Ludzie i zachowania, które nas dziwią +ot. cz.80.

[kwiaty_w_polu]

Napisane przez PumpkinEyes

Zgadzam się, że sztuka dla sztuki, do tego na wyzysku. Tyle że gdyby ten film nie był malowany ręcznie i tym promowany to by nie w ogóle nie zaistniał. Całość stoi na oprawie audiowizualnej. Fabuła po tych obróbkach, których dokonali, jest zupełnie przeciętna i sama by się nie obroniła, na pewno nie poza naszym krajem.

a nie uwazasz, ze gdybys film wygladal dokladnie tak samo jak teraz, tyle ze zamiast zlecac malarzom malowac kadry, machneliby to kilkoma kliknieciami w konwerterze AI to efekt bylby podobny?
moze mniejszy rozmach i mniejszy rozglos, ale dalej wizualnie to samo, tyle ze odpada ten element szoku ile lat pracy w to poszlo

Napisane przez rejczeI

To ja nie jestem fanką zastępowania wszystkiego IT. Raz że jazda na samych efektach specjalnych bez scenografii kostiumów rekwizytów i wszystko w green roomie nie ma dla mnie żadnej urody i atrakcyjności. I owszem to widać. O ile przy efektach specjalnych spoko o tyle pójście po kosztach, słabizna. Dzisiaj nawet filmy kręcone 30 lat temu w latach 90 mają 20x lepsze plenery niż komputerowe tła. O klasykach nie mówię. Rzadko zdarzają się tak dobrze spójnie ograne filmy w tym temacie jak np. Władca Pierścieni gdzie i tak plenerowe zdjęcia były kręcone bodajże głównie na Islandii a nie w zielonym pokoju. Po 2 i tu a propos malarzy którzy pracowali nad Chłopami wolę żeby pracowali nad tym ludzcy artyści. I żeby jeszcze dla artystów i rzemieślników była przestrzeń. Na tej samej zasadzie wolę pierwszy lepszy bojsbend blond chłoptasiów niż cyfrowe gwiazdeczki k-popu które nie istnieją.

ja nie mowie, zeby caly film od poczatku do konca zrobili w motion capture w hangarze w Katowicach, tylko zeby normalnie zrobili zdjecia jak do zwyklego filmu, wszystko nagrali, ze scenografia i wszystkim i potem po prostu przekonwertowali to na malownicza animacje komputerowo, zamiast recznie na piechote przez 2 lata malowac te tysiace obrazow z dodatkiem jakiejs grafiki komputerowej i to wszystko zlepiac
byloby taniej, 2x szybciej i prosciej, a efekt moim zdaniem podobny
btw wladca byl chyba krecony w nowej zelandii
wiadomo, ze efekty praktyczne bija na glowe CGI, ale tak czy tak mowimy o animacji, a nie life-action, wiec bardziej chodzi o kreske niz 'realizm' efektow, nawet najtansze darmowe konwertery robia pod tym katem dobra robote, jakis filtr i tyle, wyszloby podobnie

[Limonka2738]

Napisane przez rejczeI

O klasykach nie mówię. Rzadko zdarzają się tak dobrze spójnie ograne filmy w tym temacie jak np. Władca Pierścieni gdzie i tak plenerowe zdjęcia były kręcone bodajże głównie na Islandii a nie w zielonym pokoju.

W Nowej Zelandii.

Ale LotR to w ogóle wyszła trylogia ponad trylogie, tylko że dwóch facetów dwa lata skuwało same kolczugi ręcznie.

Nie wiem, czy oczekuję od wszystkich filmów tego samego poziomu, choć przyjemnie się na to patrzy, całość się prawie nie zestarzała.

Napisane przez rejczeI

Na tej samej zasadzie wolę pierwszy lepszy bojsbend blond chłoptasiów niż cyfrowe gwiazdeczki k-popu które nie istnieją.

Ten temat już był wałkowany - "cyfrowe gwiazdeczki" też ktoś animuje, ktoś pod nie podkłada głos. To też multum pracy, tylko innego rodzaju.

---------- Dopisano o 22:37 ---------- Poprzedni post napisano o 22:34 ----------

Napisane przez kwiaty_w_polu

wiadomo, ze efekty praktyczne bija na glowe CGI, ale tak czy tak mowimy o animacji, a nie life-action, wiec bardziej chodzi o kreske niz 'realizm' efektow, nawet najtansze darmowe konwertery robia pod tym katem dobra robote, jakis filtr i tyle, wyszloby podobnie

Ja tam uważam, że malarze też gdzieś się muszą wyżyć i jakoś zarobić.

Twój pomysł nie jest zły i też by wyszło, ale jednak AI to nie to samo.

PS. Brzydactwo straszne ci Chłopi, ale szanuję za ciekawy pomysł.

[Olkaaaa_s]

[1=695d786c3492781c3fd020c 39a3abf990173eddf_6577a2b 887a02;89713461]
No właśnie mnie też trochę drażni, jak ktoś się definiuje przez neuroatypowość , opiera na niej swoją tożsamość - mam tu na myśli głównie influencerki - i przez to mam wrażenie, że jest to nadużywane. [/QUOTE]
Myślę, że takie identyfikowanie się/opieraniu swojego wizerunku na danej diagnozie jest tendencją, która przychodzi falami. Do niedawna bardzo popularne było mówienie o swoim wewnętrznym dziecku (zapominając w tej koncepcji o mądrym dorosłym tak btw.), a jeszcze wcześniej podkreślanie bycia osobą wysokowrażliwą

Napisane przez Limonka2738

Ja z jednej strony to rozumiem, bo jestem w trakcie diagnozy i sama się łapię na niesamowitych odkryciach parę razy dziennie. (Zaraz, to X by tłumaczyło dlaczego lubię Y, a nienawidzę Z!)

Choć staram się to ignorować, bo nie chcę sobie wmawiać i wpłynąć na diagnozę.

Ale rozumiem takie... chwilowe rozochocenie tematem (zwłaszcza jeśli sam proces diagnozy zamienia się w hiperfiksację).

Miałam to po hipotezie pewnej diagnozy przez psychoterapeutę i psychiatrę (nie konsultowali tego ze sobą ). Na początku w mojej głowie był wręcz grzyb atomowy, po którym nadeszła oślepiająca jasność- w końcu widziałam wytłumaczeniu wielu swoich zachowań. Po jakimś czasie zauważyłam jednak, że sama diagnoza dała mi niewiele. Tak, włączyłam jeden lek, który polepszył mój rytm dnia, jednak największy wpływ miała na mnie terapia, w tym rozgryzienie i zobaczenie w innym świetle wielu kluczowych dla mnie spraw. O samej diagnozie myślę tylko wtedy, kiedy dzieje się u mnie coś złego- biorę wtedy głębszy oddech, myślę sobie: ok, czuję to i to- być może nakręcam się z powodu xyz. Przyglądam się swoim emocjom, myślę, co one mi wskazują i działam dalej.

Ale tak, przez jakiś czas kompulsywnie kupowałam książki na ten temat oraz chłonęłam dedykowaną nitkę na reddicie

[chacaos]

Napisane przez sublips

Ale z drugiej strony dziwi mnie jedno zjawisko - sama nie wiem, jak to opisać, żeby nie wyszło, że jestem uprzedzona, bo nie, sama się diagnozowałam i będę diagnozować w kierunku ADHD i widzę parę uciążliwych objawów - że to idzie znowu w jakąś inną skrajność? Ostatnio byłam na szkoleniu, niepowiązanym z tym tematem wcale, a pani chyba z kilkadziesiąt dobrych razy powtórzyła, że ona jest w spektrum, to coś tam, jej partner jest neuroatypowy to jeszcze inaczej, ciągle się na tym skupiała i niesamowicie mnie to zaskoczyło, bo nijak się miało do tematu. Tak samo jak jestem na grupie pracowniczej i widzę czasami pytania, czy powiedzieć rekruterowi, że mam ADHD, czy pracodawca ma dostosować pode mnie zadania, bo jestem osobą neuroatypową. Podobnie wiele osób publicznych czy influencerek - ja nie jestem specjalistą i nie będę wyrokować, czy ktoś ma to czy tamto, nie o to chodzi - buduje chyba cały swój wizerunek na zaburzeniu i jeszcze, jak mówią o swoich objawach, to naprawdę są to czasami takie rzeczy, że co druga osoba mogłaby powiedzieć, że to ma. I z jednej strony cieszy mnie to, że mówi się szerzej o zdrowiu psychicznym, a z drugiej strony nie wiem, czy należy absolutnie wszystko podciągać pod chociażby ADHD i czy taka informacja jest potrzebna na rozmowie o pracę, bo no ja sądzę, że nie za bardzo.

Mam podobne pomyślenia. Parę miesięcy temu rozważałam diagnozę (po tym jak przeczytałam, że normalni ludzie mogą wybrać, na czym skupiają uwagę i mają nad tym kontrolę i to na tym polega różnica, opadła mi szczena), ale potem zwatpiłam w sens, bo przez nawał treści i memów typu ,,Haha znowu czytałam książkę do 2, just adhd things'' uznałam, że pewnie sobie wmawiam, bo to modne i na pewno większość ludzi przeżywała te same katusze przez cały proces edukacji i tak samo nie słucha na szkoleniach w robocie. A nie byłam też nigdy w terapii, żeby ktoś kompetentny mógł mi to po drodze zasugerować.

[kwiaty_w_polu]

Napisane przez sublips

Natomiast w odniesieniu do diagnozowania, zdrowia psychicznego, to mnie niesamowicie cieszy, że coraz częściej mówi się o depresji, nerwicy. Ale z drugiej strony dziwi mnie jedno zjawisko - sama nie wiem, jak to opisać, żeby nie wyszło, że jestem uprzedzona, bo nie, sama się diagnozowałam i będę diagnozować w kierunku ADHD i widzę parę uciążliwych objawów - że to idzie znowu w jakąś inną skrajność? Ostatnio byłam na szkoleniu, niepowiązanym z tym tematem wcale, a pani chyba z kilkadziesiąt dobrych razy powtórzyła, że ona jest w spektrum, to coś tam, jej partner jest neuroatypowy to jeszcze inaczej, ciągle się na tym skupiała i niesamowicie mnie to zaskoczyło, bo nijak się miało do tematu. Tak samo jak jestem na grupie pracowniczej i widzę czasami pytania, czy powiedzieć rekruterowi, że mam ADHD, czy pracodawca ma dostosować pode mnie zadania, bo jestem osobą neuroatypową. Podobnie wiele osób publicznych czy influencerek - ja nie jestem specjalistą i nie będę wyrokować, czy ktoś ma to czy tamto, nie o to chodzi - buduje chyba cały swój wizerunek na zaburzeniu i jeszcze, jak mówią o swoich objawach, to naprawdę są to czasami takie rzeczy, że co druga osoba mogłaby powiedzieć, że to ma. I z jednej strony cieszy mnie to, że mówi się szerzej o zdrowiu psychicznym, a z drugiej strony nie wiem, czy należy absolutnie wszystko podciągać pod chociażby ADHD i czy taka informacja jest potrzebna na rozmowie o pracę, bo no ja sądzę, że nie za bardzo.

jakis czas temu tez widzialam ciagle wzmianki o adhd, swego czasu mialam wrazenie, ze doslownie polowa obserwowanych przeze mnie osob miala adhd/diagnozowala sie w tym kierunku
i tez widzialam wysyp tekstow:
- musze ogarnac moj balagan w mieszkaniu, moje adhd sie uaktywnia
- znowu sie poklocilam z marcinem, ach to zycie z adhd
- kiedy zapomnisz o rocznicy slubu, just adhd things
- kiedy zbliza sie deadline odzywa sie moje adhd, witaj prokrastynacjo
- kiedy stoisz w galerii i pani pokazuje ci 20 rozowych lakierow, a ty nie widzisz roznicy
- znowu nie moge znalezc kluczy do mieszkania echh ciezie zycie z adhd
- kiedy masz adhd od godziny nie mozesz przebrnac przez rozdzial ksiazki
nie wiem czy chodzilo o podkreslenie na stories, ze sie ma adhd, ale mialam wrazenie, ze niektorzy po diagnozie w kazdym swoim zachowaniu widzieli adhd
jestem ciekawa ile z tych osob serio bylo jakos diagnozowanych, a ile wlasnie po przeczytaniu takich stwierdzen zaczelo je podejrzewac
ja sama je podejrzewalam, bo kurde, to sa czasami tak powszechne problemy i mozna sie zaczac zastanawiac czy zapomnialam kluczy bo mam adhd, czy po prostu jestem rozkojarzona dzisiaj, czy nie moge sie skupic, moze to adhd, a moze po prostu jestem dzisiaj glowa w chmurach
kiedys tez spotkalam sie ze stwierdzeniem, ze ktos ma mizofonie, bo nie lubi sluchac jak ktos je
i tez sie zastanawialam czy to bylo zdiagnozowane czy ktos po prostu uslyszal, ze cos takiego istnieje i sobie 'wmówił', że to ma
zabrzmi to brzydko, ale moim zdaniem dla niektórych to jest jakaś potrzeba, żeby coś mieć, jakąś nietolerancję/zaburzenie psychiczne/nadwrażliwość i że dla niektórych to naprawdę jest modne
jak była moda na keto to też nagle każdemu szkodzą węglowodany i źle się czuje po zjedzeniu makaronu albo moda na zły gluten i nagle każdy źle się czuje po bułce pszennej i boli go brzuch
nie zrozumcie mnie źle, ja nie neguję, że coś takiego istnieje, po prostu myślę, że naprawdę wiele osób jest podatnych na sugestię i sobie wmawia zaburzenia, często bez konsultacji z nikim

[natalia_t]

Napisane przez rejczeI

A słyszałaś o tym, że rodzice często sami przyznają, że o ile przy pierwszym dziecku wszystkiego się bali i na wszystko dmuchali chuchali tak przy kolejnym potrafią zachować większy luz? Nie mylić z zaniedbywaniem? I ja mówię w tym kontekście. Jeśli człowiek żyje w otoczeniu gdzie ma do czynienia częsciej z dziećmi pewne rzeczy przychodzą mu łatwiej. To jest ''trochę'' jak z prawem jazdy, ktoś kto mało jeździ zupełnie inaczej czuje się za kierownicą niż ktoś kto zrobił sporo kilometrów. I nad tym się zastanawiam, czy nie jest możliwością, że część z tych tzw. HNB to po prostu efekt rodzicielskiej nadgorliwości. Tego się oczywiście nie da ocenić rzetelnie z boku a ale pewnie też nie każdego stać na dystans do siebie, że pewnych rzeczy sam nauczył i do nich przyzwyczaił. A co do poświęcania się dziecku szczególnie w pierwszych miesiącach jego życia to wszyscy rodzice są zmęczeni, tak fizycznie jak i psychicznie bo ich potrzeby przesuwają się na drugi plan. Czy masz tzw. grzeczne bezproblemowe dziecko czy bardziej wymagające.

Jak dla mnie wszystko co piszesz o hnb świadczy o tym, że nie masz o tym zielonego pojęcia. Zapewne nie miałaś okazji przebywać z takim dzieckiem i jego rodzicami.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[sublips]

Ja uważam, że fajnie dostać diagnozę. Sama oprócz podstawowej właśnie "szukam" drugiej i zrezygnowałam z terapeutki, jak mi powiedziała (m.in przez to) , że nie mogę mieć ADHD, bo się dobrze uczyłam. Ale ta diagnoza jest też po to, żeby siebie zrozumieć, zastosować farmakoterapię (jeśli ktoś chce), zacząć lepiej funkcjonować. Nie twierdzę, że nie można o tym rozmawiać, że trzeba się wstydzić - ale niektórzy odnoszę wrażenie, wręcz chwalą się tym (?) bądź każde swoje zachowanie usprawiedliwiają ADHD, gdzie ogólnie można o czymś zapomnieć, być roztrzepanym, zafiksować się na czymś i nie mieć ADHD.
Albo nie do końca uznaję, że są sytuacje takie jak szkolenie czy rozmowa o pracę, praca ogólnie, gdzie ktoś zakłada, że powinien być traktowany inaczej, bo ma ADHD czy jest w spektrum autyzmu (tutaj bym stwierdziła, że niektóre osoby, które mówią, że mają autyzm, to ja mam co do tego spore wątpliwości, o autyzmie trochę wiem, ale znowu - nie jestem od diagnozowania ich na odległość). To raczej ja szukam pracy pod siebie (w moim przypadku wolę zdalną, bo potrafię się skupić lepiej sama), a nie oczekuję dostosowania się. Choć gdyby nauczyciele i szkoleniowcy brali pod uwagę, że mało ludzi jest w stanie utrzymać uwagę przez XX minut, a tym bardziej ludzie neuroatypowi, to byłoby lepiej.

Bo to wszystko prowadzi do czegoś odwrotnego; niedługo ludzie będą przewracać oczami, jak ktoś powie, że ma ADHD czy autyzm i szczerze mówiąc, trudno mi się będzie dziwić.

Napisane przez chacaos

(...) ale potem zwatpiłam w sens, bo przez nawał treści i memów typu ,,Haha znowu czytałam książkę do 2, just adhd things'' uznałam, że pewnie sobie wmawiam, bo to modne i na pewno większość ludzi przeżywała te same katusze przez cały proces edukacji i tak samo nie słucha na szkoleniach w robocie. A nie byłam też nigdy w terapii, żeby ktoś kompetentny mógł mi to po drodze zasugerować.

Napisane przez kwiaty_w_polu

jakis czas temu tez widzialam ciagle wzmianki o adhd, swego czasu mialam wrazenie, ze doslownie polowa obserwowanych przeze mnie osob miala adhd/diagnozowala sie w tym kierunku
i tez widzialam wysyp tekstow:
- musze ogarnac moj balagan w mieszkaniu, moje adhd sie uaktywnia
- znowu sie poklocilam z marcinem, ach to zycie z adhd
- kiedy zapomnisz o rocznicy slubu, just adhd things
- kiedy zbliza sie deadline odzywa sie moje adhd, witaj prokrastynacjo
- kiedy stoisz w galerii i pani pokazuje ci 20 rozowych lakierow, a ty nie widzisz roznicy
- znowu nie moge znalezc kluczy do mieszkania echh ciezie zycie z adhd
- kiedy masz adhd od godziny nie mozesz przebrnac przez rozdzial ksiazki

No niestety, jak widzę takie zdania, to też mi się ciśnienie podnosi, szczególnie "adhd things" albo jak ktoś pisze o normalizowaniu czegoś, co ogólnie przez nikogo nie jest postrzegane jako dziwne .

Wydaje mi się, że jest cienka linia tutaj i każdy może być gdzieś na skali spektrum ADHD, ale chyba też o to chodzi, na ile to utrudnia życia. No mnie niestety w pewnych aspektach tak (nadal nie twierdzę, że mam oczywiście ADHD, bo pójdę po profesjonalną diagnozę pewnie za jakiś czas, na razie wyszło mi, że mam cechy, ale terapeutka powiedziała mi przez dobre oceny nie mogę mieć, co jest bzdurą). Właśnie koncentracja, sprzątanie (nie chodzi o zwykłe bałaganiarstwo), fiksacja, nadruchliwość itd.

[Misia452]

Napisane przez milka_70

Dziwi mnie, że w dzisiejszych czasach młode i nowoczesne kobiety nadal zachwycają się tym jak ich faceci zajmują się dziećmi, zwłaszcza noworodkami. W drugą stronę jakoś nikt się nie zachwyca

Wysłane z mojego SM-A536B przy użyciu Tapatalka

Mnie dziwi cały czas niezmiennie tekst,że facet POMAGA w domu czy kobiecie. Jakby ten dom czy dziecko nie było jego. Jakoś o kobietach tak się nie mówi. Kobieta od urodzenia musi wiedzieć co i jak a facet może się nauczyć i jak sobie nie radzi to spokojnie dojdzie do wprawy
Za to kobieta jak coś jej nie wychodzi to od razu jest zła matka.

Wysłane z mojego RMX3151 przy użyciu Tapatalka

[71253839b04673f7804766e160d807ea33c37805_6578f4849ccb9]

Napisane przez kwiaty_w_polu

jak była moda na keto to też nagle każdemu szkodzą węglowodany i źle się czuje po zjedzeniu makaronu albo moda na zły gluten i nagle każdy źle się czuje po bułce pszennej i boli go brzuch
nie zrozumcie mnie źle, ja nie neguję, że coś takiego istnieje, po prostu myślę, że naprawdę wiele osób jest podatnych na sugestię i sobie wmawia zaburzenia, często bez konsultacji z nikim

oj prawda. znam osoby w realu, które właśnie tak przerabiają różne modne diety (są szczczupłe całe życie, przybierają na wadze max 5 kg w okresach po ciąży czy po chorobie, która je unieruchamia) i też podejrzewają różne 'modne' zaburzenia. u psychologa czy terapeuty nigdy nie były. Tak poza tym fajne dziewczyny, ale na te ich tematy gadek to mi się oczy wywracają. Na wizazu tez mam wrażenie, że są takie osoby.

musze ogarnac moj balagan w mieszkaniu,
- znowu sie poklocilam z marcinem,
- kiedy zapomnisz o rocznicy slubu,
- kiedy zbliza sie deadline odzywa sie moje adhd, witaj prokrastynacjo
- kiedy stoisz w galerii i pani pokazuje ci 20 rozowych lakierow, a ty nie widzisz roznicy
- znowu nie moge znalezc kluczy do mieszkania echh ciezie zycie z adhd
- kiedy masz adhd od godziny nie mozesz przebrnac przez rozdzial ksiazki.

Przecież to większość ludzi tak czasem miewa.

[milka_70]

Napisane przez Misia452

Mnie dziwi cały czas niezmiennie tekst,że facet POMAGA w domu czy kobiecie. Jakby ten dom czy dziecko nie było jego. Jakoś o kobietach tak się nie mówi. Kobieta od urodzenia musi wiedzieć co i jak a facet może się nauczyć i jak sobie nie radzi to spokojnie dojdzie do wprawy
Za to kobieta jak coś jej nie wychodzi to od razu jest zła matka.

Wysłane z mojego RMX3151 przy użyciu Tapatalka

Dokładnie

Wysłane z mojego SM-A536B przy użyciu Tapatalka

[71253839b04673f7804766e160d807ea33c37805_6578f4849ccb9]

Napisane przez natalia_t

Jak dla mnie wszystko co piszesz o hnb świadczy o tym, że nie masz o tym zielonego pojęcia. Zapewne nie miałaś okazji przebywać z takim dzieckiem i jego rodzicami.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Popieram

[Finlora]

Nie wiem czy zaglądacie na wszystkowątek, więc wrzucam - od 21 grudnia nie będzie już wizażu.
https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=1290734
Chciałabym napisać (w temacie wątku ), że mnie to dziwi, ale nie dziwi - cyferki muszą się zgadzać.

[kasiunia788742]

Napisane przez Finlora

Nie wiem czy zaglądacie na wszystkowątek, więc wrzucam - od 21 grudnia nie będzie już wizażu.
https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=1290734
Chciałabym napisać (w temacie wątku ), że mnie to dziwi, ale nie dziwi - cyferki muszą się zgadzać.

Ehh mam tak samo jak ty. Niby dziwi, ale nie dziwi. Szkoda bo jednak kawał życia tu spędzony :/

Wysłane z mojego SM-G990B przy użyciu Tapatalka

[Mileva_]

Napisane przez Finlora

Nie wiem czy zaglądacie na wszystkowątek, więc wrzucam - od 21 grudnia nie będzie już wizażu.
https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=1290734
Chciałabym napisać (w temacie wątku ), że mnie to dziwi, ale nie dziwi - cyferki muszą się zgadzać.

Widziałam, jestem w szoku - dla mnie Wizaż był zawsze, zaczęłam podczytywać w liceum...

[cava]

Napisane przez Limonka2738

W Nowej Zelandii.

Ale LotR to w ogóle wyszła trylogia ponad trylogie, tylko że dwóch facetów dwa lata skuwało same kolczugi ręcznie.

Nie wiem, czy oczekuję od wszystkich filmów tego samego poziomu, choć przyjemnie się na to patrzy, całość się prawie nie zestarzała.

Saga Obcy tez się nie zestarzała wizualnie, a rok produkcji pierwszego odcinka to 1979 !

Nie widziałam jeszcze nowego filmu Chłopi, ale ten podstawowy serial z 1972 tez się nie starzeje, a jest to jeden z najlepszych seriali polskich imo, mocny jest, drastyczny momentami, rewelacyjnie zagrany, świetnie się ogląda, bardzo polecam.

[Finlora]

Napisane przez kasiunia788742

Ehh mam tak samo jak ty. Niby dziwi, ale nie dziwi. Szkoda bo jednak kawał życia tu spędzony :/

Wysłane z mojego SM-G990B przy użyciu Tapatalka

No ja tu jestem chyba od 2007 roku. Tzn od 2007 mam konto, a jeszcze wcześniej tylko czytałam. Tak czy inaczej 16 lat...

[pempek]

Napisane przez Finlora

No ja tu jestem chyba od 2007 roku. Tzn od 2007 mam konto, a jeszcze wcześniej tylko czytałam. Tak czy inaczej 16 lat...

Ja mam konto od 2006 ale już wcześniej czytałam ☹️ przykro…


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[cava]

Napisane przez Finlora

Nie wiem czy zaglądacie na wszystkowątek, więc wrzucam - od 21 grudnia nie będzie już wizażu.
https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=1290734
Chciałabym napisać (w temacie wątku ), że mnie to dziwi, ale nie dziwi - cyferki muszą się zgadzać.

Ojej, będzie mi pusto, przykro i smutno bez wizażanek na codzień.
Bardzo przykre info.
Będę tęsknić.

[Trzepotka]

Treść usunięta

[Imperfecta]

Napisane przez Trzepotka

Treść usunięta

Też bardzo lubiłam.
Będzie mi brakować dyskusji o tym, kto jak często myje włosy i kto przez to jest większym brudasem

[meliandra]

Napisane przez marza_mr

Czasy są co prawda inne obecnie, ale do ideału daleko, a niektóre wizażanki piszą tak, jakby obecnie był raj na ziemi. To skąd w takim razie depresje poporodowe, dzieci zaniedbane emocjonalnie i nie tylko, przypadki przemocy w rodzinie, czasami bardzo drastyczne, spora ilość dzieci i młodzieży z problemami psychicznymi. Kiedyś były problemy i dziś są, niestety.

Oczywiście, że nadal nie jest idealnie, ale to nie do końca o to chodzi. Chodzi o to, że mentalność ludzie jednak się trochę zmieniła, a przede wszystkim zmieniły się możliwości. Kobieta ma dużo różnych opcji, ma wybór i wpływ na swoje życie. Jej jedyną opcją nie jest rodzenie dzieci jedno po drugim od 18 roku życia i bycia żoną kogoś kto jej nie szanuje. Może skończyć studia, pracować, być niezależena finansowo, może decydować o tym czy chce zostać matką, może wziąć rozwód itp. Problem bardziej polega na tym, że często pomimo tych mozliwościo wiele kobiet mentalnie tkwi w czasach naszych babć. Wierzą, że jednyną słuszną drogą do szczęścia jest posiadanie dzieci i męża, więc tkwią w kiepskich związkach i uzależniają się od partnerów.

Napisane przez rejczeI

A słyszałaś o tym, że rodzice często sami przyznają, że o ile przy pierwszym dziecku wszystkiego się bali i na wszystko dmuchali chuchali tak przy kolejnym potrafią zachować większy luz? Nie mylić z zaniedbywaniem? I ja mówię w tym kontekście. Jeśli człowiek żyje w otoczeniu gdzie ma do czynienia częsciej z dziećmi pewne rzeczy przychodzą mu łatwiej. To jest ''trochę'' jak z prawem jazdy, ktoś kto mało jeździ zupełnie inaczej czuje się za kierownicą niż ktoś kto zrobił sporo kilometrów. I nad tym się zastanawiam, czy nie jest możliwością, że część z tych tzw. HNB to po prostu efekt rodzicielskiej nadgorliwości. Tego się oczywiście nie da ocenić rzetelnie z boku a ale pewnie też nie każdego stać na dystans do siebie, że pewnych rzeczy sam nauczył i do nich przyzwyczaił. A co do poświęcania się dziecku szczególnie w pierwszych miesiącach jego życia to wszyscy rodzice są zmęczeni, tak fizycznie jak i psychicznie bo ich potrzeby przesuwają się na drugi plan. Czy masz tzw. grzeczne bezproblemowe dziecko czy bardziej wymagające.

Ale co to ma wpsólnego z tym co napisałaś wczęśniej? Obracasz kota ogonem. Nie ważne ile dzieci kiedyś kobiety miały w otoczeniu i czy się czyimiś dziećmi zajmowały. One dzieci miały czy chciały czy nie, bo kiedyś nie dopuszczało się innej możliwości, one nie miały wyboru. A dzieci są różne. I to nie zawsze ma wpływ z przewrażliowionymi rodzicami. Jak masz trójkę dzieci i to 3 jest mega wymagające, to niestety pierwszą dwóją trochę zaniedbujesz. A i to 3 nie dostanie tyle uwagi jak gdyby było jedynakiem. No mając 3 dzieci zawsze każde z dziecka dostanie mniej uwagi niż jak by było same. Przy 3 na pewno trcohę mniej się człowiek cacka, bo nie ma na to fizycznie czasu, ale jak któreś dziecko jest bardzo wymagające, to pozostałe schodzą na drugi plan.

Napisane przez milka_70

Dziwi mnie, że w dzisiejszych czasach młode i nowoczesne kobiety nadal zachwycają się tym jak ich faceci zajmują się dziećmi, zwłaszcza noworodkami. W drugą stronę jakoś nikt się nie zachwyca

Wysłane z mojego SM-A536B przy użyciu Tapatalka

Też mnie to dziwi. Jak słyszę swoje koleżanki, że mąż nic nie robi, ale to przecież jest normalne. I on z dzieckiem nie zostanie bo sobie nie poradzi albo co lepsze one się boją dziecko z mężem zostawić Ma takie wtf i nie wiem czy faktycznie tak jest czy może one są toksyczne i chcą być niezastąpione. I oczywiście kalsyk misiu jest kochany bo POMAGA. Pomaga w swoim domu i przy swoim dziecku

Napisane przez Olkaaaa_s

Myślę, że takie identyfikowanie się/opieraniu swojego wizerunku na danej diagnozie jest tendencją, która przychodzi falami. Do niedawna bardzo popularne było mówienie o swoim wewnętrznym dziecku (zapominając w tej koncepcji o mądrym dorosłym tak btw.), a jeszcze wcześniej podkreślanie bycia osobą wysokowrażliwą

Ooo zawsze mnie to zastanwai gdzie kończy się wrażliwość, a zaczyna wysoka wrażliwość, teraz każdy jest wysoko wrażliwy

Napisane przez kwiaty_w_polu

jakis czas temu tez widzialam ciagle wzmianki o adhd, swego czasu mialam wrazenie, ze doslownie polowa obserwowanych przeze mnie osob miala adhd/diagnozowala sie w tym kierunku
i tez widzialam wysyp tekstow:
- musze ogarnac moj balagan w mieszkaniu, moje adhd sie uaktywnia
- znowu sie poklocilam z marcinem, ach to zycie z adhd
- kiedy zapomnisz o rocznicy slubu, just adhd things
- kiedy zbliza sie deadline odzywa sie moje adhd, witaj prokrastynacjo
- kiedy stoisz w galerii i pani pokazuje ci 20 rozowych lakierow, a ty nie widzisz roznicy
- znowu nie moge znalezc kluczy do mieszkania echh ciezie zycie z adhd
- kiedy masz adhd od godziny nie mozesz przebrnac przez rozdzial ksiazki
nie wiem czy chodzilo o podkreslenie na stories, ze sie ma adhd, ale mialam wrazenie, ze niektorzy po diagnozie w kazdym swoim zachowaniu widzieli adhd
jestem ciekawa ile z tych osob serio bylo jakos diagnozowanych, a ile wlasnie po przeczytaniu takich stwierdzen zaczelo je podejrzewac
ja sama je podejrzewalam, bo kurde, to sa czasami tak powszechne problemy i mozna sie zaczac zastanawiac czy zapomnialam kluczy bo mam adhd, czy po prostu jestem rozkojarzona dzisiaj, czy nie moge sie skupic, moze to adhd, a moze po prostu jestem dzisiaj glowa w chmurach
kiedys tez spotkalam sie ze stwierdzeniem, ze ktos ma mizofonie, bo nie lubi sluchac jak ktos je
i tez sie zastanawialam czy to bylo zdiagnozowane czy ktos po prostu uslyszal, ze cos takiego istnieje i sobie 'wmówił', że to ma
zabrzmi to brzydko, ale moim zdaniem dla niektórych to jest jakaś potrzeba, żeby coś mieć, jakąś nietolerancję/zaburzenie psychiczne/nadwrażliwość i że dla niektórych to naprawdę jest modne
jak była moda na keto to też nagle każdemu szkodzą węglowodany i źle się czuje po zjedzeniu makaronu albo moda na zły gluten i nagle każdy źle się czuje po bułce pszennej i boli go brzuch
nie zrozumcie mnie źle, ja nie neguję, że coś takiego istnieje, po prostu myślę, że naprawdę wiele osób jest podatnych na sugestię i sobie wmawia zaburzenia, często bez konsultacji z nikim

Bo trochę tak jest. Każdy czasem ma takie momenty, więc w sumie każdy może coś takiego dopasować, a przecież nie każdy ma adhd. Myślę, że to może próba usprawiedliwienia jakiś zachowań, a jak człowiek coś przeczyta, to potem to na siłę próbuje dopasować, trochę taka samospełniająca się przepowiednia.

Napisane przez Finlora

Nie wiem czy zaglądacie na wszystkowątek, więc wrzucam - od 21 grudnia nie będzie już wizażu.
https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=1290734
Chciałabym napisać (w temacie wątku ), że mnie to dziwi, ale nie dziwi - cyferki muszą się zgadzać.

O nie, smuteczek. Szkoda. Gdzie my będziemy pisać? Jest szansa żeby przenieść się na jakieś inne forum?

[Nightmare666]

Może powstanie jakieś podobne forum, przecież jest nas sporo. Jestem tutaj od czternastu lat, gdzie ja teraz pójdę?

[agnyska81]

Ja najmocniej przepraszam, że się wcinam, ale zawsze prześpię dyskusję i jak przychodzę na drugi dzień to mnie tak świerzbi, żeby napisać

Napisane przez Limonka2738

Ale rozumiem takie... chwilowe rozochocenie tematem (zwłaszcza jeśli sam proces diagnozy zamienia się w hiperfiksację).

TO!
Po okresie czterdziestoletniego wstydzenia się siebie i wszystkich swoich cech i zachowań, nagle mi się skumulowana energia uwolniła. Widzę czasem swoją śmieszność z wywnętrzania się w tym temacie, ale chyba to jest mój czas na "przebudzenie" i trudno. To, że piszę tyle w temacie jest trochę jak moja misja Pewnie za jakiś czas mi przejdzie.

Napisane przez Olkaaaa_s

Miałam to po hipotezie pewnej diagnozy przez psychoterapeutę i psychiatrę (nie konsultowali tego ze sobą ). Na początku w mojej głowie był wręcz grzyb atomowy, po którym nadeszła oślepiająca jasność- w końcu widziałam wytłumaczeniu wielu swoich zachowań. Po jakimś czasie zauważyłam jednak, że sama diagnoza dała mi niewiele.

Jej, mogę sobie pożyczyć to porównanie z wybuchem atomowym? To jest to

Dokładnie, diagnoza to punkt wyjścia, kluczowe jest to co potem z tym robimy.
Bardzo byłam zła i zawiedziona swoją terapeutką, że olała moją autodiagnozę, ale teraz widzę, że zmierzała do tej uniwersalnej prawdy, że rozwiązań masz szukać w sobie (i czy powodem, że czegoś potrzebujesz jest zaburzenie, czy "bo tak" to wszystko jedno, ważne że potrzebujesz). Rada, że skoro czuję się przeciążona, to mam tego nie ignorować, tylko odpoczywać jest uniwersalna, obojętnie czy osoba jest w spektrum czy nie. Tak samo pytanie siebie, czy potrzeba jest moja, czy przyszła z zewnątrz. Czy naprawdę MUSZĘ coś zrobić, czy nie. itd.

A z tą ilością orzeczeń akurat ja tego u siebie nie zauważyłam. Syn w VI klasie, wiejska szkoła, orzeczenie ma tylko on (spektrum autyzmu) i jeszcze jedno dziecko (ADHD). Nie będę udawać, że w większych szkołach też jest taka ilość, bo wiem, że bywa znacznie więcej. (Ale już widzę, że jest duży minus tego, że szkoła tak długo ignorowała problem, bo np. problem z małą motoryką jest tak już utrwalony, że raczej nie do odwrócenia.)
W naszym przypadku orzeczenie o tyle jest cenne, że po kilku miesiącach (ma od września dopiero) jakiegoś "pochylenia się" nad tematem przez szkołę widzę bardzo dużą poprawę. Domyślam się, że wynika to też ze specyfiki systemu edukacji, gdzie wszystko jest ustandaryzowane, a uczniowie są pozostawieni trochę samym sobie. Albo sobie poradzą, albo nie. U niego podziałało to tak, że pogubił się w każdej dziedzinie, a jak on już się zgubi, to z przytupem. Od zeszłego roku sypały się złe oceny z każdego przedmiotu (z wf czy informatyki nawet), pogorszyło się zachowanie, zrobił się rozdrażniony, kłótliwy, płaczliwy, próbował unikać chodzenia do szkoły (mierzenie temperatury z rana, bo może akurat będzie podwyższona, skarżenie się na złe samopoczucie, kłamstwa, że lekcja wypadła itp.). Niestety, ale ja ze swojej strony tylko trochę umiałam to załagodzić, nie miałam wpływu na to, czy on notuje na lekcji, czy zapisuje zadanie, czy w czasie sprawdzianu nie odpłynął albo nie spanikował (jak widzi, że jest dużo do zrobienia, a czasu mało to nawet nie rusza, bo go paraliżuje). Na szczęście teraz ma nauczyciela wspomagającego, więc na bieżąco wiemy co się dzieje w szkole, przywoła do rzeczywistości, gdy się rozproszy.
Tak, mnie samą drażni, gdy ktoś "wyciera sobie gębę" diagnozą, tylko po to, by uzyskać coś ekstra, by się wykłócić czy wzbudzić litość. Ja i TŻ traktujemy to jako punkt startowy do pracy. Tym bardziej, że poza szkołą i najbliższą rodziną nikt nie wie o diagnozie syna, więc nie jest to dla nas żadna taryfa ulgowa w życiu. Po prostu inaczej się pracuje nad pewnymi rzeczami, gdy wiesz czemu materia taka oporna. Ale pracuje się i w końcu widzi się rezultaty. I za to jestem wdzięczna, że wspólnymi siłami swoimi i szkoły doprowadziliśmy do tego, że chłopak wyszedł na prostą, co rano chętnie idzie do szkoły, zadania w większości robi sam, nie jest pogubiony. Zmiana zachowania też jest nie do przecenienia - półtora roku temu miał podejrzenie depresji dziecięcej, a dziś jest dużo stabilniejszy, pewniejszy siebie, wiele spraw, których nie ogarniał umie zrobić z pomocą lub sam. I o to właśnie chodziło, żeby go wzmocnić, pomóc mu, uczyć go radzenia sobie w tych okolicznościach i z tym co ma.

[natalia_t]

Napisane przez Finlora

Nie wiem czy zaglądacie na wszystkowątek, więc wrzucam - od 21 grudnia nie będzie już wizażu.
https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=1290734
Chciałabym napisać (w temacie wątku ), że mnie to dziwi, ale nie dziwi - cyferki muszą się zgadzać.

O kurczę co ja będę w życiu robić?!
A tak serio w takiej sytuacji rozważam usunięcie konta... Na kwc i tak już dawno nie pisałam, a nie wiem, czy chcę żeby moje konto istniało takie nieaktywne...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[kasiunia788742]

Napisane przez natalia_t

O kurczę co ja będę w życiu robić?!
A tak serio w takiej sytuacji rozważam usunięcie konta... Na kwc i tak już dawno nie pisałam, a nie wiem, czy chcę żeby moje konto istniało takie nieaktywne...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

W sumie to ma sens.

Wysłane z mojego SM-G990B przy użyciu Tapatalka

[żurawinka]

Ciekawe czemu usuwają wizaz,dziwnie jakoś przyzwyczaiłam się, polubilam, sporo ludzi kojarzę z nicków i podejścia do życia wiele się nauczyłam i wiele godzin przebimbałam tutaj gdzie jest inne takie forum?

[natalia_t]

Napisane przez żurawinka

Ciekawe czemu usuwają wizaz,dziwnie jakoś przyzwyczaiłam się, polubilam, sporo ludzi kojarzę z nicków i podejścia do życia wiele się nauczyłam i wiele godzin przebimbałam tutaj gdzie jest inne takie forum?

Rozumiem, że "tylko" forum zostanie zamknięte. Dla mnie to zrozumiałe - mały ruch, coraz mniej użytkowników... No ale i tak szkoda...
Swoją drogą to nie wiem, z czego to forum utrzymywano? Korzystam z niego głównie przez aplikację i tu nigdy nie było ani jednej reklamy. Datków żadnych nie płaciłam więc nie wiem jak to działa, że póki było dużo użytkowników i postów, to działało...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[pempek]

Napisane przez natalia_t

Rozumiem, że "tylko" forum zostanie zamknięte. Dla mnie to zrozumiałe - mały ruch, coraz mniej użytkowników... No ale i tak szkoda...
Swoją drogą to nie wiem, z czego to forum utrzymywano? Korzystam z niego głównie przez aplikację i tu nigdy nie było ani jednej reklamy. Datków żadnych nie płaciłam więc nie wiem jak to działa, że póki było dużo użytkowników i postów, to działało...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Właścicielem wizażu jest Burda, która przejęła go od Edipress. To są duże firmy, które mają wiele brandów (Party, Polki np) więc pewnie gdzieś się to wszystko mieszało w kwestii finansowania itp.

[natalia_t]

Widziałam, że są jakieś plany przeniesienia się na inne forum, ale dla mnie to chyba będzie dobry czas, żeby zakończyć udzielanie się na forum i usunąć konto. W ostatnich miesiącach kilka razy to rozważałam, więc w końcu tak się stanie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Trzepotka]

Treść usunięta