Fobia spoleczna?

[marcia0024]

Hej. Powiedzcie mi czy takie zachowania moga wskazywac na fobie spoleczna.. ?
Nie potrafie wykonac telefonu np. aby zalatwic jakas wazna sprawe gdy ktos jest w moim otoczeniu, musze byc calkowicie sama, rzecz jasna wczesniej obmyslam sobie co mam powiedziec w czasie rozmowy, nie potrafie wykonac spontanicznego telefonu.
Na uczelni rozmawiam jedynie z bliska kolezanka, osoby z uczelni z poczatku chcialy nawiazac ze mna kontakt, ale moje wypowiedzi byly zawsze bardzo lakoniczne.. nie potrafie swobodnie prowadzic rozmowy, a co najlepsze nie wiem jak to jest.. ale czasem mam tez tak , ze poznaje osobe i zaczynam z nia swobodnie rozmawiac jestem soba, a przy innych ( tak jak to napisalam np osob z uczelni) jestem calkowicie zamknieta w sobie osoba, nie umiejaca ulozyc skladnej odpowiedzi w ich otoczeniu... Przy osobach ktore dobrze znam uchodze za osobe wesola, z ktora mozna porozmawiac swobodnie o wszystkim.

[Bananalama]

Napisane przez marcia0024

Hej. Powiedzcie mi czy takie zachowania moga wskazywac na fobie spoleczna.. ?
Nie potrafie wykonac telefonu np. aby zalatwic jakas wazna sprawe gdy ktos jest w moim otoczeniu, musze byc calkowicie sama, rzecz jasna wczesniej obmyslam sobie co mam powiedziec w czasie rozmowy, nie potrafie wykonac spontanicznego telefonu.
Na uczelni rozmawiam jedynie z bliska kolezanka, osoby z uczelni z poczatku chcialy nawiazac ze mna kontakt, ale moje wypowiedzi byly zawsze bardzo lakoniczne.. nie potrafie swobodnie prowadzic rozmowy, a co najlepsze nie wiem jak to jest.. ale czasem mam tez tak , ze poznaje osobe i zaczynam z nia swobodnie rozmawiac jestem soba, a przy innych ( tak jak to napisalam np osob z uczelni) jestem calkowicie zamknieta w sobie osoba, nie umiejaca ulozyc skladnej odpowiedzi w ich otoczeniu... Przy osobach ktore dobrze znam uchodze za osobe wesola, z ktora mozna porozmawiac swobodnie o wszystkim.

Według mnie jesteś po prostu bardzo nieśmiała, skryta i zamknięta w sobie

[Harmonija]

Co do telefonu to mam identycznie. Boję się go panicznie, nie jestem w stanie odebrać ani wykonać telefonu jeżeli osoby w miarę nie znam. Przy kimś też nie potrafię rozmawiać. Plącze mi się język, dostaję zimnych potów i zwyczajnie po rozmowie nie pamiętam co mi ktoś mówił. Z tego co czytałam jest to jeden z objawów fobii społecznej. Staram się nad tym pracować ale jest ciężko. Może kiedyś...

[anjuta]

Napisane przez marcia0024

Hej. Powiedzcie mi czy takie zachowania moga wskazywac na fobie spoleczna.. ?
Nie potrafie wykonac telefonu np. aby zalatwic jakas wazna sprawe gdy ktos jest w moim otoczeniu, musze byc calkowicie sama, rzecz jasna wczesniej obmyslam sobie co mam powiedziec w czasie rozmowy, nie potrafie wykonac spontanicznego telefonu.
Na uczelni rozmawiam jedynie z bliska kolezanka, osoby z uczelni z poczatku chcialy nawiazac ze mna kontakt, ale moje wypowiedzi byly zawsze bardzo lakoniczne.. nie potrafie swobodnie prowadzic rozmowy, a co najlepsze nie wiem jak to jest.. ale czasem mam tez tak , ze poznaje osobe i zaczynam z nia swobodnie rozmawiac jestem soba, a przy innych ( tak jak to napisalam np osob z uczelni) jestem calkowicie zamknieta w sobie osoba, nie umiejaca ulozyc skladnej odpowiedzi w ich otoczeniu... Przy osobach ktore dobrze znam uchodze za osobe wesola, z ktora mozna porozmawiac swobodnie o wszystkim.

a zamierzasz coś z tym zrobić?

[marcia0024]

Chcialabym wyeliminowac u siebie ten lek. Probuje, probuje ale nie wychodzi .. ostatnio u TZ odebralam telefon bo nikt nie mogl podejsc w tamtej chwili ( co bylo juz dla mnie wielkim stresem, serce walilo niesamowicie), ale z rozmowy nic nie pamietalam, wiem tylko , ze jakas kobieta dzwonila z oferta .. a to co mowila jeszcze, nie bylam sobie w stanie przypomniec.

[anjuta]

terapia szokowa: idź na 3 dni do call center
Też tak kiesyś miałam, a potem życie mnie zmusiło do używania telefonu przy ludziach, rozmawiania z zupełnie obcymi osobami, z poczatku było cięzko, potem coraz lepiej, ale do dziś jak mam kila spraw do załatwienia, to wypisuję na kartce, żeby o niczym nie zapomnieć i musieć dzwonic po raz drugi.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Na forum kiedyś nawet temat był: nienawidzę rozmawiać przez telefon :d

Ja nie lubię, bardzo.

Ale nie, to raczej u Ciebie nieśmiałośc, może brak pewności siebie, ale nie fobia

[tipsiara]

Przez telefon nie cierpie rozmawiać, chociaz ma jeden plus, gdy nie mam ochoty na rozmowę ,poprostu wciskam magiczny guziczek

Nie przejmuj się tak, nie stresuj, walcz z tym.

[Paprotka_]

Napisane przez Harmonija

Co do telefonu to mam identycznie. Boję się go panicznie, nie jestem w stanie odebrać ani wykonać telefonu jeżeli osoby w miarę nie znam. Przy kimś też nie potrafię rozmawiać. Plącze mi się język, dostaję zimnych potów i zwyczajnie po rozmowie nie pamiętam co mi ktoś mówił. Z tego co czytałam jest to jeden z objawów fobii społecznej. Staram się nad tym pracować ale jest ciężko. Może kiedyś...

Miałam identycznie. Pomogła mi praca w Call Centre. Rozmawiac przez telefon nie lubię do dziś, ale przynajmniej jestem w stanie normalnie przeprowadzić rozmowę.

[rochelle_]

Cześć
Z rozmowami przed telefon mam identycznie, jak nie znam, to zwykle nie odbieram A czasem nawet jak znam, to nie odbieram, jeśli w pobliżu jest za dużo osób. No tak już mam i nie zamierzam iść do call center, żeby się z tego wyleczyć.

Wydaje mi się, że tak jak już napisały dziewczyny, jesteś nieśmiała. Nie martw się, nie wszyscy muszą Cię kochać, a osoby, które już się do Ciebie zbliżą, w zupełności Ci wystarczą

[Abuuu]

Autorce i innym osobom podejrzewającym u siebie fobię społeczną polecam ten test (po angielsku,w razie czego można przepuścić przez tłumacza google):
http://www.socialanxietysupport.com/disorder/liebowitz/
A tak BTW, to fobia społeczna nie łączy się np. ze skrytością: jakieś pół roku (rok?) temu miałam w tym teście z 80 pkt, teraz 50 (musiałam się pochwalić jakoś udało mi się uporać z tymi głupimi obsesjami, ale wymarzonym wynikiem byłoby dla mnie ok. 20) a skryta jak byłam, tak jestem.

[JanePanzram]

jest to nieśmiałość połączona z perfekcjonizmem. Przy czym to perfekcjonizm powoduje tą nieśmiałość.

Nie odzywasz się do osób w grupie początkowo - bo tak chcesz dobrze wypaść, że wolisz nawet nie próbować, "bo co to będzie, jak wypadnę źle" czy też "co to będzie, jak mnie ta osoba odrzuci". A do tych, których dobrze już znasz - zachowujesz się naturalniej, bo i wiesz już na czym stoisz.

Perfekcjonizm spowoduje, że w przyszłości będziesz świetnym pracownikiem, to pewne. Jednak obecnie staje ci to kością w gardle jak przychodzi kogoś poznać.

Z wiekiem ten twój strach będzie malał - zobaczysz, że nie trzeba być idealnym człowiekiem i też cię ludzie polubią. Jeszcze potem się przekonasz, że możesz i cyrki i dziwactwa odstawiać - a też cię będą lubili I w ten sposób stopniowo nieśmiałość przejdzie.

By to szybciej zwalczyć, po prostu by się przydało, żebyś siebie zaakceptowała. A przy tym uważnie obserwowała różnych klasowych urwipołciów czy dziwaków, czy innych postrzeleńców - obserwacja tego, że oni głupoty wyczyniają, nie zachowują się zawsze "jak trzeba", nie zawsze wiedzą, jak się zachować i robią idioctwa - a przy tym nadal są akceptowani - da ci ważną naukę. Że nie trzeba zawsze wiedzieć, jak się zachować. Czasami możesz tego nie wiedzieć. Im więcej obserwacji poczynisz, tym większą będziesz miała tego świadomość.

aby zalatwic jakas wazna sprawe gdy ktos jest w moim otoczeniu, musze byc calkowicie sama, rzecz jasna wczesniej obmyslam sobie co mam powiedziec w czasie rozmowy, nie potrafie wykonac spontanicznego telefonu

ha! Przypominam sobie pewną sytuację, bo miałam te same zachowania co ty. Mianowicie jechałam raz autobusem i zobaczyłam w nim człowieka, który wyglądał jak taki, który był na porozklejanych po mieście podobiznach poszukiwanego gwałciciela (kiedyś takie coś się zdarzało widocznie, że takie "listy gończe" po mieście rozklejali, to dawno było). Zdobyłam się na odwagę i poszłam na pocztę, coby zadzwonić na policję!
To była kompletna katastrofa! Ani nie wiedziałam, co mam temu dyżurnemu pod 997 powiedzieć (nie umiałam nawet powiedzieć, wysłowić się, że chcę zgłosić człowieka z tychże plakatów), a jak się zacięłam, to przez bite pięć minut zdania nie mogłam zacząć. W słuchawce cisza...... okazało się, że dyżurny słuchawkę po prostu odwiesił, coby tych stęków nie słuchać, ale się skubaniutki nie rozłączył. Więc stękałam tak sobie w próżnię przez 5 minut
Mówiąc w skrócie: takich jak ty osób, co nie mogą się odblokować, jak przychodzi do rozmowy powiedzmy to "służbowej" - nie jest tak mało Nie jesteś sama

[cholernarejestracja]

Napisane przez Abuuu

Autorce i innym osobom podejrzewającym u siebie fobię społeczną polecam ten test (po angielsku,w razie czego można przepuścić przez tłumacza google):
http://www.socialanxietysupport.com/disorder/liebowitz/
A tak BTW, to fobia społeczna nie łączy się np. ze skrytością: jakieś pół roku (rok?) temu miałam w tym teście z 80 pkt, teraz 50 (musiałam się pochwalić jakoś udało mi się uporać z tymi głupimi obsesjami, ale wymarzonym wynikiem byłoby dla mnie ok. 20) a skryta jak byłam, tak jestem.

Abu, nie sugeruj się tym testem, te normy podane są dla Amerykanów - nie były prowadzone badania na gruncie polskim. Jak ten test robi się wśród polskich studentów, to większość ma ok. 40-60, i wcale nie są to ludzie opisujący siebie jako nieśmiałych, fobicznych (sprawdzane na studentach krakowskich różnych uczelni).

Więc jeżeli chcesz dążyć do tej 20 to dąż, ale nie dlatego, że w teście jest taka skala, tylko żeby się czuć lepiej bo poważnie - nie można tej skali odnosić do Polaków ani żadnej innej kultury poza amerykańską.