Rozstanie z mojej winy...?

[almaniees]

Hej, pomóżcie mi proszę spojrzeć na ta sytuację z boku...jak już wcześniej pisałam miesiąc temu, po 6 latach związku zostawił mnie chłopak, żyliśmy od 2 lat w związku na odległość, bo on dostał pracę w innym mieście a ja kończyłam studia i miałam dobrą pracę w innym mieście...we wrześniu zeszłego roku skończyłam studia magisterskie, próbowałam szukać pracy w jego mieście, ale nic nie znalazłam...myślicie że powinnam wtedy rzucić pracę i przeprowadzić się do niego mimo wszystko..? Z drugiej strony rozmawialiśmy nie raz o przeprowadzce, ale nigdy nie padły jakieś poważniejsze deklaracje z jego strony, nie prosił mnie żebym się do niego przeprowadziła tylko luźno rozmawialiśmy co by było...teraz pluję sobie w twarz, że to moja wina co o tym myslicie?

[vergiss]

Nie jesteś jedyną winną stroną. To nie jest średniowiecze, że dziewczyna ma iść za swoim facetem choćby nie wiem co. On też nie ustąpił, przecież on też mógłby się przenieść do Twojego miasta. Ty nie mogłaś tam znaleźć pracy, a on sam też nie proponował żebyś u niego zamieszkała. Moim zdaniem, gdyby bardziej mu zależało to przynajmniej poprosiłby byś z nim zamieszkała, a tak - odpuścił.

[coffee_candy]

Moim zdaniem dobrze zrobiłaś, że nie rzuciłaś dobrej pracy i nie przeprowadziłaś się do innego miasta na bezrobocie. Z Twojego opisu wynika, że wcale nie byłabyś szczęśliwa w innym miejscu i bez zajęcia. Czasami tak bywa, że związki na odległość się rozpadają, życie wszystko weryfikuje. Uszy do góry, nie zawiniłaś tym, że nie zmieniłaś miejsca zamieszkania!

[201803290936]

Napisane przez almaniees

Hej, pomóżcie mi proszę spojrzeć na ta sytuację z boku...jak już wcześniej pisałam miesiąc temu, po 6 latach związku zostawił mnie chłopak, żyliśmy od 2 lat w związku na odległość, bo on dostał pracę w innym mieście a ja kończyłam studia i miałam dobrą pracę w innym mieście...we wrześniu zeszłego roku skończyłam studia magisterskie, próbowałam szukać pracy w jego mieście, ale nic nie znalazłam...myślicie że powinnam wtedy rzucić pracę i przeprowadzić się do niego mimo wszystko..? Z drugiej strony rozmawialiśmy nie raz o przeprowadzce, ale nigdy nie padły jakieś poważniejsze deklaracje z jego strony, nie prosił mnie żebym się do niego przeprowadziła tylko luźno rozmawialiśmy co by było...teraz pluję sobie w twarz, że to moja wina co o tym myslicie?

Nie było Wam ze sobą po drodze i sorry, że to powiem, ale moim zdaniem ta miłość ani z Twojej, ani z jego strony aż tak silna nie była, jak Ci się teraz może jeszcze wydaje. Inaczej jakoś lepiej, inaczej byście to poukładali. Zabrało chęci i Wasze drogi się rozeszły. Generalnie nikt nie zawinił, nie wprost. Nie ma co rozpamiętywać, pierwszy poważny związek nie musi być związkiem ostatnim. Nie popełniaj błędu wielu kobiet, które po długim związku bawią się w rozpamiętywanie, zamiast sobie życie ułożyć. Bo skończysz z ręką w nocniku.

[xKlaudja]

Skoro związek na odległość nie przetwał, możliwe że jakaś inna próba też by was podzieliła. To nie Twoja wina

[Paulina2012]

A zna któraś z Was jakiś związek na odległość który przetrwał?

[KrwawaMary86]

Napisane przez Paulina2012

A zna któraś z Was jakiś związek na odległość który przetrwał?

Tak. Znam. Odległość Polska - Grecja.

[Paulina2012]

Napisane przez KrwawaMary86

Tak. Znam. Odległość Polska - Grecja.

Ładnie A już są razem czy dalej tak zdalnie?

[KrwawaMary86]

Napisane przez Paulina2012

Ładnie A już są razem czy dalej tak zdalnie?

Są razem. Poznała go kilka lat temu jak odwiedzała wujka w Grecji. Przez kilka lat żyli na odległość a po skończeniu studiów wyjechała do niego.

[201607040940]

Rozstanie było z Waszej winy nie tylko z Twojej.
Wiedział że kończysz studia i mógł poszukać pracy w Twoim mieście. Mógł też zaproponować że przeprowadzasz się do niego, jakoś sobie z jego pensji radzicie aż znajdziesz pracę w jego mieście. Mogłaś mu te rozwiązania zaproponować. Jeżeli nic nie ustaliliście - to widocznie podświadomie czuliście ze czas na rozstanie.