Oblana sesja :( Co robić ? Rezygnować ze studiów?

[Takion94]

Witam wszystkich , jestem tutaj nowy i jeśli powstał podobny wątek to z góry przepraszam . Od października tamtego roku rozpocząłem zaoczne studia , nie powiem początkowo byłem zadowolony z wyboru (a właściwie z wyboru moich rodziców) w pierwszym semestrze poszło gładko ,wszystko zaliczyłem bez większych problemów w drugim zaczęły się "schody" .Trudniejsze przedmioty oraz bardziej wymagający wykładowcy + praca od poniedziałku do piątku do późnego po południa sprawiły ,że przestałem sobie radzić . Na 6 przedmiotów udało mi się zaliczyć zaledwie jeden egzamin , dwa kolokwia oraz lektorat , resztę przedmiotów mam na wrzesień (4 egzaminy i 1 kolokwium) . Teraz zaczynam się zastanawiać czy tak na prawdę jest sens podchodzenia do tych poprawek czy nie rzucić tych studiów w cholerę i rozpocząć zupełnie inny kierunek kompletnie nie związanym z obecnym kierunkiem . Zdaję sobie z tego sprawę ,że nikt za mnie decyzji nie podejmie , ale wolę posłuchać opinii obcych osób niż np. opinii rodziców . Z góry dziękuję za wasze odpowiedzi

[viva91]

Napisane przez Takion94

Witam wszystkich , jestem tutaj nowy i jeśli powstał podobny wątek to z góry przepraszam . Od października tamtego roku rozpocząłem zaoczne studia , nie powiem początkowo byłem zadowolony z wyboru (a właściwie z wyboru moich rodziców) w pierwszym semestrze poszło gładko ,wszystko zaliczyłem bez większych problemów w drugim zaczęły się "schody" .Trudniejsze przedmioty oraz bardziej wymagający wykładowcy + praca od poniedziałku do piątku do późnego po południa sprawiły ,że przestałem sobie radzić . Na 6 przedmiotów udało mi się zaliczyć zaledwie jeden egzamin , dwa kolokwia oraz lektorat , resztę przedmiotów mam na wrzesień (4 egzaminy i 1 kolokwium) . Teraz zaczynam się zastanawiać czy tak na prawdę jest sens podchodzenia do tych poprawek czy nie rzucić tych studiów w cholerę i rozpocząć zupełnie inny kierunek kompletnie nie związanym z obecnym kierunkiem . Zdaję sobie z tego sprawę ,że nikt za mnie decyzji nie podejmie , ale wolę posłuchać opinii obcych osób niż np. opinii rodziców . Z góry dziękuję za wasze odpowiedzi

Jeśli nie pasuje Ci kierunek i masz możliwość zmiany - zmień.

Ale jeśli powodem tej zmiany miałyby być Twoje poprawki we wrześniu... Student bez poprawki to jak żołnierz bez karabinu We wrześniu oprócz Ciebie tyle osób podejdzie jeszcze raz do egzaminów, że głowa mała, to na pewno nie powód, żeby rezygnować ze studiów

[Takion94]

Sam już nie wiem co robić z jednej strony chciałbym skończyć te studia bo to w miarę przyszłościowy kierunek z drugiej zaś strony po co studiować coś to nawet w małym stopniu mnie nie interesuje . Druga sprawa , nie mam kiedy się uczyć pracuję i po pracy przychodzę zmęczony i nie mam na nic siły a o nauce to już nawet nie wspomnę ...

[haru_haru]

Jak możesz zrobić aż 4 poprawki to rób, na co czekasz? To nie tragedia . Nie rezygnuj, to normalne na studiach. Ciesz się, że masz szansę wszystko poprawić, ja mogę tylko 2 przedmioty na semestr . Także masz luksusową uczelnię. A we wrześniu tak jak wizażanka wyżej napisała - zobaczysz ile ludzi będzie z tobą poprawiało, skoro to trudne przedmioty.

[Misieeek]

....

[MsLizard]

Nie poddawaj się! Poprawki to jeszcze nie tragedia, masz całe wakacje na naukę.

[Takion94]

[QUOTE=Misieeek;47521890]Na jakim jesteś teraz kierunku i na co chciałbyś zmienić ?

Zależy z czego masz te poprawki, bo jak mata, fiza do tego jeszcze jakiś techniczne przedmioty to może być ciężko [/QUOT

Studiuje Finanse i Rachunkowość 2 przedmioty są typowo ścisłe dwa inne natomiast są bardziej humanistyczne .
Na jaki chciałbym zmienić kierunek ? I w tym jest największy problem bo nie mam pojęcia . Podobny kłopot miałem w tamtym roku i gdyby nie namowa rodziców na tą rachunkowość pewnie bym nie poszedł na studia . I w sumie może i byłoby lepiej bo miałby więcej czasu na przemyślenia , co tak na prawdę chcę robić w życiu . Jednak w grę wchodziłby raczej kierunki związane z matematyką bądź z chemią i np. biologią .

[ggosikk]

Napisane przez Takion94

Witam wszystkich , jestem tutaj nowy i jeśli powstał podobny wątek to z góry przepraszam . Od października tamtego roku rozpocząłem zaoczne studia , nie powiem początkowo byłem zadowolony z wyboru (a właściwie z wyboru moich rodziców) w pierwszym semestrze poszło gładko ,wszystko zaliczyłem bez większych problemów w drugim zaczęły się "schody" .Trudniejsze przedmioty oraz bardziej wymagający wykładowcy + praca od poniedziałku do piątku do późnego po południa sprawiły ,że przestałem sobie radzić . Na 6 przedmiotów udało mi się zaliczyć zaledwie jeden egzamin , dwa kolokwia oraz lektorat , resztę przedmiotów mam na wrzesień (4 egzaminy i 1 kolokwium) . Teraz zaczynam się zastanawiać czy tak na prawdę jest sens podchodzenia do tych poprawek czy nie rzucić tych studiów w cholerę i rozpocząć zupełnie inny kierunek kompletnie nie związanym z obecnym kierunkiem . Zdaję sobie z tego sprawę ,że nikt za mnie decyzji nie podejmie , ale wolę posłuchać opinii obcych osób niż np. opinii rodziców . Z góry dziękuję za wasze odpowiedzi

Taka liczba poprawek jeszcze nic nie znaczy jeśli komuś zależy na studiach jest w stanie wyjść z takiej ilości zaliczeń ale rzeczą oczywistą jest to, że żeby to osiągnąć trzeba się dobrze przyłożyć.
Kierunek Finanse i Rachunkowość nie jest aż tak prosty szczególnie dla ludzi po liceum i jeśli jeszcze kogoś ta tematyka nie interesuje to nie wiem czy jest dalszy sens męczenia się na tym kierunku. Wiem co mówię sama studiuje ten sam kierunek a zaczęłam go właśnie w zeszłym roku.

[Pantegram]

Takion94 - sam fakt, że masz poprawki, to akurat nie jest powód do rzucenia studiów zwłaszcza, że jednocześnie pracujesz i dlatego trudniej Ci poświęcać wystarczająco czasu na naukę. Powodem do zrezygnowania ze studiów może być bardziej to, że nienawidzisz przedmiotów, których się uczysz, czujesz ogółem, że studiowanie to mordęga itp.

Ja na Twoim miejscu porozmawiałabym z rodzicami o tym, że ciężko jest Ci pogodzić studia z pracą. Pracujesz na cały etat? Może spróbuj pracować w mniejszym wymiarze godzin, aby mieć więcej sił i czasu na naukę? Skoro rodzicom tak bardzo zależy na tym, abyś ukończył studia, powinni Cię w tym moim zdaniem wspierać i wspomóc finansowo, jeśli nie będziesz w stanie utrzymać się sam z niepełnego etatu

[Takion94]

Nie chciałem zakładać kolejnego wątku i postanowiłem napisać tutaj. Na te 5 zaliczeń udało mi się zaliczyć jak na razie 2 egzaminy. Wczoraj dowiedziałem się,że nie udało mi się zaliczyć jednego przedmiotu,ale mam jeszcze jeden jedyny termin. Jeśli chodzi o kolokwium to miałem okazję poprawić go dzisiaj niestety z powodu pracy nie byłem w stanie przyjechać na uczelnię do której mam ok. 50km. Indeks muszę oddać do końca września, ale napisałem wniosek o przedłużenie czasu oddania indeksów. Jeśli nie wyrażą zgody to nie zaliczę tego kolokwium bo nauczyciel może najwcześniej być na uczelni w październiku. Już nie wiem co mam robić, jestem tym wszystkim zmęczony. Prawie całe wakacje poświęciłem nauce i oczywiście wszystko to poszło na marne. Warunki na moje uczelni są bardzo drogie i nie wiem czy będę w stanie go zapłacić. Mam już tego dość nie znoszę swojego życia jest takie niesprawiedliwe, staram się najlepiej jak mogę a każdy ma to za przeproszeniem w czterech literach,może po prostu nie nadaje się na studia, już nie wiem co robić chyba się potnę i będę miał święty spokój

[polna_rozyczka]

Napisane przez Takion94

Nie chciałem zakładać kolejnego wątku i postanowiłem napisać tutaj. Na te 5 zaliczeń udało mi się zaliczyć jak na razie 2 egzaminy. Wczoraj dowiedziałem się,że nie udało mi się zaliczyć jednego przedmiotu,ale mam jeszcze jeden jedyny termin. Jeśli chodzi o kolokwium to miałem okazję poprawić go dzisiaj niestety z powodu pracy nie byłem w stanie przyjechać na uczelnię do której mam ok. 50km. Indeks muszę oddać do końca września, ale napisałem wniosek o przedłużenie czasu oddania indeksów. Jeśli nie wyrażą zgody to nie zaliczę tego kolokwium bo nauczyciel może najwcześniej być na uczelni w październiku. Już nie wiem co mam robić, jestem tym wszystkim zmęczony. Prawie całe wakacje poświęciłem nauce i oczywiście wszystko to poszło na marne. Warunki na moje uczelni są bardzo drogie i nie wiem czy będę w stanie go zapłacić. Mam już tego dość nie znoszę swojego życia jest takie niesprawiedliwe, staram się najlepiej jak mogę a każdy ma to za przeproszeniem w czterech literach,może po prostu nie nadaje się na studia, już nie wiem co robić chyba się potnę i będę miał święty spokój

Nie mów, że Twoje życie jest niesprawiedliwe, jeśli bierzesz pod uwagę same studia. Niestety, takie sobie studia wybrałeś i musisz się liczyć z konsekwencjami. Nie Ty pierwszy, nie ostatni, który nie zdał egzaminu, a nawet egzaminu poprawkowego - i to wcale nie znaczy, że się nie nadajesz na studia. Może po prostu ten kierunek Ci nie odpowiada. Studiowałeś dopiero rok, wciąż możesz zmienić kierunek. Lepiej zmienić po roku niż męczyć się przez całe 5 lat.

[Takion94]

Napisane przez polna_rozyczka

Nie mów, że Twoje życie jest niesprawiedliwe, jeśli bierzesz pod uwagę same studia. Niestety, takie sobie studia wybrałeś i musisz się liczyć z konsekwencjami. Nie Ty pierwszy, nie ostatni, który nie zdał egzaminu, a nawet egzaminu poprawkowego - i to wcale nie znaczy, że się nie nadajesz na studia. Może po prostu ten kierunek Ci nie odpowiada. Studiowałeś dopiero rok, wciąż możesz zmienić kierunek. Lepiej zmienić po roku niż męczyć się przez całe 5 lat.

Jeśli zrezygnuję ze studiów to będę miał już dwa lata do tyłu.Po za tym obiecałem rodzicom, że zaliczę ten semestr bo mi za niego zapłacili.
Nie jest to typowo dla mnie kierunek, gdybym mógł cofnąć czas na pewno nie kierował bym się rodzicami, tylko wybrał kierunek taki,który by mi odpowiadał nie rodzicom czy rodzeństwu.

[polna_rozyczka]

Napisane przez Takion94

Jeśli zrezygnuję ze studiów to będę miał już dwa lata do tyłu.Po za tym obiecałem rodzicom, że zaliczę ten semestr bo mi za niego zapłacili.
Nie jest to typowo dla mnie kierunek, gdybym mógł cofnąć czas na pewno nie kierował bym się rodzicami, tylko wybrał kierunek taki,który by mi odpowiadał nie rodzicom czy rodzeństwu.

No dobra, dwa lata to trochę więcej, ale czy nie lepiej dać sobie spokój ze studiami, na których Ci nie idzie i spróbować gdzie indziej? Kasę możesz zarobić i oddać rodzicom, żebyś Ty nie czuł się źle i żeby oni ewentualnie nie mogli Ci wypomnieć, że na Ciebie wydawali, a Ty "zmarnowałeś" ich pieniądze. To Twoje życie i nikt inny za Ciebie go nie przeżyje, więc powinieneś dokonywać wyborów, z których będziesz usatysfakcjonowany.

[maacieek]

A co później będziesz robił? Zapłacisz za semestr 3, 4...6. Będziesz miał lub nie kolejne poprawki lub warunki. Zdasz ten licencjat i co ci z tego? Skoro ty ewidentnie się w tym nie widzisz? Pomijając już kwestie, że skoro masz taką pracę, gdzie ciężko ci pogodzić z nauką na razie samych podstaw na firze, to co zrobisz później? Gdzie może być już tylko więcej nauki, ciężej i bardziej zaawansowanych przedmiotów.

Przemyśl sobie to jeszcze raz na spokojnie, bo 2 lata w plecy to nic w porównaniu z następnymi latami w takiej pracy.

[polna_rozyczka]

I porozmawiaj z rodzicami spokojnie. Wytłumacz im, co czujesz, tak, zeby zobaczyli, jak to wygląda z Twojej strony. Powinni zrozumieć.

[level_out]

Ja zmieniłam kierunek po ponad roku studiowania (2 lata w plecy). Podobnie jak ty przy pierwszym wyborze kierowałam się zdaniem rodziców. Prędzej czy później zaakceptują. Może nie będą zadowoleni ale zaakceptują.

[Takion94]

W piątek pisałem kolejny egzamin i... najprawdopodobniej go zdałem jutro mam następną poprawkę, ale cóż tego, że zaliczę te dwa egzaminy jak nie mam zaliczonego kolokwium, które najwcześniej mogę zaliczyć ...w połowie października a indeksy do dziekanatu należy oddać najpóźniej do 4 października. Nie wiem czy mi przyjmą ten wniosek o przedłużenie czasu oddania indeksu (bo oczywiście w mojej super szkole nie ma czegoś takiego jak przedłużenie sesji) bo jeszcze nie ma podanej żadnej informacji na ten temat. Jeśli nie oddam indeksu w określonym terminie będę musiał zapłacić 300 złotych!!! Zastanawiam się czy nie powiedzieć rodzicom o tym wszystkim, oni myślą, że udało mi się już wszystko zaliczyć