Panika,obawa szok-30stka sie zbliza!

[aldi1174]

Napisane przez Deede

To, że styl się poprawia (lub nie..) to jedno, ale mądrzeje się z czasem (lub nie..), a to plus. Jak przypomnę sobie siebie sprzed 10 lat, to po prostu .. i dobrze, bo przynajmniej mam dowód na to, że się rozwijam

Jeśli tak podejść do sprawy, to ja również się rozwijam

A co do tej stabilizacji - no ja mam trochę inaczej, bo mnie ciągle nowe pomysły kolebią się po głowie i ciągle coś zmieniam. Więcej stresu, ale są i plusy - coś się zmienia, uczę się nowych rzeczy, otwieram nowe drzwi etc. To też jakaś opcja na to, by mentalnie nie zdziadzieć

Napisałam, że większość stresów związanych z życiowymi decyzjami - to by było zbyt pięknie,żeby już wszystko osiągnąć w tym wieku i zrealizować wszystkie plany/marzenia (może za jakieś kolejne 30+). Chodziło mi o stworzenie bazy do dalszych działań, a zmiany i ciągle nowe ważne decyzje są nieuniknione- ja mam np. na przyszły rok zaplanowane 3 sprawy, które znów wywrócą mój świat do góry nogami. A rozwijającego stresu w pracy i konieczności "wiecznego" kształcenia mam tyle, że chętnie zgodziłabym się na mniej.

W każdym razie - jest jak piszesz - dobre geny plus dbanie o siebie daje rezultaty (tylko to dbanie to nie tylko dobry krem pod oczy, ale nie zarywanie nocy, dobre odżywianie się i osobiście dorzuciłabym do tego optymizm i ciekawość świata). Aktywność - wszelka - pomaga utrzymać tą tzw. młodość ducha. Nie mi nic smutniejszego niż kobieta 45-letnia, która uciekając przed akceptacją własnego wieku, udaje, że nadal ma 20 lat. Żal.pl No nie wiem, ale wizję 40-tek to mam właśnie taką: fajne, świadome, "gorące mamuśki" z klasą, które już wiedzą, co jest w życiu ważne i potrafią z niego korzystać (a 30-tki to w ogóle szał ciał). Trzeba znaleźć złoty środek - z jednej strony nie pchać się w stereotypy, że od jakiegoś wieku to już pewnych rzeczy nie wypada. I z drugiej - nie udawać, że ma się mniej na karku, niż faktycznie dźwigamy. Bo i po co? Innych nie oszukamy, a bicie się z rzeczywistością nigdy nie przynosi nic dobrego.

Takich odmładzających się o 20 lat kobiet typu "dzidzia piernik"to też mi szkoda , ale 20-parolatek ze spaloną skórą i już pierwszymi zmarszczkami od papierosków, solarium itp. oraz toną makijażu i zniszczonymi włosami wyłącznie w kolorach z przeciwległych końców tonacji farb- w sumie dziewczyn wyglądających 10 lat starzej-jeszcze bardziej.
Wygląd to nie wszystko- kiedyś był na tvn style program oceniający wiek biologiczny młodych osób (kompletne badania płuc, serca, krwi itd.) i okazywało się, paląca, pijąca i odżywiająca się głównie fastfoodami 21 latka ma zużycie biologiczne organizmu przeciętnego człowieka około 40.

[sine.ira]

Napisane przez aldi1174

Wygląd to nie wszystko- kiedyś był na tvn style program oceniający wiek biologiczny młodych osób (kompletne badania płuc, serca, krwi itd.) i okazywało się[/COLOR], [COLOR=Purple]paląca, pijąca i odżywiająca się głównie fastfoodami 21 latka ma zużycie biologiczne organizmu przeciętnego człowieka około 40.

No i ja zawsze to podkreślam przy okazji dysput o np. tzw. późnym macierzyństwie i ogólnie o starzeniu się...Sama liczba przeżytych lat niczego nie przesądza, bo najważaniejsza jest kwestia JAKI tryb życia się prowadzi, jakie się ma geny.

[aldi1174]

Napisane przez sine.ira

No i ja zawsze to podkreślam przy okazji dysput o np. tzw. późnym macierzyństwie i ogólnie o starzeniu się...Sama liczba przeżytych lat niczego nie przesądza, bo najważaniejsza jest kwestia JAKI tryb życia się prowadzi, jakie się ma geny.

, szczególnie te dysputy o "babciach" rodzących dzieci w wieku40-45 lat, kiedy często wyglądają i mają poziom zdrowia kobiety 3o-paroletniej.

[sine.ira]

Napisane przez aldi1174

, szczególnie te dysputy o "babciach" rodzących dzieci w wieku40-45 lat, kiedy często wyglądają i mają poziom zdrowia kobiety 3o-paroletniej.

No co Ty ! W Polsce ludzie uważają, że trzydzieści parę to już jest za późno na dzieci Nie wiem jak oni wszyscy żyją i jak bardzo sobie szkodzą, że 30tka to już za późno na wszystko Ale cóż...nie wnikam.

[Deede]

Napisane przez sine.ira

No co Ty ! W Polsce ludzie uważają, że trzydzieści parę to już jest za późno na dzieci Nie wiem jak oni wszyscy żyją i jak bardzo sobie szkodzą, że 30tka to już za późno na wszystko Ale cóż...nie wnikam.

Tylko mam dziwne wrażenie, że te bariery wiekowe to dotyczą głównie kobiet, a nie mężczyzn.. Chyba w jakiejś innej czasoprzestrzeni żyjemy.
- stara panna - "dojrzały mężczyzna" (a że nie chce się wiązać, to przecież nic złego..)
- za stara na dziecko - "mężczyzna w pełni sił"
- stara matka - dojrzały ojciec
Oni są niby jak wino, a my jak otwarta butelka coli..

A mnie tam to wszystko zwisa tak naprawdę..

[sine.ira]

Napisane przez Deede

Tylko mam dziwne wrażenie, że te bariery wiekowe to dotyczą głównie kobiet, a nie mężczyzn.. Chyba w jakiejś innej czasoprzestrzeni żyjemy.
- stara panna - "dojrzały mężczyzna" (a że nie chce się wiązać, to przecież nic złego..)
- za stara na dziecko - "mężczyzna w pełni sił"
- stara matka - dojrzały ojciec
Oni są niby jak wino, a my jak otwarta butelka coli..

A mnie tam to wszystko zwisa tak naprawdę..

Najgorsze jest to, że same kobiety tak o sobie mówią. Nie spotkałam faceta, który by tak przeżywał zbliżające się 30te urodziny niż większość znanych mi kobiet. Cóż, jesteśmy głupie to mamy to co mamy

[magge]

Witam wszystkich) Ja jakoś nigdy nie ubolewałam nad wiekiem) Nawet tera jak jestem tuż przed 30 tką. Mało tego nie mam jeszcze męża ani dzieci,i jest mi dobrze,niczego nie żałuję.Owszem niedawno zaczełam myśleć żeby zacząć układać i tą strefę życia,bo w końcu mam i z kim.Ale pomalutku pomalutku,z niczym nie mam zamiaru sie śpieszyć..pozdrawiam

[Tun1a]

Napisane przez Deede

Tylko mam dziwne wrażenie, że te bariery wiekowe to dotyczą głównie kobiet, a nie mężczyzn.. Chyba w jakiejś innej czasoprzestrzeni żyjemy.
- stara panna - "dojrzały mężczyzna" (a że nie chce się wiązać, to przecież nic złego..)
- za stara na dziecko - "mężczyzna w pełni sił"
- stara matka - dojrzały ojciec
Oni są niby jak wino, a my jak otwarta butelka coli..

A mnie tam to wszystko zwisa tak naprawdę..

Mnie też!!!!!!!!!!!!!!
Wczoraj miałam urodziny i mam już 30 lat
Z tej okazji weszłam po raz pierwszy na 30 z plusem a tu tylko o chorobach, rozwodach, zmarszczkach
Wychodzi na to, że nie ma szczęśliwych 30. Mam już się położyć i czekać na śmierć
PO moim trupie

[201712041017]

[Tun1a]

Napisane przez k1980k

Witam,

z ciekawoscią przeczytałam ten wątek W maju kończę 30 lat i łapię się coraz częściej na tym, że mam z tym problem. Nie mam nic: ani męża ani dzieci, ani domu/mieszkania, wymarzonej pracy, nawet prawa jazdy Mam tylko psa i jakąś nieumiejętność zorganizowania sobie życia. Okraszoną strachem przed przyszłością. Pracuję w miejscu, którego szczerze nienawidzę i niestety nie jestem panią własnego czasu. Np. nie mogę zapisać się na kurs prawa jazdy bo pracuję w różnych godzinach i nie jestem w stanie dopasowac grafiku do zajęć. Praca wykańcza mnie psychicznie a jednak nie robię nic aby ja zmienić (słabo mi się robi na myśl o ponownych rozmowach kwalifikacyjnych). Spotykam się od 2 lat z mężczyzną(5 lat młodszym ode mnie), który myśli o założeniu ze mną rodziny, chciałby abyśmy już razem zamieszkali, a ja? A ja się martwię, czy to TEN - choć na myśl o tym, ze mógłby zniknąć z mojego życia oblewam się zimnym potem. Boje się, że nie uda nam się stworzyć szczęśliwego związku, że kiedyś on odejdzie, albo ja będę z nim nie kochając go, nie jestem też gotowa na urodzenie dziecka, choć zewsząd słyszę, że to "ostatni dzwonek". Nie wiem dokąd zmierzam.
Heh, jak się tak wyżalilam to stwierdziłam, że jednak jestem żałosna. A uważalam się za dojrzałą...

Weź z nim zamieszkaj bez ślubu! Jak po roku nadal będziesz się wahała - to nie ten

[sine.ira]

Napisane przez k1980k

Witam,

z ciekawoscią przeczytałam ten wątek W maju kończę 30 lat i łapię się coraz częściej na tym, że mam z tym problem. Nie mam nic: ani męża ani dzieci, ani domu/mieszkania, wymarzonej pracy, nawet prawa jazdy Mam tylko psa i jakąś nieumiejętność zorganizowania sobie życia. Okraszoną strachem przed przyszłością. Pracuję w miejscu, którego szczerze nienawidzę i niestety nie jestem panią własnego czasu. Np. nie mogę zapisać się na kurs prawa jazdy bo pracuję w różnych godzinach i nie jestem w stanie dopasowac grafiku do zajęć. Praca wykańcza mnie psychicznie a jednak nie robię nic aby ja zmienić (słabo mi się robi na myśl o ponownych rozmowach kwalifikacyjnych). Spotykam się od 2 lat z mężczyzną(5 lat młodszym ode mnie), który myśli o założeniu ze mną rodziny, chciałby abyśmy już razem zamieszkali, a ja? A ja się martwię, czy to TEN - choć na myśl o tym, ze mógłby zniknąć z mojego życia oblewam się zimnym potem. Boje się, że nie uda nam się stworzyć szczęśliwego związku, że kiedyś on odejdzie, albo ja będę z nim nie kochając go, nie jestem też gotowa na urodzenie dziecka, choć zewsząd słyszę, że to "ostatni dzwonek". Nie wiem dokąd zmierzam.
Heh, jak się tak wyżalilam to stwierdziłam, że jednak jestem żałosna. A uważalam się za dojrzałą...

Oj tam, no i co, że nie masz mieszkania, męża i dzieci ? A musisz mieć ? Już ? Pamiętaj, że w Polsce jest taki nacisk na rozmnażanie i chajtanie się przed 30tką, i tzw. stabilizację, czytaj: starzenie i gnuścienie w kapciach. To jest kraj starych 30 latków i najmłodszych na świecie emerytów Chcesz dołączyć do tego grona ? No.
Na rynku pracy jesteś pewnie zaledwie od kilku lat - jak przypuszczam więc masz czas na rozkręcenie swojej kariery. Cóż to jest tych kilka lat w kontekście zapieprzu do 65. roku życia ? Musisz tylko zacząć działać i planować w którym kierunku chciałabyś pójść. Nie jest to łatwe, ale cóż...nic nie jest. A już na pewno nie jest łatwe życie w naszym pięknym kraju w swoim tempie i zgodnie z własnym widzimisię
Mało który Twój równolatek ma swoje mieszkanie, bo niby jakim cudem miałby mieć ? Ci, którzy mają to z pomocą rodziców albo na 30 latni kredyt.
Robotę rzuć, prawko zrób (jak chcesz, ja też nie mam i żyję), z chłopem zamieszkaj "na próbę" i dojrzewaj w swoim tempie.
Tylko nie śpij, bo możesz za późno się obudzić Uszy do góry, jesteś jeszcze bardzo młoda, masz czas na wszystko. Na innych nie patrz - ich życie ich wybory, ich sprawa.

[201712041017]

[Deede]

Napisane przez sine.ira

Oj tam, no i co, że nie masz mieszkania, męża i dzieci ? A musisz mieć ? Już ? Pamiętaj, że w Polsce jest taki nacisk na rozmnażanie i chajtanie się przed 30tką, i tzw. stabilizację, czytaj: starzenie i gnuścienie w kapciach. To jest kraj starych 30 latków i najmłodszych na świecie emerytów Chcesz dołączyć do tego grona ? No.
Na rynku pracy jesteś pewnie zaledwie od kilku lat - jak przypuszczam więc masz czas na rozkręcenie swojej kariery. Cóż to jest tych kilka lat w kontekście zapieprzu do 65. roku życia ? Musisz tylko zacząć działać i planować w którym kierunku chciałabyś pójść. Nie jest to łatwe, ale cóż...nic nie jest. A już na pewno nie jest łatwe życie w naszym pięknym kraju w swoim tempie i zgodnie z własnym widzimisię
Mało który Twój równolatek ma swoje mieszkanie, bo niby jakim cudem miałby mieć ? Ci, którzy mają to z pomocą rodziców albo na 30 latni kredyt.
Robotę rzuć, prawko zrób (jak chcesz, ja też nie mam i żyję), z chłopem zamieszkaj "na próbę" i dojrzewaj w swoim tempie.
Tylko nie śpij, bo możesz za późno się obudzić Uszy do góry, jesteś jeszcze bardzo młoda, masz czas na wszystko. Na innych nie patrz - ich życie ich wybory, ich sprawa.

Popieram.
A wiekiem faceta się przypadkiem nie przejmuj, bo mój też dużo młodszy i jest git

[Nicość]

[QUOTE=sine.ira;16059036]Oj tam, no i co, że nie masz mieszkania, męża i dzieci ? A musisz mieć ? Już ? Pamiętaj, że w Polsce jest taki nacisk na rozmnażanie i chajtanie się przed 30tką, i tzw. stabilizację, czytaj: starzenie i gnuścienie w kapciach. To jest kraj starych 30 latków i najmłodszych na świecie emerytów Chcesz dołączyć do tego grona ? No.
QUOTE]


Niezwykle dosadnie i mądrze powiedziane.Niestety, my sami( same) takie poglądy rozpowszechniamy( nieochajtana i bezdzietna kobieta przed 25 r.ż. to obiekt kpin i żartów, a po 30 scte to juz wyrzutek społeczeństwa).I mimo wejscia do Unii, wyjazdów zagranicznych młodych Polaków określenie "stara panna" żeby komuś dopiec jest to as w rękawie.

Sama skonczylam 30 stkę pól roku temu.Twarz to liceum, figura -muzeum-roztyłam się diabli,chociaz nie mam dzieci. Najwyzszy czas zadbać o siebie, bo trzeba wyglądać jak zadbana 30tka, a nie kura domowa
Poza tym żadnych innych szczególnych przemyśleń nad własnym losem w dniu urodzin nie mialam i nadal nie mam.

Wszystkim 3 "z przodu" życzę Szczęśliwego Nowego Roku.

[Tun1a]

Niezwykle dosadnie i mądrze powiedziane.Niestety, my sami( same) takie poglądy rozpowszechniamy( nieochajtana i bezdzietna kobieta przed 25 r.ż. to obiekt kpin i żartów, a po 30 scte to juz wyrzutek społeczeństwa).I mimo wejscia do Unii, wyjazdów zagranicznych młodych Polaków określenie "stara panna" żeby komuś dopiec jest to as w rękawie.

Sama skonczylam 30 stkę pól roku temu.Twarz to liceum, figura -muzeum-roztyłam się diabli,chociaz nie mam dzieci. Najwyzszy czas zadbać o siebie, bo trzeba wyglądać jak zadbana 30tka, a nie kura domowa
Poza tym żadnych innych szczególnych przemyśleń nad własnym losem w dniu urodzin nie mialam i nadal nie mam.

Wszystkim 3 "z przodu" życzę Szczęśliwego Nowego Roku.

Przypomniało mi sie jak w podstawówce myślałam, że jeżeli nie będę miała nikogo do 30 to pójdę do zakonu. Bo zawsze lepiej zakon w papierach wygląda niż to, ze nikt na mnie nie reflektował
Ciekawe czy następne pokolenie, to co teraz jest w podstawówce, też tak myśli. Mam nadzieję, że dokonała się już zmiana mentalności

[Nicość]

Napisane przez Tun1a

Przypomniało mi sie jak w podstawówce myślałam, że jeżeli nie będę miała nikogo do 30 to pójdę do zakonu. Bo zawsze lepiej zakon w papierach wygląda niż to, ze nikt na mnie nie reflektował
Ciekawe czy następne pokolenie, to co teraz jest w podstawówce, też tak myśli. Mam nadzieję, że dokonała się już zmiana mentalności

To i tak byłaś bardziej postępowa ode mnie-ja na mialam zamiar pojsc do zakonu już w wieku 25 lat, gdyby się okazalo, ze do tego czasu nie wyszlam za mąż

[Mustique]

hmmm/.... 30- stka właśnie zaliczona...

wszystko co piękne czeka mnie po 30- stce. dziecko, mąż.... nie boję sie zmian... dla swojego szczęścia przewracałam tyle razy życie swoje, że tak naprawdę nie boje sie tego. praca, studia... rodzina, dom... a pamiętam jak w wieku nastu- 20 lat martwiłam sie że nic nie osiągnę.. że nie dam sobie rady samodzielnie egzystować... pakowałam sie w przeróźne związki, relacje międzyludzkie. trzymałam sie kurczowo pracy, której nie znosiłam i przyprawaiła mnie o codzinne zgryzoty.. i po co to wszystko..???

do wszystkiego trzeba dorosnąć- i do własnej akceptacji też. teraz mam wszystko na dobrej drodsze i mam nadzieję że nie zboczę za bardxzo z obranego przeze mnie kursu...

w zyczeniach urodzinowych, były i takie z pytankiem " i jak jest po 30"? trochę to smieszne i dziwne.. bo jak ma być.. po staremu.. przecież nie zmienię sie nagle, z godziny na godzinę.. dlaej jestem tę samą osobą... moze bardziej rozważną i twardo stającą na ziemi- ale to nie sytało sie teraz w tej chwili, to rosło przez parę lat.. wiadomo charakter i człoweik zmienia sie.. z tą małą różnicą że mam na swoje zachcianki... mam pracę, skończyłam studia... trochę przezyłam swojego życia i wiem co chcę... i choć czasem do osiągnięcia tego idę okrężnymi drogami, ale to jest moja droga... nie wytyczona przez rodziców i sprawdzan czy dobrze mi sie "idzie".

ja czas, kiedy stałam sie panią, a przestałam dziewczyną... pamietam doskonale.. po moim pobycie zagramanicą, dziecko sąsiadki- które cały czas ignorowało mnie, wiadomo znjoma z miejscowości- nagle powiedziało dzień dobry! dla mnie trochę dziwne.. a miałąm wtedy 28 lat. jakoś tak inaczej mi sie zrobiło. przez cały okres młodzieńczy chciałam pokazać jaka jestem dorosła, a gdy ktoś zauważył że już jestem "starsza" to tak dziwnie na sercu... chciałam być w jednej chwili znów "młodą"...

[nnikka]

a ja z tego co wiem kobieta po trzydziestce rozkwita i wtedy wyglada najlepiej
mnie samej do tej magicznej 30 zostało dwa lata ale nie przejmuje sie tym zbytnio-napewno nie bede płakać czy wariować kiedy ten dzień nadejdzie
zreszta nigdzie nie jest powiedziane ze w wieku trzydziestu lat trzeba sie pomarszczyć,przytyc czy zmienic w kure domową-wszystko zalezy od nas,naszej psychiki i podejscia do samej siebie(nie jedna 30 moze zawstydzić 20 i wiem co mówie)-moim zdaniem +30 to własnie czas kiedy cera jest idealna promienna,oczy blyszczą a ciało jest niesamowicie apetyczne i emanuje sexapilem, no i w główce tez bardziej poukładane

ja z tego co słysze i widze wygladam lepiej i młodziej niż 10 lat temu-kiedy miałam 18 lat słyszałam że mam 25 teraz mam 28 a ludzie daja mi 22 i nie powiem mam mała satysfakcje kiedy przyznaje sie do wieku i widze niedowierzanie w oczach studentek trzeciego roku które miały mnie za rówiesniczke

no wiec gorące trzydziestki główka do gory,przed nami najgorętszy okres zycianie zamieńmy go na ciepłe kapcie,dresy,seriale i depreche

[Rena]

Ja za 3 miesiace bede miec 30-stke. Kopletnie tego nie czuje i raczej szok mam w druga strone.... otoz wygladam bardzo mlodo (daja mi 22 lub mniej lat) i wiecznie musze udawadniac ze naprawde jestem dawno po studiach i troche wiem o zyciu. Niestety nikt mi nie tlumaczy zem stara

Prezent 30-ste urodziny? planuje sobie kupic wlasne mieszkanie

[Tun1a]

Napisane przez Rena

Ja za 3 miesiace bede miec 30-stke. Kopletnie tego nie czuje i raczej szok mam w druga strone.... otoz wygladam bardzo mlodo (daja mi 22 lub mniej lat) i wiecznie musze udawadniac ze naprawde jestem dawno po studiach i troche wiem o zyciu. Niestety nikt mi nie tlumaczy zem stara

Prezent 30-ste urodziny? planuje sobie kupic wlasne mieszkanie

Mnie (30l.) jakie 2 lata temu jeszcze o dowód proszono w monopolu

[Oliath]

Szkoda ze tak pozno tu trafilam!
Za moment moje 32 urodziny. Tuz przed 30 urodzilam coreczke, tuz po 30 ulozylo mi sie zawodowo i kupilam mieszkanie, niedawno wyszlam za maz. Nie chcialabym miec mniej lat - w ostatniej dekadzie tak dobrze siebie poznalam, tyle malych zwyciestw i porazek odnioslam, tyle sie nauczylam o sobie, o zyciu, o uczuciach... z czystym sumieniem moge powiedziec, ze czuje sie szczesliwa, spokojna, spelniona i bezpieczna jak nigdy wczesniej. Problemy i klopociki i stresy sa i beda zawsze - ale jako dowartosciowana, pewna siebie i zadowolona jak kot nad miseczka smietanki trzydziestka z plusem, jakos im sie nie daje :P

Matko, majac 29 lat wracalam do kraju w zalobie, bez pracy, w niepewnosci, w 9 miesiacu ciazy, nie majac nic wlasnego i planujac, ze zaczne po raz kolejny od zera w zwiazku z czym mialam kompleksy :jezyk: zupelnie nieslusznie

[MaybeTomorrow]

Napisane przez Tun1a

Mnie (30l.) jakie 2 lata temu jeszcze o dowód proszono w monopolu

mnie wciąż jeszcze proszą - a 31 skończone w zeszłym roku

[Tun1a]

Napisane przez Oliath

Szkoda ze tak pozno tu trafilam!
Za moment moje 32 urodziny. Tuz przed 30 urodzilam coreczke, tuz po 30 ulozylo mi sie zawodowo i kupilam mieszkanie, niedawno wyszlam za maz. Nie chcialabym miec mniej lat - w ostatniej dekadzie tak dobrze siebie poznalam, tyle malych zwyciestw i porazek odnioslam, tyle sie nauczylam o sobie, o zyciu, o uczuciach... z czystym sumieniem moge powiedziec, ze czuje sie szczesliwa, spokojna, spelniona i bezpieczna jak nigdy wczesniej. Problemy i klopociki i stresy sa i beda zawsze - ale jako dowartosciowana, pewna siebie i zadowolona jak kot nad miseczka smietanki trzydziestka z plusem, jakos im sie nie daje :P

Matko, majac 29 lat wracalam do kraju w zalobie, bez pracy, w niepewnosci, w 9 miesiacu ciazy, nie majac nic wlasnego i planujac, ze zaczne po raz kolejny od zera w zwiazku z czym mialam kompleksy :jezyk: zupelnie nieslusznie

Witamy szczęśliwą trzydziestkę! Oby takich więcej

[sine.ira]

A powiedzcie mi miłe Panie, tak szczerze - która z Was zna faceta, który by tak przeżywał 30 urodziny jak to kobiety mają w zwyczaju (wiele/większość kobiet) ? Jeżeli tak, to ilu takich znacie ?
Bo ja żadnego, ani sztuki, nic, null.
Miesiąc temu mój TŻ kończył 30tkę i go przez jakieś ostatnie pół roku wnikliwie obserwowałam, co jakiś czas przypominając, że jego okrągłe urodziny tuż tuż....Hmmm....nie robiło to na nim wrażenia (a jest osobą bardzo otwartą i jak go coś gniecie, to mówi ) W dzień urodzin podjarany był wizją niespodzianki jaką dla niego przygotowałam i już. Nawet go już dzień po zapytałam jak się czuje z trójką z przodu, czy ma jakieś przemyślenia, obawy... Odparł, że czuje tak samo jak (ty)dzień wcześniej - żadna różnica. I jeszcze bezczelnie zapytał, że niby o co mi chodzi No to mu powiedziałam o tym, jak kobiety to przeżywają, że nawet cały wątek na wizażu o tym jest Burknął, że kobitki lubią sobie stwarzać problemy tam gdzie ich nie ma i jeszcze coś o rozbijaniu gówna na atomy dorzucił. Na tym zakończył wywód i szczęsliwie sobie żyje z trzydziestką na karku (i u swego boku ).
Może byśmy tak przykład brały z postawy facetów w tym względzie zamiast jojczyć i przeżywać jak mrówka wojnę ?

[201608040942]

sine..ira madrze piszesz hihihi mrrowka woje.

ja nie dolacze do grona przezywajacych 30-te urodziny, tzn dolacze ale z drugiej strony. Mam skonczone 33 lata i jak zaczal sie rok w ktorym mialam miec 30-tke to bylam bardzo podeksytowana bo tak sie z tego cieszylam. nie moglam sie doczekac bo 30-tka to swiadoma i piekna kobieta. nawet jak ma kilka kilo wiecej to wyglada lepiej niz wtedy gdy miala te kilka kilo wiecej majac 10 lat mniej. Urodziny mam we wrzesniu, ale juz wczesniej gadalam wszystkim z duma ze w tym roku skoncze 30 lat i wiele kobitek patrzylo na mnie z niedowierzaniem i nawet sie pytalo z czego sie tak ciesze hihihih. No to ja im sru bombe, jakie to 30-tki sa super i powiem wam ze przyznawano mi racje. Nie wiem na ile to bylo zeby mi przykrosci nie sprawic, ale gadalo nam sie milo z usmiechem na ustach, wiec mysle ze te moje niemieckie rozmowczynie nie myslaly sobie w duchu jaka ja glupia jestem bo sie ciesze z tych urodzin. Nawet kilka przyznalo mi racje ze mam dobre podejscie do uplywajacego czasu, ze wlasnie nie biadol ze to 30 i najlepsze lata za mna, a wrecz przeciwnie.
Jak wkoncu stiknela mi 30-tka to poczulam jak jakis ciezar ze mnie spada, ze wkoncu moge byc soba. Moge przytyc 2 kg i bedzie dobrze, nie musze byc chuda jak modelki, moge byc taka jaka jestem , koniec niedojadania, koniec walki za kazdym gramem i takie tam. Jestem duzo szczesliwsza teraz niz jak mialam 20 lat.
ja skolei nie rozumiem jak mozna sie zamartwiac ta 3 z przodu, dla mnie to powod do radosci.A jak jeszcze z kims gadam i mi sie spytaja ile mam lat , oczywiscie odpowiedam zgodnie z prawda i slysze ze nie mozliwe, bo oni mysleli ze gora 28 lat, to dopiero mam radoche. jak widac niektorzy przezywaja w druga strone heheheh

[sine.ira]

Napisane przez MonikaPogrzeba

ja nie dolacze do grona przezywajacych 30-te urodziny, tzn dolacze ale z drugiej strony. Mam skonczone 33 lata i jak zaczal sie rok w ktorym mialam miec 30-tke to bylam bardzo podeksytowana bo tak sie z tego cieszylam.

Ja też tak miałam Zresztą już jakoś od 28 urodzin mówiłam, że mam 30
Dlatego niektóre posty w tym wątku były dla mnie wstrząsające. Jak można robić z tego problem...niepojęte dla mnie.

[Puntodivista]

Napisane przez sine.ira

Ja też tak miałam Zresztą już jakoś od 28 urodzin mówiłam, że mam 30

Ja nie mówię ale czekam na te 30 urodziny

[wtycza]

30 i więcej nic strasznego. Nadal czuję sie jak po dwudziestce. Żadna różnica. Naprawdę.

[Linka25]

Napisane przez Rena

Ja za 3 miesiace bede miec 30-stke. Kopletnie tego nie czuje i raczej szok mam w druga strone.... otoz wygladam bardzo mlodo (daja mi 22 lub mniej lat) i wiecznie musze udawadniac ze naprawde jestem dawno po studiach i troche wiem o zyciu. Niestety nikt mi nie tlumaczy zem stara

Prezent 30-ste urodziny? planuje sobie kupic wlasne mieszkanie

super, gratulacje
bardzo fajny prezent

Napisane przez Tun1a

Mnie (30l.) jakie 2 lata temu jeszcze o dowód proszono w monopolu

a mnie od niedawna nikt o dowód nie prosi...mam prawie 28 l., wyglądam na 25

Napisane przez sine.ira

A powiedzcie mi miłe Panie, tak szczerze - która z Was zna faceta, który by tak przeżywał 30 urodziny jak to kobiety mają w zwyczaju (wiele/większość kobiet) ? Jeżeli tak, to ilu takich znacie ?

Jest coś w tym. Ja czasem zastanawiam sie, jak to będzie po 30. Życie osobiste, zawodowe - tu nie boję się podsumowań, przynajmniej na dzień dzisiejszy. Bo nie ukrywajmy, jest jakaś naturalna tendencja, by coś podsumować: co mam, co chciałabym mieć, czy idę w odpowiednim kierunku itp.
Może podchodzę nieco dziecinnie do sprawy, ale zastanawiam się jak to bedzie z wyglądem, zawsze przywiązywałam do tego dużą wagę i przyzwyczaiłam sie ,że jestem młodaWiem, wiem, po 30 będe nadal młoda, ale inaczej... Są też plusy: dochodzi klasa, kasa też a to raczej sprzyja dobremu wyglądowi, lepszy gust, świadomość i wiedza na temat tego, co nam służy.
Ale odnośnie wypowiedzi sine.ira: mój TŻ też nie ma absolutnie żadnego problemu z wiekiem. Zmarszczki? To naturalne, normalne. Młodsze kobiety? (Wiadomo, czasem działają na starszych mężczyzn..) Powiedział kiedyś, ze jak miał 17 lat to podobały mu sie 17latki, jak miał 25 to 25 latki, a jak będzie miał 50 to będą mu się podobały 50latki Pocieszające.

[sine.ira]

Młoda inaczej, dobre

Kurde, a ja w tym roku kończę 32 lata i nie widzę, żebym była młoda inaczej niż jeszcze jakieś 5 lat temu. Wczoraj nawet zdjęcia oglądałam sprzed kilku lat i nie widzę różnicy. TŻ za to przytył i zaokrąglił się na twarzy, co mu zresztą wyszło na dobre, bo był z niego taki chudy szczupak.

Ale jako, że boję się sflaczenia od paru ładnych lat regularnie ćwiczę Uznałam, ze po 30tce trzeba bardziej dbać o mięśnie i sprężystość sylwetki Nie mam kompleksów w przebieralni

Faktem też jest, że nie mam na koncie ciąży i porodu to może dlatego sylwetka ciągle dziewczęca.