Studia a praca

[linkinpaark]

Jestem na trzecim roku studiów. Niedawno zaczęłam pracę, niby tylko 20h tygodniowo, dość elastycznie. Ale widzę, ze nie mogę się obrobić z nauką. Studiuje ciężki kierunek. Praca jest powiązana z moim kierunkiem, ale wiem, ze w niej i tak najdłużej zostanę do czerwca.( czas określony, chcieli kogoś na parę miesięcy, z ewentualnym przedłuzeniem, ale nie do końca trafiają w to, czego chciałam, więc wiem, że odejdę). Rodzice mi dają kase, sama dostaje stypendium naukowe, więc ta praca do życia mi niezbędna nie jest.
Dla mnie studia i oceny są ważne. Wiem, że sesje przy pracy zdam, ale na pewno nie będę mieć takich dobrych wyników ( co też jest dla mnie ważne, bo myślę o doktoracie). Nie satysfakcjonuje mnie zdanie na 3 i moze czasem 4.
Ale domyślam się, że ludzie mogą sadzić komentarze, że tak mało godzin, ze oni pracują więcej i dają radę. Tylko, że oni jadą na 3 i poprawkach, co mnie niekoniecznie urządza.
Czy warto to rzucić, czy może się jednak męczyć z tym dalej?
Najbardziej mi głupio, bo rodzice mówili, żebym się zastanowiła nad tym, czy czasowo będę się wyrabiać. ale no ja jak zawsze musiałam być mądrzejsza

[3ebdb6c370169ce1a39c163fc8d64643247d9f80]

Rzuciłabym pracę bez mrugnięcia okiem. Napracować się jeszcze zdążysz. Jesteś w komfortowej sytuacji, możesz sobie pozwolić na maksymalne wykorzystanie czasu studiów na naukę i rozwój - skup się na tym.

Czy można pogodzić pracę i studia? W wielu przypadkach, w różnym stopniu można. Pytanie czy zawsze warto, jeśli nie jest to konieczne. Studiowanie w sensie ścisłym to nie tylko zaliczanie przedmiotów, ale pogłębianie wiedzy również poza i ponad to, co jest minimalnie wymagane, prezentowane na zajęciach. Jesteś ambitna i bardzo dobrze.

[megamag]

Jeśli wiesz, że praca i tak by była tylko do czasu, to nie masz co się zastanawiać. Ot, rzucisz miesiąc wcześniej.

---------- Dopisano o 12:07 ---------- Poprzedni post napisano o 12:01 ----------

Jeśli wiesz, że praca i tak by była tylko do czasu, to nie masz co się zastanawiać. Ot, rzucisz miesiąc wcześniej.

[bonasera]

Też myślę, że nie ma co w niej tkwić, skoro nie zamierzasz tam zostać.

[poppy seed]

skoro się nie wyrabiasz, a studia są dla Ciebie priorytetem, to chyba nie ma co się męczyć. tym bardziej, że i tak nie wiążesz przyszłości z tą firmą

ewentualne gadanie ludzi olej, każdy ma inne priorytety. zresztą kierunki studiów i rodzaje prac też się mocno różnią. ja akurat angażuję się bardziej w pracę niż w studia, bo zajmuję się rzeczami, których niespecjalnie da się wyuczyć na uczelni, oceny mam niezłe (ale bez szału), bo poza sesją za dużo ode mnie nikt nie wymaga.

z kolei sporo moich znajomych studiuje kierunki wymagające dużo wkładu własnego i raczej nie ma szans, żeby wcisnęli tam jeszcze pracę

[Timon i Pumba]

Treść usunięta

[trefnoknus]

Jeśli nie musisz pracować, to czasem warto skupić się na nauce tylko. Jednak - pracodawcy często patrzą później na doświadczenie... Z doświadczenia znajomych wiem, że na rozmowach kwalifikacyjnych częściej pytano ich o doświadczenie zawodowe (często jakiekolwiek) niż o oceny na studiach. Chyba, że to jakaś specyficzna branża, gdzie najbardziej liczy się jednak wiedza. Tylko tu znowu - wiedza nie zawsze oznacza to samo co oceny. Zrób sobie tabelkę plusów i minusów dla pozostania w pracy i rzucenia jej. Może to pomoże Ci podjąć decyzję. A opiniami osób "życzliwych" się nie przejmuj. Nie są w Twojej skórze, mają inne priorytety. Skup się na sobie i swoich celach

[Korinis]

czy ja czuje od ciebie wzgarde ludzmi, ktorzy pracuja i ucza sie i jada na trojach? bo tak to brzmi, wybacz, ale troche bede bronila osob, ktore w taki sposob zaliczaja. poniewaz po pierwsze - dla 90% pracodawcow liczy sie glownie to, gdzie i kiedy pracowalas a nie jakie studia skonczylas, a po drugie, w wielu przypadkach, nie maja oni tak dobrze jak ty i musza sobie jakos radzic, aby miec dla siebie jakakolwiek gotowke na mieszkanie czy jedzenie.
odpowiadajac jednakze na twoje pytanie - dobrze napisala kolezanka powyzej - zrob sobie liste, pomysl co jest tak naprawde w twoim zyciu wazne i podejmij decyzje jak najszybciej miast sie meczyc.

[linkinpaark]

Napisane przez Korinis

czy ja czuje od ciebie wzgarde ludzmi, ktorzy pracuja i ucza sie i jada na trojach? bo tak to brzmi, wybacz, ale troche bede bronila osob, ktore w taki sposob zaliczaja. poniewaz po pierwsze - dla 90% pracodawcow liczy sie glownie to, gdzie i kiedy pracowalas a nie jakie studia skonczylas, a po drugie, w wielu przypadkach, nie maja oni tak dobrze jak ty i musza sobie jakos radzic, aby miec dla siebie jakakolwiek gotowke na mieszkanie czy jedzenie.
odpowiadajac jednakze na twoje pytanie - dobrze napisala kolezanka powyzej - zrob sobie liste, pomysl co jest tak naprawde w twoim zyciu wazne i podejmij decyzje jak najszybciej miast sie meczyc.

Nie wiem czemu uważasz, że ja miałabym kimś gardzić. Nikt oprócz ciebie takich wniosków nie wyciągnął.
Ja po prostu założyłam, że jeśli idę na studia dzienne to idę się przede wszystkim uczyć. A mam wielu znajomych, którzy się ledwo ślizgają z semestru na semestr, bo latają na imprezy albo do roboty. Na uczelnie okazjonalnie. A na dodatek, jak mówisz, że nie pracujesz to często wielkie oburzenie/zdziwienie, że jak to, że w tym wieku to już trzeba mieć swoje pieniądze etc. Więc szczerze mówiąc nie wiem, kto tu kim gardzi. Ja na pewno nikogo nie krytykuje, że woli taki model życia, czy już nawet nie wspominając o osobach, które po prostu nie mają wyjścia - szanuje, że ktoś ma marzenia i je chce realizować. Ale nie szanuje tego, że można mieć do kogoś problem, bo on na studiach woli się uczyć i na tym skupić?
Poza tym nie podoba mi się zwrócenie uwagi o treści, że nie każdy ma tak dobrze jak ja. Ja, dzięki temu, że się przykładam otrzymuję 800 zł miesięcznie stypendium naukowego. Więc ma to jakąś wymierną wartość. Nie zbijam bąków.
I celem już wyjaśnienia. Ja studiuje prawo. Więc strasznie specyficzny kierunek. Tu nie liczy się jakakolwiek praca, jako doświadczenie. U mnie liczy się przede wszystkim wiedza. Udało mi się dostać do pracy związanej z kierunkiem właśnie dzięki średniej ocen, mimo tego, że to drugi rok.Pomijam już fakt, że większość kancelarii bierze ludzi min.od trzeciego/czwartego roku. I niestety w wymaganiach zawsze wymieniana jest konkretna wiedza i często wysoka średnia ocen.

---------- Dopisano o 15:17 ---------- Poprzedni post napisano o 15:13 ----------

Co do pracy - podjęłam decyzję, że daję spokój i skupiam się na nauce. Mam jeszcze mnóstwo czasu, żeby się napracować. Większość osób powiedziała, że teraz warto się skupić przede wszystkim na nauce, bo napracować się jeszcze zdążę

[invisible_01]

Odpowiem Ci jako osoba, która pracowała na studiach dziennych od samego początku studiów bardzo dużo, bo nie miała innego wyjścia - rzuć tę pracę. Masz warunki i możliwość, aby skupić się tylko na studiowaniu, więc z tego skorzystaj. Mam wrażenie, że sporo osób zapomina, co kryje się za ocenami - jeśli ktoś z egzaminu dostał 5, a ktoś 3, to obiektywnie rzecz biorąc ta pierwsza osoba miała większą wiedzę. Są kierunki, które nie dają żadnej konkretnej wiedzy - ale prawo to bardzo konkretny kierunek, gdzie każda pojedyncza informacja może Ci się kiedyś przydać. Jeśli poświęcisz teraz choć część zaangażowania w studia na rzecz pracy, to prawdopodobnie w przyszłości będziesz musiała to nadrabiać - czy to kursem, czy to zwyczajnie douczając się.

Mam w pracy mnóstwo osób, które pracowały już na studiach na pełny etat. Sporo z nich obecnie uzupełnia wiedzę chodząc na drogie kursy, szkolenia czy studia podyplomowe. Czy nauczyłyby się tego, co wiedzą teraz, na zajęciach na uczelni? Na samych zajęciach nie, bo uczelnie są niedoinwestowane, a program często zawiera za mało konkretów. Jednakże uniwersytety to nie szkoły zawodowe, wobec czego te osoby (i ja) mogłyby tę wiedzę po zajęciach poszerzać, douczać się. Zabrakło na to czasu, trzeba to nadrabiać teraz. Wprawdzie zarabiając więcej niż by się zarabiało nie pracując na studiach, ale to moja branża - są takie, gdzie bez gruntownej wiedzy nikt Cię do pracy nie przyjmie.

[tiramisu_]

Jeśli widzisz, że nie wydalasz to olej pracę. Jeśli jest powiązana ze studiami, to może być przydatna, ale z drugiej strony jak myślisz o doktoracie, to lepiej skupić się na nauce, bo przy rekrutacji nikt na pracę nie patrzy, a na oceny i osiągnięcia. Ja na studiach dziennych też pracowałam i też mi zależało na b. dobrych ocenach i zawsze miałm stypendium naukowe. Jakiś czas pracowałam na część etatu i było ciężko, ale dałam radę i wylądowałam na studiach doktoranckich potem. Więc wszystko kwestią tego, czy czujesz że coś zawalasz.

[zogra]

Ja pracowałam głownie w wakacje i w pracy już na końcu studiów w barze, żeby sobie dorobić, bo nie miałam kolorowo jeśli chodzi o pieniądze. Ale iedy poszłam do 1 pracy na kasie, to rzuciłam w cholerę, kiedy znajomy mi powiedział, że "jeśli nie muszę pracować, to nie ma sensu się męczyć". Jak sama mowisz - nie masz problemow finansowych, pozostaje tylko kwestia tego, czy zdobywasz tam jakąś potzrebną wiedzę i doświadczenie, czy jednak jest to tylko taki zwykły pożeracz czasu