To ja jestem ta zła...

Marika_1987 · 2012-01-15, 16:08

Nie wiem czy to odpowiednie miejsce do tego wątku ale proszę Was, moje Drogie o radę jak sie zachować.

Zacznę od początku.
W listopadzie dostałam wezwanie na rozprawę sądową jako osoba pozwana. Sprawa dotyczyła mojej rodziny czyli mnie, rodziców i brata. Chodziło o (choć to żanujaca sprawa) o eksmisję i opuszczenie lokalu mieszkalnego.
I tu są pewne nieścisłości. Ja w tym lokalu nie mieszkam od kwietnia 2008 roku czyli od ślubu. Rodzice mieli zgłosić ten fakt właścicielowi ale nie zrobili tego dlatego też figurowałam w spisie mieszkańców. Z pozwu dowiedziałam się, że za mieskanie nie płacą od prawie 3 lat i zadłużenie urosło do prawie 20 tysięcy. Próbowałam z nimi rozmawiać na ten temat po otrzymaniu pisma, bo wcześniej nic o tym nie wiedziałam.
Na to matka odpowiedziała, że i tak nic im nie zrobią, bo w tym mieszkaniu jest dziecko ( nie było tam zameldowane). Żądała żebym zeznała w sądzie, że mieszkam tam z dzieckiem, że rzekomo nie pracuję, że ojciec nie płaci alimentów, że utrzymuje nas mój ojciec ze swojej emerytury.
Tłumaczyłam jej, że nie bedę zeznawała nieprawdy, ponieważ nie chcę szkodzić sobie. Sugerowałam żeby porozmawiali z właścicielem, starali się jakoś dogadać, spłacić to i płacić regularnie. A wiem, że ten właściciel jest skłonny iść na rękę. Ale chęci z ich strony nie było, wręcz dawali do zrozumienia, że oni nic nie musząi to do nich każdy musi przychodzić z propozycjami, dostosowywać się do nich.
Mój brat (22 lata) mieszka z nimi, nie pracował, skończył tylko gimnazjum, stwarzał problemy ale zawsze się ze nim wstawiali.
12 stycznie odbyła się rozprawa. Stawiłam się ja i mój ojciec, bo matka uznała, że ona nie musi.
Ojciec zeznał, że mieszkam tam itp. Ja zeznawałam po nim i powiedziałam jaka jest prawda. Pełnomocnik oddalił całkowicie pozew wobec mnie.
Po sprawie było piekło. Matka z ojcem przyjechali do mnie z pretensjami, wyzywali od najgorszych, stwierdzili, że teraz z mojej winy właściciel ich wyrzuci i tym podobne. Kazali mi nie pokazywać sie im na oczy i nie chcą mnie znać.
Ja uważam, że to oni narobili takiego bajzlu i sami powinni za niego odpowiadać również finansowo, bo to nie ja narobiłam im długów.
Ja mam 24 lata, od 2008 roku nie mieszkam z nimi, mam synka. Nie mieszkam nawet w tym mieście co oni. Odwiedzałam ich czasem ale nigdy njie zostawałam tam na dłużej.
Nie wiem co mam mysleć, robić, jak się zachować.
Proszę Was, drogie wizażanki o radę

luniaska · 2012-01-15, 16:19

Po pierwsze gratuluje rozsądku i odwagi. Nie każdy potrafi znaleźć w sobie siłę by sprzeciwić się rodzinie, zwłaszcza w tak ciężkich sprawach.
Rozumiem, że ta sytuacja jest dla Ciebie trudna, ale myśle, że postąpiłaś słusznie. Teraz to Ty masz swoją rodzine - dziecko i męża i w pierwszej kolejności odpowiadasz za nich. Niestety rodziców się nie wybiera. Postąpiłaś zgodnie z prawem i myślę, że powinnaś dalej trzymać swoje stanowisko.
Rozumiem jednak, że to przykre gdy Twoi rodzice mówią do Ciebie w ten sposób i obarczają Cię winą. Musisz być silna i pokazać im, że każdy odpowiada za swoje czyny. Jeżeli Ty o tym wcześniej nic nie wiedziałaś, nie wtajemniczali Cię w problemy,a nawet zataili przed Tobą całą sytuacje, to uważam, że nie powinni teraz prosić Cię o taką "pomoc", bo to po prostu nie w porządku.

Bananalama · 2012-01-15, 16:20

Bardzo dobrze, że zeznałaś prawdę w sądzie. Jeszcze by zażądali, żebyś się dokładała do długu. To ich długi i ich sprawa. Mogłabyś pomóc, jakbyś miała chęci i możliwości. Tymczasem niech nauczą synalka, że w pracy go nie zjedzą i jak chce mieć gdzie zagrzać dupcię nocami i mieć co jeść, to ma się kopnąć do roboty.
Wiem, że to trudne, bo to jednak rodzina, ale co poradzisz? Jak sama zmienisz ich postawę roszczeniową i postawę dorosłego chłopa, który myśli, że należy mu się kasa za to, że jest.

Marika_1987 · 2012-01-15, 16:23

O ich problemach dowiedziałam się dopiero z pozwu. I dodam jeszcze, że ojciec pracuje mimo, że jest na emeryturze wiec dochody mają na prawdę spore, a za mieszkanie powinni płacić 450 zł i rachunki. Nie są starymi ludźmi, bo mają po 50 lat.
Po prostu teraz starają sie zrzucić na kogoś winę za swoją nieodpowiedzialność.
Przykro usłyszeć pewne słowa, ale ja postąpiłam zgodnie z prawem i zgodnie z tym co myślę

Jacqueline__ · 2012-01-15, 16:24

ja wszystko rozumiem, rodziną rodziną. ale uważam że postąpiłaś słusznie. gdybyś skłamała tak jak zachęcali Cię do tego rodzice to prawda i tak prędzej czy poźniej wyszła by na wierzch a Ty mogłabyś mieć na prawdę nie złe problemy. nie rozumiem jak rodzice mogli zmuszać Cię do kłamstw przed sądem, a pozniej urządzać taką awanturę. To oni zawalili na całej linii, jako osoby dorosłe powinny umieć ponieść konsekwencje jakiś swoich niedociągnięć - nie zgłoszenie właścicielowi że nie mieszkasz już tam. no i też sam fakt tego że nie płacili tyle za to mieszkanie. nie ma chyba sensu wnikać czemu czy nie mieli czy wszystko jakoś przepuszczali. szkoda ze Twój brat mimo swoich lat jakoś tak nie jest chętny żeby mimo wszystko pracować czy pokończyć jakieś kursy.. mimo wszystko uważam ze do siebie nie powinnaś mieć żadnych pretensji o nic.

devilboy · 2012-01-15, 16:27

Autorko jesteś bardziej dojrzała i odpowiedzialna niż twoi rodzice! Współczuje,ale jak ktoś już wspomniał rodziny się nie wybiera. Gratuluje postawy i konsekwencji w działaniu oby tak dalej!

Marika_1987 · 2012-01-15, 16:32

Mieli z czego płacić, bo mają wysokie dochody.
Ale jak stwierdziła matka "za dwupokojową norę płacić nie będzie"

Jak dla mnie to skrajna nieodpowiedzialność, wręcz głupota.

Ja jestem silną osobą z racji tego, że przeszłam przez rozwód. Rodzioce zawsze próbowali ingerować w moje życie, w wychowanie mojego dziecka, a kiedy się sprzeciwiałam stawałam się w ich oczach złą matką, po prostu złym człowiekiem

leniwca · 2012-01-15, 16:56

Cytat:

Napisane przez Marika_1987

Ja jestem silną osobą z racji tego, że przeszłam przez rozwód. Rodzioce zawsze próbowali ingerować w moje życie, w wychowanie mojego dziecka, a kiedy się sprzeciwiałam stawałam się w ich oczach złą matką, po prostu złym człowiekiem

Jesteś silną, odpowiedzialną i rozsądną kobietą. Nie daj sobie wmówić, że jesteś "tą złą" skoro nic złego nie zrobiłaś. To oni próbowali cię do tego nakłonić. Dobrze, że umiesz się postawić, gratuluję asertywności. Dobrze, że nie masz klapek na oczach, potrafisz trzeźwo i obiektywnie spojrzeć na sprawę.
Masz jakieś wsparcie wśród znajomych, partnera, reszty rodziny? Musi być ci ciężko, gdy najbliżsi są jacy są, przeciw tobie.
Nie daj sobie wmówić, że jesteś zła, nieodpowiedzialna.

whitechocolateraspberry · 2012-01-15, 16:56

Jak to co masz zrobić? Teraz to już nic. Przecież zeznałaś prawdę w sądzie i słusznie. Czemu niby masz ponosić konsekwencje za czyjeś błędy? To, że są Twoimi rodzicami nie znaczy, że masz obowiązek się dla nich narażać na jakieś poważne konsekwencje.

Mają dochody, ale nie płaca, bo uważają, że nie muszą? No to już ich problem. Jak widać muszą, ale skoro mają takie podejście to niech sobie radzą. Moim zdaniem nie powinnaś mieć żadnych wyrzutów. Skoro mieszkasz w innym mieście, to dobrze. Zajmij się rodzina, synem i tyle...

cava · 2012-01-15, 16:58

Cytat:

Napisane przez Marika_1987

Mieli z czego płacić, bo mają wysokie dochody.
Ale jak stwierdziła matka "za dwupokojową norę płacić nie będzie"

Jak dla mnie to skrajna nieodpowiedzialność, wręcz głupota.

Ja jestem silną osobą z racji tego, że przeszłam przez rozwód. Rodzioce zawsze próbowali ingerować w moje życie, w wychowanie mojego dziecka, a kiedy się sprzeciwiałam stawałam się w ich oczach złą matką, po prostu złym człowiekiem

Ciężka sprawa.
Radzę Ci zrobić jeszcze jedno, iść do prawnika i dowiedzieć się , co będzie w momencie wkroczenia komornika. Czy dług rodziców w razie niemożności ściągnięcia go z ich majątku, (brat jak rozumiem i tak nic nie ma) nie będzie ściągany z Twojego majątku , zarobków. Zabezpiecz się przed tym i to szybko.

o Kasia o · 2012-01-15, 17:03

Dobrze zrobiłaś, na pewno to nie Ty jesteś "ta zła". Masz męża, dziecko i o nich musisz się trozczyć a nie o nieodpowiedzialnych rodziców.
Trzymaj się!

Marika_1987 · 2012-01-15, 17:04

Cava
Już się orientowałam i nie ma takiej możliwości, żeby cokolwiek ze mnie ściągali. wobec mnie całkowicie pozew został oddalony.

leniwca
mam wielkie wsparcie w moim partnerze, nawet mój były mąż zadzwonił i powiedział kilka słów wsparcia.

A co do rodziny to wieść rozeszła się szybko, dzwoniło kilka osób żeby mi powiedzieć że jestem taka i owaka. Nie wiem co sobie myśleli, nie wiem jaki efekt chcieli osiagnąć. Ja im sie tłumaczyć nie będę ze swojego postępowania.

Sprawdza się powiedzenie "Z rodziną najlepiej na zdjęciu"

Kasia
jestem po rozwodzie

jodame · 2012-01-15, 17:28

Cytat:

Napisane przez Marika_1987

Ja jestem silną osobą z racji tego, że przeszłam przez rozwód.

Ty się rozwiodłaś? Teraz jesteś z nowym partnerem, dobrze rozumiem? I miałaś zeznać, że pierwszy partner nie płaci tych alimentów, tak?

Uważam, że bardzo dobrze zrobiłaś. Masz swoją rodzinę i o nią powinnaś zadbać w pierwszej kolejności. Nie widzę powodu, dla którego miałabyś zeznawać przeciw swojemu obecnemu partnerowi. Poza tym, to czy ktoś płaci czy nie i czy się tam mieszka czy nie, czy się pracuje czy nie jest stosunkowo łatwe do sprawdzenia, więc po co ściągać na siebie kłopoty fałszywymi zeznaniami?

Próbowałaś pomóc rodzicom -poddawałaś pomysły, rozwiązania sytuacji. Oni Cie o nic nie poprosili, tylko zażądali tak poważnego działania. Nie byłaś w to wszystko wtajemniczona, a oni nie wpakowali się w to z nieudolności, tylko lenistwa/pazerności itp.

Dobrze zrobiłaś. Chociaż to nie było łatwe i teraz też nie będzie pewnie lekko... . Ale to Twoi rodzice postawili sprawę na ostrzu noża, nie Ty. Zajmij się sobą, swoimi najbliższymi.

Marika_1987 · 2012-01-15, 17:41

Tak rozwiodłam się ponad 2 lata temu.
Chcieli żebym zeznała, że były mąż nie płaci na dziecko, zrobiła z siebie ofiarę, wzięła sąd na litość.
Do mojego obecnego patrnera też maja pretensje, że mnie wspierał w moich decyzjach i nie namawiał do tego, żebym wzięła ich stronę.
Są dorośli a zachowują się jak dzieci. Zawsze mieli postawę roszczeniową, chcieli żeby było tak jak oni chcą, bo jesli nie to była obraza majestatu.

leniwca · 2012-01-15, 18:06

Cytat:

Napisane przez Marika_1987

leniwca
mam wielkie wsparcie w moim partnerze, nawet mój były mąż zadzwonił i powiedział kilka słów wsparcia.

A co do rodziny to wieść rozeszła się szybko, dzwoniło kilka osób żeby mi powiedzieć że jestem taka i owaka. Nie wiem co sobie myśleli, nie wiem jaki efekt chcieli osiagnąć. Ja im sie tłumaczyć nie będę ze swojego postępowania.

Sprawdza się powiedzenie "Z rodziną najlepiej na zdjęciu"

No i bardzo miło z ich strony, dobrze, że masz kogoś kto spojrzy na sprawę z boku i utwierdzi cię w przekonaniu, że jednak nie powariowałaś.

Wszyscy z rodziny są przeciwko tobie? Znają całą sprawę czy to rodzice z premedytacją zrobili z ciebie czarną owcę i pominęli pewne rzeczy?
Jeśli to drugie, to ja bym spróbowała z kimś bliskim porozmawiać o tym, powiedzieć, jak sprawa rzeczywiście wygląda, żeby się rozniosło i pozostali zweryfikowali swoje zdanie. Jeśli mają myślenie twoich rodziców to współczuję i chyba lepiej nie mieć kontaktu z takimi osobami- o i po co, tylko się niepotrzebnie nasłuchasz i będziesz denerwować. Czasem nie ma sensu walczyć. Niby rodzina, ale potraktować ich tak, jak znajomą/koleżankę, która za plecami ci poślady obrabia.

Marika_1987 · 2012-01-15, 18:15

Nie znają sytuacji i to rodzice zrobili ze mnie tą złą. Ale oni mają myslenie podobne do moich rodziców i myślę, że nawet nie ma sensu z nimi rozmawiać, bo osiagnie to odwrotny skutek tzn, wyjdzie, ze sie tłumaczę, próbuję jakoś odkupić moją "winę".
Po prostu ja sobie nie mam nic do zarzucenia, a jeśli inni myslą inaczej to ich problem. Muszę myśleć o sobie po prostu i o tym co dla mnie najlepsze.
A zawsze znajdzie sie pretekst do tego, żeby mnie skrytykować, przywykłam do tego.

**Hultaj** · 2012-01-15, 18:25

''Szkoda'', że jeszcze nie wpadli na to, żebyś powiedziała, że masz chore dziecko.
Płacenie czy niepłacenie alimentów, łatwo ustalić, jeśli to są przelewy, to są historie w rachunkach, jeśli to jest do ręki, to by się zastanawiano, dlaczego samotna matka z dzieckiem nie walczy z ojcem o alimenty (gdyby ich rzeczywiście nie było)
O tym, że nie mieszkasz z rodzicami mógłby zeznać dowolny sąsiad.

Marika_1987 · 2012-01-15, 18:31

Hultaj
były takie niedorzeczne propozycje
alimenty dostaje do ręki, są płacone regularnie, zawsze podpisuję ich odbiór, zreszta były mąż wiedział o co chodzi i był skłonny zeznawać w sądzie gdyby była taka potrzeba
co do sąsiadów to 3/4 ludzi w tej kamienicy nie płaci i każdy każdego tak kryje
to wszystko łatwo sprawdzić, a ja nie mogłam narazić się na żadną odpowiedzialność
stało się i już się nie odstanie. narobili bałaganu i sami muszą go sobie posprzatać, to już nie moja sprawa.

madana · 2012-01-15, 18:33

Wykazałaś się dojrzałością i mądrością życiową, nie weszłaś w dysfunkcyjny układ, w jaki próbowali wepchnąć cię rodzice- ich nie zmienisz; zmienić możesz tylko siebie i swoje życie- co robisz.

manymanyways · 2012-01-15, 18:44

wykazałaś się rozsądkiem i odwagą, ALE takie rzeczy zawsze załatwia się samemu:

Cytat:

Napisane przez Marika_1987

Ja w tym lokalu nie mieszkam od kwietnia 2008 roku czyli od ślubu. Rodzice mieli zgłosić ten fakt właścicielowi ale nie zrobili tego dlatego też figurowałam w spisie mieszkańców.

madzia0007 · 2012-01-15, 18:46

Dobrze zrobilas, sami narobili sobie klopotow i probowali zrzucic odpowiedzialnosc na ciebie i byc moze narobic ci klopotow nie zwazajac na to ze masz swoja rodzine i male dziecko za ktore jestes odpowiedzialna. Skoro zdecydowali sie zerwac kontakt to trudno, ja uwazam ze ewentualnie to oni powinni pierwsi wyciagnac reke do zgody wtedy kiedy zrozumieja swoje bledy.

Chatul · 2012-01-15, 20:25

Marika_1987, dobrze zrobiłaś

Dobrze, że Tobie nic nie grozi, że sąd nie będzie chciał żebyś Ty płaciła pieniądze, których nie zapłacili rodzice. Ty nie zawiniłaś, więc nie masz za co płacić.

A rodzina zachowała się koszmarnie, naprawdę. Krewni nie płacą, mimo że mają z czego, a Ty masz ryzykować i kłamać podczas zeznań? Chore, wręcz patologiczne.
Teraz unikaj rodziny. No i na przyszłość — nie zostawiaj niczego do załatwienia krewnym, bo widać, że oni Twoje sprawy mają gdzieś.

Dobrze, że masz wsparcie innych osób

Trzymaj się

Kaja-ja · 2012-01-15, 20:25

Podziwiam Twoją postawę. Ja nie wiem czy pod presją rodziny nie dałabym się namówić na taki absurd, jaki Ci proponowali.
A Ty wykazałaś się dojrzałością. Brawo!
Dobrze, że nie przejmujesz się gadaniem "innych z rodziny" - nie ma sensu, bo i tak już "przyzwyczaili" się do wersji Twoich rodziców. Szkoda nerwów.
Co do rodziców - sami sobie nagrabili. Mama "za norę płacić nie będzie", a w takim wypadku chyba nietrudno się domyśleć, że ktoś o pieniądze lub mieszkanie w końcu się upomni? Do przewidzenia jest, że w końcu wlezie na włości komornik.
Rodzina wykazała absolutną głupotę, począwszy od niepłacenia, przez niewychowanie syna, po namawianie Cię na takie, a nie inne zeznania.
A Ty? Ty się nie przejmuj. Piszesz, że i tak rzadko u nich bywasz. No to nie pchaj się na siłę

Pewnie będzie teraz obraza majestatu, ale niech sobie sami wypiją to piwo, którego nawarzyli. A Ty masz swoją rodzinę, o którą musisz dbać.
Jeszcze raz - "szapo ba"

**201710120930** · 2012-01-15, 21:34

...i bądź tu właścicielem kamienicy i wynajmuj
Twoi rodzice nie płacili 3 lata bo 'nora'

,3/4 pozostałych lokatorów tez nie płaci ...jak to wszystko funkcjonuje?

jodame · 2012-01-15, 23:07

Cytat:

Napisane przez manymanyways

wykazałaś się rozsądkiem i odwagą, ALE takie rzeczy zawsze załatwia się samemu:

Zgadzam się, że lepiej samemu zajmować się swoimi sprawami.
Jednak w tym przypadku Autorka nie musiała tego robić. Jeśli nie jest stroną umowy z właścicielem, to nie ma wobec niego żadnych zobowiazań i ten obowiązek mieli, jak się domyślam, jej rodzice.

ssnn · 2012-01-16, 09:15

Cytat:

Napisane przez jodame

Zgadzam się, że lepiej samemu zajmować się swoimi sprawami.
Jednak w tym przypadku Autorka nie musiała tego robić. Jeśli nie jest stroną umowy z właścicielem, to nie ma wobec niego żadnych zobowiazań i ten obowiązek mieli, jak się domyślam, jej rodzice.

Nie do końca tak, zobowiązania mają osoby, które mieszkały, a jeśli właściciel będzie miał podstawy uważać (skoro nikt nie zgłosił np.), że ktoś mieszkał, to może mieć roszczenia...
W tym wypadku sytuacja się rozwiązała podczas sprawy, ale mogło być inaczej.

A Marice_1987 gratuluję! Zdołała podjąć i utrzymać rozsądną ze wszech miar decyzję! I to wszystko pomimo, że - możemy to przecież założyć - wychowywała się w, delikatnie mówiąc, specyficznej rodzinie, a to przecież utrudniło jej zadanie, więc tym bardziej gratuluję!

Decyzja IMO słuszna z wielu powodów. Np. takich:
Po pierwsze - dlatego, że taka jest prawda, a to przekłada się na wymiar etyczny (uczciwość wobec siebie, ex-męża, dziecka, właściciela kamienicy, świata...) i prawny (składanie fałszywych zeznań podlega karze).
Po drugie - dlatego, że taka decyzja jest zgodna z interesem jej bliskiej rodziny (ona, dziecko, TŻ), która powinna być priorytetowa.
Po trzecie - dlatego, że postawa jej rodziców jest karygodna i żenująca.
Po czwarte - dlatego, że wspieranie rodziców w tej postawie byłoby demoralizujące.
Po piąte - dlatego, że jest to decyzja świadcząca o dojrzałości i samodzielności, utwierdzająca mocną pozycję Mariki_1987.

**201803290936** · 2012-01-16, 10:12

Cytat:

Napisane przez Marika_1987

Nie wiem czy to odpowiednie miejsce do tego wątku ale proszę Was, moje Drogie o radę jak sie zachować.

Zacznę od początku.
W listopadzie dostałam wezwanie na rozprawę sądową jako osoba pozwana. Sprawa dotyczyła mojej rodziny czyli mnie, rodziców i brata. Chodziło o (choć to żanujaca sprawa) o eksmisję i opuszczenie lokalu mieszkalnego.
I tu są pewne nieścisłości. Ja w tym lokalu nie mieszkam od kwietnia 2008 roku czyli od ślubu. Rodzice mieli zgłosić ten fakt właścicielowi ale nie zrobili tego dlatego też figurowałam w spisie mieszkańców. Z pozwu dowiedziałam się, że za mieskanie nie płacą od prawie 3 lat i zadłużenie urosło do prawie 20 tysięcy. Próbowałam z nimi rozmawiać na ten temat po otrzymaniu pisma, bo wcześniej nic o tym nie wiedziałam.
(...)

Niestety, ale rodzice wkopali Cię i to równo. Skoro w dodatku ojciec zeznał, że Ty tam mieszkałaś w chwili, w której jakiś dług już narastał, to właściwie po ptokach - na pewno Ci coś zasądzą. O ile nie masz świadków i dowodów w postaci meldunku w innym miejscu (z 2008 r.), to jesteś na straconej pozycji. O ile masz i osoby z Tobą niespokrewnione zgodzą się zeznawać, to zbieraj wszystko, co się da i na następną rozprawę idź przygotowana.

EDIT: doczytałam, że wobec Ciebie pozew został oddalony. Więc jednak są normalne sądy. Koleżanka w podobnej do Twojej sytuacji już 2 lata jest ciągana po sądach, chociaż z mieszkania wyszła w wieku nastu lat, kilka ładnych lat temu. Napisz proszę na PW jak to zrobiłaś, może jej coś doradzę.

orchid87 · 2012-01-17, 23:09

Autorka to dla mnie bohaterka w tej sytuacji, ale ja bardziej zwróciłam uwagę na inną rzecz. Jak można stwierdzić, że nie zapłaci się za mieszkanie, bo jest norą? A czy ktoś broni przeprowadzić się do willi? Nie jestem w stanie pojąć tego toku myślenia. Chcę kupić jakieś dobra od kogoś to płacę-pierwszej monety nie wybito wczoraj...

Marika_1987 · 2012-01-19, 12:40

Dziekuję wszystkim za te słowa.
Dzisiaj jest ogłoszenie wyroku w tej sprawie, pełnomocnik właściciela powiedział, że mnie poinformuje telefonicznie choć ja już wiem, że na 99% będzie to wyrok eksmisji bez prawa do lokalu socjalnego. Wyrok bedzie wykonany w trybie natychmastowym.
A oni nawet nie wzięli się do szukania mieszkania ( wiem to, bo rozmawiałam z bratem matki).
A ta według nich "nora" to mieszkanie wielkości 40 m - 2 pokoje, kuchnia, toaleta, ogrzewanie, ciepła woda, nie ma żadnego zawilgocenia choć to stara kamienica. Po prostu normalne mieszkanie jakie wielu ludzi wynajmuje za duzo większe pieniądze.
Matka dzwoniłą wczoraj i zaczęła mnie wyzywać od "kanalji", "sz***", "ku**" i tym podobnych. Ja to przyjęłam ze stoickim spokojem i odpowiedziałam tylko, że jeśli będzie gotowa na rzeczową, spokojną rozmowę to ja nie odmówię, a ten sposób sobie nie zyczę rozmów i kontaktów. Wiem też że rozmawiała z moim ex-mężem i chciała jakoś go "przekręcić" przeciwko mnie. On jej jednak odpowiedział tylko, że prosi, żeby nie psuła kontaktów między mną a nim, bo mamy dziecko i dla niego najważniejsze jest dobro syna, nie chce się mieszać w ten "chory" konflikt.

Zawsze rodzice wpajali mi, że dosorłość wiąże się z odpowiedzialnością za słowa i czyny, że dorosłość to nie zabawa, wpajali mi, że kłamstwo ma krótkie nogi. Ja jako nastolatka nie byłam idealna, mieli trochę problemów ale przyszedł taki moment kiedy powiedziałam stop, potrafiłam ich za to przeprosić, udowodnić, że potrafię wyjść na ludzi.

asvr · 2012-01-19, 16:14

Cytat:

Napisane przez Marika_1987

Dziekuję wszystkim za te słowa.
Dzisiaj jest ogłoszenie wyroku w tej sprawie, pełnomocnik właściciela powiedział, że mnie poinformuje telefonicznie choć ja już wiem, że na 99% będzie to wyrok eksmisji bez prawa do lokalu socjalnego. Wyrok bedzie wykonany w trybie natychmastowym.
A oni nawet nie wzięli się do szukania mieszkania ( wiem to, bo rozmawiałam z bratem matki).
A ta według nich "nora" to mieszkanie wielkości 40 m - 2 pokoje, kuchnia, toaleta, ogrzewanie, ciepła woda, nie ma żadnego zawilgocenia choć to stara kamienica. Po prostu normalne mieszkanie jakie wielu ludzi wynajmuje za duzo większe pieniądze.
Matka dzwoniłą wczoraj i zaczęła mnie wyzywać od "kanalji", "sz***", "ku**" i tym podobnych. Ja to przyjęłam ze stoickim spokojem i odpowiedziałam tylko, że jeśli będzie gotowa na rzeczową, spokojną rozmowę to ja nie odmówię, a ten sposób sobie nie zyczę rozmów i kontaktów. Wiem też że rozmawiała z moim ex-mężem i chciała jakoś go "przekręcić" przeciwko mnie. On jej jednak odpowiedział tylko, że prosi, żeby nie psuła kontaktów między mną a nim, bo mamy dziecko i dla niego najważniejsze jest dobro syna, nie chce się mieszać w ten "chory" konflikt.

Zawsze rodzice wpajali mi, że dosorłość wiąże się z odpowiedzialnością za słowa i czyny, że dorosłość to nie zabawa, wpajali mi, że kłamstwo ma krótkie nogi. Ja jako nastolatka nie byłam idealna, mieli trochę problemów ale przyszedł taki moment kiedy powiedziałam stop, potrafiłam ich za to przeprosić, udowodnić, że potrafię wyjść na ludzi.

Marika dobrze zrobiłaś!

2012-01-15, 16:08	#1
Marika_1987 Rozeznanie Zarejestrowany: 2011-04 Lokalizacja: w swoim świecie Wiadomości: 879	To ja jestem ta zła... Nie wiem czy to odpowiednie miejsce do tego wątku ale proszę Was, moje Drogie o radę jak sie zachować. Zacznę od początku. W listopadzie dostałam wezwanie na rozprawę sądową jako osoba pozwana. Sprawa dotyczyła mojej rodziny czyli mnie, rodziców i brata. Chodziło o (choć to żanujaca sprawa) o eksmisję i opuszczenie lokalu mieszkalnego. I tu są pewne nieścisłości. Ja w tym lokalu nie mieszkam od kwietnia 2008 roku czyli od ślubu. Rodzice mieli zgłosić ten fakt właścicielowi ale nie zrobili tego dlatego też figurowałam w spisie mieszkańców. Z pozwu dowiedziałam się, że za mieskanie nie płacą od prawie 3 lat i zadłużenie urosło do prawie 20 tysięcy. Próbowałam z nimi rozmawiać na ten temat po otrzymaniu pisma, bo wcześniej nic o tym nie wiedziałam. Na to matka odpowiedziała, że i tak nic im nie zrobią, bo w tym mieszkaniu jest dziecko ( nie było tam zameldowane). Żądała żebym zeznała w sądzie, że mieszkam tam z dzieckiem, że rzekomo nie pracuję, że ojciec nie płaci alimentów, że utrzymuje nas mój ojciec ze swojej emerytury. Tłumaczyłam jej, że nie bedę zeznawała nieprawdy, ponieważ nie chcę szkodzić sobie. Sugerowałam żeby porozmawiali z właścicielem, starali się jakoś dogadać, spłacić to i płacić regularnie. A wiem, że ten właściciel jest skłonny iść na rękę. Ale chęci z ich strony nie było, wręcz dawali do zrozumienia, że oni nic nie musząi to do nich każdy musi przychodzić z propozycjami, dostosowywać się do nich. Mój brat (22 lata) mieszka z nimi, nie pracował, skończył tylko gimnazjum, stwarzał problemy ale zawsze się ze nim wstawiali. 12 stycznie odbyła się rozprawa. Stawiłam się ja i mój ojciec, bo matka uznała, że ona nie musi. Ojciec zeznał, że mieszkam tam itp. Ja zeznawałam po nim i powiedziałam jaka jest prawda. Pełnomocnik oddalił całkowicie pozew wobec mnie. Po sprawie było piekło. Matka z ojcem przyjechali do mnie z pretensjami, wyzywali od najgorszych, stwierdzili, że teraz z mojej winy właściciel ich wyrzuci i tym podobne. Kazali mi nie pokazywać sie im na oczy i nie chcą mnie znać. Ja uważam, że to oni narobili takiego bajzlu i sami powinni za niego odpowiadać również finansowo, bo to nie ja narobiłam im długów. Ja mam 24 lata, od 2008 roku nie mieszkam z nimi, mam synka. Nie mieszkam nawet w tym mieście co oni. Odwiedzałam ich czasem ale nigdy njie zostawałam tam na dłużej. Nie wiem co mam mysleć, robić, jak się zachować. Proszę Was, drogie wizażanki o radę

2012-01-15, 16:19	#2
luniaska Raczkowanie Zarejestrowany: 2009-08 Lokalizacja: Europa Wiadomości: 341	Dot.: To ja jestem ta zła... Po pierwsze gratuluje rozsądku i odwagi. Nie każdy potrafi znaleźć w sobie siłę by sprzeciwić się rodzinie, zwłaszcza w tak ciężkich sprawach. Rozumiem, że ta sytuacja jest dla Ciebie trudna, ale myśle, że postąpiłaś słusznie. Teraz to Ty masz swoją rodzine - dziecko i męża i w pierwszej kolejności odpowiadasz za nich. Niestety rodziców się nie wybiera. Postąpiłaś zgodnie z prawem i myślę, że powinnaś dalej trzymać swoje stanowisko. Rozumiem jednak, że to przykre gdy Twoi rodzice mówią do Ciebie w ten sposób i obarczają Cię winą. Musisz być silna i pokazać im, że każdy odpowiada za swoje czyny. Jeżeli Ty o tym wcześniej nic nie wiedziałaś, nie wtajemniczali Cię w problemy,a nawet zataili przed Tobą całą sytuacje, to uważam, że nie powinni teraz prosić Cię o taką "pomoc", bo to po prostu nie w porządku.

2012-01-15, 16:20	#3
Bananalama jestę wieszczę Zarejestrowany: 2010-09 Lokalizacja: z lasu Wiadomości: 12 580	Dot.: To ja jestem ta zła... Bardzo dobrze, że zeznałaś prawdę w sądzie. Jeszcze by zażądali, żebyś się dokładała do długu. To ich długi i ich sprawa. Mogłabyś pomóc, jakbyś miała chęci i możliwości. Tymczasem niech nauczą synalka, że w pracy go nie zjedzą i jak chce mieć gdzie zagrzać dupcię nocami i mieć co jeść, to ma się kopnąć do roboty. Wiem, że to trudne, bo to jednak rodzina, ale co poradzisz? Jak sama zmienisz ich postawę roszczeniową i postawę dorosłego chłopa, który myśli, że należy mu się kasa za to, że jest. __________________ Dołącz do akcji NA SZCZYT W SZCZYTNYM CELU na Facebooku. Za każdy zdobyty szczyt wpłacamy po 10 zł na ukończenie budowy domu całodobowej opieki dla osób z niepełnosprawnością intelektualną Dołącz do nas! *ponieważ jestem nieprzeciętna, nie obchodzą mnie tzw. powinności przeciętnej kobiety

2012-01-15, 16:23	#4
Marika_1987 Rozeznanie Zarejestrowany: 2011-04 Lokalizacja: w swoim świecie Wiadomości: 879	Dot.: To ja jestem ta zła... O ich problemach dowiedziałam się dopiero z pozwu. I dodam jeszcze, że ojciec pracuje mimo, że jest na emeryturze wiec dochody mają na prawdę spore, a za mieszkanie powinni płacić 450 zł i rachunki. Nie są starymi ludźmi, bo mają po 50 lat. Po prostu teraz starają sie zrzucić na kogoś winę za swoją nieodpowiedzialność. Przykro usłyszeć pewne słowa, ale ja postąpiłam zgodnie z prawem i zgodnie z tym co myślę

2012-01-15, 16:24	#5
Jacqueline__ Zakorzenienie Zarejestrowany: 2011-04 Wiadomości: 8 544	Dot.: To ja jestem ta zła... ja wszystko rozumiem, rodziną rodziną. ale uważam że postąpiłaś słusznie. gdybyś skłamała tak jak zachęcali Cię do tego rodzice to prawda i tak prędzej czy poźniej wyszła by na wierzch a Ty mogłabyś mieć na prawdę nie złe problemy. nie rozumiem jak rodzice mogli zmuszać Cię do kłamstw przed sądem, a pozniej urządzać taką awanturę. To oni zawalili na całej linii, jako osoby dorosłe powinny umieć ponieść konsekwencje jakiś swoich niedociągnięć - nie zgłoszenie właścicielowi że nie mieszkasz już tam. no i też sam fakt tego że nie płacili tyle za to mieszkanie. nie ma chyba sensu wnikać czemu czy nie mieli czy wszystko jakoś przepuszczali. szkoda ze Twój brat mimo swoich lat jakoś tak nie jest chętny żeby mimo wszystko pracować czy pokończyć jakieś kursy.. mimo wszystko uważam ze do siebie nie powinnaś mieć żadnych pretensji o nic. __________________ carpe diem ♥

2012-01-15, 16:27	#6
devilboy Przyczajenie Zarejestrowany: 2011-10 Wiadomości: 21	Dot.: To ja jestem ta zła... Autorko jesteś bardziej dojrzała i odpowiedzialna niż twoi rodzice! Współczuje,ale jak ktoś już wspomniał rodziny się nie wybiera. Gratuluje postawy i konsekwencji w działaniu oby tak dalej!

2012-01-15, 16:32	#7
Marika_1987 Rozeznanie Zarejestrowany: 2011-04 Lokalizacja: w swoim świecie Wiadomości: 879	Dot.: To ja jestem ta zła... Mieli z czego płacić, bo mają wysokie dochody. Ale jak stwierdziła matka "za dwupokojową norę płacić nie będzie" Jak dla mnie to skrajna nieodpowiedzialność, wręcz głupota. Ja jestem silną osobą z racji tego, że przeszłam przez rozwód. Rodzioce zawsze próbowali ingerować w moje życie, w wychowanie mojego dziecka, a kiedy się sprzeciwiałam stawałam się w ich oczach złą matką, po prostu złym człowiekiem

2012-01-15, 16:56	#9
whitechocolateraspberry Zadomowienie Zarejestrowany: 2011-03 Wiadomości: 1 966	Dot.: To ja jestem ta zła... Jak to co masz zrobić? Teraz to już nic. Przecież zeznałaś prawdę w sądzie i słusznie. Czemu niby masz ponosić konsekwencje za czyjeś błędy? To, że są Twoimi rodzicami nie znaczy, że masz obowiązek się dla nich narażać na jakieś poważne konsekwencje. Mają dochody, ale nie płaca, bo uważają, że nie muszą? No to już ich problem. Jak widać muszą, ale skoro mają takie podejście to niech sobie radzą. Moim zdaniem nie powinnaś mieć żadnych wyrzutów. Skoro mieszkasz w innym mieście, to dobrze. Zajmij się rodzina, synem i tyle... __________________ Truth has no path. Truth is living, and therefore, changing. It has no resting place, no form, no organized institution, no philosophy.

2012-01-15, 17:03	#11
o Kasia o Raczkowanie Zarejestrowany: 2012-01 Wiadomości: 474	Dot.: To ja jestem ta zła... Dobrze zrobiłaś, na pewno to nie Ty jesteś "ta zła". Masz męża, dziecko i o nich musisz się trozczyć a nie o nieodpowiedzialnych rodziców. Trzymaj się! __________________ Moje postanowienia na 2012 rok: -zapuszczam włosy, -dbam o figurę i zdrowo się odżywiam, -zacznę ćwiczyć. Zapisali.pl - blog pisany z moim Tż . O wspólnym życiu i perypetiach

2012-01-15, 17:04	#12
Marika_1987 Rozeznanie Zarejestrowany: 2011-04 Lokalizacja: w swoim świecie Wiadomości: 879	Dot.: To ja jestem ta zła... Cava Już się orientowałam i nie ma takiej możliwości, żeby cokolwiek ze mnie ściągali. wobec mnie całkowicie pozew został oddalony. leniwca mam wielkie wsparcie w moim partnerze, nawet mój były mąż zadzwonił i powiedział kilka słów wsparcia. A co do rodziny to wieść rozeszła się szybko, dzwoniło kilka osób żeby mi powiedzieć że jestem taka i owaka. Nie wiem co sobie myśleli, nie wiem jaki efekt chcieli osiagnąć. Ja im sie tłumaczyć nie będę ze swojego postępowania. Sprawdza się powiedzenie "Z rodziną najlepiej na zdjęciu" Kasia jestem po rozwodzie

2012-01-15, 17:41	#14
Marika_1987 Rozeznanie Zarejestrowany: 2011-04 Lokalizacja: w swoim świecie Wiadomości: 879	Dot.: To ja jestem ta zła... Tak rozwiodłam się ponad 2 lata temu. Chcieli żebym zeznała, że były mąż nie płaci na dziecko, zrobiła z siebie ofiarę, wzięła sąd na litość. Do mojego obecnego patrnera też maja pretensje, że mnie wspierał w moich decyzjach i nie namawiał do tego, żebym wzięła ich stronę. Są dorośli a zachowują się jak dzieci. Zawsze mieli postawę roszczeniową, chcieli żeby było tak jak oni chcą, bo jesli nie to była obraza majestatu.

2012-01-15, 18:15	#16
Marika_1987 Rozeznanie Zarejestrowany: 2011-04 Lokalizacja: w swoim świecie Wiadomości: 879	Dot.: To ja jestem ta zła... Nie znają sytuacji i to rodzice zrobili ze mnie tą złą. Ale oni mają myslenie podobne do moich rodziców i myślę, że nawet nie ma sensu z nimi rozmawiać, bo osiagnie to odwrotny skutek tzn, wyjdzie, ze sie tłumaczę, próbuję jakoś odkupić moją "winę". Po prostu ja sobie nie mam nic do zarzucenia, a jeśli inni myslą inaczej to ich problem. Muszę myśleć o sobie po prostu i o tym co dla mnie najlepsze. A zawsze znajdzie sie pretekst do tego, żeby mnie skrytykować, przywykłam do tego.

2012-01-15, 18:25	#17
Hultaj BAN stały Zarejestrowany: 2007-12 Wiadomości: 27 877	Dot.: To ja jestem ta zła... ''Szkoda'', że jeszcze nie wpadli na to, żebyś powiedziała, że masz chore dziecko. Płacenie czy niepłacenie alimentów, łatwo ustalić, jeśli to są przelewy, to są historie w rachunkach, jeśli to jest do ręki, to by się zastanawiano, dlaczego samotna matka z dzieckiem nie walczy z ojcem o alimenty (gdyby ich rzeczywiście nie było) O tym, że nie mieszkasz z rodzicami mógłby zeznać dowolny sąsiad.

2012-01-15, 18:31	#18
Marika_1987 Rozeznanie Zarejestrowany: 2011-04 Lokalizacja: w swoim świecie Wiadomości: 879	Dot.: To ja jestem ta zła... Hultaj były takie niedorzeczne propozycje alimenty dostaje do ręki, są płacone regularnie, zawsze podpisuję ich odbiór, zreszta były mąż wiedział o co chodzi i był skłonny zeznawać w sądzie gdyby była taka potrzeba co do sąsiadów to 3/4 ludzi w tej kamienicy nie płaci i każdy każdego tak kryje to wszystko łatwo sprawdzić, a ja nie mogłam narazić się na żadną odpowiedzialność stało się i już się nie odstanie. narobili bałaganu i sami muszą go sobie posprzatać, to już nie moja sprawa.

2012-01-15, 18:33	#19
madana Zakorzenienie Zarejestrowany: 2004-05 Wiadomości: 17 072	Dot.: To ja jestem ta zła... Wykazałaś się dojrzałością i mądrością życiową, nie weszłaś w dysfunkcyjny układ, w jaki próbowali wepchnąć cię rodzice- ich nie zmienisz; zmienić możesz tylko siebie i swoje życie- co robisz.

2012-01-15, 18:46	#21
madzia0007 Zadomowienie Zarejestrowany: 2009-12 Lokalizacja: Holandia Wiadomości: 1 736	Dot.: To ja jestem ta zła... Dobrze zrobilas, sami narobili sobie klopotow i probowali zrzucic odpowiedzialnosc na ciebie i byc moze narobic ci klopotow nie zwazajac na to ze masz swoja rodzine i male dziecko za ktore jestes odpowiedzialna. Skoro zdecydowali sie zerwac kontakt to trudno, ja uwazam ze ewentualnie to oni powinni pierwsi wyciagnac reke do zgody wtedy kiedy zrozumieja swoje bledy.

2012-01-15, 20:25	#22
Chatul ma zielone pojęcie Zarejestrowany: 2007-12 Lokalizacja: T'Kashi (Wolkan) Wiadomości: 40 401	Dot.: To ja jestem ta zła... Marika_1987, dobrze zrobiłaś Dobrze, że Tobie nic nie grozi, że sąd nie będzie chciał żebyś Ty płaciła pieniądze, których nie zapłacili rodzice. Ty nie zawiniłaś, więc nie masz za co płacić. A rodzina zachowała się koszmarnie, naprawdę. Krewni nie płacą, mimo że mają z czego, a Ty masz ryzykować i kłamać podczas zeznań? Chore, wręcz patologiczne. Teraz unikaj rodziny. No i na przyszłość — nie zostawiaj niczego do załatwienia krewnym, bo widać, że oni Twoje sprawy mają gdzieś. Dobrze, że masz wsparcie innych osób Trzymaj się __________________ „*Nowhere am I so desperately needed as among a shipload of illogical humans*”. Spock („Star Trek”)

2012-01-15, 20:25	#23
Kaja-ja Wtajemniczenie Zarejestrowany: 2006-01 Wiadomości: 2 481	Dot.: To ja jestem ta zła... Podziwiam Twoją postawę. Ja nie wiem czy pod presją rodziny nie dałabym się namówić na taki absurd, jaki Ci proponowali. A Ty wykazałaś się dojrzałością. Brawo! Dobrze, że nie przejmujesz się gadaniem "innych z rodziny" - nie ma sensu, bo i tak już "przyzwyczaili" się do wersji Twoich rodziców. Szkoda nerwów. Co do rodziców - sami sobie nagrabili. Mama "za norę płacić nie będzie", a w takim wypadku chyba nietrudno się domyśleć, że ktoś o pieniądze lub mieszkanie w końcu się upomni? Do przewidzenia jest, że w końcu wlezie na włości komornik. Rodzina wykazała absolutną głupotę, począwszy od niepłacenia, przez niewychowanie syna, po namawianie Cię na takie, a nie inne zeznania. A Ty? Ty się nie przejmuj. Piszesz, że i tak rzadko u nich bywasz. No to nie pchaj się na siłę Pewnie będzie teraz obraza majestatu, ale niech sobie sami wypiją to piwo, którego nawarzyli. A Ty masz swoją rodzinę, o którą musisz dbać. Jeszcze raz - "szapo ba"

2012-01-15, 21:34	#24
201710120930 Konto usunięte Zarejestrowany: 2006-03 Wiadomości: 4 741	Dot.: To ja jestem ta zła... ...i bądź tu właścicielem kamienicy i wynajmuj Twoi rodzice nie płacili 3 lata bo 'nora' ,3/4 pozostałych lokatorów tez nie płaci ...jak to wszystko funkcjonuje?

2012-01-17, 23:09	#28
orchid87 Raczkowanie Zarejestrowany: 2006-06 Lokalizacja: Szczecin Wiadomości: 351	Dot.: To ja jestem ta zła... Autorka to dla mnie bohaterka w tej sytuacji, ale ja bardziej zwróciłam uwagę na inną rzecz. Jak można stwierdzić, że nie zapłaci się za mieszkanie, bo jest norą? A czy ktoś broni przeprowadzić się do willi? Nie jestem w stanie pojąć tego toku myślenia. Chcę kupić jakieś dobra od kogoś to płacę-pierwszej monety nie wybito wczoraj... __________________ S.

2012-01-19, 12:40	#29
Marika_1987 Rozeznanie Zarejestrowany: 2011-04 Lokalizacja: w swoim świecie Wiadomości: 879	Dot.: To ja jestem ta zła... Dziekuję wszystkim za te słowa. Dzisiaj jest ogłoszenie wyroku w tej sprawie, pełnomocnik właściciela powiedział, że mnie poinformuje telefonicznie choć ja już wiem, że na 99% będzie to wyrok eksmisji bez prawa do lokalu socjalnego. Wyrok bedzie wykonany w trybie natychmastowym. A oni nawet nie wzięli się do szukania mieszkania ( wiem to, bo rozmawiałam z bratem matki). A ta według nich "nora" to mieszkanie wielkości 40 m - 2 pokoje, kuchnia, toaleta, ogrzewanie, ciepła woda, nie ma żadnego zawilgocenia choć to stara kamienica. Po prostu normalne mieszkanie jakie wielu ludzi wynajmuje za duzo większe pieniądze. Matka dzwoniłą wczoraj i zaczęła mnie wyzywać od "kanalji", "sz*", "ku" i tym podobnych. Ja to przyjęłam ze stoickim spokojem i odpowiedziałam tylko, że jeśli będzie gotowa na rzeczową, spokojną rozmowę to ja nie odmówię, a ten sposób sobie nie zyczę rozmów i kontaktów. Wiem też że rozmawiała z moim ex-mężem i chciała jakoś go "przekręcić" przeciwko mnie. On jej jednak odpowiedział tylko, że prosi, żeby nie psuła kontaktów między mną a nim, bo mamy dziecko i dla niego najważniejsze jest dobro syna, nie chce się mieszać w ten "chory" konflikt. Zawsze rodzice wpajali mi, że dosorłość wiąże się z odpowiedzialnością za słowa i czyny, że dorosłość to nie zabawa, wpajali mi, że kłamstwo ma krótkie nogi. Ja jako nastolatka nie byłam idealna, mieli trochę problemów ale przyszedł taki moment kiedy powiedziałam stop, potrafiłam ich za to przeprosić, udowodnić, że potrafię wyjść na ludzi.

Ten wątek obecnie przeglądają: 1 (0 użytkowników i 1 gości)