Literatura rosyjska.

[lullaby22]

Jako że wielokrotnie spotykałam się na Wizażu z przychylnymi opiniami na temat literatury rosyskiej oraz przez wzgląd na moją miłość do tejże, postanowilam założyć wątek, w któym mogłybyśmy (moglibyśmy ) wymieniać się refleksjami, sądami, itp. dotyczączącymi samych książek, jak i pisarzy.
A ponieważ jest to temat niezgłębiony i fascynujący, z pewnością jest o czym rozmawiać (oby tylko chętni się znaleźli )

Wg. mnie nie ma piękniejszej, bardziej prawdziwej, namiętnej (ha! któż potrafił tak pisać o miłości jak klasycy rosyjscy) prozy.
Jest ona tak głęboko zakorzeniona i związana z miejscem i czasem, że nie da się jej pomylić z żadną inną.
Moja wielka 10: Turgieniew, Dostojewski, Bunin, Czechow, Lermontow, L.Tołstoj, Gogol, Gonczarow, Puszkin, Bułhakow, pewnie nikogo nie zdziwi, ale jest i wielu innych, których cenię, i którymi się zachwycam.

Ech, mogłabym żyć 100 lat temu w Petersburgu, jeżdżić dorożką na odczyty Dostojewskiego, spacerować po Newskim Prospekcie, chodzić na koncerty Rimskiego-Korsakowa, należeć do koła Pietraszewców...

Jeśli znajdzie się ktoś chętny do podzielenia się własnymi refleksjami na temat literatury, kultury rosyjskiej, będzie bardzo miło.
A jeśli nie, niech ten wątek utonie w czeluściach Wizażu
(albo nie, będę go sobie podbijać )

[ruda7816]

No to ja się wypowiem pierwsza. Niestety nigdy chyba literatura rosyjska mnie nie wciągnęla ,a to dllatego ,że nie mialam z nią większej styczności,lecz będę zaglądać na ten wątek ,bo być może własnie to skłoni mnie do sięgnięcia po tych pisarzy ,ktorych tak cenisz i ubóstwiasz.
Myślę ,że dobrze zrobiłas Lullu

[meesha]

no to ja bede druga w sumie nie wiem czy watek dla mnie, bo nie czytalam ani dostojewskiego ani bulhakowa (mimo ze to lektury) ale strasznie mi sie podobal "oddzial chorych na raka" sołżenicyna mam zamiar przeczytac cos jeszcze tego autora i sprawdzic czy inne jego ksiazki spodobaja mi sie


ps. lubie czechowa- o ile dobrze kojarze- te krotkie opowiastki np."smierc urzednika" to jego? jak tak to bardzo lubie

ps2.bajki puszkina to klasyka- moje dziecinnstwo

[et-ka]

a ja czytałam większość książek większości autorów wymienionych w pierwszym poście. i co? byłam nimi zauroczona. podobał mi się ten inny świat, ciągnęło mnie do niego. choć nie jestem w stanie powiedzieć, co aż w takim stopniu mnie w literaturze rosyjskiej zauroczyło. dla mnie wspaniały jest ich całokształt. historie, ktore są opisane, język jakim sa pisane.

[moniska]

super watek jak najbardziej dla mnie uwielbiam rosyjska literature. Ksiazka przez która nie przebrnełam (jedyna z rosyjskich i wogóle) - to "Lolita" Nabokova nie wiem czemu ale robie do niej drugie podejscie i jak narazie mi dobrze idzie. Autorów których moge polecic to napewno wszystkim dobrze znani: Michaił Bułhakow, Fiodor Dostojewski, Mikołaj Wasiliewicz Gogol (koniecznie "Rewizor") Borys Pasternak (koniecznie Doktor Żywago), Puszkin, Sołżenicyn, Tołstoj i wiele wiele innych. Mysle ze ci co lubia czytac ksiazki rosyjskich pisarzy nie musze namawiac do czytania, a ci co jeszcze nie mieli przyjemnosci moge powiedziec spróbujcie i sami sie przekonajcie co nas tak w tej literaturze fascynuje

[lullaby22]

Oj, jak miło, że jest odzew

Et-ko, Monisko, rzeczywiście nie jest tak łatwo odpowiedzieć na pytanie: co jest takiego w tych książkach, że tak fascynują.
Swoistej atmosfery, jaka towarzyszy mi zawsze przy czytaniu mistrzów rosyjskich, nie da się opisać. Zabrzmi jak truizm, ale po prostu przenoszę się w tamten świat dworków, muślinów, ogrodów (jakże cudownie wypielęgnowanych u Turgieniewa i kusząco zapuszczonych u Bunina) albo znajduję się w tętniącym Petersburgu gdzie "rumieniecwieczornego zmroku, suchotniczy rumieniec, nie zbladł jeszcze i nie zblednie przed porankiem na białym, bezgwiezdnym niebie; smuży jedwabistą toń Newy, która niepostrzeżenie burzy się i wzbiera, tocząc swe zimne, błękitne wody". Ech... (a propos, jestem ostatnio na etapie odczytywania pisarzy rosyjskich poprzez pryzmat tego miasta, które tak wielu fascynowało i jednocześnie potrafiło być tak bezwzględne).

Meesho, dla mnie Czechow to przede wszytkim jego sztuki teatralne, ale i nowele. Mistrz krókich form. Sam Tołstoj stwierdził swego czasu, że pod względem warsztatowym, Czechow znacznie go przewyższa

Rudasku, koniecznie sięgnij; warto spróbować, może oczaruje

[9c8d9cec639f523640ce6df817fef7acb209e2c9_626728175cda8]

Ja niestety nie jestem taką pasjonatką, bo wilebie horrory ale "Mistrz i Małgorzata" jest super!!!Już dawno go czytałam i wiele innych książek tak mi się nie podobała jak ta

[Elwinga]

Prozy rosyjskiej fanką nie jestem, ale poezji - tak. Mojego męża i mnie połączył m.in. Brodski.

[Lukrecja_Borgia]

Napisane przez lullaby22

Wg. mnie nie ma piękniejszej, bardziej prawdziwej, namiętnej (ha! któż potrafił tak pisać o miłości jak klasycy rosyjscy) prozy.
Jest ona tak głęboko zakorzeniona i związana z miejscem i czasem, że nie da się jej pomylić z żadną inną.

Oj prawda, taki dramatyzm słowiańskiej duszy ,który potrafi chwycić za serce. Słabo siedzę w temacie, ale mam zamiar to nadrobić Póki co znam klasyki: "Mistrz i Małgorzata", "Zbrodnia i kara". Dostojewski zauroczył mnie na tyle, że sięgnęłam po "Idiotę" i do tej pory to jedna z moich najukochańszych książek( na zakończeniu ryczałam jak wariatka i przez następne parę dni myśl o książce nie dawała mi spokoju w efekcie przeczytałam 3 razy, rok po roku ). Potem były "Biesy". I "Anna Karenina". I chyba koniec.
Lullaby, może polecisz jakąś książkę wywołującą emocje i wypieki na twarzy?

[lullaby22]

Napisane przez Lukrecja_Borgia

Lullaby, może polecisz jakąś książkę wywołującą emocje i wypieki na twarzy?

Oj, z tymi wypiekami różnie bywa, tzn. u każdego, co innego je wywoła
Jeśli chciałabyś przeczytać coś pięknego o miłości (nie tylko do drugiej osoby), oddaniu, umiłowaniu życia, polecam Gramatykę miłości Bunina, to zbiór opowiadań na najwyższym, literackim poziomie. Żadnego taniego grania na emocjach, ale kawałek pięknej, prostej, porywającej prozy.
Chociaż muszę zaznaczyć, że te przysłowiowe wypieki jakoś nie kojarzą mi się z książkami rosyjskich pisarzy; ja się zwyczajnie przy nich zapominam, odpływam, roskoszuję językiem, nastrojem...


...to dla mnie taka terra incognita, która po chwili staje się mi bliska.

[Lukrecja_Borgia]

Dzięki, rzeczywiście słyszałam kiedyś o opowiadaniach Bunina- jak znajdę to przeczytam

[guia]

Lullaby i ja nie omieszkam skorzystać z Twojej wiedzy, jeśli można. Czy możesz polecić jakieś powieści psychologiczne rosyjskich artystów słowa(poza Dostojewskim, który już mnie od siebie uzależnił)?

[nebraska]

Pamietam naszego wykładowcę (nota bene uczył j. portugalskiego), który mawiał, ze cała słowiańska dusza jest zawarta w "Zapiskach mysliwego" Turgieniewa. I coś w tym jest
Mój dorobek w dziedzinie lit rosyjskiej jes niewielki (wyżej wspomniane "zapiski...", Mistrz i Małorzata - rękopisy nie płoną, Zbrodnia i kara)

Ale czuję, ze zimą przyjdzie jej czas, ostrzę sobie pazurki na "Idiotę"

Dziewczyny, może się orientujecie, jakie tłumaczenia lit. rosyjskiej są godne polecenia?

[rachela]

Napisane przez Lukrecja_Borgia

sięgnęłam po "Idiotę" i do tej pory to jedna z moich najukochańszych książek( na zakończeniu ryczałam jak wariatka i przez następne parę dni myśl o książce nie dawała mi spokoju

"Idiota" to i moja ukochana książka. Nie mogłam się od niej oderwać, skutkiem czego zarwałam noc, a potem przez kilka dni chodziłam jak zahipnotyzowana, ze szklanym wzrokiem, przypominając sobie zakończenie...
Co jest w tych książkach, że wywołują we mnie takie emocje? Że mogę je czytać i po sto razy ("MiM" bije rekordy!), i nigdy nie chcą mi sie znudzić?

W sumie czas wolny i sielanka wakacyjna chyli się ku końcowi, ale jak wykończę Pratchetta, chcę zagłębić się w literaturę rosyjską. Ten wątek jeszcze mi się przyda...

Lullaby, cieszę się, że go założyłaś

[nebraska]

Dziewczyny, przestańcie! Miałam nie kupować do końca miesiąca książek!
czy ja się kiedykolwiek wywiążę z danej sobie obietnicy?

[et-ka]

ja pamiętam mój obłęd w oczach, gdy raz na tydzień chodziłam do biblioteki i wychodziłam z niej z 3 książkami rosyjskimi pod pachą. pani aż się ze mnie śmiała..ale cóż począć. ja naprawdę przy takiej literaturze mogę się zrelaksować. potrafie do niej wracać. poza tym mam wrażenie, że z niej się czegoś uczę i czuję się w pewnym sensie spełniona.
i chyba czas na odświeżenie, także przeze mnie uwielbianego 'Idioty'.
oj, ten wątek robi swoje

[lullaby22]

Napisane przez guia

Lullaby i ja nie omieszkam skorzystać z Twojej wiedzy, jeśli można. Czy możesz polecić jakieś powieści psychologiczne rosyjskich artystów słowa(poza Dostojewskim, który już mnie od siebie uzależnił)?

Z pewnością Lermontow I jego Bohater naszych czasów, powieść uznawana za pierwszą, psychologiczną powieść rosyjską. Koniecznie! Nieobszerna, ale mądra, niepozbawiona humoru. Warto pozanć Pieczorina
Poza tym Matka Gorkiego, Stepowy Król Lir Turgieniewa, do tej kategorii można również zaliczyć Mistrza i Małgorzatę (ale tę, na pewno, masz już zasobą , a z bardziej współczesnych może Lipatow

Napisane przez nebraska

Dziewczyny, może się orientujecie, jakie tłumaczenia lit. rosyjskiej są godne polecenia?

Ja polecam mojego faworyta, mistrza języka - Iwaszkiewicza (przekładał Turgieniewa, Czechowa, Tołstoja). Lubię też przekłady Leśniewskiej (Dostojewski,Tołstoj); poza tym Bajkowska, Pollack, o i Natalia Gałczyńska

Napisane przez nebraska

Dziewczyny, przestańcie! Miałam nie kupować do końca miesiąca książek!
czy ja się kiedykolwiek wywiążę z danej sobie obietnicy?

Takich obietnic lepiej sobie nie składać, bo to zawsze kończy się wyrzutami sumienia

Napisane przez et-ka

i chyba czas na odświeżenie, także przeze mnie uwielbianego 'Idioty'.

Ja również uwilbiam Idiotę. Już gdzieś na W. pisałam o mojej miłości do tego niewydażonego idealisty Myszkina

Napisane przez rachela

Lullaby, cieszę się, że go założyłaś

Ja również się cieszę, że jest odzew.

[nebraska]

Napisane przez lullaby22

Ja polecam mojego faworyta, mistrza języka - Iwaszkiewicza (przekładał Turgieniewa, Czechowa, Tołstoja). Lubię też przekłady Leśniewskiej (Dostojewski,Tołstoj); poza tym Bajkowska, Pollack, o i Natalia Gałczyńska

Dzięki, to mi będzie bardzo pomocne

Takich obietnic lepiej sobie nie składać, bo to zawsze kończy się wyrzutami sumienia

Wiem, wiem, a jednak zawsze się łudzę. Z drugiej strony... Do końca miesiąca juz niewiele ponad tydzień

[evangeline]

Bułhakow- Mistrz i Małgorzata
Bunin- Gramatyka milości
Nabokov- Lolita

Uwielbiam i często do nich wracam

Najwyższy poziom plus pewnien specyficzny, powiedziałabym nawet ezoteryczny klimat literatury rosyjskiej.

[nebraska]

Napisane przez evangeline

Nabokov- Lolita

Hmm, ja bym Lolity do rosyjskiej literatury nie zaliczyła
To tak jakby zaliczać Kosińskiego do literatury polskiej.
Ale ze to jedna z najlepszych powieści jakie czytałam, to nie ulega wątpliwości

[moniska]

Napisane przez nebraska

Hmm, ja bym Lolity do rosyjskiej literatury nie zaliczyła
To tak jakby zaliczać Kosińskiego do literatury polskiej.
Ale ze to jedna z najlepszych powieści jakie czytałam, to nie ulega wątpliwości

a czemu nie? to że Nabokov napisał ja po angielsku to jeszcze nic nie znaczy. bo dalej chyba myslał po rosyjsku. tak przynajmniej mi sie wydaje

[lullaby22]

Napisane przez nebraska

Hmm, ja bym Lolity do rosyjskiej literatury nie

Rzeczywście, Nabokov zaliczany jest zarówno do kręgu literatury rosyjskiej, jak i angielskiej (zresztą język angielski opanował jako pierwszy )
Ale nie da się zaprzeczyć, że w ogólnej świadomości funkcjonuje on przede wszystkim jako pisarz rosyjski

[Veris]

Hej!

Czytając ten wątek zastanawiałam się czy któraś z Was miała w ręku coś z rosyjskiej fantastyki? Jeśli nie..nie pozostaje mi nic innego jak zdecydowanie polecić. Sama jestem tuż po przeczytaniu bardzo ciekawej książki "Oblicze Czarnej Palmiry" Wasiliewa, może ktoś kojarzy?

Jeśli nie Palmirę to może ktoś kojarzy film "Nocna Straż" - jeśli tak to "Oblicze..." jest rozwinięciem cyklu "Nocny Patrol" rozpoczętego przez Siergieja Łukianienkę i kontynuowanego wspólnie przez obu pisarzy w "Dziennym Patrolu"

Dla zainteresowanych, krótka notka i foto okładki:

Światło i Ciemność — awers i rewers tej samej monety. Przed wiekami obie strony podpisały Traktat zrozumiawszy, że ostateczna wojna między nimi będzie równoznaczna z końcem świata. Wtedy też powołano do życia Nocny i Dzienny Patrol. Od tamtej chwili oba Patrole obserwują poczynania drugiej strony, dbając o zachowanie równowagi i prawa. I tak jest do dziś…
Żaden z członków kijowskiego Dziennego Patrolu nie spodziewał się tego, co czekało na nich pod niskim, ołowianym niebem Sankt Petersburga, dawnej stolicy Imperium. Wszystko wydawało się proste, nawet jeśli wymagało pewnej dyplomacji — ot tyle, by nie drażnić zanadto Światła i nie podpaść rozjemczej Inkwizycji. Jaką tajemnicę miało w sobie kryć miasto w dawnych księgach zwane Czarną Palmirą?

[lullaby22]

Napisane przez Veris

Hej!

Czytając ten wątek zastanawiałam się czy któraś z Was miała w ręku coś z rosyjskiej fantastyki?

Ech, fantastka jest tym, do czego nie potrafię się przekonać.
Po prostu mnie "nie zachwyca"

Ale kto wie, może kiedyś...

[Veris]

Oczywiście, (żeby nie było ) czytuję również coś oprócz fantastyki - to tak poza studiami (2 lata filologii rosyjskiej za sobą ). Cenię bardzo Lermontowa, zwłaszcza w oryginale (Puszkin jest przereklamowany...tak jak Mickiewicz [Niech żyje Słowacki ]). Bułhakow, Dostojewski czy Nabakow to już klasyka. Lubię również Gogola, Pasternaka...niektóre mniej znane wiersze Achmatowej, czasem również Bułyczow...tak różnie.

[lullaby22]

Napisane przez Veris

Oczywiście, (żeby nie było ) czytuję również coś oprócz fantastyki - to tak poza studiami (2 lata filologii rosyjskiej za sobą ). Cenię bardzo Lermontowa, zwłaszcza w oryginale (Puszkin jest przereklamowany...tak jak Mickiewicz [Niech żyje Słowacki ]). Bułhakow, Dostojewski czy Nabakow to już klasyka. Lubię również Gogola, Pasternaka...niektóre mniej znane wiersze Achmatowej, czasem również Bułyczow...tak różnie.

Ja oczywiście, wyraziłam tylko moją opinię i fantastyki (tym bardziej rosyjskiej )nie dyskredytuję, bynajmniej.
Jeśli znajdzie się więcej jej entuzjastów, z chęcia poczytam komentarze i tak jak napisałam, może nabiorę chęci by po nią sięgnąć

Ale z tym przereklamowaniem Puszkina pozwolę sobie się z Tobą nie zgodzić
Albo inaczej, to rzekome przereklamowanie, IMHO, nie przekreśla wartości jego książek.
Podobnie rzecz ma się z Mickiewiczem

[Fraoch]

moze to takie off topic ae słyszałam że w Rosji ponoć powstał serial na podstawie "Mistrza i Małgorzaty" i z tego co słyszałam całkiem ciekawie zrobiony może wiecie coś na ten temat?
A poza tym to też uwielbiam rosyjską prozę i wymienionych wszytkich powyżej pisarzy A bułhakow to wprost lektura podstawowa nie do pominięcia przez nikogo. Ale podobno na zachodzie nie kochana tak bardzo jak w Polsce hyhyhyhy

[nebraska]

Napisane przez lullaby22

Rzeczywście, Nabokov zaliczany jest zarówno do kręgu literatury rosyjskiej, jak i angielskiej (zresztą język angielski opanował jako pierwszy )
Ale nie da się zaprzeczyć, że w ogólnej świadomości funkcjonuje on przede wszystkim jako pisarz rosyjski

Wiem, wiem, dlatego napisałam, że LOLITY bym nie zaliczyła do rosyjskiej. Dla mnie to wybitnie amerykańska książka.
Inne nie, np. Obrona Łużyna jest już jak najbardziej rosyjska

[lullaby22]

Napisane przez Fraoch

moze to takie off topic ae słyszałam że w Rosji ponoć powstał serial na podstawie "Mistrza i Małgorzaty" i z tego co słyszałam całkiem ciekawie zrobiony może wiecie coś na ten temat?

Zaintersowałam się tematem
Znalazłam wywiad z reżyserem, który, jak się okazuje, ma skłonność do ekranizowania literatury rosyjskiej
Dla ciekawych wklejam:

Władimir Bortko, reżyser bijących rekordy popularności seriali w rosyjskiej telewizji, zaczyna kręcić nowy film według "Tarasa Bulby" Gogola. Wszystko dzieje się w XVIII w. i jest jadowitą satyrą na Polaków, Kozaków i Rosjan. - Nasi dziadkowie brali się za łby, ale można o tym powiedzieć spokojnie, nie jątrząc ran. Bardzo mi się spodobało, jak w "Ogniem i mieczem" Jerzy Hoffman taktownie potraktował historię

Anna Żebrowska: Pańskie ambitne seriale podbiły Rosję.

Władimir Bortko: W nieambitnych też swoje odpracowałem. Kiedy zaproponowano mi reżyserię "Ulic rozbitych latarni" ze wstydu ukryłem się pod pseudonimem Jan Chudokormow [czyli Jan Źlekarmiony - AŻ]. Wcześniej miałem już nagrodę państwową za serial "Psie serce" według powieści Michaiła Bułhakowa. A tu w "Ulicach..." w każdym odcinku trup, mordobicie, milicjanci, prostytutki, mafia.

Odmówić nie można było?

- Pseudonim Chudokormow wziąłem nie tylko dlatego, że to panieńskie nazwisko mojej babci. Po "Psim sercu" ponad pięć lat byłem bezrobotny. Rozpadało się państwo, upadła produkcja filmowa. W 1990 r. wytwórnia Lenfilm zamarła. Żona, scenarzystka, też siedziała bez pracy. Miesiąc w miesiąc pożyczałem sto dolarów, lecz pożyczki wypada oddawać.

Początki naszych seriali kryminalnych były żenujące: aktorzy źle grali, operator fatalnie kadrował, ja nie umiałem regulować ruchem na tym skrzyżowaniu. Ale odcinek po odcinku poznawaliśmy alfabet rzemiosła. "Bandycki Petersburg" robiłem już pod własnym nazwiskiem. Niektóre odcinki nakręciliśmy w Warszawie, bo tu się przenosiła akcja, wspaniale zagrał u mnie Wojciech Malajkat.

"Psie serce" z 1988 r. było pierwszym rosyjskim serialem według wielkiej literatury.

- Powieść Bułhakowa opublikowano dopiero podczas pierestrojki, wcześniej jej nie znałem. Na korytarzu Lenfilmu spotkałem szefa produkcji telewizyjnej. Wcześniej odrzucałem jego propozycje, uważając kino za sztukę wyższej klasy. "Od tego się nie wykręcisz, poczytaj" - wsunął mi książkę do ręki. Już na 20. stronie oczyma wyobraźni widziałem, w którym zakątku Petersburga będę to filmował, jak ustawię światło.

W 2003 r. powstał serial "Idiota" według Dostojewskiego.

- Kręciliśmy 70. czy 90. odcinek „Bandyckiego Petersburga”. Wypadało kończyć i przestraszyłem się, że znowu nastąpi siedem lat chudych. Proponowałem swoje usługi różnym producentom. Oddzwonił na komórkę Walerij Todorowski z drugiego programu telewizji, akurat jechałem samochodem. Zrozumiałem, że mam dziesięć sekund na to, by go zainteresować pomysłem - potem on straci cierpliwość albo ja panowanie nad kierownicą. „Dostojewski, »Idiota «, bo najmniej u nas znany” - powiedziałem. Strzeliłem się w dziesiątkę - dwa dni wcześniej na zebraniu kierownictwa mówiono, że pora nakręcić coś poważnego. Program drugi ostro rywalizował o masowego widza i natychmiast zawarł ze mną umowę.

Masowy widz ogląda raczej milicjantów, bandytów i "Seks w wielkim mieście".

- Dlatego w innych kanałach pukano się palcem w czoło, nikt nie wierzył w sukces. Ale wziąłem świetnych wykonawców, w tytułowej roli genialnie wystąpił Jewgienij Mironow. Scenariusz napisał mi Dostojewski, starałem się go tylko nie kancerować. Unikałem skrótów fabularnych. Jeśli bohater grzebał się w swej duszy na 25 stronach, to dawałem mu osiem minut monologu. To dużo. Mimo to nie przełączano się na inne kanały. Po pierwszych seriach ludzie rzucili się do bibliotek i księgarń, wznowiono książkę. Oglądalność przeskoczyła "Niewolnicę Isaurę" i "Santa Barbarę". Tak wyszło, że swoje najlepsze rzeczy zawdzięczam telewizji i niedoskonałej taśmie wideo. Może dlatego, że urodziłem się 7 maja, w Dzień Radia i Telewizji...

Na serialu "Mistrz i Małgorzata" recenzenci nie zostawili suchej nitki.

- Ale w grudniu 2005 obejrzało go 40 milionów telewidzów. Nawet noworoczne orędzie prezydenta miało mniejszą oglądalność. To się nigdy nie zdarzało!

Patriarcha Aleksij II apelował: "Wyłączcie telewizory, idźcie w gości!".

- Szanuję patriarchę, lecz "Mistrz i Małgorzata" to literatura, nie religia. Sam mam wiele pretensji do serialu: kota Behemota na pewno lepiej zrobiono by w Hollywood - taki robot zjadłby jednak cały budżet. Nasze koszty przekroczyły zaledwie pięć milionów dolarów, więc grafika komputerowa nie dorównuje "Harry'emu Potterowi". Mimo wszystkich ograniczeń udało mi się opowiedzieć sens powieści, pokazać, że to nie miła historyjka, tylko traktat filozoficzny i dramat społeczny. Mistrz znający sześć języków jest w nowej rzeczywistości niepotrzebny, chowa się w piwnicy, dopóki do drzwi nie zapuka NKWD.

Tego słowa nie ma w książce.

- Ale ktoś przychodzi aresztować bohaterów, ktoś prowadzi śledztwo w sprawie pojawienia się siły nieczystej w Moskwie, prawda? Pokazujemy tych ludzi w mundurach z lat 30. i są to mundury NKWD. Wszyscy czytali książkę, nikt jakoś nie zastanawiał się, że oprócz diabła moc sprawczą mają tam konkretne organy. Że Sołowki to nie klasztor i piękne widoki, tylko pierwszy łagier koncentracyjny. "Zepsuł nam książkę" - pisze pożal się boże recenzent. Nie zepsuł, tylko unaocznił, o czym napisał Bułhakow.

Pańska kariera reżyserska długo się nie rozwijała. Matka aktorka, ojciec - reżyser, syn - geolog.

- W dzieciństwie głównie czytałem książki i marzyłem, żeby uciec ze Związku Radzieckiego. Z przyjacielem tydzień jechaliśmy różnymi pociągami do Odessy, by przedostać się za granicę statkiem. Zwinięto nas po drodze głodnych i odesłano do domu.

Mama uznała, że syn dureń musi mieć fach w ręku i po siódmej klasie poszedłem do technikum geologicznego. Pracowałem przy wierceniach, potem wojsko, gdzie kopałem rowy przy 30 stopniach upału. Im głębiej kopałem, tym intensywniej myślałam, co robić, żeby już nigdy w życiu nie kopać. Ukończyłem wydział reżyserii w Kijowskim Instytucie Sztuki Filmowej. Film dyplomowy otrzymał kilka nagród.
Ale debiutowałam w latach zastoju, który w Kijowie był zastojem podwójnym. Przez wytwórnię im. Dowżenki przewinęli się Grigiorij Czuchraj, Siergiej Bondarczuk, Wasilij Szukszyn. Wszyscy uciekli, bo niczego nie mogli zrealizować.

Pan nakręcił tam film fabularny "Kanał" nagrodzony przez Komsomoł. Skądinąd znany tytuł...

- Miałem 27 lat, powiedziano mi: "Chcesz sam reżyserować przed czterdziestką? Masz tu scenariusz z życia młodzieży". Naczalstwo nie chciało słyszeć o zmianie tytułu: no i co, że Wajda nakręcił, ty kręć lepiej! Wyjechałem z Kijowa do Leningradu, gdzie też nie było słodko.

Przyjęto wtedy do Lenfilmu czterech młodych reżyserów. Jeden trafił do domu wariatów, drugi emigrował do Stanów, trzeci po pijanemu wyskoczył z czwartego piętra. Ja byłem czwartym. Nie rozpiłem się, pracuję, lecz moje najlepsze lata minęły w okropnej epoce.

Gratuluję medalu od Putina na 60-lecie.

- Dziękuję, wolałbym mieć teraz 30 lat.

Najnowszy film powstaje według „Tarasa Bulby” Gogola o pogmatwanych historiach Polaków i Kozaków.

- W roli tytułowej wystąpi Bogdan Stupka, zdjęcia będą także kręcone w Polsce. Obejrzałem właśnie plenery, rekwizyty, kostiumy z epoki. Mam nadzieje, że wystąpią polscy aktorzy i Polka zagra "panienkę", która dla syna Tarasa uosabia wszystko to, co on kocha - Europę.

W książce są drażliwe motywy polityczne, pogromy żydowskie, kwitną nacjonalizmy.

- Nasi dziadkowie brali się za łby, ale można o tym powiedzieć spokojnie, nie jątrząc ran. Scenariusz napisał mi sam Gogol, mam z tego zrezygnować? To tak samo, jakby Polacy rezygnowali z ekranizacji Sienkiewicza. Bardzo mi się spodobało, jak w "Ogniem i mieczem" Jerzy Hoffman taktownie potraktował historię. W Rosji od 300 lat słowianofile spierają się ze zwolennikami Zachodu, nie możemy się zdecydować - naśladować Europę, Azję, czy też szukać własnej drogi. O tym będzie mój "Taras Bulba".

Władimir Bortko (rocznik 1946) - reżyser najpopularniejszych seriali rosyjskich: "Psie serce"(1988), "Bandycki Petersburg" (lata 90.), "Idiota" (2003, siedem nagród telewizyjnych, nagroda Aleksandra Sołżenicyna). Ostatni - "Mistrz i Małgorzata" (2005) - miał rekordową oglądalność (ponad 50 proc.). Plenery Jerozolimy kręcono w Bułgarii, Golgotę na Krymie, Moskwę w Petersburgu. 40-letniego Wolanda gra 73-letni Oleg Basiłaszwili, a 32-letniego Piłata - 80-letni Kiryłł Ławrow.

Serial wywołał burzliwą krytykę, internauci komentowali każdy odcinek, dowcipkowali: "Dlaczego film jest taki słaby, aktorzy grają niemrawo, kota zrobiono z pluszu, a mury Jerozolimy z dykty? - Bo to przecież piracka kopia!".

Napisane przez nebraska

Inne nie, np. Obrona Łużyna jest już jak najbardziej rosyjska

Choć powstała w czasie jego pobytu w Niemaczech, ma tę rosyjskę iskrę
Ja Obronę Łużyna czytałam dosyć późno (znacznie później niż inne książki Nabokova) ale ten cudowny, piękny język (pal licho fabułę ) przywołał natychmiast atmosferę wcześniejszych książek.

[Lukrecja_Borgia]

TVP emitowało kiedyś "Idiotę", ale o bandyckiej porze W sumie- może to i lepiej, uniknęłam rozczarowania ( czy można zrobić dobry serial na podstawie "Idioty"? Ciekawam... )