30 sie zbliza a ja...?

[Anessa]

No wlasnie. A ja?
Mialam prawdziwy dylemat, czy podpiac sie do innych czy rozpoczac ten watek i w ktorym miejscu na dodatek
Mam nadzieje,ze moderatorzy pozostawia mnie przy zyciu bo szczerze pisze, ze nie odnalazlam siebie samej w zadnym juz istniejacym watku na ten temat.
Mam 29 lat i troszke, w przyszlym roku zawita 30. Nie boje sie jej - raczej wiaze z nia wielkie, OGROMNE nadzieje. Dziecko. Studia. Praca nad sama soba.
Mieszkam w Anglii od 6 miesiecy i tu pozostane przez jakies kolejne 4-6 lat. Ale kto to wie tak naprawde? Wczesniej myslalam, ze w mojej pieknej Italii zostane juz na zawsze... A to byly tylko prawie 3 najcudowniejsze i najciekawsze lata mojego zycia. A teraz jestem tu i nie bardzo potrafie sie w odnalezc.

Dlatego postanowilam cos zmienic.
1. Dziecko - razem z D. podjelismy decyzje, ze pojawi sie ono w roku 2010. Ja marze o nim juz od wielu lat ale zgodzilam sie czekac ze wzgledu na D. To jego wybralam na ojca naszych dzieci, chce wiec, zeby byl w pelni swiadomy i przygotowany do tej roli a razem z nim i ja sama
2. Studia - jestem studyjna dezerterka. Od 10 roku zycia wiedzialam, ze bede studiowac polonistyke. Dostalam sie na studia zaoczne z czego bylam bardzo zadowolona, bo znalazlam rowniez prace na pelen etat, wiec wszystko szlo jak po masle. Na trzecim roku ucieklam. Doslownie. Nie zdalam nawet licencjata, bo bylo to wbrew mnie i mojemu swiatu "polonijnemu". Zbrukali i zabili we mnie tam wszystko, co wczesniej cenilam i czego pragnelam.
Z uplywem lat i poznawania swiata "na zywca" znalazlam moje Eldorado w turystyce. Ale serce zawolalo - Italia! i pojechalam. I nie zaluje! Tam nauczylam sie jezyka, tam stawialam pierwsze kroki w hotelarstwie jako recepcjonistka. Zawsze bez studiow, bez papierka - na zywo i to z calkiem dobrym rezultatem Ale moje serce (moj D.) znow zawolalo - Anglia i pojechalam na glosem do kraju, ktorego nigdy nawet nie chcialam zwiedzic jako turystka. Do dzis - z malutka przerwa poltora miesieczna - nie mam pracy. Siedze w domu i ... mysle. Czy nie jest za pozno na studia? Ale jak? ale gdzie? Moze jednak jakis kurs, ktory da mi zawod? Ale czy podolam? Czy wytrwam? Dlatego tak wazny jest punkt 3.
3. Praca nad sama soba czas zaczac - chce byc zdrowa mama, chce sie rozwijac, chce byc interesujaca dla mojego D. jako czlowiek nie tylko jako kobieta, chce pracowac w zawodzie, ktory daje mi radosc i satysfakcje ale takze i pieniadze, ktore potrzebne sa zawsze i wszedzie.

Chcialaby ktoras z was przylaczyc sie do mnie? Moze mieszkacie niedalekoCamberley? Moze chcialybyscie sie spotkac i razem wybrac na Nordic Walking? Moze tez marzycie o jakims kursie, ktory pozwoli sie wam doksztalcic, albo totalnie zmienic zawod? A moze po prostu pogadac tu ze mna i dac pare rad, wzkazowek? a moze jak ja chcecie byc niedlugo mamami i chcecie dobrze sie do tej roli przygotowac?
Razem bedzie razniej, zobaczycie

[vieste]

Nie dołuj się tak kobieto!! Przecież to dopiero 30-stka!! ja w tym wieku zaczełam nowe życie. Po prostu musisz jakoś mądrze to zaplanować,idz na jakiś kurs który najbardziej ci odpowiada,podejmi j jakąś pracę(zakładam że znasz choć trochę język ) jeżeli nie to jest to pierwsza rzecz którą musisz zrobić , bo wiesz że bez znajomości języka to nawet ulicy ci nie dadzą pozamiatać! Wiem co mówię bo przechodziłam przez to sama! Ale na pewno nie siedz w domu i się nie zamartwiaj!!! AUGURI!!!

[Anessa]

Vieste
Nie myslalam nawet, ze moj post zabrzmial tak dolujaco...
Absolutnie sie nie doluje tylko mam raczej duzo wyzwan przed soba i troche sie pogubilam w tym wszystkim - jak zaczac, co zrobic najpierw i czy dam rade zupelnie sama? ale wiem, ze cos z moim zyciem musze zrobic bo dluzej ja sama nie chce byc w domu i nic konkretnego nie robic. To przygnebia a ja tak nie chce.
Rozpoczelam ten watek z nadzieja, ze jest nas wiecej w Anglii albo i gdzie indziej i ze mozemy wspolnie sie wspierac w naszych dazeniach do celow i do wziecia spraw w nasze rece.
Nadzieje mam caly czas, ze ktoras z was ma podobne postanowienia jak ja i chcialaby sie tu nimi podzielic i przylaczyc do mnie

[klinika]

Wydaje mi się, że życie od pewnego momentu zaczyna nabierać nieco ten przytłaczający rytm "praca-wolne". I mamy wrażenie, że czas jakoś bezpłciowo ucieka nam przez palce. Konfrontacja z marzeniami, ambicjami - rodzina, dzieci, kariera, zajęcia wolne może zdrowo zdołować. Tym bardziej za granicą rutyna nazwijmy to dorosłego życia doskwiera nieco mocniej. Mniej już ludzi znanych od lat, zaufanych, brak rodziny, samotność po prostu nas kopie po tyłkach. W końcu wrzuceni jesteśmy w nieco inny wór, w którym chciałoby się jakoś po ludzku odnaleźć i funkcjonować "normalnie".
I kiedy czytam Twojego posta, odnajduję w nim sporo analogii do własnego przypadku. Wiele jest spraw, które chciałabym zrealizować, męczy mnie fakt, że zycie zasuwa tak szybko a ja tak mało zrobiłam. I chyba to raczej generalny problem, a nie my dwie jesteśmy kosmitkami.
Zauważyłam jednak, że nie można się dać zwariować i możliwym jest cieszyć się z tego co daje nam kolejny mniej lub bardziej ciekawy dzień. Pierwsza złota zasada - nie MYŚL tylko działaj. Pamiętaj, że nie da się zrobić absolutnie wszystkiego i z niektórymi sprawami trzeba sobie dać luzu. Ale metoda małych kroczków i planu działania sprawdza się zawsze i wszędzie. Warto, a nawet trzeba mieć marzenia, ambicje. Ale kiedy nie ruszamy naszych czterech liter, żeby zbliżyć się do celu choć trochę, kończy się to jedynie niepotrzebną frustracją i złością na siebie. Czy na cały świat, który zamiast pomagać serwuje nam kolejne kłody pod nogi w osiąganiu co zamierzone.
Fajnie, że doświadczenia, które zdobyłaś, traktujesz jako cenne. Też plus za tego posta i apel do innych dziewczyn z okolic, żeby coś cennego razem tworzyć i działać. Radziłabym mocno skoncentrować się na poszukiwaniu pracy, nic tak człowieka nie dołuje i obniża właśnej wartości, jak "siedzenie i myślenie". Dalej będą pieniążki - będzie więcej opcji, które możesz realizować. Stwórz sobie plan, ale nie obciążaj się zbytnio. Małe sukcesy. Małe kroczki a mordka będzie się śmiała. I co najważniejsze - ludzie! Bez nich jak bez tlenu, na pewno sporo jest takich duszyczek, jak Ty, które mają ochote wziąć życie za rogi. Więc kobitki - wizazanki z okolic Camberley - proszę się tu ładnie do kupy zbierać i pisać do Anessy. Ja trzymam kciuki. Za siebie zresztą też, bo sama postanowiłam co nieco zmienić i niech mnie tylko ktoś spróbuje zatrzymać
Pozdrawiam.

[Rena]

Witam rowiesniczke. Mysle, ze wiek niewiele ma tu do rzeczy.

Te postanowienia brzmia bardzo gornolotnie a sprawy, ktorych dotycza to zwykla proza zycia.... wiec nie rozumiem uniesienia.

To tak jakbym ja nad swoim lozkiem powiesila sobie plakat mojej wlasnej torebki.

[klinika]

Napisane przez Rena

Witam rowiesniczke. Mysle, ze wiek niewiele ma tu do rzeczy.

Te postanowienia brzmia bardzo gornolotnie a sprawy, ktorych dotycza to zwykla proza zycia.... wiec nie rozumiem uniesienia.

To tak jakbym ja nad swoim lozkiem powiesila sobie plakat mojej wlasnej torebki.

Może i brzmią górnolotnie, ale ta proza życia to właśnie jego istotna i do spraw codziennych trzeba sobie ideologię dorobić. Żeby nie zwariować. Żeby jakoś przetrwać w tym "nudnym jak p****a mieście".

[Anessa]

Klinika - dzieki! Trzymam i za ciebie kciuki ale i tak wiem, ze poradzisz sobie, bo widze, ze super babka z Ciebie

Rena - to jest zycie jakie mam i to jest zycie jakie chce poprawic, zmienic, udoskonalic. Jezeli twoje cie satysfakcjonuje, uszczesliwia i mozesz w kazdej chwili powiedziec - nic nie chce zmienic to napisze tylko: GRATULACJE!
I ja do tego pragne dojsc wlasnymi silam i moja praca nad soba! Bo mam tylko to jedno zycie i nie chce go juz wiecej "przespac". A ze chcialabym nie byc z tym wszystkim zupelnie sama i bezradna - czy to zle?

[Rena]

Nie popadajmy w skrajnosci. Emocje takze te negatywne czemus sluza, o czyms informuja i udawanie, ze ich nie ma daje krzywy obraz rzeczywistosci.

Ja tylko zwrocilam uwage na nieadekwatnosc formy do tresci, stad przychodza do glowy mi dwie wersje - albo tresc jest inna, albo forme zle odbieram. A jak ja odbieram zobrazowalam przykladem.

[vieste]

Zawsze tak jest że jak już zaczniemy życie na emigracji to czeka nas walka o siebie i zaistnienie w nowym środowisku. Każdy kraj ma swoją mentalność która nie zawsze nam odpowiada bo zawsze powiemy że nie ma jak to w Polsce. Nieznajomość języka doprowadza do szału, człowiek jest jak kaleka. Wyprawa na zakupy to horror , nie umie się przeczytać co pisze na opakowaniu,co ludzie do ciebie mówią i czego od nas chcą. I właśnie wtedy najczęsciej podejmujemy dobre decyzje tz.uczymy się języka , zawieramy znajomości(takie swojskie klimaty),i zaczynamy normalnie żyć nie zależnie od tego ile mamy lat 30,40 lub więcej i nie pytamy się co dalej bo.... już wiemy co dalej

[klinika]

Rena - kiedy czytam posta Anessy, nie widzę tam przerostu formy nad treścią. Gdyby tak było, nie oznaczało by to nic innego, jak problem/sprawę które porusza, jest tak błahy i codzienny, że nie wymaga więszych przemyśleń. Jak dla mnie, do forumowiczek tak na prawdę skierowana jest jedynie sama końcówka wypowiedzi, gdzie szuka kontaktu. A sam początek to nic innego jak publiczne porządkowanie myśli. Które czemuś w końcu służy. I nie uważam też, że to, nad czym się Anessa zastanawia czy też postanawia jest tak oczywiste, że nie warte komentarza. Z właśnego doświadczenia plus obserwacji ludzi zwłaszcza żyjących za granicą wiem, że rutyna i brak organizacji, celów do których się zdecydowanie zmierza, potrafi naprawę odbierać chęci do życia. Można porównać całe te dywagacje do wiszącej na ścianie podobizny torebki, ale problem jest problemem. Waga nie ma znaczenia, ale jego istota. Wiadomo, że emocje o zabarwieniu negatywnym tak na prawdę uczą nas żyć, bo dają porównaniei powody żeby cieszyć się później z ich lekcji. PÓŹNIEJ. Ale trywializowanie akurat niczego nie rozwiązuje. Ważne, że dziewczyna chce podjąć kroki, żeby z tym walczyć.
Możliwe, że potrafisz tego typu rozterki potraktować z dużym dystansem i mądrością, czego gratuluję. Albo na przykład ich nie masz, bo szybko wyciągasz wnioski i idziesz do przodu wzbogacona o negatywne doświadczenia.
Tylko że czasami nawet i klasyczna nuda potrafi dla kogoś oznaczać koniec świata.

A jeszcze jedno - bo tu jakoś tak pogrzebowo trąca. Nie odbieram głownego posta jako jakiegoś dramatyzowania, wręcz przeciwnie. Kilka motywujących kopniaków w tyłek, o które poniekąd prosi Anessa i po sprawie. Ruszy maszyna po szynach.

[Daenerys]

Mozna napisac, ze czuje sie podobnie. Mieszkam w Anglii i mimo, ze mam licencjat, jest on tutaj wazny tyle co nic - mianowicie filologia angielska, nauczycielka byc nie chce, wiec jedyny plus, ze jezyk umiem.

Dlatego postanowilam cos z tym zrobic. Od wrzesnia zaczynam szkole. Tzw foundation year, rok zerowy, potem moge, a nie musze isc na studia, ale mam juz duzo latwiej.
Poza tym dzis znalazlam ciekawy artykul na onecie, polecam:

http://wiadomosci.onet.pl/1963401,28...adomosceu.html

W związku z nadchodzącym tygodniem edukacji dla dorosłych - Adult Learners' Week, The Careers Advice Service zachęca Polaków do poprawienia ich kwalifikacji zawodowych i wykorzystania ich potencjału, informuje londynek.net.

Wielu Polaków mieszkających w Wielkiej Brytanii pracuje znacznie poniżej ich kwalifikacji zawodowych i wykształcenia. Pokazują to min. wyniki badań przeprowadzone przez PBI w zeszłym roku. Wskazują one, że ponad 40 proc. Polaków przebywających na Wyspach ma wyższe wykształcenie.

Adult Learners’ Week 2009 będzie miał miejsce od 9 do 15 maja 2009. Cała akcja wspierana jest przez The Careers Advice Service, który zapewnia doradztwo zawodowe dla Polaków mieszkających w Wielkiej Brytanii. Infolinia The Careers Advice Service pozwala Polakom porozmawiać z doradcą zawodowym po polsku i uzyskać informacje na temat różnorodnych kursów, od nauki angielskiego po kursy zawodowe.

Polska infolinia The Careers Advice Service czynna jest od poniedziałku do piątku, w godzinach od 9.00 do 17.00 pod bezpłatnym numerem telefonu: 0800 093 1114

The Careers Advice to program rządowy stworzony w celu wyrównania szans dla nowoprzybyłych emigrantów.

Więcej informacji na temat tygodnia szkoleń znajdziecie na stronie Adult Learners' week 2009.

[Anessa]

Daenerys - mamy cos wspolnego Moj TZ tez jest Wlochem.

Dzieki za linka, taka informacja przyda sie na pewno! Dzis wlasnie wyszukuje rozne strony na temat kursow on line albo taki krotkich, wlasnie dla doroslych. Oczywiscie caly czas temat - turystyka. I chyba na poczatek podejme sie kursu on line dotyczacego programu rezerwacji Amadeus. Zawsze to juz jakas umiejetnosc
A twoj kurs czego dokladnie dotyczy? Szczesciara z ciebie z tym angielskim. Ja jestem samoukiem. Tak jak i wloskiego tak i angielskiego ucze sie sama, choc przyzam szczerze, ze wloski traktuje jako moj drugi jezyk a nawet pierwszy przed polskim, bo tylko po wlosku gadam sobie z TZem. Angielska gramatyka mnie dobija, no i wylapac slowko, ktorego sie nie rozumie i chce poszukac w slowniku... to makabra Nigdy nie znajde tego czego szukam.
Dlatego jest mi trudno przyswoic nowe slownictwo... Ech...

[Daenerys]

Napisane przez Anessa

Daenerys - mamy cos wspolnego Moj TZ tez jest Wlochem.

Dzieki za linka, taka informacja przyda sie na pewno! Dzis wlasnie wyszukuje rozne strony na temat kursow on line albo taki krotkich, wlasnie dla doroslych. Oczywiscie caly czas temat - turystyka. I chyba na poczatek podejme sie kursu on line dotyczacego programu rezerwacji Amadeus. Zawsze to juz jakas umiejetnosc
A twoj kurs czego dokladnie dotyczy? Szczesciara z ciebie z tym angielskim. Ja jestem samoukiem. Tak jak i wloskiego tak i angielskiego ucze sie sama, choc przyzam szczerze, ze wloski traktuje jako moj drugi jezyk a nawet pierwszy przed polskim, bo tylko po wlosku gadam sobie z TZem. Angielska gramatyka mnie dobija, no i wylapac slowko, ktorego sie nie rozumie i chce poszukac w slowniku... to makabra Nigdy nie znajde tego czego szukam.
Dlatego jest mi trudno przyswoic nowe slownictwo... Ech...

A ja na odwrot musze uczyc sie wloskiego, bo bez tego ani rusz jesli chce porozmawiac z rodzina i przyjaciolmi TZ.

Moj kurs ma do wyboru rozne przedmioty i ja wybieram business, economics i social science. Potem moge kontynuowac nauke na tym samym uniwersytecie, ale juz na studiach na praktycznie kazdym kierunku, moge tez wybrac inny uniwersytet i na pewno bedzie mi latwiej sie tam dostac.
Wybralam Foundation Year a nie studia od razu, bo trwa tylko rok, placi sie mniej, ma po tym sie jakis tam dyplom no i moge, a nie musze isc na studia. Chce sie wdrozyc w tutejszy system nauczania, ale nie do konca pewna jeszcze jestem co dokladnie chce studiowac, stad tez taki wybor.

[Anessa]

Witam w deszczowy dzien

Zakupilam dzis wage, zeby miec na wodzy kilogramy i wybralam sie na 30 min. spacerek - dluzej sie nie dalo ze wzgledu na to deszczysko

Kombinuje tez z Weight Watchers. Moze sie zapisze i wtedy latwiej bedzie mi sie kontrolowac? Hmm... Mam czas do srody, wtedy bedzie pierwsze spotkanie w tym miesiacu, niedaleko mnie.

Z Amadeusem, tym kursem, na razie musze sie wstrzymac Mam za slaby internet i jakos musze przekonac TZa, zebysmy wykupili wiekszy przeplyw ale on nie za bardzo chce... Hmm... Urobimy, urobimy...

Co myslicie o kursach robionych w domu? On-line? Zastanawiam sie nad turystyka caly czas. Pod koniec kursu i tak trzeba zdac egzamin i ma sie dyplom ale boje sie, ze nie podolam z samodyscyplina. To zawsze byla moja pieta Achillesowa.
Z drugiej strony, jesli czegos nie zrozumiem zawsze spokojnie moge poszukac w internecie i slowniku, bez stresu, ze nie zdaze zapisac potrzebnego slowka.
Czy ktoras z was korzystala z jakiegokolwiek kursu Home Learning College? albo z Open Study College? Jesli tak to ciekawa jestem waszych opinii na ich temat, bo sporo sobie zycza a nie chce "wdepnac". Wydaja sie jednak dosyc wiarygodni, wiec mocno sie zastanawiam, ktory z nich wybrac.

[Daenerys]

Witam

A patrzylas moze na Twoje lokalne college i co one oferuja?
Ja tak znalazlam w zeszlym roku bardoz dobry kurs wloskiego wlasnie.
Poza tym wiele collegow oferuje bezplatne kursy angielskiego, wielu moich znajomych uczeszczalo na takie.
Druga rzecz: czy masz wyrobione dokumenty do Home Office? (workers registration certifcate) to bardzo wazne, a nie kazdy o tym wie.

[OYE]

Witam!
Nie mieszkam w Angli ale calkowicie wiem o co ci chodzi.
U mnie 30 tez bardzo blisko bo juz za pare miesiecy
Zart oczywiscie az tak bardzo zalamana nie jestem ale......
Przy takich urodzinach czlowiek robi bilans swojego zycia. Jaki tryb zycia prowadzi, jaki chce prowadzic, co osiagna, co jeszcze chce osiagnac itd itd itd
Ja tez postanowilam ze na 30 urodziny bede w najlepszej fizycznej formie swojego zycia. Juz od 6 miesiecy pracuje nad soboa i rezultaty sa wspaniale. I tez postanowilam zmienic tryb zycia mojej rodziny, odzywianie i ruch i zajecia.
Mam wspaniala prace i kariera caly czas sie rozwija ale niestety nie mam magistra. Takze tez postanowilam ze przed 40 zrobie magistra.

Takze trzymam mocno za ciebie kciuki! Pozdrawiam.

[Anessa]

Napisane przez Daenerys

Witam

A patrzylas moze na Twoje lokalne college i co one oferuja?
Ja tak znalazlam w zeszlym roku bardoz dobry kurs wloskiego wlasnie.
Poza tym wiele collegow oferuje bezplatne kursy angielskiego, wielu moich znajomych uczeszczalo na takie.
Druga rzecz: czy masz wyrobione dokumenty do Home Office? (workers registration certifcate) to bardzo wazne, a nie kazdy o tym wie.

Tak, juz patrzylam i znalazlam angielski za darmo. W najblizszym czasie sie tam wybiore, zeby dowiedziec sie wiecej szczegolow.
Mam HO a dlaczego jest on potrzebny?

Napisane przez OYE

Witam!
Nie mieszkam w Angli ale calkowicie wiem o co ci chodzi.
U mnie 30 tez bardzo blisko bo juz za pare miesiecy
Zart oczywiscie az tak bardzo zalamana nie jestem ale......
Przy takich urodzinach czlowiek robi bilans swojego zycia. Jaki tryb zycia prowadzi, jaki chce prowadzic, co osiagna, co jeszcze chce osiagnac itd itd itd
Ja tez postanowilam ze na 30 urodziny bede w najlepszej fizycznej formie swojego zycia. Juz od 6 miesiecy pracuje nad soboa i rezultaty sa wspaniale. I tez postanowilam zmienic tryb zycia mojej rodziny, odzywianie i ruch i zajecia.
Mam wspaniala prace i kariera caly czas sie rozwija ale niestety nie mam magistra. Takze tez postanowilam ze przed 40 zrobie magistra.

Takze trzymam mocno za ciebie kciuki! Pozdrawiam.

Witaj OYE! Ciesze sie, ze mnie rozumiesz i gratuluje rezultatow ze zmian! Informuj nas o postepach!

Ja juz zapisana na WW, od jutra zaczynam liczenie punktow i jutro tez mam do zaliczenia test z angielskiego, bo to ostatni dzwonek na kurs wiosenny w moim miasteczku. Zaczelam tez... chodzic. Autobusy omijam. Wypozyczylam sobie przewodnik po okolicach i trasy spacerowe, to je przestudiuje i w droge!
Czuje sie coraz lepiej!
A wczoraj TZ mi powiedzial:"Bedziesz wspaniala mama" - moze i staranka zaczniemy wczesniej ??!!

[Daenerys]

Jest to potrzebne do ubiegania sie o zasilki - benefity. Wlasnie niedawno czytalam na onecie.
Bez tego ani rusz, wszedzie wymagaja.
Wiem bo sama szukam wlasnie pracy i ubiegam sie o zasilki.
Zwlaszcza jesli bedziesz miala dzidziusia to wazne jest bo mozesz dosc duzo pieniedzy dostac.
Wiem bo moja znajoma mieszkajaca w Anglii ma dzidzie i otrzymuje zasilki.
Zalezy w jakiej sytuacji materialnej jestes, ale jesli zalezaloby Ci na tych benefitach to dostaniesz je jesli masz jakas tam ilosc czasu przepracowana w Anglii, niestety nie wiem ile. Wiem ze do zasilku o prace wystarczy rok.

[desti]

Anessa ja mialam podobne dylematy... i podobna historie... studia przerywalam pare razy ... szukalam swojego miejsca na swiecie i w koncu znalazlam... i jak juz sie zadomowilam to majac 28 lat poszlam do szkoly... nie na studia bo nie znalzlam nic co by mnie zaciekawilo ale wybralam wysza szkole zawodowa (3lata) ... w tym roku mam egzaminy... pierwsze praktyczne juz za pare dni ... i choc chwilami padam na ryjek i najchetniej schowalabym przed wszystkimi to nie zaluje tego kroku... na nauke nigdy nie jest za pozno ... a 30 gdzies w miedzy czasie stuknela... nawet mnie to za bardzo nie ruszylo... w koncu mamy tyle lat na ile sie czujemy

[diva vel olo]

a ja mam juz 30 i dziecko odpada,maz na studiach medycznych,ja tez sie ucze,mam plany na przyszlosc jasno ustalone-studia meza,przeprowadzka,moje studia(i co z tego ze bede miala te 30-kilka)przeciez pracujemy do 60,praktyka meza,duzy dom,podroze...jak bedzie zobaczymy!

[Daenerys]

Napisane przez diva vel olo

a ja mam juz 30 i dziecko odpada,maz na studiach medycznych,ja tez sie ucze,mam plany na przyszlosc jasno ustalone-studia meza,przeprowadzka,moje studia(i co z tego ze bede miala te 30-kilka)przeciez pracujemy do 60,praktyka meza,duzy dom,podroze...jak bedzie zobaczymy!

Ja mam dokladnie takie same mysli ze studiami. Tez skoncze je troche po 30, ale przeciez przede mna nastepne 30 lat. Wiec sie nie martwie.

[diva vel olo]

oye napisala:
Mam wspaniala prace i kariera caly czas sie rozwija ale niestety nie mam magistra. Takze tez postanowilam ze przed 40 zrobie magistra.
"i tu jest wilk pogrzebany"teraz mi sie wszystko przejasnilo skad te "ataki" ale ja ugodowa kobieta byc,i sie nie giewac!

[OYE]

Napisane przez diva vel olo

oye napisala:
Mam wspaniala prace i kariera caly czas sie rozwija ale niestety nie mam magistra. Takze tez postanowilam ze przed 40 zrobie magistra.
"i tu jest wilk pogrzebany"teraz mi sie wszystko przejasnilo skad te "ataki" ale ja ugodowa kobieta byc,i sie nie giewac!

hmmmmmmmm jak jestes w stanach to z pewnoscia slyszalas o tym ze pierw jest bachelor a pozniej dopiero robisz magistra - a ze moja kariera rozwija sie blyskawicznie plus maz dziecko podroze, magister moze poczekac, a juz nawet nie wpomne o tym ze jak chesz zrobic MBA w top uczelniach to 7 lat praktyki to minimum
ale wybaczam - wiem ze w szkole kosmetycznej nic nikt o takich sprawach nie wsp[omina

[diva vel olo]

jaka szkola kosmetyczna?nie rozumiem cos ci sie przysnilo...skas to wyczasnela?ja proponuje juz sie polozyc!no tak,mozesz sie zlaski swojej wytlumaczyc skad taka wiadomosc wzielas?

[OYE]

Napisane przez diva vel olo

jaka szkola kosmetyczna?nie rozumiem cos ci sie przysnilo...skas to wyczasnela?ja proponuje juz sie polozyc!no tak,mozesz sie zlaski swojej wytlumaczyc skad taka wiadomosc wzielas?

no coz zmienilas wiele swoich wypoiwiedzi ale ja je czytalam pare dni temu

z dziecmi nie rozmawiam zegnam!

[diva vel olo]

o pierwsze slysze,a gdzie niby czytalas?he?jak sie cos mowi to trzeba podac fakty,udokumentowac?niepr awdasz?troszke szacunku prosze