Bezdzietność a starość

[bafa65383b74e1029ccef70174e4f68b71e8a0f7_646950f23ada7]

Napisane przez karamelli

nadal uwazam, ze bardzo sie mylisz. ale to trzeba troche poobcowac z takimi ludzmi starszymi, zeby dostrzec jak wiele samotna osoba w tym wieku moze miec problemow, nawet jesli teoretycznie radzi sobie sama. to jest zlozony temat, ktorego zapewnie nie zrozumiesz, patrzac na twoj tok myslenia.

Moi rodzice mają 65 lat i do starości to jeszcze baaaaaardzo długa droga. Jest nawet lepiej niż 10 lat temu bo w końcu się wzięli za ruch i przez to odpadło im sporo problemów z kręgosłupem.

Idę im powiedzieć że za 5 lat będą niedołężnymi staruszkami, mocna się zdziwią. ;/

Wysłane z mojego M2007J20CG przy użyciu Tapatalka

---------- Dopisano o 10:27 ---------- Poprzedni post napisano o 10:26 ----------

Napisane przez karamelli

nie mam zadnych dzialek, nie mam mieszkania bo mnie nie stac. co mam sprzedac? jest wiele osob w takiej styuacji zyciowej.

---------- Dopisano o 11:01 ---------- Poprzedni post napisano o 10:58 ----------





no coz bardzo sie mylisz.

A masz już 70 lat, że już nic się z tym nie da zrobić?

Wysłane z mojego M2007J20CG przy użyciu Tapatalka

[golgie]

[1=bafa65383b74e1029ccef70 174e4f68b71e8a0f7_646950f 23ada7;89513195]Tak, tak dzieci lekarstwem na wszystko. i człowiek będzie nieszczęśliwy na starosc bez gromadki. ;(
Ludzie mają jeszcze przyjaciół którzy potrafią być blizsci niż rodzina, partnerów no i rodzeństwo.


I serio 50 to już starość i pomocy potrzeba? Gdzie ty żyjesz?
Wysłane z mojego M2007J20CG przy użyciu Tapatalka[/QUOTE]
Gdzie?
W bardzo dużym mieście wojewódzkim i widzę jak ,,wiele" czasu i uwagi znajomi i przyjaciele ,,poświęcają" tym ludziom.
Ludzie mają swoje sprawy i rodziny i o ile we wcześniejszym okresie, w młodości, to jeszcze fajnie działało, tak z czasem- niestety już nie.
Takie są moje obserwację, coraz bardziej dobitne im starsza jestem, a 30 i 40 -stka już przekroczone.
Poza tym znjaomi zwykle są w podobnym wieku do nas , odchodzą i co wtedy zostaje?

[Indecence]

sorry, mój ojciec ma 76 lat i jest nie tylko osobą samodzielną, ale bardzo aktywną zawodowo i nie wyobraża sobie życia bez pracy, mimo, że od 16 lat ma już emeryturę i mógłby sobie chodzić z pieskiem na smyczy wokół bloku.

ja nie mam dzieci i mieć nie zamierzam. w razie konieczności zdania się na innych ludzi w kwestii opieki, spieniężę majątek i tyle.

[ateris]

Napisane przez karamelli

widze, ze wiele z was pisze o tych domach dla starszych.
tylko ze dostanie sie tam nie jest proste, to raz. a dwa, wymaga duzych pieniedzy, ktorych przecietny polak nie ma. a na emeryture nie ma co liczyc. nie kazdy zarabia tez tyle, zeby odlozyc duze srodki na przezycie staosci.

ja zyje w srodowisku, gdzie dzieci rodzicom jak najbardziej pomagaja. niektorzy nie maja nawet pojecia jak jest ciezko samej starszej osobie, kiedy jest chora, kiedy trzeba sie dostac do lekarza itp. a mam wrazenie, ze wiele osob, ktore sie tu wypowiadaja, starosc widza jako taki lajcik, gdzie sobie siedzisz w parku na laweczce. szkoda, ze realia sa inne i to wlasnie dzieci najczesciej tym wiekowym rodzicom pomagaja.

tam gdzie nie pomagaja, to sa w wiekszosci jakies rodziny ze sporymi problemami.

---------- Dopisano o 10:50 ---------- Poprzedni post napisano o 10:49 ----------

Zgadzam się. Ogólnie starość jest przykra. I często wiąże się z samotnością i ograniczeniami.
Z perspektywy osób młodych, to może tak się wydawać, że wszyscy będziemy super energicznymi staruszkami grającymi w karty z przyjaciółmi. Szkoda, że realia są inne.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[golgie]

Napisane przez ateris

Zgadzam się. Ogólnie starość jest przykra. I często wiąże się z samotnością i ograniczeniami.
Z perspektywy osób młodych, to może tak się wydawać, że wszyscy będziemy super energicznymi staruszkami grającymi w karty z przyjaciółmi. Szkoda, że realia są inne.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Dokładnie

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez golgie

Ja, co prawda, mam dzieci, nie jestem jeszcze stara i nie wiem czy starości dożyję, bo kto ma tę pewność?:P
Ale.
Patrząc na przykład moich rodziców, cioć, ogólnie starszego pokolenia, to na starość każdy miał/ma wsparcie ze strony dzieci, większe lub mniejsze, na tyle ile rodzice potrzebowali/potrzebują.
Moi rodzice też zajmowali się/ wspierali swoich starszych rodziców.

Mi została, niestety, tylko mama i nie wyobrażam sobie zostawić ją samej sobie, bo to moja MAMA (podobnie moje rodzeństwo)
Mam dzieci i, oczywiście, nie będę wymagać i nawet nie chcę ich poświęcania się dla mnie kiedy będę już stara, ale najpewniej, będę choć miała do kogo zadzwonić (bardzo bliską osobę) i pogadać o różnych rzeczach.
Niektórzy powiedzą, że posiadanie dzieci nie jest gwarantem, a w moim otoczeniu widzę, że jednak jest, w różnym stopniu, ale jest.
Dzieci najczęściej nie zajmują się rodzicami, kiedy ci całe życie ich gnębili, byli toksyczni, ale nawet w takich w przypadkach dzieci czasem, choć minimalnie, się

poczuwają.
Obcy ludzie to zawsze będą obcy ludzie, owszem- będą przy samotnych, starych ludziach wykonywać swoje obowiązki, bo za to im płacą, ale bez zagłębiania się w sprawy głębsze.

Wiadomo jak jest w Polsce i pewnie nie tylko, w różnych ośrodkach dla seniorów- i mimo, że zdarzają się w takich przybytkach pracownicy z powołania, z wielką empatią, to są to jednostki i nie zastąpią prawdziwych, silnych więzi.

No nie ma miodu.
Żeby zapewnić sobie naprawdę super opiekę (choć i tu będą ograniczenia), to trzeba mieć naprawdę potężne środki finansowe, których przeciętny Kowalski raczej nie ma.


Dodam, że dwie kobiety, z mojej najbliższej rodziny są bezdzietne i już widzę, nawet wiem, że będzie im ciężko, już jest a są dopiero po 50-tce.

Usłyszałam nie raz i czuję to mocno, że żałują jak potoczyło się ich życie i jak fajnie im spędzać czas u mnie, w mojej rodzinie.
Dla mnie, z uwagi na to, że to bardzo bliskie osoby, jest to bardzo smutne, dołujące.
To dziwne i chore, ale czasem, gdzieś głęboko, mam poczucie winy, że jestem szczęśliwa, ktoś blisko ,obok-nie, a ja tak bardzo chciałabym by był

te zniedolezniale kobiety po 50tce to chyba jakies inwalidki czy z problemami psychicznymi (uposledzenie?) bo wokol mnie masa ludzi w tym mnie wliczajac po 50tce jest calkowicie samodzielna,pracujaca,pel ni zycia ,wlasnie teraz cieszaca sie zyciem bez dzieci ,mogaca sobie pozwolic na wiecej ,na dobry wypoczynek,lepsze jedzenie i prywatne wizyty u lekarzy

moi rodzice wiek 75 i 76 dopiero zamierzaja w tym roku kompletnie przestac pracowac,obydwoje samodzielni ,powiem wiecej,zajmuja sie wnukami mojej najmlodszej siostry dziecmi w wieku 5 i 6 lat ,chodza z nimi na spacery rowery na basen itp itd,owszem maja jakies tam schorzenia reumatyzm czy problem ze sluchem ale bez przesady,super daja sobie rade w internecie wiec zakupy moga zrobic przez internet,doktora maja 5 min od domu wiec bez histerii ze sobie nie poradza,obydwoje ponadto prowadza samochod .
dzisiejsi ludzie sa w o wiele lepszej kondycji niz pokolenie moich dziadkow a podejrzewam ze moje pokolenie dzis ludzi 50letnich bedzie w jeszcze lepszej formie

[golgie]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;89513307]te zniedolezniale kobiety po 50tce to chyba jakies inwalidki czy z problemami psychicznymi (uposledzenie?) bo wokol mnie masa ludzi w tym mnie wliczajac po 50tce jest calkowicie samodzielna,pracujaca,pel ni zycia ,wlasnie teraz cieszaca sie zyciem bez dzieci ,mogaca sobie pozwolic na wiecej ,na dobry wypoczynek,lepsze jedzenie i prywatne wizyty u lekarzy

moi rodzice wiek 75 i 76 dopiero zamierzaja w tym roku kompletnie przestac pracowac,obydwoje samodzielni ,powiem wiecej,zajmuja sie wnukami mojej najmlodszej siostry dziecmi w wieku 5 i 6 lat ,chodza z nimi na spacery rowery na basen itp itd,owszem maja jakies tam schorzenia reumatyzm czy problem ze sluchem ale bez przesady,super daja sobie rade w internecie wiec zakupy moga zrobic przez internet,doktora maja 5 min od domu wiec bez histerii ze sobie nie poradza,obydwoje ponad to prowadza samochod .
dzisiejsi ludzie sa w o wiele lepszej kondycji niz pokolenie moich dziadkow a podejrzema ze moje pokolenie dzis ludzi 50letnich bedzie w jeszcze lepszej formie[/QUOTE]
Jedna z nich, to prawie inwalidka, druga niby pełna zdrowia, mająca dobrze płatną pracę, ale obie co jakiś czas szukają wsparcia w rodzinie, bo moją okresy kiedy samotność, samotne życie, radzenie sobie z problemami w pojedynkę, je totalnie przytłacza, borykają się z dołami, depresją ( w tym momencie właśnie ta druga jest w totalnym dołku i staram się, jak mogę, ją wspierać, sama mając na głowie swoją rodzinę, więc mam ograniczone możliwości) itp. a wokół niby są znajomi, ale wiadomo, że każdy ma swoje sprawy i nie ma na dobrą sprawę do kogo się zwrócić .

[Timon i Pumba]

Treść usunięta

[skara]

Napisane przez Timon i Pumba

Treść usunięta

Moim zdaniem w ciągu kilkunastu lub kilkudziesięciu lat to się zmieni. To jest olbrzymi biznes, społeczeństwo się starzeje, sporo osób jest wystarczająco zamożnych by opłacić sobie dobre warunki i dobrą opiekę. A kwestia osób do opieki bardzo szybko się rozwiąże jak wypłaty pójdą w górę. Kto pierwszy to zrozumie, ten zacznie kosić grubą kasę na seniorach.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez golgie

Jedna z nich, to prawie inwalidka, druga niby pełna zdrowia, mająca dobrze płatną pracę, ale obie co jakiś czas szukają wsparcia w rodzinie, bo moją okresy kiedy samotność, samotne życie, radzenie sobie z problemami w pojedynkę, je totalnie przytłacza, borykają się z dołami, depresją ( w tym momencie właśnie ta druga jest w totalnym dołku i staram się, jak mogę, ją wspierać, sama mając na głowie swoją rodzinę, więc mam ograniczone możliwości) itp. a wokół niby są znajomi, ale wiadomo, że każdy ma swoje sprawy i nie ma na dobrą sprawę do kogo się zwrócić .

doly i depresja zdazaja sie ludziom w kazdym wieku nie tylko na stare lata
ile ludzi bedacych z zwiazkach ,z dziecmi, z wnukami z partnerem popelnia samobojstwa bo nikt nie zauwazyl co sie dzieje ,posiadanie dziecka nie chroni cie od takich sytuacji ,nie chroni od samotnosci
sa poprostu rozne rodziny w jednych ludzie sie wspieraja w innych nie,jedni szukaja pociechy inni trzymaja swoje smutki w sobie
ja np bardzo rzadko mowie dzieciom o problemach ktore mnie drecza bo nie chce ich obciazac niepotrzebnie ,staram sie je sama ogarnac i dopiero potem ewentualnie o tym powiedziec

dzis o wiele latwiej znalesc kogos do pogadania np online,podzielenia sie swoim problemem poszukac jak inni poradzili sobie w podobnej sytuacji
posiadanie dzieci nie rozwiaze twoich problemow zwiazanych z podupadajacym zdrowiem-wedlug mnie dzieci raczej dokladaja zmartwien i problemow ,niz je rozwiazuja ;-)

[Lasagna_ze_szpinakiem]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;89513350]doly i depresja zdazaja sie ludziom w kazdym wieku nie tylko na stare lata

ile ludzi bedacych z zwiazkach ,z dziecmi, z wnukami z partnerem popelnia samobojstwa bo nikt nie zauwazyl co sie dzieje ,posiadanie dziecka nie chroni cie od takich sytuacji ,nie chroni od samotnosci

sa poprostu rozne rodziny w jednych ludzie sie wspieraja w innych nie,jedni szukaja pociechy inni trzymaja swoje smutki w sobie

ja np bardzo rzadko mowie dzieciom o problemach ktore mnie drecza bo nie chce ich obciazac niepotrzebnie ,staram sie je sama ogarnac i dopiero potem ewentualnie o tym powiedziec



dzis o wiele latwiej znalesc kogos do pogadania np online,podzielenia sie swoim problemem poszukac jak inni poradzili sobie w podobnej sytuacji

posiadanie dzieci nie rozwiaze twoich problemow zwiazanych z podupadajacym zdrowiem-wedlug mnie dzieci raczej dokladaja zmartwien i problemow ,niz je rozwiazuja ;-)[/QUOTE]I bardzo często myślą, że rodzice tylko marzą o tym by zajmować się wnukami... A Ci ludzie wreszcie chcą po latach opiekowania się własnymi dziećmi pożyć. I ja to rozumiem. Sama to usłyszałam od swojej mamy że jakbyśmy się jednak na dzieci zdecydowali to ona już mówi że ma swoje życie i chce z niego korzystać a nie bawić się w opiekunkę. I ja to jak najbardziej rozumiem, popieram i jestem całym sercem.
Moja mama jest po 60tce. Właśnie zmienia pracę. Jeździ na motorze,plywa na łódce,ostatnio uczy się jeździć na nartach, partnera poznała grubo po 50tce. Ćwiczy, dba o siebie, ubiera się w tych samych sklepach co ja. Chodzi na koncerty. Czasy się zmieniły. Jeśli ktoś nie choruje przewlekle to życie 50 latki niczym nie rozni się od życia współczesnego 30 latka. I to jest świetna wiadomość.

Wysłane z mojego Redmi Note 8 Pro przy użyciu Tapatalka

[Laief]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;89513350]doly i depresja zdazaja sie ludziom w kazdym wieku nie tylko na stare lata

ile ludzi bedacych z zwiazkach ,z dziecmi, z wnukami z partnerem popelnia samobojstwa bo nikt nie zauwazyl co sie dzieje ,posiadanie dziecka nie chroni cie od takich sytuacji ,nie chroni od samotnosci

sa poprostu rozne rodziny w jednych ludzie sie wspieraja w innych nie,jedni szukaja pociechy inni trzymaja swoje smutki w sobie

ja np bardzo rzadko mowie dzieciom o problemach ktore mnie drecza bo nie chce ich obciazac niepotrzebnie ,staram sie je sama ogarnac i dopiero potem ewentualnie o tym powiedziec



dzis o wiele latwiej znalesc kogos do pogadania np online,podzielenia sie swoim problemem poszukac jak inni poradzili sobie w podobnej sytuacji

posiadanie dzieci nie rozwiaze twoich problemow zwiazanych z podupadajacym zdrowiem-wedlug mnie dzieci raczej dokladaja zmartwien i problemow ,niz je rozwiazuja ;-)[/QUOTE]Bardzo przyjemnie czytało się twoj post. Mega fajne podejście, a przede wszystkim zdrowe!

[Senija]

Jak będę już w takim stanie że ktoś będzie musiał się mną zajmować to poddam się eutanazji. Boję się starości z dziećmi i wnukami czy też bez nich, w ogóle jak patrzę na wiele osób starszych to mam wrażenie że lepiej by im się żyło bez tej całej rodzinki i byliby zdrowsi. Widzę np. kobiety które całe życie dosłownie się zajeżdżały ciężką pracą, zero dbania o siebie, niezdrowa dieta, nadwaga, brak profilaktyki no bo przecież najważniejsze są dzieci. No i nic dziwnego że teraz na stare lata takie zdrowie a nie inne. Znam też jedną panią która ma teraz 78 lat, nie ma dzieci i jest bardzo energiczna i ogarnięta, jej mąż zmarł ok. 10 lat temu. Zawsze wydawała mi się bardzo szczęśliwa. Ale ona jest mega ciekawym człowiekiem, miała ciekawe, fajne życie i nawet dużo młodsze osoby lubią z nią rozmawiać. Z kolei moja Babcia zmarła pod opieką swojej córki (mojej ciotki) która opiekę nad nią traktowała jako zło konieczne, bardzo źle się działo między nimi i patrząc z boku stwierdzam że się po prostu nienawidziły. Czy to takie szczęscie i radość na stare lata..? Cóż. To są wszystko dowody anegdotyczne ale jednak dziecko nie jest żadną gwarancją. Mam wrażenie że teraz to wręcz dziecko jest gwarancją wielu, wielu kłopotów.

[chacaos]

Napisane przez Sylia166

Mam 26 lat, nigdy nie chciałam dzieci i nadal nie czuję "tego", zresztą pewnie nikogo nie poznam, bo nie mam ciśnienia na związki więc powoli przygotowuję się mentalnie na to, że spędzę życie w pojedynkę, oczywiście tylko teoretycznie, po prostu bez partnera.

Podobna sytuacja u mnie. Przy obecnym rozwoju sztucznej inteligencji trudno mi uwierzyć, że za te prawdopodobnie ponad czterdzieści lat ludzie dalej będą mieli problemy z gatunku ,,nie ma kto podetrzeć tyłka i podać szklanki wody starej babie''. Co do kwestii finansowych, utrzymanie dziecka i pomoc mu w wystartowaniu w dorosłość to są horrendalne kwoty, a jakoś porywają się na to ludzie, którzy wcale nie zarabiają kokosów. Dla mnie inwestycją w swoją przyszłość jest odkładanie kasy na starość, dbanie o umysł i o zdrowie fizyczne, a dla kogoś innego zmienianie pieluch, chodzenie na jasełka i ciułanie, żeby dzieć pojechał na studia do Wawy. Nie widzę powodu, dla którego to ja miałabym mieć z zasady przewalone. Martwi mnie ogólna przyszłość kraju i świata pod kątem klimatu i gospodarki, ale mam nadzieję przeżyć starość godnie, aktywnie i w towarzystwie przyjaciół, a nie plącząc nad brakiem męża i dzieci.

[ateris]

Napisane przez Lasagna_ze_szpinakiem

I bardzo często myślą, że rodzice tylko marzą o tym by zajmować się wnukami... A Ci ludzie wreszcie chcą po latach opiekowania się własnymi dziećmi pożyć. I ja to rozumiem. Sama to usłyszałam od swojej mamy że jakbyśmy się jednak na dzieci zdecydowali to ona już mówi że ma swoje życie i chce z niego korzystać a nie bawić się w opiekunkę. I ja to jak najbardziej rozumiem, popieram i jestem całym sercem.
Moja mama jest po 60tce. Właśnie zmienia pracę. Jeździ na motorze,plywa na łódce,ostatnio uczy się jeździć na nartach, partnera poznała grubo po 50tce. Ćwiczy, dba o siebie, ubiera się w tych samych sklepach co ja. Chodzi na koncerty. Czasy się zmieniły. Jeśli ktoś nie choruje przewlekle to życie 50 latki niczym nie rozni się od życia współczesnego 30 latka. I to jest świetna wiadomość.

Wysłane z mojego Redmi Note 8 Pro przy użyciu Tapatalka

Ale po 60tce to jeszcze żadna starość. Co innego jak masz 80 lat.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[bafa65383b74e1029ccef70174e4f68b71e8a0f7_646950f23ada7]

Też prawda że świat za 30-40 lat będzie całkiem inny i będą nas czekać inne problemy niż sobie teraz wyobrażamy. Postęp technologiczny idzie zbyt szybko, aby tak nie było.


Może kazdy będzie miał swojego prywatnego robota pielęgniarkę i problem solved.

Wysłane z mojego M2007J20CG przy użyciu Tapatalka

[magbeth]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;89513350]doly i depresja zdazaja sie ludziom w kazdym wieku nie tylko na stare lata
ile ludzi bedacych z zwiazkach ,z dziecmi, z wnukami z partnerem popelnia samobojstwa bo nikt nie zauwazyl co sie dzieje ,posiadanie dziecka nie chroni cie od takich sytuacji ,nie chroni od samotnosci
sa poprostu rozne rodziny w jednych ludzie sie wspieraja w innych nie,jedni szukaja pociechy inni trzymaja swoje smutki w sobie
ja np bardzo rzadko mowie dzieciom o problemach ktore mnie drecza bo nie chce ich obciazac niepotrzebnie ,staram sie je sama ogarnac i dopiero potem ewentualnie o tym powiedziec

dzis o wiele latwiej znalesc kogos do pogadania np online,podzielenia sie swoim problemem poszukac jak inni poradzili sobie w podobnej sytuacji
posiadanie dzieci nie rozwiaze twoich problemow zwiazanych z podupadajacym zdrowiem-wedlug mnie dzieci raczej dokladaja zmartwien i problemow ,niz je rozwiazuja ;-)[/QUOTE]

Mysle tak samo

[Ninanina88]

Napisane przez squirrelqa

Gdybyś miała dziecko, to byś do niego wydzwaniała, oczekiwała odwiedzin co tydzień i w każde święta, uwagi, pomocy...
Brzmi jak horror dla każdego świeżo wyrwanego z domu młodego człowieka.
Przelewanie swojej potrzeby kontaktów towarzyskich na dziecko brzmi bardzo niebezpiecznie i może zrobić ogrom krzywdy temu dziecku.
Rozwiązaniem tej sytuacji nie jest "robienie sobie dziecka-przyjaciela-partnera", tylko zadbanie o kontakty towarzyskie z innymi ludźmi. Stworzenie nowych w miejscu zamieszkania.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No bez przesady, jeśli relacje w rodzinie były fajne jak to dorosłe dziecko było dzieckiem, traktowało się je jak człowieka, a nie jak element planu, przedmiot itd to nie znam nikogo kto nie chce mieć kontaktu z rodzicem albo ten kontakt mieć raz na rok. I nie chodzi tu o traktowanie dziecka jak przyjaciela, kogoś do towarzystwa.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[squirrelqa]

Napisane przez Ninanina88

No bez przesady, jeśli relacje w rodzinie były fajne jak to dorosłe dziecko było dzieckiem, traktowało się je jak człowieka, a nie jak element planu, przedmiot itd to nie znam nikogo kto nie chce mieć kontaktu z rodzicem albo ten kontakt mieć raz na rok. I nie chodzi tu o traktowanie dziecka jak przyjaciela, kogoś do towarzystwa.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No pewnie że ten kontakt by był. Piszę ze swojego doświadczenia - mieszkając i żyjąc już na stałe w innym województwie niż rodzice nie chciałabym odwiedzać ich 2 czy 3 razy w miesiącu, a tym bardziej częściej.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez squirrelqa

No pewnie że ten kontakt by był. Piszę ze swojego doświadczenia - mieszkając i żyjąc już na stałe w innym województwie niż rodzice nie chciałabym odwiedzać ich 2 czy 3 razy w miesiącu, a tym bardziej częściej.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

ja mam wspaniala relacje z moja corka ktora mieszka ponad 2h drogi ode mnie,mamy kontakt przez messengera ,praktycznie codziennie wymieniamy sie wiadomosciami ,dzwonimy znacznie zadziej ,byla w domu na swieta a nastepny raz 6 tygodni pozniej (przyjechala zrobic wlosy-ja jej farbuje ;-)
nie oczekuje ze bedzie mnie czesciej odwiedzac ,obydwie pracujemy wiec w tygodniu nie mamy czasu a w weekendy a to ja a to ona mamy swoje plany.
absolutnie sie z toba zgadzam ze oczekiwanie ze dziecko wypelni nam luke w kontaktach towarzyskich jest niezdrowe ,nasze dzieci nie powinny czuc sie winne ze my nie potrafimy znalesc sobie znajomych czy jakis zajec dla zabicia czasu

[pfffh]

Ja mam dzieci, ale nie zamierzam na starość oczekiwać od nich "zajęcia" się mną. Chciałabym, żeby w razie potrzeby było mnie stać na dom starców.

Mam też bezdzietną ciotkę po 80tce. Cała rodzina się nią opiekuje. Ciotka jest póki co sprawna i fizycznie i na umyśle. Ale jak trzeba będzie to i tak pewnie wszyscy jakoś się nią zajmiemy.

[Lasagna_ze_szpinakiem]

Napisane przez ateris

Ale po 60tce to jeszcze żadna starość. Co innego jak masz 80 lat.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No nie jest, więc tym bardziej mając 70 lat jeśli czlowiek jest zdrowy i sprawny to nie potrzebuje jeszcze żadnej stałej opieki. 70 to też nie starosc gleboka. Więc zakładając że ma się np 75 i idzie sie do domu opieki to na +/- 15 lat kasy że sprzedaży nieruchomości + emerytura starczy
Czasy się zmieniły bo kiedyś moi dziadkowie mając 60 byli bliżej stanu 70+ i zdrowotnie i pod względem odbierania otaczającego świata.

Wysłane z mojego Redmi Note 8 Pro przy użyciu Tapatalka

[26cabbdd88f595c38f9b7f8139ef1472f28f75bc_65628a8226dae]

Napisane przez Lasagna_ze_szpinakiem

No nie jest, więc tym bardziej mając 70 lat jeśli czlowiek jest zdrowy i sprawny to nie potrzebuje jeszcze żadnej stałej opieki. 70 to też nie starosc gleboka. Więc zakładając że ma się np 75 i idzie sie do domu opieki to na +/- 15 lat kasy że sprzedaży nieruchomości + emerytura starczy
Czasy się zmieniły bo kiedyś moi dziadkowie mając 60 byli bliżej stanu 70+ i zdrowotnie i pod względem odbierania otaczającego świata.

Wysłane z mojego Redmi Note 8 Pro przy użyciu Tapatalka

Wiek jest kwestią indywidualną. Moja babcia w wieku 70 lat nie byłaby zdolna do samodzielnego mieszkania. Dziadek w wieku 88 lat mieszka sam i jest samodzielny. Wozi się mu obiady, ale to wynika z jego lenistwa.


Co do samego wątku - starość na chwilę obecną jest dla mnie czymś tak dalekim, że nie zastanawiam się "czy będę mieć pomoc".

Napisane przez Ninanina88

No bez przesady, jeśli relacje w rodzinie były fajne jak to dorosłe dziecko było dzieckiem, traktowało się je jak człowieka, a nie jak element planu, przedmiot itd to nie znam nikogo kto nie chce mieć kontaktu z rodzicem albo ten kontakt mieć raz na rok. I nie chodzi tu o traktowanie dziecka jak przyjaciela, kogoś do towarzystwa.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Tylko nie każdy mieszka w mieście rodzinny, a pomoc to nie tylko rozmowa przez telefon. Jeśli dziecko zechce wyjechać na drugi koniec świata to wyjedzie i to jest ok. Jakie były kontakty tu nie ma znaczenia.

[Ninanina88]

Napisane przez squirrelqa

No pewnie że ten kontakt by był. Piszę ze swojego doświadczenia - mieszkając i żyjąc już na stałe w innym województwie niż rodzice nie chciałabym odwiedzać ich 2 czy 3 razy w miesiącu, a tym bardziej częściej.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ale to nie chodzi o to, że ten kontakt miałby być non stop, chyba nikogo poza partnerem/partnerka nie obarcza się ciągłym dotrzymywaniem towarzystwa, przyjaciele też niekoniecznie będą mieć siły i checi żeby nic innego nie robić tylko zajmować komuś czas na starość. Ale jest ktoś kto Cię kocha, kto o Tobie pamięta, dzwoni, piszę. Ja widzę wokół siebie taki kontakt z rodzicami, nawet jeśli te dzieci mieszkają ma innym kontynencie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 20:48 ---------- Poprzedni post napisano o 20:43 ----------

[1=26cabbdd88f595c38f9b7f8 139ef1472f28f75bc_65628a8 226dae;89513618]Wiek jest kwestią indywidualną. Moja babcia w wieku 70 lat nie byłaby zdolna do samodzielnego mieszkania. Dziadek w wieku 88 lat mieszka sam i jest samodzielny. Wozi się mu obiady, ale to wynika z jego lenistwa.


Co do samego wątku - starość na chwilę obecną jest dla mnie czymś tak dalekim, że nie zastanawiam się "czy będę mieć pomoc".






Tylko nie każdy mieszka w mieście rodzinny, a pomoc to nie tylko rozmowa przez telefon. Jeśli dziecko zechce wyjechać na drugi koniec świata to wyjedzie i to jest ok. Jakie były kontakty tu nie ma znaczenia.[/QUOTE]Ale ja nigdzie nie pisałam o tym, że dziecko będzie się non stop zajmować rodzicem. Nie wiem gdzie to wyczytałaś. I rozmowa, spotkanie,to naprawdę dużo daje nawet choremu człowiekowi. Inaczej jak idziesz do domu spokojnej starości i nikt się Tobą nie interesuje, a inaczej jest jak ktoś się stara nawet na odległość zadbać.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[invisible_01]

Jako że brak dzieci to również brak wydatków na nie, planujemy spłacić obecne mieszkanie, kupić kolejne na kredyt, to mieszkanie wynajmować, żeby się spłacało, a na emeryturze albo ciągnąć ten wynajem, albo mieszkanie sprzedać i po prostu za to sobie podróżować i żyć. Brak dzieci oznacza brak "parcia" na zostawienie po sobie spadku, więc wszystkie aktywa zapewne spieniężymy.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[invisible_01]

[1=43f4c6e05089aac1c48e760 c19dfc261ffa43875_6583838 01b065;89513709]Treść usunięta[/QUOTE]Też na to liczę.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Wenress]

Coraz więcej ludzi nie decyduje się na dzieci więc jak będę stara to już ktoś coś wymyśli
Nie wiem jak ogarnąć kwestie starości finansowo ale wiem, że chcę zawsze mieć bliskie osoby, przez całe życie - rodzinę i przyjaciół. Tak żeby było z kim pogadać i ew pomóc sobie wzajemnie, choćby odwiedzić w szpitalu... nie wyobrażam sobie odciąć się od wszystkich i żyć całkiem sama.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

[1=43f4c6e05089aac1c48e760 c19dfc261ffa43875_6583838 01b065;89513709]Treść usunięta[/QUOTE]
Ja tez na to licze ,na szczęście dzis mozemy podrozowac I udac sie do Dignitas w Szwajcarii jesli nie bedzie mozna sie uspic tu gdzie mieszkam

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta