Czy uczucie może przyjść po czasie?

[Florence86]

5 miesiący temu poznałam chłopaka, na początku byłam bardzo zauroczona, bo już dawno nie spotkałam tak poukładanego i normalnego faceta. Po jakimś czasie, kiedy już oficjalnie zaczęliśmy być parą on powiedział, że się zakochał. Na początku pomyślalam, że pewnie i u mnie przyjdzie to z czasem ale im dłużej z nim jestem tym częściej myślę że coś jest nie tak.

Obecnie pomieszkujemy raz u mnie, raz u niego. Nie kłócimy się, fajnie spędzamy czas, moi znajomi go lubią, on bardzo się stara, skacze dookoła mnie, zapewnia o uczuciach... a ja nic. Jest mi z nim dobrze, lubię go, podoba mi się fizycznie ale jednocześnie nie czuję już ani motylków w brzuchu ani niczego poza sympatią, nie ma chemii. Do tego drażnią mnie czasami rzeczy które nie mają zaczenia - sposób w jaki siedzi, jaki ma ton głosu itp.
Rozmawialiśmy o tym, powiedział że wie czego chce i nie zamierza odpuszczać, że część rzeczy może w sobie zmienić ale uważa że przesadzam i szukam u niego wad na siłę.
Miałyście kiedys tak? Czy któras z was zakochała się po dłuzszym czasie?

Mam 27 lat, w głowie już plany założenia rodziny, chęc ustatkowania się. Wiem, że nie mogę czekać na ideał ale wiem tez, ze z poprzednim chlopakiem bylo zupelnie inaczej - mial dużo cech, ktore mnie irytowały a jednak patrzyłam na niego z uczuciem, kochałam go.

[_ema_]

Napisane przez Florence86

5 miesiący temu poznałam chłopaka, na początku byłam bardzo zauroczona, bo już dawno nie spotkałam tak poukładanego i normalnego faceta. Po jakimś czasie, kiedy już oficjalnie zaczęliśmy być parą on powiedział, że się zakochał. Na początku pomyślalam, że pewnie i u mnie przyjdzie to z czasem ale im dłużej z nim jestem tym częściej myślę że coś jest nie tak.

Obecnie pomieszkujemy raz u mnie, raz u niego. Nie kłócimy się, fajnie spędzamy czas, moi znajomi go lubią, on bardzo się stara, skacze dookoła mnie, zapewnia o uczuciach... a ja nic. Jest mi z nim dobrze, lubię go, podoba mi się fizycznie ale jednocześnie nie czuję już ani motylków w brzuchu ani niczego poza sympatią, nie ma chemii. Do tego drażnią mnie czasami rzeczy które nie mają zaczenia - sposób w jaki siedzi, jaki ma ton głosu itp.
Rozmawialiśmy o tym, powiedział że wie czego chce i nie zamierza odpuszczać, że część rzeczy może w sobie zmienić ale uważa że przesadzam i szukam u niego wad na siłę.
Miałyście kiedys tak? Czy któras z was zakochała się po dłuzszym czasie?

Mam 27 lat, w głowie już plany założenia rodziny, chęc ustatkowania się. Wiem, że nie mogę czekać na ideał ale wiem tez, ze z poprzednim chlopakiem bylo zupelnie inaczej - mial dużo cech, ktore mnie irytowały a jednak patrzyłam na niego z uczuciem, kochałam go.

Jak dla mnie to za szybko wskoczyliście do wspólnego mieszkania. Chcesz motylkóww brzuchu, ale skąd one mają się tam wziąć, kiedy nawet nie masz szans zatęsknić, a facet nie stanowi już tajemnicy w najmniejszym stopniu? W takie rzeczy można się bawić, kiedy uczucie już jest. Kiedy go nie ma, to jak dla mnie wspólne mieszkanie bardzo skutecznie zdejmuje klapki z oczu i uniemożliwia jego rozwój.

[klempaa]

Albo jest chemia, albo jej nie ma.
A jak jej nie ma, to nie widzę sensu wchodzenia w zwiazek. Niezależnie od chęci założenia rodziny.

[WDM]

Dla mnie to niepojęte mieszkać z facetem po 5 m-cach i bez zakochania, w takim ciepłym grajdołku. Ale:

Napisane przez Florence86

Do tego drażnią mnie czasami rzeczy które nie mają zaczenia

-dla mężczyzny powinien to być znak, że kobieta go nie kocha
-ton głosu, podobnie jak śmiech, nie jest bez znaczenia - tu jest zawarte mnóstwo informacji, słuchaj intuicji

[201706121151]

Rozumiem, że bardzo chciałabyś załozyć już być w poważnym związku, mieć rodzinę, ale wchodzenie w taką relację z facetem, do którego nic nie czujesz, nie ma sensu. Lepiej chyba sobie odpuścić i poczekać na kogoś, w kim naprawdę się zakochasz, a nie na siłę. Nikt chyba nie może stwierdzić czy miłość przyjdzie czy nie. U jednych może to się zdarza (albo tak im się zdaje), u pozostałych nie. Ale pomyśl o biednym chłopaku, on się chyba nie pisał na coś takiego.

[raita]

Też kiedyś wpakowałam się w związek "z rozsądku". Myślałam,że z czasem uczucie przyjdzie. Czekałam, czekałam i się nie doczekałam. Jedyne co się zmieniało to moja narastająca frustracja. Drażnił mnie nawet sposobem w jaki jadł. Wszystko potrafiło doprowadzić do kłótni. W końcu zdecydowałam się odejść i to była najlepsza decyzja jaką mogłam wtedy podjąć.
Po rozstaniu poczułam ulgę.
Nie możesz być z kimś tylko dlatego, że boisz się samotności.

[Florence86]

Ok, macie rację ale z drugiej strony - dobrze się rozumiemy, nie tęsknię za wolnością, dobrze sie bawimy, nie męczy mnie jego obecność, nie oglądam się za innymi facetami, potrafię sobie wyobrazić naszą przyszłość.
Mam skreślić dobrego, dbajacego o mnie faceta? Przeciez po latach chemia i love i tak wygasa i zostaje przyjaźń, prawda?

Aha... on wie co czuję (albo raczej czego nie czuje) więc nie jest oszukiwany, dużo rozmawiamy więc niczego przed nim nie ukrywam. Mam takie momenty kiedy między nami jest super, kiedy zaczynam coś czuć... potem to troche przygasa, zapominam o tym.

[praula]

Napisane przez Florence86

Przeciez po latach chemia i love i tak wygasa i zostaje przyjaźń, prawda?

A skąd taka teoria?

Napisane przez Florence86

Aha... on wie co czuję (albo raczej czego nie czuje) więc nie jest oszukiwany, dużo rozmawiamy więc niczego przed nim nie ukrywam. Mam takie momenty kiedy między nami jest super, kiedy zaczynam coś czuć... potem to troche przygasa, zapominam o tym.

Skoro go nie oszukujesz, a on zdaje sobie sprawę z tego jak wygląda sytuacja i (na razie) mu to nie przeszkadza, to dlaczego miałabyś rezygnować z relacji, w której dobrze się czujesz?

[201607040946]

Napisane przez Florence86

Ok, macie rację ale z drugiej strony - dobrze się rozumiemy, nie tęsknię za wolnością, dobrze sie bawimy, nie męczy mnie jego obecność, nie oglądam się za innymi facetami, potrafię sobie wyobrazić naszą przyszłość.
Mam skreślić dobrego, dbajacego o mnie faceta? Przeciez po latach chemia i love i tak wygasa i zostaje przyjaźń, prawda?

Aha... on wie co czuję (albo raczej czego nie czuje) więc nie jest oszukiwany, dużo rozmawiamy więc niczego przed nim nie ukrywam. Mam takie momenty kiedy między nami jest super, kiedy zaczynam coś czuć... potem to troche przygasa, zapominam o tym.

Nie.
Dla mnie bez chemii nie ma związku. Jest przyjaźń, ale nie o to chodzi.
No i jeśli facet jest taki, jak opisujesz, dla mnie byłby przyjacielem, a przyjaciele mnie nie pociągają i nie chcę się z nimi kochać.

[klempaa]

Napisane przez Florence86

Przeciez po latach chemia i love i tak wygasa i zostaje przyjaźń, prawda?

A kto Ci takich bzdur do głowy nakładł, a?
Jestem w zwiazku ze swoim prawie mężem prawie 4 lata. Nic nam nie wygasło, sporo nowych rzeczy doszło, ale chemia i love są na swoim miejscu - nie wiem czy nie większe nawet, niż na samym początku znajomości
Lepszy przykład: moi dziadkowie w tym roku (za miesiąc) obchodzą 50-tą rocznicę slubu. Wiesz, jaka między nimi jest chemia i love? Wiesz jak to jest, jak 75-letni dziadek mówi do swojej małżonki per "mała", po czym ją przytula i namiętnie całuje? No właśnie. Ja takich dziadków mam i przy każdej okazji ich przykład przypomina mi, że tak można, wiecej - że tak trzeba.

[Florence86]

Napisane przez praula

Skoro go nie oszukujesz, a on zdaje sobie sprawę z tego jak wygląda sytuacja i (na razie) mu to nie przeszkadza, to dlaczego miałabyś rezygnować z relacji, w której dobrze się czujesz?

Bo pamietam uczucie z poprzedniego związku. Tamten facet do pięt nie dorastał obecnemu chlopakowi a jednak patrzyłam w niego jak w obrazek. Naprawdę chciałabym żeby cos we mnie "zaskoczyło" i zastanawiam się czy ktoś miał podobnie

Napisane przez kaguya

Nie.
Dla mnie bez chemii nie ma związku. Jest przyjaźń, ale nie o to chodzi.
No i jeśli facet jest taki, jak opisujesz, dla mnie byłby przyjacielem, a przyjaciele mnie nie pociągają i nie chcę się z nimi kochać.

No własnie... seks. Niby super, bo oboje jestesmy doswiadczeni i wszystko miedzy nami "dobrze dziala" ale wlasnie nie ma tej checi z mojej strony. Inna sprawa ze ja ogolnie jestem z tych chłodnych bab co to moga raz na dwa tygodnie, takze specjalnie mnie to nie dziwi

---------- Dopisano o 15:50 ---------- Poprzedni post napisano o 15:48 ----------

Napisane przez klempaa

A kto Ci takich bzdur do głowy nakładł, a?
Jestem w zwiazku ze swoim prawie mężem prawie 4 lata. Nic nam nie wygasło, sporo nowych rzeczy doszło, ale chemia i love są na swoim miejscu - nie wiem czy nie większe nawet, niż na samym początku znajomości
Lepszy przykład: moi dziadkowie w tym roku (za miesiąc) obchodzą 50-tą rocznicę slubu. Wiesz, jaka między nimi jest chemia i love? Wiesz jak to jest, jak 75-letni dziadek mówi do swojej małżonki per "mała", po czym ją przytula i namiętnie całuje? No właśnie. Ja takich dziadków mam i przy każdej okazji ich przykład przypomina mi, że tak można, wiecej - że tak trzeba.

Takie mam doswiadczenia, juz bylam w 7 letnim związku i że mimo iż była to milosc prawdziwa to po 5-6 latach to juz nie to samo. Tamten zwiazek sie skonczyl, bo własnie zabraklo przyjazni, wsparcia, zaufania, czyli tego co mam teraz.
Jasne, że sa przykłady takie jak Twoi dziadkowie - nic tylko zazdrościć ale nie wiem czy wszystkie długi zwiazki i małżenstwa tak mają... troche wątpię

[klempaa]

Napisane przez Florence86

Takie mam doswiadczenia, juz bylam w 7 letnim związku i że mimo iż była to milosc prawdziwa to po 5-6 latach to juz nie to samo. Tamten zwiazek sie skonczyl, bo własnie zabraklo przyjazni, wsparcia, zaufania, czyli tego co mam teraz.
Jasne, że sa przykłady takie jak Twoi dziadkowie - nic tylko zazdrościć ale nie wiem czy wszystkie długi zwiazki i małżenstwa tak mają... troche wątpię

Bo brakło tego o czym mówię - że w moim zwiazku z każdym dniem jest więcej. Więcej właśnie przyjaźni, wsparcia, zaufania - bo nie ma mowy, by od pierwszego dnia związku to wszystko zbudować jak za pstryknięciem palcami.

Na pewno nie wszystkie. Ale co, to znaczy że mamy starać się równać do najlepszych, czy do najsłabszych? Ja osobiście wolę do najlepszych, ale skoro Ty jesteś w stanie zadowolić się związkiem szczęśliwym na 75% (czy nawet mniej), bo czas zakładać rodzinę, to Twój problem i Twój zmarnowany czas.


Żeby był dobry związek musi byc zarówno chemia, miłość, jak i przyjaźń i wsparcie. Wszystkie te elementy muszą istnieć - wtedy jest szczęśliwy, dobry, trwały związek. A nie, że albo jedno, albo drugie.
Desperacją od Ciebie trąci.

[DaenerysT]

Za szybkie zamieszkanie, jak na moje.

Klempaa przypomniała mi też o sytuacji która miała miejsce gdy wracałam ze szkoły tramwajem. Ludzi pełno, wchodzi starsze małżeństwo, chłopak przede mną ustępuje miejsca tej pani, ja chcę ustąpić panu, a on na to' dziękuję, najważniejsze, że moja dziewczyna siedzi'! Wszyscy w tramwaju się uśmiechneli, pani zalała sie rumieńcem, ale na kilometr było widać, że jest szczęśliwa. Dlatego wydaje mi się, że pakowanie się w związek gdzie od początku nie ma nawet minimum chemii jest trochę na zasadzie ' nie ważne jak jest, ważne, że jest'.

[raita]

Smutne jest to Twoje podejście. Wolałabym być sama niż być z kimś tylko dlatego, żeby zapełnić jakąś pustkę obok siebie.
Zobaczysz,że z czasem będzie narastać Twoja irytacja. Teraz jeszcze próbujesz się przekonać, wmawiasz sobie tam jakieś uczucia i na siłę chcesz coś poczuć... Nie da się tak, niestety.

[klempaa]

Napisane przez DaenerysT

Za szybkie zamieszkanie, jak na moje.

Klempaa przypomniała mi też o sytuacji która miała miejsce gdy wracałam ze szkoły tramwajem. Ludzi pełno, wchodzi starsze małżeństwo, chłopak przede mną ustępuje miejsca tej pani, ja chcę ustąpić panu, a on na to' dziękuję, najważniejsze, że moja dziewczyna siedzi'! Wszyscy w tramwaju się uśmiechneli, pani zalała sie rumieńcem, ale na kilometr było widać, że jest szczęśliwa. Dlatego wydaje mi się, że pakowanie się w związek gdzie od początku nie ma nawet minimum chemii jest trochę na zasadzie ' nie ważne jak jest, ważne, że jest'.

No i właśnie Da się, trzeba tylko znaleźć odpowiednią osobę a potem wspólnie cieżko pracować nad związkiem

[201703081551]

Napisane przez Florence86

Ok, macie rację ale z drugiej strony - dobrze się rozumiemy, nie tęsknię za wolnością, dobrze sie bawimy, nie męczy mnie jego obecność, nie oglądam się za innymi facetami, potrafię sobie wyobrazić naszą przyszłość.
Mam skreślić dobrego, dbajacego o mnie faceta? Przeciez po latach chemia i love i tak wygasa i zostaje przyjaźń, prawda?

Nie chce Ci źle wróżyć, ale teraz tak uważasz, po roku może Cię już w nim wszystko denerwować, a brak chemii i co za tym idzie brak dobrego seksu, strasznie będzie Cię frustrował
Będziesz mieć żal, że nie przeżywałaś jednak tej jak ważnej miłości.
Żal do niego głównie.

Wiem coś o tym. Zrobiłam tak samo.
Weszłam w związek ze złamanym sercem po poprzednim draniu, gdzie mimo wielkiego zakochania, facet strasznie mnie wykorzystał. Postanowiłam, że już nigdy nie wybiorę "dupka" a kierować się będę bardziej rozumiem niż sercem.
I trafił się zakochany we mnie, prący na związek, porządny, poukładany chłopak było bez chemii, no ale skoro jest dobrze, to czemu nie spróbować? W końcu będę w związku z kimś kto mnie szanuje, chce mnie i nieba mi uchyli. Czas też się spędzało super na początku
A po czasie pewnie bardzo mocno się przywiąże, pokochamy się i będziemy żyli długo i szczęsliwie.
Ale się myliłam!

Po roku drażniło mnie w nim wszystko, zaczęłam czuć żal, że mam zły seks, nie przeżywam tego co koleżanki w zakochanych parach, że tak naprawdę bardzo się różnimy (może dlatego że po czasie wszystko Cię drażni w kimś kogo nie kochasz). Masz ochotę na swobodę, wyjścia na zabawy, poznawanie nowych ludzi, a tutja zakochany w Ciebie chłopak, zaczayna robić Ci fochy i awantury bo wyczuwa, że się oddalasz.

Weź po uwagę, że mu też na początku może nie przeszkadzać na początku, że jesteś niezaangażowana tak jak on, mniej się przykładasz do związku. On jest bardzo teraz zakochany i przymyka oczy na wszystko, wierzy że też się zakochasz. Potem i od niego może wyjść frustracja jak zacznie zauważasz, że jemu zależy bardziej a Ty jednak się nie zakochałaś, a jesteś z nim z rozsądku, Faceci wbrew pozorom też takie coś wyczuwają. I zaczną się obopólne kłótnie pełne żalu i pretensji... "Ja się staram bardziej niż ty! Czemu mnie tak traktujesz!"
Nie będziesz nawet tego robiła specjalnie, ale to naturalne że jak kogoś nie kochasz, to się nie starasz tak bardzo jak on... trochę Ci to powiewa po czasie.

Wiem, czarny ten scenariusz, ale tak bywa przewąznie... znam z praktyki...

[cyanide sun]

ja rowniez bylam w takim zwiazku - bez uczucia z mojej strony.
po niedlugim czasie wszystko mnie w nim denerwowalo, wiec dalam sobie spokoj i mi ulzylo (chociaz obiektywnie chlopak ma pewne dwie istotne wady, ktore jego jakiejkolwiek przyszlej wybrance moga baaaaaaardzo utrudnic zycie).

tak wiec autorko lepiej daj sobie spokoj, bo to jest taki zwiazek bez sensu.

[nat5i]

Witam! Mam podobny problem. Spotkałam wspaniałego chłopaka, oczywiście ma wady jak każdy. Ale zdaję sobie sprawę, ze ideału nie ma! On chce się spotykać, chce ciągle rozmawiać, a ja nie wiem dlaczego odpycham Go od siebie. Przecież zawsze marzyłam o super facecie, a teraz jak jest, to ja robię problemy. Przez przypadek trafiłam na to forum z nadzieją, że znajdę odpowiedź. Czytając wasze posty doszłam do wniosku, że wszystkie się mylicie. Nie skreślajcie od razu mojej wypowiedzi Chcę
Wam tylko zwrócić uwagę na to, że MIŁOŚĆ może istnieć tylko wtedy, gdy pozwolicie BOGU na uczestnictwo w Waszym życiu!!! Jestem osoba głęboko wierzącą, a przynajmniej za taką się uważam, szukałam pomocy w internecie, a nie spróbowałam u Boga, za mało się modliłam. Polecam Wam to pomaga! Nie chodzi o to, że On spełni każdą prośbę i każde życzenie wystosowane do Niego, lecz o to, żeby się modlić o dobre ukierunkowanie. On wie co dla nas jest najlepsze! To jest jedyna prawda prawdziwej miłości.

[Kolor kremowy]

Napisane przez nat5i

Witam! Mam podobny problem. Spotkałam wspaniałego chłopaka, oczywiście ma wady jak każdy. Ale zdaję sobie sprawę, ze ideału nie ma! On chce się spotykać, chce ciągle rozmawiać, a ja nie wiem dlaczego odpycham Go od siebie. Przecież zawsze marzyłam o super facecie, a teraz jak jest, to ja robię problemy. Przez przypadek trafiłam na to forum z nadzieją, że znajdę odpowiedź. Czytając wasze posty doszłam do wniosku, że wszystkie się mylicie. Nie skreślajcie od razu mojej wypowiedzi Chcę
Wam tylko zwrócić uwagę na to, że MIŁOŚĆ może istnieć tylko wtedy, gdy pozwolicie BOGU na uczestnictwo w Waszym życiu!!! Jestem osoba głęboko wierzącą, a przynajmniej za taką się uważam, szukałam pomocy w internecie, a nie spróbowałam u Boga, za mało się modliłam. Polecam Wam to pomaga! Nie chodzi o to, że On spełni każdą prośbę i każde życzenie wystosowane do Niego, lecz o to, żeby się modlić o dobre ukierunkowanie. On wie co dla nas jest najlepsze! To jest jedyna prawda prawdziwej miłości.

Błąd logiczny już na wejściu. Postaraj się bardziej.

[A_K]

Nie przyjdzie NIC. Sama próbowałam, bardzo niedawno. Niestety, poukładanie, odpowiedzialność, dobry wygląd u faceta to nie wszystko. Nie mogłam się dłużej męczyć i Tobie tez nie polecam. Szkoda Jego czasu i Twojego.