Czy jedziecie na cmentarz?

[m.a.r.t.a]

Ja nie jestem w stanie sobie wyobrazic, że mojego Ojca nie będzie na naszym ślubie, to mnie tak boli, że nawet emocje związane z przygotowaniami porządnie opadły.Moze za rok moje nastawienie sie nieco zmieni, ale teraz tylko płakac mi sie chce.I nie ma dnia abym nie uronila chociac jednej łzy,mój slub juz nie będzie taki jaki sobie wymarzyłam...

[aniaaa84]

Napisane przez m.a.r.t.a

Ja nie jestem w stanie sobie wyobrazic, że mojego Ojca nie będzie na naszym ślubie, to mnie tak boli, że nawet emocje związane z przygotowaniami porządnie opadły.Moze za rok moje nastawienie sie nieco zmieni, ale teraz tylko płakac mi sie chce.I nie ma dnia abym nie uronila chociac jednej łzy,mój slub juz nie będzie taki jaki sobie wymarzyłam...

m.a.r.t.a mogę się tylko domyślać jak się czujesz mimo tego, że nie ma Go już z WAMI fizycznie to jest duchowo, zawsze będzie z WAMI niezależnie od miejsca i pory...nawet w ten szcególny dzień...zobaczysz
3maj się

[Jolinek]

Napisane przez m.a.r.t.a

Ja nie jestem w stanie sobie wyobrazic, że mojego Ojca nie będzie na naszym ślubie, to mnie tak boli, że nawet emocje związane z przygotowaniami porządnie opadły.Moze za rok moje nastawienie sie nieco zmieni, ale teraz tylko płakac mi sie chce.I nie ma dnia abym nie uronila chociac jednej łzy,mój slub juz nie będzie taki jaki sobie wymarzyłam...

[m.a.r.t.a]

Napisane przez aniaaa84

m.a.r.t.a mogę się tylko domyślać jak się czujesz mimo tego, że nie ma Go już z WAMI fizycznie to jest duchowo, zawsze będzie z WAMI niezależnie od miejsca i pory...nawet w ten szcególny dzień...zobaczysz
3maj się

Napisane przez Jolinek

Dziękuje dziewczyny musze byc twarda i chyba czasem mi sie udaje.

[misia_bella]

m.a.r.t.a popłakałam się. Twoje wypowiedzi i podpis są bardzo wzruszające

[m.a.r.t.a]

Ja sie tak własnie zastanawiam kiedy odwiedzic tatulka .Napewno przed weselem (piatek) i po z wiązanką (niedziela).Niewiem co z sobotą,spotkanie z Tata jest dla mnie bardzo osobiste i chciałabym wybrac sie do Niego tylko z mężem, tak żebysmy we dwoje mogli podzielic się naszym szczęściem

[thaira]

D O R I: Napisze jedynie swoj ( a raczej mojej siostry i jej meza) przyklad, moze Ci pomoze. Nie chce nikogo rozloscic chociaz uwazam ze kazdy powinien robic tak jak uwaza,czuje. KIlka lat temu moja siostra wyszla za mąz, moj obecny szwagier stracił ojca na dlugo przed slubem. Mialam okazje byc ich swiadkiem. Po ceremonii zaslubin udalismy sie w czworke wraz z kierowca rzecz jasna (ktory czekał w samochodzie) na cmentarz, zlozylismy kilka bukietow kwiatow po czym wrocilismy. Fakt niektorzy ludzie sie dziwnie patrzyli, jednak jesli osoba czuje taka wewnetrzna potrzebe nie widze powodow aby przejmowac sie reakcja i zdaniem innych ludzi.
Pozdrawiam

...jednak pamietaj ze On zawsze bedzie i jest przy Tobie,niezaleznie w jakim to miejscu.

[Meg9]

Ja byłam na weselu z taką sytuacją.
Mama Pani Młodej zmarła bodajże 3 lata przed ślubem.
I mogę powiedzieć tylko tyle, że para młoda pojechała na cmentarz z pięknym bukietem i z fotografem (bez świadków czy innych gości).
Nie wydaje mi się, żeby to było odstawianie jakiejś szopki. Po prostu czuli, że w tak wyjątkowy dzień muszą być przy mamie i już.
Ale myślę, że to indywidualnie od każdego zależy. Po prostu trzeba zrobić jak serce dyktuje, a nie bać się, że takie zachowanie czy inne zostanie źle odebrane.

[majka versace]

Też bym chciała odwiedzić rodziców na cmentarzu w dniu mojego ślubu, ale "technicznie" jest to niemożliwe.........ponad 150 km-owa odległość.........

A jak czytałam wasze opowieści to aż się popłakałam............

[Ala85]

Napisane przez sprezyna

mojego taty tez zabraklo na naszym slubie i nie wyobrazam sobie zeby nie bylo go ze mna chocby w stopniu symbolicznym w tym dniu...na cmantarz udalam sie z moim juz wtedy mezem po pierwszym tancu i torcie gdy pary wybieraja sie do fotografa...wybralismy sie tez do babci mojego meza ktora z powodu choroby nie byla w stanie byc z nami na slubie i weselu..babcia byla bardzo wzruszona i chociaz widzielismy sie z nia tylko kilka min to mysle ze bylo to warte calego zachodu...
poprostu wszystko zalezy od osoby i tego jak czuje - ja nie wyobrazam sobie innej sytuacji i dlatego pojechalam..a suknia,cmentarz bloto nie gralo roli..jechalam do taty...

masz racje!też mam taka sytuacje i wiem ,ze przyjscie na grob taty w tym dniu bedzie dla mnie bardzo smutne,ale wiem,ze on i tak bedzie przy nas w kosciele,pozniej na weselu...prawda?tak samo mysle ze fajne jest zostawienie bukietu na grobie...pozdrawiam,buzka !

Napisane przez m.a.r.t.a

Ja nie jestem w stanie sobie wyobrazic, że mojego Ojca nie będzie na naszym ślubie, to mnie tak boli, że nawet emocje związane z przygotowaniami porządnie opadły.Moze za rok moje nastawienie sie nieco zmieni, ale teraz tylko płakac mi sie chce.I nie ma dnia abym nie uronila chociac jednej łzy,mój slub juz nie będzie taki jaki sobie wymarzyłam...

Marta ,piszesz dokładnie to,co ja sama czuje...pozdrawiam i buziak dla Ciebie.

A jak czytałam wasze opowieści to aż się popłakałam............

mi też sie łezka w oku zakręciła.Tylko Ci,którzy kogoś bliskiego stracili wiedzą co czujemy...

[ewelinaziaja]

czytając Wasz posty aż ciarki przeszły mi po całym ciele

szczerze Wam dziewczyny współczuję, to musi byc bardzo przykre nie móc przytulić rodzica w tak ważnym dniu.
Trzymajcie się.

[m.a.r.t.a]

Napisane przez Ala85

mi też sie łezka w oku zakręciła.Tylko Ci,którzy kogoś bliskiego stracili wiedzą co czujemy...

Kiedy czytałam ten wątek tak z ciekawości na początku mojego wizażowania (lato 2006) wspólczułam dziewczynom, które straciły swoich rodziców.Robiło mi sie wtedy przykro i mówiłam sobie "Boze to musi byc straszne" i żyłam w przekonaniu, że to mnie nie dotknie.

Kiedy niestety znalazlam się w podobnej sytuacji moje odczucia są zupełnie inne, potrafie sie bardziej wczuć co czują inne osoby po stracie ukochanej osoby.
Ech, wczoraj byłam u Taty na grobie. Mimo, że mineło dopiero 3 miesiące został postawiony nowy pomnik, bo Tato został dołączony do swoich rodziców i stary chcieliśmy już zmienic.
Mój tato bardzo kochał Papieża, wszedzie miał Jego małe zdjęcia i to skłoniło nas do tego, aby miał Jego wizerunek na pomniku.Ślicznie wyszedł.

Napisane przez ewelinaziaja

czytając Wasz posty aż ciarki przeszły mi po całym ciele

szczerze Wam dziewczyny współczuję, to musi byc bardzo przykre nie móc przytulić rodzica w tak ważnym dniu.
Trzymajcie się.

. W pokoju mam duże zdjęcie Taty (robione około 2 tyg przed śmiercią) i przyznam się, że z Nim rozmawiam, opowiadam Mu o wszystkim z czego sie dzisiaj ucieszyłam, co mnie zdenerowało.
Choc przyznam szczerze, ze do mnie jeszcze na 100% nie dotarło to co sie stało. Ciągle mi sie wydaje, że wyszedł z domu np. po zakupy i stoi w długiej kolejce.

[Asienka83]

Ja udałam się na cmentarz do mamy w przeddzień ślubu i wierzę, że nie ma mi za złe, że nie przyszłam w dzień ślubu Zresztą czułam jej obecność w tym dniu i czuje nadal, Boże jak bardzo mi jej brakuje
Teraz, w sobotę moja młodsza siostrzyczka wychodzi za mąż i pewnie też pojedzie dzień wcześniej do mamy


m.a.r.t.a
ja też rozmawiam z moją mamą, biorę jej zdjęcie i mówię co mnie dziś ucieszyło, co zasmuciło. Po prostu wiem, że ona cały czas nad nami czuwa, patrzy na nas z góry i nie wyobrażam sobie dnia bez "rozmowy" z nią

[m.a.r.t.a]

Napisane przez Asienka83

Ja udałam się na cmentarz do mamy w przeddzień ślubu i wierzę, że nie ma mi za złe, że nie przyszłam w dzień ślubu Zresztą czułam jej obecność w tym dniu i czuje nadal, Boże jak bardzo mi jej brakuje
Teraz, w sobotę moja młodsza siostrzyczka wychodzi za mąż i pewnie też pojedzie dzień wcześniej do mamy


m.a.r.t.a
ja też rozmawiam z moją mamą, biorę jej zdjęcie i mówię co mnie dziś ucieszyło, co zasmuciło. Po prostu wiem, że ona cały czas nad nami czuwa, patrzy na nas z góry i nie wyobrażam sobie dnia bez "rozmowy" z nią

[Brzuszek]

Ja - o ile pogoda nie przeszkodzi - zjawię się na cmentarzu u swego taty przed ślubem. Będę w sukni białej i z welonem ... dokładnie jak do ślubu... nie uważam tego za przesadę - jak to któraś z Was zasugerowała - jadę tam do mojego taty po "nieme błogosławieństwo".
Uważam, że jeśli ktoś robi to z potrzeby serca - to jest to normalne i naturalne, jeśli ktoś to robi, bo babcia chciała albo bo takie coś jest "trendy" to wtedy jest to idiotyzm totalny. Ja jadę tam bo nie wyobrażam sobie tak ważnego dnia bez mojego taty - jednego z najważniejszych ludzi na świecie - a już na pewno jednym z 2 najważniejszych mężczyzn w moim życiu... Chcę też by mnie tata "zobaczył" jako Pannę Młodą a nie panienkę w jeansach.... Zresztą głupotą wg mnie byłoby przebieranie sie po zdjęciach albo celowo by pojechać na cmentarz.... a i pojechać na drugi dzień z kwiatami nie zaszkodzi, ale wtedy już normalnie ubrani

Oczywiście nie wyobrażam sobie takiej wizyty z orszakiem weselnym, balonami, czy puszkami toczącymi się głosno za autem.... to już jest przesada...

[lilly78]

ech, dziewczyny, łezka mi się w oku kręci
moja mama umarła dość awno temu, bo już 13 lat jej nie ma. ja na cmentarz planuję pójść w piątek i potem w niedzielę już po ślubie zostawić jej mój bukiet ślubny. Ona tak właśnie zrobiła biorąc ślub z tatą i ja postąpię tak samo. a w sukni ślubnej, hmm... ja wierzę że ona gdzieś tam z góry i tak będzie mnie widziała przed ołtarzem i później na weselu będzie przy nas

[m.a.r.t.a]

Napisane przez lilly78

ech, dziewczyny, łezka mi się w oku kręci
moja mama umarła dość awno temu, bo już 13 lat jej nie ma. ja na cmentarz planuję pójść w piątek i potem w niedzielę już po ślubie zostawić jej mój bukiet ślubny. Ona tak właśnie zrobiła biorąc ślub z tatą i ja postąpię tak samo. a w sukni ślubnej, hmm... ja wierzę że ona gdzieś tam z góry i tak będzie mnie widziała przed ołtarzem i później na weselu będzie przy nas

Też wierze w to, że i mój Tato bedzie na naszym ślubie.W ogóle mimo, że nie ma Go przy mnie ciałem,czuje Go "inaczej" mhm tak mocniej jakby wszędzie ze mną chodził.To naprawde wspaniałe uczucie czuć taką dziwną bliskość... mnie to od razu uspokaja.Ech za 2 dni będzie już 3 miesiące ....
Ale powracając do ślubu, mój Tato kiedy zaczynałam przygotowania ślubne powiedział, że bardzo chciałby sie bawić w pewnym domu weselnym i zebyśmy własnie tam zrobili swoje wesele.Po kilku tygodniach mieliśmy już spisaną umowe ze wskazanym przez Tate lokalem więc trafić powinien bez problemu hehe..................... ..............

[SoNeRa]

My z moim TŻ pojedziemy pewnie rano jakos przed moim fryzjerem itd z samiutkiego rana raczej nie wchodzi w gre podczas wesele gdyz musimy dotrzec na cmentarz poza miejscem zamieszkania i mysle ze zajmie to ponad godzinke w obie strony wiec wolimy rano poza tym wolimy rano zeby przed slubem po blogoslawienstwo jakby a na nastepny dzien pojedziemy juz jako małżonkowie i zawieziemy kwiaty jakie dostaniemy w dniu ślubu. Pozdrawiam

[majka versace]

Ja pojechałam na cmentarz do rodziców trzy dni po ślubie. Akurat w pierwszą rocznice śmierci taty (nie mogłam być na pogrzebie więc chociaż dokładnie rok później chciałam się zjawić na jego grobie). Mama dostała ode mnie przede wszystkim bukiet ślubny ale i mnóstwo innych wiązanek. Zresztą każdy z członków mojej rodziny dostał kwiaty. A niestety mam ich sporo . Natomiast na grobie babci mojego męża byliśmy w trakcie poprawin. Biedaczka, nie doczekała ślubu swojego ulubionego wnuka. Smutne to wszystko, ale takie jest życie.....

[Inezza]

mój tato nie żyje i my pojechaliśmy na cmentarz tuż przed mszą, braliśmy tylko ślub kościelny

w domu było błogosławieństwo rodziców a potem wszyscy pod kosciół, my na cmentarz a goscie czekali, wszyscy wiedzieli że mój tato nie żyje i nikt się nie dziwił ani nie niecierpliwił, dla mnie osobiście to było jakby jego błogosławieństwo i tylko tak mogłam być z nim

na szczęście pogoda była ładna i nie wybrudziłam sukienki, kamerzysta też był z nami i wszysctko mamy nagrane na płycie

to nie jest żadna głupota ani głupi wymysł
dla mnie to była potrzeba

[diablica26_26]

Łzy się kręcą jak czytam ten wątek. Jestem w takiej samej sytuacji. Cztery miesiące temu straciłam mamę, za dwa miesiące ślub. I właśnie w ten dzień pojedziemy na cmentarz. Przed mszą, po jej błogosławieństwo. Tylko my, bez świadków, bez kamery, fotografa, itp.
I co mnie to obchodzi co pomyślą sobie ludzie, którzy nas zobaczą? Co mnie obchodzi sukienka, jeśli się pobrudzi? Najważniejsza jest potrzeba serca, żeby połączyć się z ukochaną mamą w modlitwie przy jej grobie, być blisko, żeby uzyskać jej nieme błogosławieństwo...

[m.a.r.t.a]

Napisane przez diablica26_26

Łzy się kręcą jak czytam ten wątek. Jestem w takiej samej sytuacji. Cztery miesiące temu straciłam mamę, za dwa miesiące ślub. I właśnie w ten dzień pojedziemy na cmentarz. Przed mszą, po jej błogosławieństwo. Tylko my, bez świadków, bez kamery, fotografa, itp.
I co mnie to obchodzi co pomyślą sobie ludzie, którzy nas zobaczą? Co mnie obchodzi sukienka, jeśli się pobrudzi? Najważniejsza jest potrzeba serca, żeby połączyć się z ukochaną mamą w modlitwie przy jej grobie, być blisko, żeby uzyskać jej nieme błogosławieństwo...

Oczywiście zróbcie tak jak Wasze serca mówią.Też nie będę patrzyła co kto powie, a postąpimy według naszej wewnętrznej potrzeby.

[aguha]

Mój Tato zmarł 23 lata temu. Byłam zbyt mała żeby go pamietać, ale moja kochana Mamusia zapełniła tą pustkę wspomnieniami o nim i dzięki temu wiem jaki był...
W dniu ślubu przed ceremonią wybiorę się do niego.
Mam do Was pytanie może to nie ten wątek ale liczę na Waszą pomoc
Rozmawiałam już na ten temat z moim Kochanym i uważa, że to dobry pomysł. Ale do rzeczy...
Chodzi o podziękowania. Wiele par robi to na weselu. My chcielimyśmy ofiarować naszą mszę za zdrowie i szczęście rodziców, z podziekowaniem za trud wychowania, przekazanie cennych wartości życiowych. Chciałabym również, żeby ksiądz wspomniał o moim Tatusiu. Nie wiem tylko czy to nie nada ceremoni takiego smutnego tonu. Nie chiałabym, żeby moja Mama posmutniała w tym momencie chociaż wiem, że to nie uniknione, bo po tylu latach nadal bardzo jej brakuje Taty i tęskni...
Jak myślicie czy to dobry pomysł, jak to zrobić, aby jednocześnie wszystko wyszło taktownie...

[Taverney]

A ja myślę, że to dobry pomysł
I niech ksiądz wspomni o ojcu. Myślę, że mamie nie tylko nie zrobi się przykro, ale będzie się cieszyć i na pewno się wzruszy, że nie pominęłaś kogoś, kogo przecież de facto nie ma w Twoim życiu już od dawna.
Przywołanie tęsknoty będzie i tak nieuniknione. Mama na pewno uczestnicząc w Twoim ślubie będzie wspominać swój własny, a więc też i ojca i wszystko, co się z nim wiąże, ale to jest normalne.
Tak więc nie krępuj się. Wpadłaś na świetny pomysł

[agutek1984]

Ja tez uważam że to świetny pomysł. Wzruszenie będzie na pewno ale wydaje mi się ze to dobrze. W tamtym roku byłam na weselu mojego kuzyna, którego Mama nie żyje. Ksiądz podczas mszy wspomniał o niej, powiedział kilka słów. Myślę ze był to piękny gest. Wszyscy którzy znali Ciocię odebrali to jak wyraz szacunku i pamieci.
Poproś księdza o takie wspomnienie. Na pewno się zgodzi i nikt nie bedzie miał tego za złe. Wręcz przeciwnie

[m.a.r.t.a]

Napisane przez aguha

(...)Chodzi o podziękowania. Wiele par robi to na weselu. My chcielimyśmy ofiarować naszą mszę za zdrowie i szczęście rodziców, z podziekowaniem za trud wychowania, przekazanie cennych wartości życiowych. Chciałabym również, żeby ksiądz wspomniał o moim Tatusiu. Nie wiem tylko czy to nie nada ceremoni takiego smutnego tonu. Nie chiałabym, żeby moja Mama posmutniała w tym momencie chociaż wiem, że to nie uniknione, bo po tylu latach nadal bardzo jej brakuje Taty i tęskni...
Jak myślicie czy to dobry pomysł, jak to zrobić, aby jednocześnie wszystko wyszło taktownie...

Bardzo mi się spodobał ten pomysł. Stanowczo w takiej sytuacji wolałabym podziękowania podczas ceremoni ślubnej w Kościele nić na sali.Twoja propozycja dała mi dużo do myślenia...może sama odważa się na nią skusić? Kto wie..

[allmode]

Mnie co prawda Tato przytulił na ślubie, ale właśnie Go straciłam i domyślam się, co czujecie, nie mając przy sobie jednego z rodziców w tak ważnym dniu. Mój brat bierze ślub w przyszłym roku i na razie nie wyobraża sobie, że Taty już na nim nie będzie. Ale wspomnienie w kościele, na mszy, uważam za bardzo dobry pomysł - na sali weselnej mogłoby się zrobić zbyt smutno... A chwila spędzona przy grobie przed ślubem, modlitwa, błogosławieństwo rodzica - choć już symboliczne - to smutny, ale bardzo piękny i wzruszający gest. Jeśli ktoś życzy sobie to utrwalić na kasecie czy zdjęciu - jego sprawa, widać ma taką potrzebę.

[majka versace]

Napisane przez aguha

Chciałabym również, żeby ksiądz wspomniał o moim Tatusiu. Nie wiem tylko czy to nie nada ceremoni takiego smutnego tonu. Nie chiałabym, żeby moja Mama posmutniała w tym momencie chociaż wiem, że to nie uniknione, bo po tylu latach nadal bardzo jej brakuje Taty i tęskni...
Jak myślicie czy to dobry pomysł, jak to zrobić, aby jednocześnie wszystko wyszło taktownie...

Taką właśnie niespodzianke zrobił mi ksiądz w parafii mojego męża na naszym ślubie. Podczas mszy podziękował za trud wychowania rodzicom TZ-ta oraz pomodlił się za dusze moich rodziców. Byłam w szoku że nawet wymienił ich imiona a przecież ich nie znał ani nie rozmawialiśmy o tym. Mój mąż bardzo się cieszył że ksiądz tak zrobił. Wyszło to naturalnie i taktownie.

[aguha]

Tak sobie rozmawiałam nad tym o czym Wam pisałam, o podziekowaniach w czasie mszy i wspomnieniu mojego Kochanego Taty.
Pomyślałam, że może zapytam mojej mamy co o tym myśli. No i niestety a może stety, że jej o tym wspomniałam.
Nie przyjęła zbyt radośnie pomysłu pójścia przed maszą ślubną do mojego Taty na cmentarz. Powiedziała, że nie dam rady tego znieść, że w tym dniu to będzie dla mnie bardzo bolesne i że się rozpłaczę. Powiedziała, żebyśmy poszli do moejgo Taty dzień przed ślubem albo z rana ale nie w te kilka chwil przed samą ceremionią.
Jeśli chodzi o podziękowania za trud wychowania to owszem, ale co do wspomnienia o Tacie też miała inne zdanie. Mówiła, że będzie płakać, a w tym dnu chiałaby nie mieć łez w oczach, a cieszyć się naszą chwilą i naszą uroczystością.
Wiem, że moja mama nawet po tylu latach wciąż ma wielki ból w sercu.
Nie chciałabym, abym w tym dniu była kolejną osobą która jej tą ranę "rozdrapie".
Przyjdzie mi chyba uszanować decyzję i zdanie mamy, bo nie znosłabym łez i jej rozdartego serca.
Pozostanie mi cicha modlitwa i prośba o blogosławieństwo dzien przed ślubem lub rano w dniu ślubu.

[Karolcia2401]

Msza jest bardzo dobrym pomysłem moim zdaniem, ale u mnie niestety chyba się tak nie uda. Moi rodzice żyją, tata mojego przyszłego męża nie żyje, ale jego mama ma nowego męża. I pojawia się problem... Jak wy byście go rozwiązały ?