Druga ciąża, brak cierpliwości do starszego dziecka z ADHD

[instruktorka]

Witam dziewczyny. Mam problem...ze sobą. Jestem teraz w 18 tyg ciąży, z trudem w nią zaszłam po kilku latach starań i ciąża jest wysokiego ryzyka.Muszę leżeć,nie denerwować się, zero wysiłku. Chodzi o mój stosunek do mojej córci,którą strasznie kocham, ona jest cudownym dzieckiem i bardzo sie stara, ale ma ADHD ( nadpobudliwosć psychoruchowa ) i często jej się zdarza być niechcący "niegrzeczną". Jestem po róznych "szkoleniach" na temat wychowywania i podejścia do dziecka z tym problemem, ale...to jest b trudne, a w dodatku teraz hormony mi nie ułatwiaja. Stałam sie bardzo nerwowa i wybuchowa.Zachowuje sie okropnie, a potem, kiedy sie uspokoję natychmiast żałuję. Ale jest już za późno. Martwie się, żeto co mówie ite wszystkie głupie "kazania" w stylu : " czy tak mi bedziesz pomagac przy dzidziusiu" mogą zostawić trwałe slady i rzutująna jej stosunek do młodszego rodzeństwa. Tatuś jest teraz rzadko w domu,prowadzi firmę i ma podwójne obowiazki ( też za mnie). Rzadko może mi pomóc i rozładować napięcie. próbuję sobie radzic organizując córci zajęcia, wyjśćia do koleżanek,rodziny. Ale czasem nie ma jak.
Powiedzcie, moze któraś z Was miała podobny problem, niekoniecznie z dzieckiem z ADHD, alez takimi nastrojami w ciązy, które psują kontakt ze starszym dzieckiem. Jak sobie radzić? Relaks i muzyka wystarczaja na krótko, poza tym bywają dni, że jestem wsciekła na cały swiat. Chodzi o to,czy na siłę tłumić i starać sie kontrolować te nastroje? ( chyba nie potrafię)Kiedys miałam dużo ruchu - zajmuję się fitnesem, ale teraz...zzzzzzz...musze leżec jak kłoda! i to pogłębia mój stan zlości i frustrację!
Poradźcie coś.

[Aranka]

Mam przyjaciókę, która była w podobnej sytuacji do ciebie : synek z zespołem ADHD i drugi maluch w drodze. Dobrym rozwiązaniem okazało się przedszkole otwarte do 18. Tata zawoził małego rano i odbierał o 18 albo robił to któryś z dziadków i przywoził jej do domu. Raz w tygodniu odbierała go ona wcześniej po 14 i zabierała do "małpiego gaju" i na lody. Psycholog odradził jej karcenia w stylu "dla maluszka też taki będziesz?" bo to mogłoby spowodować agresję w momencie pojawienia się go na świecie. Przedszkole małego bardzo absorbowało, na początku nie obyło się bez problemów. Panie w przedszkolu zostały poproszone o wprowadzenie teamtu "pojawia mi się braciszek/siostrzyczka" i jedna z mam posiadająca takiego maluszka przyszła do nich i pokazała jak się przewija, buja w wózeczku, podaje grzechotki, karmi. To bardzo pomogło bo mały w grupie widząc zachwyt innych dzieci został poproszony, że jak jego mamusia urodzi dzidziusia to niech też go tu przyprowadzi i pokaże. Czuł się dumny. A ty nie powinnaś zadręczać się wyrzutami, że źle trobisz tylko w miarę możliwości zaangażować rodzinę.

[instruktorka]

Dzięki Aranka musze Ci powiedzieć, że moja córcia jest juz troszkę starsza, ma 6 lat,a w dodatku uwielbia wprost "mój brzuszek"i jest dumna, że będzie miała rodzeństwo. Chodzi na codzień do przedszkola integracyjnego, a teraz, w przerwie wakacyjnej własnie do 'małpiego gaju" na półkolonie. Czasem po południami zabiara ją na spacery niania, ale przeciez nie mogę uciekac od własnego dziecka.Poza tym ona nie jest niegrzeczna ani złosliwa...bardzo mnie potrzebuje, ale wychodzi z tego efekt "natrętnej muszki" która nie może zająć sie jedna rzecza dłużej niz przez 5 minut. Jest przy tym słodziutka...a ja rozdrazniona. Problemy sa szczególnie w weekendy, kiedy tatus wyjeżdza służbowo,bo nie mamy rodziny na miejscu - obie babcie daleko, a ciocie tylko te przyszywane. Wiem, że powinnam spędzać czas z własnym dzieckiem, przeciez nie mogę uciekać. Nie chciałabym tez tłumić gdzieś w sobie nadmiernych emocji,bo i tak w końcu wybuchną...
Ale wiesz...dzieki za pocieszenie i za to, że wiem, że nie tylko ja mam problemy juz samo pisanie pomogło.

[Mariqa]

A może wypróbowałabyś sposobu we troje z nianią? Przeciez niekonieczne jest, by zajmowała się dzieckiem, podczas gdy Ty wyłączasz się absolutnie.
Najważniejsze, by opiekunka znała bardzo dobrze problem, orientowała się jak postepuję się z dzieckiem nadpobudliwym. W momentach trudnych, reagowała za Ciebie. Twoja rola może powinna ograniczyć się choć chwilowo do przytulenia, okazania serca. Twoja sytuacja wymaga jednak pomocy z zewnątrz, sama nie dasz rady, to nie wynika z czyjejś "winy", przecież nie jesteś cyborgiem, tylko Mamą.
Dziecko z ADHD w ogóle wymaga stałego aktywnego nadzoru, świętej wręcz cierpliwości i działania metodycznego. Wcale się nie dziwię, że jesteś juz psychicznie wymęczona, tymbardziej, że sama ciąża równie jest trudna, jak piszesz. Zwątpienie wynikłe z przemęczenia i nie oszukujmy się- stresu, jaki niesie ze sobą życie każdego rodzica, jest jak najbardziej normalne i pojawia się często w chwilach szczególnie trudnych, w chwilach samotnych, podczas kryzysów. Nie trzeba wtedy zamykać się z problemem, tylko szukać pomocy.
Poprosiłabym zatem, na Twoim miejscu opiekunkę, by przychodziła na kilka godzin do Was, jako pomoc, wsparcie, nawet w weekendy. Córka dostrzeże że jesteś obok, ciągle czuwasz, choć na przykład chwilowo zajmujesz się czymś innym, niż zabawą z nią. Może też to być wstęp do późniejszego etapu, w którym Ty będziesz zmuszona podzielić czas miedzy córkę a dzidzię.
Bądź też z nami, będziemy Cię wspierać, choćby dobrym słowem i uśmiechem

[instruktorka]

Mariqua...bardzo Ci dziekuję za te słowa. Dzieki za zrozumienie i za radę, która rzeczywiście może być trafiona w dziesiątke. Bedzie to co prawda wymagało wielu rozmów i uzgodnień z nianią, która z reguły daje sobie wchodzić na głowę, ale to może sie udać.

Dzieki za wsparcie

[sylwi_2005]

Droga Instruktorko. Nie wiem gdzie mieszkasz ale w najblizszy weekend w okolicach Radomia odbedzie się zjazd rodziców z dziecmi mających adhd organizowany przez fundację (nazwy nie znam). Może warto byłoby sie tam wybrac i porozmawiac z ludźmi, którzy znaja ten problem dokładniej. Może oni potrafiliby Ci pomóc a przy okazji zyskałabyś mowych znajomych i napewno ogromne wsparcie. Jesli tylko będziesz zainteresowana to daj znać a ja postaram sie dowiedziec czegos wiecej na temat tego spotkania (o spotkaniu dowiedziałam sie od męża bo zamierza sie tam wybrać- motocykliści maja tam zlot,żeby dzieciakom sprawic frajde) Pozdrawiam iżycze powodzenia

[instruktorka]

Sylwi...dzięki. Niestety nie mogę podróżować, moja ciąża jest wysokiego ryzyka i nawet chodzić zbyt dużo nie mogę. Jeśli chodzi o problemy wychowawcze z dziecmi z ADHD staram sie byc na bieżąco. Byłam na kilku zjazdach, szkoleniach, zreszta sama jestem terapeutką ( wprawdzie narzadu ruchu, ale mam kontakt ze środowiskiem ) bardzo sie staram podchodzić do tegoproblemu rozsądnie.Jestem na szczęście otoczona fachowcami m. in. z przedszkola integracyjnego, gdzie chodzi moja córcia. Przed ciążą jakos sobie radzilismy, ja pracowałam normalnie więc mąz nie musiał nadrabiać na dwa etaty, miał więcej czasu. Ja byłam bardziej "mobilna" i mogłysmy aktywniej spędzac czas. Problem pogłębił sie (albo pojawił) dopiero teraz, kiedy ja nie mogę poświęcic się jej tak,jak dawniej, a tata nie ma często czasu. Dla mnie frustrująca jest juz sama sytuacja mojej "niepełnosprawności"...(s orry za tekst, ale tak własnie sie czuję). Własnie to poczucie nieporadności i bezsilności kumuluje się z wahaniami nastrojów, może dochodzi do tego działanie leków na podtrzymanie ciąży - to wszystko działa na mnie okropnie.Na przemian złoszczę siei płaczę.Potem męczą mnie wyrzuty sumienia i znowu złość na siebie. Spróbuję chyba tego pomysłu z nianią...
Jeszcze raz dzięki za chęć pomocy, pozdrawiam

[***luna]

Zycze Ci powodznia. Milam nie raz kontakt z maluchami z ADHD i wiem, ze sa bardzo absorbujace... a jak musisz przede wszystkim lezec, to tak za bardzo absorbowac sie nie mozesz, chocbys bardzo chciala. Dlatego mysle, ze ktos do pomocy by sie przydal, choc na kilka godzin dziennie.
Moze byc niania, ktos znajomy, albo... wolontariusz . Wolontariusz w wakacje dosc trudno znalezc, ale warto sprobowac. Mozna szukac przez centrum wolontariatu, takie centra znajduja sie w wielu miastach.

powodzenia
)))

[instruktorka]

Dziękuję Kochane Dziewczyny..
Jestem pełna optymizmu, mam juz kilka pomysłów
Dziękuję za rady i dobre słowa

[Ray]

kurcze tak czytam i zastanwiama sie czy moj brat nie ma dhd ma 8 lat ale jest niedozniesienia... ciekawe.. jes5t go wszedzie pelno.. nie usiedzi 5 min w jednym miejscu.. musi wszedzie latac na podworku lata od rana do wieczora psoci nawet jak sie odwrocisz na 5 min.. dostanie kare poplacze za chwile to samo.. kosmos... jak jest chory aby lezy a tak nigdy... ma 8 lat a juz jest poobijany polamane mial juz rece obojczyki.. wstrzasienia mozgu nie daje rady go upilnowac wrecz hmm..

[instruktorka]

Napisane przez Ray

kurcze tak czytam i zastanwiama sie czy moj brat nie ma dhd ma 8 lat ale jest niedozniesienia... ciekawe.. jes5t go wszedzie pelno.. nie usiedzi 5 min w jednym miejscu.. musi wszedzie latac na podworku lata od rana do wieczora psoci nawet jak sie odwrocisz na 5 min.. dostanie kare poplacze za chwile to samo.. kosmos... jak jest chory aby lezy a tak nigdy... ma 8 lat a juz jest poobijany polamane mial juz rece obojczyki.. wstrzasienia mozgu nie daje rady go upilnowac wrecz hmm..

Witaj Ray.
Diagnostyka ADHD przeprowadzana jest przez specjalistów w poradniach psychologiczno-pedagogicznych. Jezeli macie podejrzenie o ten zespół u dziecka zwróćcie uwagę lekarzowi prowadzącemu, powinien was skierowaćdo takiej poradni. Czasem traktuje sie dziecko z ADHD jako niesforne, niegrzeczne, źle wychowane, a to jeszcze utrudnia mu życie i zabiara szanse na harmonijny rozwój. Zdarza się, że dziecko wykazuje tylko niektóre objawy ADHD, ale nawet wtedy specjalne postepowanie bardzo ułatwia rodzicom i bliskim zrozumienie dziecka, jego zachowań. Wazne jest takżekonsekwentne działanie wychowawcze, absolutnie NIE "wychowanie bezstresowe" , ale rozumne, cierpliwe działanie,krótkie, jasne polecenia, więcej pochwał ...możnaby wiele pisac,najlepiej wejdź na stronkę www.adhd.info.pl , polecam tez ksiazke T.Wolańczyka "Nadpobudliwość psychoruchowa u dzieci" , gdzie jest wiele cennych rad dla rodziców "niesfornych " dzieci

Pozdrawiam

[lonirex]

Czasami dziecko podejrzewane o ADHD jest po prostu nad wiek inteligentne... dlatego potrzebuje bodźców, które pomoga mu się rozwijać. Takie rozpoznanie przeczytałam gdzieś na innym forum. Nie wspomnę juz o komentarzach, które stwierdzają, że choroba nie istnieje, jest wymysłem rodziców, którzy nie umieją radzić sobie z dzieckiem. Naukowcy natomiast ostatnio stwierdzili, że za jej wystepowanie u dzieci odpowiada niewłaściwy poziom kwasu foliowego u ciężarnej matki:
http://bobosfera.pl/newsy/kwas_foliowy
Kwas foliowy na wszelki wypadek warto brać równiez z innych powodów, może faktycznie zapobiega i ADHD...