Ludzie i zachowania, które nas dziwią +ot. cz.80.

[pempek]

No to powiedzcie które grzyby z „gąbką” od spodu sprawia, ze się przekręcę? Bo właśnie się dowiaduje, ze to tak łatwo pomylić, a ja zawsze na luziku zbierałam te gąbczaste z myślą, ze najwyżej się posram
Ogólnie to zbieram tylko takie które mi wyglądają na podgrzybki, prawdziwki i maślaki


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[natalia_t]

Napisane przez magbeth

Popieram ostrożność, sama stosuje jak nie jestem pewna to grzyb zostaje w lesie. Tutaj w ogóle są punkty przy niektórych lasach do których można zabrać zbiory i poprosić o sprawdzenie, totalnie gratis, zawsze to jakaś opcja.
Pomylic sie czasami łatwo, a wątroba jedna.
Ale znam takich wariatów, który zbierają amanitki (bo święty grzyb), gotują i twierdza, ze potem można jeść...Myślę ze do czasu.

Akurat czerwony nie jest tak bardzo toksyczny, jak już to w dużych ilościach, a sromotnika to przecież jakieś dziwnie małe ilości rzędu kilku kęsów.
Swoją drogą miałam kiedyś paranoję, że zjadłam muchomora. Mama usmażyła kanie, zjadłam ich sporo i trafiła się jedna taka mała i była naprawdę pyszna, najsmaczniejsza ze wszystkich. Następnego dnia bardzo źle się poczułam, od razu pomyślałam, że może to te grzyby. No i wszystko mi się zgadzało - wszystkie objawy po kilkunastu godzinach, do tego przeczytałam, że ci którzy przeżyli zatrucie ocenili muchomora, że jest wyjątkowo smaczny.
No ale minęło po kilku posiedzeniach w kibelku i po jednych wymiotach, przeżyłam tydzień, drugi i żyję do tej pory, więc raczej to była kania...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 18:16 ---------- Poprzedni post napisano o 18:08 ----------

Napisane przez pempek

No to powiedzcie które grzyby z „gąbką” od spodu sprawia, ze się przekręcę? Bo właśnie się dowiaduje, ze to tak łatwo pomylić, a ja zawsze na luziku zbierałam te gąbczaste z myślą, ze najwyżej się posram
Ogólnie to zbieram tylko takie które mi wyglądają na podgrzybki, prawdziwki i maślaki


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No bo w sumie to i tak jest. Rurkowe są względnie bezpieczne. Chyba tylko szatan i jeszcze jakiś borowikowy są trujące, ale ja szatana jeszcze nigdy nie spotkałam, zresztą wydaje się, że jest raczej dość charakterystyczny.
Z blaszkowymi gorsza sprawa, bo te grzybki zawierające amanitotoksyny bywają podobne do kani, pieczarki, surojadki, itp.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[olabambola]

od jakiegoś czasu siedzę sobie na fb na grupie totalnej biologii i na serio zastanawiam się kto wymyśla te teorie?

[PurePurr]

Napisane przez olabambola

od jakiegoś czasu siedzę sobie na fb na grupie totalnej biologii i na serio zastanawiam się kto wymyśla te teorie?

Uroki tego, że internetowi eksperci od biologii i medycyny to ludzie, którzy zwykle w ogóle nie powinni sie o tym wypowiadać.

[pempek]

Napisane przez olabambola

od jakiegoś czasu siedzę sobie na fb na grupie totalnej biologii i na serio zastanawiam się kto wymyśla te teorie?

Daj jakieś przykłady, bo nie chcę się zapisywać do tej grupy, a nie wiem w sumie jaka to tematyka

[meliandra]

Napisane przez Paprotka_

2 lata i 3 miesiące. Córka mając rok i dwa miesiące poszła do żłobka, więc od tego czasu ilość karmień była zmniejszona. Śpi z nami do dziś (ma ponad 6 lat). Swoje łóżko ma od początku, tam zasypia, ale w ciągu nocy lubi jeszcze przyjść i spać z nami. Nie robi tego codziennie, bardziej okresowo, w sumie nie traktowałam tego nigdy jako coś nienormalnego. Pamiętam, że mnie wędrówki do rodziców zdarzały się jak miałam jeszcze jakieś 8-9 lat

Wysłane z mojego 2109119DG przy użyciu Tapatalka

Może dla mnie to jest dziwne, ba ja nigdy nie lubiłam spać z kimś. Jak byłam mała lubiłam spać sama w swoim lóżku. Jak spały u mnie jakieś kuzynki czy koleżanki, to na osobnym łóżku. Do rodziców też nie chodziłam. Do tej pory tak mam, że właściwie poza partnerem w łóżku nikgo nie toleruje. Jak gdzieś jadę na wyjazd koleżankami i są podójne łóżka, to od biedy mogę z kimś spać, ale nie przepadam za tym. No i jak miałam te 6-7 lat, to było dla mnie naturlane, że jak ktoś śpi, to się go nie budzi i się mu nie przeszkadza. Jak ktoś lubi spać z dzieckiem to luz. Mnie to dziwi, bo często takie osoby narzekają na niewyspanie, bo dziecko się kręci i wierci. Często rano w pracy słyszę 'ale się nie wyspałem, bo młoda jak zwykle do nas przyszła'. U moich jendych znajomych, to moja koleżnka przenosi się do salonu, bo ma płytki sen i dziecko jak się wierci co chwilę ją wybudza. Z kolei Ci znajomi gdzie mój kolega pn-pt pracuje w delegacji i dziecko zajęło jego miejsce, to narzeka, że łóżko w mieszkaniu służbowym nie jest super wygodne, a w weekend nie może się wyspać, bo śpi z nimi dziecko. Do tego pożycie małżeńskie zaczęło kuleć, bo jak się wychodzi z syplaini trzeba przejść przez salon z kuchnią, nie ma drzwi od tego pomieszczenia, więc w sumie zostaje im łazienka. No ale moja koleżanka ma podjeście, że nie będzie mu mówiła, że ma spać u siebie, bo poczuje się, że tato jest ważniejszy. Dla mnie dziwne podjeście, bo pewne rzeczy dziekcu się tłumaczy. Relacja z mężem i relacja z dzieckiem, to jednka trochę co innego. Moim zdaniem takie całkiem małe dziecko może się bać samo spać, ale 9 latek, to jednka dla mnie dziwne. Ja bym się zagłębiła z czego to wynika.

Napisane przez kasia2209

Treść usunięta

Bo w sumie tak jest. U mnie w rodzinie właściwie tylko takie się zbiera. Je dość cieżko pomylić z czymś innym. One są takie bardziej zbite. Trącę, to dla mnie od razu jakoś tak podejrzanie wyglądają. Ale u mnie w tym roku też bardzo mało grzybów. Byłam nawet w weekend z rodzicami i każdy może po 10 grzybów znalazł Moja rodzina mieszka w zielonogórskim i tak grzyby są, ale tam to chyba są zawsze.

[Gumisiowy]

Uwielbiam jak o rodzicielstwie i dzieciach wypowiadają się osoby, które ich nie mają i nie mają zielonego pojęcia jak to wygląda z perspektywy bycia rodzicem...
"bo ja bym nie pozwoliła na to czy na tamto... Bo dziecku się tłumaczy".
Chyba każda wielodzietna mama przybije mi piątkę i wie o co chodzi A nawet ta która ma jedno i po tych wszystkich restrykcjach "bo tak trzeba" już odpuściła pewne kwestie co do idealnego rodzicielstwa.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[kwiaty_w_polu]

Napisane przez Gumisiowy

Uwielbiam jak o rodzicielstwie i dzieciach wypowiadają się osoby, które ich nie mają i nie mają zielonego pojęcia jak to wygląda z perspektywy bycia rodzicem...
"bo ja bym nie pozwoliła na to czy na tamto... Bo dziecku się tłumaczy".
Chyba każda wielodzietna mama przybije mi piątkę i wie o co chodzi A nawet ta która ma jedno i po tych wszystkich restrykcjach "bo tak trzeba" już odpuściła pewne kwestie co do idealnego rodzicielstwa.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

podaj jakis przyklad

[PurePurr]

Napisane przez Gumisiowy

Uwielbiam jak o rodzicielstwie i dzieciach wypowiadają się osoby, które ich nie mają i nie mają zielonego pojęcia jak to wygląda z perspektywy bycia rodzicem...
"bo ja bym nie pozwoliła na to czy na tamto... Bo dziecku się tłumaczy".
Chyba każda wielodzietna mama przybije mi piątkę i wie o co chodzi A nawet ta która ma jedno i po tych wszystkich restrykcjach "bo tak trzeba" już odpuściła pewne kwestie co do idealnego rodzicielstwa.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

O jakie rzeczy dokładnie ci chodzi? Bo nie ukrywam, brzmi to lekko redflagowo.

[kasiunia788742]

Ja czasem przychodziłam do rodziców ale głównie gdy miałam jakis koszmar i bałam się sama spać.

Wysłane z mojego SM-G990B przy użyciu Tapatalka

[żurawinka]

Z moich doświadczeń wynika że dzieciaki przychodzą też kiedy mają dobrą relację z rodzicem, albo mają swoje niepokoje, przejścia, lęki i chcą sie wyprzytulać. Ja to zawsze uwielbiałam, dzieciaki mam starsze niż 7latek i zdarza im się przychodzić przytulić lub nawet usnąć pomiędzy nami Uważam że nie ma w tym nic złego.



Też jak byłam singlem to miałam marne pojęcie o byciu rodzicem, dzieci mnie nie interesowały, a jak widziałam krzyczące rzucające się na ziemię dziecko to byłam pewna że łatwo poradziłąbym sobie z "rozpuszczonym"bejbik iem który na pewno tylko coś chce wymusić.

[meliandra]

Napisane przez Gumisiowy

Uwielbiam jak o rodzicielstwie i dzieciach wypowiadają się osoby, które ich nie mają i nie mają zielonego pojęcia jak to wygląda z perspektywy bycia rodzicem...
"bo ja bym nie pozwoliła na to czy na tamto... Bo dziecku się tłumaczy".
Chyba każda wielodzietna mama przybije mi piątkę i wie o co chodzi A nawet ta która ma jedno i po tych wszystkich restrykcjach "bo tak trzeba" już odpuściła pewne kwestie co do idealnego rodzicielstwa.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Może Cię to zaskoczy, ale bezdzietni ludzie nie mieszkają na bezludnej wyspie i zwykle mają kontakt z dziećmi. Ja mam sporo znajomych z dziećmi, mam dzieci w rodzinie i mam jakieś tam swoje obserwacje. Są ludzie, którzy moim zdaniem mają fajne podejście do rodzicielstwa i fajnie wychowują dzieci, a są tacy, którym po urodzeniu dziecka coś się odkleiło i moim zdaniem mają dziwne podejście do pewnych spraw. Mam w otoczeniu dzieci którymi chętnie się zajmuję i takie z którymi nie mam ochoty spędzać nawet 15 minut. Mam jedną kumpelę, która totalnie sfiksowała i jest to zdanie również innych naszych koleżanek w tym matek. Poza tym ja nigdzie nie pisze, że ktoś ma robić tak czy inaczej. Ja piszę, że dziwią mnie pewne rzeczy.

[71253839b04673f7804766e160d807ea33c37805_6578f4849ccb9]

Napisane przez meliandra

Może dla mnie to jest dziwne, ba ja nigdy nie lubiłam spać z kimś. Jak byłam mała lubiłam spać sama w swoim lóżku. Jak spały u mnie jakieś kuzynki czy koleżanki, to na osobnym łóżku. Do rodziców też nie chodziłam. Do tej pory tak mam, że właściwie poza partnerem w łóżku nikgo nie toleruje. Jak gdzieś jadę na wyjazd koleżankami i są podójne łóżka, to od biedy mogę z kimś spać, ale nie przepadam za tym. No i jak miałam te 6-7 lat, to było dla mnie naturlane, że jak ktoś śpi, to się go nie budzi i się mu nie przeszkadza. Jak ktoś lubi spać z dzieckiem to luz. Mnie to dziwi, bo często takie osoby narzekają na niewyspanie, bo dziecko się kręci i wierci. Często rano w pracy słyszę 'ale się nie wyspałem, bo młoda jak zwykle do nas przyszła'. U moich jendych znajomych, to moja koleżnka przenosi się do salonu, bo ma płytki sen i dziecko jak się wierci co chwilę ją wybudza. Z kolei Ci znajomi gdzie mój kolega pn-pt pracuje w delegacji i dziecko zajęło jego miejsce, to narzeka, że łóżko w mieszkaniu służbowym nie jest super wygodne, a w weekend nie może się wyspać, bo śpi z nimi dziecko. Do tego pożycie małżeńskie zaczęło kuleć, bo jak się wychodzi z syplaini trzeba przejść przez salon z kuchnią, nie ma drzwi od tego pomieszczenia, więc w sumie zostaje im łazienka. No ale moja koleżanka ma podjeście, że nie będzie mu mówiła, że ma spać u siebie, bo poczuje się, że tato jest ważniejszy. Dla mnie dziwne podjeście, bo pewne rzeczy dziekcu się tłumaczy. Relacja z mężem i relacja z dzieckiem, to jednka trochę co innego. Moim zdaniem takie całkiem małe dziecko może się bać samo spać, ale 9 latek, to jednka dla mnie dziwne. Ja bym się zagłębiła z czego to wynika.

pisalas wczesniej o 7 latku. Skąd wiesz czy rodzice się nie zgłebiali z czego to wynika? około 5-7 roku (czasem pózniej, bo ludzie sie roznie rozwijają psychicznie) dzieci zaczynają mieć lęki egzystencjonalne, bo dociera do nich świadomośc, że ludzie umierają. Moja córka wieczorami rozkminiała, co to będzie ja ja czy tata umrzemy i co potem ( czy w niebie są trampoliny i nasz kot tam będzie ), inne dzieci moga miec całkiem inne powody.

Tez się przed macierzynstwem dziwiłam, że tak można spać z dziećmi duzymi, nie jesteś jedyna ja nie lubię spać z kimś, nawet z TZtem- on się mocniej rozpycha i wierci niż małe dziecko. W pewnym okresie mojego życia rozjechały mi się drogi towarzyskie ze świeżo dzieciatymi koleżankami, bo ja bezdzietna ich niezbyt rozumiałam, 'dziwiłam się" itp. W pracy nie miałam tego typu rozmów, bo mało ludzi i nie takie młode.

[pempek]

Napisane przez Gumisiowy

Uwielbiam jak o rodzicielstwie i dzieciach wypowiadają się osoby, które ich nie mają i nie mają zielonego pojęcia jak to wygląda z perspektywy bycia rodzicem...
"bo ja bym nie pozwoliła na to czy na tamto... Bo dziecku się tłumaczy".
Chyba każda wielodzietna mama przybije mi piątkę i wie o co chodzi A nawet ta która ma jedno i po tych wszystkich restrykcjach "bo tak trzeba" już odpuściła pewne kwestie co do idealnego rodzicielstwa.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Nie wiem za bardzo co masz na myśli....

Ja jako rodzic nie mam ambicji być idealna i nikt nie mówi, że o byciu idealnym świadczy niespanie z dzieckiem. Niektórym to pasuje jak widać i wszystko spoko. Ja się nie wysypiam z dzieckiem i zawsze ją odkładałam do łóżka jak zasnęła ze mną, wynika to z mojego poczucia komfortu, a nie bycia idealną mamą.

[71253839b04673f7804766e160d807ea33c37805_6578f4849ccb9]

Napisane przez żurawinka

Z moich doświadczeń wynika że dzieciaki przychodzą też kiedy mają dobrą relację z rodzicem, albo mają swoje niepokoje, przejścia, lęki i chcą sie wyprzytulać. Ja to zawsze uwielbiałam, dzieciaki mam starsze niż 7latek i zdarza im się przychodzić przytulić lub nawet usnąć pomiędzy nami Uważam że nie ma w tym nic złego.



Też jak byłam singlem to miałam marne pojęcie o byciu rodzicem, dzieci mnie nie interesowały, a jak widziałam krzyczące rzucające się na ziemię dziecko to byłam pewna że łatwo poradziłąbym sobie z "rozpuszczonym"bejbik iem który na pewno tylko coś chce wymusić.

też tak miewałam ja nadal jak widzę rzucające się obce dzieci to na szybko myślę 'co za wredny bahor" lub cos w tym stylu. pamiętam jak sie dziwiłam dawniej, że ta sama matka jednemu swojemu dziecku mocno ograniczala dostep do slodyczy, a drugiemu ok 3 latkowi po kilku latach nasypywała cukier na spodek, coby sobie pojadł
albo ze ryżu i kaszek ryzowych dziecku nie dawaj, bo w nich jest arszenik! a potem masz tu kilkulatku jedz sushi z surową rybą gdzieś w knajpie

[PumpkinEyes]

Napisane przez Gumisiowy

Uwielbiam jak o rodzicielstwie i dzieciach wypowiadają się osoby, które ich nie mają i nie mają zielonego pojęcia jak to wygląda z perspektywy bycia rodzicem...
"bo ja bym nie pozwoliła na to czy na tamto... Bo dziecku się tłumaczy".
Chyba każda wielodzietna mama przybije mi piątkę i wie o co chodzi A nawet ta która ma jedno i po tych wszystkich restrykcjach "bo tak trzeba" już odpuściła pewne kwestie co do idealnego rodzicielstwa.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Nawet jak ktoś nie był rodzicem, to wciąż kiedyś był dzieckiem, więc ma pełne prawo do swojej opinii w temacie tego jak do dzieci się powinno podchodzić.

[cava]

Napisane przez PumpkinEyes

Nawet jak ktoś nie był rodzicem, to wciąż kiedyś był dzieckiem, więc ma pełne prawo do swojej opinii w temacie tego jak do dzieci się powinno podchodzić.

Do dzieci, jak do każdego człowieka w innym wieku, powinno się podchodzić indywidualnie, bo nie są jednolitą masą z jednym mózgiem, usposobieniem i potrzebami.
Metody które dobrze działają na 1 dziecko, mogą być kompletnie nieskuteczne na inne, a jeszcze innemu mogą wręcz robić krzywdę na lata terapii w dorosłym potem życiu.

[TheSunTheMoonTheStars]

.

[Gumisiowy]

Napisane przez PurePurr

O jakie rzeczy dokładnie ci chodzi? Bo nie ukrywam, brzmi to lekko redflagowo.

Mam na myśli samo wypowiadanie się na tematy, które ludzi w ogóle nie dotyczą i nie mają praktycznej wiedzy i doświadczenia. A każde dziecko jest inne, totalnie inne i to porównywanie czy wyogólnianie w konkretnych odniesieniach do ram czasowych w rozwoju każdego dziecka... Czyli nie wiem ale się wypowiem i doradzę.

No i pewnego rodzaju grupy matkowe szczególnie na fb bywają pod tym względem również bardzo szkodliwe. Pełno tam jadu, docinek, dogryzania i szydzenia. Matki matkom potrafią tak dogryźć aż czasem przykro to czytać.

Takie moje spostrzeżenia w temacie co mnie dziwi.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 12:23 ---------- Poprzedni post napisano o 12:21 ----------

Napisane przez żurawinka

Z moich doświadczeń wynika że dzieciaki przychodzą też kiedy mają dobrą relację z rodzicem, albo mają swoje niepokoje, przejścia, lęki i chcą sie wyprzytulać. Ja to zawsze uwielbiałam, dzieciaki mam starsze niż 7latek i zdarza im się przychodzić przytulić lub nawet usnąć pomiędzy nami Uważam że nie ma w tym nic złego.



Też jak byłam singlem to miałam marne pojęcie o byciu rodzicem, dzieci mnie nie interesowały, a jak widziałam krzyczące rzucające się na ziemię dziecko to byłam pewna że łatwo poradziłąbym sobie z "rozpuszczonym"bejbik iem który na pewno tylko coś chce wymusić.

Tak, a ktoś nawet nie ma zielonego pojęcia że bywają okresy buntu, przejściowe ale właśnie dzieci to przechodzą wszystkie, jedne mocniej inne łagodniej.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[kasia2209]

Treść usunięta

[Gumisiowy]

Napisane przez cava

Do dzieci, jak do każdego człowieka w innym wieku, powinno się podchodzić indywidualnie, bo nie są jednolitą masą z jednym mózgiem, usposobieniem i potrzebami.
Metody które dobrze działają na 1 dziecko, mogą być kompletnie nieskuteczne na inne, a jeszcze innemu mogą wręcz robić krzywdę na lata terapii w dorosłym potem życiu.

O to chodzi. Często ludzie myślą ja byłam dzieckiem i wiem jak powinno wyglądać wychowywanie dzieci. Otóż nie, ty to ty, jednostka indywidualna a każdy jest inny. Nawet w obrębie jednego rodzeństwa, mając piątkę dzieci każde potrafi być totalnie inne.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[meliandra]

[1=71253839b04673f7804766e 160d807ea33c37805_6578f48 49ccb9;89708264]pisalas wczesniej o 7 latku. Skąd wiesz czy rodzice się nie zgłebiali z czego to wynika? około 5-7 roku (czasem pózniej, bo ludzie sie roznie rozwijają psychicznie) dzieci zaczynają mieć lęki egzystencjonalne, bo dociera do nich świadomośc, że ludzie umierają. Moja córka wieczorami rozkminiała, co to będzie ja ja czy tata umrzemy i co potem ( czy w niebie są trampoliny i nasz kot tam będzie ), inne dzieci moga miec całkiem inne powody.

Tez się przed macierzynstwem dziwiłam, że tak można spać z dziećmi duzymi, nie jesteś jedyna ja nie lubię spać z kimś, nawet z TZtem- on się mocniej rozpycha i wierci niż małe dziecko. W pewnym okresie mojego życia rozjechały mi się drogi towarzyskie ze świeżo dzieciatymi koleżankami, bo ja bezdzietna ich niezbyt rozumiałam, 'dziwiłam się" itp. W pracy nie miałam tego typu rozmów, bo mało ludzi i nie takie młode.[/QUOTE]

To 9 lat, to było do tego co pisała Paprotka, że ona spała z rodzicami jak miala 8-9 lat. To są moi bardzo bliscy znajomi i z tego co mi wiadomo dziecko tak chciało i tak jest. Nie zagłębaili tego tematu, ale raczej nie wynika, to z jakiś leków. Ta moja kumpela, to jest super człowiek, ale wobec dziecka jest mocno bezkrytczyna. Moim i nie tylko moim zdaniem dziecko jest rozpuszczone jak dziadowski bicz, ale ogólnie to mi to lotto żeby nie było. Nie moje dziecko, nie moja sprawa, trochę mnie to dziwi i tyle. Tym bardziej, że ojciec dziecka ma trochę inne podejście do wychowania i jemu to nie leży, że np. dziecko z nimi śpi. Ja wiem, że dzieci na różnym etapie rozwoju mogą mieć różne problemy, ale ja nie piszę o tym, że dziecko czasem przyjdzie do rodziców bo ma problem/boi się/chce się poprzytulać tylko, że dziecko od razu wieczorem idzie spać do łóżka rodziców, a nie do swojego pokoju i ten stan trwa 2-3 lata, a rodzice marudzą, że są niewyspani. Tak samo jak dziwi mnie karmienie 3 letniego dziecka i marudzenie, że od 3 lat nie wyszło się nigdzie samemu na więcej niż kilka godzin, a mąż wyjeżdża sam na tydzień. I w tej sytuacji było radzenie innych matek, że one też odstawiały na siłę i były płacze i innej rady czasem nie ma, więc to nie jest radzenie z perspektywy kogoś bezdzietnego. Mi się drogi z większością dzieciatych nie rozjechały, więc to nie jest kwestia tego, że mnie wszystko dziwi i w ogóle nic nie rozumiem Akurat to mnie trochę dziwi i dlatego też zapytałam o to tutaj, bo chciałam zobaczyć jak to wygląda u innych. Jak dla mnie to ktoś sobie może spać z dziećmi nawet do 18 jak wszystkim to pasuje

Napisane przez cava

Do dzieci, jak do każdego człowieka w innym wieku, powinno się podchodzić indywidualnie, bo nie są jednolitą masą z jednym mózgiem, usposobieniem i potrzebami.
Metody które dobrze działają na 1 dziecko, mogą być kompletnie nieskuteczne na inne, a jeszcze innemu mogą wręcz robić krzywdę na lata terapii w dorosłym potem życiu.

Z tym się zgadzam. Dlatego wg mnie to nie jest tak, że czegoś się tam nie da tylko po prostu trzeba znaleźć odpowiednią metodę i poświecić więcej czasu.

---------- Dopisano o 13:48 ---------- Poprzedni post napisano o 13:40 ----------

Napisane przez Gumisiowy

Mam na myśli samo wypowiadanie się na tematy, które ludzi w ogóle nie dotyczą i nie mają praktycznej wiedzy i doświadczenia. A każde dziecko jest inne, totalnie inne i to porównywanie czy wyogólnianie w konkretnych odniesieniach do ram czasowych w rozwoju każdego dziecka... Czyli nie wiem ale się wypowiem i doradzę.

No i pewnego rodzaju grupy matkowe szczególnie na fb bywają pod tym względem również bardzo szkodliwe. Pełno tam jadu, docinek, dogryzania i szydzenia. Matki matkom potrafią tak dogryźć aż czasem przykro to czytać.

Takie moje spostrzeżenia w temacie co mnie dziwi.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 12:23 ---------- Poprzedni post napisano o 12:21 ----------

Tak, a ktoś nawet nie ma zielonego pojęcia że bywają okresy buntu, przejściowe ale właśnie dzieci to przechodzą wszystkie, jedne mocniej inne łagodniej.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

A to można się wypowiadać tylko na tematy, które kogoś bezpośrednio dotyczą ? To, że ktoś ma dzieci też nie oznacza, że wszystko wie najlepiej. Ludzie często są bezkrytyczni wobec swoich dzieci i myślą, że wszystko wiedzą najlepiej, a potem po latach okazuje się, że jednak popełnili dużo błędów. To, że ktoś nie ma dziecka nie oznacza, że nie może pewnych rzeczy uważać za dziwnie. I nie piszę tu tylko o wspólnym spaniu czy długim karmieniu. Ludzie często nie chcą się pogodzić z tym, że z dzieckiem coś jest nie tak albo że jest niegrzeczne.

Napisane przez kasia2209

Treść usunięta

To mnie w ogóle dziwi, bo jednka dorosłemu człowiekowi łatwiej wytłumaczyć pewne rzeczy

[olabambola]

Napisane przez TheSunTheMoonTheStars

To coś w stylu: "Masz raka jelit, złamany kręgosłup, cukrzycę lub zaćmę? Zapomnij o lekarzach, bo to sługusy wielkich koncernów. Pomogą Ci tylko okłady z liści kapusty, oblewanie bolących miejsc moczem, picie smoczego ziela w co drugi piątek miesiąca o północy w pełnię księżyca".
Autentycznie, w zeszłym roku miałam mieć operację i szukając na FB historii osób z podobnym schorzeniem trafiłam dosłownie właśnie na takie rady. Byłam w szoku, bo ludzie doradzają sobie coś takiego na naprawdę poważne choroby.

No nie, tam idzie to w strone "jakiejś glęboko zakorzenionej traumy". Gdy ktoś cię ignoruje, nie zauważa, to wynika to z tego, że matka ukrywała ciązę. Przyklad w zdjeciu. Tam każde bóle sa diagnozowane "niefizjoterapeutyczn ie"

Edit: kolejny przykład. Tym razem problem dotyczy psa, swiezy post, jeszcze nie ma komentarzy

[Gumisiowy]

Teoria, a praktyka, a wyobrażenie swoje o dzieciach, to wszystko swoją drogą. Można się wypowiadać i doradzać ale to swego rodzaju ośmieszanie się.
Niektóre dzieci są bardzo nieodkładalne, są" hajnidy", niektóre potrzebują karmienia do 3 r.ż, inne będą piły mleko z butelki do 2 rz bo nie ogarniają kubeczka wciąż... Przykładów jest wiele, ile ludzi.

I żeby nie było, też kiedyś tak myślałam jak nie miałam dzieci swoich, że inni rodzice to nie potrafią wychować dzieci i widziałam same błędy w wychowaniu, a ja będę lepsza, no krótko powiem, już tak nie uważam I od razu przestałam oceniać innych rodziców jak urodzilam swoje.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[pempek]

Napisane przez olabambola

No nie, tam idzie to w strone "jakiejś glęboko zakorzenionej traumy". Gdy ktoś cię ignoruje, nie zauważa, to wynika to z tego, że matka ukrywała ciązę. Przyklad w zdjeciu. Tam każde bóle sa diagnozowane "niefizjoterapeutyczn ie"

Edit: kolejny przykład. Tym razem problem dotyczy psa, swiezy post, jeszcze nie ma komentarzy

o szajse! niezła fantazja wychodzi na to, że moje relacje z rodziną są tragiczne, bo mnie co i rusz coś boli

[Silje_]

Mam wrażenie, że głównie matki są tak przewrażliwione na punkcie cudzych opinii i bulwersują się, że ktoś bezdzietny wypowie się na temat z dziećmi związany. Jakoś na tematy politycze, zdrowotne czy dotyczące edukacji wypowiadają się różni ludzie, a nie tylko lekarze, nauczyciele i politolodzy.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[meliandra]

Napisane przez olabambola

No nie, tam idzie to w strone "jakiejś glęboko zakorzenionej traumy". Gdy ktoś cię ignoruje, nie zauważa, to wynika to z tego, że matka ukrywała ciązę. Przyklad w zdjeciu. Tam każde bóle sa diagnozowane "niefizjoterapeutyczn ie"

Edit: kolejny przykład. Tym razem problem dotyczy psa, swiezy post, jeszcze nie ma komentarzy

XD Masakra, najgorsze, że ludzie wierzą w takie rzeczy. Ale w sumie mnie to już nie dziwi. Ludzie wypisują różne bzdury i to z pełnym przekonaniem, że mają rację. Najgorsze, że często są to ludzie, którzy przekazują tę wiedzę innym. Ostatnio często sptykam się z tym na insta.

1.weszłam na profil, ktoś ciekawie pisał o zdrowym trybie życia i o zdrowym odżywniu, myśkę spok profil do momentu dopóki nie doszłam do postu o szczepionkach przeciw covid. Nie zdziwiłoby mnie gdyby ktoś wyrażał swoje wątpliwości, bo wiaodmo, można mieć. Ten ktoś pisał, że to spisek, eksperyment i on wie, że to ściema i podał kilku lekarzy, którzy tak twierdzą. Po wygooglowaniu tych lekarzy inni lekarze, to obalili

2. profil gościa, który jest dietetykiem, wydawał mi się mądry, aż tu nagle post 'jesz białe, to będziesz chorwać'. Od razu poleciał unfollow ode mnie, bo dziwi mnie takie zero jedynkowe podejście zamiast zdroworozsądkowego.

3. profil babki o sprzątaniu, różnych trikach ułatwiąjacych porządki itp. Wrzuca filmik jak czyścić wc i radzi wlać płyn do wc i wsypać sodę i wlać ocet. Napisałam jej żeby nie radziła takich rzeczy innym ludziom, bo może zrobić komuś krzywdę. Nie łączy się gotowych produktów z ocetem czy sodą i niczym się ich nie wzmacnia, bo nie wiadomo w jaką wejdą relację plus ocet z sodą się neutralizują. Zlajkowo to 80 osób, inni też pisali, że to zły pomysł, a babka zamiast napisać, że faktycznie, to szła w zaparte, że to super pomysł i przecież ona poleca ekologiczne środki do wc, a nie Domestos.

4. kolejny profil jakiejś dietetyczki, ogólnie babka wrzuca spoko przepisy, ale dała przepis na tofu i żeby smażyć je na oleju sezamowym. Napisałam w komenatrzu, że olej sezmowy nie jest dobry do smażenia, a przy okazji smażenia pozbywa go wartości odżywczych. Ta w odpowiedzi napisała, że smażenie w ogóle jest niezdrowe, a ona uczy o zdrowej realacji z jedzniem. Nie wiem co ma jedno do drugiego, nie napisałam żeby w ogóle nie smażyć i zdrowa relacja nie ma tu nic do rzeczy. Po co ludziom pisać takie głupoty jak się jest dietetykiem, potem ludzie myślą, że olej sezamowy jest ok do smażenia.

[milka_70]

Napisane przez Silje_

Mam wrażenie, że głównie matki są tak przewrażliwione na punkcie cudzych opinii i bulwersują się, że ktoś bezdzietny wypowie się na temat z dziećmi związany. Jakoś na tematy politycze, zdrowotne czy dotyczące edukacji wypowiadają się różni ludzie, a nie tylko lekarze, nauczyciele i politolodzy.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Tez mam takie wrażenie. I każde zachowanie udaje się świetnie wytłumaczyć

Wysłane z mojego SM-A536B przy użyciu Tapatalka

[695d786c3492781c3fd020c39a3abf990173eddf_6577a2b887a02]

Napisane przez cava

Do dzieci, jak do każdego człowieka w innym wieku, powinno się podchodzić indywidualnie, bo nie są jednolitą masą z jednym mózgiem, usposobieniem i potrzebami.
Metody które dobrze działają na 1 dziecko, mogą być kompletnie nieskuteczne na inne, a jeszcze innemu mogą wręcz robić krzywdę na lata terapii w dorosłym potem życiu.

Dokładnie. Dlatego też nawet opinie innych rodziców mogą być mocno nietrafione – a niektórym się wydaje, że jak u nich zadziałało X albo jak dziecko było takie czy owakie, to u innych też tak będzie.

Napisane przez Gumisiowy

Teoria, a praktyka, a wyobrażenie swoje o dzieciach, to wszystko swoją drogą. Można się wypowiadać i doradzać ale to swego rodzaju ośmieszanie się.
Niektóre dzieci są bardzo nieodkładalne, są" hajnidy", niektóre potrzebują karmienia do 3 r.ż, inne będą piły mleko z butelki do 2 rz bo nie ogarniają kubeczka wciąż... Przykładów jest wiele, ile ludzi.

I żeby nie było, też kiedyś tak myślałam jak nie miałam dzieci swoich, że inni rodzice to nie potrafią wychować dzieci i widziałam same błędy w wychowaniu, a ja będę lepsza, no krótko powiem, już tak nie uważam I od razu przestałam oceniać innych rodziców jak urodzilam swoje.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ja pamiętam, co niektórzy ludzie mówili, jak jeszcze nie mieli dziecka, a co potem, jak rzeczywistość zweryfikowała. Czasami też okazuje się, że ludzie postępują odwrotnie do tego, co deklarowali.

[PumpkinEyes]

Napisane przez cava

Do dzieci, jak do każdego człowieka w innym wieku, powinno się podchodzić indywidualnie, bo nie są jednolitą masą z jednym mózgiem, usposobieniem i potrzebami.
Metody które dobrze działają na 1 dziecko, mogą być kompletnie nieskuteczne na inne, a jeszcze innemu mogą wręcz robić krzywdę na lata terapii w dorosłym potem życiu.

Owszem, ale są metody, które na każde dziecko będą działy negatywnie np. przemoc. Gumisiowy nie podała konkretnych przykładów tylko oburzyła się, że ktoś śmiał doradzić jej, że dziecku trzeba coś wytłumaczyć.

---------- Dopisano o 14:58 ---------- Poprzedni post napisano o 14:56 ----------

Napisane przez Silje_

Mam wrażenie, że głównie matki są tak przewrażliwione na punkcie cudzych opinii i bulwersują się, że ktoś bezdzietny wypowie się na temat z dziećmi związany. Jakoś na tematy politycze, zdrowotne czy dotyczące edukacji wypowiadają się różni ludzie, a nie tylko lekarze, nauczyciele i politolodzy.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Opinii i rad, których przecież wcale nie muszą wcielać w życie.