Brak uczuć.

[Karola8999]

Dobry wieczór wszystkim,

Czy miałyście/mieliście kiedyś tak, że nic nie czuliście? Żadnych uczuć?
Mam ostatnio wrażenie, że jestem jakaś taka bezuczuciowa, nikogo nie kocham, nikogo nie lubię. Nie wiem czemu tak jest, ale nie mam ochoty się przytulać do mojego mężczyzny ani spotykać z przyjaciółką. Nie chce mi się rozmawiać z ludźmi i nie zależy mi na nich...

Jest to jakiś objaw jesiennej chandry, który czasem Wam dokuczał? Nie chce jakiejś dogłębnej diagnozy - bardziej jestem ciekawa Waszych doświadczeń "braku uczuć".

[zdravo]

Ciekawe.. Ja miałam podobnie przez jakiś czas, nie umiałam przemóc się względem innego towarzystwa niż mój kot. Wzięło mi się to z tego, że byłam przepracowania, zestresowana i znudzona wszystkim, ale zaczęłam z tym walczyć, gdy odpowiednio odpoczęłam.
Teraz już tylko pozostały mi humorki jakieś 1,5 tygodnia przed okresem, gdy nic mi się nie podoba, mam wszystkich dosyć i najchętniej zamknęłabym się od środka w swoim pokoju.
Był jakiś powód zanim to wszystko się zaczęło? Ile jesteś z facetem? Musisz odpocząć, przemyśleć wszystkie ważne rzeczy i nabrać energii do działania. Gdy jesteśmy w środku szczęśliwe to i staramy się akceptować wszystko wokoło oraz cieszymy się towarzystwem ważnych dla nas ludzi.

[niebieskie_oczko]

Napisane przez Karola8999

Dobry wieczór wszystkim,

Czy miałyście/mieliście kiedyś tak, że nic nie czuliście? Żadnych uczuć?
Mam ostatnio wrażenie, że jestem jakaś taka bezuczuciowa, nikogo nie kocham, nikogo nie lubię. Nie wiem czemu tak jest, ale nie mam ochoty się przytulać do mojego mężczyzny ani spotykać z przyjaciółką. Nie chce mi się rozmawiać z ludźmi i nie zależy mi na nich...

Jest to jakiś objaw jesiennej chandry, który czasem Wam dokuczał? Nie chce jakiejś dogłębnej diagnozy - bardziej jestem ciekawa Waszych doświadczeń "braku uczuć".

Rzadko, ale jednak zdarzały mi się takie dni. Ale to była raczej mieszanka zmęczenia i zrezygnowania. Chciałam po prostu być sama i np. przespać gorszy okres.

[andere]

Miałam tak, ale to było po rozstaniu z moim ex(kiedy definitywnie z nim zerwałam to się cieszyłam), ale jak uświadomiłam jak bardzo zje***am sobie 2 lata to się załamałam, wpadłam w ciężką sytuację życiową i ogólnie podupadłam na zdrowiu - dotknęło mnie właśnie takie wypranie z uczuć. Przez kilka miesięcy nie odczuwałam żadnej empatii, miłości ani nic z tych rzeczy, chociaż ogólnie życiowo zaczęło być dobrze
Do tej pory czasem sobie to przypominam i się zastanawiam jak tak można

[397c2675f3cdfd9a8d969495a6edd4aafb32f2d2_655aa1f83943f]

Często tego doświadczam - przez połowę roku, jak nie więcej. Myślę, że po prostu taki mam charakter.
Nie mam ochoty spotykać się z ludźmi ani nawet za bardzo z nimi rozmawiać przez komunikator czy telefon. Jeżeli zacznę rozmowę, to zdarza się, że po kilku zdaniach zaczyna mnie drażnić i ją urywam. Raczej się nie przywiązuję, rzadko kogoś lubię, bardziej toleruję. Co nie oznacza, że jestem gburem - między wykładami z wybranymi osobami pogadam, pośmieję się, ale po uczelni nie mam większej ochoty na kontakt.
Taki tam samotnik ze mnie.

[Karola8999]

Nie wiem od czego to się zaczęło. Może od tego zmęczenia? Pracuję, studiuję, piszę magisterkę.. Najgorsze, że pracuję z ludźmi, do których powinnam czuć wielką empatię - a zaczęli mnie po prostu denerwować, ich życie i problemy.
Nie wiem, może to przeczekam.

[PaulinciaKWC]

Napisane przez Karola8999

Dobry wieczór wszystkim,

Czy miałyście/mieliście kiedyś tak, że nic nie czuliście? Żadnych uczuć?
Mam ostatnio wrażenie, że jestem jakaś taka bezuczuciowa, nikogo nie kocham, nikogo nie lubię. Nie wiem czemu tak jest, ale nie mam ochoty się przytulać do mojego mężczyzny ani spotykać z przyjaciółką. Nie chce mi się rozmawiać z ludźmi i nie zależy mi na nich...

Jest to jakiś objaw jesiennej chandry, który czasem Wam dokuczał? Nie chce jakiejś dogłębnej diagnozy - bardziej jestem ciekawa Waszych doświadczeń "braku uczuć".

Ja mam, ale w mniejszym stopniu. Ale to dlatego, ze jestem raczej zamknięta w sobie

[bb410bd1fbb42d2edea92b1ada01ce79bf3cfb02_603add0278cd5]

Miałam momenty "wewnętrznej pustyni" i był to skutek nudy albo nadmiernego stresu.

[doriiska]

Mam podobnie, kiedy jestem przemęczona nadmiarem obowiązków, każdy coś ode mnie chce, ale.. to mija, kiedy się porządnie wyśpię

[A_K]

Mam teraz. Cieżko mi się z czegokolwiek cieszyć, jestem wyprana z uczuć. Straszne to jest. Nie mam żadnego stałego zobowiązującego związku, potykam się z kimś na kim mi zależało, ale i teraz jest mi to obojętne. Myślę, że wynika to z moich własnych problemów- finanse, zdrowie.
Jednak obserwuj siebie, bo mogą to być początki depresji. Nie chcę absolutnie niczego Tobie wmawiać, ale przeżyłam i wiem że to są pierwsze symptomy. Boje się nawrotu, ale staram się zmuszać do jak najbardziej do pozytywnego myślenia!

[penny91]

Mam to samo. Wyłączam się. Czasami po chwili złości czasami niezapowiedzianie. W głębi duszy jestem cholernie mocnym człowiekiem. Ale od pewnego czasu raczej jak trwa na wietrze. Nawet pogadać nie ma z kim, bo przyjaciele nie słuchając każą się wziąć w garść. Myślałam o jakiejś terapii. Ktoś coś wie ?