Po poronieniu - kiedy okres, kolejna ciąża?

[Izunia_1985]

witam. od jakiegoś czasu was podczytuje ale nie miałam odwagi napisać. ale teraz muszę. źle się ze mną dzieje i nie wiem co robić. byłam w ciąży ale niestety w 11 tygodniu miałam zabieg. moja ginekolog nic nie zauważyła, nawet nie skierowała mnie na podstawowe badania. zmieniłam lekarkę, dostałam luteine ale było już za późno. lekarka stwierdziła że ciąża obumarła i skierowała mnie na zabieg. mija już 3 miesiąc od zabiegu a mi dalej smutno. wróciłam do pracy, normalnie funkcjonuje ale jak na złość w moim otoczeniu po kolei dowiaduje się o ciążach koleżanek. niepotrafie się cieszyć, nawet nie potrafie im gratulować. moja najlepsza przyjaciółka nie wiedziała jak ma mi powiedzieć że będzie mamą. za każdym razem jak się dowiaduje o czyjejś ciąży to płacze i wszystkich obwiniam, nawet siebie. jak ja mam żyć. narzeczony mnie nie rozumie, twierdzi że musiało tak być, że kiedyś będziemy mieli dzidziusia. nawet przygotowania do ślubu mnie nie cieszą. nic mnie nie cieszy.

[asiago]

Napisane przez Izunia_1985

witam. od jakiegoś czasu was podczytuje ale nie miałam odwagi napisać. ale teraz muszę. źle się ze mną dzieje i nie wiem co robić. byłam w ciąży ale niestety w 11 tygodniu miałam zabieg. moja ginekolog nic nie zauważyła, nawet nie skierowała mnie na podstawowe badania. zmieniłam lekarkę, dostałam luteine ale było już za późno. lekarka stwierdziła że ciąża obumarła i skierowała mnie na zabieg. mija już 3 miesiąc od zabiegu a mi dalej smutno. wróciłam do pracy, normalnie funkcjonuje ale jak na złość w moim otoczeniu po kolei dowiaduje się o ciążach koleżanek. niepotrafie się cieszyć, nawet nie potrafie im gratulować. moja najlepsza przyjaciółka nie wiedziała jak ma mi powiedzieć że będzie mamą. za każdym razem jak się dowiaduje o czyjejś ciąży to płacze i wszystkich obwiniam, nawet siebie. jak ja mam żyć. narzeczony mnie nie rozumie, twierdzi że musiało tak być, że kiedyś będziemy mieli dzidziusia. nawet przygotowania do ślubu mnie nie cieszą. nic mnie nie cieszy.

Witaj, tak bardzo mi przykro, wiem co czujesz, doskonale cię rozumiem. Musisz przejść żałobę po swojemu, widać tyle musi to trwać. Mój mąż też mnie nie rozumiał, ale znalazłam wsparcie tutaj na forum, tu mogłam się w końcu wyżalić, byłam pewna że do siebie nie dojdę, tak bardzo bolało, codziennie płakałam, kobiety w ciąży wywoływały łzy, nawet się z tym nie kryłam, potrafiłam płakać tam gdzie stałam, w sklepie, w pracy, gdziekolwiek. Co noc śniło mi się że moje dziecko wciąż jest we mnie, poranek powodował strumień łez, kiedy okazywało się że to tylko sen, chciałam się nigdy nie obudzić...dzięki forum poczułam że nie jestem z tym sama i każdego dnia było lepiej, a dziś jestem w 12tc i będę miała bliźniaki, zupełnie jakby ktoś oddał mi to co straciłam, chociaż tak nie jest. Nasze aniołki pozostaną w naszej pamięci na zawsze, ale kochana trzeba żyć dalej, choćby dla tego maleństwa które jeszcze mieć będziesz. Wiem, że w tej chwili to wszystko nie jest takie proste, ale czas leczy rany, z czasem będzie ci lżej, ale to musi potrwać. Po poronieniu niektórzy bardzo szybko zachodzą w ciążę, czego ci życzę. Ja mam już jedną córkę, którą również urodziłam po poronieniu, więc to nie jest tak że z kolejną ciążą znowu musi być coś nie tak. Trzymaj się cieplutko kochanai pisz kiedy tylko masz ochotę, nie jesteś sama...my też przez to przechodziłyśmy.

[Neipys]

Napisane przez Izunia_1985

witam. od jakiegoś czasu was podczytuje ale nie miałam odwagi napisać. ale teraz muszę. źle się ze mną dzieje i nie wiem co robić. byłam w ciąży ale niestety w 11 tygodniu miałam zabieg. moja ginekolog nic nie zauważyła, nawet nie skierowała mnie na podstawowe badania. zmieniłam lekarkę, dostałam luteine ale było już za późno. lekarka stwierdziła że ciąża obumarła i skierowała mnie na zabieg. mija już 3 miesiąc od zabiegu a mi dalej smutno. wróciłam do pracy, normalnie funkcjonuje ale jak na złość w moim otoczeniu po kolei dowiaduje się o ciążach koleżanek. niepotrafie się cieszyć, nawet nie potrafie im gratulować. moja najlepsza przyjaciółka nie wiedziała jak ma mi powiedzieć że będzie mamą. za każdym razem jak się dowiaduje o czyjejś ciąży to płacze i wszystkich obwiniam, nawet siebie. jak ja mam żyć. narzeczony mnie nie rozumie, twierdzi że musiało tak być, że kiedyś będziemy mieli dzidziusia. nawet przygotowania do ślubu mnie nie cieszą. nic mnie nie cieszy.

Bardzo mi przykro, że Ciebie również to spotkało.
Ja miałam do niedawna podobnie - w otoczeniu same kobiety w ciąży lub noworodki, radość rodziny, znajomych, młodych rodziców i skrępowanie tych, którzy wiedzieli, przez co przeszłam.
Ale trzeba przejść ten czas po swojemu, każda z nas w swoim tempie, mnie bardzo pomogło to forum i świadomość, że nie jestem sama, że po # dziewczyny zachodzą w ciążę - nie możesz się poddawać!
Przed Tobą piękny czas - przygotowania do ślubu - skup się na tym, niech ten dzień będzie najpiekniejszy, jest jeden jedyny...
Zrób to dla Was, niech ten czas nie kojarzy się Wam kiedyś ze smutkiem, ale z radością, a kiedy ogarnie Cię znowu rozpacz - pisz tutaj, bedziemy z Tobą.
Życzę Ci dużo siły i serdecznie pozdrawiam

[Lucy1111]

Napisane przez Izunia_1985

witam. od jakiegoś czasu was podczytuje ale nie miałam odwagi napisać. ale teraz muszę. źle się ze mną dzieje i nie wiem co robić. byłam w ciąży ale niestety w 11 tygodniu miałam zabieg. moja ginekolog nic nie zauważyła, nawet nie skierowała mnie na podstawowe badania. zmieniłam lekarkę, dostałam luteine ale było już za późno. lekarka stwierdziła że ciąża obumarła i skierowała mnie na zabieg. mija już 3 miesiąc od zabiegu a mi dalej smutno. wróciłam do pracy, normalnie funkcjonuje ale jak na złość w moim otoczeniu po kolei dowiaduje się o ciążach koleżanek. niepotrafie się cieszyć, nawet nie potrafie im gratulować. moja najlepsza przyjaciółka nie wiedziała jak ma mi powiedzieć że będzie mamą. za każdym razem jak się dowiaduje o czyjejś ciąży to płacze i wszystkich obwiniam, nawet siebie. jak ja mam żyć. narzeczony mnie nie rozumie, twierdzi że musiało tak być, że kiedyś będziemy mieli dzidziusia. nawet przygotowania do ślubu mnie nie cieszą. nic mnie nie cieszy.

Witaj
Przykro mi, że spotkał Was taki los Jak pewnie czytałaś, ja straciłam dziecko dwa dni temu... . Także podobnie jak dziewczyny tutaj, wiem co czujesz.
3 miesiące to długo, ale widocznie tyle potrzebujesz, by dojść do siebie.

Tak sobie myślę, że powinnaś wziąć się w garść, bo obwinianie wszystkich przyszłych mam o to, że one nimi będą, a Ty nie, może spowodować, że wielu znajomych się od Ciebie po prostu odwróci
Twój mężczyzna też musi wiedzieć, że jest dla Ciebie najważniejszą osobą w życiu. Daj mu poczuć, że jest dla Ciebie oparciem, podporą. Stara się Ciebie pocieszać, a Ty odrzucasz jego pomoc Ty cierpisz, ale on również, bo jest bezsilny... .
Postaraj się oddzielić przeszłość od teraźniejszości i żyć dniem dzisiejszym...

Zaglądaj tu do nas, wierzę, że taki rodzaj terapii pomoże pozdrawiam, buźka!

[lilka 30]

czesć
troche nie zaglądałam ale odnośnie powyższych wypowiedzi uważam ,że czas najlepiej goji rany a pozatym każda z nas musi znależć sobie indywidualny sposob na poradznie sobie z ta sytuacja. Ja tez przeżywałam etap złości, potem czułam się jakbym nie była w pełni kobietą a potem wziełam si ę w garść i nawet nie planując już zaczynam piąty miesiąć Jedne dziewczyny potrzebują więcej czasu, innym pomaga panowanie kolejnej ciąży, warto sie skupiś mimo wszystko na sprawach pozytywnych bo nikt nie twierdzi ,że poronienie jest równoznaczne z niemożnością zajścia w ciąże. Pzdr

[201704210903]

to jest przykre - ja strasznie płakałam, bo akurat jak poroniłam to moja przyjaciółka zaszła w ciążę... w ogóle nie potrafiłam cieszyć się jej szczęściem tylko jej zazdrościłam i myślała, czemu to tak jest że ona ma wszystko a ja nic

[asiago]

Stary Rok mija, lecz marzenia zostają.
Niech one się Wam wszystkie spełniają.
I z Nowym Rokiem niech los się odmieni,
a ogród życia wnet zazieleni.

Dziewczyny szczęśliwego Nowego Roku!

[Lucy1111]

Do siego roku!!

[measia]

wszystkiego naj naj w nowym roku dziewczyny, dla was i dla waszych rodzin

[amilcia]

Witam w Nowym Roku!!

Wszystkim życzę dużo, dużo zdrówka i tego co pragniecie najbardziej...
Oby nam wszystkim się udało.

Witam nowe dziewczyny - jestem z Wami. Trzymajcie się cieplutko.

U mnie... kończy się 1sza @, w tym tygodniu idę do gina i zobaczymy co dalej...

[Neipys]

Witam w Nowym Roku!
Oby wszystkie nasze marzenia się spełniły, a zwłaszcza to jedno ...
U mnie intensywne starania, nie zrobiłam w koncu testów owulacyjnych, więc na wszelki wypadek działamy
Nowy Rok, nowe nadzieje
Pozdrawiam

[Lucy1111]

My na razie jesteśmy ostrożni w tych sprawach. W przyszłym tygodniu chcę pójść na wizytę kontrolną do gina. Chciałabym zrobić cytologię, badania...
kwas foliowy cały czas przyjmuję.
Ciekawa jestem jaki będzie ten rok dla nas

P.S. jak spędziłyście noc sylwestrową? Myśmy długo zastanawiali się, czy pójść na wcześniej zaplanowany bal (nasz pierwszy w życiu). Dokładnie tydzień temu trafiłam do szpitala... . Nasi znajomi bardzo nas wspierali i nie wyobrażali sobie, by nas z nimi nie było. I nie żałujemy

[Neipys]

Napisane przez Lucy1111

My na razie jesteśmy ostrożni w tych sprawach. W przyszłym tygodniu chcę pójść na wizytę kontrolną do gina. Chciałabym zrobić cytologię, badania...
kwas foliowy cały czas przyjmuję.
Ciekawa jestem jaki będzie ten rok dla nas

P.S. jak spędziłyście noc sylwestrową? Myśmy długo zastanawiali się, czy pójść na wcześniej zaplanowany bal (nasz pierwszy w życiu). Dokładnie tydzień temu trafiłam do szpitala... . Nasi znajomi bardzo nas wspierali i nie wyobrażali sobie, by nas z nimi nie było. I nie żałujemy

Bardzo dobrze zrobiliście - trzeba wrócić do normalności, wszystko się w koncu jakoś ułoży - przecież musi....
Spędziliśmy sylwestra we dwoje, mimo licznych zaproszeń, ale to pierwszy sylwester na naszym własnym mieszkaniu i nie wyobrażałam sobie inaczej

Myślę, że ten rok przyniesie nowy wątek na wizażu - "wymarzone 2 kreseczki" i tego nam życzę!

[measia]

dziś znowu popłakałam sie w Kościele, tym razem po Mszy. jedna z Pan, które tam chodzą i która była na pogrzebie Mojego Maleństwa wręczyła mi kartkę, która zamieszczam poniżej. nie płakałam, bo mnie zasmuciła, tylko raczej z tego jak podeszła do naszego Maleństwa. kartke zrobila sama na bialym blyszczacym papierze

[Lucy1111]

Napisane przez measia

dziś znowu popłakałam sie w Kościele, tym razem po Mszy. jedna z Pan, które tam chodzą i która była na pogrzebie Mojego Maleństwa wręczyła mi kartkę, która zamieszczam poniżej. nie płakałam, bo mnie zasmuciła, tylko raczej z tego jak podeszła do naszego Maleństwa. kartke zrobila sama na bialym blyszczacym papierze

Piękny gest
W ogóle, to przejrzałam wszystkie Twoje posty, bo nie wiedziałam o jakim pogrzebie piszesz... . Nie sądziłam, że pogrzeby płodów są możliwe... . jestem w szoku.

[measia]

Napisane przez Lucy1111

Piękny gest
W ogóle, to przejrzałam wszystkie Twoje posty, bo nie wiedziałam o jakim pogrzebie piszesz... . Nie sądziłam, że pogrzeby płodów są możliwe... . jestem w szoku.

sa mozliwe
w Polsce tez i nikt nie ma prawa odmowic pogrzebu dziecka bez wzgledu w ktorym tygodniu sie urodzilo
kiedys przegrzebalam internet i wszystko jest wyjasnione i podane podstawy prawne i jak to zalatwiac

[aniela40]

witajcie w Nowym Roku-wszystkiego dobrego !!!
dziewczyny głowa do góry,przechodziłam to samo co wy załamywałam sie,"męczyłam" mężą w płodne dni(zamęczaliśmy sie nawzajem),potem stres czy bedzie okres czy moze to w tym cyklu sie udało i załamka co miesiąc.
w grudniu obiecałam soebie ,że nie bede szaleć co ma być to będzie-Bóg zabrał to Bóg da - nie liczyłam dni ,kochaliśmy sie z mężem bezstresowo ,bez "nacisku"psychicznego i co?????? dzis zrobiłam test-POZYTYWNY
BÓG DAŁ !!!!!!!!! czego i WAM kochane życzę

[Lucy1111]

gratuluję Wspaniała wiadomość... Dużo zdrówka teraz życzę!

[Neipys]

Napisane przez aniela40

witajcie w Nowym Roku-wszystkiego dobrego !!!
dziewczyny głowa do góry,przechodziłam to samo co wy załamywałam sie,"męczyłam" mężą w płodne dni(zamęczaliśmy sie nawzajem),potem stres czy bedzie okres czy moze to w tym cyklu sie udało i załamka co miesiąc.
w grudniu obiecałam soebie ,że nie bede szaleć co ma być to będzie-Bóg zabrał to Bóg da - nie liczyłam dni ,kochaliśmy sie z mężem bezstresowo ,bez "nacisku"psychicznego i co?????? dzis zrobiłam test-POZYTYWNY
BÓG DAŁ !!!!!!!!! czego i WAM kochane życzę

Serdecznie Ci gratuluję - na jestem jeszcze na świeżo po #, pierwszy cykl po @ i nacisk jest duży, żeby sie udało, ale dzieki takim wiadomościom mozna trochę odpuscic, a wtedy może rzeczywiscie się uda?
Pozdrowienia i zyczenia zdrowia

[justa878]

Napisane przez aniela40

witajcie w Nowym Roku-wszystkiego dobrego !!!
dziewczyny głowa do góry,przechodziłam to samo co wy załamywałam sie,"męczyłam" mężą w płodne dni(zamęczaliśmy sie nawzajem),potem stres czy bedzie okres czy moze to w tym cyklu sie udało i załamka co miesiąc.
w grudniu obiecałam soebie ,że nie bede szaleć co ma być to będzie-Bóg zabrał to Bóg da - nie liczyłam dni ,kochaliśmy sie z mężem bezstresowo ,bez "nacisku"psychicznego i co?????? dzis zrobiłam test-POZYTYWNY
BÓG DAŁ !!!!!!!!! czego i WAM kochane życzę

Gratuluję

[ramena]

Witam Was

Piszę ponieważ i ja szukam teraz pocieszenia....

W wigilie dowiedziałam się ze jestem w ciazy, starania zajęły nam rok ...po świętach poszłam do lekarza ... potwierdził.. ciaża miała ponad 5 tyg... ale powiem wam szczerze ze cieszyłam się ostrożnie... powiedzieliśmy tylko najbliższym... (czyżbym coś przeczuwała?)... następnego dnia rozpoczął się koszmar... najpierw były to brązowe delikatne plamki podczas oddawania moczu... panika... pytałam mamy o co chodzi ale ona pocieszyła mnie że też tak miała i że to normalne na początku... był sylwester i nie mogłam już zapytać lekarza... w nowy roku do plamień doszedł ból brzucha... 2 stycznia z delikatnymi skurczami pojechałam do szpitala... zrobili usg ...był pęcherzyk ale od kilku dni nic nie urósł... a ja wewnętrznie czułam że nie jestem już w ciaży... nie miałam juz mdłości, bólu piersi... przepisali duphaston i czekałam jak na wyrok... 3 stycznia po południu poczułam ogromny skurcz macicy ... zaczęło się ! krwawienie, ból... za kilka godzin w toalecie zobaczyałam swój pęcherzyk ... widok którego nigdy nie zapomnę dostałam tabletki na oczyszczenie ale niestety ścianki macicy nie oczyściły się dokładnie i musiałam jeszcze iść na zabieg...
to wszystko trwało kilka dni i było największym stresem w moim życiu!!!
szczęście w nieszcześciu iż trafiłam na personel :lekarzy i pielęgniarki którzy bardzo mnie wspierali....

wczoraj wróciłam do domu... i nie potrafię sobie jeszcze tego wszystkiego poukładać w głowie... nie wiem co teraz będzie... nie wiem co robic... życie wywróciło mi się do góry nogami...
mam nadzieję że w tym wątku znajdę wsparcie...

[justa878]

ramena przykro mi, że Ciebie też to spotkało ... Wiele z nas tutaj miało podobną historię ... Z perspektywy czasu mogę tylko powiedzieć, że czas goi rany i że nawet po takim Okruszku trzeba przeżyć swoją własną żałobę... Trzymaj się, bądź dzielna i zawsze jak będzie Ci źle, zaglądaj tutaj

[asiago]

Napisane przez ramena

Witam Was

Piszę ponieważ i ja szukam teraz pocieszenia....

W wigilie dowiedziałam się ze jestem w ciazy, starania zajęły nam rok ...po świętach poszłam do lekarza ... potwierdził.. ciaża miała ponad 5 tyg... ale powiem wam szczerze ze cieszyłam się ostrożnie... powiedzieliśmy tylko najbliższym... (czyżbym coś przeczuwała?)... następnego dnia rozpoczął się koszmar... najpierw były to brązowe delikatne plamki podczas oddawania moczu... panika... pytałam mamy o co chodzi ale ona pocieszyła mnie że też tak miała i że to normalne na początku... był sylwester i nie mogłam już zapytać lekarza... w nowy roku do plamień doszedł ból brzucha... 2 stycznia z delikatnymi skurczami pojechałam do szpitala... zrobili usg ...był pęcherzyk ale od kilku dni nic nie urósł... a ja wewnętrznie czułam że nie jestem już w ciaży... nie miałam juz mdłości, bólu piersi... przepisali duphaston i czekałam jak na wyrok... 3 stycznia po południu poczułam ogromny skurcz macicy ... zaczęło się ! krwawienie, ból... za kilka godzin w toalecie zobaczyałam swój pęcherzyk ... widok którego nigdy nie zapomnę dostałam tabletki na oczyszczenie ale niestety ścianki macicy nie oczyściły się dokładnie i musiałam jeszcze iść na zabieg...
to wszystko trwało kilka dni i było największym stresem w moim życiu!!!
szczęście w nieszcześciu iż trafiłam na personel :lekarzy i pielęgniarki którzy bardzo mnie wspierali....

wczoraj wróciłam do domu... i nie potrafię sobie jeszcze tego wszystkiego poukładać w głowie... nie wiem co teraz będzie... nie wiem co robic... życie wywróciło mi się do góry nogami...
mam nadzieję że w tym wątku znajdę wsparcie...

Zupełnie jakbym czytała o sobie...tak mi przykro, że i Ty musisz przez to przechodzić...dla nikogo nie jest to łatwe doświadczenie. Wierz mi nigdy nie zapomnisz, ale trzeba nauczyć się z tym żyć, przeżyć czas żałoby, smutku, potem etap zazdrości itp. Ja pierwszy raz poroniłam prawie 7 lat temu, potem po prawie 2 latach starań udało się zaszłam ponownie w ciążę i urodziłam zdrową, śliczną córeczkę. Myślałam że już więcej nie będę musiała przez to przechodzić, niestety w sierpniu 2010 roku straciłam kolejne maleństwo, w 6t.c. podobnie jak ty zaniosłam swoje maleństwo lekarzowi na dłoni, niestety nie miałam takiego szczęścia trafić na ludzkich lekarzy...jeden z nich wyłyżeczkował mnie na żywcanie dość że bolało psychicznie to jeszcze lekarze dołożyli mi bólu fizycznego Po powrocie ze szpitala nie mogłam znaleźć sobie miejsca, mąż nie rozumiał mojego bólu, uciekał od tego, chciał zapomnieć... dopiero to forum pomogło mi uporać się z tym co przeszłam, z tym bólem, bo kto jak nie kobiety które przeszły to samo mógłby mnie zrozumieć...tu znalazłam wsparcie. A dziś jestem w 13t.c bliźniaczej, i wciąż pamiętam o moim maleństwie, tego nie da się zapomnieć...Kochana bądź silna, pamietaj że czas leczy rany i z czasem ten ból zniknie, łzy nie będą tak częste...jesteśmy z TobąPisz kiedy będziesz miała ochotę

[Lucy1111]

Napisane przez ramena

Witam Was

Piszę ponieważ i ja szukam teraz pocieszenia....

W wigilie dowiedziałam się ze jestem w ciazy, starania zajęły nam rok ...po świętach poszłam do lekarza ... potwierdził.. ciaża miała ponad 5 tyg... ale powiem wam szczerze ze cieszyłam się ostrożnie... powiedzieliśmy tylko najbliższym... (czyżbym coś przeczuwała?)... następnego dnia rozpoczął się koszmar... najpierw były to brązowe delikatne plamki podczas oddawania moczu... panika... pytałam mamy o co chodzi ale ona pocieszyła mnie że też tak miała i że to normalne na początku... był sylwester i nie mogłam już zapytać lekarza... w nowy roku do plamień doszedł ból brzucha... 2 stycznia z delikatnymi skurczami pojechałam do szpitala... zrobili usg ...był pęcherzyk ale od kilku dni nic nie urósł... a ja wewnętrznie czułam że nie jestem już w ciaży... nie miałam juz mdłości, bólu piersi... przepisali duphaston i czekałam jak na wyrok... 3 stycznia po południu poczułam ogromny skurcz macicy ... zaczęło się ! krwawienie, ból... za kilka godzin w toalecie zobaczyałam swój pęcherzyk ... widok którego nigdy nie zapomnę dostałam tabletki na oczyszczenie ale niestety ścianki macicy nie oczyściły się dokładnie i musiałam jeszcze iść na zabieg...
to wszystko trwało kilka dni i było największym stresem w moim życiu!!!
szczęście w nieszcześciu iż trafiłam na personel :lekarzy i pielęgniarki którzy bardzo mnie wspierali....

wczoraj wróciłam do domu... i nie potrafię sobie jeszcze tego wszystkiego poukładać w głowie... nie wiem co teraz będzie... nie wiem co robic... życie wywróciło mi się do góry nogami...
mam nadzieję że w tym wątku znajdę wsparcie...

RamenaKochana, to bardzo przykre, co Ciebie spotkało
Wiem co czujesz. To wielka strata Tym bardziej, że Wasze starania trwały tak długo... . Najważniejsze teraz, aby się nie załamać. Wspierajcie się oboje. To niczyja wina, że tak się stało Zaglądaj tutaj do nas zawsze, gdy będziesz chciała się wygadać. To rodzaj terapii, który wiem po sobie - pomaga i przynosi ulgę. Pozdrawiam Ciebie mocno! Trzymaj się

[ramena]

Dziękuje wam za słowa otuchy

wiem że potrzeba na to czasu...
na razie jestem jeszcze na etapie krwawienia po zabiegu... i zastanawiam się jak długo będzie trwało, kiedy pojawi się miesiączka itp.
13 stycznia idę do ginekologa i mam nadzieje że on odpowie na wszystkie moje pytania...

jest jednak cos co nie daje mi spokoju .... otóż jeden z lekarzy w szpitalu zauważył na moich ustach ślad po opryszczce wargowej... i faktycznie ... ogromny pęcherzyk pojawił się na moich ustach w wigilie, czyli dzień kiedy dowiedziałam się o ciązy... lekarz powiedział że to wirusowe i mam odpowiedz na swoje pytanie o przyczynę poronienia ! opryszczka !! czy to rzeczywiście przez to ? jak myślicie?
jeśli przez to, to co zrobię jeśli pojawi się w kolejnej ciązy... mam ją z reguły kilka razy do roku i ciezko przewidzieć kiedy wystąpi ...

[asiago]

Napisane przez ramena

Dziękuje wam za słowa otuchy

wiem że potrzeba na to czasu...
na razie jestem jeszcze na etapie krwawienia po zabiegu... i zastanawiam się jak długo będzie trwało, kiedy pojawi się miesiączka itp.
13 stycznia idę do ginekologa i mam nadzieje że on odpowie na wszystkie moje pytania...

jest jednak cos co nie daje mi spokoju .... otóż jeden z lekarzy w szpitalu zauważył na moich ustach ślad po opryszczce wargowej... i faktycznie ... ogromny pęcherzyk pojawił się na moich ustach w wigilie, czyli dzień kiedy dowiedziałam się o ciązy... lekarz powiedział że to wirusowe i mam odpowiedz na swoje pytanie o przyczynę poronienia ! opryszczka !! czy to rzeczywiście przez to ? jak myślicie?
jeśli przez to, to co zrobię jeśli pojawi się w kolejnej ciązy... mam ją z reguły kilka razy do roku i ciezko przewidzieć kiedy wystąpi ...

Ja nie wiem z tą opryszczką...wiele kobiet ma ją w ciąży i nic się nie dzieje, zagrożeniem jest jak przeniesie się na narządy rodne, opryszczka wargowa to częsta przypadłość ciężarnych. Nie wydaje mi się, tymbardziej w tak wczesnej ciąży to raczej złe zagnieżdżenie dzidziusia, tak myślę. Prawie każda z nas nigdy się nie dowie co było przyczyną...

A pierwsza @ pojawi się do ok 40 dni po #, moja pojawiła się normalnie ok m-c po poronieniu i gdyby nie nadgorliwośc lekarza, który niepotrzebnie zrobił mi łyżeczkowanie, starania mogłabym zacząć zaraz po niej

[madzik2221]

Napisane przez ramena

Dziękuje wam za słowa otuchy

wiem że potrzeba na to czasu...
na razie jestem jeszcze na etapie krwawienia po zabiegu... i zastanawiam się jak długo będzie trwało, kiedy pojawi się miesiączka itp.
13 stycznia idę do ginekologa i mam nadzieje że on odpowie na wszystkie moje pytania...

jest jednak cos co nie daje mi spokoju .... otóż jeden z lekarzy w szpitalu zauważył na moich ustach ślad po opryszczce wargowej... i faktycznie ... ogromny pęcherzyk pojawił się na moich ustach w wigilie, czyli dzień kiedy dowiedziałam się o ciązy... lekarz powiedział że to wirusowe i mam odpowiedz na swoje pytanie o przyczynę poronienia ! opryszczka !! czy to rzeczywiście przez to ? jak myślicie?
jeśli przez to, to co zrobię jeśli pojawi się w kolejnej ciązy... mam ją z reguły kilka razy do roku i ciezko przewidzieć kiedy wystąpi ...

Witaj.Szczerze Ci wspolczuje i wiem o czym piszesz.Tojest koszmar dla kobiety,zwlaszcza takiej ktora sie strara prze dlugi okres czasu albo kolejny raz.Kazda z nas ma tutaj podobno historie za soba i napewno znajdziesz w nas oparcie Niektore z nas tak jak ja czy Asia jestesmy juz w ciazy po # i to glownie trzyma nas i inne kobiety w przekonaniu ze w koncu sie uda i ze Bog nam odda to co odebral.
Co do opryszczki to jest grozna tak jak wszelkie infekcje zwlaszcza w 1 trymestrze.Lekarz mogl miec racje ale nie musial.Nic ci niepotwierdzili wiec nie ma co z gory zakldac ze opryszczka jest glownym sparwca calego #.Ja tez miewam ja kilka razy do roku.I przechodze ja dosc ciezko.Nie znam dobrego sposobu.Wczesniej stosowalam masci roznego rodzaju ale w icazy jest to zabronione.Dziewczyny polecaja duza ilosc witaminy C(soki.owoce,warzywa) albo przykladac kawalek czosnku wtedy sie szybko goi i sie nie rozprzestrzenia.
Trzymaj sie kochana i badz dzielna i pamietraj ze mozesz tu nas nas liczyc

[Neipys]

Napisane przez ramena

Dziękuje wam za słowa otuchy

wiem że potrzeba na to czasu...
na razie jestem jeszcze na etapie krwawienia po zabiegu... i zastanawiam się jak długo będzie trwało, kiedy pojawi się miesiączka itp.
13 stycznia idę do ginekologa i mam nadzieje że on odpowie na wszystkie moje pytania...

jest jednak cos co nie daje mi spokoju .... otóż jeden z lekarzy w szpitalu zauważył na moich ustach ślad po opryszczce wargowej... i faktycznie ... ogromny pęcherzyk pojawił się na moich ustach w wigilie, czyli dzień kiedy dowiedziałam się o ciązy... lekarz powiedział że to wirusowe i mam odpowiedz na swoje pytanie o przyczynę poronienia ! opryszczka !! czy to rzeczywiście przez to ? jak myślicie?
jeśli przez to, to co zrobię jeśli pojawi się w kolejnej ciązy... mam ją z reguły kilka razy do roku i ciezko przewidzieć kiedy wystąpi ...

ramena bardzo mi przykro, że Ciebie również to spotkało -ja miałam w listopadzie bardzo podobną sytuację, ale nie miałam zabiegu.
Trafiłam na to forum, bo nie mogłam znaleźć sobie miejsca, nie miałam z kim o tym rozmawiać (nic rodzinie nie zdążyliśmy powiedzieć), a dziewczyny bardzo mi pomogły - tu możesz napisac o wszystkim, wypłakać się, każda z nas to przechodziła
Co do przyczyn poronienia to mój lekarz powiedział, że pęcherzyk się nie rozwijał, bo prawdopodobnie był wadliwy genetycznie, nie zrobiono mi żadnych badań...nie wiem, jaki wpływ ma na to opryszczka, ja jej nie mam, ale myślę, że najlepiej zapytać o to twojego gin.
Pozdrawiam serdecznie

[Lucy1111]

Co do miesiączki... . Po poronieniu zaczęłam krwawić, lekarz, który mnie badał, powiedział, że to już jest krew menstruacyjna . I chyba faktycznie tak było, bo krwawienie trwało ok 5 dni. W tej chwili podejrzewam, że mam dni płodne, bo jestem głodna seksu
Ale wizytę u ginekolog mam umówioną dopiero na 18stycznia, więc wtedy się dowiem jak wygląda mój cykl.

A co do opryszczki - nie wiem Kochana, czy to było przyczyną #
Każda z nas doszukuje się jakiejś winy. Ja np. że nie przyjmowałam kwasu foliowego przed planowaną ciążą, że nie wiedząc o niej byłam na solarium na 7minut, że chodziłam do pracy na 12h Ech, powodów jest wiele, a i tak nie dowiem się przez co straciłam maleństwo.

[ramena]

13 stycznia mam wizytę u ginekologa i wtedy się wypytam o możliwe przyczyny...