Wyjazd na studia

[Veni167]

W tym roku zdaję na studia. Biorę pod uwagę miasto, w którym mieszkam, oraz dwa inne, jedno oddalone o ok 150 km a drugie troszkę dalej. Zależy mi żeby dostać się do tej uczelni w moim mieście, nie chcę w tym momencie się przeprowadzać, zostawiać bliskich, mam tu swój dom, ciężko mi by było też finansowo. Mam tu wszystko. Jednak nie jest to do końca moja "wymarzona uczelnia". Ale zdrowo rozsądkowo ją stawiam na 1 miejscu moich wyborów. Te dwa inne miasta, które są dalej, mnie bardziej kuszą, jeśli chodzi o kadrę, rozwój, możliwości. Jednak to nie takie proste bo by się to wiązało z przeprowadzką...

Bardzo bym tęskniła za bliskimi, też mogłoby być ciężko się utrzymać. Jestem w szczęśliwym związku, naprawdę nam na sobie zależy i bardzo się kochamy. Ze względu na niego, też nie chcę wyjeżdżać. Jest dla mnie zbyt ważny i zależy mi na rozwoju tej relacji, popycha mnie ona do rozwoju. Chcę być przy nim, a nie daleko. To nie tak że ktoś mnie zatrzymuje, bo on chce żebym była szczęśliwa i spełniała marzenia, ale ja sama bym się słabo czuła bez moich bliskich w obcym mieście. Dlatego jestem lekko w rozsypce i nie wiem co robić bo aspekt rozwoju i bliskich jest dla mnie tak samo ważny. Chciałabym uzyskać najlepsze wykształcenie i spełnić marzenia ale nie kosztem innych aspektów życia. Nie wiem trochę co robić. Czuję się jak na rozstaju dróg. Bo chcę jednego a korci mnie do drugiego rozwiązania. Proszę o radę

[Rysia16]

Napisane przez Veni167

W tym roku zdaję na studia. Biorę pod uwagę miasto, w którym mieszkam, oraz dwa inne, jedno oddalone o ok 150 km a drugie troszkę dalej. Zależy mi żeby dostać się do tej uczelni w moim mieście, nie chcę w tym momencie się przeprowadzać, zostawiać bliskich, mam tu swój dom, ciężko mi by było też finansowo. Mam tu wszystko. Jednak nie jest to do końca moja "wymarzona uczelnia". Ale zdrowo rozsądkowo ją stawiam na 1 miejscu moich wyborów. Te dwa inne miasta, które są dalej, mnie bardziej kuszą, jeśli chodzi o kadrę, rozwój, możliwości. Jednak to nie takie proste bo by się to wiązało z przeprowadzką...

Bardzo bym tęskniła za bliskimi, też mogłoby być ciężko się utrzymać. Jestem w szczęśliwym związku, naprawdę nam na sobie zależy i bardzo się kochamy. Ze względu na niego, też nie chcę wyjeżdżać. Jest dla mnie zbyt ważny i zależy mi na rozwoju tej relacji, popycha mnie ona do rozwoju. Chcę być przy nim, a nie daleko. To nie tak że ktoś mnie zatrzymuje, bo on chce żebym była szczęśliwa i spełniała marzenia, ale ja sama bym się słabo czuła bez moich bliskich w obcym mieście. Dlatego jestem lekko w rozsypce i nie wiem co robić bo aspekt rozwoju i bliskich jest dla mnie tak samo ważny. Chciałabym uzyskać najlepsze wykształcenie i spełnić marzenia ale nie kosztem innych aspektów życia. Nie wiem trochę co robić. Czuję się jak na rozstaju dróg. Bo chcę jednego a korci mnie do drugiego rozwiązania. Proszę o radę

Może rok przerwy? Popracujesz sobie, zastanowisz się. Czy chłopak też będzie studiować? Związek związkiem, ale nie warto rezygnować jednak z czegoś, co może rzutować na całe Twoje życie. Jeśli obawiasz się o finanse to może wyjazd za granicę, żeby coś zarobić? Może we dwójkę?

[Alekto123]

Napisane przez Veni167

W tym roku zdaję na studia. Biorę pod uwagę miasto, w którym mieszkam, oraz dwa inne, jedno oddalone o ok 150 km a drugie troszkę dalej. Zależy mi żeby dostać się do tej uczelni w moim mieście, nie chcę w tym momencie się przeprowadzać, zostawiać bliskich, mam tu swój dom, ciężko mi by było też finansowo. Mam tu wszystko. Jednak nie jest to do końca moja "wymarzona uczelnia". Ale zdrowo rozsądkowo ją stawiam na 1 miejscu moich wyborów. Te dwa inne miasta, które są dalej, mnie bardziej kuszą, jeśli chodzi o kadrę, rozwój, możliwości. Jednak to nie takie proste bo by się to wiązało z przeprowadzką...

Bardzo bym tęskniła za bliskimi, też mogłoby być ciężko się utrzymać. Jestem w szczęśliwym związku, naprawdę nam na sobie zależy i bardzo się kochamy. Ze względu na niego, też nie chcę wyjeżdżać. Jest dla mnie zbyt ważny i zależy mi na rozwoju tej relacji, popycha mnie ona do rozwoju. Chcę być przy nim, a nie daleko. To nie tak że ktoś mnie zatrzymuje, bo on chce żebym była szczęśliwa i spełniała marzenia, ale ja sama bym się słabo czuła bez moich bliskich w obcym mieście. Dlatego jestem lekko w rozsypce i nie wiem co robić bo aspekt rozwoju i bliskich jest dla mnie tak samo ważny. Chciałabym uzyskać najlepsze wykształcenie i spełnić marzenia ale nie kosztem innych aspektów życia. Nie wiem trochę co robić. Czuję się jak na rozstaju dróg. Bo chcę jednego a korci mnie do drugiego rozwiązania. Proszę o radę

Kombinuj i idź na studia. Chłopakowi bez studiów łatwiej o pracę, np. w budowlance, a dziewczyny mają mniej opcji.

Poza tym nie wiesz co będzie za rok albo za 5 lat, czy w ogóle jeszcze będziesz z tym chłopakiem. Niestety, ale rzadko się zdarza, żeby związek z wczesnej młodości przetrwał, a stracone szanse mogą być już do nienadrobienia. Zależnie od tego co chcesz robić. Wyprowadzka jest trudna, ale pomyśl, że jak będziesz miała 30 lat to możesz żałować, że miałaś okazję i jej nie wykorzystałaś. W dodatku, jeśli nie będziesz już wtedy z tym chłopakiem, czego ci nie życzę, to możesz żałować mocniej, że poświęciłaś studia dla chłopaka, którego nie ma już w twoim życiu i po którym zostały jedynie wspomnienia.

A ten twój chłopak nie idzie na studia? Nie możecie się umówić na studiowanie w jednym mieście, gdzie są sensowne uczelnie? Szukaj sposobów, żeby nie rezygnować ze studiów.

[casus_belli]

150-200km to nie jest daleko, raz Ty przyjedziesz na weekend do domu, raz on do Ciebie (jak to prawdziwa miłość, to on też może dać cos od siebie). Albo może zmienić prace czy uczelnię i zamieszkacie razem w mieście docelowym.
Poza tym, nawet duży dom z rodzicami, to dom z rodzicami, studia to najlepszy okres na łagodne odcinanie pępowiny: jeszcze rodzice pomagają finansowo, jakieś słoiczki dadzą, ale już jak o obiedzie nie pomyślisz to nie jesz, jak nie upierzesz, to będziesz mieć brudne itp. To naprawdę ułatwia przejście w całkowitą samodzielność.