Dojeżdżanie 1,5 godziny na studia

[Bjorn72]

Hej, planuję iść na magistra na uczelnię w Krakowie, na którą musiałbym dojeżdżać 1,5 godziny (liczę w tym jazdę pociągiem, autobusem i ogólnie wszystko od wyjścia z domu do przybycia na uczelnię). Czy ktoś z was był w takiej sytuacji i dojeżdżał tak długo na uczelnię, albo do pracy? Czy jest to wykonalne i czy w ogóle dla was byłoby to znośne na co dzień tak dojeżdżać? Zależy mi na tym kierunku, ułatwiłby mi zdobycie pracy jaką chcę. Niestety na ten moment przeprowadzka do Krakowa odpada ze względów finansowych. Dodam, że ten kierunek jest inny niż mój licencjat i w Krakowie jest on najbliżej miasta, w którym mieszkam, niestety od lat nie otwierają go w trybie zaocznym. Chciałbym się dowiedzieć czy jakieś osoby mają doświadczenie z dojeżdżaniem na studia dzienne 1,5 godziny, albo mniej więcej tyle czasu?

[8f44be8657be3d2a3733d9c7d3db3d2234bdc5f1_65838332e9b82]

Ja dojeżdżałam +/- tyle całą szkołę średnią i przez pierwsze pół roku studiów. I nie nie było to znośne.
Najpierw 15 min szybkim krokiem na pociąg, potem pociąg 15 min, potem mpk 15 min. Poczekać na to wszystko, zimą w -20 pociąg potrafił się spóźnić i to dużo. Często brak miejsca siedzącego.
Podporządkowanie pod te kilka pociągów, czekanie po lekcjach godzinę na dworcu itp.
Utrudnione wyjścia ze znajomymi - brak pociągu powrotnego.
Ja miałam tylko możliwość przeprowadziłam się na stancję.

Z drugiej strony jak już byłam na magisterskich to czasem pojawiałam się na uczelni 2 razy w tygodniu. I jak tak patrzę z perspektywy czasu to wygodna zrobiłam się z wiekiem. Wtedy przyjęłam, że tak jest i tyle.

[Marysia457]

Przez całe liceum jechałam godzinę do domu lub do szkoły. Na studia wolałam się przeprowadzić do innego miasta, bo jechałabym 1,5h w jedną stronę, a już godzina mnie wykańczała. Na studiach odbywałam kilka razy praktyki i znowu dojazdy 1-1,5h i dla mnie to jest masakra Każdy jest inny, ale ja nie potrafię odpocząć w komunikacji miejskiej

[Kasia_GloBus]

Ja całe liceum (3 lata), studia (5 lat) i początki pracy (2 lata) dojeżdżałam z podwarszawskiej miejscowości komunikacją miejską do Warszawy. Zajmowało mi to około 1,5h codziennie w jedną stronę!! Czyli łącznie "traciłam 3h" dziennie. Czy było łatwo? Nie. Denerwowało mnie to, że musze wstawać tak rano, że zawsze tacham więcej rzeczy ze sobą (bo rano jest zimniej wiec nosiłam np. dodatkową kurtkę albo sweter i brałem też więcej jedzenia, bo jadłam śniadanie 2h wcześniej niż inni etc), że nie mogłam sobie wybrać dowolnych zajęć dodatkowych czy np zajęć z WF na studiach, bo np musiałabym na nie czekać 2h po zakończeniu zajęć i wtedy wracałabym do domu późną nocą. Przez co przez jeden semestr chodziłam na WF na Biegi w terenie w ZIMĘ Bo to był jedyny wf, który mi pasował pod kątem kończenia zajęć...
No ale stwierdzałam, że te 35km jakie mnie dzieli od Warszawy nie jest warte tego, aby Rodzice wydawali ogromne sumy na wynajem dla mnie mieszkania.