z powrotem do tej samej rzeki?

[herhighness]

hej dziewczyny co prawda nie udzielałam się jeszcze, ale przeglądam wizaż namiętnie. pomyślałam że to świetne miejsce i że dostanę bezstronną opinię.
moja historia pasuje po części do dwóch innych wątków. w szpitalu poznałam niesamowitego chłopaka, to była chwila w porównaniu z tym jakie były moje poprzednie miłości ale zupełnie wspaniala. rozumieliśmy się. chociaż od samego początku trudności . uczucie - owszem, świetnie się rozumiemy, podobnie patrzymy na życie, podobno nawet uroczo razem wyglądamy () ale M jest niepełnosprawny. Nie mogę powiedziec że to nieistotne, ale w żadnym wypadku nie jest do dla mnie przeszkodą! nie miałoby to wpływu na nasz związek gdyby nie to że rehabilituje się w tym szpitalu 40 km od mojego miasta na stałe. jest w klasie maturalnej.
nie muszę mówic że stanęłabym na rzęsach zeby jezdzic jak najczęściej. w dodatku nie tak trudno się tam dostac. Dwa słowa także były, chociaż nie wyczekiwałam ich. Wolałam gesty. Mieliśmy też wątpliwości co do religii. ale ostatecznie wszystko omówiliśmy. Wyjechałam. kontakt mieliśmy słaby przez pierwszy tydzień mimo że dzwoniłam, nie odbierał . Porozmawialiśmy przez telefon po dwóch tygodniach uznaliśmy że tak byc nie może.
Wczoraj minął miesiąc, odchorowałam. Parę esemesów 'żałuję, tęsknię' owszem dostałam.
On się boi, ja wiem. jego teksty treści 'nie chcę Ci przeszkadzac w zyciu, tak będzie łatwiej, gdybym to ja był na Twoim miejscu a ty na moim..'
Ja jestem pewna swoich uczuc.
teraz on pisze, że chciałby wrócic, że przemyślał, dostrzegł co stracił. Teraz JA się boję. że może ja jednak nie dam rady przezwyciężyc jego kompleksów i znów mnie zrani.
nie odpisalam 'tak!bądźmy ze sobą! nieważne że mnie zraniłeś!' bo jestem za dużą dziewczynką powiedziałam żeby zadzwonił za tydzień.
wiem że jest wątek bardziej 'profesjonalny' pt. 'niepełnosprawny chłopak' ale ja zwyczajnie pytam czy dac mu szansę, jako zwykłemu, kochanemu, trochę zagubionemu chłopakowi? czy dobrze zrobiłam każąc się odezwac za tydzień? Nie jest wylewny, ale mnie to niekoniecznie przeszkadza! Wciąż coś (bardzo duże coś) do niego czuję, była między nami chemia.
według mnie sytuacja trochę go usprawiedliwia że to ja jestem bardziej aktywna, jednak chciałabym żeby powalczył..
z góry dziękuję moje drogie za opinie

[gringolada]

jesli to naprawde wartosciowy chlopak a Ty cos naprawde do niego czujesz to daj mu szanse. zoruzmialy jest strach jak to bedzie ale niepelnosprawnosc nie oznacza kuli u nogi. daj sobie i jemu szanse na milosc

[Dotka90]

Jeżeli Ci zależy i umiesz wybaczyć, to jak najbardziej walcz. I musisz mu po prostu uświadomić, że to, że jest niepełnosprawny, nie czyni go gorszego, nie jesteś z nim z litości, po prostu CHCESZ z nim być. No i sama musisz być pewna, że mu wybaczyłaś.
Aha, nie wiem, jaka to niepełnosprawność i w jakim stopniu, natomiast na pewno dobrze by było, żebyś zdawała sobie sprawę z tego, że życie z osobą niepełnosprawną zawsze niesie mniejsze czy większe ograniczenia, z których powinnaś sobie w 100% zdawać sprawę, zanim namieszasz mu w życiu i znikniesz
Niemniej jeżeli jesteś pewna, ze Ci na nim zalezy, umiesz mu wybaczyć, a on jest wartościowym człowiekiem, to jak najbardziej jestem za Wami

[Kobieta_słonecznik]

Napisane przez Dotka90

Jeżeli Ci zależy i umiesz wybaczyć, to jak najbardziej walcz. I musisz mu po prostu uświadomić, że to, że jest niepełnosprawny, nie czyni go gorszego, nie jesteś z nim z litości, po prostu CHCESZ z nim być. No i sama musisz być pewna, że mu wybaczyłaś.
Aha, nie wiem, jaka to niepełnosprawność i w jakim stopniu, natomiast na pewno dobrze by było, żebyś zdawała sobie sprawę z tego, że życie z osobą niepełnosprawną zawsze niesie mniejsze czy większe ograniczenia, z których powinnaś sobie w 100% zdawać sprawę, zanim namieszasz mu w życiu i znikniesz
Niemniej jeżeli jesteś pewna, ze Ci na nim zalezy, umiesz mu wybaczyć, a on jest wartościowym człowiekiem, to jak najbardziej jestem za Wami

Nic dodać, nic ująć - zgadzam się

[the rock]

Taka sytuacja może być trudna dla ciebie i dla niego. Musicie po prostu bardzo, ale to bardzo szczerze i otwarcie ze sobą porozmawiać. On na pewno boi sie wielu rzeczy. Boi się że będzie dla ciebie ciężarem, że zmarnuje ci zycie, ze sostawisz go pewnego dnia bo bedziesz miala dosyc...
Spróbuj postawić się w jego sytuacji.

Ale jeśli łączy was miłość, to dacie sobie ze wszystkim radę. Tylko musicie tego chcieć i musicie razem pracować nad ym związkiem.

Jedz do niego, powiedz mu o swoich uczuciach , obawach - będzie dobrze

[d0lcevita]

Napisane przez the rock

Taka sytuacja może być trudna dla ciebie i dla niego. Musicie po prostu bardzo, ale to bardzo szczerze i otwarcie ze sobą porozmawiać. On na pewno boi sie wielu rzeczy. Boi się że będzie dla ciebie ciężarem, że zmarnuje ci zycie, ze sostawisz go pewnego dnia bo bedziesz miala dosyc...
Spróbuj postawić się w jego sytuacji.

Ale jeśli łączy was miłość, to dacie sobie ze wszystkim radę. Tylko musicie tego chcieć i musicie razem pracować nad ym związkiem.

Jedz do niego, powiedz mu o swoich uczuciach , obawach - będzie dobrze

+ zapytaj go czy jego lęki o to że będzie dla Ciebie ciężarem są wazniejsze niź miłość