paraliż senny-przerażające

[57c4259f21315203964a8ed20878b337431f4de9_625f3ef28e370]

A ja czytałam, że jak się poddamy paraliżowi sennemu to możemy nawet fruwać pod sufitem. Tylko każdy z Nas w tym momencie tak się boi, że walczy z tym dlatego to ustaje. Nie wiem jaka w tym prawda. Spotkało mnie to tylko dwa razy, ale więcej nie chcę

[Mileva_]

Przytrafiło mi się to jak byłam dzieckiem i pamiętam do tej pory. Miałam może z 9 lat, akurat była zima i taki silny, głośny wiatr za oknami... Miałam jakiś koszmarny sen o kościotrupie czy czymś takim, w pewnym momencie obudziłam się, i, o zgrozo, nie mogłam zrobić najmniejszego ruchu! Chciałam zawołać mamę, a tu nic, nie mogłam nawet poruszyć ustami... W dodatku cały czas jakbym jedną nogą była w tym śnie, jakby ta zmora cały czas czaiła się gdzieś za plecami... W życiu się tak nie bałam jak wtedy i teraz jak sobie przypomnę to aż mi się zimno robi. Brrr!

[moniam89]

Mnie też się to przytrafiło kilka razy. I wiem że w tym momencie nie spałam, wszystko słyszałam co się wokół dzieje (np. w radiu piosenkę bo czasami zasypiam i zapominam wyłączyc), ale człowiek nie może się ani ruszyc ani krzyknąc, to jest okropne uczucie.
W dodatku mieszkam sama w 4 pokojowym mieszkaniu, i nawet nie mam się do kogo przytulic w takim momencie

Raz miałam tak że czułam jakbym się dosłownie uniosła kilka cm nad łóżko, nie mogłam nic zrobic, po prostu człowiek musi się temu poddac dopóki to samo nie minie, chcę się krzyczec ale to tak jakby się nie miało siły albo jakby nasz krzyk był bez głosu, masakra...

Drugi raz byłam w takim półśnie, i akurat miałam radio włączone i leciała piosenka Feel, doskonale to pamiętam że ona leciała a mi się to akurat przytrafiło, słyszałam ją a nie mogłam się nawet ruszyc.

Za trzecim razem spałam u chłopaka, dostałam znów tego paraliżu, chciałam go zawołac i wkońcu mi się udało, obudził go mój krzyk, serce waliło mi okropnie.

Nie wiem co to jest ale w mojej rodzinie już się to zdarzało.

Gdzieś czytałam że człowiek miewa paraliżu mięśni przez chwilę i wtedy może się komuś wydawac że nawiedza go zmora

Także jaka jest prawda to nie wiem

[Baby14]

[1=57c4259f21315203964a8ed 20878b337431f4de9_625f3ef 28e370;32260475]A ja czytałam, że jak się poddamy paraliżowi sennemu to możemy nawet fruwać pod sufitem. Tylko każdy z Nas w tym momencie tak się boi, że walczy z tym dlatego to ustaje. Nie wiem jaka w tym prawda. Spotkało mnie to tylko dwa razy, ale więcej nie chcę[/QUOTE]


Z racji tego ,że to zjawisko 'nawiedza' mnie dosyć często to zainteresowałam się tym , poczytałam w Internecie , porozmawiałam z ludźmi którzy się na tym znają i dowiedziałam się ,że dzięki paraliżowi sennemu można osiągnąć OOBE. Zresztą ostatnimi razy jak miewam paraliże to czuje jakby moja dusza chciała ucieknąć z ciała i pofrunąć pod sufit ,ale ja robię wszystko żeby do tego nie doszło bo się cholernie boję Tzn. już opanowałam strach na tym poziomie ,że nie czuje obecności jakiś złych duchów koło mnie i ich nie ma jak mam paraliż , tylko po prostu czuję to ( jakby nazwać ) ' ciągnięcie' do góry .
Najgorsze jest to ,że paraliż przychodzi do mnie sam i jak mam dzień , w którym stwierdzam: Dzisiaj wyjdę z ciała to nigdy go nie ma . Zawsze doświadczam go z zaskoczenia.

[57c4259f21315203964a8ed20878b337431f4de9_625f3ef28e370]

Napisane przez Baby14

Z racji tego ,że to zjawisko 'nawiedza' mnie dosyć często to zainteresowałam się tym , poczytałam w Internecie , porozmawiałam z ludźmi którzy się na tym znają i dowiedziałam się ,że dzięki paraliżowi sennemu można osiągnąć OOBE. Zresztą ostatnimi razy jak miewam paraliże to czuje jakby moja dusza chciała ucieknąć z ciała i pofrunąć pod sufit ,ale ja robię wszystko żeby do tego nie doszło bo się cholernie boję Tzn. już opanowałam strach na tym poziomie ,że nie czuje obecności jakiś złych duchów koło mnie i ich nie ma jak mam paraliż , tylko po prostu czuję to ( jakby nazwać ) ' ciągnięcie' do góry .
Najgorsze jest to ,że paraliż przychodzi do mnie sam i jak mam dzień , w którym stwierdzam: Dzisiaj wyjdę z ciała to nigdy go nie ma . Zawsze doświadczam go z zaskoczenia.

Ja raz tylko czułam większy niepokój i pamiętam, że nerwowo rozglądałam się szeroko otwartymi oczyma po pokoju bo tylko tyle mogłam w tym momencie zrobić. Byłam wtedy odkryta, a jak nie czuję w takich sytuacjach na sobie kołdry to się boję na maxa.
I jakoś nigdy nie czułam ,,wyciągania'' z ciała, ale może to i dobrze. Kurde bałabym się jak wrócić?? Nie chcę tego doświadczać. I zaczęło mnie to interesować dopiero wtedy gdy mnie to spotkało, rozmowy z innymi nic nie dają bo ktoś myśli, że jestem wariatka

[Baby14]

traxx69 : ja tak samo wolę nie rozmawiać o tym z ludźmi bo pomyślą ,że postradałam zmysły Jedynie rozmawiam o tym z moim kumplem , który się tym zajmuje i właśnie on nastraszył mnie OOBE i nie poleca mi wychodzić z ciała. Ja myślę ,że wrócić dałoby się jakoś , bardziej obawiam się tego co można zobaczyć po tej 'drugiej' stronie.

A. I trzy razy wykorzystałam swój paraliż przysenny do świadomych snów. Polecam bo rzeczywistość senna jest wtedy strasznie realistyczna

[57c4259f21315203964a8ed20878b337431f4de9_625f3ef28e370]

Napisane przez Baby14

traxx69 : ja tak samo wolę nie rozmawiać o tym z ludźmi bo pomyślą ,że postradałam zmysły Jedynie rozmawiam o tym z moim kumplem , który się tym zajmuje i właśnie on nastraszył mnie OOBE i nie poleca mi wychodzić z ciała. Ja myślę ,że wrócić dałoby się jakoś , bardziej obawiam się tego co można zobaczyć po tej 'drugiej' stronie.

A. I trzy razy wykorzystałam swój paraliż przysenny do świadomych snów. Polecam bo rzeczywistość senna jest wtedy strasznie realistyczna

O kurde opowiedz o tym Ja bym tak nie potrafiła chyba Ale nie wiem bo nie próbowałam

[Baby14]

To jest tak ,że jak mam paraliż to próbuję się opanować i myślę gdzie się chcę znaleźć. I w kilku sekundach zasypiam i przenoszę się do wyznaczonego przeze mnie miejsca . Oczywiście mam wtedy pełną świadomość ,że to tylko sen a więc robię co mi w danej chwili najbardziej pasuje. Raz 'poszłam' do jednego kolesia ( szczegółów nie podaje ^^ ) , raz przeniosłam się na pokład samolotu i weszłam do pilotów pomóc im w sterowaniu samolotu a ostatnim razem zwiedzałam Nowy Jork.
Wiem ,że dla niektórych może to brzmieć trochę abstrakcyjnie ,ale da się

[57c4259f21315203964a8ed20878b337431f4de9_625f3ef28e370]

Napisane przez Baby14

To jest tak ,że jak mam paraliż to próbuję się opanować i myślę gdzie się chcę znaleźć. I w kilku sekundach zasypiam i przenoszę się do wyznaczonego przeze mnie miejsca . Oczywiście mam wtedy pełną świadomość ,że to tylko sen a więc robię co mi w danej chwili najbardziej pasuje. Raz 'poszłam' do jednego kolesia ( szczegółów nie podaje ^^ ) , raz przeniosłam się na pokład samolotu i weszłam do pilotów pomóc im w sterowaniu samolotu a ostatnim razem zwiedzałam Nowy Jork.
Wiem ,że dla niektórych może to brzmieć trochę abstrakcyjnie ,ale da się

No nieźle Nie myślałam, że da się tak. Ja już od dawna nie miałam paraliżu, ale lepsze są sny niż wyjście z ciała

[Baby14]

'bezpieczniejsze' . Spróbuj może się uda

[marrellic]

Od kiedy pamiętam miałam paraliże.

Ale ostatnio to co się dzieje jest już przegięciem. Wczoraj ktoś wszedł mi na łóżko i nade mną wisiał i obwąchiwał od stup do głów. Czułam że jest to coś o 2-3 cm ode mnie oddalone. Obwąchało i jak pies uciekło i zamknęło za sobą drzwi. Cały czas miałam otwarte oczy i nie mogłam się poruszyć, to coś było niewidzialne. Dzisiaj to samo, ale że dzisiaj spałam na boku to to przybiegło za mnie za łóżko i czekało na coś, ale udało mi się jak najszybciej wybudzić z tego stanu.
Często miewam paraliże, ale bardzo rzadko są one tak odczuwane jak teraz.
A co najgorsze nie chcę się kłaść spać, bo wiem że na 100% znowu mnie sparaliżuje. Od pewnego czasu potrafie czasami zapobiec paraliżowi, jak zasypiam to czuję jak moje ciało wchodzi w wibracje, wtedy szybko staram się wybudzić i nie mam paraliżu.. ale jak nie zdąże, wchodzę w wibrację i czuję jak ciało się nie może ruszyć, a ja jestem w pełni świadoma tego co się dzieje. Nawet ostatnio jak dopadł mnie paraliż, to Tż oglądał telewizje, ja oglądałam z nim ale nie mogłam się poruszyć.

Chcę zeby się to skończyło bo ja się tego boje;/

[Asik_]

Napisane przez Baby14

To jest tak ,że jak mam paraliż to próbuję się opanować i myślę gdzie się chcę znaleźć. I w kilku sekundach zasypiam i przenoszę się do wyznaczonego przeze mnie miejsca . Oczywiście mam wtedy pełną świadomość ,że to tylko sen a więc robię co mi w danej chwili najbardziej pasuje. Raz 'poszłam' do jednego kolesia ( szczegółów nie podaje ^^ ) , raz przeniosłam się na pokład samolotu i weszłam do pilotów pomóc im w sterowaniu samolotu a ostatnim razem zwiedzałam Nowy Jork.
Wiem ,że dla niektórych może to brzmieć trochę abstrakcyjnie ,ale da się

Masz jakiś swój sposób na jego wywołanie, czy dzieje sie to tak samo z siebie?
O ktorej godzinie najczęsciej sie u Ciebie pojawia?

[Baby14]

Napisane przez Asik_

Masz jakiś swój sposób na jego wywołanie, czy dzieje sie to tak samo z siebie?
O ktorej godzinie najczęsciej sie u Ciebie pojawia?

Przeważnie samo z siebie i nie mam na to wpływu . Tylko raz udało mi się wywołać paraliż przysenny. Byłam bardzo śpiąca , lecz co chwilę próbowałam się 'lekko' przebudzić żeby być na pograniczu snu i rzeczywistości . Kurcze nie wiem jak to wytłumaczyć , pewnie mnie nie rozumiesz :P


marrellic: w takich sytuacjach jak Twoja skupiam uwagę na czymś miłym. Jeżeli czuję czyjąś obecność i jest to uciążliwe to po zaczynam myśleć np. że jestem obecnie na Hawajach i pływam w Oceanie. Przechodzi zawsze. Spróbuj tak następnym razem.

[marrellic]

Dzięki za radę napewno spróbuję bo wpadnę w jakąś paranoję

[vanilla_kate]

.

[Asik_]

Napisane przez Baby14

Przeważnie samo z siebie i nie mam na to wpływu . Tylko raz udało mi się wywołać paraliż przysenny. Byłam bardzo śpiąca , lecz co chwilę próbowałam się 'lekko' przebudzić żeby być na pograniczu snu i rzeczywistości . Kurcze nie wiem jak to wytłumaczyć , pewnie mnie nie rozumiesz :P

Dzieki, rozumiem doskonale, bo sama zajmuje sie oobe/ld

[soulone]

Napisane przez marrellic

Od kiedy pamiętam miałam paraliże.

Ale ostatnio to co się dzieje jest już przegięciem. Wczoraj ktoś wszedł mi na łóżko i nade mną wisiał i obwąchiwał od stup do głów. Czułam że jest to coś o 2-3 cm ode mnie oddalone. Obwąchało i jak pies uciekło i zamknęło za sobą drzwi. Cały czas miałam otwarte oczy i nie mogłam się poruszyć, to coś było niewidzialne. Dzisiaj to samo, ale że dzisiaj spałam na boku to to przybiegło za mnie za łóżko i czekało na coś, ale udało mi się jak najszybciej wybudzić z tego stanu.
Często miewam paraliże, ale bardzo rzadko są one tak odczuwane jak teraz.
A co najgorsze nie chcę się kłaść spać, bo wiem że na 100% znowu mnie sparaliżuje. Od pewnego czasu potrafie czasami zapobiec paraliżowi, jak zasypiam to czuję jak moje ciało wchodzi w wibracje, wtedy szybko staram się wybudzić i nie mam paraliżu.. ale jak nie zdąże, wchodzę w wibrację i czuję jak ciało się nie może ruszyć, a ja jestem w pełni świadoma tego co się dzieje. Nawet ostatnio jak dopadł mnie paraliż, to Tż oglądał telewizje, ja oglądałam z nim ale nie mogłam się poruszyć.

Chcę zeby się to skończyło bo ja się tego boje;/

marrellic, męczyłam się tak samo jak Ty jakieś 1,5 roku. Wiem, co czujesz i wiem jak musisz być wykończona psychicznie. W okresie natężonych paraliży byłam totalnie skołowana, powstrzymywałam się przed zaśnięciem, przez co nie spałam prawie w ogóle. Bardzo się tego bałam, bałam się spać. Jak sobie teraz przypominam jak mnie to męczyło, to chce mi się płakać. Myślałam, że wariuję, czułam czyjąś obecność, ktoś wchodził do pokoju, nakładał mi kołdrę na głowę, zrzucał z łóżka, łapał za ręce. A już najgorzej było jak słyszałam wypowiadane moje imię.

Mózg lubi płatać figle...

To, co działa, to zachowanie spokoju. Nie należy próbować krzyczeć, wierzgać się i panikować. Trzeba głęboko oddychać i powtarzać sobie w myślach, że to tylko sen i za chwilę się obudzisz.
Spróbuj też zmienić pozycję spania - kładź głowę tam, gdzie do tej pory miałaś nogi. Podczas paraliżu skup się też na poruszeniu np. małym palcem u nogi. Jeśli się obudzisz wtedy to powstrzymaj się przed zaśnięciem od razu inaczej znowu wpadniesz w paraliż - wstań z łożka, napij się wody, poszwendaj się jakieś 10 minut i wtedy dopiero próbuj zasnąć.

Ja nie miałam paraliżu już jakieś pół roku, może więcej. Zauważyłam, że w tamtym czasie byłam bardzo przemęczona, nerwowa, wszystko mnie stresowało, mało jadłam. Gdy zmieniłam trochę styl życia i uspokoiłam to paraliże minęły. Tak same z siebie. Tym lepiej dla mnie, bo poważnie rozważałam już leczenie w klinice zaburzeń snu.
Trzeba być dobrej myśli i pamiętać, żeby nie panikować

[marrellic]

Ojej nawet nie wiesz jak dużo wsparcia dały mi Twoje słowa. Na pewno będę próbowała Twoich rad, bo dzisiaj znowu mnie to spotkało, tym razem z otwieranymi oknami, jak się przebudziłam to próbowałam już nie spać bo była 8 rano, ale oczy były takie ciężkie że same się zamknęły nie miałam siły z tym walczyć i znowu akcja z tym cholernym oknem.

To co przeżyłaś jest jeszcze gorsze od moich paraliżów.. nikt mnie z łóżka jeszcze nie ściągał ale tak jak mówię, to się nasila, więc wszystko przede mną.

A to te paraliże można leczyć w klinice zaburzeń snu? czy źle coś zrozumiałam?

[Lucka91]

Też mnie to dręczy od jakiegoś czasu... Jakiś czas temu obudziłam się, tradycyjnie nie mogłam się ruszyć, otworzyłam oczy i widziałam swój pokój, wszystko ze szczegółami dokładnie tak jak było tamtego dnia, i byłam sama w domu, słyszałam że ktoś chodzi na dole, a wiedziałam że rodzice w pracy, słyszałam dziewczynke która sobie coś spiewała i mówiła do siebie, po czym słyszałam jak wchodzi po schodach, tak strasznie sie bałam że aż ciężko to opisać, dziewczynka dalej śpiewała i ja jej chyba powiedziałam (?) żeby sobie poszła bo się boję, a ona mówi żebym się nie bała i że ma na imie Alicja, i otworzyła drzwi i weszła do mojego pokoju, nie widziałam jej ale czułam jej obecność i ciągle próbowałam krzyczeć żeby sobie poszła a ta chodziła koło mojego łóżka i śpiewała, nie wiedziałam wtedy co robić i zaczęłam się modlić i udało mi się wybudzić.
Jakiś czas później byłam z tż na cmentarzu, i on w sumie dla żartów powiedział żebyśmy poszukali jakiejś małej Alicji, no ale po chwili nam sie znudziło, a ja cały czas na spacerze bawiłam się taką ulotką, i w pewnym momencie wypadła mi z ręki, odwróciłam się żeby ją podnieć i centralnie na wprost grób Alicji... pewnie zbieg okoliczności ale jak sie wtedy zestresowałam to moje...


No i dzisiaj znów mnie dopadło, tyle że nikt nic do mnie nie mówił, a po prostu siedział mi na klatce piersiowej i mnie dusił, chyba najgorsze uczucie jakiego w życiu doznałam.

Zauważyłam że zawsze paraliże łapią mnie nad ranem, jak się juz obudzę i zasypiam później tylko na chwilke

[57c4259f21315203964a8ed20878b337431f4de9_625f3ef28e370]

Współczuję Wam, że aż tak przez to przechodzicie. Znam to uczucie, ale na szczęście nigdy nie wpadałam w wielką panikę i po chwili zawsze ustawało. Teraz już od dawna mnie nie złapało. Zmieniłam ustawienie łóżka. Nie chciałabym już przez to przechodzić. Najgorsze jest to jak się nie możemy ruszyć i cokolwiek innego zrobić, ja mogłam ruszać tylko oczami, które się nagle szeroko otworzyły i cieszę się, że nigdy nic nie widziałam. Za to słyszałam i wystarczy.

[201607040946]

Ja nie wiem, czy to był paraliż senny czy fałszywe przebudzenie, ale doświadczyłam tego dziś nad ranem, w sumie to drugi raz w życiu.
Było równie przerażająco.
Najpierw poczułam, że się obudziłam. Przewróciłam się jeszcze na drugi bok, a po chwili (będąc pewną, że już nie śpię) poczułam, że ktoś ściąga ze mnie kołdrę. Pomyślałam, co tam, zdarza się, że spadnie.
A później poczułam, że ktoś siada na łóżku. Oczy miałam zamknięte, wstrzymałam oddech i zaczęłam się bać. Przez chwilę nawet pomyślałam, że może ktoś wszedł do pokoju, ale przecież to niemożliwe, bo mam zamknięty na klucz.
Pierwsza myśl: duch Druga: włamywacz trzecie: śpię czy nie śpię, do cholery?!
Ale dalej było tylko gorzej.
Byłam pewna, że jednak jeszcze śpię, ale nie mogłam się poruszyć.
Ręce zaczęły mnie gładzić, a ja czułam, jak wali serce. Moje. Spanikowałam. We śnie?
A potem... haha, ktoś zaczął mnie pieścić dalej czułam strach, ale było mi przyjemnie. Intensywnie myślałam, kiedy się obudzę, i... poczułam, jak poruszyłam biodrami chciałam wiadomo czego ale w tej chwili wszystko prysło. wystarczył mały ruch i wszystko zniknęło.

Ale mimo że przyjemnie się skończyło, to początek był creepy

p.s. czyżby inkub mnie nawiedził?

[pstroo]

Ja rowniez mam taki problem

[201605161006]

W każdym razie dobrze jest wiedziec, ze to medycznie wytłumaczalne zjawisko, a nie jakieś duchy, czy demony.

[Lucka91]

Napisane przez kaguya

Ja nie wiem, czy to był paraliż senny czy fałszywe przebudzenie, ale doświadczyłam tego dziś nad ranem, w sumie to drugi raz w życiu.
Było równie przerażająco.
Najpierw poczułam, że się obudziłam. Przewróciłam się jeszcze na drugi bok, a po chwili (będąc pewną, że już nie śpię) poczułam, że ktoś ściąga ze mnie kołdrę. Pomyślałam, co tam, zdarza się, że spadnie.
A później poczułam, że ktoś siada na łóżku. Oczy miałam zamknięte, wstrzymałam oddech i zaczęłam się bać. Przez chwilę nawet pomyślałam, że może ktoś wszedł do pokoju, ale przecież to niemożliwe, bo mam zamknięty na klucz.
Pierwsza myśl: duch Druga: włamywacz trzecie: śpię czy nie śpię, do cholery?!
Ale dalej było tylko gorzej.
Byłam pewna, że jednak jeszcze śpię, ale nie mogłam się poruszyć.
Ręce zaczęły mnie gładzić, a ja czułam, jak wali serce. Moje. Spanikowałam. We śnie?
A potem... haha, ktoś zaczął mnie pieścić dalej czułam strach, ale było mi przyjemnie. Intensywnie myślałam, kiedy się obudzę, i... poczułam, jak poruszyłam biodrami chciałam wiadomo czego ale w tej chwili wszystko prysło. wystarczył mały ruch i wszystko zniknęło.

Ale mimo że przyjemnie się skończyło, to początek był creepy

p.s. czyżby inkub mnie nawiedził?

Okropieństwo, mi zdarzył się paraliż przysenny 3 razy w życiu, i wspominam to okropnie. Ostatni miałam kilka nocy temu, widziałam ducha który chodził po moim mieszkaniu, próbowałam krzyczeć ale nie mogłam wydobyć z siebie głosu, okropne uczucie... Ale to co opisujesz to w ogole cos przeokropnego i przedziwnego ;p

[ceciii]

Ja chyba kiedyś miałam coś podobnego - nie jestem pewna
obudziłam się wcześnie rano, chciałam pójść do łazienki - podnoszę się z łóżka, chcę ustać, a tu bam! leżę pod łóżkiem! Nie wiem o co chodzi, potknęłam się pewnie - myślę. Próbuję wstać, ale nie mogę! Znowu się przewracam... I tak kilka razy Nie czułam nóg kompletnie, jakbym była sparaliżowana od pasa w dół ;( działo się to przez jakieś pół godziny, ale wydawało mi się, że to wieczność była w końcu wróciło czucie, to byłam przerażona na szczęście nigdy się to nie powtórzyło, ale będę pamiętać to do końca życia

[Susette Crackers]

2 razy w życiu doznałam takiego stanu. To było straszne. Pierwszy raz jakieś 2 lata temu. Wydawało mi się, że zapadam się w łóżko, widziałam zbliżający się do mnie cień. Nie mogłam się poruszyć, ani wykrztusić żadnego słowa. Zaczęłam Zdrowaśki odmawiać i minęło. Potem bardzo bałam się spać.

Zdarzyło mi się to także dość niedawno. Znowu podobnie, tylko tym razem czułam, że coś się zbliża, nie mogłam się poruszyć, chciałam wołać siostrę, ale nie mogłam wykrztusić żadnego słowa, całe ciało miałam odrętwiałe, nie mogłam się poruszyć.

Straszne uczucie ogólnie, ale teraz już wiem, że to paraliż senny, a nie jakieś nieczyste moce. Spokojniejsza się czuję. Choć mam nadzieję, że to nie będzie już powracać,a przynajmniej niezbyt często.

[pstroo]

U mnie w sumie podobnie jak u Was.Niemoc, ani się ruszyć, ani powiedzieć, próbowałam z całych sił wołać rodziców, ale nie mogłam z siebie wydobyć głosu.
Czułam jakbym wirowała nad łózkiem, a COŚ przyglądało mi się.
Zdarzało mi się to kilka razy.Raz jak byłam chora.Miałam wysoką gorączkę.Później jeszcze kilka razy.I niestety często wraca.Zawsze taki sam schemat.Identycznie.
Skąd to się bierze? Przerażające.Myślałam, że jestem jakaś nawiedzona

[GagaFace]

Znów mnie to cholerstwo nawiedza. I zbytnio już nie mam pomysłów jak sobie z tym radzić ...

[Lucka91]

Napisane przez GagaFace

Znów mnie to cholerstwo nawiedza. I zbytnio już nie mam pomysłów jak sobie z tym radzić ...

Tez mam znow ten problem... jakis czas mialam spokoj a ostatnio znow coeaz czesciej mi sie to przytrafia... ktos wie od czego to jest zalezne?

[201605161006]

Po prostu trzeba obniżyć aktywność jakiejś cześci mózgu, nie pamietam teraz dokładnie. Trzeba isc do neurologa i on leki przypisze. Ale to warto tylko jak ktos ma to naprawde czesto (raz na miesiac lub czesciej), bo jak sie zdarza rzadko np. raz na rok, to raczej nie jest to żadna choroba tylko taka raz na jakis czas występująca anomalia.