Relacja z mamą...

[ChemicalRomance]

Chciałam dziewczyny zapytac was jakie macie stosunki z waszymi mamami...

Bo ja niestety nienajlepsze. Moja mama uwaza mnie za ta gorsza[mama brata starszego] i na kazdym kroku jesli ma okazje krytykuje mnie za wszystko i zarzuca to co najgorsze. Kiedys myslalam ze jest przyjaciolka ufalam jej az nie zaczela mi wyciagac przy wiekszych klotniach sprawy [np. problemy zwiazkowe z moim chlopakiem],z ktorych jej sie zwierzalam. W tej chwili jest tak zle ze uwaza ze jestem cala jak tatus. I nieodzywa sie ani do niego ani do mnie. I mam sobie robic co chce. Dobijajac haslem ze albo zaczne dokaldac sie do mnieszkania [szukam obecnie prayc mam 19 lat] albo moge sie wyprowadzic. Szczerze mowiac czuje sie zalamana. No ale walcze dla siebie.
Smutno. A jak jest u was?

[maja55]

Ja z rodzicami od zawsze miałam swietne kontakty. Jasne, czasami sie o coś sprzeczami, ale są to sprzeczki, nikt nikogo nie obraża, nie obwinia.
Myślę, że wiele zależy od wczesnego budowania zdrowych, przyjacielskich relacji. Być moze tajemnicą mojego sukcesu jest wzajemne zaufanie: wiem, że moge mamie powiedzieć o trudnych, osobistych sprawach, moge ją poprosić o wiele, a także moja mama mi ufa i wie, że nic przed nią nie ukrywam, nie "kręce".
Poza tym, nigdy nie sprawiałam rodzicom problemów, wiec moze i dlatego jest łatwiej nam sie porozumieć.

Ale znam przypadki, gdzie nastolatki bardzo sie buntowały, "walczyły" z rodzicami, a po pewnym czasie, stworzyły z mamą "team" i teraz są przyjaciołkami.

Lubię z mamą robić wypady do centrum handlowego, do fryzjera czy kosmetyczki. Mamy swoje "sprawy" i fajnie, że mogę jej sie z czegoś zwierzyć.


Powidzenia

[lir391]

Relacje z mamą mam bardzo dobre - oczywiscie czasami sie klocimy (chociaz najczesciej z mojej winy ), ale wiem,ze moge jej o wszystkim powiedziec, jest wyrozumiala i chociaż martwi sie o mnie, to nie trzyma mnie w klatce i nie ustala jakichs chorych ograniczen (np. powrot o 23 z imprezy, ktora zaczela sie o 21). Bardzo ją kocham i traktuję jak przyjaciolke - moge sie z nią posmiać, ale i powaznie porozmawiać

[ZooZoleQ=*]

Rozmawiamy tylko wtedy kiedy musimy

[7ff68c701155e8d8df718a53d4dcd8f42fe80c19_6010ad0234c28]

Ja na całe szczęście relacje z obojgiem rodziców mam bardzo dobre. Osobiście nie wyobrażam sobie sytuacji, żeby własna matka kazała mi płacić za mieszkanie Wybacz Chemical, ale naprawdę sądzę, że taka matka nie ma serca. Dla matki powinno liczyć się dobro i szczęście dziecka, a nie to, ile się na nie wydaje...To smutne... Trzymaj się, będzie dobrze

[Kachulec]

Mama jest moją przyjaciółką. Choć wiadomo,że robię jeszcze rzeczy do których jej się nie przyznam bo to jednak jest Mama. Kiedyś o tym czytałam i w końcu potrzeba nam autorytetu dlatego CAŁKOWITA przyjaźń z rodzicem też nie jest tak do końca super. Ja zwierzam się Mamie, ona mi tez Rozumiemy się, wspólnie brykamy po sklepach Rozmawiamy na każdy temat, śmiejemy się, płaczemy przy tych samych filmach Lubimy swoje towarzystwo. Bardzo dobrze mi z tym, bo gdy tego mi potrzeba potrafi mi natrzeć uszy Ustawić do pionu

[lain]

moja mama jest naprawde swietna mama. wszystko mozna z nia zalatwic, ufa mi, jest liberalna, mozna z nia pogadac i ogolnie jakos mnie do niej bardziej ciagnie niz do ojca, bo zawsze to ojciec byl tym zlym, a mama kochana

[Tusio]

z mamą dogaduję się b. dobrze,mogę jej opowiedzieć o moich problemach,wiem,że mnie wysłucha,a i ona czasami mi się zwierza.
chętnie też wychodzimy gdzieś razem,np. na zakupy,do kina,na spacer.
oczywiście,kłócimy się czasami,bo nic nie może być w stu procentach idealne,ale konflikty często niestety ja prowokuję

[anka^^]

Moge z moją mamą iść na zakupy, spędzić razem dzień, pogadać, ale o takich ważniejszych sprawach do niej nie mrukne

[firletka]

Moje relacje z mamą są bardzo dobre. Z tatą zresztą też. W ogóle mam świetnych rodziców. Z siostrą jesteśmy traktowane tak samo. Nigdy nie dali mi odczuć, że jestem ta "gorsza" albo "lepsza". Oczywiście czasem się kłócimy z mamą. Moża nawet powiedzieć, że są to nie kłótnie, a awantury Bo obie jesteśmy wybuchowe i strasznie uparte. Ogólnie "charakterek" mam po mamusi Ale bardzo szybko nam przechodzi i znowu jest ok.
Mama i moja siostra, to moje najlepsze przyjaciółki.

[m_a_g_d_a]

Ja relacje z mama mam beznadziejne... Nigdy sie jej nie zwierzałam, zawsze z wszystkimi problemami zostawałam sama bo ona potrafi mnie tylko krytykować. Za każdy mój chociaż najmniejszy "występek" jest zawsze mega wielka awantura. Zawsze mam wrażenie że wolałaby żebym sie nie urodziła, ciągle tylko na mnie narzeka. To ja zawsze jestem "ta zła" - mam o 7 lat starszą sioste, i z nią nigdy nie było problemów, no ale ja nie jestem nią, jestem jej całkowitą przeciwnością. Nie raz nie wytrzymuje, nie mam już siły nawet płakać, a przepłakałam nie jedną noc. Czasem już nawet nie potrafimy rozmawiać...

[zabkania]

Moje relacje z mama ukaldaja sie dobrze, zawsze zostawia mi wolna reke, choc czasem moje plany nie sa po jej mysli. Wiadomo zdarzaja sie klotnie ale ogolnie jest dobrze pozdrawiam

[paulinka_vel_paulinka]

z mamą mam okropne kotakty, jest nauczycielką i dotego perfekcjonistką, uważa że zawsze moge robić wszystko lepiej, że się nie staram, rzadko docenia to co robię- przez nią mam tak niską samoocene. Z tatą jest lepiej acz ... ja to wogole mam ciężki charakter

[Ag_nes]

Kiedys myslalam ze moja mama jest nieomylna, i cokolwiek mowi to swieta racja..
A teraz widze ze to normalny czlowiek, z wadami i zaletami i umie je obiektywnie ocenic. Staram sie z nią dogadać, i w wiekszosci sprawach nam to wychodzi.
Wiem ze chce dla mnie jak najlepiej tylko czasem do tego "najlepiej" mamy różną wizje docierania.

[ChemicalRomance]

m_a_g_d_a to lacze sie z Toba najmocniej bo u mnie wyglada to prawie identycznie... Pozdrawia tez Madzia

[Sweet_Dreams_]

Moje relacje z mamą są kiepskie :/
Nigdy nie mogę jej niczego powiedzieć w sekrecie bo i tak to zawsze komuś przekaże, np. dla ojca.
Non stop się czepia. O byle co. Zawsze ma problem. Kiedy nie powiedzie mi się w życiu to matka zawsze wypomina mi, że jestem już dorosła i powinnam umieć o siebie zadbać bo nie jestem już małą dziewczynką... że to tylko moja wina i że ja ponoszę odpowiedzialność za to co się stało. Czasem przynaje mi rację, że np. profesor niesłusznie mnie źle ocenił. Jednak kiedy porozmawia na ten temat z moim ojcem i ten zaczyna drzeć się i mówić, że profesor jest wporządku i że to ja jestem np. "debilką" to matka automatycznie bierze jego stronę i zaczyna wydzierać się na mnie. Wypomina mi przy okazji wszystko. Nawet to co przykrego zdarzyło się lub wszystkie kłamstewka z czasów gimnazjum. Jak dla mnie to jej zachowanie czasem jest nienormalne :/ Kocham ją, ale czasem wątpię w to, że ona mnie również kocha... W tym momencie, np. mam wrażenie, że ta miłość działa tylko w jedną stronę. Ja naprawdę się staram być dobrą córką, a zwłaszcza, że jestem jedynaczka. Wiem, że jestem czasami wkurzająca - bo mam charakterek :/ Ale wiem, że czasem zasłużyłam na jej uwagi, ale czasem po prostu śmiać chce mi się z jej wydumanych problemów. I nie cierpię jednej rzeczy... ciągłego porónywania mnie do sióstr ciotecznych... sorry, każda z nas jest inna, a to że jedna z nich jest extra pod każdym względem to nie znaczy, że wszystkie pozostałe pięć jest tak samo extra jak ona:/ Ja znam je lepiej niż moja matka. Ale nie... ona zawsze ma rację... według niej... ehh.. i boli mnie to, że moja matka uważa, że ja nie mam prawa głosu w tym domu. To oni decydują co ja mam robić, o której wracać i w ogóle. I jak mi to raz matka "pięknie" ujęła: "nie będziesz gówniaro mi tu głosu podnosić i pewnie, że nie masz prawa głosu, za mała urosłaś, jak znajdziesz męża to wtedy będziesz się rządzić a póki mieszkasz z nami będziesz robić to co chcemy i żyć tak jak my ci każemy!!!" ;( ja naprawdę mam dość tego próbuję z nią żyć w zgodzie, ale ona zawsze znajdzie powód do kłótni. Mam 18lat a moich chłopaków zawsze przedstawiałam jej jako moich kolegów. A nawet moi qmple są dla moich rodziców powodem do śmiechu i głupich komentarzy... raz powiedziałam im, że ktoś mi się podoba to tylko się darli :/ Jakbym powiedziała matce, że mam starszego o 10lat faceta to by mnie chyba z domu wygnała... i dobrze by było. Bo mam dość tego, że na każdym kroku mi uprzykrząją życie!Zawsze mnie krytykują! Nigdy nie próbują pocieszyć. a kiedy płaczę to mnie pogrążają że sama sobie jestem winna... no do chlery! Bez przesady ;(
Sorka, że tak się rozpisałam ...
Buźka

[the magus]

nie są najlepsze, ale najgorsze też nie

[katie-lee]

ja mojej mamie się nie zwierzam, ale wiem, że jakbym chciała to bym moga do niej przyjść z problemem. Lubię z nią pochodzić po sklepach, upiec ciasto. Ale niestety, albo stety mamy inne gusty i nigdy nie możemy ię dogadać w kwestii ubioru. Ale baaaaaaaardzo ją kocham!

[Kiya]

uwielbiam moją mamę kocham ją nad życie wiem że zawsze mogę na nią liczyć,jest cudowną osobą,wiele w życiu przeszła i tym bardziej ją szanuje. Chciałabym żeby jej życie było łatwiejsze.
Gdybym dostała "gwiazdkę z nieba" bez namysłu podarowałabym ją właśnie mamie. Wszystko co w życiu mam,to jaka jestem zawdzięczam właśnie jej.
Czasem oczywiście sie sprzeczamy ale to nic nadzwyczajnego.
Jest wspaniała.

[Kattie7]

Moje relacje z mama są ok. Mama nie jest moją przyjaciółką i nie zwierzam jej się z najważniejszych spraw, ale zawsze moge to zrobić. Narazie nie czuję takiej potrzeby.
Ja co prawda juz taka młoda nie jestem, ale jeszcze mieszkam z rodzicami i przez chwile bede mieszkac jeszcze. Dogadujemy sie dobrze. Zawsze latam do mamy jak kupie nowy ciuch i pytam "moge w tym chodzić?, zawsze mi doradzi i pomoże... Chdzimy tez często na wspólne zakupy i do fryzjera.
Czasem zdarzają się kłótnie, ale to są bardzo przyziemne rzeczy. Moja mama dosyć nerwowa jest. No i czasem awantura gotowa jak naprzykład coś w domu trzeba zrobic a ja mówie "zaraz" to mama od razu w krzyk: co za lenistwo" A że ja też mam charakterek to zawsze coś wypale a potem to juz tylko zwiewaj z domu.
Nigdy nie zwierzałam sie mamie z moich problemów sercowych, czy innych osobistych, po prostu nie czułam takiej potrzeby. Mama czasem ma o to pretensje i mówi mi że zawsze moge przyjśc i pogadać. Ale ja jakoś nie chce.
Ale był cięzki okres jakies 3-4 lata temu. Mama przechodziła menopauze i czasem było okropnie. Nawet dochodziło do tego że nas (mnie, brata i tate) zwyzywała od debili i kretynów, bo zrobiliśmy cos nie po jej myśli. Nie ważne jak człowiek by się starał, jak dobrze by coś zrobił, to zawsze było źle tylko dlatego, że było zrobione inczej niż mama by to zrobiła. Na szczęscie ten okres minął i jest ok.
Generalnie na relacje z mamą nie mogę narzekać, choc niekiedy mogło by być ciut lepiej

[justysia274]

Z moja mamą swietnie sie dogadujemy, pomagamy sobie, zwierzamy się. Zawsze jak mam jakis problem to do niej ide. Wygłupiamy sie itp. Jest duuużo śmiech i zabawy. Jak sie kłócimy to tylko na chwilkę, bo prawdę mówiąc niecierpie sie z nią klócić. Wychodzimy razem na miasto, czy na kawe do znajomych. Moja mama to moja przyjaciółka, mam jeszcze inne,a le przy mamie czuje sie najlepiej. zawsze pomoże , doradzi . Naprawdę nie każdy ma takie relacje z mamami. Jak widze po moich niektórych koelżankach to mają spiecia, u mnie jak są to bardzo rzadko i na krótko.
Dziękuję <3

[Belcia]

ja ze swoja mama mam raczej dobry kontakt.

Nie zawsze sie rozumiemy i z tego tez powodu czesto sie klocimy Dlatego tez wypracowalam taktyke stara jak swiat- nie mowie jej wszystkiego.
Ale zawsze moge na niej polegac, wiem ze zrobila by dla mnie wszystko,ze troszczy sie o mnie....czasami nawet za bardzo, jest nadopiekuncza .
Mam tez wrazenie ze nie pozwala mi dorosnac, wszystko chcialaby za mnie zalatwic.
Z uplywem czasu dostrzegam w niej coraz wiecej wad. Musze walczyc o swoja niezaleznosc bo dla niej zawsze bede mala niezaradna dziewczynka...

ale i tak ja kocham

[isa666]

Ja mam lepszy kontakt z tatą niż mamą
Z mamą mamy bardzo różne charaktery, ale obie jesteśmy uparte i jak dochodzi do spięć, to są ostre bardzo czasami
Zwykle jesteśmy w stosunku do siebie neutralne
Czasem owszem zdarza się, że mogę z nią pogadać, wybrać sie na zakupy itp. ale to rzadko. Raczej staramy się sobie nawzajem nie przeszkadzać

Ostatnimi czasy rzadko się widujemy, bo mama rano wyjeżdża do swojego ojca, gdyż jest chory i wraca popołudniu a czasem wieczór, więc widujemy się tylko wczesnym rankiem i wieczorem
Przynajmniej dzięki temu nie ma tylu kłótni

[witch_18]

Ja z Mamą mam bardzo dobry kontakt.Nie muszę przed nią niczego ukrywać.Zawsze miałam dużo swobody,nie miałam żadnych szlabanów ani tym podobnych.Wiem,że mnie kocha i chce dla mnie jak najlepiej.Jak czasem sie kłócimy (co zdarza się bardzo rzadko) to mam zaraz wyrzuty sumienia i chcę się jak najszybciej z nią pogodzić.Uwielbiamy się razem obżerać Nieraz wychodzimy razem na piwo,ma też dobry kontakt z moimi znajomymi.Ogólnie mówiąc nie zamieniłabym Jej na inną Mamę

[Monikita]

Ja moja mamusie kocham nad zycie i nie zamienilabym jej na zadna inna.Z nia jedyna wiem ze moge o wszystkim pogadac bo mnie nie wysmieje tylko poradzi,pomoze i wesprze.Uwielbiam z nia rozmawiac tylko ze ja strasznie duzo mowie i czasem to jej chyba przeszkadza.Sa miedzy nami czasem klotnie ale takie o nic waznego. Nigdy mi niczego nie wypominala(bynajmniej nie przypominam sobie niczego takiego)Jestem z nia bardzo zrzyta z tatusiem tez i kocham ich oboje.Ale z tata jak to z tata o wszystkim nie gadam bo jakos tak glupio mowic jemu o osobistych sprawach.Nie widzialam juz mojej mamy 2 msc bo wyjechala ale wraca w piatek marze juz zeby ten piatek byl bo strasznie tesknie.Jeszczze z rodzicami mieszkam ale pod koniec wakacji sie przeprowadzam do innego miasta i niewiem jak ja ta rozlake przezyje.Chyba bede z tesknoty buczala po nocach zeby nikt nie widzial

[mav]

ja mam z mamą bardzo dobry kontakt zawsze mogę z nią pogadać i wypłakać się. podtrzymuję mnie na duchu. zawsze mi pomoże wiem że mogę na nią liczyć.

nie zwierzam jej się ze wszystkiego od tego mam przyjaciół. nie chodzę z nią po sklepach bo akurat z nią się nie da:P

są sytuacje kryzysowe czasem mam jej dość czasem się z nią kłóce wiadomo taki wiek. ale sytuacja się oczyszcza i znowu jest dobrze

[netiaa]

beznadziejny.. rozmawiamy tylko wtedy kiedy naprawdę musimy, chyba nigdy w zyciu nie rozmawiałam z nia na jakies tematy zwiazane z czymś niezbyt materialnym. Nie pamieta nawet daty moich urodzin. Prawde mówiąc nigdy jej nie obchodziłam i nigdy nie liczyła się z moim zdaniem. Nie przeszkadza mi to bo zyjąc z nią tyle lat pod jednym dachem zdążyłam się przyzwyczaic. Nie pozwlała mi na wszystko... kiedyś powiedziała że nawet jezeli jestem jedną wielką pomyłką to ja nie jestem temu winna i ona jest za mnie odpowiedzialna i musi mnie wychować. Wszystkiego uczyłam się sama... to dobrze bo nigdy nie bałam sie tego ze z czyms nie dam sobie rady, nigdy nie byłam przez nikogo rozpieszczana i na wszystko musiałam sobie zapracowac. Nie obchodziły ja oceny, szkoła, nic. przez to zrozumiałam że tak naprawdę ucze się dla siebie. W domu była zwykła, zimna bezuczuciowa atmosfera, wszystko było wyrazane neutralnie. Z ojcem było tak samo

[jukol]

Kontakt z moimi rodzicami mam wspanialy.Mama zawsze byla moja przyjaciolka nawet gdy przechodzilam tzw "okres buntu" .Mam mlodsza siostre o 7 lat i nigdy nie dala nam odczuc ze jestem gorsza albo lepsza.A teraz gdy jestem mezatka jeszcze bardziej sie rozumiemy A tak podsumowujac nigdy w zyciu nie chcialabym miec innych rodzicow

[k_rubia]

ja nie wyobrażam sobie zycia bez mojej mamy...i nie chodzi mi to o relacje stricte matka-córka. jest dla nie największą podporą, autorytetem, zna mnie jak nikt inny, wyczuwa mnie na odległość....doskonale trafia w mój gust, spełnia "zachcianki" bez specjalnych znaków z mojej strony...dlatego miedzy innymi z moja mamusią rodziłam swojego synusia....

[maja55]

Napisane przez katie-lee

j Ale niestety, albo stety mamy inne gusty i nigdy nie możemy ię dogadać w kwestii ubioru. Ale baaaaaaaardzo ją kocham!

a ja z moją mamą mamy ten sam gust,m upodobania. Dlatego lubię chodzić z nią na zakupy
Albo wie, że kiedy coś znajdzie w sklepie, to z czystym sumieniem pozwalam jej kupić dla siebie, bo wiem, że na pewno będzie mi się podobało