Moje życie uczuciowe to porażka

[lili1233]

Czuję się okropnie samotna. Kolejna moja relacja skończyła się porażką. Ponad pół roku temu rozstałam się z facetem, bardzo to przeżyłam. Nadal nie mogę się z tym pogodzić, bo mam wrażenie, że to bardziej była moja wina. Jakieś 3 miesiące później poznałam chłopaka, zaczęliśmy się spotykać, wszystko było dobrze i pewnego dnia powiedział, że nie chce się spotykać i wymyślił jakąś głupią wymówkę. Udaje, że wszystko jest okej, ale nie jest. Wszystkie koleżanki w szczęśliwych związkach, a u mnie wszystko kończy się tak szybko jak się zaczęło. Moja przyjaciółka rozstała się z facetem po 3 latach i kilka dni później poznała super faceta i są razem. Oczywiście cieszę się z tego, ale z drugiej strony tak mocno mnie to dobija. Mam wrażenie, że brakuje mi tego czegoś. Z tym drugim facetem miałam to czego brakowało w tamtym związku, a i tak nie wyszło. Moja samoocena bardzo poszła na dół, ciągle się tym zadręczam. Najchętniej poszłabym do psychologa, ale nie mogę sobie w tym momencie na to pozwolić, może wy mi dacie jakiegoś kopniaka Mam 23 lata.

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

Może dla odmiany naucz się być sama.

[lili1233]

Całe życie byłam sama, mój związek trwał niecały rok.

[sentimental_]

23 lata , to nie koniec świat !
Kochana, nie szukaj miłości na silę, to Ci nic nie da a kolejna porażka będzie Cię bardziej pogrążać.
Miłość przyjdzie sama, daj jej czas

[GdyKochamy]

Ale czy czujesz się szczęśliwa sama ze sobą? Bo to jest warunek konieczny, aby stworzyć udany związek. Jak jesteś nieszczęśliwa i myślisz, że wejście w związek cię na stałe uszczęśliwi, to możesz być w dużym błędzie.

[lili1233]

Tak, jestem szczęśliwa. Przez większość życia byłam sama i mi to naprawdę nie przeszkadzało. Dopiero te 2 porażki sprawiły, że poczułam okropną pustkę. Poza tym porównywanie się do koleżanek, nie chce tego robić, ale to samo wychodzi...

[niepewny123]

Napisane przez lili1233

Tak, jestem szczęśliwa. Przez większość życia byłam sama i mi to naprawdę nie przeszkadzało. Dopiero te 2 porażki sprawiły, że poczułam okropną pustkę. Poza tym porównywanie się do koleżanek, nie chce tego robić, ale to samo wychodzi...

Myślę, że to nie te dwie porażki, a wiek robi swoje. Coś o tym wiem, mam 24 lata

[lili1233]

Cóż to prawda, presja społeczeństwa też robi swoje.

[sentimental_]

Jestem zdania, że miłość sama Cię znajdzie. Realuzuj swoje marzenia , bo na siłę nic Ci to nie da . To, że koleżanki mają partnerów, nie oznacza , że do do końca życia będą szczęśliwe i nigdy nie znajdą się w takiej sytuacji jak ty to twoje życie, skup je na sobie , ciesz sie. Żyj !

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[lili1233]

Dziękuje, chyba takich odpowiedzi potrzebowałam

[sentimental_]

Głowa do góry i do przodu

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Mocny Akcent]

Mnie miłość znalazła w wieku 31 lat. Po wielu porażkach i pomylkach. Po wielokrotnym mówieniu sobie, że teraz to już zawsze będę sama.
A kiedy W KOŃCU zaczęłam żyć sama że soba w pełni z tym pogodzona wszystko zburzyl moj obecny partner i ojciec naszego dziecka.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[GdyKochamy]

Napisane przez lili1233

Czuję się okropnie samotna. Kolejna moja relacja skończyła się porażką. Ponad pół roku temu rozstałam się z facetem, bardzo to przeżyłam. Nadal nie mogę się z tym pogodzić, bo mam wrażenie, że to bardziej była moja wina. (...)Mam wrażenie, że brakuje mi tego czegoś. Z tym drugim facetem miałam to czego brakowało w tamtym związku, a i tak nie wyszło. Moja samoocena bardzo poszła na dół, ciągle się tym zadręczam. Najchętniej poszłabym do psychologa, ale nie mogę sobie w tym momencie na to pozwolić, może wy mi dacie jakiegoś kopniaka Mam 23 lata.

Napisane przez lili1233

Tak, jestem szczęśliwa. Przez większość życia byłam sama i mi to naprawdę nie przeszkadzało. Dopiero te 2 porażki sprawiły, że poczułam okropną pustkę. Poza tym porównywanie się do koleżanek, nie chce tego robić, ale to samo wychodzi...

:conf used:

Oszukujesz samą siebie. Znajdź sobie hobby, rozwijaj się i zapełnij tę pustkę, a kiedyś przypadkowo spotkasz miłość.

Osoby, które bardzo chcą być w związku często przez to wchodzą w nieszczęśliwe relacje, bo tak bardzo chcą tego. Jak będziesz szczęśliwa, nie będziesz miała żadnej pustki do zapełnienia, to będzie większe prawdopodobieństwo, że znajdziesz miłość.

[Fortuna1]

Napisane przez Mocny Akcent

Mnie miłość znalazła w wieku 31 lat. Po wielu porażkach i pomylkach. Po wielokrotnym mówieniu sobie, że teraz to już zawsze będę sama.
A kiedy W KOŃCU zaczęłam żyć sama że soba w pełni z tym pogodzona wszystko zburzyl moj obecny partner i ojciec naszego dziecka.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

U mnie było dokładnie tak samo, tyle że nie w wieku 31 lat a 25

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[lady666macbeth]

myślę że powinnaś odpocząć od facetów.
daj sobie czas.
pobądź sama i zobaczysz że to też może być fajne.
masz dopiero 23 lata, spotkasz jeszcze pewnie niejednego palanta zanim trafisz na tego właściwego.

---------- Dopisano o 22:30 ---------- Poprzedni post napisano o 22:29 ----------

Napisane przez lili1233

Cóż to prawda, presja społeczeństwa też robi swoje.

presją społeczeństwa się nie przejmuj.

ludzie mają to do siebie że za bardzo interesują się życiem innych. A ich prywatne życie kuleje.

[niepewny123]

U mnie to wygląda jeszcze inaczej.
U mnie cały okres młodzieńczy: 16-23 lata to była nauka + pomoc rodzicom w domu, ale uczyć to ja się uczyłem po 12 godzin dziennie. Oczywiście, nie chodzi tylko o siedzenie przed książkami, ale konkursy, konferencje, seminaria i tak w kółko. I tak się to potoczyło, że opiekował i wciąż się mną opiekuje mój promotor. Wtedy nie rozumiałem, dziś rozumiem. To on wypchał mnie do USA. Właściwie, to zawdzięczam mu prawie wszystko.

Wszystko to sprawiło, że moje relacje z dziewczynami leżą

[Mijanou]

Napisane przez niepewny123

U mnie to wygląda jeszcze inaczej.
U mnie cały okres młodzieńczy: 16-23 lata to była nauka + pomoc rodzicom w domu, ale uczyć to ja się uczyłem po 12 godzin dziennie. Oczywiście, nie chodzi tylko o siedzenie przed książkami, ale konkursy, konferencje, seminaria i tak w kółko. I tak się to potoczyło, że opiekował i wciąż się mną opiekuje mój promotor. Wtedy nie rozumiałem, dziś rozumiem. To on wypchał mnie do USA. Właściwie, to zawdzięczam mu prawie wszystko.

Wszystko to sprawiło, że moje relacje z dziewczynami leżą

Obawiam się, że nie dlatego.

Autorko, nic na siłę. Miłość sama Cię znajdzie wraz z tym odpowiednim, jak pisała któraś dziewczyna wyżej

[indyk123]

Pewnie zaraz zostanę zjechana ale napiszę co mysle. Po co jest to pisanie ze na pewno kogos znajdziesz, masz czas, będzie super skoro moze tak nie będzie. Nie mowie o tym że trzeba sie załamywać ale prawda jest taka ze nie kazdy kogos znajdzie. Mam 2 ciotki i obie juz po 60 roku życia i na ostatnim ślubie kuzynki obie troche przesadziły z alkoholem i zaczęły mówić o tym jak to one tez czekały bo jak nie teraz to za rok, za 2 ktoś sie pojawił a się nie pojawił. Wszędzie pod tego typu postami jest wielkie pocieszanie a prawda jest taka ze nie każdy będzie kogos mial i trzeba sie z tym pogodzić. Poza tym co autorko robisz zeby to zmienić? Chcesz z kimś być i nie chcesz byc samotna i co? Nie mowie o tym żeby teraz zgadywać po kolei facetów na chodniku czy byc zdesperowana ale jeśli chcesz być z kimś to coś zrób a nie czekaj na księcia bo on może nigdy sie nie zjawi. Myślisz że coś zepsulas pół roku temu to weź i do niego napisz. A już w ostatecznym złym scenariuszu cie wysmieje albo nie odpisze. Swiat sie nie zawali. Siedząc i czekając i rozmyslajac nie zmienisz niczego

[maslomaslaneeee]

Napisane przez indyk123

Pewnie zaraz zostanę zjechana ale napiszę co mysle. Po co jest to pisanie ze na pewno kogos znajdziesz, masz czas, będzie super skoro moze tak nie będzie. Nie mowie o tym że trzeba sie załamywać ale prawda jest taka ze nie kazdy kogos znajdzie. Mam 2 ciotki i obie juz po 60 roku życia i na ostatnim ślubie kuzynki obie troche przesadziły z alkoholem i zaczęły mówić o tym jak to one tez czekały bo jak nie teraz to za rok, za 2 ktoś sie pojawił a się nie pojawił. Wszędzie pod tego typu postami jest wielkie pocieszanie a prawda jest taka ze nie każdy będzie kogos mial i trzeba sie z tym pogodzić. Poza tym co autorko robisz zeby to zmienić? Chcesz z kimś być i nie chcesz byc samotna i co? Nie mowie o tym żeby teraz zgadywać po kolei facetów na chodniku czy byc zdesperowana ale jeśli chcesz być z kimś to coś zrób a nie czekaj na księcia bo on może nigdy sie nie zjawi. Myślisz że coś zepsulas pół roku temu to weź i do niego napisz. A już w ostatecznym złym scenariuszu cie wysmieje albo nie odpisze. Swiat sie nie zawali. Siedząc i czekając i rozmyslajac nie zmienisz niczego

też tak myślę

[Liliom]

Napisane przez lady666macbeth

myślę że powinnaś odpocząć od facetów.
daj sobie czas.
pobądź sama i zobaczysz że to też może być fajne.

Z tym się zgadzam,

Napisane przez Mijanou

Miłość sama Cię znajdzie wraz z tym odpowiednim, jak pisała któraś dziewczyna wyżej

Ale z tym już nie. Nie każdego miłość znajduje sama, a czasem nawet kiedy samemu się jej szuka, to można jej nie znaleźć. Dlatego też ważne jest to, żeby umieć żyć z samym sobą.

[niepewny123]

Obawiam się, że nie dlatego.

?

Co do opinii, że znajdzie swojego, żeby dać sobie czas.
Tak jest w istocie. Tłumaczę dlaczego.

Opieramy się tu na założeniu, że większość ludzi tworzy związki, a zatem nie jest to coś nieosiągalnego. Jest zupełnie przeciwne, jest to powszechne, codzienne i dostępne Kowalskiemu. Nie rozmawiamy tutaj o obszarach, w których porusza się 1% ludzkości, takim obszarem jest np. nauka. Albo wysokiej klasy specjaliści. Faktycznie, założenie że z czasem będziesz doktorem czy doktorem habilitowanym nie ma sensu.
Ale już założenie o tym, ze założysz rodzinę (tylko potrzeba czasu) jest bezgranicznie sensowne i prawdziwe.

[maslomaslaneeee]

Napisane przez niepewny123

?

Co do opinii, że znajdzie swojego, żeby dać sobie czas.
Tak jest w istocie. Tłumaczę dlaczego.

Opieramy się tu na założeniu, że większość ludzi tworzy związki, a zatem nie jest to coś nieosiągalnego. Jest zupełnie przeciwne, jest to powszechne, codzienne i dostępne Kowalskiemu. Nie rozmawiamy tutaj o obszarach, w których porusza się 1% ludzkości, takim obszarem jest np. nauka. Albo wysokiej klasy specjaliści. Faktycznie, założenie że z czasem będziesz doktorem czy doktorem habilitowanym nie ma sensu.
Ale już założenie o tym, ze założysz rodzinę (tylko potrzeba czasu) jest bezgranicznie sensowne i prawdziwe.

Znam dziewczyny, które są całkiem ładne, niegłupie i samotne, a chciałyby kogoś. Kręcą się wokół nich faceci, ale nic z tego nie wychodzi. także to też nie jest takie proste, może nie z każdym da się wytrzymać po prostu

[indyk123]

Napisane przez Liliom

Z tym się zgadzam,



Ale z tym już nie. Nie każdego miłość znajduje sama, a czasem nawet kiedy samemu się jej szuka, to można jej nie znaleźć. Dlatego też ważne jest to, żeby umieć żyć z samym sobą.

W końcu ktoś się zgadza z tym, że nie każdy będzie w związku i znajdzie milość życia. Bo tutaj prawie ciągle tylko się przewija że i ty kogoś znajdziesz, bedzie dobrze a to nie jest prawda. No fajnie można kogoś na sile pocieszać i co z tego że to nie ma nic wspólnego z rzeczywistością.
Mam znajomą która jest po 30 r.ż i sama szczerze mówi że wcześniej jej się po prostu nie chciało. Byli faceci w jej życiu ale sie nie starała bo wiedziała że będzie następny a teraz jest 3 lata sama. Powiedziała że woli być już sama niż z kolejnym maminsynkiem czy rozwodnikiem i może będzie naprawdę sama.
To że ja mam ochote być w związku nie oznacza że w nim będę, że spotkam ludzi którzy mi będą odpowiadali albo ja im. Nie wiem po co to wciskanie kitu

[dieRaserei]

Napisane przez Liliom

Z tym się zgadzam,



Ale z tym już nie. Nie każdego miłość znajduje sama, a czasem nawet kiedy samemu się jej szuka, to można jej nie znaleźć. Dlatego też ważne jest to, żeby umieć żyć z samym sobą.

Ja też się nie zgadzam z tym, że miłość sama odnajduje człowieka. Niby jak? Idziesz ulicą i Cię zaczepia facet? Może niektórym nielicznym się to zdarza, ale niestety większości myślę, że nie. Jak się nie szuka, to jak się sama znajdzie?
Zgadzam się również z tym, że nawet jak się szuka to czasem się nie znajduje. Aczkolwiek "w takim wieku" bym jeszcze tragedii z tego nie robiła, a postawiła może na poszerzanie kręgu znajomych w ogóle - nie tylko nastawienie się na poszukiwania faceta

---------- Dopisano o 18:31 ---------- Poprzedni post napisano o 18:26 ----------

Napisane przez niepewny123

?

Co do opinii, że znajdzie swojego, żeby dać sobie czas.
Tak jest w istocie. Tłumaczę dlaczego.

Opieramy się tu na założeniu, że większość ludzi tworzy związki, a zatem nie jest to coś nieosiągalnego. Jest zupełnie przeciwne, jest to powszechne, codzienne i dostępne Kowalskiemu. Nie rozmawiamy tutaj o obszarach, w których porusza się 1% ludzkości, takim obszarem jest np. nauka. Albo wysokiej klasy specjaliści. Faktycznie, założenie że z czasem będziesz doktorem czy doktorem habilitowanym nie ma sensu.
Ale już założenie o tym, ze założysz rodzinę (tylko potrzeba czasu) jest bezgranicznie sensowne i prawdziwe.

No jasne, a single nie istnieją

[indyk123]

Jeśli miałabym coś doradzic to właśnie to co sama usłyszałam kilka tygodni temu- po prostu żyj. Rozumiem naprawdę twoje rozterki i warto jest przemyśleć to co się robi, co sie robi źle i dlaczego ale zamykanie się w sobie i załamywanie nic nie zmieni. Jesli chcesz kogoś mieć, czy chociażby pozbyć się samotności to coś zrób. Załóż konto na tinderze czy czyms innym ale nie z wielkim nastawieniem na miłość życia tylko żeby z kimś popisać. Na pewno trafią sie jacyś napaleńcy ale może też ktoś normalny z kim popiszesz, opowiesz o sobie i może coś z tego będzie a może po prostu będzie ci łatwiej w kontaktach z facetami. Pomyślisz co robisz źle a na pewno oderwiesz się na chwilę od rozmyślania o samotności.
Jesli tęsknisz za tym, z którym sie ostatnio spotykałaś to odezwij się do niego. Naprawdę warto próbowac bo może być tak że i milion prób się nie uda ale to na pewno lepsze niż nie robienie niczego. Nie skupiaj się na szukaniu faceta jako na celu życia ale jeśli nic nie zrobisz to też niczego nie uzyskasz.

[Mijanou]

Napisane przez Liliom

Ale z tym już nie. Nie każdego miłość znajduje sama, a czasem nawet kiedy samemu się jej szuka, to można jej nie znaleźć. Dlatego też ważne jest to, żeby umieć żyć z samym sobą.

No oczywiscie. Przede wszystkim trzeba umieć żyć samemu z sobą.

I to nie jest tak, że się siedzi z założonymi rękami w domu i czeka na księcia z bajki. Trzeba trochę wyjść do ludzi, pozawierać nowe znajomości. No i oczywiście nic na siłę, pod hasłem: szukam żony, jak szalony (czy w odwrotnym przypadku-męża).

[lili1233]

Tindery, badoo i inne takie na razie sobie odpuszczam. Miałam już tam konto, nawet dość długo, ale nic dobrego mnie tam nie spotkało, wręcz przeciwnie. Może kiedyś jeszcze założę tam konto, ale na razie nie mam ochoty.
Jeśli chodzi o mój poprzedni związek to próbowaliśmy to naprawić, nawet na chwilę wróciliśmy do siebie, ale on stwierdził, że to nie jest to. A ta późniejsza znajomość z tym drugim chłopakiem to raczej bym już nie chciała do tego wracać, po pewnym czasie przestało mu zależeć. Poza tym to był typ faceta który dalej tęsknił za byłą.[COLOR="Silver"]

---------- Dopisano o 21:50 ---------- Poprzedni post napisano o 21:48 ----------

---------- Dopisano o 21:52 ---------- Poprzedni post napisano o 21:50 ----------

Napisane przez Mijanou

No oczywiscie. Przede wszystkim trzeba umieć żyć samemu z sobą.

I to nie jest tak, że się siedzi z założonymi rękami w domu i czeka na księcia z bajki. Trzeba trochę wyjść do ludzi, pozawierać nowe znajomości. No i oczywiście nic na siłę, pod hasłem: szukam żony, jak szalony (czy w odwrotnym przypadku-męża).

Oczywiście nie siedzę w domu i nie czekam na księcia z bajki, nic z tych rzeczy. Wychodzę ze znajomymi, chociaż teraz sesja się zbliża więc mam mniej czasu na to. Na pewno nie zamierzam szukać na siłę, co ma być to będzie Chociaż wiadomo, że są takie dni kiedy po prostu człowieka dołuje, że wszyscy na około szczęśliwi i jakoś im jednak wychodzi.

[Marbella85]

Niestety, tak to jest, że większość znajomości między ludźmi poszukującymi kończy się zanim przerodzi się ona w związek. Ale przyznam, że spotykanie się z kimś 2 miesiące i wodzenie nie jest w porządku. Bo czy są szanse na to, że znajomość rokuje, to można zobaczyć na 3-4 spotkaniach.
Miałam ostatnio bardzo podobną sytuację tylko, że stwierdziliśmy, że jesteśmy razem, a dosłownie następnego dnia facet powiedział mi, że to jednak nie to (przez telefon). Ze pośpieszył się z deklaracją, bo nie jestem dla niego odpowiednią osobą (!!!).

Także widzisz, tak niestety jest. Na przyszłość próbuj jakoś się emocjonalnie odizolować od randek, ja teraz spotykając się z kimś tak robię.

[mmmiley]

Ehh ciężki temat. Miałam taki problem, że generalnie wszystkim się układało tylko nie mi. No i bum, trafiłam, zakochałam się. Facet marzenie. Byliśmy razem prawie dwa lata, później usłyszałam, że on nie chce się dalej angażować, że teraz jest zajęty pracą. Wiem, że nic by dobrego z tego nie wyszło ale cóż poradzić... tęsknię. Każda randka kończy się na porównaniach do poprzedniego faceta i nie bardzo wiem jak się z tego wyrwać...
Kiedy jestem w pracy czy ze znajomymi nie ma problemu, nie mam kiedy się nad tym zastanawiać. Jak zostaję sama, to tęsknię.

[lady666macbeth]

Napisane przez lili1233

Tindery, badoo i inne takie na razie sobie odpuszczam. Miałam już tam konto, nawet dość długo, ale nic dobrego mnie tam nie spotkało, wręcz przeciwnie. Może kiedyś jeszcze założę tam konto, ale na razie nie mam ochoty.
Oczywiście nie siedzę w domu i nie czekam na księcia z bajki, nic z tych rzeczy. Wychodzę ze znajomymi, chociaż teraz sesja się zbliża więc mam mniej czasu na to. Na pewno nie zamierzam szukać na siłę, co ma być to będzie Chociaż wiadomo, że są takie dni kiedy po prostu człowieka dołuje, że wszyscy na około szczęśliwi i jakoś im jednak wychodzi.

ja właśnie na badoo poznałam swojego tż, i to było najlepsze co mogło mi się przytrafić.
Dobrze że nie siedzisz w domu. Ucz się do sesji i zdaj to co masz zdać.
książę na białym rumaku przyjedzie do Ciebie prędzej czy później, wspomnisz moje słowa