Wpływ życia prywatnego na Waszą pracę

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Koleżanka z pracy ma dziwny opis na GG. Wiem, że ma różne przewałki prywatnie, ale w pracy funkcjonuje całkowicie normalnie, niczego po niej nie widać. A jak to jest z Wami? Czy jeśli dzieje się coś niedobrego, niepokojącego na Waszym prywatnym podwórku, to potraficie zwyczajnie iść do pracy i działać na pełnych obrotach?

[Kasiek1987]

Jeśli chodzi o pracę, to w tej kwestii nie mam za dużo do powiedzenia , ale parę lat temu moi rodzice się rozwodzili (a wiadomo, jaki to wstrząs dla dziecka), a ja normalnie chodziłam do szkoły, nie dawałam nic po sobie poznać, nawet miałam jakiegoś "kopa" do nauki. Moi znajomi dopiero po kilku miesiącach przy jakiejś okazji dowiedzieli się, co wtedy działo się w moim życiu.

[*KaLa*]

Ja jeszcze niedawno jak pracowalam to szczerze musze powiedziec,ze troszke sie to odbijalo ale raczej nie na wydajnosci pracy a tym,ze nie usmiechalam sie ,wrecz chcialo mi sie non stop ryczec i nawet sobie poplakiwalam ale tak zeby nikt nie widzial,ale ogolnie rzecz biorac nikomu nie mowilam co jest grane i nie dawalam az tak po sobie poznac zeby ktos o cos pytal

[Impersona]

Potrafię udawać, że jest ok, chociaż to kwestia dnia i mojej siły. Raz zdarzyło mi się (strasznie mi potem było wstyd) rozpłakać się przy szefowej. W sumie wyszło mi to na dobre, bo dostałam wtedy urlop i sobie wyjechałam. To był chyba taki pojedynczy wypadek. Wychodzę z założenia, że nie ma co dzielić się swoimi sprawami i emocjami z obcymi ludźmi (bo przecież nie przyjaźni się z wszystkimi z pracy), nie ma co okazywać słabości i staram się być silna jak tylko się da.

[spicegirl]

Po mnie tez raczej w pracy nie widac, jak cos jest w domu nie tak, wiadomo, pewnie sie raz na jakis czas zamysle, ale zadnego szlochania czy uzalania sie nad soba. Aha, moze tylko jak sie z mezem pokloce rano to nie mailujemy do siebie caly dzien, to wtedy chyba bardziej wydajna jestem

[zizou]

jestem mistrzem mistyfkacji - chocby sie moje zycie walilo to ja nie dam niczego po sobie poznac. po prostu nie umiem. co innego przy bliskich - wtedy wylewam morze lez, gryze sciany i krzycze z bolu. ale praca i szkola to inna sfera zycia - nie prywatna, bo dziele ja z teoretycznie obcymi ludzmi.

[witch_18]

Ja chyba też raczej nie daję po sobie poznać co się dzieje w moim prywatnym życiu.Czasem jak mam naprawdę podły dzień to po prostu mniej się uśmiecham czy nie mam takiej ochoty do rozmowy,ale wolę wtedy powiedzieć,że np. jestem zmęczona niż rozwlekać się nad tym co to się złego u mnie dzieje.

[Alvesta]

Napisane przez Impersona

Potrafię udawać, że jest ok, chociaż to kwestia dnia i mojej siły. Raz zdarzyło mi się (strasznie mi potem było wstyd) rozpłakać się przy szefowej. W sumie wyszło mi to na dobre, bo dostałam wtedy urlop i sobie wyjechałam. To był chyba taki pojedynczy wypadek. Wychodzę z założenia, że nie ma co dzielić się swoimi sprawami i emocjami z obcymi ludźmi (bo przecież nie przyjaźni się z wszystkimi z pracy), nie ma co okazywać słabości i staram się być silna jak tylko się da.

też mi się zdarzyło raz ale ogólnie nie daję po sobie poznać. Inna sprawa że pracują ze mną naprawdę fajni ludzie, więc mogę z nimi na różne tematy porozmawiać. Ale jak mam doła, to się nie wyżywam na współpracownikach

[Lalik]

Napisane przez zizou

jestem mistrzem mistyfkacji - chocby sie moje zycie walilo to ja nie dam niczego po sobie poznac. po prostu nie umiem. co innego przy bliskich - wtedy wylewam morze lez, gryze sciany i krzycze z bolu. ale praca i szkola to inna sfera zycia - nie prywatna, bo dziele ja z teoretycznie obcymi ludzmi.

to ja sie tylko podpisze, bo mam tak samo

[novakia]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;4206623]Koleżanka z pracy ma dziwny opis na GG. Wiem, że ma różne przewałki prywatnie, ale w pracy funkcjonuje całkowicie normalnie, niczego po niej nie widać. A jak to jest z Wami? Czy jeśli dzieje się coś niedobrego, niepokojącego na Waszym prywatnym podwórku, to potraficie zwyczajnie iść do pracy i działać na pełnych obrotach?[/quote]

nie potrafie, zawsze widac po mnie ze cos jest nie tak

[Rena]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;4206623]Koleżanka z pracy ma dziwny opis na GG. Wiem, że ma różne przewałki prywatnie, ale w pracy funkcjonuje całkowicie normalnie, niczego po niej nie widać. A jak to jest z Wami? Czy jeśli dzieje się coś niedobrego, niepokojącego na Waszym prywatnym podwórku, to potraficie zwyczajnie iść do pracy i działać na pełnych obrotach?[/QUOTE]

Naleze do osob, po ktorych duzo widac poza tym nie mam ambicji ani potrzeby udawac w pracy kogos kim nie jestem. Z tym ze w moim zyciu nie dzieje sie nic specjalnie zlego, wiec nawet nie mam co tuszowac.

[alinab]

Napisane przez Lalik

to ja sie tylko podpisze, bo mam tak samo

Ja też.

[malijka]

Prędzej wpływa pracy na życie prywatne. Nie mogę mówić konkretnie o pracy, ale w trakcie praktyk w szkole swoje problemy i złe samopoczucie zamykałam za drzwiami mojego domu. Przekraczając próg szkoły (specjalnej) wlepiałam uśmiech na twarz mimo zmęczenia. Dzieciaki zawsze były pod wrażeniem mojego dobrego samopoczucia. Nie jest dla mnie trudnością zmiany o 180 stopni z kiepskiego nastroju na dobry. Czasami znajomi nawet nie wiedzą, że coś jest nie tak jak być powinno.

[isa666]

Ja mam w pracy dużo roboty(Poczta Polska - praca na okienku), cały czas obsługuję ludzi i właściwie odcinam się przez to od tego wszystkiego co się dzieje w domu, od problemów
Czasem nawet dzieki pracy zapominam, ze cos jest nie tak, ale generalnie staram sie w pracy nie myslec o tym co dzieje się w domu