ciekawsza? Ja będę ciekawsza? Więc to sztuka, kultura definiuje nas? Więc to ktoś, kto uznał, że Ulisses jest zły a Cortazar dobry, zdefiniował nas?

Tak więc uważam, że powinnaś zająć się tym, co lubisz. Może to będzie malarstwo abstrakcyjne XX wieku, może kultura Indonezji. Może kino eksperymentalne a może ślady Marqueza w literaturze. Znajdź to, co Cię interesuje. To wystarczy, byś sama zaczęła drążyć, doskonalić przy tym siebie. Wtedy też będziesz w stanie pokazać komuś swoją pasję. I mówić o niej tak, by on też zaczął ją dzielić.

[Tallan]

Napisane przez waits

Zapomniałeś o Bergmanie. Bergman to podstawa, pierwsze miejsce w naszym kulturalnym wątku przyznajemy panu Bergmanowi. Bo kto się połapie w tych jego biblijnych, mistycznych hiperinteligentnych zagraniach? Tak, Bergman jest idealny.

A tak w ogóle, to nie rozumiem. Naprawdę nie rozumiem. Poczytałam sobie o tym teatrze, o przymusie oglądania informacji co dzień i... aż mi się odechciało. Zawsze myślałam, że moja przyjaźń ze sztuką, kulturą jest na arcywysokim poziomie. Teraz trochę zwątpiłam, bo nie latam na każdą premierę, nie wiem co się dzieje z Sinead O'Connor i nie wychylam się ze swojego łóżka, by obejrzeć, co tam w świecie. I, uwaga, zaskoczę Was! - nie robię tego, bo wydaję mi się, że media ogłupiają. Że gdy my patrzymy na te wszystkie wyselekcjonowane wiadomości, ktoś odbiera nam prawo do decydowania. A prawo do decydowania łączy się chyba z pewnym sensie indywidualnością. Tak przynajmniej myślę.

Więc według Was mam przeczytać tysiąc książek z tak zwanej klasyki i obejrzeć tysiąc filmów z tak zwanej klasyki. W porządku. Tylko co wtedy? Rozmowa ze mną będzie ciekawsza? Ja będę ciekawsza? Więc to sztuka, kultura definiuje nas? Więc to ktoś, kto uznał, że Ulisses jest zły a Cortazar dobry, zdefiniował nas?

Tak więc uważam, że powinnaś zająć się tym, co lubisz. Może to będzie malarstwo abstrakcyjne XX wieku, może kultura Indonezji. Może kino eksperymentalne a może ślady Marqueza w literaturze. Znajdź to, co Cię interesuje. To wystarczy, byś sama zaczęła drążyć, doskonalić przy tym siebie. Wtedy też będziesz w stanie pokazać komuś swoją pasję. I mówić o niej tak, by on też zaczął ją dzielić.

Tylko żeby odkryć, że fascynuje nas Marquez a nie Eco trzeba jednego i drugiego przeczytać. Tak samo z kulturą Indonezji czy jakąkolwiek inną dziedziną sztuki. Trzeba mieć podstawowe pojęcie również na temat malarstwa wieku XI, XII itd. żeby stwierdzić, że ono nam nie odpowiada i wolimy abstrakcję. Bo inaczej to będziemy takim człowiekiem, którego pasjonuje sztuka Egiptu tylko dlatego, że była ona na pierwszych stronach podręcznika do WOKu, a dalej mu się zajrzeć nie chciało.

Jest różnica pomiędzy przeczytać tysiąc książek/ obejrzeć tysiąc filmów, a mieć podstawową wiedzę o pewnym kanonie kulturowym. Tak jak przywoływany na poczatku przez autorkę przykład z "Chłopami" czy stary dowcip: "-Jasiu Ty nawet nie wiesz kto to był Mickiewicz, Słowacki, Norwid. -a pani wie kto to Kowalski, Nowak i Pawlak? No własnie pani ma swoich kumpli, ja mam swoich" Sorry, ale jeżeli "Imię róży" to dla kogoś jedynie perfumy, a "Pan Tadeusz" to trunek procentowy to choćby o kulturze Pigmejów wiedział wszystko to nie zostanie uznany za kulturalnego człowieka

[waits]

Napisane przez Tallan

Tylko żeby odkryć, że fascynuje nas Marquez a nie Eco trzeba jednego i drugiego przeczytać. Tak samo z kulturą Indonezji czy jakąkolwiek inną dziedziną sztuki. Trzeba mieć podstawowe pojęcie również na temat malarstwa wieku XI, XII itd. żeby stwierdzić, że ono nam nie odpowiada i wolimy abstrakcję. Bo inaczej to będziemy takim człowiekiem, którego pasjonuje sztuka Egiptu tylko dlatego, że była ona na pierwszych stronach podręcznika do WOKu, a dalej mu się zajrzeć nie chciało.

Jest różnica pomiędzy przeczytać tysiąc książek/ obejrzeć tysiąc filmów, a mieć podstawową wiedzę o pewnym kanonie kulturowym. Tak jak przywoływany na poczatku przez autorkę przykład z "Chłopami" czy stary dowcip: "-Jasiu Ty nawet nie wiesz kto to był Mickiewicz, Słowacki, Norwid. -a pani wie kto to Kowalski, Nowak i Pawlak? No własnie pani ma swoich kumpli, ja mam swoich" Sorry, ale jeżeli "Imię róży" to dla kogoś jedynie perfumy, a "Pan Tadeusz" to trunek procentowy to choćby o kulturze Pigmejów wiedział wszystko to nie zostanie uznany za kulturalnego człowieka

Tak, masz rację. Ale od tego jest właśnie podręcznik od WOKu, od tego są lekcje polskiego. Skoro dziewczyna nie zainteresowała się tym w szkole - ma katować się teraz? Nie widzę sensu. To o czym piszesz to są dla mnie braki w wiedzy a nie edukacja kulturalna. I nie ma sensu oceniać kogoś inteligencji po tym.
Poza tym uważam, że wystarczy umiejętność prowadzenia rozmowy, by człowiek, który nie wie, że Mona Lisa i Gioconda to to samo, został nazwany kulturalnym.

[Tallan]

Ale autorka sama z tymi "brakami" się źle czuje i prosiła o polecenie lektur/ filmów. Nikt nie oczekuje, że przeczyta i obejrzy wszystko w dwa miesiące. Sądzę, że zajrzy na jakieś portale typu filmweb.pl, nakanapie.pl czy lubimyczytac.pl i tam dowie się w kilku zdaniach co jest o czym. Jak ją zainteresuje to po to sięgnie, a jak nie to ten kilkuzdaniowy opis sprawi, że będzie chociaż wiedziała "gdzie dzwonią."
I absolutnie nie utożsamiam inteligencji z obyciem kulturalnym! Tylko, że po prostu ludzie inteligentni chcą wiedzieć więcej o świecie stąd czytają itd.

[waits]

Właśnie o tym piszę. Po prostu wcześniejsze posty z listami książek, zespołami muzycznymi (sic!), filmami - poraziły mnie cholernie.

Sorry za ot. Autorce wątku życzę powodzenia, : ).

[parva]

Napisane przez waits

Zapomniałeś o Bergmanie. Bergman to podstawa, pierwsze miejsce w naszym kulturalnym wątku przyznajemy panu Bergmanowi. Bo kto się połapie w tych jego biblijnych, mistycznych hiperinteligentnych zagraniach? Tak, Bergman jest idealny.

Tarkowski, Antonioni, Tarr, Haneke, Kieślowski... Można tak długo wymieniać Wydaje mi się, że trzeba poświęcić wiele lat, by "zaliczyć" dzieła największych twórców filmów, muzyki, literatury, teatru, itd.

Napisane przez Cahir_84

Podejrzewam , że Wasze rozmowy nie wyglądają tak, że siadacie przy herbatce i zaczynacie recytować swoje ulubione wiersze, pewnie prowadzicie bardzo swobodny tryb konwersacji więc nie widzę problemu byś opowiedziała co Ciebie interesuje najbardziej.

Zawsze się zastanawiałam... W literaturze stosunkowo często pojawiają się bohaterzy, którzy potrafą cytować fragmenty książek lub wierszy. Czy w dzisiejszych czasach też można spotkać takich ludzi?