Czy mama ma prawo tak postępować?

[agnes_9]

Nie ukrywam, że założyłam konto specjalnie po to, żeby się poradzić.
Mam 25 lat, niedawno skończyłam studia i zaczęłam pracę. Moje zarobki nie są rewelacyjne, ale i nie najgorsze jak na polski warunki.
Niby jestem samodzielna, ale mam problem z mamą, która wtrąca się do moich wydatków.
Od zawsze miałam kompleks na punkcie swojego nosa - jest krzywy i garbaty, ale mama nigdy nie proponowała mi żadnej operacji, a samej głupio mi było o tym wspominać. Przez wszystkie moje najlepsze lata źle się z nim czułam, bo bardzo zniekształcał mi twarz. Już dawno zdecydowałam, że kiedy tylko zacznę pracować, zrobię operację. I właśnie ją planuję. Problem w tym, że kiedy powiedziałam o tym mamie, ona zaczęła mi wypominać, że to moje fanaberie, że taka operacja wcale nie jest tania i że mogłabym te pieniądze odłożyć. Ona może nie widzi w tm problemu, wydaje jej się, że skoro tyle już przeżyłam z tym nosem to znaczy że jest ok, a tak naprawdę ten kompleks zniszczył mi młodość, nigdy nie zdecydowałam się właśnie z tego powodu na żaden związek. Być może to siedzi w psychice, ale zatruło mi to życie i zastanawiam się, czy mama ma prawo tak postępować? A może ma rację?

[c640cdfa886255292692728c9c3f51a456c1754b_657ce90228a24]

Napisane przez agnes_9

Nie ukrywam, że założyłam konto specjalnie po to, żeby się poradzić.
Mam 25 lat, niedawno skończyłam studia i zaczęłam pracę. Moje zarobki nie są rewelacyjne, ale i nie najgorsze jak na polski warunki.
Niby jestem samodzielna, ale mam problem z mamą, która wtrąca się do moich wydatków.
Od zawsze miałam kompleks na punkcie swojego nosa - jest krzywy i garbaty, ale mama nigdy nie proponowała mi żadnej operacji, a samej głupio mi było o tym wspominać. Przez wszystkie moje najlepsze lata źle się z nim czułam, bo bardzo zniekształcał mi twarz. Już dawno zdecydowałam, że kiedy tylko zacznę pracować, zrobię operację. I właśnie ją planuję. Problem w tym, że kiedy powiedziałam o tym mamie, ona zaczęła mi wypominać, że to moje fanaberie, że taka operacja wcale nie jest tania i że mogłabym te pieniądze odłożyć. Ona może nie widzi w tm problemu, wydaje jej się, że skoro tyle już przeżyłam z tym nosem to znaczy że jest ok, a tak naprawdę ten kompleks zniszczył mi młodość, nigdy nie zdecydowałam się właśnie z tego powodu na żaden związek. Być może to siedzi w psychice, ale zatruło mi to życie i zastanawiam się, czy mama ma prawo tak postępować? A może ma rację?

Nie, Twoja mama nie ma racji, bo to Twoje pieniądze i Twój nos. Mama może jedynie wyrazić swoje zdanie, lub próbować Cię przekonać do swoich racji, jednak ostateczna decyzja jest Twoja.

Ps. Choć oczywiście zastanów się, czy to aby na pewno nos uniemożliwił Ci wchodzenie w związki.

[Psychiczna91]

Twoja młodość trwa nadal
Zrób operację, to Twoje pieniądze. Zwlaszcza, że to dla Ciebie takie ważne.

[201607040940]

Nie sądzę żeby Twój nos zmarnował Twoje "najlepsze lata". Masz dopiero 25 lat. Życie przed Toba. To Twoja kasa, Twój kompleks, i Twój sposób radzenia sobie z nim. Matce powiedz że to że pożałowała pieniędzy na operację zniszczyło Ci życie i tej wersji się trzymaj. Jak zacznie wspominać coś na ten temat marnowania przez Ciebie pieniędzy - zacznij opowiadać jak cierpiałaś będąc nastolatką, jak ona to zignorowała i WRESZCIE stać Cię na na taką korektę. Bo na mamusię w tej sprawie nie mogłaś liczyć. Zawiodła Cię.
Za każdym razem jak będzie negatywnie komentowała Twoją decyzję - mów o swojej młodzieńczej depresji i myślach samobójczych.

Myślałaś o pomocy psychologa? Może ten nos wcale nie jest duży tylko masz na tym punkcie kompleks?

[mary_poppins]

Napisane przez Gosiaczek1969

Nie sądzę żeby Twój nos zmarnował Twoje "najlepsze lata". Masz dopiero 25 lat. Życie przed Toba. To Twoja kasa, Twój kompleks, i Twój sposób radzenia sobie z nim. Matce powiedz że to że pożałowała pieniędzy na operację zniszczyło Ci życie i tej wersji się trzymaj. Jak zacznie wspominać coś na ten temat marnowania przez Ciebie pieniędzy - zacznij opowiadać jak cierpiałaś będąc nastolatką, jak ona to zignorowała i WRESZCIE stać Cię na na taką korektę. Bo na mamusię w tej sprawie nie mogłaś liczyć. Zawiodła Cię.
Za każdym razem jak będzie negatywnie komentowała Twoją decyzję - mów o swojej młodzieńczej depresji i myślach samobójczych.

Jaja sobie robisz? Przecież autorka nigdy o operacji nie wspomniała, więc co - matka sama miała jej proponować? Co to znaczy "pożałowała"? Pożałowała 8-12 tys. złotych na operacje plastyczną dziecka, nie wiedząc, że ono by w ogóle tego chciało? Poważna jesteś?

Autorko, nie zwracaj uwagi na komentarze dotyczące finansów, bo kasa rzeczywiście jest Twoja i tylko Ty możesz nią rozporządzać. Natomiast zastanów się też, czy sama w sobie korekta to będzie 100% sukcesu, bo to, co piszesz o tym nosie już zakrawa na obsesję. Też mam paskudny nochal, więc wiem co czujesz, ale przeraża mnie jak ktoś mówi że nos mu zepsuł życie, zniszczył najlepsze lata, pozbawił wiary w siebie, szansy na miłość itp. To TYLKO nos.

[201607040940]

Napisane przez mary_poppins

Jaja sobie robisz? Przecież autorka nigdy o operacji nie wspomniała, więc co - matka sama miała jej proponować? Co to znaczy "pożałowała"? Pożałowała 8-12 tys. złotych na operacje plastyczną dziecka, nie wiedząc, że ono by w ogóle tego chciało? Poważna jesteś?

Autorko, nie zwracaj uwagi na komentarze dotyczące finansów, bo kasa rzeczywiście jest Twoja i tylko Ty możesz nią rozporządzać. Natomiast zastanów się też, czy sama w sobie korekta to będzie 100% sukcesu, bo to, co piszesz o tym nosie już zakrawa na obsesję. Też mam paskudny nochal, więc wiem co czujesz, ale przeraża mnie jak ktoś mówi że nos mu zepsuł życie, zniszczył najlepsze lata, pozbawił wiary w siebie, szansy na miłość itp. To TYLKO nos.

trochę sobie jaja robię . Autorka nie umie sobie poradzić z zachowaniem matki. Więc podsuwam pomysł jak ukrócić jej przykre uwagi. Nie wierzę przy tym że mama nie wiedziała o kompleksach swojego dziecka. Więc "zmarnowała córce najlepsze lata". Jak parę razy usłyszy coś tak absurdalnego to może przestanie komentować sposób wydawania przez nią pieniędzy.

Autorko czy kiedykolwiek byłaś u psychologa w związku ze swoimi kompleksami? Może warto porozmawiać ze specjalistą na ten temat - zanim dasz się pokroić.

[efflorescence]

To Twoje pieniądze, nie rozumiem po co tłumaczysz się matce z tego jak zamierzasz je wydać. Kiedy będziesz miała już termin operacji, poinformujesz ją, natomiast wszelkie dyskusje i próby podważania Twojej decyzji natychmiast ucinaj.

[Flower28]

Dokładnie, idź przede wszystkim do psychologa. Operacja plastyczna to nie tylko wydatki, ale też różne możliwe przykre skutki uboczne.

I czy na pewno mama nie ma prawa się wtrącać - może autorka jednak pożycza co jakiś czas pieniądze, np na wakacje, bierze zapasy jedzenia, bo przecież sama dużo nie zarabia itp Moim zdaniem matka jak najbardziej powinna coś takiego odradzić, naprawdę te pieniądze mogą ci się przydać np w razie utraty pracy albo jakiejś poważniejszej choroby. Zreszta taka operacja nic ci nie pomoże, i tak zacznie ci się wydawać, że potrzebujesz kolejnej operacji piersi albo czegoś innego... naprawdę polecam przede wszystkim psychologa. Niejedna dziewczyna z dużo poważniejszymi mankamentami urody niż nos znalazła sobie faceta...

[201707171403]

Jeśli nos jest przekrzywiony w jedną stronę, asymetryczny względem twarzy, to ja cię rozumiem autorko. Znajdz tylko dobrego chirurga. Powodzenia

[201803290936]

Napisane przez Flower28

Dokładnie, idź przede wszystkim do psychologa. Operacja plastyczna to nie tylko wydatki, ale też różne możliwe przykre skutki uboczne.

I czy na pewno mama nie ma prawa się wtrącać - może autorka jednak pożycza co jakiś czas pieniądze, np na wakacje, bierze zapasy jedzenia, bo przecież sama dużo nie zarabia itp Moim zdaniem matka jak najbardziej powinna coś takiego odradzić, naprawdę te pieniądze mogą ci się przydać np w razie utraty pracy albo jakiejś poważniejszej choroby. Zreszta taka operacja nic ci nie pomoże, i tak zacznie ci się wydawać, że potrzebujesz kolejnej operacji piersi albo czegoś innego... naprawdę polecam przede wszystkim psychologa. Niejedna dziewczyna z dużo poważniejszymi mankamentami urody niż nos znalazła sobie faceta...

Również najpierw bym sobie pogadała z kimś na temat tego kompleksu.

Operacja - spoko, jeżeli to pomoże, ale upatrywanie w "problemie z nosem" źródła niepowodzeń życiowych to zła droga, zwyczajnie błędna. Sama chcę zoperować krzywą przegrodę i przy okazji poprawić ogólny wygląd nosa, ale kurczę, nie patrzę na mój nos jako na przeszkodę w czymkolwiek.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

ja akurat cie rozumiem
moja corka tez przeszla operacje nosa i jest bardzo szczesliwa ,ja jej to zafundowalam.
moim zdaniem szkoda zycia marnowac jak ci sie ten nos nie podoba odbiera ci pewnosc siebie to nie czekaj dluzej,nie sluchaj matki zrob cos dla siebie
mysle ze bedzie to jedna z lepszych inwestycji w twoim zyciu

[efflorescence]

Napisane przez Flower28

Dokładnie, idź przede wszystkim do psychologa.

Dziewczyna ma realny problem i możliwość rozwiązania tego problemu, ale nie, po co rozwiązywać problem, lepiej lecieć do psychologa i wmawiać sobie, że wszystko jest ok, a przez 25 lat życia cały czas żyła w złudzeniu, że ma garbaty nos

Ja się zastanawiam, czy osoby o takich poglądach wychodzą do parku kiedy mają ochotę wybrać się na spacer, czy raczej umawiają się na wizytę u psychologa, żeby im wyperswadował chęć wyjścia na łono natury. Może im się tylko wydaje, że tam powietrze jest świeższe? A w dodatku to takie niebezpieczne, mogą cię napaść i zgwałcić... Lepiej zostawać w domu, zamknąć oczy i afirmacjami wmawiać sobie, że jesteś w parku

[skazana_na_bluesa]

dziwię się, że potrzebujesz potwierdzenia, że możesz wydawać swoje pieniądze jak chcesz. gdybym miała problem z nosem to też bym go zoperowała od razu po zebraniu funduszy.

[mary_poppins]

Gosiaczek1969 - uff, dobrze, że to co piszesz jest pół żartem, pół serio Ale trochę za mocno jak dla mnie. Wiadomo, komentowanie czyichś wydatków nie jest najbardziej eleganckim zachowaniem na świecie, ale przytyki w stronę matki że "życie mi zmarnowałaś" i "pożałowałaś mi na operację" to jednak mocna przeginka.

efflorescence - to raczej nie o to chodzi, żeby autorka u specjalisty wmawiała sobie, że operacji nie potrzebuje - niech robi, na dobre jej wyjdzie. Po prostu jej stosunek do nosa jest chorobliwy, więc pewnie będzie tak, że zabieg swoją drogą, a psychika i zakodowany obraz samej siebie - swoją. Jeśli ktoś nie zdecydował się przez 25 lat swojego życia np. na wejście w związek TYLKO ze względu na jedną część swojej twarzy, to znaczy, że coś jest naprawdę nie halo.

Jest masa ludzi, którzy chcieli coś w sobie zmienić i zmienili, i czują się super. Ale jest też masa takich, którzy żyli swoim kompleksem na tyle, że jak się go pozbyli, to znajdowali następny.

[herbata_to_zycie]

Napisane przez efflorescence

Dziewczyna ma realny problem i możliwość rozwiązania tego problemu, ale nie, po co rozwiązywać problem, lepiej lecieć do psychologa i wmawiać sobie, że wszystko jest ok, a przez 25 lat życia cały czas żyła w złudzeniu, że ma garbaty nos

Ja się zastanawiam, czy osoby o takich poglądach wychodzą do parku kiedy mają ochotę wybrać się na spacer, czy raczej umawiają się na wizytę u psychologa, żeby im wyperswadował chęć wyjścia na łono natury. Może im się tylko wydaje, że tam powietrze jest świeższe? A w dodatku to takie niebezpieczne, mogą cię napaść i zgwałcić... Lepiej zostawać w domu, zamknąć oczy i afirmacjami wmawiać sobie, że jesteś w parku

Jeżeli ktoś sobie wmawia, że całe życie spotykało go nieszczęście tylko i wyłącznie z tego powodu, że nigdy nie był w parku.
I że nigdy nie będzie w stanie wejść w żaden związek, pod warunkiem, że pójdzie do parku.
I jeśli jest przekonany że jak pójdzie do parku, to wszystkie problemy znikną, to tak, myślę, że psycholog nie zaszkodzi :P

[efflorescence]

Napisane przez mary_poppins

to raczej nie o to chodzi, żeby autorka u specjalisty wmawiała sobie, że operacji nie potrzebuje - niech robi, na dobre jej wyjdzie. Po prostu jej stosunek do nosa jest chorobliwy, więc pewnie będzie tak, że zabieg swoją drogą, a psychika i zakodowany obraz samej siebie - swoją.

Po tylu latach przeżytych z tym nosem rzeczywiście psychika może nie od razu "zaskoczyć", że już jest po problemie, więc niekoniecznie od razu na drugi dzień po operacji przyjdzie ulga. I jeśli taki stan będzie się przedłużał, wtedy można by pomyśleć o psychologu, no bo problem usunięty, a psychicznie nadal nie dobrze. Ale przed operacją nie warto nawet tracić czasu, bo to niczego nie zmieni, póki kluczowa kwestia nie jest rozwiązana.

Napisane przez mary_poppins

Jeśli ktoś nie zdecydował się przez 25 lat swojego życia np. na wejście w związek TYLKO ze względu na jedną część swojej twarzy, to znaczy, że coś jest naprawdę nie halo.

Tylko że jeśli Autorka dzięki swojemu nosowi rzeczywiście wygląda odrażająco, to w jaki niby związek miałaby wejść? Z kimś dużo poniżej jej standardów, bo np. tylko taki byłby nią zainteresowany? No proszę Cię, szanujmy się.

Napisane przez mary_poppins

Jest masa ludzi, którzy chcieli coś w sobie zmienić i zmienili, i czują się super. Ale jest też masa takich, którzy żyli swoim kompleksem na tyle, że jak się go pozbyli, to znajdowali następny.

Bo im dłużej żyjesz z takim problemem, tym bardziej staje się to Twoim naturalnym trybem funkcjonowania, z którego później, nawet pomimo usunięcia problemu, może nie być tak łatwo wyjść. Stąd później mogą pojawiać się kolejne kompleksy. Ale to tylko argument za tym, by takie operacje przeprowadzać jak najszybciej, najlepiej od razu po osiągnięciu pełnoletności, zanim człowiek przyzwyczai się do nieszczęśliwego życia.

[Margarita]

Masz 25 lat i zarabiasz - sama podejmujesz decyzje
Warto wysłuchać opinii mamy, w końcu to mama i bliska osoba. Ale masz prawo mieć inne zdanie i podjąć decyzję będąc w zgodzie z sobą Podziękuj mamie za opinię, ale jasno wyraź, że masz inne zdanie. Jesteś samodzielna, dorosła i tak już będzie.
Najlepsze lata masz przed sobą. Dotychczasowe lata były dla Ciebie okresem życia z kompleksami i frustracjami, więc nie mogły być tymi najlepszymi. Mając 25 lat nie opłakuj minionej młodości bo wybacz, ale to jest śmieszne Nie oglądaj się w przeszłość, zaplanuj zabiegi, przeprowadź go i otwórz się na to co przyniesie przyszłość

[201607040940]

Napisane przez mary_poppins

Gosiaczek1969 - uff, dobrze, że to co piszesz jest pół żartem, pół serio Ale trochę za mocno jak dla mnie. Wiadomo, komentowanie czyichś wydatków nie jest najbardziej eleganckim zachowaniem na świecie, ale przytyki w stronę matki że "życie mi zmarnowałaś" i "pożałowałaś mi na operację" to jednak mocna przeginka.

jak dziecko ma krzywe zęby to raczej nie mówi do mamy że chciałoby iść do ortodonty, decyzję powinien podjąć rodzic. Jak jest otyłe to też powinna być inicjatywa rodzica żeby je leczyć u bariatry. Jeżeli dziecko ma faktycznie krzywy nos i masę kompleksów z tego powodu to nie powinno prosić rodzica o operację tylko rodzic powinien wyjść z tą inicjatywą mając na uwadze dobro swojego dziecka. Zdrowie, wygląd dziecka są zależne od rodzica. Rodzica może nie stać na taką operację, ale wiedząc jak ważna jest to sprawa dla córki - po co komentuje jej planowane wydatki. Powinna wspierać.

Chyba że obiektywnie rzecz widząc - nos jest ok, a problem tkwi w Autorce. Co też jest możliwe. Nie mamy zdjęcia nosa więc trudno ocenić.

[mary_poppins]

Ale krzywy zgryz i otyłość to kwestie w dużej mierze zdrowotne, krzywy nos - zdecydowanie rzadziej. Poza tym człowiek przecież zupełnie inaczej odbiera siebie sam, a inaczej innych ludzi, a już na pewno swoje dziecko - dla rodzica dziecko mówiąc o seoich wadach przesadza w 99% przypadków i jest to coś naturalnego - kochani ludzie wydają nam się ładni, nawet jak mają coś, co nie do końca jest "książkowe", np. większy nos albo krótsze nogi. Autorka nie wspomniała, żeby jako dziecko mamie opowiadała o swoich kompleksach albo chęci zoperowania się, a matka mogła tego nie widzieć, i nie widzieć sama z siebie potrzeby interwencji chirurgicznej. To jest poważna operacja. Powiększenie piersi też ma matka proponować 18-latce? Albo wypełnienie ust?

[201607040940]

Autorka napisała że "od zawsze miałam kompleks na punkcie swojego nosa - jest krzywy i garbaty, ale mama nigdy nie proponowała mi żadnej operacji, a samej głupio mi było o tym wspominać. Przez wszystkie moje najlepsze lata źle się z nim czułam, bo bardzo zniekształcał mi twarz."
Krzywy zgryz to zwykle sprawa estetyki. I można go poprawić jak jest się dorosłym. Ale znani mi rodzice dają miliony monet żeby dzieci leczyć. żeby miały proste ząbki. Biust rośnie - więc biust nastolatki może się jeszcze znacznie powiększyć. Ale są kraje w których troskliwi rodzice fundują operacje 13sto latkom.
Ale w wypowiedziach Autorki widać że ma z tym nosem problem, ma kompleks uzasadniony lub nie a rola rodzica polega żeby dziecku, w miarę swoich możliwości finansowych pomóc. I nie wierzę że matka nic działa o kompleksach córki.

No właśnie Autorko - czy Ty matce coś na ten temat mówiłaś? Bo na razie tylko zastanawiamy się nad tym. Bo jeżeli nic nigdy nie mówiłaś - to faktycznie matka może uważać że przesadzasz i wyrzucasz pieniądze w błoto....

[mary_poppins]

Jeśli autorka matce mówiła że swojego nosa nie lubi, a nie mówiła o operacji, to i tak rozumiem w 100%, że matka nie proponowała.
1. Jeśli by się okazało, że dziecko narzeka, ale w gruncie rzeczy żadnej operacji robić nie chce, to automatycznie dostaje do swoich kompleksów dodatek pt. "o boże, moja własna matka uważa, że powinnam się położyć na stół - a ja myślałam że nie jest jeszcze aż tak źle".
2. Większość ludzi ma jakieś kompleksy, a operacji nie planuje, raczej nie jest to rozwiązanie "domyślne".
3. Pieniądze. Po co proponować, skoro kogoś nie stać?
4. Tak jak wcześniej wspominałam, to jest OPERACJA. Nikt chyba nie pragnie, żeby jego dziecko miało więcej zabiegów chirurgicznych, niż to konieczne. Nawet, jeśli ma brzydki nos.

O swoim nosie jęczałam mojej mamie dużo, i jęczę dalej (chociaż po latach już bardziej z przymrużeniem oka). I w gruncie rzeczy nie przyszłoby mi do głowy nawet mieć jakichś wybitnych pretensji o to, że mówi "ej, po co ci to, daj sobie spokój, taka kupa kasy". Po prostu bym nie posłuchała gdybym przypadkiemmiała wolne kilkanaście tysi .

[3a032fcd5bcbee239629acde3cc1a01c42f8ddce_607622724de4b]

Ty masz rację, nie mama. Ona ma prawo tak postępować - to znaczy ma prawo głośno wyrażać swoje zdanie, ale to Ty decydujesz o swoim życiu. Decydujesz o tym gdzie pracujesz, na co wydajesz zarobione pieniądze, z kim sypiasz, kogo lubisz, czego słuchasz. No chyba że mieszkając z mamą nie dokładałabyś nic do domowego budżetu. Wtedy mogłaby mieć do Ciebie o to pretensje.

[201607040940]

Napisane przez mary_poppins

Jeśli autorka matce mówiła że swojego nosa nie lubi, a nie mówiła o operacji, to i tak rozumiem w 100%, że matka nie proponowała.
1. Jeśli by się okazało, że dziecko narzeka, ale w gruncie rzeczy żadnej operacji robić nie chce, to automatycznie dostaje do swoich kompleksów dodatek pt. "o boże, moja własna matka uważa, że powinnam się położyć na stół - a ja myślałam że nie jest jeszcze aż tak źle".
2. Większość ludzi ma jakieś kompleksy, a operacji nie planuje, raczej nie jest to rozwiązanie "domyślne".
3. Pieniądze. Po co proponować, skoro kogoś nie stać?
4. Tak jak wcześniej wspominałam, to jest OPERACJA. Nikt chyba nie pragnie, żeby jego dziecko miało więcej zabiegów chirurgicznych, niż to konieczne. Nawet, jeśli ma brzydki nos.

O swoim nosie jęczałam mojej mamie dużo, i jęczę dalej (chociaż po latach już bardziej z przymrużeniem oka). I w gruncie rzeczy nie przyszłoby mi do głowy nawet mieć jakichś wybitnych pretensji o to, że mówi "ej, po co ci to, daj sobie spokój, taka kupa kasy". Po prostu bym nie posłuchała gdybym przypadkiemmiała wolne kilkanaście tysi .

aaaaa Ty znasz temat z autopsji

Dzieciaki raczej z propozycją zabiegów na swoim ciele nie występują. Mówią "nienawidzę swoich odstających uszu/ krzywego nosa/ brzydkich stóp/ ohydnego trądziku/ okularów....." i co tam sobie można wymyślić. Nie uważam żeby to dziecko musiało mówić o ewentualnych operacjach czy sposobach leczenia. To zadanie rodziców. Rodzice zamiast pomijać problem powinni o tym rozmawiać. O możliwych sposobach leczenia, utwierdzać dziecko że jest akceptowane, porozmawiać z psychologiem o sposobie przeprowadzenia dzieciaka przez meandry dorastania z kompleksami. Nie zamiatać problemu pod dywan.
Nie wiemy jak było u Autorki.
Matka Autorki nie mówi:
boję się o Ciebie, tyle się nasłuchałam o powikłaniach po pełnej narkozie.
Boję się że będzie Ci się nos źle goił - że będzie potrzebna kolejna operacja na którą Cię nie stać. Odłóż sobie 2xtyle ile jest potrzebne - gdyby 1sza nie udała się, to będziesz miała na 2gą.
nie chcę żebyś tak żyła - odkładając i oszczędzając przez najbliższe 5 lat, zamiast trochę pożyć.
Matka uważa że to fanaberia, zbędny wydatek.Umniejsza kompleksy Autorki.

Mary czy Twoja mama bagatelizuje/ ała Twój nosowy problem? Co do Ciebie mówi, jakich słów używa?

[mary_poppins]

Napisane przez Gosiaczek1969

aaaaa Ty znasz temat z autopsji

Dzieciaki raczej z propozycją zabiegów na swoim ciele nie występują. Mówią "nienawidzę swoich odstających uszu/ krzywego nosa/ brzydkich stóp/ ohydnego trądziku/ okularów....." i co tam sobie można wymyślić. Nie uważam żeby to dziecko musiało mówić o ewentualnych operacjach czy sposobach leczenia. To zadanie rodziców.

To zadanie rodziców w przypadku 7-latki z otyłością, a nie 16-latki, czy 18-latki. 16-letnia dziewczyna potrafi wydedukować, że jej problem z nosem rozwiąże operacja. Rodzice muszą ewentualnie uświadamiać o rzeczach niekoniecznie dla dzieciaka jasnych, np. o tym, ile trwa rekonwalescencja, jaki jest poziom bólu, albo przez jaki czas od operacji wygląda się jak Zdzich spod sklepu po ostrej bójce

Matka Autorki nie mówi:
boję się o Ciebie, tyle się nasłuchałam o powikłaniach po pełnej narkozie.
Boję się że będzie Ci się nos źle goił - że będzie potrzebna kolejna operacja na którą Cię nie stać. Odłóż sobie 2xtyle ile jest potrzebne - gdyby 1sza nie udała się, to będziesz miała na 2gą.
nie chcę żebyś tak żyła - odkładając i oszczędzając przez najbliższe 5 lat, zamiast trochę pożyć.
Matka uważa że to fanaberia, zbędny wydatek.Umniejsza kompleksy Autorki.

Tak, to się zgadza - wysunięty argument jest taki, że po co. Jeśli to rzeczywiście jedyna argumentacja, no to słabo, ale z drugiej strony powtórzę - jeśli matka nie wie, że nos to dla autorki ciężki temat - bo nie oszukujmy się, nie każdy jako nastolatek z rodzicami rozmawiał o czymkolwiek poza "jak było w szkole" - to może w ten sposób po prostu wyraża swoją opinię nie nt. jej kompleksów, tylko na temat jej nosa. Samego w sobie nosa, bez tego ładunku emocjonalnego, z którego być może w ogóle nie zdaje sobie sprawy.

Mary czy Twoja mama bagatelizuje/ ała Twój nosowy problem? Co do Ciebie mówi, jakich słów używa?

Ja nosowego problemu już w sumie nie mam, tzn. chętnie bym operację zrobiła i zrobię jeśli kiedyś będę miała możliwości finansowe, ale żyje mi się dobrze pomimo niego, opatrzył mi się przez lata Nie żaliłam się kiedy miałam z jego powodu ogromne kompleksy i kiedy inni mi dokuczali z jego powodu, więc rozmowy były zawsze tylko rzeczowe - jak mówiłam, że się kiedyś zoperuję to słyszałam, że można kiedyś o tym pomyśleć, jak mówiłam że mi się nie podoba to słyszałam, że nie jest najmniejszy ale tragedii jej zdaniem nie ma. Dlatego nie zdenerwowałabym się, gdyby mi powiedziała że to jej zdaniem zbędny wydatek - po prostu według mnie nie byłby zbędny, i tyle. Nie doprawiałabym do tego jakiejś filozofii o ignorowaniu kompleksów, utwierdzaniu w poczuciu że nie warto w siebie inwestować itp.

Tak naprawdę jeśli autorka się nie odezwie i nie doprecyzuje, to możemy sobie tylko teoretyzować

[201607040940]

Napisane przez mary_poppins

Tak naprawdę jeśli autorka się nie odezwie i nie doprecyzuje, to możemy sobie tylko teoretyzować

dokładnie. A tak fajnie się teoretyzowało.

[mary_poppins]

Napisane przez Gosiaczek1969

dokładnie. A tak fajnie się teoretyzowało.

Szkoda

[VI4]

Moja mama miała fatalny nos - i mimo że ogólnie miała ładną buzię, ten nos psuł całe wrażenie. I całe życie miała z powodu tego nosa kompleksy. W wieku ok 35 lat zoperowała - operacja była stosunkowo prosta, bo chodziło tylko o "skrócenie" - bez żadnego piłowania kości etc. Od tego czasu ma nos - po prostu normalny, nie karykaturalny, i jej pewność siebie skoczyła. Kiedyś z kolei znałam młodą dziewczynę - koło 20-tki - z bardzo ładnym noskiem. Okazało się, że miała garba, który jej spędzał sen z powiek, i zoperowała.

Uważam, że jeśli jakiś mankament zatruwa nam życie - i da się go w stosunkowo prosty sposób usunąć - to mamy 21-wszy wiek, nie trzeba się męczyć latami wmawiając sobie, że "mój nos nie jest najgorszy". Oczywiście - wcale nie jestem zwolenniczką krojenia wszystkiego dla fanaberii, ale rozumiem autorkę - i na jej miejscu zrobiłabym operację. A mamie - cóż, jak widać, lepiej po prostu o tym nie mówić, i tyle.