Pracy szukamy, ciągle się wspieramy i nigdy nie poddamy! cz. XIV

[MissScully]

[1=7b876ccefd4157b39b86852 d237c1fcdcf44b9c3_6485007 1d5e54;86589647]No trudno, żeby się wpisywała
Tylko że nie każdy chce odnosić w życiu sukcesy (w sensie: robić wielką karierę). Bardzo wielu zależy przede wszystkim na względnej stabilizacji. Nie wiem, w czym taka postawa jest "gorsza" od żądzy sukcesów i podboju świata.
Nie mówiąc o tym, że ponoć żeby osiągnąć sukces, trzeba ponieść wiele porażek (jak w tym artykule, co go podsunęłaś).[/QUOTE]
Mi natomiast ciężko uwierzyć, że czlowiek zatrudniony z miejsca zasługuje na miano człowiek sukcesu...można na tym bezrobociu zrobic wiele co zwiększy mozliwość sukcesu w przyszłosci i rownież można osiaść na miłej posadce i przelać marzenia o sukcesie na kogosc innego albo tropic każdego komu się na teraz nie udało

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez MissScully

Mi natomiast ciężko uwierzyć, że czlowiek zatrudniony z miejsca zasługuje na miano człowiek sukcesu...można na tym bezrobociu zrobic wiele co zwiększy mozliwość sukcesu w przyszłosci i rownież można osiaść na miłej posadce i przelać marzenia o sukcesie na kogosc innego albo tropic każdego komu się na teraz nie udało

No właśnie. To jest w gruncie rzeczy tylko zewnętrzny atrybut, który jeszcze nic nie mówi sam w sobie o człowieku.
Kiedyś też chciałam zostać "człowiekiem sukcesu", potem tak wychodziło, że bywałam "człowiekiem porażki" Teraz mam do tego coraz większy dystans.

[Kafkazmlekiem]

Napisane przez Mahdab

Ostro przeklamalysmy rok z jej życia (nie chce pisać szczegółów publicznie), czyli cale jej doswiadczenie zawodowe zostało zmyslone i nie przyznała się że nie pracuje od wielu miesięcy. No dobra, w sumie niewiele prawdy zostało.

Ale jak to tak, a jakaś dokumentacja takiego doświadczenia, jakieś umowy? Nie umiem sobie tego wyobrazić... może dlatego nie mam ciągle pracy

[megamag]

Napisane przez Kafkazmlekiem

Ale jak to tak, a jakaś dokumentacja takiego doświadczenia, jakieś umowy? Nie umiem sobie tego wyobrazić... może dlatego nie mam ciągle pracy

Dokumentację w postaci świadectwa pracy masz tylko na UoP. W przypadku innych form mogą cię co najwyżej poprosić o referencje, a mało kto to robi.

[Kafkazmlekiem]

Napisane przez megamag

Dokumentację w postaci świadectwa pracy masz tylko na UoP. W przypadku innych form mogą cię co najwyżej poprosić o referencje, a mało kto to robi.

A no tak.. Hmm.. chociaż nie wiem czy by mi cojones starczyło

Rany, muszę wstać jutro rano, bo wcześnie mam rozmowę a przez to bezrobocie kompletnie mi się to rozregulował tryb życia..

[Mahdab]

[1=7b876ccefd4157b39b86852 d237c1fcdcf44b9c3_6485007 1d5e54;86589647]No trudno, żeby się wpisywała
Tylko że nie każdy chce odnosić w życiu sukcesy (w sensie: robić wielką karierę). Bardzo wielu zależy przede wszystkim na względnej stabilizacji. Nie wiem, w czym taka postawa jest "gorsza" od żądzy sukcesów i podboju świata.
Nie mówiąc o tym, że ponoć żeby osiągnąć sukces, trzeba ponieść wiele porażek (jak w tym artykule, co go podsunęłaś).[/QUOTE]
Dla mnie i dla Ciebie tak postawa nie jest gorsza, natomiast dla pracodawcy już może być.
Przecież nikt nie mowi, że osoba taka jak ty opisałaś będzie źle pracować. Ale jest więcej osób na rekrutacji. Zresztą nie ważne jaką jesteś, tylko jak się przedstawisz na rozmowie
Pracodawca też nie przyzna, że szuka na to stanowisko od roku, bo nikt nie chce przyjść, albo każdy się zwalnia co 3 miesiace.

Ja przypuszczam, że to wygląda tak że strony pracodawcy:

Pracownik x pracujący
- trzeba mu zaproponowac dobre warunki, żeby przeszedł do nas

Pracownik y bezrobotny
- ciekawe dlaczego go zwolnili/odszedł z pracy...
- hmm... może kiepsko pracował/jest mało odporny na stres/malo zdeterminowany i się zwolnił. Muszę mu się uważnie przyjrzeć.
- nie ma od dawna pracy, wiec zaproponuje mu mniej niż oczekuje, a i tak się ucieszy

Napisane przez Kafkazmlekiem

Ale jak to tak, a jakaś dokumentacja takiego doświadczenia, jakieś umowy? Nie umiem sobie tego wyobrazić... może dlatego nie mam ciągle pracy

Megmag poniżej odpowiedziała.

A tam było tak obmyslone, że telefon do pracodawcy ani sprawdzenie informacji w inny sposob za bardzo nie wchodził w grę.



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[niv_]

Dotarło do mnie, że moje szukanie pracy to jednak głębszy problem.

Pójście do pracy mnie przeraża, nie kojarzy mi się z niczym pozytywnym. Jak mam dobrze wypadać na rozmowach, jak moją niechęć da się na pewno wyczuć Przecież szukając pracy mam wyciszony telefon i w sumie to nie chcę żeby do mnie telefonowano. Mam ciągłe migreny i nawrót nerwicy przez sprzeczne myśli.

Napisałam o tym dlatego, żeby to z siebie wyrzucić. Muszę z tym coś szybko zrobić, mam nadzieję, że uda mi się to ogarnąć. Może ktoś tutaj jest też w podobnej sytuacji /różnie bywa/ i poczuje się mniej samotny.

Powodzenia na rozmowach

---------- Dopisano o 07:17 ---------- Poprzedni post napisano o 07:10 ----------

Napisane przez Mahdab

Dla mnie i dla Ciebie tak postawa nie jest gorsza, natomiast dla pracodawcy już może być.
Przecież nikt nie mowi, że osoba taka jak ty opisałaś będzie źle pracować. Ale jest więcej osób na rekrutacji. Zresztą nie ważne jaką jesteś, tylko jak się przedstawisz na rozmowie
Pracodawca też nie przyzna, że szuka na to stanowisko od roku, bo nikt nie chce przyjść, albo każdy się zwalnia co 3 miesiace.

Ja przypuszczam, że to wygląda tak że strony pracodawcy:

Pracownik x pracujący
- trzeba mu zaproponowac dobre warunki, żeby przeszedł do nas

Pracownik y bezrobotny
- ciekawe dlaczego go zwolnili/odszedł z pracy...
- hmm... może kiepsko pracował/jest mało odporny na stres/malo zdeterminowany i się zwolnił. Muszę mu się uważnie przyjrzeć.
- nie ma od dawna pracy, wiec zaproponuje mu mniej niż oczekuje, a i tak się ucieszy
Megmag poniżej odpowiedziała.

A tam było tak obmyslone, że telefon do pracodawcy ani sprawdzenie informacji w inny sposob za bardzo nie wchodził w grę.



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Nie wydaje mi się to takie proste i oczywiste. Chyba jedynie w schemacie biało-czarnym. Ktoś pracując może tak bardzo chce odejść z obecnej pracy albo nagłe dostał wypowiedzenie i musi znaleźć coś na już, że zgodzi się na byle co. Bezrobotny może mieć odłożoną kasę i pozwolić sobie na kręcenie noskiem przez jakiś czas.

Mam trochę podkolorowane cv, ale w granicach mhm..przyzwoitości. Bardziej bym już nie kombinowała, bo u mnie by to zwyczajnie nie przeszło.

Przyznam jednak, że jeżeli ktoś jest długo bez pracy to dla mnie to również wygląda trochę podejrzanie i może wówczas trzeba bardziej ryzykować.

[Kafkazmlekiem]

Napisane przez niv_

Dotarło do mnie, że moje szukanie pracy to jednak głębszy problem.

Pójście do pracy mnie przeraża, nie kojarzy mi się z niczym pozytywnym. Jak mam dobrze wypadać na rozmowach, jak moją niechęć da się na pewno wyczuć Przecież szukając pracy mam wyciszony telefon i w sumie to nie chcę żeby do mnie telefonowano. Mam ciągłe migreny i nawrót nerwicy przez sprzeczne myśli.

Napisałam o tym dlatego, żeby to z siebie wyrzucić. Muszę z tym coś szybko zrobić, mam nadzieję, że uda mi się to ogarnąć. Może ktoś tutaj jest też w podobnej sytuacji /różnie bywa/ i poczuje się mniej samotny.

Niv
Może powinnaś iść do psychologa? Na NFZ? Sprawdziłam, że w moim mieście czas oczekiwania do jednej z placówek to tylko 18 dni. Na południu wygląda to nawet lepiej. Może warto? Wiesz, że nie możesz tak spędzić reszty życia
A może jakaś praca zdalna byłaby dla Ciebie rozwiązaniem?

Napisane przez niv_

Nie wydaje mi się to takie proste i oczywiste. Chyba jedynie w schemacie biało-czarnym. Ktoś pracując może tak bardzo chce odejść z obecnej pracy albo nagłe dostał wypowiedzenie i musi znaleźć coś na już, że zgodzi się na byle co. Bezrobotny może mieć odłożoną kasę i pozwolić sobie na kręcenie noskiem przez jakiś czas.

Ja też myślę, że aż tak źle to nie wygląda. Nie w poważnych firmach na poważnych stanowiskach.

Napisane przez niv_

Mam trochę podkolorowane cv, ale w granicach mhm..przyzwoitości. Bardziej bym już nie kombinowała, bo u mnie by to zwyczajnie nie przeszło.

Przyznam jednak, że jeżeli ktoś jest długo bez pracy to dla mnie to również wygląda trochę podejrzanie i może wówczas trzeba bardziej ryzykować.

No właśnie, jak człowiek jest już rok bez pracy to takie kombinowanie może mieć sens...

[Ariada]

Napisane przez niv_

Nie wydaje mi się to takie proste i oczywiste. Chyba jedynie w schemacie biało-czarnym. Ktoś pracując może tak bardzo chce odejść z obecnej pracy albo nagłe dostał wypowiedzenie i musi znaleźć coś na już, że zgodzi się na byle co. Bezrobotny może mieć odłożoną kasę i pozwolić sobie na kręcenie noskiem przez jakiś czas.

Mam trochę podkolorowane cv, ale w granicach mhm..przyzwoitości. Bardziej bym już nie kombinowała, bo u mnie by to zwyczajnie nie przeszło.

Przyznam jednak, że jeżeli ktoś jest długo bez pracy to dla mnie to również wygląda trochę podejrzanie i może wówczas trzeba bardziej ryzykować.

Grunt to stworzyć na rozmowie wrażenie, że masz ochotę zmienić pracę, ale nie jest to Twój cel życiowy, bo nic się nie stanie jeśli jej nie zmienisz. Wtedy stajesz się dla nich osobą, która muszą przekonać, żeby chciała z nimi pracować.
Ja już od 2 lat chodzę na rozmowy z podejściem jak nie ta firma to inna. Tak samo myślę pracując w danej firmie - jeśli będę musiała odejść albo mi się nie spodoba to no hard feelings, szukam czegoś innego i spadam. Oszczędza mi to sporo nerwów i jestem bardziej wyluzowana. To nie jest też tak, że olewam pracę, bo zawsze pracuje tak, żeby czuć się z tym dobrze, ale nie przywiązuje się emocjonalnie do firmy (co innego z ludźmi, ale na szczęście kontakty zostają).


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Amazoniak]

Napisane przez Mahdab

Szczerze? Myślę, że osoba bezrobotna czy właśnie wyrzucona z pracy nie wpisuje się już w definicję "człowieka sukcesu" (W tym momencie).

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Wszystko zależy od tej definicji. Wg mnie bycie bezrobotnym o niczym nie swiadczy i w przypadku twojej koleżanki to nie ono było problemem ale brak doświadczenia, który przykrylyscie kreatywnym cv. I to, i tylko to zadziałało. Bezrobocie to nie grzech ani nic gorszego. To po prostu kolejny, normalny etap w zyciu, dla mnie równoznaczny z przerwą na odpoczynek po prostu. Natomiast brak zabezpieczenia finansowego, gorsza samoocena czy depresja mogą wpływać na postrzeganie kandydata, a rekruterzy wyczuwaja desperatow na odległość.

Napisane przez Ariada

Ja już od 2 lat chodzę na rozmowy z podejściem jak nie ta firma to inna. Tak samo myślę pracując w danej firmie - jeśli będę musiała odejść albo mi się nie spodoba to no hard feelings, szukam czegoś innego i spadam. Oszczędza mi to sporo nerwów i jestem bardziej wyluzowana. To nie jest też tak, że olewam pracę, bo zawsze pracuje tak, żeby czuć się z tym dobrze, ale nie przywiązuje się emocjonalnie do firmy (co innego z ludźmi, ale na szczęście kontakty zostają).
Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ja mam takie podejście już od lat i to zdecydowanie pomaga w funkcjonowaniu

[stotek]

Napisane przez malootka

Stotek, gratulacje
Nigdy mi się nie zdarzyło, bym tego samego dnia miała już odpowiedź pozytywną po rozmowie, dla mnie to jakaś abstrakcja.

Co więcej - ja zostałam przyjęta na koniec rozmowy. Gadka szmatka standardowa, ale fakt - bardzo długa i żadnego korpo-hr-gunwa, potem moje oczekiwania, potem ile oni mi dają i jak to wygląda i czy bierę. A następnie "to kiedy pani może przyjść" Wcięło mnie. Ale fakt jest taki, że na rozmowę szłam z polecenia (w tej branży i do tej konkretnej firmy nie da się inaczej), bo z moim przyszłym bezpośrednim szefem mocno współpracowałam u poprzedniego pracodawcy, więc znamy siebie nawzajem, a dodatkowo on wie co potrafię i co umiem. Dlatego jego na rozmowie nie było, a był jego szef, czyli prezes, no i osoba z działu HR.
No i tak. Dzisiaj przyszły mi dokumenty do wypełnienia, więc kurna, to się naprawdę dzieje.
W obecnej firmie powiem jutro, bo potem szefa nie będzie, a jednak chcę im dać trochę czasu, na ogarnięcie sobie tych tematów. Bo dużo mam też do przekazania nowej osobie (łącznie z wytycznymi dot. porannej kawy )

Jeszcze raz dziękuję za wszystkie gratulacje

[Kafkazmlekiem]

Ale jaja Stotku, super
A nie masz jakiegoś okresu wypowiedzenia, że Ci się tak nie spieszy z tym swoim szefem?

[yes]

Trochę mnie tu nie było a tu takie dobre wieści.
Stotek - brawo!! to ta firma co ma siedzibę w Stanach??

[Dagunia]

Napisane przez niv_

Płatnik lub Optima pod kadry.

Wysyłam sporo cv na stanowiska asystenta ds. kadr i płac i zero pozytywnego odzewu, a chciałabym pójść w tym kierunku.

Płatnika możesz sobie ściągnąć z neta i sama go poznać Jest dużo darmowych e-szkoleń
Co do Optimy to tym bardziej nie idź. Pracuję na tym programie już ponad 10 lat i szczerze mówię, że nie da się w jeden dzień czy nawet tydzień go dobrze poznać. Nie raz słyszałam opinię, że jest to jeden z najtrudniejszych i najbardziej złożonych programów na rynku. Co miesiąc-dwa są aktualizacje. Szkoda Twoich pieniędzy.

[stotek]

Napisane przez yes

Trochę mnie tu nie było a tu takie dobre wieści.
Stotek - brawo!! to ta firma co ma siedzibę w Stanach??

Dziękuję nie, to nie ta firma - tamci milczą, ale mają jeszcze czas. Z tym, że choćby i oni mnie chcieli, to wybór jest jeden

Napisane przez Kafkazmlekiem

Ale jaja Stotku, super
A nie masz jakiegoś okresu wypowiedzenia, że Ci się tak nie spieszy z tym swoim szefem?

Okres wypowiedzenia mam miesięczny, więc mogłabym czekać do końca marca ale chcę być w porządku i pogadam z nim jutro. Jeden dzień i tak za wiele tutaj nie zmieni. A ta nowa firma rozumie i szanuje to, że chcę zostać "do końca", więc powiedzieli, że poczekają.
Patrząc na jego zachowanie dzisiaj - będzie turbo zdziwiony

[niv_]

Napisane przez Kafkazmlekiem

Niv
Może powinnaś iść do psychologa? Na NFZ? Sprawdziłam, że w moim mieście czas oczekiwania do jednej z placówek to tylko 18 dni. Na południu wygląda to nawet lepiej. Może warto? Wiesz, że nie możesz tak spędzić reszty życia
A może jakaś praca zdalna byłaby dla Ciebie rozwiązaniem?



Ja też myślę, że aż tak źle to nie wygląda. Nie w poważnych firmach na poważnych stanowiskach.



No właśnie, jak człowiek jest już rok bez pracy to takie kombinowanie może mieć sens...

Napisane przez Ariada

Grunt to stworzyć na rozmowie wrażenie, że masz ochotę zmienić pracę, ale nie jest to Twój cel życiowy, bo nic się nie stanie jeśli jej nie zmienisz. Wtedy stajesz się dla nich osobą, która muszą przekonać, żeby chciała z nimi pracować.
Ja już od 2 lat chodzę na rozmowy z podejściem jak nie ta firma to inna. Tak samo myślę pracując w danej firmie - jeśli będę musiała odejść albo mi się nie spodoba to no hard feelings, szukam czegoś innego i spadam. Oszczędza mi to sporo nerwów i jestem bardziej wyluzowana. To nie jest też tak, że olewam pracę, bo zawsze pracuje tak, żeby czuć się z tym dobrze, ale nie przywiązuje się emocjonalnie do firmy (co innego z ludźmi, ale na szczęście kontakty zostają).


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Będzie dobrze, akurat chodzę regularnie do terapeuty z uwagi na nerwicę, więc mogę liczyć na fachowe wsparcie i rozpracowanie problemu. Bardzo jednak żałuję, że nie zaczęłam chodzić na terapię jak byłam jeszcze na studiach, bardzo dużo złych decyzji podjęłam przez nerwicę i depresję, a najgorzej, że ciągle to się za mną ciągnie. Tak, że jak ktoś ma tego rodzaju problemy to lepiej jak najszybciej je rozwiązać.

Staram się też tak podchodzić, ale czasami mam niezłe wahnięcia.

Napisane przez Dagunia

Płatnika możesz sobie ściągnąć z neta i sama go poznać Jest dużo darmowych e-szkoleń
Co do Optimy to tym bardziej nie idź. Pracuję na tym programie już ponad 10 lat i szczerze mówię, że nie da się w jeden dzień czy nawet tydzień go dobrze poznać. Nie raz słyszałam opinię, że jest to jeden z najtrudniejszych i najbardziej złożonych programów na rynku. Co miesiąc-dwa są aktualizacje. Szkoda Twoich pieniędzy.

Dzięki za bardzo konkretne informacje. Płatnika już sobie wczoraj ściągnęłam.

[Kafkazmlekiem]

Napisane przez stotek

Patrząc na jego zachowanie dzisiaj - będzie turbo zdziwiony

Jak to mówią: nikt nie spodziewa się hiszpańskiej inkwizycji

Jadę na rozmowę, trzymajcie kciuki

[stotek]

Kciuki są

[yes]

Napisane przez Kafkazmlekiem

Jak to mówią: nikt nie spodziewa się hiszpańskiej inkwizycji

Jadę na rozmowę, trzymajcie kciuki

Good luck!

---------- Dopisano o 09:26 ---------- Poprzedni post napisano o 09:12 ----------

Btw. ostatnio spotkałam kolegę z którym pracowałam w poprzedniej firmie. I okazało się, że dziewczyna zatrudniona na moje miejsce jest na l4 (najpierw na dziecko wzięła, pozniej sama sie rozchorowała).

I kto przejął obowiązki działu marketingu...?

Właśnie ten oto kolega początkowo pracownik produkcji a później asystent ds. importu...

Wściekły jak osa, powiedział, że to, że już tam nie pracuję to najlepsze co mogło spotkać mnie w życiu.

[drzewosandalowe]

Napisane przez Dagunia

Płatnika możesz sobie ściągnąć z neta i sama go poznać Jest dużo darmowych e-szkoleń
Co do Optimy to tym bardziej nie idź. Pracuję na tym programie już ponad 10 lat i szczerze mówię, że nie da się w jeden dzień czy nawet tydzień go dobrze poznać. Nie raz słyszałam opinię, że jest to jeden z najtrudniejszych i najbardziej złożonych programów na rynku. Co miesiąc-dwa są aktualizacje. Szkoda Twoich pieniędzy.

Czyli te kursy/szkolenia to pic na wodę-fotomontaż?
Dobrze,że na niego nie poszłam, trochę w tym prawdy, że albo ktoś cię nauczy, albo nic z tego.
Nie chcą poduczyć, a też nie zatrudniają bez doświadczenia.

Błędne koło.

---------- Dopisano o 09:42 ---------- Poprzedni post napisano o 09:41 ----------

Napisane przez Kafkazmlekiem

Jak to mówią: nikt nie spodziewa się hiszpańskiej inkwizycji

Jadę na rozmowę, trzymajcie kciuki

---------- Dopisano o 09:43 ---------- Poprzedni post napisano o 09:42 ----------

Napisane przez yes

Btw. ostatnio spotkałam kolegę z którym pracowałam w poprzedniej firmie. I okazało się, że dziewczyna zatrudniona na moje miejsce jest na l4 (najpierw na dziecko wzięła, pozniej sama sie rozchorowała).

I kto przejął obowiązki działu marketingu...?

Właśnie ten oto kolega początkowo pracownik produkcji a później asystent ds. importu...

Wściekły jak osa, powiedział, że to, że już tam nie pracuję to najlepsze co mogło spotkać mnie w życiu.

Mi też tak koleżanki z poprzedniej pracy mówią.

[Dagunia]

Napisane przez drzewosandalowe

Czyli te kursy/szkolenia to pic na wodę-fotomontaż?
Dobrze,że na niego nie poszłam, trochę w tym prawdy, że albo ktoś cię nauczy, albo nic z tego.
Nie chcą poduczyć, a też nie zatrudniają bez doświadczenia.

Błędne koło.

Niezupełnie. Jak mnie pracodawca wysyłał na kolejne szkolenia z Płatnika to chodziłam, ale jak bym miała sama płacić za to to bym nie poszła. Program jest ogólnodostępny. Nawet na YT jest mnóstwo filmików jak coś zrobić, a akurat on jest z tych bardzo łatwych.

Szkolenie z Optimy super sprawa, ale na pewno nie powinno trwać tydzień, a bardziej może miesiąc (?). I to z założeniem, że będzie się korzystać z jednego modułu. Jak już poznasz program to jego obsługa na codzień jest intuicyjna. Inna sprawa tworzenie schematów i grzebanie w ustawieniach, ale to nie robi się często. My przyjmujemy osoby nie znające programu, więc nie sądzę że jest to przeszkoda nie do przejścia.

[drzewosandalowe]

Napisane przez Dagunia

Niezupełnie. Jak mnie pracodawca wysyłał na kolejne szkolenia z Płatnika to chodziłam, ale jak bym miała sama płacić za to to bym nie poszła. Program jest ogólnodostępny. Nawet na YT jest mnóstwo filmików jak coś zrobić, a akurat on jest z tych bardzo łatwych.

Szkolenie z Optimy super sprawa, ale na pewno nie powinno trwać tydzień, a bardziej może miesiąc (?). I to z założeniem, że będzie się korzystać z jednego modułu. Jak już poznasz program to jego obsługa na codzień jest intuicyjna. Inna sprawa tworzenie schematów i grzebanie w ustawieniach, ale to nie robi się często. My przyjmujemy osoby nie znające programu, więc nie sądzę że jest to przeszkoda nie do przejścia.

Pewnie gdzieś tak jest,ale w moim mieście wszędzie chcą doświadczenie i znajomość tych w/w programów

[Mahdab]

Napisane przez niv_

Dotarło do mnie, że moje szukanie pracy to jednak głębszy problem.

Pójście do pracy mnie przeraża, nie kojarzy mi się z niczym pozytywnym. Jak mam dobrze wypadać na rozmowach, jak moją niechęć da się na pewno wyczuć Przecież szukając pracy mam wyciszony telefon i w sumie to nie chcę żeby do mnie telefonowano. Mam ciągłe migreny i nawrót nerwicy przez sprzeczne myśli.

Napisałam o tym dlatego, żeby to z siebie wyrzucić. Muszę z tym coś szybko zrobić, mam nadzieję, że uda mi się to ogarnąć. Może ktoś tutaj jest też w podobnej sytuacji /różnie bywa/ i poczuje się mniej samotny.

Powodzenia na rozmowach

---------- Dopisano o 07:17 ---------- Poprzedni post napisano o 07:10 ----------



Nie wydaje mi się to takie proste i oczywiste. Chyba jedynie w schemacie biało-czarnym. Ktoś pracując może tak bardzo chce odejść z obecnej pracy albo nagłe dostał wypowiedzenie i musi znaleźć coś na już, że zgodzi się na byle co. Bezrobotny może mieć odłożoną kasę i pozwolić sobie na kręcenie noskiem przez jakiś czas.

Mam trochę podkolorowane cv, ale w granicach mhm..przyzwoitości. Bardziej bym już nie kombinowała, bo u mnie by to zwyczajnie nie przeszło.

Przyznam jednak, że jeżeli ktoś jest długo bez pracy to dla mnie to również wygląda trochę podejrzanie i może wówczas trzeba bardziej ryzykować.

W nowej pracy może być całkiem fajnie, pewnie przynajmniej przez pierwszy etap będzie super.
Miałaś takie zle doświadczenia w poprzedniej?
Ja jak mi się czegoś nie chce robić to wyznaczam sobie nagrodę i pomaga

Mi nie musisz tłumaczyć, ale na rozmowie raczej nikt nie wyskoczy, mam odłożone pieniądze, więc mogę sobie poczekać i jednak myślę, że nikt nie zakłada z góry tak jak napisałaś.. Młoda kobieta nie musi chcieć dzieci, człowiek przed 60 może mieć mnóstwo energii, człowiek bez wyższego może być dobrym specjalistą. Hrowcy w to nie wnikaja, tylko wkładają nas w szufladke i juz.

Napisane przez Ariada

Grunt to stworzyć na rozmowie wrażenie, że masz ochotę zmienić pracę, ale nie jest to Twój cel życiowy, bo nic się nie stanie jeśli jej nie zmienisz. Wtedy stajesz się dla nich osobą, która muszą przekonać, żeby chciała z nimi pracować.
Ja już od 2 lat chodzę na rozmowy z podejściem jak nie ta firma to inna. Tak samo myślę pracując w danej firmie - jeśli będę musiała odejść albo mi się nie spodoba to no hard feelings, szukam czegoś innego i spadam. Oszczędza mi to sporo nerwów i jestem bardziej wyluzowana. To nie jest też tak, że olewam pracę, bo zawsze pracuje tak, żeby czuć się z tym dobrze, ale nie przywiązuje się emocjonalnie do firmy (co innego z ludźmi, ale na szczęście kontakty zostają).


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Mam takie samo zdanie.
I podobnie podchodzę do rozmów.

Napisane przez Amazoniak

Wszystko zależy od tej definicji. Wg mnie bycie bezrobotnym o niczym nie swiadczy i w przypadku twojej koleżanki to nie ono było problemem ale brak doświadczenia, który przykrylyscie kreatywnym cv. I to, i tylko to zadziałało. Bezrobocie to nie grzech ani nic gorszego. To po prostu kolejny, normalny etap w zyciu, dla mnie równoznaczny z przerwą na odpoczynek po prostu. Natomiast brak zabezpieczenia finansowego, gorsza samoocena czy depresja mogą wpływać na postrzeganie kandydata, a rekruterzy wyczuwaja desperatow na odległość.


Ja mam takie podejście już od lat i to zdecydowanie pomaga w funkcjonowaniu

Racja, dlatego miała odzew.
Obecnej pracy nie miala w cv
powodowała ona, ze chcieli ja ściągnąć do siebie i zaoferowali atrakcyjniejsze zarobki.

Oj, nie zgodzę się co do tego bezrobocia. Ty to traktujesz jako normalny etap i odpoczynek, jednak chyba zwykle dla ludzi jest to raczej stan niepozadany. Ja akurat jestem za skapa, zaby sobie swiadomie i z wlasnej woli na to pozwolic. Dla większości wiąże się to z jakąś porażka.
A na rozmowie niekoniecznie bym chciała mówić o takich rzeczach.
Ja na rozmowie jestem doskonałym człowiekiem zorientowanym na sukces, gotowym do boju i rozrywanym przez wszystkich pracodawców.

A jeśli później wyjdzie trochę inaczej to już jestem "ich", będą mnie znać i lubić. Nie zwolnią człowieka dlatego, że jest np. bardziej zamknięty niż mówił, czy nie będzie chciał zostawać w nadgodzinach.

Napisane przez Kafkazmlekiem

Jak to mówią: nikt nie spodziewa się hiszpańskiej inkwizycji

Jadę na rozmowę, trzymajcie kciuki

Trzymamy

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[niv_]

Dla mnie trochę przewrotnie bycie na bezrobociu jest w pewnym sensie sukcesem po raz pierwszy sama odeszłam z pracy, która przestała spełniać moje oczekiwania. Dla mnie to taki mały sukces. Większą porażkę zaliczyłabym ciągle tkwiąc w tym samym miejscu.

Czasami pracę się ma, czasami nie. I tyle.

Uczciwie też przyznam, że nie wiem i nie ogarniam co to znaczy być człowiekiem zorientowanym na sukces we współczesnym świecie. Może w tym problem, że jest mi obca taka postawa. Nawet jakbym się starała być taka hop do przodu pozytywna i niezastąpiona to nie wyjdzie, bo jakoś tego nie czuję.

Co odpowiadacie na pytanie o to co Was motywuje w pracy ?

Kurde, może moja odp. jest zła - zazwyczaj odpowiadam, że możliwość nauki nowych rzeczy / niekoniecznie skok w hierarchii firmy, ale poziom eksperci / oraz dobra atmosfera w miejscu pracy

[Mahdab]

Napisane przez niv_

Dla mnie trochę przewrotnie bycie na bezrobociu jest w pewnym sensie sukcesem po raz pierwszy sama odeszłam z pracy, która przestała spełniać moje oczekiwania. Dla mnie to taki mały sukces. Większą porażkę zaliczyłabym ciągle tkwiąc w tym samym miejscu.

Czasami pracę się ma, czasami nie. I tyle.

Uczciwie też przyznam, że nie wiem i nie ogarniam co to znaczy być człowiekiem zorientowanym na sukces we współczesnym świecie. Może w tym problem, że jest mi obca taka postawa. Nawet jakbym się starała być taka hop do przodu pozytywna i niezastąpiona to nie wyjdzie, bo jakoś tego nie czuję.

Co odpowiadacie na pytanie o to co Was motywuje w pracy ?

Kurde, może moja odp. jest zła - zazwyczaj odpowiadam, że możliwość nauki nowych rzeczy / niekoniecznie skok w hierarchii firmy, ale poziom eksperci / oraz dobra atmosfera w miejscu pracy

Nie dziwię ci się. Ale tego na rozmowie napewno nie opowiadasz że szczegolami. Na rozmowie W konkretnej firmie jest jedna szansa i ja się nie zastanawiam nad tym, czy podejdę do mojej sytuacji wyrozumiała i tak po ludzku.

Dla mnie prywatnie definicja człowieka sukcesu jest inna. Ale jest kreowany wszędzie taki obraz człowieka pożądanego w firmach. Ja bym powiedziala, że jest to taka trochę maszyna, której wszystko idzie w życiu gładko jak po maśle, bez potkniec. Poradzi sobie w każdej sytuacji.

A jak uzasadniasz swoje odejście z poprzedniej pracy?

Ja mówię, że moja motywacja są pieniądze i to jest prawda. Chce miec podwyzki, premie, duzo zarabiac. Moim zdaniem nie ma sensu tego ukrywać, a reszta /skok w hierarchi, poziom ekspercki/ to już tylko środki do osiągnięcia celu Po co mi to wszystko, dla własnej satysfakcji? Nie ma w tym nic złego.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[stotek]

A powiedzcie mi, jak ze złożeniem wypowiedzenia - powinnam przygotować 2 egzemplarze czy jeden, który podpisany wyślę do kadr, a sobie zachowam jego ksero?

[Dagunia]

Napisane przez stotek

A powiedzcie mi, jak ze złożeniem wypowiedzenia - powinnam przygotować 2 egzemplarze czy jeden, który podpisany wyślę do kadr, a sobie zachowam jego ksero?

Wystarczy Ci ksero podpisanego

[stotek]

Napisane przez Dagunia

Wystarczy Ci ksero podpisanego

Dziękuję
Tak tez robilam poprzednio, ale teraz wolałam się dopytać.

[megamag]

Ja myślę, że większość ludzi tak naprawdę nie lubi chodzić do pracy i gdyby nie musiała, to rzuciłaby to w diabły. A na rozmowach wymaga się udawania entuzjazmu, co rzeczywiście bywa męczące. Są takie branże, w których to superhiperentuzjastyczne nastawienie jest wręcz karykaturalne. Ja i nie tylko ja, bo wiele moich koleżanek ma podobne doświadczenia, strasznie się przez to męczyłam w branży PR/reklama. To nastawnie, że jesteśmy młodzi, dynamiczni, za☠☠☠i*ci, robimy hiperfajne prodżekty i w ogóle jesteśmy elytą, doprowadzało mnie naprawdę do szału. Zwłaszcza że w rzeczywistości ta praca sprowadzała się do wymyślenia głupiej i denerwującej przyśpiewki do reklamy syropu na kaszel.

Z drugiej strony, kiedy ktoś mnie pyta, czemu chce pracować w danym miejscu, nie mówię, że chodzi o pieniądze. Oczywiście gdybym dostała jakiś wielki spadek, pewnie rzuciłabym to w diabły. Ale prawda jest taka, że gdybym chciała dużo zarabiać, tobym zmieniła branżę na jakąś lepiej płatną. Tak naprawdę robię to, co robię, bo ta praca przynajmniej nie sprawia mi przykrości, a bywają momenty, że jest nawet interesująca. To nie do końca chodzi o pieniądze, ale o znalezienie się w sytuacji, w której i nie umrę z głodu, i nie będę umierała wewnętrznie ze względu na nienawiść do mojej pracy.

Z takim podejściem jestem chyba daleka od człowieka sukcesu. Chociaż nie wiem do końca, co to znaczy. Wg telewizji to osoba pracująca w międzynarodowej korporacji i mieszkająca w miasteczku Wilanów. Jedno i drugie akurat mało mnie kręci.

[yes]

Ej, dostałam pracę
U dewelopera

Czekam na potw. mailowe z opisem warunków