złe relacje z matką

[olcia1676]

Jak w temacie..piszę, żeby się jakoś doradzić wyrzucić z siebie tą kwestię.. Otóż od jakiegoś czasu (gdzieś ponad miesiąc) w ogóle nie potrafię porozumieć się ze swoją matką...Wiadomo zawsze bywało lepiej lub gorzej, lecz teraz jest tragicznie. Zacznę od początku, mam 21 lat, studiuje i pracuję..w tym roku mam obronę. Na brak zajęć więc nie narzekam. Wcześniej wynajmowałam mieszkanie ze znajomymi ze studiów, jednak od kwietnia wróciłam do domu rodzinnego. Ojca mam za granicą. Mieszkam jedynie z mamą i bratem.
Odkąd przeprowadziłam się z powrotem do domu przestałam się dogadywać z matką. Ciągle ma do mnie o coś pretensje, czepia się o wszystko.. nie jest w ogóle wyrozumiała że nieraz ciężko mi pogodzić studia oraz pracę.. i dojazdy do tych miejsc. Boli mnie to, że nie mamy praktycznie ze sobą kontaktu, a każda próba rozmowy, czy pogodzenia się wychodzą z mojej strony, są krótkotrwałe i dzień czy dwa dni potem kończą się następną awanturą.
Moja mama jeśli chodzi o dom jest przewrażliwiona..wszystko trzeba od razu odkładać na miejsce, zawsze ma być idealny porządek itp. Zawsze tak było, wszystko musiało być pod jej linijkę.
Ostatnio po rozmowie z nią zarzuciła mi że za mało robię w domu i że ona mnie na siłę zmieniać nie będzie, a to wszystko wyjdzie jak założę rodzinę i z niczym sobie nie poradzę bo taka już jestem. Chcąc załagodzić to wszystko następnego dnia (w piątek) miałam dzień wolny ona była w pracy, sprzątnęłam całe mieszkanie zrobiłam pranie i 10 innych rzeczy.. drugiego dnia też pomagałam jak mogłam. Wczoraj natomiast przyszła po całym dniu i miała pretensje o to, że dziś sklepy pozamykane a ja kupiłam jedynie jedną wodę i chleb..( przyszła..ani słowa do mnie ja powiedziałam, że przyjdzie po całym dniu i nawet się nie potrafi odezwać do dzieci- na co że nie ma ochoty). .powiedziałam że strasznie źle się czułam..a ona miała to zupełnie gdzieś wyskoczyła z tekstem, że jak będe mieć rodzinę, to będe musiała zrobić wszystko jak należy kupić itp.
Już mam tego serdecznie dość, boli mnie to że tak bliska kiedyś mi osoba w ogóle nie interesuje się mną moimi sprawami.. w ogóle ze mną nie rozmawia a liczy się dla niej tylko te 4 ściany wieczny porządek i święty spokój..
Nieraz widziała jak płaczę z tego powodu, ale ona uważa że to moje zycie moje sprawy i muszę dawać radę..ale na co dzień jestem z tym sama, bo większość znajomych których miałam było w tym mieście którym studiowałam..Dodam jeszcze ze jeszcze rok, dwa lata temu bylysmy jak przyjaciolki..wtedy tez moja matka strasznie mnie kontrolowała, wchodzila w moje relacje z mezczyznami, wszystko musiala wiedziec, ciagle mi doradzala..A dzis nieraz to mi wypomina, ze niańczenie się skonczyla ze ja mam swoje dorosłe życie z którym sama powinnam sobie radzić..a skutki sa takie ze bedac w domu nie mam sie do kogo slowem odezwac...
Nie wiem co mi poradzicie dziewczyny, ale szczera rozmowa nic tutaj juz nie da

[nuinek]

Nie możesz się wyprowadzić?

[olcia1676]

To na razie nie wchodzi w grę..

[mary_poppins]

Napisane przez olcia1676

Jak w temacie..piszę, żeby się jakoś doradzić wyrzucić z siebie tą kwestię.. Otóż od jakiegoś czasu (gdzieś ponad miesiąc) w ogóle nie potrafię porozumieć się ze swoją matką...Wiadomo zawsze bywało lepiej lub gorzej, lecz teraz jest tragicznie. Zacznę od początku, mam 21 lat, studiuje i pracuję..w tym roku mam obronę. Na brak zajęć więc nie narzekam. Wcześniej wynajmowałam mieszkanie ze znajomymi ze studiów, jednak od kwietnia wróciłam do domu rodzinnego. Ojca mam za granicą. Mieszkam jedynie z mamą i bratem.
Odkąd przeprowadziłam się z powrotem do domu przestałam się dogadywać z matką. Ciągle ma do mnie o coś pretensje, czepia się o wszystko.. nie jest w ogóle wyrozumiała że nieraz ciężko mi pogodzić studia oraz pracę.. i dojazdy do tych miejsc. Boli mnie to, że nie mamy praktycznie ze sobą kontaktu, a każda próba rozmowy, czy pogodzenia się wychodzą z mojej strony, są krótkotrwałe i dzień czy dwa dni potem kończą się następną awanturą.
Moja mama jeśli chodzi o dom jest przewrażliwiona..wszystko trzeba od razu odkładać na miejsce, zawsze ma być idealny porządek itp. Zawsze tak było, wszystko musiało być pod jej linijkę.
Ostatnio po rozmowie z nią zarzuciła mi że za mało robię w domu i że ona mnie na siłę zmieniać nie będzie, a to wszystko wyjdzie jak założę rodzinę i z niczym sobie nie poradzę bo taka już jestem. Chcąc załagodzić to wszystko następnego dnia (w piątek) miałam dzień wolny ona była w pracy, sprzątnęłam całe mieszkanie zrobiłam pranie i 10 innych rzeczy.. drugiego dnia też pomagałam jak mogłam. Wczoraj natomiast przyszła po całym dniu i miała pretensje o to, że dziś sklepy pozamykane a ja kupiłam jedynie jedną wodę i chleb..( przyszła..ani słowa do mnie ja powiedziałam, że przyjdzie po całym dniu i nawet się nie potrafi odezwać do dzieci- na co że nie ma ochoty). .powiedziałam że strasznie źle się czułam..a ona miała to zupełnie gdzieś wyskoczyła z tekstem, że jak będe mieć rodzinę, to będe musiała zrobić wszystko jak należy kupić itp.
Już mam tego serdecznie dość, boli mnie to że tak bliska kiedyś mi osoba w ogóle nie interesuje się mną moimi sprawami.. w ogóle ze mną nie rozmawia a liczy się dla niej tylko te 4 ściany wieczny porządek i święty spokój..
Nieraz widziała jak płaczę z tego powodu, ale ona uważa że to moje zycie moje sprawy i muszę dawać radę..ale na co dzień jestem z tym sama, bo większość znajomych których miałam było w tym mieście którym studiowałam..Dodam jeszcze ze jeszcze rok, dwa lata temu bylysmy jak przyjaciolki..wtedy tez moja matka strasznie mnie kontrolowała, wchodzila w moje relacje z mezczyznami, wszystko musiala wiedziec, ciagle mi doradzala..A dzis nieraz to mi wypomina, ze niańczenie się skonczyla ze ja mam swoje dorosłe życie z którym sama powinnam sobie radzić..a skutki sa takie ze bedac w domu nie mam sie do kogo slowem odezwac...
Nie wiem co mi poradzicie dziewczyny, ale szczera rozmowa nic tutaj juz nie da

Odnośnie prac domowych, może podział obowiązków sobie zaplanujcie? Trochę po studencku, ale przynajmniej każdy wiedziałby co ma zrobić, i kiedy - nie byłoby to już przedmiotem awantur. Twoja mama wydaje się zgorzkniała i zmęczona życiem.

[olcia1676]

Nieraz to proponowałam.. ale ona uwaza, ze takie rzeczy po prostu sie wie i ona nie bedzie sie bawic w takie glupoty, bo albo ktos chce pomagac albo nie..
Chodzi o to ze czepia sie doslownie o wszystko.. dla niej np. to ze kuchnia nie jest sprzatnieta jest powodem ze milczy i nawet nie zapyta jak komus minal dzień.

[December12]

Jedyne wyjście to wyprowadzka.

Wysłane z mojego SM-J500FN przy użyciu Tapatalka

[3a032fcd5bcbee239629acde3cc1a01c42f8ddce_607622724de4b]

Wiesz... może to zabrzmi banalnie, ale... może Twoja mama ma jakiś problem? I nie potrafi albo nie chce o nim powiedzieć, przez co kumuluje się w niej frustracja, którą wylewa na Ciebie. Pomyśl też o tym. Ja bywam jędzą dla bliskich, kiedy coś mnie bardzo trapi... potem tego żałuję, ale w danym momencie działam jak w amoku.

[olcia1676]

[1=3a032fcd5bcbee239629acd e3cc1a01c42f8ddce_6076227 24de4b;59831076]Wiesz... może to zabrzmi banalnie, ale... może Twoja mama ma jakiś problem? I nie potrafi albo nie chce o nim powiedzieć, przez co kumuluje się w niej frustracja, którą wylewa na Ciebie. Pomyśl też o tym. Ja bywam jędzą dla bliskich, kiedy coś mnie bardzo trapi... potem tego żałuję, ale w danym momencie działam jak w amoku.[/QUOTE]
Tak raczej nie jest..dla reszty rodziny jest normalna.

[mary_poppins]

Napisane przez olcia1676

Nieraz to proponowałam.. ale ona uwaza, ze takie rzeczy po prostu sie wie i ona nie bedzie sie bawic w takie glupoty, bo albo ktos chce pomagac albo nie..
Chodzi o to ze czepia sie doslownie o wszystko.. dla niej np. to ze kuchnia nie jest sprzatnieta jest powodem ze milczy i nawet nie zapyta jak komus minal dzień.

W takim razie olej, nie daj się wpędzić w poczucie winy i wariację, żeby sprzątać każdy pyłek sprzed jej nóg. Nie umie porozmawiać, nie umie nic ustalić, to niech się nauczy albo nie będzie się mogła z Tobą dogadać, i tyle.

Wydaje mi się, że mniej mamie chodzi o ten porządek, a bardziej o to, że po prostu musi się na kimś rozładować. Padło na dzieci, bo z dziećmi mieszka - nic dziwnego, chociaż to chore. Jak milczy i nie spyta o nic ani się nie odezwie, to też nie wyskakuj z pretensjami o to, tylko sama zapytaj - odpowie to fajnie, nie odpowie - trudno.

[olcia1676]

Wiem, tylko wiadomo jak jest taka atmosfera w domu dzien za dniem..to po prostu boli mnie to, w koncu to moja matka.
Jeszcze jakos w lutym to bylo, jak mieszkalam poza domem i przyjechalam na wekend i znow sie klocilysmy, spakowałam sie szybko w nerwach i wtedy widziala ze przegiela..zaczela dzwonic i przeprosila, ze sie ciagle czepia, ale chce zeby bylo dobrze, ze ona mnie akceptuje taka jaka jestem.. po czym minelo kilka dni i zaczelo sie to samo..

[December12]

Sama mam toksyczna matkę. Zawsze będzie tak samo, nie wiadomo jak bardzo będzie przepraszać i obiecywać poprawe. Rób co możesz żeby się wyprowadzić.

Wysłane z mojego SM-J500FN przy użyciu Tapatalka

[397c2675f3cdfd9a8d969495a6edd4aafb32f2d2_655aa1f83943f]

Zabawne, że Twoja matka mówi: "jak będe mieć rodzinę, to będe musiała zrobić wszystko jak należy kupić itp."
To dlaczego ona nie zrobiła ani nie kupiła, tylko zwala na Ciebie?

[Telephone]

Napisane przez December12

Sama mam toksyczna matkę. Zawsze będzie tak samo, nie wiadomo jak bardzo będzie przepraszać i obiecywać poprawe. Rób co możesz żeby się wyprowadzić.

Wysłane z mojego SM-J500FN przy użyciu Tapatalka

To, tak bardzo.

[olcia1676]

[1=397c2675f3cdfd9a8d96949 5a6edd4aafb32f2d2_655aa1f 83943f;59832461]Zabawne, że Twoja matka mówi: "jak będe mieć rodzinę, to będe musiała zrobić wszystko jak należy kupić itp."
To dlaczego ona nie zrobiła ani nie kupiła, tylko zwala na Ciebie?[/QUOTE]

Chodzi o to ze wedlug niej teraz nie posiadam nie wiadomo jak duzo obowiazkow w domu..a jak przyjdzie co do czego w przyszlosci to facet mnie zostawi
Takich rzeczy nie biore do siebie, ale mojej mamie najlepiej wychodzi krytykowanie mnie.
Chcialabym sie jakos dogadac..ale wiem jak jest. Jesli chodzi o wyprowadzke to wiadomo wszystko z czasem, ale poki co wiadomo ze wszystkim zwiazane sa koszty... jak jestem z nia poklocona, to ona nie daje mi pieniedzy na ciuchy, kosmetyki itp.. wiekszosc sama kupuje, a wiadomo poki studiuje, to pracuje tylko w weekendy i nie są to kosmicznie duze pieniadze.

[Telephone]

Tak, facet cię zostawi, pies się wyprowadzi, sąsiedzi będą na ciebie skarżyć i ogólnie bez mamy obok (i jej jakże troskliwym, acz jakże słusznie karzącym podejściu) to tylko syf, kiła i mogiła.

Innej rady niż wyprowadzka nie ma. Możesz się dwoić i troić, a jestem pewna, że i tak znajdzie się coś, czego nie zrobiłaś/nie zrobiłaś wystarczająco dobrze. Mówisz, że wyprowadzka nie jest opcją? Czemu? Kasa? Jeśli nie jest opcją teraz, to kiedy najszybciej nią będzie?

I druga rzecz: jak już się wyprowadzisz, to nie wracaj do domu. Jak widać, wcale ci to nie służy.

[olcia1676]

Napisane przez Telephone

Tak, facet cię zostawi, pies się wyprowadzi, sąsiedzi będą na ciebie skarżyć i ogólnie bez mamy obok (i jej jakże troskliwym, acz jakże słusznie karzącym podejściu) to tylko syf, kiła i mogiła.

Innej rady niż wyprowadzka nie ma. Możesz się dwoić i troić, a jestem pewna, że i tak znajdzie się coś, czego nie zrobiłaś/nie zrobiłaś wystarczająco dobrze. Mówisz, że wyprowadzka nie jest opcją? Czemu? Kasa? Jeśli nie jest opcją teraz, to kiedy najszybciej nią będzie?

I druga rzecz: jak już się wyprowadzisz, to nie wracaj do domu. Jak widać, wcale ci to nie służy.

Tak jak już pisałam..nie jestem jeszcze w stanie sama się utrzymać..studiuje dziennie i z własnej decyzji zdecydowałam się na dojazdy na studia..czego teraz mam skutki.. jedyną opcją jest akademik, jednak teraz mam ostatni semestr studiów i nie chciałam sobie zawracać głowy kolejną przeprowadzką..

[201607040940]

Może Twój powrót do domu z jakiegoś jej nie pasował. I teraz są skutki. Twoja mama z kimś się spotyka? Może to jest ten problem?

Jak będzie Ci truła o rodzinie, powiedz że nie planujesz mieć.

[wiekanka]

Wywnioskowalam,ze chodzi najbardziej o porzadek i ogolnie pomoc w prowadzeniu domu.
Skoro na razie nie wyprowadzisz sie a nie chcesz klotni to postaraj sie codziennie cos w domu posprzatac.
Kazda gospodyni ma jakiegos fiola na jakims punkcie.Najczesciej punktami zapalnymi jest kuchnia i lazienka.
Zmycie naczyn to jakies 30 min,ogarniecie mieszkania tez tyle.
Jesli codziennie poswiecisz 1 godz.na porzadek w chalupie,to mysle powinno byc wszystko ok.

Wyczuj swoja mame co ja tak drazni i nie dopuszczaj,by sie o to pieklila.
A ostatecznie sprzataj po sobie.

[sekretnik]

W wieku 19 lat wyprowadzilam sie z domu, zaczelam sama sie utrzymywac, Tobie tez radze, zaciskaj zeby i do przodu jestes dorosla osoba i wszystko zalezy tylko i wylacznie od Ciebie.

[tymczasowa_]

może mama Twój powrót do domu odbiera jako jakąś porażkę i teraz się w pewnym sensie na Tobie za to wyżywa?
nie widzi, że łączysz prace i studia, tylko to, że wróciłaś do domu. może uważa Cię za nieporadną i za karę Ci dogryza?

nie licząc tego przyjazdu w lutym zakończonego kłótnią, to jak zwykle wyglądały Twoje powroty do domu? poprawnie i bez fajerwerków czy też wieczne czepialstwo i kłótnie?

[olcia1676]

Różnie to bywało..ale w ostatnim czasie nie dogadujemy się..
Czemu porażkę, po prostu chciałyśmy trochę zaoszczędzić, bo na studia mogę sobie spokojnie dojeżdżać- odległość nie jest nie wiadomo jak duża a i zajęć też mało. Zawsze było tak, że coś jej nie pasowało, a na punkcie porządku i by było po jej myśli ma po prostu bzika..

[Telephone]

Sorry, ale innej rady niż wyprowadzka nie ma według mnie. Możesz próbować i tak dalej, ale wydaje mi się, że na dłuższą metę to ci na zdrowie nie wyjdzie. Pisałaś, że wcześniej wynajmowałaś mieszkanie z innymi osobami? Co teraz stoi na przeszkodzie? Wtedy na wynajem dostawałaś pieniądze od rodziny?

[aliatan]

czytając twoją historię i fochy mamy trochę mi się moja mama przypomina
I potwierdzam jedno: powrót do domu rodzinnego po tym normalności i spokoju, zawsze jest szokiem i powrotem do dziwacznej patologii polegającej na stawianiu wymagań i nie docenianiu starań przez matkę
pojęcia nie mam skąd bierze się taka postawa u twojej mamy, czemu wszystko jej przeszkadza i jaki ma cel w tym, żeby zaburzać twoje poczucie własnej wartości i wpędzać Cię w kompleksy, ale jedynym rozwiązaniem problemów będzie wyprowadzka
Pewnie łudziłaś się, że jak wrócisz do domu będziecie żyć w spokoju i harmonii, no i że się uda, jednak twoja mama straciła nad Tobą kontrolę na czas studiów, nie miała wiele do "doradzania" i "pomagania" a Ty po krótkim okresie samodzielności zmieniłaś się i na pewno jesteś inną osobą taką, która widzi że pewne zachowania nie są normalne i być może według twojej matki się jej "stawiasz", nie jesteś pod jej linijkę i być może stąd ta agresja.
Napisałaś, że mieszkasz z bratem. A jakie obowiązki domowe on wypełnia? Nie możecie się podzielić pracą w taki sposób aby nie drażnić pani matki?