Mój nowy chłopak bardzo szybko się zaangażował

[maruda69]

A nie wiem, tak jakoś, bo wszyscy piszą jedną literką ;D No Łukasz, Łukasz. Nawet imię ma przyzwoite

Chyba rzeczywiście muszę się ogarnąć. Co z tego, że związek mojej współlokatorki (na ten przykład) jest pełen emocji, skoro jest z tego powodu nieszczęsliwa? Tylko nie wiem, jak zacząć się starać, skoro on już "zaklepał" wszystkie "związkowe" obowiązki, a mi wystarczy teraz leżeć, pachnieć i pozwalać się adorować.
Mówiłam mu, żeby trochę przystopował, bo raz, też chcę się wykazać, dwa- nienawidzę, gdy ktoś mnie gdzieś zaprasza i za mnie płaci, zwłaszcza, że najczęściej nie daje mi później okazji się odwdzięczyć.
Nie podziałało za bardzo

A i przyznam Wam się jeszcze do czegoś, co jest głupie i teraz nawet trochę mi wstyd... On jest taki dobry, że czasami z nudów doprowadzam usiłuję doprowadzić go do szału. Mój były ciągle się na mnie złościł i jakoś tak się przyzwyczaiłam...
Ostatnio cały wieczór nazywałam go "pączusiem", czego nie znosi, zwłaszcza, od kiedy się odchudza, i liczyłam, że też mi dosra. A on tylko "Czemu tak na mnie mówisz i sprawiasz mi przykrość? Zrobiłem coś nie tak?"
No to mnie rozbroił, zrobiło mi się głupio i efektu nie osiągnęłam.
Jak wcześniej pół dnia mówiłam do niego "Wiesiek" (nie mógł założyć soczewek, a w starych okularach od razu przywiódł mi na myśl takiego typowego Wiesia-księgowego) i pytałam "jak wczasy w Juracie" i "jak zdrowie małżonki, a jak sobie Pawełek radzi w gimnazjum", też się irytował, ale nie zniżył się do mojego poziomu.

Już nie wiem jak go sprowokować, żeby tupnął nogą i przestał być taki ultrakochany

[Lemmy is God]

Napisane przez maruda69

A nie wiem, tak jakoś, bo wszyscy piszą jedną literką ;D No Łukasz, Łukasz. Nawet imię ma przyzwoite

Chyba rzeczywiście muszę się ogarnąć. Co z tego, że związek mojej współlokatorki (na ten przykład) jest pełen emocji, skoro jest z tego powodu nieszczęsliwa? Tylko nie wiem, jak zacząć się starać, skoro on już "zaklepał" wszystkie "związkowe" obowiązki, a mi wystarczy teraz leżeć, pachnieć i pozwalać się adorować.
Mówiłam mu, żeby trochę przystopował, bo raz, też chcę się wykazać, dwa- nienawidzę, gdy ktoś mnie gdzieś zaprasza i za mnie płaci, zwłaszcza, że najczęściej nie daje mi później okazji się odwdzięczyć.
Nie podziałało za bardzo

A i przyznam Wam się jeszcze do czegoś, co jest głupie i teraz nawet trochę mi wstyd... On jest taki dobry, że czasami z nudów doprowadzam usiłuję doprowadzić go do szału. Mój były ciągle się na mnie złościł i jakoś tak się przyzwyczaiłam...
Ostatnio cały wieczór nazywałam go "pączusiem", czego nie znosi, zwłaszcza, od kiedy się odchudza, i liczyłam, że też mi dosra. A on tylko "Czemu tak na mnie mówisz i sprawiasz mi przykrość? Zrobiłem coś nie tak?"
No to mnie rozbroił, zrobiło mi się głupio i efektu nie osiągnęłam.
Jak wcześniej pół dnia mówiłam do niego "Wiesiek" (nie mógł założyć soczewek, a w starych okularach od razu przywiódł mi na myśl takiego typowego Wiesia-księgowego) i pytałam "jak wczasy w Juracie" i "jak zdrowie małżonki, a jak sobie Pawełek radzi w gimnazjum", też się irytował, ale nie zniżył się do mojego poziomu.

Już nie wiem jak go sprowokować, żeby tupnął nogą i przestał być taki ultrakochany

Przestań mu dokuczać bo tego nikt nie lubi... Ciesz się że masz chłopaka który dba o ciebie, jest kulturalny (to rzadkość w tych czasach). A z tym z płaci za ciebie na randkach to pewnie został tak wychowany. Ty możesz kupić wam bilety do kina/teatru/na koncert i będziecie kwita.

[ktoregos_dnia]

No a nie możesz mu zrobić niespodzianki? Kupić bilety wcześniej i po prostu go zaprosić? Albo jakos gruopon do knajpy czy restauracji, żeby wszystko było już zapłacone z góry? Przecież opcję zą tyko trzeba się wysilić
A z tym dokuczaniem to naprawdę daj spokój, bo się chłopakowi obrywa za to, że jest dobrze wychowany.

Wysłane z mojej el dziewiątki

[ricca166]

Napisane przez maruda69

A nie wiem, tak jakoś, bo wszyscy piszą jedną literką ;D No Łukasz, Łukasz. Nawet imię ma przyzwoite

Chyba rzeczywiście muszę się ogarnąć. Co z tego, że związek mojej współlokatorki (na ten przykład) jest pełen emocji, skoro jest z tego powodu nieszczęsliwa? Tylko nie wiem, jak zacząć się starać, skoro on już "zaklepał" wszystkie "związkowe" obowiązki, a mi wystarczy teraz leżeć, pachnieć i pozwalać się adorować.
Mówiłam mu, żeby trochę przystopował, bo raz, też chcę się wykazać, dwa- nienawidzę, gdy ktoś mnie gdzieś zaprasza i za mnie płaci, zwłaszcza, że najczęściej nie daje mi później okazji się odwdzięczyć.
Nie podziałało za bardzo

A i przyznam Wam się jeszcze do czegoś, co jest głupie i teraz nawet trochę mi wstyd... On jest taki dobry, że czasami z nudów doprowadzam usiłuję doprowadzić go do szału. Mój były ciągle się na mnie złościł i jakoś tak się przyzwyczaiłam...
Ostatnio cały wieczór nazywałam go "pączusiem", czego nie znosi, zwłaszcza, od kiedy się odchudza, i liczyłam, że też mi dosra. A on tylko "Czemu tak na mnie mówisz i sprawiasz mi przykrość? Zrobiłem coś nie tak?"
No to mnie rozbroił, zrobiło mi się głupio i efektu nie osiągnęłam.
Jak wcześniej pół dnia mówiłam do niego "Wiesiek" (nie mógł założyć soczewek, a w starych okularach od razu przywiódł mi na myśl takiego typowego Wiesia-księgowego) i pytałam "jak wczasy w Juracie" i "jak zdrowie małżonki, a jak sobie Pawełek radzi w gimnazjum", też się irytował, ale nie zniżył się do mojego poziomu.

Już nie wiem jak go sprowokować, żeby tupnął nogą i przestał być taki ultrakochany

To po co mu głowę zawracasz, jak wolisz skurczybyków ?

[prettyawsome]

Napisane przez maruda69

A nie wiem, tak jakoś, bo wszyscy piszą jedną literką ;D No Łukasz, Łukasz. Nawet imię ma przyzwoite

Chyba rzeczywiście muszę się ogarnąć. Co z tego, że związek mojej współlokatorki (na ten przykład) jest pełen emocji, skoro jest z tego powodu nieszczęsliwa? Tylko nie wiem, jak zacząć się starać, skoro on już "zaklepał" wszystkie "związkowe" obowiązki, a mi wystarczy teraz leżeć, pachnieć i pozwalać się adorować.
Mówiłam mu, żeby trochę przystopował, bo raz, też chcę się wykazać, dwa- nienawidzę, gdy ktoś mnie gdzieś zaprasza i za mnie płaci, zwłaszcza, że najczęściej nie daje mi później okazji się odwdzięczyć.
Nie podziałało za bardzo

A i przyznam Wam się jeszcze do czegoś, co jest głupie i teraz nawet trochę mi wstyd... On jest taki dobry, że czasami z nudów doprowadzam usiłuję doprowadzić go do szału. Mój były ciągle się na mnie złościł i jakoś tak się przyzwyczaiłam...
Ostatnio cały wieczór nazywałam go "pączusiem", czego nie znosi, zwłaszcza, od kiedy się odchudza, i liczyłam, że też mi dosra. A on tylko "Czemu tak na mnie mówisz i sprawiasz mi przykrość? Zrobiłem coś nie tak?"
No to mnie rozbroił, zrobiło mi się głupio i efektu nie osiągnęłam.
Jak wcześniej pół dnia mówiłam do niego "Wiesiek" (nie mógł założyć soczewek, a w starych okularach od razu przywiódł mi na myśl takiego typowego Wiesia-księgowego) i pytałam "jak wczasy w Juracie" i "jak zdrowie małżonki, a jak sobie Pawełek radzi w gimnazjum", też się irytował, ale nie zniżył się do mojego poziomu.

Już nie wiem jak go sprowokować, żeby tupnął nogą i przestał być taki ultrakochany

Masz świetnego, faceta który Cię szanuje i zabiega o Ciebie, ale rozumiem Cię że nie zawsze jest łatwo to docenić. Sama mam podobnie, kiedy poznam kogoś kto się o mnie stara i mu zależy ja odpuszczam i jestem sceptyczna, albo nic kompletnie nie czuję. Za to taki facet co wywołuje dużo emocji, doprowadza Cię do wrzenia często też jest powodem wielu wylanych łez i cierpienia.

Spróbuj dostrzegać to,że jest 'ultrakochany' jako zaletę

[ktoregos_dnia]

Napisane przez maruda69

Ostatnio cały wieczór nazywałam go "pączusiem", czego nie znosi, zwłaszcza, od kiedy się odchudza, i liczyłam, że też mi dosra. A on tylko "Czemu tak na mnie mówisz i sprawiasz mi przykrość? Zrobiłem coś nie tak?"

Oleje Cię kiedyś za takie rzeczy i dopiero będzie płacz. Jakby Ci powiedział 'Popatrz lepiej na swoją " to byłoby Ci lepiej? Doceniłabyś wtedy, jaki to męski facet?
Albo go zostaw, albo doceń. Tylko nie próbuj go zmieniać.

[maruda69]

Nie wiem, czy wolno tak odgrzebywać wątki...
Ale postanowiłam napisać, jak się to wszystko rozwinęło, gdyby ktoś kiedyś był w podobnej co ja sytuacji

Cóż, zaufałam intuicji i dałam mu szansę. I wiecie co? Jest idealnie. Wydaje mi się, że moje idiotyczne zachowanie na początku wynikało z tego, że Łukasz jest o 180 stopni różny od byłego, więc zwyczajnie nie wiedziałam, jak się wobec niego zachowywać, do czegoś innego byłam przyzwyczajona.

Wystarczyło dać sobie czas i trochę "dotrzeć". Jak sobie teraz pomyślę, że o mały włos dobrowolnie nie zrezygnowałam z czegoś tak pięknego...

Także ode mnie rada dla tych, które będą mieć podobne rozterki: ryzykujcie! Nic nie tracicie, a możecie, jak ja, naprawdę wiele zyskać

[ktoregos_dnia]

No i super
Grunt to się w porę ogarnąć ; )

[inspiron2]

to super z opisu mega chłopak , tylko pozazdroscic szczęścia i wytrwałosci

[maruda69]

Napisane przez inspiron2

to super z opisu mega chłopak , tylko pozazdroscic szczęścia i wytrwałosci

No mega, mega! Aż w swoje szczęście nie wierzę.
Dziękuję za życzenia Wam też wszystkiego najlepszego, jak nie w związkach, to w poszukiwaniach

[Alexandra92x]

Napisane przez maruda69

No mega, mega! Aż w swoje szczęście nie wierzę.
Dziękuję za życzenia Wam też wszystkiego najlepszego, jak nie w związkach, to w poszukiwaniach

Zgodzę się z Tobą, że warto zaryzykować . Też się bałam, bo bardzo szybko padały wielkie plany i ogólnie zakochaliśmy się w sobie od pierwszego wejrzenia . Z każdym miesiącem jest coraz lepiej .

[201803080934]

lubię szczęśliwe zakończenia

[ThinkOrange]

Masz szczęście i wspaniałego chłopaka. Oby wam już zawsze było tak fajnie jak teraz !

[201607040940]

Jak czytałam Twoje wcześniejsze posty o Ł. to z uśmiechem na ustach. Szczególnie podobało mi się: „Czemu tak na mnie mówisz i sprawiasz mi przykrość? Zrobiłem coś nie tak?" Ale słodki chłopak.
Super że jesteście razem.

[AnLipread]

Napisane przez Gazelka007

Mam podobną sytuacje... Np. w moim wypadku wydaje mi sie, że różnica polega na tym, że jak tylko eksa poznałam, to wybuchło uczucie, mimo wszystko, a obecnego znałam tyle czasu i pokochałam z czasem za to, kim jest, jak mnie traktował/traktuje, nie do końca było to nagle i spontaniczne uczucie - lecz takie bardziej dojrzałe i przemyślane. Były serwowal mi częste huśtawki szczęście-łzy i to uczucie było takie dynamiczne i pełne niepewności, jak było dobrze, to byłam gotowa w ogień za nim pójść ze szczęścia, że stara sie mnie nie ranić, a potem nagle wywijał numer, a ja rozpaczalam czekając aż zrozumie i znowu przyjdzie ta euforia, że jednak ma na uwadze mnie i moje uczucia, bo sie poprawił...
Teraz nie ma huśtawek, jest poczucie bezpieczeństwa, spokoju, jest stabilnie, a mi momentami dziwnie, choć zawsze tego pragnelam w zwiazku! Bo gdzie ta dynamika?!

Jakbym czytała o sobie Pierwsza miłość była inna, dzika, pełna łez, tęsknoty. Po rozstaniu wiedziałam, że kolejny raz nie chcę przeżywać czegoś takiego i zwiążę się z kimś normalnym. TŻ znałam już wcześniej, był moim przyjacielem i można powiedzieć, że pomógł mi wyjść z tego dołka po rozstaniu. Po roku zostaliśmy parą, choć nie byłam w nim zakochana. Miłość przyszła z czasem

[Patrilla]

ja wiem co autorkę by uzdrowiło - zdrowa konkurencja jkaby nagle pojawila sie jakas kolezanka, ktora zapragnęlaby namiętnie tego Ł gwarantuje Wam ze autorki watpliwości by zniknęły raz dwa ...
nie wiem dlaczego kobiety takie są ze lubią i chcą nawracac niegrzecznych chlopców (w90% to sie nie udaje) i sie potem leczą miesiącami z toksycznych relacji
mam kilka takich przykładów dobry facet nosi na rękach źle jakby poszmacił to lecą jak muchy do miodu - wytlumaczcie mi to?

[ricca166]

Napisane przez Patrilla

ja wiem co autorkę by uzdrowiło - zdrowa konkurencja jkaby nagle pojawila sie jakas kolezanka, ktora zapragnęlaby namiętnie tego Ł gwarantuje Wam ze autorki watpliwości by zniknęły raz dwa ...
nie wiem dlaczego kobiety takie są ze lubią i chcą nawracac niegrzecznych chlopców (w90% to sie nie udaje) i sie potem leczą miesiącami z toksycznych relacji
mam kilka takich przykładów dobry facet nosi na rękach źle jakby poszmacił to lecą jak muchy do miodu - wytlumaczcie mi to?

Uzależnienie od huśtawki emocjonalnej. To raczej nigdy nie jest prawdziwa miłość.

[maruda69]

Napisane przez Patrilla

ja wiem co autorkę by uzdrowiło - zdrowa konkurencja jkaby nagle pojawila sie jakas kolezanka, ktora zapragnęlaby namiętnie tego Ł gwarantuje Wam ze autorki watpliwości by zniknęły raz dwa ...
nie wiem dlaczego kobiety takie są ze lubią i chcą nawracac niegrzecznych chlopców (w90% to sie nie udaje) i sie potem leczą miesiącami z toksycznych relacji
mam kilka takich przykładów dobry facet nosi na rękach źle jakby poszmacił to lecą jak muchy do miodu - wytlumaczcie mi to?

Oj tam, już się uzdrowiłam, spokojnie I to bez żadnej konkurencji. Nawet nie wiem, czy ewentualna adoratorka by coś dała, bo on jest tak zakochany, że w ogóle nie ma opcji, żeby dał mi powód do zazdrości.

No, jedynie w żartach Może to dziwne, ale mamy taki jakby "inside joke" i jak opowiada mi o swoim dniu i powie np. "No i ta K. z którą robiłem to ćwiczenie też dostała 5" to ja od razu "No, leć do niej!". Tak nam się ta głupia gadka rozwinęła, że jak ostatnio mu opowiadałam o swoim egzaminie i mówiłam, że prowadząca jest taka mądra, sympatyczna, profesor zwyczajny, lubi studentów i w ogóle och ach, to on odruchowo "Leć do niej!".

[Patrilla]

i widzisz nick do Ciebie pasuje bo faktycznie marudziłaś
wiesz ja jednak czasem bym z nim porozmwiala otwarcir tak jak napisalac tu post na forum żeby nie popsuć fajnego ukladu....