wybory życiowe

[cherrysparkle]

Cześć.
Przyszłam na forum, żeby się poradzić ludzi, którzy są bezstronni. Mam problem, nie wiem co zrobić ze swoim dalszym życiem. Właśnie kończę licencjat, za 2 dni mam egzamin licencjacki. Czuję, że moje studia były totalną pomyłką, a z drugiej strony nie mogę spełnić swoich marzeń związanych ze studiami i wymarzoną pracą z powodów zdrowotnych. Studiuję filologię i bardzo męczyłam się z pisaniem pracy, którą pisałam w języku obcym. Promotorka zaakceptowała ją chyba jedynie z sympatii do mnie, ale mnie samej było wstyd za tą pracę. Tak samo źle ocenił ją recenzent i z tego powodu boję się iść na obronę, która składa się z pytań z całego toku studiów i dodatkowych pytań z pracy. Ogólnie rzecz biorąc nie uważam się za głupią osobę, ale na pewno za trochę nieporadną. Jeżeli pomyślę sobie, że miałabym pisać dwa razy dłuższą magisterkę, kontynuując studia na tym kierunku, robi mi się niedobrze, a jednocześnie nie wiem, co innego mogłabym zrobić ze sobą. W grę wchodzi opcja naprostsza: kontynuacja studiów na tym samym kierunku, kontynuacja mgr na innym kierunku, wyjazd z kraju do jakiejś pracy, pewnie sprzątanie albo zmywanie, zostanie w Polsce, rzucenie studiów i nauka jakiegoś zawodu na kursach kwalifikacyjnych (nie wiem jeszcze co, może fryzjerka, kosmetyczka, sprzedawca). Czuję się jak zagubiona licealistka, chociaż ludzie w moim wieku mają już konkretne plany na życie. Jaką opcję wybrałybyście będąc na moim miejscu?

[201607111028]

Napisane przez cherrysparkle

Cześć.
Przyszłam na forum, żeby się poradzić ludzi, którzy są bezstronni. Mam problem, nie wiem co zrobić ze swoim dalszym życiem. Właśnie kończę licencjat, za 2 dni mam egzamin licencjacki. Czuję, że moje studia były totalną pomyłką, a z drugiej strony nie mogę spełnić swoich marzeń związanych ze studiami i wymarzoną pracą z powodów zdrowotnych. Studiuję filologię i bardzo męczyłam się z pisaniem pracy, którą pisałam w języku obcym. Promotorka zaakceptowała ją chyba jedynie z sympatii do mnie, ale mnie samej było wstyd za tą pracę. Tak samo źle ocenił ją recenzent i z tego powodu boję się iść na obronę, która składa się z pytań z całego toku studiów i dodatkowych pytań z pracy. Ogólnie rzecz biorąc nie uważam się za głupią osobę, ale na pewno za trochę nieporadną. Jeżeli pomyślę sobie, że miałabym pisać dwa razy dłuższą magisterkę, kontynuując studia na tym kierunku, robi mi się niedobrze, a jednocześnie nie wiem, co innego mogłabym zrobić ze sobą. W grę wchodzi opcja naprostsza: kontynuacja studiów na tym samym kierunku, kontynuacja mgr na innym kierunku, wyjazd z kraju do jakiejś pracy, pewnie sprzątanie albo zmywanie, zostanie w Polsce, rzucenie studiów i nauka jakiegoś zawodu na kursach kwalifikacyjnych (nie wiem jeszcze co, może fryzjerka, kosmetyczka, sprzedawca). Czuję się jak zagubiona licealistka, chociaż ludzie w moim wieku mają już konkretne plany na życie. Jaką opcję wybrałybyście będąc na moim miejscu?

Inny kierunek na magisterce, ewentualnie kurs.

[201607110949]

Napisane przez cherrysparkle

Czuję się jak zagubiona licealistka, chociaż ludzie w moim wieku mają już konkretne plany na życie. Jaką opcję wybrałybyście będąc na moim miejscu?

...a z tych planów często nic nie wychodzi. Skończyłam wymarzone studia, pracuję w zupełnie innym zawodzie.
Zmień kierunek na magisterskich, teraz o to nietrudno. Ciągnięcie znienawidzonych studiów, zwłaszcza jeśli wyniki są słabe, nie ma najmniejszego sensu.

[overmind]

Napisane przez cherrysparkle

Cześć.
Przyszłam na forum, żeby się poradzić ludzi, którzy są bezstronni. Mam problem, nie wiem co zrobić ze swoim dalszym życiem. Właśnie kończę licencjat, za 2 dni mam egzamin licencjacki. Czuję, że moje studia były totalną pomyłką, a z drugiej strony nie mogę spełnić swoich marzeń związanych ze studiami i wymarzoną pracą z powodów zdrowotnych. Studiuję filologię i bardzo męczyłam się z pisaniem pracy, którą pisałam w języku obcym. Promotorka zaakceptowała ją chyba jedynie z sympatii do mnie, ale mnie samej było wstyd za tą pracę. Tak samo źle ocenił ją recenzent i z tego powodu boję się iść na obronę, która składa się z pytań z całego toku studiów i dodatkowych pytań z pracy. Ogólnie rzecz biorąc nie uważam się za głupią osobę, ale na pewno za trochę nieporadną. Jeżeli pomyślę sobie, że miałabym pisać dwa razy dłuższą magisterkę, kontynuując studia na tym kierunku, robi mi się niedobrze, a jednocześnie nie wiem, co innego mogłabym zrobić ze sobą. W grę wchodzi opcja naprostsza: kontynuacja studiów na tym samym kierunku, kontynuacja mgr na innym kierunku, wyjazd z kraju do jakiejś pracy, pewnie sprzątanie albo zmywanie, zostanie w Polsce, rzucenie studiów i nauka jakiegoś zawodu na kursach kwalifikacyjnych (nie wiem jeszcze co, może fryzjerka, kosmetyczka, sprzedawca). Czuję się jak zagubiona licealistka, chociaż ludzie w moim wieku mają już konkretne plany na życie. Jaką opcję wybrałybyście będąc na moim miejscu?

Co to za filologia?

[rockandrollqueen]

Napisane przez cherrysparkle

Cześć.
Przyszłam na forum, żeby się poradzić ludzi, którzy są bezstronni. Mam problem, nie wiem co zrobić ze swoim dalszym życiem. Właśnie kończę licencjat, za 2 dni mam egzamin licencjacki. Czuję, że moje studia były totalną pomyłką, a z drugiej strony nie mogę spełnić swoich marzeń związanych ze studiami i wymarzoną pracą z powodów zdrowotnych. Studiuję filologię i bardzo męczyłam się z pisaniem pracy, którą pisałam w języku obcym. Promotorka zaakceptowała ją chyba jedynie z sympatii do mnie, ale mnie samej było wstyd za tą pracę. Tak samo źle ocenił ją recenzent i z tego powodu boję się iść na obronę, która składa się z pytań z całego toku studiów i dodatkowych pytań z pracy. Ogólnie rzecz biorąc nie uważam się za głupią osobę, ale na pewno za trochę nieporadną. Jeżeli pomyślę sobie, że miałabym pisać dwa razy dłuższą magisterkę, kontynuując studia na tym kierunku, robi mi się niedobrze, a jednocześnie nie wiem, co innego mogłabym zrobić ze sobą. W grę wchodzi opcja naprostsza: kontynuacja studiów na tym samym kierunku, kontynuacja mgr na innym kierunku, wyjazd z kraju do jakiejś pracy, pewnie sprzątanie albo zmywanie, zostanie w Polsce, rzucenie studiów i nauka jakiegoś zawodu na kursach kwalifikacyjnych (nie wiem jeszcze co, może fryzjerka, kosmetyczka, sprzedawca). Czuję się jak zagubiona licealistka, chociaż ludzie w moim wieku mają już konkretne plany na życie. Jaką opcję wybrałybyście będąc na moim miejscu?

całkiem niedawno był podobny wątek