Ludzie i zachowania, które nas dziwią +ot. cz.79

[Wenress]

Napisane przez cava

Bardzo polecam serię rozmów o otyłości, na kanale Justyny Mazur Kudelskiej.


A zwłaszcza ta jedną, do której link wrzucam, to rozmowa z prof. dr hab. n. med. Pawłem Bogdańskim
Jest to specjalista chorób wewnętrznych i hipertensjologii, certyfikowany lekarz lipidolog, Narodowy Specjalista Leczenia Otyłości Europejskiego Towarzystwa Badań nad Otyłością z ponad 20-letnim doświadczeniem klinicznym. Kierownik Katedry Leczenia Otyłości, Zaburzeń Metabolicznych oraz Dietetyki Klinicznej Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu.


https://www.youtube.com/watch?v=gm4R...Mazur-Kudelska




Drugi link, tez IMO tak samo wartościowy, do rozmowy na innym kanale ( 7 metrów pod ziemią), o bariatrycznym leczeniu choroby otyłości z dr hab. n. med. Mariusz Wyleżoł, wiceprezes Polskiego Towarzystwa Leczenia Otyłości oraz Kierownik Warszawskiego Centrum Kompleksowego Leczenia Otyłości i Chirurgii Bariatrycznej w Szpitalu Czerniakowskim w Warszawie.



https://www.youtube.com/watch?v=qba-...podziemi%C4%85

Ten drugi link też polecam! a pierwszy muszę obejrzeć

Napisane przez natalia_t

Ile kcal obcinasz?
To brzmi podobnie do tego, co miałam kiedy stosowałam się do zaleceń "po prostu jedz mniej", bez liczenia kcal. Okazywało się, że normalnie, tzn. kiedy tyłam, zjadałam ponad 2500, a gdy próbowałam schudnąć mniej niż 1500. Wtedy też czułam spadki energii i metabolizmu po wysiłku. Gdy zaczęłam liczyć i obcinać nie więcej niż 200-300 (a w dni z dużym wysiłkiem w ogóle), to chudłam i czułam się w miarę normalnie. Często czułam głód, ale bez obniżenia formy.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

U mnie to bardziej kwestia wagi, z jakiej chcę zejść niż cięcia kcal, poza jednym głupim odchudzaniem to nie obcinam na pewno więcej niż te 300-400 kcal, to samo z treningami - dla mnie max to 3 razy w tygodniu, jak jest więcej to się nie regeneruję..
I taka w miarę ok do utrzymania waga to u mnie 58 kg na 165 cm wzrostu, niżej jest walka a dopiero przy ok 62 czuję się świetnie. Od razu zaznaczę, że u każdego waga rozkłada się inaczej i przy tych 58 naprawdę mam wystający brzuch i tłuszcz na udach, nie wyglądam na osobę która sie zdrowo odżywia i ćwiczy

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[pempek]

Napisane przez Wenress

Ten drugi link też polecam! a pierwszy muszę obejrzećU mnie to bardziej kwestia wagi, z jakiej chcę zejść niż cięcia kcal, poza jednym głupim odchudzaniem to nie obcinam na pewno więcej niż te 300-400 kcal, to samo z treningami - dla mnie max to 3 razy w tygodniu, jak jest więcej to się nie regeneruję..
I taka w miarę ok do utrzymania waga to u mnie 58 kg na 165 cm wzrostu, niżej jest walka a dopiero przy ok 62 czuję się świetnie. Od razu zaznaczę, że u każdego waga rozkłada się inaczej i przy tych 58 naprawdę mam wystający brzuch i tłuszcz na udach, nie wyglądam na osobę która sie zdrowo odżywia i ćwiczy

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Miałaś tam na myśli 52 kg? dla mnie przy tym samym wzroście 52 to chyba za mało, w sumie nie wiem, bo nigdy tyle nie ważyłam przy 58 kg noszę rozmiar s/xs

[26cabbdd88f595c38f9b7f8139ef1472f28f75bc_65628a8226dae]

Napisane przez pempek

Miałaś tam na myśli 52 kg? dla mnie przy tym samym wzroście 52 to chyba za mało, w sumie nie wiem, bo nigdy tyle nie ważyłam przy 58 kg noszę rozmiar s/xs

Przy 58 nosiłam m-ki. Dlatego na wagę nie ma co patrzeć, a na ogólny obraz ciała, rozkład tkanki tłuszczowej, mięśniowej.

[Hosenka*]

Napisane przez pempek

Miałaś tam na myśli 52 kg? dla mnie przy tym samym wzroście 52 to chyba za mało, w sumie nie wiem, bo nigdy tyle nie ważyłam przy 58 kg noszę rozmiar s/xs

Z rozmiarami ostatnio szaleją. Mam 163cm, 52kg, ubrania od 32-38 np spodnie z new yorkera, ten sam model tylko kolor inny mam 34 i 36 przy czym 36 mniejszy niż 34. Chyba że im się metki pomyliły.

---------- Dopisano o 16:34 ---------- Poprzedni post napisano o 16:33 ----------

[1=26cabbdd88f595c38f9b7f8 139ef1472f28f75bc_65628a8 226dae;89611251]Przy 58 nosiłam m-ki. Dlatego na wagę nie ma co patrzeć, a na ogólny obraz ciała, rozkład tkanki tłuszczowej, mięśniowej.[/QUOTE]
Dokładnie tak. Inaczej wygląda te 58kg z dużą ilością tkanki tłuszczowej a inaczej z mięśniową.

[Wenress]

Napisane przez pempek

Miałaś tam na myśli 52 kg? dla mnie przy tym samym wzroście 52 to chyba za mało, w sumie nie wiem, bo nigdy tyle nie ważyłam przy 58 kg noszę rozmiar s/xs

Nie, przy 52 mam rozmiar XS/S i czuję się tragicznie. Przy 58 mam rozmiar S/M ale w niektórych częściach ciała ewidentnie mam za dużo tłuszczu.

Teoretycznie powinnam mieć trochę mięśni skoro ćwiczę ale chyba mam lekkie kości skoro to sie tak rozkłada biodra na pewno mam wąskie. W ogóle schudną mi kończyny, twarz a brzuch ani drgnie, eh

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[magbeth]

Napisane przez cava

Bardzo polecam serię rozmów o otyłości, na kanale Justyny Mazur Kudelskiej.


A zwłaszcza ta jedną, do której link wrzucam, to rozmowa z prof. dr hab. n. med. Pawłem Bogdańskim
Jest to specjalista chorób wewnętrznych i hipertensjologii, certyfikowany lekarz lipidolog, Narodowy Specjalista Leczenia Otyłości Europejskiego Towarzystwa Badań nad Otyłością z ponad 20-letnim doświadczeniem klinicznym. Kierownik Katedry Leczenia Otyłości, Zaburzeń Metabolicznych oraz Dietetyki Klinicznej Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu.


https://www.youtube.com/watch?v=gm4R...Mazur-Kudelska




Drugi link, tez IMO tak samo wartościowy, do rozmowy na innym kanale ( 7 metrów pod ziemią), o bariatrycznym leczeniu choroby otyłości z dr hab. n. med. Mariusz Wyleżoł, wiceprezes Polskiego Towarzystwa Leczenia Otyłości oraz Kierownik Warszawskiego Centrum Kompleksowego Leczenia Otyłości i Chirurgii Bariatrycznej w Szpitalu Czerniakowskim w Warszawie.



https://www.youtube.com/watch?v=qba-...podziemi%C4%85

Obydwie rozmowy ważne i wartościowe.
Mam niestety koleżanki dumne z tego ze się głodzą. Jak przytyją po głodówce to znowu się głodzą i tak to leci niestety.

[pempek]

Napisane przez Wenress

Nie, przy 52 mam rozmiar XS/S i czuję się tragicznie. Przy 58 mam rozmiar S/M ale w niektórych częściach ciała ewidentnie mam za dużo tłuszczu.

Teoretycznie powinnam mieć trochę mięśni skoro ćwiczę ale chyba mam lekkie kości skoro to sie tak rozkłada biodra na pewno mam wąskie. W ogóle schudną mi kończyny, twarz a brzuch ani drgnie, eh

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Przybij smutna piatke🤦🏻☠♀️
Tez mam taka figurę, mój brzuch to mój koszmar, chociaż z wiekiem po prostu go zaakceptowałam


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[26cabbdd88f595c38f9b7f8139ef1472f28f75bc_65628a8226dae]

Napisane przez pempek

Przybij smutna piatke🤦🏻☠♀️
Tez mam taka figurę, mój brzuch to mój koszmar, chociaż z wiekiem po prostu go zaakceptowałam


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Sama nie wiem jaką musiałabym osiągnąć wagę, by "brzucha nie mieć". Nie ten typ budowy. Ważąc naprawdę mało ( jak na siebie), ćwicząc nadal był on moją zmorą.

[natalia_t]

Napisane przez Wenress

Ten drugi link też polecam! a pierwszy muszę obejrzećU mnie to bardziej kwestia wagi, z jakiej chcę zejść niż cięcia kcal, poza jednym głupim odchudzaniem to nie obcinam na pewno więcej niż te 300-400 kcal, to samo z treningami - dla mnie max to 3 razy w tygodniu, jak jest więcej to się nie regeneruję..
I taka w miarę ok do utrzymania waga to u mnie 58 kg na 165 cm wzrostu, niżej jest walka a dopiero przy ok 62 czuję się świetnie. Od razu zaznaczę, że u każdego waga rozkłada się inaczej i przy tych 58 naprawdę mam wystający brzuch i tłuszcz na udach, nie wyglądam na osobę która sie zdrowo odżywia i ćwiczy

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No tak, to jak wyglądamy, a jak reaguje organizm na poziom tkanki tłuszczowej to różne sprawy...
Ja tam już się nie łudzę, że zejdę poniżej 60kg. Tzn. pewnie by się dało, ale bardzo dużym nakładem pracy i wyrzeczeń, czego raczej już się nie podejmę.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Finlora]

Ja obecnie ważę 60 kg przy 158 cm, ale stwierdziłam, że mam dosyć. Nie będę wiecznie odmawiać sobie tego co lubię ani zarzynać się na treningach, żeby zwiększyć aktywność. I tak uważam, że mam sporo ruchu, mimo siedzącej pracy. Nie mam ani czasu ani siły na więcej.
Najmniej w dorosłym życiu ważyłam 54 kg i pamiętam jakie to było dla mnie wyrzeczenie, żeby osiągnąć taką wagę. Nigdy więcej.

[Gravitsappa]

Napisane przez Finlora

Ja obecnie ważę 60 kg przy 158 cm, ale stwierdziłam, że mam dosyć. Nie będę wiecznie odmawiać sobie tego co lubię ani zarzynać się na treningach, żeby zwiększyć aktywność. I tak uważam, że mam sporo ruchu, mimo siedzącej pracy. Nie mam ani czasu ani siły na więcej.
Najmniej w dorosłym życiu ważyłam 54 kg i pamiętam jakie to było dla mnie wyrzeczenie, żeby osiągnąć taką wagę. Nigdy więcej.

I bardzo fajnie że znalazłaś swoją wagę, bez sensu jest się katować całe życie żeby osiągnąć jakiś przypadkowy numer "bo tak trzeba" albo "bo od tej wagi jest się szpupłym" skoro u każdego inaczej to wygląda. Ale 60 kg przy twoim wzroście to chyba idealnie?

[Natalcia35]

Ludzie ogólnie są dziwni ostatnio ciężko o kogoś normalnego. Poznałam ostatnio kogoś piszemy na whatsapie po czym on wszystko usuwa co mi piszę jak myślicie co to znaczy?

[Misia452]

Napisane przez Natalcia35

Ludzie ogólnie są dziwni ostatnio ciężko o kogoś normalnego. Poznałam ostatnio kogoś piszemy na whatsapie po czym on wszystko usuwa co mi piszę jak myślicie co to znaczy?

Żeby ktoś niepowołany tego nie zobaczyl. Domyśl się co to znaczy, chyba nie trudno

Wysłane z mojego RMX3151 przy użyciu Tapatalka

[Finlora]

Napisane przez Gravitsappa

I bardzo fajnie że znalazłaś swoją wagę, bez sensu jest się katować całe życie żeby osiągnąć jakiś przypadkowy numer "bo tak trzeba" albo "bo od tej wagi jest się szpupłym" skoro u każdego inaczej to wygląda. Ale 60 kg przy twoim wzroście to chyba idealnie?

Nie, trochę za dużo, przydałoby się zrzucić kilka kg, ale już naprawdę mi się nie chce. Wiem, że to moja wina, bo mam słabość do słodyczy. Plus niedoczynność, hashimoto i IO.
Żeby schudnąć muszę jeść max 1600 kcal, a i tak szło bardzo opornie (ok 1 kg na miesiąc), więc naprawdę nie mam już siły.

[kasia2209]

Treść usunięta

[lightangel]

Napisane przez Finlora

Ja obecnie ważę 60 kg przy 158 cm, ale stwierdziłam, że mam dosyć. Nie będę wiecznie odmawiać sobie tego co lubię ani zarzynać się na treningach, żeby zwiększyć aktywność. I tak uważam, że mam sporo ruchu, mimo siedzącej pracy. Nie mam ani czasu ani siły na więcej.
Najmniej w dorosłym życiu ważyłam 54 kg i pamiętam jakie to było dla mnie wyrzeczenie, żeby osiągnąć taką wagę. Nigdy więcej.

Ja przy wzroście 163 cm najlepiej wyglądałam ważąc właśnie 54 kg, ale byłam w stanie osiągnąć taką wagę tylko głodówką (i to tylko około roku) więc nawet się nie łudzę że kiedykolwiek do tej wagi wrócę. Tym bardziej że tak jak Ty mam jakieś swoje ulubione jedzenie z którego nie chcę rezygnować. A treningi to dla mnie katorga, ćwiczę bo muszę, ale nigdy nie znalazłam sportu który dałby mi wyrzut endorfin - a ciągle słyszę od znajomych że każdy sport im daje endorfiny.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[brandie]

Ja schudłam z 65kg do 57-59kg. Niby niedużo, ale generalnie przy 163 cm zwrotu to nie była nadwaga, więc szło powoli. Sprawdziłam sobie swoją PPM i CPM i na podstawie tego obliczyłam ile kcal jeść - wszystko spisywałam w Fitatu, bo kompletnie nie miałam pojęcia ile co ma kalorii. Na początku bywało trudno, bo mnie ssało - wtedy starałam się tak komponować posiłki, żeby było w nich dużo białka i bardziej mnie syciły. Potem, jak to się mówi, „żołądek się skurczył” i uczucie sytości się unormowało - najgorzej było przetrwać ten etap. Jem zauważalnie mniej niż kiedyś, nie dopycham się na siłę, nauczyłam się serwować mniejsze porcje. Najważniejsze dla mnie były dobrze zbilansowane dania plus zakupy w lodówce - gdy byłam mega zapracowana i nie planowałam jadłospisu, to jadłam byle co w biegu i potem ciągnęło mnie mocno do słodyczy. Dobrze sprawdzają się u mnie trzy posiłki, przy jedzeniu pięciu też miałam wrażenie, że cały dzień kręci się wokół jedzenia. Na początku stosowałam post przerywany 8/16 - też mi to pomogło z napadami jedzenia, bo gdy przeciagnęłam śniadanie z 7 na 10 (też na początku nieźle ssało), to mniej chciało mi się jeść w ciągu dnia.
I oczywiście żadne restrykcyjne diety - jadłam wszystko, po prostu wliczałam w bilans kaloryczny lub kombinowałam co dodać albo podmienić żeby było bardziej odżywcze, np. odżywka białkowa do pankejków, owsiankę robię na wodzie i mieszam z jogurtem, dżem można zrobić z owoców i chia.
Nie wyobrażam sobie życia bez wyjścia na pizzę, wina, czekolady.

[Wenress]

Jejku ulżyło mi po Waszych postach, że nie tylko ja tak mam, oczywiście u mnie też coś jest nie halo z hormonami, tzn. niby wszystko unormowane ale były problemy kiedyś i mam wrażenie, że nadal jest to u mnie delikatny temat, czuję szybko jak są wahania.
Się człowiek naogląda tych przemian typu ze 100 kg do 50 kg i głupieje. Że ja mam mniej do zrzucenia a i tak nie dojdę do takiej sylwetki, no cóż

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[pixelova]

Ja mierzę 165 cm i obecnie dobiłam do wagi 53 kg, do 54 kg przed okresem. Rozmiar xs/s. Ćwiczę siłowo i zanim zbudowałam mięśnie to trochę zajęło, chociaż rzucając okiem na moją sylwetkę nie wyglądam jakoś szczególnie szczupło, taka budowa ciała

[Finlora]

Nie powiem, że bym nie chciała schudnąć, bo 60 kg przy moim wzroście to za dużo. Ale naprawdę mam dość, nie chce mi się. Za bardzo lubię jeść. Zresztą nie wiem czy np waga 50 kg w ogóle byłaby dla mnie osiągalna, bo ostatni raz ważyłam tyle ze 20 lat temu

[chimay]

Napisane przez pixelova

Ja mierzę 165 cm i obecnie dobiłam do wagi 53 kg, do 54 kg przed okresem. Rozmiar xs/s. Ćwiczę siłowo i zanim zbudowałam mięśnie to trochę zajęło, chociaż rzucając okiem na moją sylwetkę nie wyglądam jakoś szczególnie szczupło, taka budowa ciała

To ja przy tych samych parametrach jestem nie tyle nawet szczupła co chuda.

[pempek]

Napisane przez chimay

To ja przy tych samych parametrach jestem nie tyle nawet szczupła co chuda.

Ja to samo
Ważyłam 57 kg jakieś 3 lata temu i nosiłam s/xs, mam "od nowości" dość umięśnioną sylwetkę (chyba przez zbyt wysoki testosteron), może to ma wpływ na mały rozmiar.
Obecnie ważę 67 kg i noszę głównie m, czasem l (a nawet nie L a 40), chciałabym zrzucić jakieś 5 kg i wtedy będę miała rozmiar s/m i to mi zupełnie odpowiada. Oczywiście brzuch mi odstaje nadal, szczególnie pod pępkiem, no ale to już po prostu zaakceptowałam, nie będę się operować ani katować, bo nie mam ambicji wyglądać jak Doda.

Mam IO i stan przedcukrzycowy.

[VivelaPologne]

Ja mam 167/168 cm (nigdy dokładnie nie wiem, raz wychodzi tak a raz tak xd) i ważę 57 kg. Uważam, że to dla mnie optymalna waga, jestem raczej szczupła, ale nie wychudzona. Mam zresztą figurę klepsydry, lubię swoje kształty, są takie "akurat".

Dwa lata temu ważyłam niecałe 55 kg ale to był najgorszy moment mojego życia. Mało jadłam przez częste ataki paniki i rozkręcające się zaburzenia lękowe. Nie chciałabym do tego wracać, wolę te ponad 2 kg więcej.

Jako "wczesna" nastolatka ważyłam nieco ponad 60 kg przy odpowiednio niższym wzroście niż teraz i wtedy czułam się źle, mimo że miałam niewielką nadwagę. Miałam też wrażenie że wyglądam na 70 kg co najmniej, a nie te 62-63 kg które wtedy ważyłam.

[olabambola]

dziwi mnie podział butelek na |"chłopackie" i "dziewczyńskie"

[Ottos]

Ja ważę ok. 50kg przy 158 cm i to jest mam wrażenie blisko idealnej wagi dla mnie, ewentualnie mogłabym trochę przytyć w mięśniach, ale ciężko mi wystarczająco dużo białka jeść, chociaż ćwiczę regularnie. Kiedyś ważyłam te 15 kg więcej i myślałam, że nigdy tego nie zrzucę, bo 1) no nie da się, przecież i tak jem mało, 2) ja tam wolę jeść co lubię niż wyglądać idealnie, ale szczerze mówiąc jednak się dało, jednak jadłam za dużo, jednak można jeść to co się lubi i być szczupłym i jednak lubię bycie szczupłą bardziej niż mi się wydawało, że będę lubić Na tyle, że nie przeszkadza mi pilnowanie porcji i ćwiczenia, których kiedyś nie znosiłam. Co prawda endorfin prawie nigdy nie doświadczam, ale doświadczam satysfakcji po skończonym treningu i pozytywnego zaskoczenia z tego jak moje ciało się zmienia i jak treningi, które kiedyś mnie wykańczały teraz przychodzą z łatwością.

Aczkolwiek jak przestaję się ruszać i jem co chcę bez patrzenia na porcje, np. na wyjazdach to zaczynam szybko przybierać w biodrach i brzuchu, więc wiem, że zawsze jestem tylko kilka tygodni/miesięcy nieuwagi od nadwagi Dlatego nie przepadam za komentarzami w stylu "ale ci fajnie, że taka szczupła jesteś", no niestety nic tu z nieba nie spada, to są wyrzeczenia i pewne decyzje do podjęcia, ciężko pracowałam na swoją sylwetkę i nie lubię takiego gadania, że mi to dobrze.

[Finlora]

Można się nabawić kompleksów czytając ile ważą osoby o moim wzroście albo wyższe

[Paprotka_]

Napisane przez Finlora

Można się nabawić kompleksów czytając ile ważą osoby o moim wzroście albo wyższe

Daj spokój, każdy ma swoje "widełki" ja mam 162 i idealna moja waga to 60 kg. Przy 57 byłam już za chuda. Teraz się ucieszę jak do 65 zejdę

Wysłane z mojego 2109119DG przy użyciu Tapatalka

[Ottos]

Napisane przez Finlora

Można się nabawić kompleksów czytając ile ważą osoby o moim wzroście albo wyższe

Waga się tak różnie na ludziach rozkłada, że po samych cyferkach nic się nie da stwierdzić Ja przy 60 kg wyglądałam już na porządną dużą babę, a w teorii to granice nadwagi dopiero. Nawet przy BMI 20 mam oponkę na brzuchu, znam osoby, które ważą 10kg więcej ode mnie a wyglądają szczuplej. Mi wszystko idzie zawsze w twarz, brzuch i biodra i tyję w oczach bardzo szybko plus potwornie ciężko mi się mięśnie buduje. Wystarczy, że komuś się fortunniej rozkłada tłuszcz i ma więcej mięśni i może ważyć nawet kilkanaście kilogramów więcej przy tym samym wzroście a wygląda dużo lepiej.

[khloe]

Napisane przez VivelaPologne

Ja mam 167/168 cm (nigdy dokładnie nie wiem, raz wychodzi tak a raz tak xd) i ważę 57 kg.

Mam taki sam wzrost jak ty i moja najniższa waga w życiu dorosłym to 66 kg okupione dosłownie krwią, potem i łzami ( czytaj 3 godziny ćwiczeń dziennie, zero słodyczy, wyliczanie kcal co do jednego).

Nigdy, mimo katorżniczych cwiczen nie udało mi się zejść niżej.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[pixelova]

Napisane przez Ottos

Ja ważę ok. 50kg przy 158 cm i to jest mam wrażenie blisko idealnej wagi dla mnie, ewentualnie mogłabym trochę przytyć w mięśniach, ale ciężko mi wystarczająco dużo białka jeść, chociaż ćwiczę regularnie. Kiedyś ważyłam te 15 kg więcej i myślałam, że nigdy tego nie zrzucę, bo 1) no nie da się, przecież i tak jem mało, 2) ja tam wolę jeść co lubię niż wyglądać idealnie, ale szczerze mówiąc jednak się dało, jednak jadłam za dużo, jednak można jeść to co się lubi i być szczupłym i jednak lubię bycie szczupłą bardziej niż mi się wydawało, że będę lubić Na tyle, że nie przeszkadza mi pilnowanie porcji i ćwiczenia, których kiedyś nie znosiłam. Co prawda endorfin prawie nigdy nie doświadczam, ale doświadczam satysfakcji po skończonym treningu i pozytywnego zaskoczenia z tego jak moje ciało się zmienia i jak treningi, które kiedyś mnie wykańczały teraz przychodzą z łatwością.

Aczkolwiek jak przestaję się ruszać i jem co chcę bez patrzenia na porcje, np. na wyjazdach to zaczynam szybko przybierać w biodrach i brzuchu, więc wiem, że zawsze jestem tylko kilka tygodni/miesięcy nieuwagi od nadwagi Dlatego nie przepadam za komentarzami w stylu "ale ci fajnie, że taka szczupła jesteś", no niestety nic tu z nieba nie spada, to są wyrzeczenia i pewne decyzje do podjęcia, ciężko pracowałam na swoją sylwetkę i nie lubię takiego gadania, że mi to dobrze.

Też tego doświadczam. Z reguły słyszę to od koleżanek z IO i Hashimoto, w pracy zagryzających każdy łyk kawy ciastkiem. To nic, że ja słodyczy nie jem od lat, zwracam uwagę na to co jem a na siłowni jestem min. 4x w tygodniu. Mi jest po prostu "łatwiej, bo jestem szczupła" i uj.
W moim otoczeniu nadal panuje przekonanie, że szczupłemu nie wolno narzekać.