praca dla kobiety bez studiów

[Zaneta Polita]

.

[201703060948]

Lepiej skoncentruj się na tym, żeby "coś z tego było". Jeśli trzeba szukaj pomocy w odpowiednich poradniach.

[Zaneta Polita]

.

[9bfc43f248fa3dd370e3b645ec22fc32ebbe1d0f]

Zalatw wizyte u psychiatry. Studia to Twoj najmniejszy problem.

[anonimowa_uzytkowniczka]

Napisane przez Zaneta Polita

Nie chcę się rozpisywać tu na oddzielny temat, ale nie potrafię niczego załatwić, od 5 dni ciągle płaczę, jeszcze nie byłam w takim stanie, po raz kolejny przebywanie z ludźmi mnie dobija więc wątpię co by miało z tego być

Na całe studia byłam podłamana psychicznie i ledwo dobrnęłam do końca !-go stopnia (inżynier). Na magistra zabrakło mi i cierpliwości i siły psychicznej więc rozumiem o co chodzi.

Studia skończ albo je zmień (ja zmieniłam kierunek po 1wszym roku).

Po liceum pracy nie znajdziesz no chyba, że fizyczna a o taką chyba trudniej bo niewykwalifikowanych ludzi zawsze jest więcej, niż tych po studiach.

Studia to wbrew pozorom dość beztroski okres (nie ma potrzeby martwienia się o pracę czy pieniądze, człowiek dalej jest uczniem) więc skup się na tym a przyjdzie czas na pracę. Po liceum nic nie znajdziesz,nigdy nie osiągniesz żadnej stabilizacji i zawsze łatwo cię będzie zastąpić kimś innym.

[kennedy]

ile masz lat?

jakie masz doswiadczenie?
co chcialabys robic?

[KochamNaturalnePiekno]

Może nie psychiatra, ale jeśli szukasz takiego wsparcia na forum u przypadkowych ludzi to może warto udać się do psychiatry. Może zapisałby Cie na jakąś grupę wsparcia i pomógłby Ci poradzić sobie z codziennym życiem?

[DziewczynaWloczykija]

Z takim nastawieniem będzie Ci ciężko wytrzymać w jakiejkolwiek pracy, bo nawet jeśli stanowisko nie będzie wymagało bezpośredniego kontaktu z ludźmi, to na pewno trzeba będzie od czasu do czasu coś załatwić, czymś się zająć, być za coś odpowiedzialnym.

Ja na studiach też przeżywałam taki kryzys - udało mi się je skończyć i wiem, że gdybym zrezygnowała, to strasznie bym sobie pluła w brodę. Zastanów się, co jest Twoim problemem i z czym sobie nie radzisz. Czy masz kogoś, u kogo możesz liczyć na wsparcie?

Z psychiatrą bym od razu nie wyskakiwała, ale psychologa możesz odwiedzić. Mogłaby Ci się przydać terapia grupowa, bo wtedy wiedziałabyś, że nie jesteś sama i że mnóstwo osób ma podobne problemy.

[KaskaPacka70]

"trzeba będzie od czasu do czasu coś załatwić, czymś się zająć, być za coś odpowiedzialnym" - na tym to polega wlasnie, zgadzam sie. praca = odpoiwiedzialnosc, ale to sie nabywa, trzeba sie nauczyc, takze głowa do góry !!!!

[Zaneta Polita]

.

[DziewczynaWloczykija]

A rodzice? Rozumiem, że mieszkasz z nimi?

[Zaneta Polita]

.

[DziewczynaWloczykija]

Wiesz, że jeśli rzucisz studia, to będziesz musiała do nich powrócić? Nie jesteś obecnie w najlepszej kondycji do rzucania pracy. Zastanów się nad tym - okres studiów może Ci dać potrzebny czas na ułożenie sobie paru spraw.
Nie wiem, jak jest u Ciebie, ale u mnie na uniwersytecie istniało coś takiego, jak poradnia studencka, coś w stylu grupy wsparcia. Może u Ciebie też jest? Tam nie musiałabyś czekać w kolejce po poradę.