Mam "prawko", a strasznie boję się jeździć! :(

[dra]

Napisane przez malenka294

Ja od paru dni mam auto,dlugo na nie czekałam i ciesze sie ze je mam,ale bardzo boję się jezdzic.O wiele pewniej sie czuje ggy siedzi ktos obok mnie.Najgorsze jest dla mnie parkowanie albo wzezdzanie do garazu mam wrazenie ze nigdy sie tego nie nauczę

na początku też tak miałam,od zdania prawka po 2 msc miałam autko,ale z kimś się lepiej czułam i parkowanie też było najgorszę i też myślałam że się nie nauczę,ale to przechodzi musisz troszkę się wprawić troszkę czasu a będzie sz umiała to robić nie obawiaj się,ja pamiętam wybrałam się w koncu sama nie chciałam jechać ale nie miałam wyboru musiałam dojechac 20km,bałam się strasznie ale później już po ty było tylko lepiej i parkowanie też z czasem mi przyszło

[malenka294]

Pocieszyłas mnie Dradziekuje
Bedę sie starac,wiadomo praktyka czyni mistrza,ale najgorszy jest dla mnie wstyd,ze napewno ktos widzi,ze strzele jakiegos babola i wszyscy beda sie smiac

[maryd]

Jeju mam tak samo. wstydze się, że wszyscy widzą, że np. nie odpala mi samochód itp. W dodatku mieszkam w małym miasteczku i wszyscy sie znają. Teraz już trochę to olewam, ale początki powodowały zaczerwienienia na mojej twarzy

[Marta_]

ja ide w poniedzialek odebrac prawko i tez sie boje troche wyjechac, glownie dlatego ze na kursie jezdzilam tylk malymi autami tj puntem i pezcikiem a w domu mam obecnie tylko duze i w przeciwienstwie do Was wiem ze bede sie stresowac gdy bede jechala z kims - tu patrz z tata bo mnie pewnie samej nigdzie narazie nie pusci a parkowania to sobie juz wogle nie wyobrazam

[dra]

oj nie ma się czego wstydzić,ja na początku też miałam tam nie mogłam odpalić,albo jak odpaliłam to gazowałam a o biegu zapomniałam to dopiero wstyd,ale tego nie czułam dopiero zdałam a prowadzić się dopiero uczymy jak już mamy prawko i to jest nauka i z czasem nabieramy doświadczenia i do końca życia się uczymy tak naprawdę

[Yola]

Hej dziewczyny, dołaczam do Waszego grona już na poważnie .. w końcu odebrałam swój plastik. Tydzień wcześniej poumawiałam wszystkich możliwych znajomych na przejażdżki. Tego samego wieczoru wyjechałam na malą wycieczkę strasznie się bałam i bywało różnie, samochód mi zjeżdżał na wzniesieniach, gasł na skrzyżowaniach, ale byli obok mnie koledzy i nie poddawałam się (haha oni mi nie pozwalali wydawali stanowcze polecenia jak instruktorzy). Dzisiaj było dużo lepiej - wyczułam już swój samochód, na jutro mam umówioną kolejną trasę z koleżanką.
Od poniedziałku trasa na ruchliwych drogach do pracy. Na początek poprosiłam koleżankę żeby zostawiała swój samochód u mnie i jeździła ze mną, ale to tylko tydzień. Po tym tygodniu będę już śmigać sama.
Taki mam dobry plan
Marta, Maleńka- nie ma się czego wstydzić każdy kiedyś zaczynał, nie odpali za pierwszym razem to odpali za trzecim - i co z tego? Na mnie dziś trąbił jeden na skrzyżowaniu jak mi trochę wolniej poszło ruszenie kolega do mnie z troską "nie przejmuj się" a ja na to "burakami się przecież nie będę przejmować"

Dużo chęci i optymizmu... trzymam za was kciuki ... i za siebie Nie ma sie co bać. My początkujące, panikujące jeździmy przecież powoli i ostrożnie

[kleo111]

Napisane przez ewka.mnk

Dwa lata temu zdałam egzamin na prawo jazdy, ale, niestety, w ogóle nie jeżdżę samochodem. Powodem tego jest mój paniczny strach. Z "elką" na dachu i instruktorem po prawej, czułam się znacznie pewniej, natomiast teraz...
Dzisiaj specjalnie przyjechał do mnie mój TŻ (mieszkamy w róznych miastach) żebym mogła z nim trochę pojeździc i się oswoić. Pojachalismy za miasto, na mało uczęszczne drogi. I co? Wsiadłam za kierownicę i... wysiadłam. Mój TŻ nie mógł mnie nakłonić żadnym sposobem, żebym chociaż spróbowała.
Chciałabym jeździć samochodem, wiem, że znacznie ułatwiło by mi to życie, niż "tłucznie" się autobusami, ale mój strach jest jeszcze większy.... Boję się, że zrobię coś źle, gdyż jestem osobą, która z natury musi robić wszystko dokładnie i przepisowo. Więc przykładowo, dojeżdżając do skrzyżowania, myśle o milionie różnych przepisów i zasad, do których muszę się stosować. Nie potrafie się wyluzować i czerpać przyjemności z jazdy. Jest to dla mnie przeogromny stres!
Błagam, niech któraś z Was napisze, że na początku też strasznie się bała, ale udało jej się ten strach pokonać i teraz śmiga autem gdzie chce!
Po dzisiejszym dniu czuję się jak totalny "looser".

Kochana nie boj sie jazdy. Wiem, wiem łatwo powiedzieć. Ale jak wchodzisz za kólko to roi sie tysiać myśli na godzine. Ja mam 18 lat. Odebrałam prawko 3 tygodnie temu. Przez pierwszy tydzien jeżdziłam tylko z kimś. Choć chciałam spróbować swoich sił bedać sama w samochodzie, to jednak na nic było przekonywanie rodziców, by dali mi auto. Jeszce tata ok. Ale mama? Ogromny strach, panika. Niemal sie nie rozchorowała kiedy dowiedziała sie, ze po tygodniu tata dal mi samochód. Owszem bałam sie jadać pierwszy raz sama autem. Bylo tysiac mysli na minute. Czy dobrze ustawione lusterka, fotel itp. Z tych nerwow nawet nie wiedziałam gdzie patrzec, czy przed siebie, czy w lusterka. Po prostu ,,czarna dziura". Od tego momentu- mojej pierwszej samodzielnej jazdy prosze jak najczesciej rodziców o samochod, by oswoić sie z tym wszystkim. By pokonać strach. czasem mysle sobie, ze jesli zdałam prawo jazdy to nie jesetem az tak beznadziejnym kierowcą. Mam na drodze takie samo prawo jak inni. Pomysl o tym kochna. Napewno jesli troche pojezdzisz ze swoim TZ lub innym towarzyszem nabierzesz pewności siebie, a strach minie nie wiadomo kiedy.

Oh, ale sie rozpisałam

Głowka do gory, trzymam za Ciebie kciuki

[mysiamysia]

Ja czuje ,ze tez bede bala sie albo niepotrafila sama jezdzic,chyba uzaleznilam sie od polecen instruktora A dlaczego? A pierwsza okazje do tego mialam gdy wracalam wczoraj pod swoj blok eLką i sama jechalam tzn. instruktor nie mowil 'w prawo,lewo' i nie podpowiadal...jakos dziwnie mi bylo jechac i zaczelam sie gubic Zdecydowanie bardziej wole jak mowi 'w prawo' lub ' w lewo' albo 'prosto' ,dziwne,ale przez tyle godzin wlasnie zdazylam sie do tego tak bardzo przyzwyczaic.

[czapeczkaelfa]

Chciałam się pochwalić
Dzis, po ponad roku, wsiadłam do samochodu.
Po zdaniu prawa jazdy nie jezdizłam, a pozniej coraz bardziej się bałam.
A teraz wreszcie postanowiłam sie przełamać. Nogi miałam jak z waty i jak wsiadłam do auta, to zastanawiałam się jak właściwie się tym rusza!

Tata siedział obok i podpowiadał mi to i owo, więc jakoś to poszło. Co prawda na razie jezdziłam raczej po takich bocznych uliczkach, ale najważniejsze, że się przełamałam. Myślę, że teraz będzie juz coraz lepiej

Wszystkim które się boją polecam to co ja zrobiłam- zacisnąć zęby i zmusić się do wyjechania na ulicę, najlepiej z kimś na miejscu pasażera, żeby czuć się pewniej.
Najtrudniejszy pierwszy krok

[Wafelina :)]

czapeczkaelfa, gratuluję z całego serca! teraz będzie już z górki

[majka versace]

Napisane przez papryczka

kochana, najwazniejsze to sie nie poddawac! mam nadzieje, ze twoj tz cie wspiera i mobilizuje - widze, ze jestes zdolowana w tej chwili, ale wez sie w garsc i probuj dalej! nie od razu rzym zbudowano! trzymam kciuki!

Dziękuje ci za wsparcie. Faktycznie pisałam to pod wpływem silnych emocji. Narazie nie jeżdże ale może jeszcze się odważe. W sobote miałam oststnia lekcje z instruktorem. Powiedziałam mu o tym że czuje sie beznadziejnym kierowcą i że nie wiem czy będe jeździć. A on na to ,że nie jest tak źle i że mam sie nie poddawać, że mam jeździć jak jest mały ruch albo nocą i trenować. A skoro on we mnie wierzy to może jeszcze będzie ze mnie kierowca....

[hania811]

Napisane przez maryd

Jeju mam tak samo. wstydze się, że wszyscy widzą, że np. nie odpala mi samochód itp. W dodatku mieszkam w małym miasteczku i wszyscy sie znają. Teraz już trochę to olewam, ale początki powodowały zaczerwienienia na mojej twarzy

Oj przestan nie ma się co wstydzic. Wstydzic to sie powinni Ci którzy sie smieja i trąbią na ewidentnie początkującego kierowce - przeciez wszyscy kiedys sie uczyli.
Na mnie chamy trabia jak jade 60 km/h. Wielce oburzeni sa - myslał by kto. Nie mam zamiaru się stresowac i jezdzic 100 skoro jeszcze na siłach sie nie czuje.

Napisane przez majka versace

Dziękuje ci za wsparcie. Faktycznie pisałam to pod wpływem silnych emocji. Narazie nie jeżdże ale może jeszcze się odważe. W sobote miałam oststnia lekcje z instruktorem. Powiedziałam mu o tym że czuje sie beznadziejnym kierowcą i że nie wiem czy będe jeździć. A on na to ,że nie jest tak źle i że mam sie nie poddawać, że mam jeździć jak jest mały ruch albo nocą i trenować. A skoro on we mnie wierzy to może jeszcze będzie ze mnie kierowca....

Dokładnie nie ma co sie poddawac. Ja nie mam zamiaru byc taka baba doopą co to ma prawo jazdy i jeżdzic nie potrafi. Przeciez większosc ludzi jezdzi jakos sie nauczyli to to chyba nie jest takie trudne. Nie łam się i walcz.
Instruktor prawdę mówił. Na początku staraj się jezdzic w mniejszym ruchu, zeby się do auta przyzwyczaic ,wyczuc go. Łatwo jest się zrazic do jazdy jak od razu się rzuci na szeroka wodę.

Ja wczoraj cały dzien jezdziłam to tu -to tam ze 100km przejechałam. Coraz lepiej się czuję za kułkiem.

Małymi kroczkami do celu i bedzie z Ciebie kierowca.

[majka versace]

Napisane przez hania811

Małymi kroczkami do celu i bedzie z Ciebie kierowca.

Dziękuje ci.

[asiek_waw]

AAAAA Dawno widze nikt nie pisal, a watek wygooglowalam sobie!!! Bo tez sie boje jezdzic!!! Prawko zdalam ponad 2 lata temu i na pocatku nawet jezdzilam troszke, troszke autem TZ, troszke mamy, ale ze mama panikara to mnie odstraszyla...
TZ bardzo bardzo sie staral mnie wciaz zachecac, powinnam byc mu wdzieczna i korzystac z okazji, a ja oczywiscie jak kilka z Was szukalam wymowek, zeby tylko nei prowadzic!!!
Teraz TZ juz nie ma, ja jestem w Anglii, ostatni raz za kolkiem siedzialam 4 m-ce temu (a musze dodac ze wczesniej srednio siedzialam za kierownica 1-2 x na miesiac!!!) i chce jezdzic!!!
Zmusza mnie troche sytuacja - moja praca znajduje sie kawalek za miastem, co prawda dojezdza tam autobus, ale jezdzi co 40 minut, robi sie ciemno i zimno, i poza tym JA PO PROSTU CHCE W KONCU PRZEZWYCIEZYC SWOJ STRACH, i ZACZAC JEZDZIC!
Oczywiscie zeby tego wszystkiego dokonac, musze zakupic wlasne autko... Mam juz nawet plan! Zeby zaraz przed kupnem z instruktorem sie zmowic na 3 czy 4 godzinki, i zaczac wieczorami - jedna z dziewczynek pisala, jak to po raz pierwszy droge do pracy pokonywala poznym wieczorem - to bede ja
Bo jesli autka nie kupie - to jak sie naucze jezdzic...
Bardzo mnie wspieraja wasze historie, bardzo dziekuje Damy rade, prawda???
Ja sie najbardziej boje samego faktu, ze czegos nie zauwaze, albo cos zrobie zle i wszyscy sie gapic beda, albo ze mnie ktos z pracy moze zobaczy i bedzie sie smial pozniej w biurze (tacy sa neistety niektorzy ludzie, malo wyrozumiali i dokuczliwi...)...
Chce byc idealistka, co tez jest bledem, zwlaszcza w fazie poczatkowo-strachliwej
Mysle teraz o tym jakie autko... Chce jezdzic!!!!1 Chce sie nie bac

[Ines1985]

Asiek_waw

Przede wszystkim musisz się pozbyć swojego perfekcjonizmu. Na początku nie da się być idealnym kierowcą. Czasami trzeba zrobić jakąś głupotę. Jeżeli jest to niegroźna głupota, to można się z niej tylko śmiać... Każdy kiedyś był początkujący i na pewno każdemu zdarzyło się coś wywinąć .

Jeśli kupisz samochód, będziesz wiedziała, że po prostu musisz jeździć. Ja tak zrobiłam... wiedziałam, że zakup samochodu po prostu zmusi mnie do pokonania tego lęku.
Pierwsze jazdy byly ogromnym stresem, ale wiedziałam że już nie mogę się wycofać.
No i warto było się zmusić.
Nadal jazda nie sprawia mi większej przyjemności i nawet nie chce mi się jeździć, ale już się tak nie boję.

[isa666]

A ja od pół roku za kółkiem nie siedziałam(od wspomnianego tu przeze mnie wyjazdu do rodzinki, gdy wracając nie szła mi kompletnie jazda i obiecałam, że więcej do samochodu jako kierowca nie wsiądę i jak widać słowa dotrzymuję)

[anestet-ka]

Napisane przez isa666

A ja od pół roku za kółkiem nie siedziałam(od wspomnianego tu przeze mnie wyjazdu do rodzinki, gdy wracając nie szła mi kompletnie jazda i obiecałam, że więcej do samochodu jako kierowca nie wsiądę i jak widać słowa dotrzymuję)

a gdybyś się tak nie zacięła najprawdopodobniej na dzień dzisiejszy czułabyś się już całkiem pewnie za kółkiem nie trać czasu, nie trać umiejętności, każdy ma gorszy dzień kiedy nic nie idzie zatnij się w drugą stronę, nie wysiadaj z samochodu, dopóki się nie nauczysz

[asiek_waw]

Napisane przez Ines1985

Asiek_waw

Przede wszystkim musisz się pozbyć swojego perfekcjonizmu. Na początku nie da się być idealnym kierowcą. Czasami trzeba zrobić jakąś głupotę. Jeżeli jest to niegroźna głupota, to można się z niej tylko śmiać... Każdy kiedyś był początkujący i na pewno każdemu zdarzyło się coś wywinąć .

Jeśli kupisz samochód, będziesz wiedziała, że po prostu musisz jeździć. Ja tak zrobiłam... wiedziałam, że zakup samochodu po prostu zmusi mnie do pokonania tego lęku.
Pierwsze jazdy byly ogromnym stresem, ale wiedziałam że już nie mogę się wycofać.
No i warto było się zmusić.
Nadal jazda nie sprawia mi większej przyjemności i nawet nie chce mi się jeździć, ale już się tak nie boję.

Dziekuje Ci bardzo!! CZyli ze kupno samochodu to jednak raczej dobry pomysl!!! u mnie to wyglada tak, ze jak siedze juz za kolkiem i mi w miare idzie, to tak sie ciesze i nawet mi sie to bardzo podoba!!!

A ja z tym perfekcjonizmem - tylko zeby dobrze jezdzic trzeba duzo praktyki, a jak sie ktos boi jezdzic to kolko sie zamyka
A wiecie co, mi sie wydaje ze my chyba chcemy i tak wszystkie jezdzic skoro jestesmy na tym forum - bo to znaczy ze sprawy nie olalysmy, tylko nas to nurtuje, wiec wierze ze damy rade

[Demri]

Napisane przez asiek_waw

Dziekuje Ci bardzo!! CZyli ze kupno samochodu to jednak raczej dobry pomysl!!! u mnie to wyglada tak, ze jak siedze juz za kolkiem i mi w miare idzie, to tak sie ciesze i nawet mi sie to bardzo podoba!!!

A ja z tym perfekcjonizmem - tylko zeby dobrze jezdzic trzeba duzo praktyki, a jak sie ktos boi jezdzic to kolko sie zamyka
A wiecie co, mi sie wydaje ze my chyba chcemy i tak wszystkie jezdzic skoro jestesmy na tym forum - bo to znaczy ze sprawy nie olalysmy, tylko nas to nurtuje, wiec wierze ze damy rade

święte słowa dlaczego miałybyście nie dać rady? przecież jazda to frajda!!! ja jezdziłam jeszcze zanim zdałam egzamin, a od kiedy mam prawko nie wyobrażam sobie dnia bez samochodu. NAJWAŻNIEJSZE jest żeby jezdzić od razu, im dłużej zwlekacie tym mniej pewnie będziecie się potem czuły za kółkiem,poza tym trzeba dużo jezdzić aby być lepszym technicznie,kiedy poczujecie że opanowałyście samochód technicznie, stres zniknie-zapewniam! ćwiczenie w nocy-dobry pomysł ufff...co za wykład...dziękuję za cierpliwość POWODZENIA!!!

[dra]

pamiętajcie jazda to przyjemność a nie strach i powodzenia tego strachu pokonania

[isa666]

Napisane przez anestet-ka

a gdybyś się tak nie zacięła najprawdopodobniej na dzień dzisiejszy czułabyś się już całkiem pewnie za kółkiem nie trać czasu, nie trać umiejętności, każdy ma gorszy dzień kiedy nic nie idzie zatnij się w drugą stronę, nie wysiadaj z samochodu, dopóki się nie nauczysz

Moeże gdybym mieszkała zagranicą, gdzie są szerokie drogi i mają lepszy stan i gdzie pogoda jest przewidywalna to bym jeździła, ale w tym kraju nie da się spokojnie autem jechać a to śnieg nagle spadnie, a to dziury, że koło można urwać...a to pobocza małe i można kogoś potrącić itp. itd.
Niestety ja najpewniej czuję się jako pasażer jak prowadzi mój tata albo TŻ

Kiedyś chciałam się zmobilizować i jezdzić sobie do Krakowa na uczelnię autkiem, ale odkąd zaczęli tam budowę nowego kapmusu, to żeby zaparkować trzeba się wciskać w mega-ciasne szczeliny i umieć manewrować, bo stoi facet, który kieruje ruchem i jak się źle zaparkuje to się drze żeby blizej auta stawiać Tak to jest jak parking jest może na 500 aut a przyjeżdża ze 2 razy tyle i nie ma gdzie tego wszystkiego upchać

[Ines1985]

Isa, ale jednocześnie musisz pamietac, że te przypadki rozjechania kogoś idącego poboczem czy urwania koła na dziurach bardzo rzadko się zdarzają . Baaardzo rzadko. Nie można jeździć z myślą, że Ciebie na pewno to spotka.

Ja bardzo się boję zimy, bo praktycznie nie miałam okazji sprawdzić swoich umiejętnosci w takich warunkach... Dlatego nie odklejam na razie listka, chociaż nie jeżdżę już jak początkujący kierowca .

Ale jedno musze przyznać - nie umiem jeździć wieczorem, kiedy jest już ciemno. Robiłam kurs we wrześniu, a samochód mam od maja więc nie bardzo miałam możliwość oswojenia się z takimi warunkami... Wieczorami jeździ mi się fatalnie, a teraz będę musiała się do tego przyzwyczaić, bo kończę pracę o 17tej . Wczoraj miałam chrzest bojowy... Jechałam wieczorem sama po bardzo ruchliwej ulicy i to w całkiem nowe dla mnie miejsce, więc musiałam jednocześnie bardzo dokładnie obserwować otoczenie... Nie bałam się, ale czułam sie nieswojo . Jechałam z prędkościa 60km/h i czułam sie jak żółw ale stwierdziłam że lepiej być żółwiem niż wywinąć jakiś numer.
Mam nadzieję ze szybko oswoję się z ciemnościami.

[anestet-ka]

Ja też się zimy obawiam, albo raczej jestem ciekawa jak to będzie. Po śniegu, lodzie, nie jezdziłam prawie wcale, tylko na egzaminie- zdanym, więc może nie jest tak trudno, oraz w święta.
Jak jest ciemno też prowadzić nie lubię, ale będę musiała się przyzwyczaić

[dra]

i jak jazda wam idzie,może jeszcze śniegu nie ma ale już się zaczyna,wiadomo trzeba jeździć ostrożniej dacie radę,ja dałam to wy też,przeszłąm tamtą zimę to to też

[gwiazdeczka84]

Witajcie!
W srode odebrałam prawo jazdy i siadłam do samochodu mojego TZ. Bałam sie jechac, ale wg mnie calkiem dobrze mi szło jak na 1 jazde tym samochodem po miescie. Natomiast moj TZ strasznie sie denerwował, zaciał mi na miescie reczny, bo bał sie ze zdejme noge z hamulca, powtarzał, ze jade za szybko, a dzis stwierdził, ze bardzo chce jak najszybciej osiagnac najwyzszy bieg, poza tym bardoz gazuje i on nie wyrobi na paliwo. To sie zdenerwowałam Przeciez on nie moze oczekiwac ode mnie,ze po 32 godzinach bede jezdziła tak jak on po 10 latach!!!! Przez to nie mam ochoty siadac do jego samochodu a swojego nie mam... Teraz to naprawde sie boje jezdzic po ulicach, gdy TZ mowi, ze zle jezdze... ech. Namawiam rodzicow, zeby kupili mi samochod, bo inaczej nie bede miała mozliwosci jezdzic, ale oni za bardzo nie chca...

P.S Musialam sie wyzalic

[hania811]

Napisane przez gwiazdeczka84

Witajcie!
W srode odebrałam prawo jazdy i siadłam do samochodu mojego TZ. Bałam sie jechac, ale wg mnie calkiem dobrze mi szło jak na 1 jazde tym samochodem po miescie. Natomiast moj TZ strasznie sie denerwował, zaciał mi na miescie reczny, bo bał sie ze zdejme noge z hamulca, powtarzał, ze jade za szybko, a dzis stwierdził, ze bardzo chce jak najszybciej osiagnac najwyzszy bieg, poza tym bardoz gazuje i on nie wyrobi na paliwo. To sie zdenerwowałam Przeciez on nie moze oczekiwac ode mnie,ze po 32 godzinach bede jezdziła tak jak on po 10 latach!!!! Przez to nie mam ochoty siadac do jego samochodu a swojego nie mam... Teraz to naprawde sie boje jezdzic po ulicach, gdy TZ mowi, ze zle jezdze... ech. Namawiam rodzicow, zeby kupili mi samochod, bo inaczej nie bede miała mozliwosci jezdzic, ale oni za bardzo nie chca...

P.S Musialam sie wyzalic

Widzę ze nie tylko mój taki nerwowy. Ja prawie rozwód wziełam z męzem o ten cholerny samochód....ale nadszedł dzień-jakos miesiąc temu..i pochwalił mnie...w koncu.
Badz twarda i uparta...wsiadaj i jedz. Ja pchałam się na siłe za kółko i opłaciło się
Ja nie wiem skąd takie zachowanie facetów..strach o samochód, czy o nasze zycie. Mój TZ mi powtarzał ze boi się o mnie, ze nie mam jeszcze wyuczonych nawyków, szybkich reakcji i o kolizje nietrudno....ale jak ja miałam niby tych nawyków się nauczyc niejezdząc

[gwiazdeczka84]

Napisane przez hania811

Widzę ze nie tylko mój taki nerwowy. Ja prawie rozwód wziełam z męzem o ten cholerny samochód....ale nadszedł dzień-jakos miesiąc temu..i pochwalił mnie...w koncu.
Badz twarda i uparta...wsiadaj i jedz. Ja pchałam się na siłe za kółko i opłaciło się
Ja nie wiem skąd takie zachowanie facetów..strach o samochód, czy o nasze zycie. Mój TZ mi powtarzał ze boi się o mnie, ze nie mam jeszcze wyuczonych nawyków, szybkich reakcji i o kolizje nietrudno....ale jak ja miałam niby tych nawyków się nauczyc niejezdząc

Dziekuje za dodanie otuchy moj TZ kaze mi jezdzic, wrecz zmusza i dobrze, tylko ze jak tylko siade, zaczynaja sie komentarze, ze jestem za blisko fotela, ze nie umiem wrzucac biegow itd a przeciez tego wszystkiego uczyłam sie i wiem, w jakiej odległosci mam miec ustawiony fotel... Czyzbym prawko zdała na ładne oczy a nie za umiejetnosci? przez takie gadanie na prawde trace wiare w siebie,w to ze zdałam bo potrafie jezdzic. Fakt, ze bardzo ciezko przyzwyczaic mi sie do innego samochodu, od nowa musze sie uczyc wyczuwac sprzeglo i gaz, ale nie znosze jak na kazdym kroku mi powtarza, ze cos zle robie mimo ze wlasnie tak uczyli mnie na kursie. Dzis miałam ciezki emocjonalnie dzien, bo gdy siadłam za kierownice i znow zaczeło sie gadanie, ze cos zle robie, to po prostu sie rozpłakałam i powiedziałam, ze nie chce jezdzic. Tz sie zdenerwował i wrocilismy do domu - on kierował ja siedziałam z tylu, nawet nie koło niego bo tak mnie to wszystko rozżaliło. Ale wieczorem jechalismy na miasto i poprosiłam o kluczyki. Podpowiadał mi kiedy dwojka itd bo w jego samochodzi biegi wrzuca sie jakos szybciej; i w miare dobrze mi szlo. Nie stresowałam sie, bo powiedziałam TZ zeby na mnie nie krzyczał, bo wtedy strace ochote do jazdy i było ok. Co rpawde nie jezdze na wielkie trasy, ale zawsze to cos Smieszne jest to, ze jak TZ wyjezdza z parkingu i mowie mu - uwazaj, bo jedzie samochod - to on mowi, ze jezdzi juz 10 lat i nie musze mu nic mowic i dzisiaj prawie by sie w nas wladował samochod, tylko czekałam az zatrzyma sie na moich kolanach... Ale oczywiscie Tz wszystko dobrze zrobil pozniej jedziemy sobie trasa i zgasł mu samochod i kto kogo powinien pouczac? ale nie dam sie, musze jezdzic mam tylko nadzieje, ze rodzice kupia mi samochod, bo jednak swoim inaczej sie jezdzi buziaki

[agniesia_ania]

Witajcie automaniaczki

Ja pawko zrobiłam 9 lat temu (ło Jezu, jak dawno ). Od tego czasu praktycznie nie jeździłam, ale ostatnio mamy, tzn. ja i mój TŻ, samochód mmy TŻ-ta. Jeździ głównie on. Ja staram się siadać za kierownicą, kiedy to możliwe, ale jeźdżę tylko po parkingach i miejscach, gdzie nie ma ptaktycznie ruchu.

Mam mało doświadczenia i wiele rzeczy zapomniałam . Mój TŻ denerwuje się na mnie,kiedy tylko zrobię coś nie tak. Ale poczytałam trochę to forum i widzę, że wasi też są nerwowi .
A o ile przyjemniej jeździ się, kiedy on nie mądrzy mi się nad głową.

Boję się najbardziej parkować równolegle, że wjadę sąsiedniemu samochodowi w kuper. No i nigdy nie parkowałam równolegle, zawsze wtedy przekazuję kluczyki TŻ-towi.

A jak Twoje postępy, Gwiazdeczko?

[gwiazdeczka84]

Napisane przez agniesia_ania

A jak Twoje postępy, Gwiazdeczko?

Narazie ok ostatnia moja jazda byla w ndz (ok 15 km) i narazie mam odpoczynek okazało sie, ze przez moja jazde trzeba bylo szybciej zatankowac niz wyliczyl to moj TZ jak widac jezdze nieekonomicznie ale trudno, moze sie naucze czekam z niecierpliwoscia na decyzje rodzicow, czy kupia mi jakies autko
powodzenia w jezdzie

[gwiazdeczka84]

Kochane, przejechalam dzis ok 100 km z W-wy!!! stresowałam sie troche, ale dałam rade TZ od czasu do czasu cos podpowiadał - np zjedz na pobocze bo chca Cie wyprzedzic albo kiedy wrzucac kolejny bieg. No ale 100 km po niecalych 2 tygodniach od odebrania prawka to jest dla mnie cos i bdb mi szło
pozdrawiam