Ankieta - Czy współczesne mamy chętnie chrzczą swoje dzieci?

[TOMORROW]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;35466801]Wszystkiego dobrego musisz nauczyć dziecko osobiście. Religia niczego nie załatwi.[/QUOTE]

ma się rozumieć, ale zawsze to jakaś pomoc-tak na przykładach konkretnych
jak byłam mała, miałam taką mini biblię z obrazkami dla dzieci i tam były krótkie biblijne historyjki z morałami i tak bym przedstawiała niektóre rzeczy swojemu dziecku

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez TOMORROW

ma się rozumieć, ale zawsze to jakaś pomoc-tak na przykładach konkretnych
jak byłam mała, miałam taką mini biblię z obrazkami dla dzieci i tam były krótkie biblijne historyjki z morałami i tak bym przedstawiała niektóre rzeczy swojemu dziecku

Oczywiście rób jak chcesz, ale dla mnie to jest bardzo wybiórcze podejście do tematu. Kilka opowiastek z Bibli to nie jest całokształt tej religii i pomija bardzo wiele istotnych kwestii. Tak naprawdę w każdej religii znajdzie sie coś obiektywnie dobrego. Ale kto wspomni dziecku, że wkurzony Jezus sprał handlarzy batem? Kto wpadnie na to, że Jahwe wywołując potop musiałby utopić tysiące ludzi? Albo plagi egipskie. Zabijajmy dzieci tylko dlatego, że są pierworodne. Gdybyś przeczytała dziecku kilka ważniejszych fragmentów Starego Testamentu, zapewne miałoby koszmary po nocach.
To zawsze będzie tak, że sama wybierasz przykłady i mówisz co jest dobre a co złe. Moralność nie wynika z religii.

[keine_angst]

Chleba i wina może też unikajmy, bo to przecież katolickie symbole

Popieram kwiatek 101 Jest śnieg = jest żywa choinka. Jest Kevin, cała rodzina w jednym miejscu. Jest dobrze. Nie uważam tego za hipokryzję, ale cóż, żyjemy w wolnej Polsce, każdy ma prawo do własnej opinii.

[201611241302]

Nie ochrzczę I wolałabym, aby nie miało nic wspólnego z kościołem katolickim, ale nie potępię jeśli wybierze inaczej.

[mmm3m]

Napisane przez keine_angst

Chleba i wina może też unikajmy, bo to przecież katolickie symbole

Popieram kwiatek 101 Jest śnieg = jest żywa choinka. Jest Kevin, cała rodzina w jednym miejscu. Jest dobrze. Nie uważam tego za hipokryzję, ale cóż, żyjemy w wolnej Polsce, każdy ma prawo do własnej opinii.

Czasami wątpię, szczególnie tutaj na forum ludzie wiedzą lepiej i się wykłócają nie dając innym żyć po swojemu - bo przecież nie mają racji albo są głupkami.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez mmm3m

Czasami wątpię, szczególnie tutaj na forum ludzie wiedzą lepiej i się wykłócają nie dając innym żyć po swojemu - bo przecież nie mają racji albo są głupkami.

Nie przesadzajmy też w drugą stronę. To forum publiczne. Przez to medium nikt nikomu nie jest w stanie narzucić sposobu życia. Siłą rzeczy jedyne co tu robimy to wyrażanie opinii

[nestelle]

Witam,czytam z zaciekawieniem.....
Moim zdaniem odpowiedzi na to pytanie powinny udzielać tylko dziewczyny,które są już matkami i podjęły już jakąkolwiek decyzję...
Inaczej dyskusja ta jest czysto teoretyczna a`la co by było gdyby....

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez nestelle

Witam,czytam z zaciekawieniem.....
Moim zdaniem odpowiedzi na to pytanie powinny udzielać tylko dziewczyny,które są już matkami i podjęły już jakąkolwiek decyzję...
Inaczej dyskusja ta jest czysto teoretyczna a`la co by było gdyby....

Do tego wątek musiałby być chyba w podforum dla matek.

[katakumba]

Nie potrafię zrozumieć jak dorosla osoba chrzci dziecko li tylko dlatego że sie boi reakcji rodziny

[Mustique]

Napisane przez katakumba

Nie potrafię zrozumieć jak dorosla osoba chrzci dziecko li tylko dlatego że sie boi reakcji rodziny

a niestety tak jest na tym świecie.. nie musze siegać daleko...

[agnyska81]

Widzę, że autorka zbanowana, a szkoda, bo miałam do niej pytanie , ale może kto inny będzie wiedział. Tak mi wczoraj wpadło do głowy: jak ktoś ochrzści dziecko w niebiezpieczeństwie śmierci, dziecko będzie żyć, to czy ten chrzest jest jakoś powtarzany z dochowaniem formalności? Czy taka osoba ma chrzestnych?

I jeszcze inna kwestia: obydwoje rodzice chrzestni umierają bądź składają apostazję. Nie wybiera się chyba nowych? To wychodzi na to, że oni tylko symbolicznie są potrzebni (tak, wiem, mają pomagać wychowywać dziecko w wierze, ale chyba mało kto o tym pamięta i realizuje), czy jakoś załatwia się nowych w kościele?

A może ktoś wie jak sprawa chrztu i rodziców chrzestnych wygląda w innych krajach, np. takich, gdzie działają misjonarze?

Wątek może nie do końca odpowiedni, ale może nikt mnie nie pogoni

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Wiem, że nic się nie dzieje gdy rodzic chrzestny zostaje apostatą.

[Kallinna]

Napisane przez Ineczka33

Nie wszyscy jednak wymiękają na ostatnich metrach
U mnie było tak, że pierwsze ochrzciłam, bo czułam, że powinnam, bo babcia i takie tam

Z biegiem lat mój ateizm się umacniał, więc drugiego nie ochrzciliśmy. .

Jestem w podobnej sytuacji, pierwsze ochrzczone, drugie trzyletnie nie, i czasem sobie nie radzę. Ta ciągła presja jaką czuję jest nie do zniesienia. Moi rodzice nie są w stanie tego zaakceptować. Są bardzo religijni (kiedyś też byłam) i dla nich to jakby był koniec świata, zamknięcie dziecku drogi do Boga, narażanie go na nieszczęścia, itp. Czasem słyszałam od nich "Zrób to, błagam, zanim będzie za późno". Nie mówiąc o tym, że podwyższone ciśnienie mamy i ból serca taty to podobno efekt stresu, jaki im funduję swoją decyzją.

---------- Dopisano o 22:46 ---------- Poprzedni post napisano o 22:39 ----------

Napisane przez katakumba

Nie potrafię zrozumieć jak dorosla osoba chrzci dziecko li tylko dlatego że sie boi reakcji rodziny

Wiesz, to nie takie proste. Myślę, że bardzo dużo rzeczy robimy ze względu na reakcję rodziny. Myślę tu o rodzicach. Żeby ich nie zranić, żeby im ciśnienie nie skoczyło, żeby dali święty spokój. Tak, to głupie, ale nie znam chyba żadnej rodziny wśród bliskich znajomych, w której nie byłoby jakichś toksycznych elementów w relacjach dorosłe dzieci - ich rodzice. Najzabawniejsze, że to sobie człowiek uświadamia, jak już jest trochę starszy... Ja moim nieochrzczeniem drugiego dziecka niemal naraziłam się na zerwanie kontaktów z tatą i ciągłe cierpienie, jakie widzę w oczach mamy. To strasznie trudne, gdy rodzice nie pozwalają dorosłym dzieciom iść własną drogą.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez Kallinna

Jestem w podobnej sytuacji, pierwsze ochrzczone, drugie trzyletnie nie, i czasem sobie nie radzę. Ta ciągła presja jaką czuję jest nie do zniesienia. Moi rodzice nie są w stanie tego zaakceptować. Są bardzo religijni (kiedyś też byłam) i dla nich to jakby był koniec świata, zamknięcie dziecku drogi do Boga, narażanie go na nieszczęścia, itp. Czasem słyszałam od nich "Zrób to, błagam, zanim będzie za późno". Nie mówiąc o tym, że podwyższone ciśnienie mamy i ból serca taty to podobno efekt stresu, jaki im funduję swoją decyzją.

Zapytaj może swoich rodziców czy ich zdaniem nieochrzczone dzieci idą do piekła, czy dzieci niechrześcijańskie idą do piekła. Zastanawiam się co tacy ludzie mogą myśleć na ten temat

[Chatul]

Napisane przez Kallinna

Czasem słyszałam od nich "Zrób to, błagam, zanim będzie za późno". Nie mówiąc o tym, że podwyższone ciśnienie mamy i ból serca taty to podobno efekt stresu, jaki im funduję swoją decyzją.

Współczuję, bo sytuacja nie jest miła i przyjemna… Na Twoim miejscu pewnie powiedziałabym rodzicom coś w stylu: „Nie ochrzczę dziecka, podjęłam już decyzję. Ja na Was niczego nie wymuszam, więc i Wy nie wymuszajcie niczego na mnie. Przestańcie też mi wmawiać, że Wasze problemy z ciśnieniem i ból serca, to moja wina. Mam dość presji, którą na mnie wywieracie, to jest toksyczne. Nie życzę sobie żadnych emocjonalnych szantaży”. Jeśli rodzice nie są z tych, którym nie przemówisz, to powinni w końcu zrozumieć. Mam nadzieję, że uda Ci się jakoś dogadać z rodzicami

[asioollka]

Napisane przez Kallinna

Jestem w podobnej sytuacji, pierwsze ochrzczone, drugie trzyletnie nie, i czasem sobie nie radzę. Ta ciągła presja jaką czuję jest nie do zniesienia. Moi rodzice nie są w stanie tego zaakceptować. Są bardzo religijni (kiedyś też byłam) i dla nich to jakby był koniec świata, zamknięcie dziecku drogi do Boga, narażanie go na nieszczęścia, itp. Czasem słyszałam od nich "Zrób to, błagam, zanim będzie za późno". Nie mówiąc o tym, że podwyższone ciśnienie mamy i ból serca taty to podobno efekt stresu, jaki im funduję swoją decyzją.

Z ciekawości - dlaczego pierwsze dziecko ochrzciłaś, a drugiego nie?

[katakumba]

Napisane przez Kallinna

Jestem w podobnej sytuacji, pierwsze ochrzczone, drugie trzyletnie nie, i czasem sobie nie radzę. Ta ciągła presja jaką czuję jest nie do zniesienia. Moi rodzice nie są w stanie tego zaakceptować. Są bardzo religijni (kiedyś też byłam) i dla nich to jakby był koniec świata, zamknięcie dziecku drogi do Boga, narażanie go na nieszczęścia, itp. Czasem słyszałam od nich "Zrób to, błagam, zanim będzie za późno". Nie mówiąc o tym, że podwyższone ciśnienie mamy i ból serca taty to podobno efekt stresu, jaki im funduję swoją decyzją.

---------- Dopisano o 22:46 ---------- Poprzedni post napisano o 22:39 ----------


Wiesz, to nie takie proste. Myślę, że bardzo dużo rzeczy robimy ze względu na reakcję rodziny. Myślę tu o rodzicach. Żeby ich nie zranić, żeby im ciśnienie nie skoczyło, żeby dali święty spokój. Tak, to głupie, ale nie znam chyba żadnej rodziny wśród bliskich znajomych, w której nie byłoby jakichś toksycznych elementów w relacjach dorosłe dzieci - ich rodzice. Najzabawniejsze, że to sobie człowiek uświadamia, jak już jest trochę starszy... Ja moim nieochrzczeniem drugiego dziecka niemal naraziłam się na zerwanie kontaktów z tatą i ciągłe cierpienie, jakie widzę w oczach mamy. To strasznie trudne, gdy rodzice nie pozwalają dorosłym dzieciom iść własną drogą.

moze dlatego ze dla mnie kwestia wiary jest kwestia osobista.widac twoi rodzice nie wychowali cie w wierze na tyle zebys swoje dzieci chrzcila, wiec o co sie rozchodzi? nie znam twoich relacji z rodzicami, ale jak dla mnie wymuszanie chrztu to jakas inna bajka
to jakbym ja latala po wszytskich kosciolach wyznaniowych jakie mam obok siebie i brala wszyskie sakramenty jakie funduja "na wszelki wypadek".
uwazam ze to nie jest powazne podjescie, gdyby ktos kto nie uczestniczy w zyciu mojej wspolnoty, nie wierzy w wartosci tejze grupy i generalnie ma w nosie cale istnienie, podejmowal jakies sakramenty, bo mu sie rodzina napiera albo chce miec zapewniona lepsza szkole dla dziecka

[Kallinna]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;35495279]Zapytaj może swoich rodziców czy ich zdaniem nieochrzczone dzieci idą do piekła, czy dzieci niechrześcijańskie idą do piekła. Zastanawiam się co tacy ludzie mogą myśleć na ten temat [/QUOTE]
W sumie staram się unikać tematu jak ognia. Na szczęście mieszkamy w różnych miastach. Rzeczywiście zadałam ostatnio podobne pytanie, choć nie tak drastyczne, jak to które zaproponowałaś. Zapytałam tatę, czy naprawdę myśli, że mojemu dziecku może się coś stać, może zachorować tylko dlatego, że jest nieochrzczone. Ale to nie jest dyskusja na argumenty, bo emocje związane z religijnością są zbyt silne.

---------- Dopisano o 23:53 ---------- Poprzedni post napisano o 23:50 ----------

Napisane przez Chatul

Współczuję, bo sytuacja nie jest miła i przyjemna… Na Twoim miejscu pewnie powiedziałabym rodzicom coś w stylu: „Nie ochrzczę dziecka, podjęłam już decyzję. Ja na Was niczego nie wymuszam, więc i Wy nie wymuszajcie niczego na mnie. Przestańcie też mi wmawiać, że Wasze problemy z ciśnieniem i ból serca, to moja wina. Mam dość presji, którą na mnie wywieracie, to jest toksyczne. Nie życzę sobie żadnych emocjonalnych szantaży”. Jeśli rodzice nie są z tych, którym nie przemówisz, to powinni w końcu zrozumieć. Mam nadzieję, że uda Ci się jakoś dogadać z rodzicami

Właśnie tak próbuję ostatnio rozmawiać. Mówię, że rozumiem ich troskę, ale proszę żeby z kolei oni uszanowali moją decyzje. I staram się zamknąć temat

---------- Dopisano o 00:01 ---------- Poprzedni post napisano Wczoraj o 23:53 ----------

Napisane przez asioollka

Z ciekawości - dlaczego pierwsze dziecko ochrzciłaś, a drugiego nie?

Oj, to długa historia. W skrócie - pierwsze ochrzciłam, bo wszyscy tak robią. Moja wiara była wtedy już na rozdrożu, bo przestałam chodzić do kościoła, ale było dla mnie oczywiste, że dziecko trzeba ochrzcić. Starsza córka miała nawet I komunię, a potem sama przestała chodzić na religię (aczkolwiek teraz mówi, że w gimnazjum będzie chodzić, chyba wpływ... harcerstwa) Mój mąż (sam ochrzczony) jest zdeklarowanym ateistą. A ja - nie wiem jak to ująć, żeby nie zabrzmiało banalnie - wierzę mocno w sferę duchową człowieka tylko przestałam się dobrze czuć w ramach instytucji kościoła katolickiego. Więc skoro - my rodzice nie chodzimy o kościoła, nie chcemy dziecka posyłać na religię, to chrzczenie go jest czystą hipokryzja.

[crippled]

ochrzczę swoje dziecko...jeśli będę je kiedyś miała

[asioollka]

Napisane przez Kallinna

Oj, to długa historia. W skrócie - pierwsze ochrzciłam, bo wszyscy tak robią. Moja wiara była wtedy już na rozdrożu, bo przestałam chodzić do kościoła, ale było dla mnie oczywiste, że dziecko trzeba ochrzcić. Starsza córka miała nawet I komunię, a potem sama przestała chodzić na religię (aczkolwiek teraz mówi, że w gimnazjum będzie chodzić, chyba wpływ... harcerstwa) Mój mąż (sam ochrzczony) jest zdeklarowanym ateistą. A ja - nie wiem jak to ująć, żeby nie zabrzmiało banalnie - wierzę mocno w sferę duchową człowieka tylko przestałam się dobrze czuć w ramach instytucji kościoła katolickiego. Więc skoro - my rodzice nie chodzimy o kościoła, nie chcemy dziecka posyłać na religię, to chrzczenie go jest czystą hipokryzja.

To bardzo ciekawe i w takiej sytuacji życzę dalszej wytrwałości w obstawaniu przy swoim, uważam że racjonalne i w pełni uzasadnione jest niechrzczenie drugiego dziecka Mimo że sama nie mam dzieci wiem po sobie jak bardzo potrafią zranić słowa "nawracającego" człowieka. Mam tylko nadzieję, że Twoje młodsze dziecko nie będzie jakkolwiek uważane za gorsze przez dziadków (co byłoby szczytem hipokryzji i w ogóle nienormalności). Pozdrawiam

[Ineczka33]

Ami się wydaje, że nawet ''wychowanie w wierze'' nie daje pewności, że dorosły, rozumny i myślący człowiek, kiedy dorośnie będzie kontynuował tradycje rodzinne.
Jest to efekt, moim zdaniem, chrzczenia nieświadomych dzieci. Od najmłodszych lat religia w przedszkolu, potem w szkole... Przez wiele lat ludziom towarzyszy PRZYZWYCZAJENIE. CZłowiek dorasta i podejmuje własną, często sprzeczną z rodzicielską, decyzję co do swojej religii..
A potem żal, łzy, ''podwyższone ciśnienie'', bo córka, o zgrozo, myśli inaczej...


Współczuję Ci, Kalinna, u mnie sprawa z niechrzczeniem przeszła dość gładko, choć na początku też łatwo nie było.

Natomiast, to że rodzice się ''pochorowali'', to moim zdaniem może być efekt szantażu emocjonalnego, ale może też, jeśli są głęboko wierzący, to mocno ten fakt przeżywają...

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez Ineczka33

Ami się wydaje, że nawet ''wychowanie w wierze'' nie daje pewności, że dorosły, rozumny i myślący człowiek, kiedy dorośnie będzie kontynuował tradycje rodzinne.

Dobrym przykładem na to jest mój ojciec. Był wychowywany w bardzo katolickiej rodzinie na wsi, chciał zostać księdzem nawet Przeszło mu kiedy samodzielnie zaczął zapoznawać się z Biblą i historią KK.

[After eight]

http://ohmygod.aevi.pl/webcomic/269.jpg

[201606210931]

a czy, któraś z wizażanek była w sytuacji w której nie chciała chrzcić swojego dziecka a jej mąż/partner na to usilnie nalegał ?