Tęczowy Most -pamięci naszych najdroższych przyjaciół- smutny ZBIORCZY WĄTEK WSPARCIA

[ana_gabi]

Tak strasznie mi smutno i przykro.
Nie moge dojsc do siebie.
Caly czas placze.

Mial (tylko) 11 LAT.
Pewno dnia zaczal zachowywac sie osowiale, cos bylo nie tak.
Wet nie wiedzial co mu jest (ja tez do tej pory) i nie zdazyl mu pomoc, umarl po 4dniach.To byla jakas okropna choroba ktora wczesniej nie dala o sobie znaku.
Serce mi peklo jak umarl, nawet teraz ciezko mi o tym pisac.

Mial 11 lat a wiele osob myslo ze to mlody piesek,mial dobra kondycje wszystko bylo w porzadku. Mial swietlana przyszlosc.

Wiele bym dala zeby moc z nim wyjsc na spacer, doceniajcie to ze Wy mozecie wychodzic, spedzac czas ze swoimi pupilami.
Ja juz nie moge

Musialam sie wyzalic );

[Goldi13]

Jej ana_gabi wspolczuje Ci i Twojemu pieskowi(bo napewno teskni za toba) szczerze i z serca.
Czasem dobrze jest sie tak wyzalic.

Pozdrawiam Cie serdecznie

[groszek75]

Tak mi przykro, trzymaj sie.

[Cani]

Bardzo mi przykro!
Musisz myśleć ,że to było 11 pięknych lat spędzonych z Tobą kiedy był szczęśliwy, obdarzony wielką miłością ,a Ty dałaś mu największe szczęsci jakie może dostać Psiak - Bezwarunkową miłość Pana.

Pozdrawiam Cię gorąco i może pomyśl o jakimś małym kochanym zastępcy z którym będziesz mogła znowu cieszyć sie urokiem spacerów i dać szczeście z wzajemnością

[missmalezji]

trzymaj sie ana_gabi

[Just-in]

Myślę, że napisałaś bardzo ważną rzecz: że nie doceniamy tego, że nasze psiaki są nadal z nami i możemy się nimi opiekować; czasem faktycznie myslimy tylko o obowiązkachi i nie przychodzi nam do głowy, że kiedyś nam ich zabraknie... Dzięki za tę refleksję, myślę, że dzieki temu inaczej będę podchodzić do tych wszystkich spcerów i wizyt u weterynarza. Dziękuję i trzymaj się Mocno.

[ana_gabi]

Napisane przez Cani

Bardzo mi przykro!
Musisz myśleć ,że to było 11 pięknych lat spędzonych z Tobą kiedy był szczęśliwy, obdarzony wielką miłością ,a Ty dałaś mu największe szczęsci jakie może dostać Psiak - Bezwarunkową miłość Pana.

Pozdrawiam Cię gorąco i może pomyśl o jakimś małym kochanym zastępcy z którym będziesz mogła znowu cieszyć sie urokiem spacerów i dać szczeście z wzajemnością

Nie wiem czy moglabym miec drugiego psa - wychowac go, uczyc wszystkiego ...
Obawiam sie ze bym tym razem nie podolala obowiazkom

Napisane przez Just-in

Myślę, że napisałaś bardzo ważną rzecz: że nie doceniamy tego, że nasze psiaki są nadal z nami i możemy się nimi opiekować; czasem faktycznie myslimy tylko o obowiązkachi i nie przychodzi nam do głowy, że kiedyś nam ich zabraknie... Dzięki za tę refleksję, myślę, że dzieki temu inaczej będę podchodzić do tych wszystkich spcerów i wizyt u weterynarza. Dziękuję i trzymaj się Mocno.

Heh dokladnie ...
Pies nam daje wiele w zamian za te spacery i obowiazki...
Wstyd sie przyznac ale wiele razy mialam dosc tego wszystkiego, tych spacerow etc ...
Kolejny raz:
"ile cie trzeba cenic ten tylko sie dowie kto cie stracil"

Dziekuje za wszystkie cieple slowa .

[groszek75]

musisz miec nastepnego, bo jakbysmy wszyscy tak mysleli, to co te biedne psiny by poczely bez soich wlascicieli.

[aferka]

W sobotę odszedł do krainy wiecznych łowów mój ukochany pies Karol.
Jego choroba trwała krótko, bo tylko 2 dni, nie bylismy na to przygotowani.
...tak bardzo mi go brakuje

[Smutna_Myszka]

Współczuje

[Chii1986]

przykro mi. Ja sobie nie wyobrażam co bedzie jak mój pies odejdzie...strasznie się przywiązałam...a wiadomo,że ten dzień nadejdze

[malinka18222]

przykro mi

[sky]

Bardzo Ci współczuję.

[Nija_]

Przykro mi



Nie wyobrażam sobie tego dnia, kiedy mojego psiaka zabraknie

[bangsa]

" Ta czesc nieba nazywana jest Teczowym Mostem.
Kiedy odchodzi zwierze, które bylo szczególnie bliskie komus, kto pozostal po tej stronie, udaje sie na Teczowy Most. Sa tam laki i wzgórza, na których wszyscy nasi mali przyjaciele moga bawic sie i biegac razem. Maja tam dostatek jedzenia, wody i slonca; jest im cieplo i przytulnie.
Wszystkie zwierzeta, które byly chore i stare powracaja w czasy mlodosci i zdrowia; te które byly ranne lub okaleczone sa znów cale i silne, takie, jakimi je pamietamy marzac o czasach i dniach, które przeminely. Zwierzeta sa szczesliwe i zadowolone, z jednym malym wyjatkiem: kazde z nich teskni do tej jedynej, wyjatkowej osoby, która pozostala po tamtej stronie.
Biegaja i bawia sie razem, lecz przychodzi taki dzien, gdy jedno z nich nagle zatrzymuje sie i spoglada w dal. Jego lsniace oczy sa skupione, jego spragnione cialo drzy. Nagle opuszcza grupe, pedzac ponad zielona trawa, a jego nogi poruszaja sie wciaz predzej i predzej.
To ty zostales dostrzezony, a kiedy ty i twój najlepszy przyjaciel wreszcie sie spotykacie, obejmujecie sie w radosnym polaczeniu, by nigdy juz sie nie rozlaczyc. Deszcz szczesliwych pocalunków pada na twoja twarz, twoje rece znów pieszcza ukochany leb; patrzysz znów w ufne oczy swego przyjaciela, który na tak dlugo opuscil twe zycie, ale nigdy nie opuscil twego serca.
A potem przekraczacie Teczowy Most - juz razem... "
[`] [`] [`]

[kasiax.]

Współczuję

Domyślam się co czujesz, bo 2 tygodnie temu odszedł mój króliczek.. i nie byłam na to ani trochę przygotowana.. zresztą.. na niczyją śmierć nigdy człowiek nie jest w stanie się przygotować..

[Patrilla]

wiem co czujesz i bardzo Ci współczuję

[aferka]

Dziekuję za słowa wsparcia. To nie jest pierwszy pies, którego pożegnałam, ale to wcale nie jest łatwiejsze. Brakuje mi go strasznie, tych wszystkich sytuacji gdy kładł leb na mojej nodze, kiedy jadłam sniadanie, albo przychodził do łazienki kiedy się myłam, pakował mi się na kolana gdy tylko usiadłam na kanapie, a w nocy właził pod kołdrę i przytulał się całym ciałem.... jak to teraz będzie, bez tego wszystkiego....
Mamy jeszcze dwie suczki, one też są smutne - jedna jest jego mamą i ponieważ ostatnio trochę chorowała, to raczej z tej strony spodziewaliśmy się ciosu....

[april:)]

Dziś nad ranem, po całonocnej męce... odeszła... Tak bardzo byłam do niej przywiązana. Była ze mną 3/4 życia. Wszystko kojarzy mi się z nią. Wszystko. Była dla mnie jak rodzina, w niektórych momentach nawet więcej niż rodzina. Była przy mnie gdy było mi źle, przychodziła, gdy cały świat odchodził. A teraz odeszła... Nie było mnie tam. Nie zdążyłam się nawet pożegnać. Ostatni raz pogłaskać, ostatni raz poczuć to małe bijące serduszko, zanim zgasło... Umarła rodzicom na rękach. Może czekała do rana, by odejść przy nich? Może...
Tej nocy męczyła się strasznie... A ja nic o tym nie wiedziałam. Nie wiedziałam też o tym, że rodzice już wczoraj wiedzieli, że dziś będą musieli ją uśpić. Nie powiedzieli mi. Zaoszczędziła im usypiania... sama usnęła...
Mona, lat 14, mój najukochańszy, jedyny pies... Nie będzie już spacerów po lesie, gonienia jej, gdy nam uciekała, nie będzie biegania po plaży, nie będzie witania szczekaniem i merdaniem ogona przy wejściu do domu... Nie będzie wspólnych wakacji... wskakiwania rano na łóżko... Stukania łapą w miskę, domagając się picia...
Dla mnie... w moim życiu ona była od zawsze. Miałam 7lat gdy pojawiła się w naszym domu, z całego mojego dzieciństwa najbardziej pamiętam Ją. Pamiętam gdy pierwszy raz ją zobaczyłam, gdy pierwszy raz dorwała się do moich lalek, gryząc je bez skrupułów, gdy podbierała mi maskotki do zabawy, gdy dumnie chodziłam z nią dookoła bloku na spacery...
A teraz to już tylko odległe wspomnienia... teraz już ona sama stała się wspomnieniem...
Od rana płaczę, nie potrafię uwierzyć, że tak nagle odeszła...
Wiedziałam, że jej stan zdrowia jest zły, ale łudziłam się, że jeszcze pożyje...
Miała guza w pęcherzu. Od wczoraj przez niego nie mogła się załatwić...


Przepraszam, że założyłam osobny wątek, pomimo, że o podobnej tematyce jest kilka...ale mój pies był dla mnie naprawdę wyjątkowy...dlatego postanowiłam poświęcić jej osobny temat... Jeśli jednak moderatorzy uznają to za zaśmiecanie forum, proszę połączyć mnie już z istniejącymi...

[caroline060]

[*]
wyrazy współczucia... wiem jak to boli
będzie dobrze

[malinka18222]

to smutne ale Twój piesek jest już za Tęczowym Mostem i biega po zielonej trawce i jest szczęśliwy z innymi pieskami.

Kiedy odchodzi zwierzę, które było szczególnie bliskie komuś, kto pozostał po tej stronie, udaje się na Tęczowy Most. Są tam łąki i wzgórza, na których wszyscy nasi mali przyjaciele mogą bawić się i biegać razem. Mają tam dostatek jedzenia, wody i słońca; jest im ciepło i przytulnie.
Wszystkie zwierzęta, które były chore i stare powracają w czasy młodości i zdrowia; te które były ranne lub okaleczone są znów całe i silne, takie, jakimi je pamiętamy marząc o czasach i dniach, które przeminęły. Zwierzęta są szczęśliwe i zadowolone, z jednym małym wyjątkiem: każde z nich tęskni do tej jedynej, wyjątkowej osoby, która pozostała po tamtej stronie.

Biegają i bawią się razem, lecz przychodzi taki dzień, gdy jedno z nich nagle zatrzymuje się i spogląda w dal. Jego lśniące oczy są skupione, jego spragnione ciało drży. Nagle opuszcza grupę, pędząc ponad zieloną trawą, a jego nogi poruszają się wciąż prędzej i prędzej.

To ty zostałeś dostrzeżony, a kiedy ty i twój najlepszy przyjaciel wreszcie się spotykacie, obejmujecie się w radosnym połączeniu, by nigdy już się nie rozłączyć. Deszcz szczęśliwych pocałunków pada na twoją twarz, twoje ręce znów pieszczą ukochany łeb; patrzysz znów w ufne oczy swego przyjaciela, który na tak długo opuścił twe życie, ale nigdy nie opuścił twego serca.

A potem przekraczacie Tęczowy Most - już razem..."

[aluchelek]

wiesz...ja też pochowałam swojego ukochanego psa i nigdy tego nie zapomnę....pojechałyśmy ją z mamą uśpić, spojrzała na nas ostatni raz. To było okropne, ale zawsze sobie tłumaczę to tak, że trwało to kilka dni od diagnozy, że było spokojnie, z nami, w domu, a kiedy się miało stać najgorsze, pojechaliśmy ją uśpić....To była piękna, spokojna śmierć.

Jest mała szansa, że my ludzie, takiej dostąpimy. Wiem, że to teraz dla Ciebie marna pociecha, ale mi to pomagało.

Trzymaj się i pomyśl, że pies jest już spokojny, nic go nie boli i ma całą masę kości tylko dla siebie!

[karateczka000]

Napisane przez april:)

Przepraszam, że założyłam osobny wątek, pomimo, że o podobnej tematyce jest kilka...ale mój pies był dla mnie naprawdę wyjątkowy...dlatego postanowiłam poświęcić jej osobny temat... Jeśli jednak moderatorzy uznają to za zaśmiecanie forum, proszę połączyć mnie już z istniejącymi...

wiesz,.....każdy pies jest wyjątkowy dla swojego właściciela, trzymaj się ciepło, tez to przezyłam i wiem, ze najlepszym lekiem jest drugi, nowy pies któremu zaoferujesz dom.........

[april:)]

dziękuję za słowa otuchy

Jeszcze dużo czasu minie, zanim się pogodzę z Jej śmiercią...
Mam z nią tyle wspomnień, odkładam powrót do domu, najchętniej bym tam w ogole nie wracała, przecież musi tam być teraz tak strasznie pusto bez niej

[vilandra]

Napisane przez april:)

dziękuję za słowa otuchy

Jeszcze dużo czasu minie, zanim się pogodzę z Jej śmiercią...

To prawda. Ale miała szczęśiwe życie,nie dane każdemu psiakowi.
Trzymaj się

[april:)]

powrót do domu okazał się brutalniejszy, niż myślałam Nigdy nie było tutaj tak cholernie pusto Nie ma już cupających po schodach łapek ani radosnego poszczekiwania... pusto, tak przeraźliwie bez niej pusto

[Taverney]

bardzo mi przykro
ja przeszłam śmierć ukochanej suczki już rok temu, ale jak sobie przypomnę, to wraca cały smutek, a żałobę miałam taką, jakby umarł mi ktoś naprawdę bliski...
dołączam się do głosu, że najlepszym 'lekiem' jest drugi pies, chociaż tak naprawdę to każdy jest na tyle wyjątkowy, że trudno tu mówić o zastępowaniu...
trzymaj się...

[april:)]

Już teraz wiem, że w przyszłości chcę kolejnego psa... ale jeszcze nie teraz... Chociaż... kolejny pies= kolejny ból po jego stracie...
A to tak straszliwie boli Była mi bliższa niż nie jeden członek rodziny. Bo nie każdy był ze mną dzień w dzień przez 14lat...

[karateczka000]

Napisane przez Taverney

bardzo mi przykro
ja przeszłam śmierć ukochanej suczki już rok temu, ale jak sobie przypomnę, to wraca cały smutek, a żałobę miałam taką, jakby umarł mi ktoś naprawdę bliski...
dołączam się do głosu, że najlepszym 'lekiem' jest drugi pies, chociaż tak naprawdę to każdy jest na tyle wyjątkowy, że trudno tu mówić o zastępowaniu...
trzymaj się...

nie chodzi o zastępowanie, nie wiem jak to nazwać, ale to uczucie, gdy po stracie psa bierzesz do siebie nowego i czujesz, ze bedziesz go wychowywac i uczyc wszystkiego sprawia, ze nabiera się dystansu i nie myśli aż tak emocjonalnie o tym, którego juz nie ma. Jeszcze kilka dni po smierci pierwszego lzy napływały mi do oczu na każde wspomnienie o nim, pozniej gdy przygarnelam szczeniaka nie myslalam juz tak o tym. Nie wiem czemu

april, nie boj się na mysl o odejsciu drugiego psa, taka jest kolej rzeczy, pomysl lepiej, ze biorąc psa ze schroniska ratujesz go, dajesz mu drugą szansę i nowe, lepsze życie

[bebulkaa]

Mój piesek też drapie w miskę łapką, gdy nie ma w niej wody..
Przykro mi z powodu Twojego psa. Nie wyobrażam sobie, że mój psiak mógłby umrzeć ma w tym momencie 8 lat..
Trzymaj się ciepło.. ;*