Wiek a ilość pieniędzy

[Wolha wRedna]

Napisane przez Vivienne

Ja uważam, że każdy powinien mieć odłożoną jakąś sumę, ale posiadania pieniędzy dla samego posiadania ich, nie korzystając przy tym z życia nigdy nie pojmę. Kojarzy mi się to trochę ze starymi ludźmi, którzy ciułają w skarpety, a potem umierają... nic z tych pieniędzy nie mając. Życie jest za krótkie.

No właśnie, posiadanie papierków z podobiznami królów lub cyferek na koncie - jest fajne, ale dopóki potrafimy też dać sobie na luz. Fajnie mieć cel i na niego zbierać, nie mieć konkretnego celu, ale odkładać na poduszkę finansową - tylko wszystko to w granicach rozsądku. Ciłanie dla ciułania nie ma sensu.

[578537b29e2e39e1d6e3dc9dfc9821e485b809af_62f97e73ceb2a]

Napisane przez natalia_t

Ja mam odłożone pieniądze z prezentów, np. 18stka, bardziej "urodzajne" święta itp. Jak zacznę pracować to zamierzam miesięcznie coś tam oszczędzać. Przy moim obecnym trybie życia powinno się udać. Chyba, że jak zobaczę pierwszą wypłatę to mi szajba odbije i zacznę szastać kasą na lewo i prawo, ale myślę, że pierwsza wypłata będzie taka, że nie będzie czym szastać, więc nie odbije.

Paradoks pierwszej wypłaty polega na tym, że kiedy już ją dostajesz, jesteś tak dumna z pierwszych całkowicie samodzielnie zarobionych pieniędzy, że dziesięć razy pomyślisz, zanim wydasz je na byle gie. Przynajmniej ja tak miałam

[PaulinciaKWC]

Napisane przez halo94

coraz więcej rodziców odkłada jakieś sumy ( nie mówię ze duze) dla swoich dzieci na rachunek oszczędnościowy. Wydaje mi się, ze wiele osób ma jakieś oszczędności, które gromadzą dla nich rodzice, u Was tak nie jest? Może o tym nie wiecie? Albo po prostu piszecie jedynie o swoich oszczędnościach? Ja mam 22 lata, rodzice coś tam dla mnie odkładają, ale na pewno nie dostanę tego szybko i nie pozwolą mi roztrwonić na głupoty.

Raczej ja planuje odkladac dla rodzicow, ale dopiero za kilka lat.

Oszczednosci mam, w miare mozliwosci powiekszam, ale poki co wynajmuje mieszkanie co mnie troche spowalnia. Kiedys kupie jakis kąt i sie spłukam i trzeba bedzie zacząć od nowa na kolejny cel.
Ogólnie jestem typem, ktory MUSI miec oszczednosci. Tak w razie czego.

---------- Dopisano o 21:23 ---------- Poprzedni post napisano o 21:12 ----------

Zapomnialam dopisac, 25 lat mam.

[Pani_Mada]

Napisane przez Vivienne

Ja uważam, że każdy powinien mieć odłożoną jakąś sumę, ale posiadania pieniędzy dla samego posiadania ich, nie korzystając przy tym z życia nigdy nie pojmę. Kojarzy mi się to trochę ze starymi ludźmi, którzy ciułają w skarpety, a potem umierają... nic z tych pieniędzy nie mając. Życie jest za krótkie.


A od rodziców nie oczekuję żadnej pomocy, chciałabym, żeby wszelkie oszczędności odkładali dla siebie, na dodatek do emerytury i dostatniejsze życie.

ja trochę rozumiem takie odkładanie dla samego odkładania. bez żadnych konkretnych celów. nie lubię roztrwaniać pieniędzy bez sensu. co mi z 50 bluzki czy sukienki, nawet jeśli mi się w tym momencie podoba. zbieranie bez określonego celu ma taką zaletę, że gdy cel się pojawi, to są już na niego pieniądze.
moja przyjaciółka na studiach tak odkładała. po to żeby mieć pieniądze - bez konkretnych celów. i potem jak się nagle okazało, że jej stary laptop już nie pociągnie najnowszej wersji AutoCADa, to poszła do sklepu i kupiła nowego laptopa. na co dzień żyła skromnie i oszczędnie, skromniej niż mogłaby przy swoich zarobkach, ale jej to odpowiadało.

[Vivienne]

Napisane przez Pani_Mada

ja trochę rozumiem takie odkładanie dla samego odkładania. bez żadnych konkretnych celów. nie lubię roztrwaniać pieniędzy bez sensu. co mi z 50 bluzki czy sukienki, nawet jeśli mi się w tym momencie podoba. zbieranie bez określonego celu ma taką zaletę, że gdy cel się pojawi, to są już na niego pieniądze.

Dlatego zaznaczyłam, że JAKIEŚ oszczędności trzeba mieć. Różne sytuacje w życiu się zdarzają.

I nikt nie mówi o wydawaniu pieniędzy na bluzki, ale na potoczne rozumienie życia (nie funkcjonowania) chociażby- podróże, wyjścia do kina/teatru/ze znajomymi, na rozwój zainteresowań. no cokolwiek.

[GrumpyCat]

https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=968016 zapraszamy

---------- Dopisano o 11:57 ---------- Poprzedni post napisano o 11:53 ----------

Napisane przez Wolha wRedna

Tworzenie sobie planów, że do takiego, a takiego wieku odłoży się określoną liczbę pieniędzy jest trochę kiepskie. Nie da się wszystkiego przewidzieć. Ja raczej wychodzę z założenia, że warto mieć jakieś oszczędności, a ich wysokość to już "wyjdzie w praniu". Nic na siłę.

Prawda
Mi niewiele zostało do 30stki, staram się odkładać 1-2tys miesięcznie. Czasem się udaje, czasem nie. Też mam czasem chwilę słabości i jakąś zachciankę sobie spełnię. Ale wychodzę z założenia, że też mi się należy skoro pracuję i nikogo o pieniądze nie muszę prosić.
Dla mnie najważniejszą rzeczą, żeby mieć spokojne sumienie i "dobrze spać" jest brak długów.

[voice_of_silence]

W sumie to podziwiam. Ja będąc w liceum i na studiach sobie dorabiałam, nie musząc przy tym dokładać się do rachunków bo moja mama w ogóle tego od mnie nie wymagała a nawet nie chciała przyjmować ode mnie pieniędzy. Nie odkładałam, o wychodziłam z założenia że jestem młoda i kiedy jak nie teraz miałabym korzystać z życia. Nie były to jakieś ogromne kwoty, nie trwoniłam tych pieniędzy bo całe życie byłam uczona żeby się zastanowić 10 razy zanim coś kupię, ale jak się trafił jakiś koncert, wypad do kina czy na pizzę to sobie nie żałowałam. Nie widziałam sensu odmawiania sobie wszystkiego w imię odkładania na bliżej nieokreślony cel. Gdy się taki pojawił, to owszem, potrafiłam zacisnąć pasa i sobie uzbierać na coś konkretnego, po czym wracałam sobie do swojego umiarkowanie konsumpcyjnego tryby życia.

Nie wiem czy to dobrze czy źle. Na pewno gdybym miała odłożene te kilka tysięcy, byłoby mi teraz łatwiej, zwłaszcza że zdecydowaliśmy się niewiele lat później na kupno mieszkania, teraz ciułamy znowu na kolejny cel, ale radzimy sobie. Nie ma źle, a podejrzewam, że z upływem czasu człowiek zaczyna żałować, gdy sobie w czasach młodości wszystkiego odmawiał - nie poszedł do kina, nie pojechał na wycieczkę, bo oszczędzał.

Edit:

Teraz za to odkładamy ile możemy, chociaż bez jakiegoś zaciskania pasa. Człowiek dorasta i mu się priorytety zmieniają, chociaż tak samo, jak mam ochotę zjeść coś dobrego, zobaczyć coś w kinie czy kupić fajne buty to sobie raz na jakiś czas pozwalam - w końcu ciężko na to pracuję.

---------- Dopisano o 12:05 ---------- Poprzedni post napisano o 11:57 ----------

Napisane przez GrumpyCat

Dla mnie najważniejszą rzeczą, żeby mieć spokojne sumienie i "dobrze spać" jest brak długów.

To tak No i przede wszystkim: najpierw zobowiązania a dopiero potem przyjemności.

[letitsnow]

Co do pytań autorki:

Jak planujecie wasze wydatki?
Prowadzę już od dłuższego czasu budżet domowy w arkuszu kalkulacyjnym. Fajna sprawa- widać czarno na białym ile i na co poszło. Można zaplanować wydatki w poszczególnych kategoriach, można poszukać oszczędności (czasem da się znaleźć tańszy zamiennik bez utraty jakości-np. abonament telefoniczny).

Macie jakieś założenia że np. do tego wieku chce mieć tyle na koncie?
Bardziej szacujemy ile będziemy mieć np. do końca roku. Szacujemy na podstawie tego, ile udawało nam się odłożyć do tej pory, przy uwzględnieniu przyszłych większych wydatków. Zbieramy na mieszkanie, więc im więcej odłożymy, tym mniejszy kredyt weźmiemy.

Jak oszczędzacie?
Głównie na lokatach, chociaż oprocentowanie teraz marne. Na koniec każdego miesiąca siadamy i rozmawiamy jak będzie wyglądał kolejny miesiąc, ile założyć w danej kategorii, uwzględniamy okazjonalne wydatki typu: ślub kuzynki w marcu/trzeba będzie kupić wiosenną kurtkę/zapłacić oc. Zostawiamy tyle kasy, ile nam wyszło z wyliczeń+kilka stów na wszelki wypadek, a resztę na początku miesiąca przelewamy na lokatę (zgodnie z zasadą „płać najpierw sobie”).

[Wolha wRedna]

Co do dlugow i zobowiazan. Czasami czuje sie troche dziwnie, bo ja staram sie co miesiac cos tam odlozyc. Moi znajomi czesto prowadza dosc rozrzutny tryb zycia majac dlugi. Osobiscie nie moglabym po nocach spac w takiej sytuacji.

Wysłane z mojego SM-G361F przy użyciu Tapatalka

[cranberry juice]

Napisane przez GrumpyCat

Dla mnie najważniejszą rzeczą, żeby mieć spokojne sumienie i "dobrze spać" jest brak długów.

W jakim sensie? Mnie np. bardzo źle na "sumienie finansowe" wpływało wynajmowanie mieszkania - już wolę mieć kredyt hipoteczny.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[AuroraCoriolis]

nie martw sie autorko-jesli jestes ogarnieta,pracowita i oszczedna to z czasem bedziesz miec wiecej.

Ja konczac studia tez mialam ok 10 tys na koncie. Teraz mam 27 lat i 150 tys,wiec jest lepiej . Nie jest to wcale tak duzo bo jak wezme kredyt na mieszkanie i bede miec dziecko to juz niewiele bede mogla odkladac a te pieniadze sie wykkorzstaja ale jak widzisz sie da . A tez nie sadzilam, ze bedzie lepiej

[mysia0054]

Napisane przez AuroraCoriolis

nie martw sie autorko-jesli jestes ogarnieta,pracowita i oszczedna to z czasem bedziesz miec wiecej.

Ja konczac studia tez mialam ok 10 tys na koncie. Teraz mam 27 lat i 150 tys,wiec jest lepiej . Nie jest to wcale tak duzo bo jak wezme kredyt na mieszkanie i bede miec dziecko to juz niewiele bede mogla odkladac a te pieniadze sie wykkorzstaja ale jak widzisz sie da . A tez nie sadzilam, ze bedzie lepiej

Gratuluję odłożenia takiej kwoty
Ja tam powoli coś odkładam, część pieniędzy muszę zwrócić rodzicom, bo pierwsze wyprowadzenie na swoje mi się nie udało ;p Generalnie nawet 100 zł oszczędności to jakieś spokojniejsze sumienie, nie rozumiem ludzi, którzy nie mają nawet złotówki za zaś i żyją od pierwszego do pierwszego. Dla mnie za duży stres

[wild_horse]

Ja mam 22 lata i niestety obecnie żadnych oszczędności przez to, że w sumie przez własną głupotę spłacam nie swoje długi Mając 19 lat miałam zaoszczędzone ok. 3000zł - niby niewiele, ale gdyby to systematycznie powiększać o np. 300zł miesięcznie, to dziś byłaby to niezła, jak dla mnie, sumka Dług będę spłacać jeszcze tylko 2 miesiące, potem mam nadzieję odbić się od finansowego dna Dlatego teraz planuję jeszcze co najmniej te 2 lata pomieszkać u rodziców

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

Napisane przez AuroraCoriolis

nie martw sie autorko-jesli jestes ogarnieta,pracowita i oszczedna to z czasem bedziesz miec wiecej.

Ja konczac studia tez mialam ok 10 tys na koncie. Teraz mam 27 lat i 150 tys,wiec jest lepiej . Nie jest to wcale tak duzo bo jak wezme kredyt na mieszkanie i bede miec dziecko to juz niewiele bede mogla odkladac a te pieniadze sie wykkorzstaja ale jak widzisz sie da . A tez nie sadzilam, ze bedzie lepiej

Jednak mało kto może odkładać prawie 4 tysiące miesięcznie.

Zapisz

[019cbfde5cc6e455fa19b011903180c9b735c7f6]

Moje oszczędności pochodzą głównie z pracy za granicą. Polska pensję zaczęliśmy odkładać od niedawna, kiedy zmienilam pracę. Kiedy pojawi sie dziecko to pewnie bedziemy czerpać z tego co uzbieraliśmy

[GrumpyCat]

Napisane przez cranberry juice

W jakim sensie? Mnie np. bardzo źle na "sumienie finansowe" wpływało wynajmowanie mieszkania - już wolę mieć kredyt hipoteczny.[/url]

Opłat za mieszkanie w to nie wliczam. Chodzi mi o typowe pożyczki/jakieś duże zobowiązania wobec kogoś.

---------- Dopisano o 01:24 ---------- Poprzedni post napisano o 01:20 ----------

My póki co mieszkanie wynajmujemy, jednak w skrzynce co chwilę jest gromada listów od komornika i różnych takich do osoby która mieszkała tu lata temu. Zgłaszaliśmy, że już od lat tu nie mieszka i nic. Listy przychodzą nadal. Ta osoba raczej musi wiedzieć, że ma zadłużenia. Ja sobie nie wyobrażam właśnie tego typu długów które ciągle rosną.

[samotny_t]

Napisane przez GrumpyCat

My póki co mieszkanie wynajmujemy, jednak w skrzynce co chwilę jest gromada listów od komornika i różnych takich do osoby która mieszkała tu lata temu. Zgłaszaliśmy, że już od lat tu nie mieszka i nic. Listy przychodzą nadal. Ta osoba raczej musi wiedzieć, że ma zadłużenia. Ja sobie nie wyobrażam właśnie tego typu długów które ciągle rosną.

Ta osoba może też nie żyć albo mieszkać w kraju, w którym nie da się z niej tych długów wyegzekwować (a w polskiej praktyce zwykle nawet jak ktoś do niemiec albo UK wyjedzie, skąd teoretycznie łatwo egzekwować, to unika długów, bo komornikowi się nie chce ).



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[AuroraCoriolis]

[1=ce453443562697063682673 4dc4cc81c1d23e519_62b0fbf 266bee;71280776]Jednak mało kto może odkładać prawie 4 tysiące miesięcznie.[/QUOTE]

To nie jest tak jak Ci sie wydaje ,
moja pierwsza praca w warszawie byla za 1,5 tys netto i ledwo z tego zylam - potem byla pdwyzka jak przejalam czesc obowiazkow kolezanki do 2,5. Potem zmienilam prace i zarabialam 4 tys, potem mala podwyzka ,awans itp i teraz mam ok 8 - ale majac 22-24 lata to naprawde prawie nikt nie ma oszczednosci bo to dopiero pierwsza praca i poczatki , wiec nie ma sie czym dolowac.

Napisane przez mysia0054

Gratuluję odłożenia takiej kwoty

dziekuje

Napisane przez wild_horse

Ja mam 22 lata i niestety obecnie żadnych oszczędności przez to, że w sumie przez własną głupotę spłacam nie swoje długi Mając 19 lat miałam zaoszczędzone ok. 3000zł - niby niewiele, ale gdyby to systematycznie powiększać o np. 300zł miesięcznie, to dziś byłaby to niezła, jak dla mnie, sumka Dług będę spłacać jeszcze tylko 2 miesiące, potem mam nadzieję odbić się od finansowego dna Dlatego teraz planuję jeszcze co najmniej te 2 lata pomieszkać u rodziców

mieszkanie u rodzicow jesli sie da jest spoko - jeszcze pomieszkasz sama, a tak to sobie oszczedzisz a i pewnie czasem obiad ktos ugotuje ;D, powodzenia w splacaniu dlugow i nie martw sie, skoro juz niedlugo skonczysz go splacaa to bedzie tylko lepiej

Save

[019cbfde5cc6e455fa19b011903180c9b735c7f6]

Ja mam czesto klientów ktorzy maja na plecach komornika, czasem po 10 zajęć i jeszcze pretensję że bank jest złodziejem bo kase oddaje komornikowi. Z tego co widzę to większość olewa komorników, na konta wpływa glownie 500+ i tego typu świadczenia, ktorych nie można zająć. Nie wiem co ludzie mają w glowie.

[Wolha wRedna]

[1=019cbfde5cc6e455fa19b01 1903180c9b735c7f6;7128809 1]Ja mam czesto klientów ktorzy maja na plecach komornika, czasem po 10 zajęć i jeszcze pretensję że bank jest złodziejem bo kase oddaje komornikowi. Z tego co widzę to większość olewa komorników, na konta wpływa glownie 500+ i tego typu świadczenia, ktorych nie można zająć. Nie wiem co ludzie mają w glowie.[/QUOTE]

Bo większość wychodzi z założenia, że "jakoś to będzie". Mnie te "jakoś" przeraża. Miałam epizod kiedy po studiach i po podjęciu pierwszej pracy, zostałam na jakiś czas w ogóle bez pracy. Wróciłam na kilka miesięcy do domu rodzinnego i to było dla mnie traumatyczne, bo nie posiadałam własnych oszczędności. Teraz mam jakąś tam poduszkę choćby na wspomnienie tamtego

[invisible_01]

Patrząc na to, ile realnie wydaję miesięcznie bez jakiegoś zaciskania pasa, obecne oszczędności pozwoliłyby mi na spokojnie utrzymanie się bez pracy przez 15 miesięcy. Nie chciałabym jednak w życiu wydawać oszczędności na życie i nie wyobrażam sobie tego, obym nigdy się w takiej sytuacji nie znalazła.

[syklamen]

Mam 25 lat, odłożone około 15 tysięcy. Jednak część na pewno się rozejdzie, bo zaraz będę znowu bez pracy i na etapie jej poszukiwania. Fakt, nie musiałam nigdy płacić za wynajem. Na studiach mieszkałam w akademiku więc mało płaciłam. Tak sobie myślę z perspektywy czasu, że wtedy mogłam odłożyć dużo więcej, ale wiecie wyrwanie się z domu, samodzielność trochę uderzyły mi do głowy. Skoro teraz pracując na pół etatu za najniższą potrafię odłożyć to wtedy mogłam odłożyć miliony (miałam wysokie stypendium naukowe i socjalne). Teraz wydaję pieniądze tylko na jedzenie, własne potrzeby jak opłacenie telefonu, kupno leków, kosmetyków, ciuchów (to nie za często, bo ciuchy sporo kosztują i nic bym nie odłożyła). Do knajp, restauracji teatrów nie chodzę, książki wypożyczam z biblioteki. Cały czas mam nadzieję że uda mi się znaleźć jakąś w miarę dobrze płatną pracę.

[Esia_90]

Ja pracuję w płacach i zdziwiłybyście się ile procent ludzi ma komorników. Dlatego dobrą metodą jest oszczędzanie i to zabezpieczenie finansowe. Nie ważne ile się oszczędza. Każdy robi to na miarę swoich możliwości.

Ja mając 26 lat mam już zaoszczędzone pieniądze, ale wiele z moich znajomych zbiera na wakacje, a potem znowu są na zero

Także bądź z siebie dumna Jak widzisz nie każdy umie oszczędzać.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[cranberry juice]

Napisane przez Esia_90

Ja mając 26 lat mam już zaoszczędzone pieniądze, ale wiele z moich znajomych zbiera na wakacje, a potem znowu są na zero

Także bądź z siebie dumna Jak widzisz nie każdy umie oszczędzać.

Sorry, ale piszesz o tym, jakby posiadanie oszczędności to była jakaś cnota sama w sobie, ale wydanie oszczędności na wakacje jest już blee


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Esia_90]

Na wakacje super pod warunkiem, że nie są to wszystkie Twoje oszczędności. Powinno się mieć zabezpieczenie chociaż z 5 tyś na wypadek choroby czy utraty pracy. Nie rozumiem ludzi, którzy wydają wszystko na wakacje. Nie umiała bym żyć w takim stresie i niepokoju.

Cokolwiek się stanie czy samochód się popsuje czy jakaś inna rzecz losowa to uważam, że każdy powinien coś tam mieć na czarną godzinę.

Każdy ma swój sposób na życie. Może Tobie nie przeszkadza 0 na koncie. Ja bym z niepewności jutra nie umiała normalnie funkcjonować.

Lepsze 50 zł miesięcznie odkładać na czarną godzinę niż nic.

To jest moje zdanie i moje podejście do życia. Nie każdy musi się z nim zgadzać.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[kennedy]

A ja odwrotnie. Wole miec malo oszzedzone ale zyc na codzien lepiej.

Lubie wyjscia i kulture wiec uschlabym zyjac jak Syklamen:/

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ville]

Lubię mieć oszczędności. Daje mi to poczucie bezpieczeństwa i komfortu psychicznego. W zeszłym roku praktycznie wyczyściłam się z nagromadzonych funduszy, ok. 10 tys. poszło na leczenie i na utrzymanie podczas choroby. Nie wyobrażam sobie, co by było, gdybym nie miała tego zabezpieczenia.
Teraz odbudowuję oszczędności, a że planuję zmianę pracy niedługo, mam nadzieję, że będę więcej zarabiać i więcej odkładać.

Fajnie jest czasem coś wydać, pewnie, ale uwielbiam, jak mi cyfry na koncie rosną. Czuję się jak Sknerus z Kaczora Donalda

[Wolfman]

Napisane przez ville

Lubię mieć oszczędności. Daje mi to poczucie bezpieczeństwa i komfortu psychicznego. W zeszłym roku praktycznie wyczyściłam się z nagromadzonych funduszy, ok. 10 tys. poszło na leczenie i na utrzymanie podczas choroby. Nie wyobrażam sobie, co by było, gdybym nie miała tego zabezpieczenia.
Teraz odbudowuję oszczędności, a że planuję zmianę pracy niedługo, mam nadzieję, że będę więcej zarabiać i więcej odkładać.

Fajnie jest czasem coś wydać, pewnie, ale uwielbiam, jak mi cyfry na koncie rosną. Czuję się jak Sknerus z Kaczora Donalda

Zazwyczaj człowiek jest w stanie żyć za tyle ile ma. Nie wiem jakim cudem w akademiku byłem w stanie przeżyć za 800-1000 złotych miesięcznie (a mój akademik był ostry), a teraz nie umiem zamknąć budżetu w 1500 zł.

[Wolha wRedna]

Napisane przez Wolfman

Zazwyczaj człowiek jest w stanie żyć za tyle ile ma. Nie wiem jakim cudem w akademiku byłem w stanie przeżyć za 800-1000 złotych miesięcznie (a mój akademik był ostry), a teraz nie umiem zamknąć budżetu w 1500 zł.

Ja nie wiem jakim cudem na studiach przeżywałam każdy miesiąc za 600 -650zł Musiałam za to opłacić akademik i mieć na jedzenie. Serio nie wiem jak ja to robiłam, a było i na alkohol, bo bawiliśmy się często
Teraz nawet bez sporadycznych wyjść do knajp i bez jakichkolwiek przyjemności nie zejdę poniżej 1400 zł za mieszkania + życie.

[panthher]

Napisane przez Wolha wRedna

Ja nie wiem jakim cudem na studiach przeżywałam każdy miesiąc za 600 -650zł Musiałam za to opłacić akademik i mieć na jedzenie. Serio nie wiem jak ja to robiłam, a było i na alkohol, bo bawiliśmy się często
Teraz nawet bez sporadycznych wyjść do knajp i bez jakichkolwiek przyjemności nie zejdę poniżej 1400 zł za mieszkania + życie.

Czy mogę spytać, jak mieszkanie i życie zamykasz w 1400zl? Wynajmujesz mieszkanie?