Chcę rzucić studia po 2 miesiącach- czy to wstyd?

[xxcole]

Witam. Od 2 miesięcy przeprowadziłam się i studiuję w dużym mieście, na kierunku który od początku średnio mnie interesował, ale uznajmy, że się do niego przekonałam, bo to teraz mniej istotny problem. W moim rodzinnym mieście zostawiłam mojego chłopaka, bo ma jeszcze rok liceum, a sama poszłam na studia do stolicy. Ustaliliśmy, że za rok przeprowadzimy się razem do innego miasta jak on skończy szkołę, a ja przeniosę się na inną uczelnie. Problem w tym, że w stolicy czuję się bardzo źle, i chce wrocic do mojego rodzinnego miasta z powrotem i mieszkac z rodzicami, nie chce rzucac studiów, chcę przepisac się na ten sam kierunek do mojego miasta, dopóki minęły dopiero 2 miesiące i nie ma dużo do nadrabiania, a potem tak jak chcieliśmy, po roku się wyprowadzić razem. Wiem, że od początku mogłam po prostu zostać na studiach w moim miescie i nie kombinowac z przeprowadzkami do stolicy, i związkiem na odległość jednak nie radzę sobie tutaj, jest mi ciężko psychicznie, z pieniędzmi też nie jest najlepiej, jednak jeśli wróce, poczuję ze zawiodłam rodziców (mimo ze chce dalej kontynuowac studia) po prostu wyporowadziłam się 2 miesiące temu, rodzice sa dumni, czuję ze ich zawiodę i będzie mi zwyczjanie po ludzku głupio, jednak rozwiązałoby to moj problem z pieniędzmi i polepszyłoby moj komfort psyczhiczny, jednak zaraz po tym jak skoncze pierwszy rok planuje znowu wyprowadzic sie od rodzicow i zamieszkac z moim chlopakiem, przepisac się na ten sam kierunek na 2gi rok i kontynuowac studia, wiem, że z nim nie będę czuła się tak jak czuję się tutaj sama, i już wtedy akurat nie wroce do rodzinnego miasta, ale głupio mi że tak skaczę miedzy miastami... mogłam po porostu od początku zostać na studiach w moim mieście na rok, i po roku przeniesc sie i wyprowadzic się z chłopakiem, jednak nie sądziłam, że aż tak bardzo sobie tutaj nie poradzę... co proponujecie??

[kosmatamalpka]

To żaden wstyd, moim zdaniem to akt wielkiej odwagi to po pierwsze, po drugie - powinnaś być dumna, że siebie znasz i WIESZ, że to po prostu nie jest to co byś chciała. Ludzie mocno forsują studia, jakby były nie wiadomo czym, a wcale nie są do szczęścia potrzebne

[Alekto123]

Studia w innym mieście, dla każdego są ciężkie na początku. Taka pierwsza wyprowadzka z domu i pierwsze smaki dorosłego życia. Nie jest to łatwe.

Pomyśl spokojnie. Dowiedz się jak wygląda sytuacja z przepisywaniem. Jak wrócisz na drugi rok, to możliwe, że będziesz musiała nadrabiać zajęcia z 1 roku. Jeśli ta uczelnie w twoim mieście jest słabsza, to może się okazać, że będziesz musiała powtarzać przedmioty ze względu na różnice i mniejszy zakres materiału. Te parę miesięcy przeżyjesz. Dopytaj się jakie musiałabyś spełnić warunki. Może jest ktoś na roku w podobnej sytuacji jak ty i możesz się zakolegować?

Nie ty jedna i nie ty pierwsza przeżywasz.

Na chłopaka bym nie patrzyła za bardzo. Parę miesięcy to nie całe życie i nie wiesz, czy zanim zawsze będziesz. Związki w twoim wieku nie są trwałe. Doświadczenia wśród znajomych mam takie, że która się patrzył z koleżanek na chłopaka, ta teraz żałuje po latach, a z tymi chłopakami to już od dawana nie są w związku.