Ludzie z nerwicą oraz depresją- Grupa wsparcia cz.II

[4e89258bace7037c96b059285119fe847ddc4e93]

Hej wszystkim! Wchodzę na wątek z pytaniem: czy można mieć nerwicę (albo inne zaburzenie psychiczne) nie wiedząc o tym (czując się dobrze, będąc optymistycznie nastawionym do życia itp.)? - założyłam wątek w swojej sprawie (https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=1242136).
W skrócie: od 2 tygodni czuję się odrealniona, otępiała, jak patrzę gdzieś dalej to ten obraz jest taki surrealistyczny, niby widzę dobrze, ale tak dziwnie jakoś, mam uczucie kołysania (zawroty głowy to podobno nie są, bo nie chodzę podpierając się o ściany), miałam kilkukrotnie (nie zawsze) problemy żołądkowe, nagła potrzeba pójścia do WC po posiłku, fala gorąca. Badał mnie neurolog, jest ok, morfologia, cukier i TSH w normie. Biorę dużo suplementów (w kwietniu schudłam 8 kg, może za szybko) i sama nie wiem co robić.

[zakonna]

Można. Szczególnie że nerwica nie jest skorelowana czasowo ze stresem czy traumą. Może się objawić w każdej chwili. Niezależnie od naszego samopoczucia "na zewnątrz".

siła spokoju

[4e89258bace7037c96b059285119fe847ddc4e93]

Napisane przez zakonna

Można. Szczególnie że nerwica nie jest skorelowana czasowo ze stresem czy traumą. Może się objawić w każdej chwili. Niezależnie od naszego samopoczucia "na zewnątrz".

siła spokoju

Kurczę, byłam na takiej pozytywnej fali i nawet teraz mogę powiedzieć, że jestem człowiekiem bez problemów. Mam tyle planów, oglądam rozwijające filmiki na YT, mam dużo sympatii do ludzi wokół. Skąd nerwica? Zaburzenie chemii mózgu?
Jeszcze jedno... Przed tym samopoczuciem miałam jeden dzień, kiedy miałam tyle energii, jakbym się naćpała (dosłownie mnie to niepokoiło). Czy to ma związek? W środku wciąż czuję, że chcę zrobić tyle rzeczy, mam apetyt na życie itp. Nie czuję, że się czegoś boję ani nie jestem negatywnie nastawiona do przyszłości... Ludzie tak mają?


Czy to się nie powinno osłabiać w weekend np.? Ja ostatnio w weekend czułam się wręcz gorzej, wyszłam i po 1 drinku myślałam, że dostanę jakiejś zapaści (nawet nie umiem tego opisać, serce w tym stanie bije mi normalnie, żadne poty mnie nie oblewają, po prostu jakoś w głowie dziwnie się czuję, to odrealnienie, otępienie i takie przytłoczenie otoczeniem). Kurde :/

[zakonna]

W tygodniu wielu ludzi się mobilizuje bo praca. W weekend odpuszczasz więc ciało reaguje objawami. Nie wiem czy masz nerwicę/depresje. Wizyta u psychiatry nie zaszkodzi.

siła spokoju

[4e89258bace7037c96b059285119fe847ddc4e93]

Rozumiem, dziękuję.

[kasandra82]

Jestem na tym wątku nowa, proszę powiedzcie czy macie ciągły lęk od przebudzenia? Tak że nie da się wyluzować ani o czym innym myśleć. Czy jakieś leki na to bierzecie?

[zakonna]

Lęk uogólniony. Idź do psychiatry

siła spokoju

[Linka25]

Napisane przez zakonna

Można. Szczególnie że nerwica nie jest skorelowana czasowo ze stresem czy traumą. Może się objawić w każdej chwili. Niezależnie od naszego samopoczucia "na zewnątrz".

siła spokoju

Tak zgadza sie. Nerwica to nie nastroj. Nastroj jest zalezy od okolicznosci. Nerwica nie jest zalezna od okolicznosci.

Jednak przyplyw większego stresu potrafi ją "uruchomic", u mnie tak jest.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 14:45 ---------- Poprzedni post napisano o 14:44 ----------

[1=4e89258bace7037c96b0592 85119fe847ddc4e93;8420623 6]Kurczę, byłam na takiej pozytywnej fali i nawet teraz mogę powiedzieć, że jestem człowiekiem bez problemów. Mam tyle planów, oglądam rozwijające filmiki na YT, mam dużo sympatii do ludzi wokół. Skąd nerwica? Zaburzenie chemii mózgu?
Jeszcze jedno... Przed tym samopoczuciem miałam jeden dzień, kiedy miałam tyle energii, jakbym się naćpała (dosłownie mnie to niepokoiło). Czy to ma związek? W środku wciąż czuję, że chcę zrobić tyle rzeczy, mam apetyt na życie itp. Nie czuję, że się czegoś boję ani nie jestem negatywnie nastawiona do przyszłości... Ludzie tak mają?


Czy to się nie powinno osłabiać w weekend np.? Ja ostatnio w weekend czułam się wręcz gorzej, wyszłam i po 1 drinku myślałam, że dostanę jakiejś zapaści (nawet nie umiem tego opisać, serce w tym stanie bije mi normalnie, żadne poty mnie nie oblewają, po prostu jakoś w głowie dziwnie się czuję, to odrealnienie, otępienie i takie przytłoczenie otoczeniem). Kurde :/[/QUOTE]
U mnie wyglada to inaczej, ale to zaden wyznacznik.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[4e89258bace7037c96b059285119fe847ddc4e93]

Napisane przez Linka25

Tak zgadza sie. Nerwica to nie nastroj. Nastroj jest zalezy od okolicznosci. Nerwica nie jest zalezna od okolicznosci.

Jednak przyplyw większego stresu potrafi ją "uruchomic", u mnie tak jest.

No dobrze, może ignorantka ze mnie, ale jakie ma podłoże nerwica jak nie psychologiczne? Czy ma psychologiczne, tylko teraz w bardzo dobrym i stabilnym okresie mojego życia wychodzą problemy sprzed lat? Nie jestem osobą kiszącą w sobie emocje i martwiącą się czymkolwiek... Jakbym miała iść na terapię, to nawet nie wiem nad czym bym miała pracować - wiem, że to źle brzmi, ale poważnie nic mnie nie trapi

[zakonna]

Przecież pisałam już. Było ale dla twojej podświadomości nie minęło i teraz wyłazi na zewnątrz. Poza tym trudno powiedzieć czy masz nerwicę czy inne zaburzenia psychiczne. Może masz depresję. To powie ci tylko lekarz.

siła spokoju

[4e89258bace7037c96b059285119fe847ddc4e93]

Napisane przez zakonna

Przecież pisałam już. Było ale dla twojej podświadomości nie minęło i teraz wyłazi na zewnątrz. Poza tym trudno powiedzieć czy masz nerwicę czy inne zaburzenia psychiczne. Może masz depresję. To powie ci tylko lekarz.

No nie rozumem do końca właśnie. Nerwica ok, ale depresja bez obniżonego nastroju i jakichkolwiek lęków? I tylko ciało daje znać? Straszna ta podświadomość, jeśli tak jest. No nic, obserwuję się, biorę suplementy i tyle.


Przepraszam, że tak dopytuję, ale psychiatra chyba na podstawie objawów diagnozuje nerwicę i depresję? Czyli chyba nie będzie mógł mi jej jednoznacznie zdiagnozować - i wtedy będzie na pałę próbował na mnie leki czy pomagają czy nie? I jak pomogą to była choroba, a jak nie to nie to? Po prostu nie chcę się sama podkładać, jeśli wizyta u psychiatry będzie oznaczała rozpoczęcie leczenia bez pewności jakie jest źródło objawów.

[zakonna]

Dobry psychiatra zapyta o badania. Opiszesz objawy. Lekarz zdecyduje co dalej.
Masz podświadomości i nadświadomość. A tam się dzieją takie rzeczy, że ho ho!

siła spokoju

[4e89258bace7037c96b059285119fe847ddc4e93]

Napisane przez zakonna

Dobry psychiatra zapyta o badania. Opiszesz objawy. Lekarz zdecyduje co dalej.
Masz podświadomości i nadświadomość. A tam się dzieją takie rzeczy, że ho ho!

Muszę poczytać o tym. Chociaż może lepiej nie

[cavvythecat]

Napisane przez Linka25

Tak, wszystko prawda. Z tym, ze w kazdej będzie jakis problem. Jak nie atmosfera i podly szef, to trudni klienci, albo wyzwania i trudne zadania, albo wystapienia publiczne albo cos jeszcze innego. Trzeba pracowac nad sobą, ale jasne, pracę tez warto zmieniac, warto szukac lepszej.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No może być. Ale każda kolejna praca może być lepsza od poprzedniej. W każdej pracy są gorsze momenty, ale jak człowiek czuje, że dane miejsce mu nie służy i problemy są czymś więcej niż takimi codziennymi wyzwaniami, to warto zmienić sytuację.
Mnie wyzwania i stresujące sytuacje nie pogarszają stanu psychicznego, ale już pracowanie u Janusza wyniszcza.

[1=4e89258bace7037c96b0592 85119fe847ddc4e93;8420751 6]No dobrze, może ignorantka ze mnie, ale jakie ma podłoże nerwica jak nie psychologiczne? Czy ma psychologiczne, tylko teraz w bardzo dobrym i stabilnym okresie mojego życia wychodzą problemy sprzed lat? Nie jestem osobą kiszącą w sobie emocje i martwiącą się czymkolwiek... Jakbym miała iść na terapię, to nawet nie wiem nad czym bym miała pracować - wiem, że to źle brzmi, ale poważnie nic mnie nie trapi [/QUOTE]

Nie wiemy co się w twoim życiu działo ani jakim jesteś człowiekiem, nie przeprowadzimy też wywiadu tak jak psychiatra. Zaburzenia psychiczne przybierają różne formy, u mnie depresja wygląda inaczej niż u wielu dziewczyn tutaj.

[1=4e89258bace7037c96b0592 85119fe847ddc4e93;8420859 1]Po prostu nie chcę się sama podkładać, jeśli wizyta u psychiatry będzie oznaczała rozpoczęcie leczenia bez pewności jakie jest źródło objawów.[/QUOTE]

Na terapii będziesz szukać źródła objawów.
Psychiatra patrzy na obecne objawy, potencjalne powody ich rozwoju, sytuację życiową, historię medyczną (depresja ma np. wiele fizycznych objawów typu bóle mięśni, głowy, zaparcia), historię medyczną w rodzinie. Jeśli coś go zaniepokoi może zlecić badania u innych specjalistów. U dobrego lekarza raczej nie będzie tak, że powiesz "dzień dobry, mam to i to", a on "dzień dobry, wypisze receptę, do widzenia".

[4e89258bace7037c96b059285119fe847ddc4e93]

Napisane przez cavvythecat

Nie wiemy co się w twoim życiu działo ani jakim jesteś człowiekiem, nie przeprowadzimy też wywiadu tak jak psychiatra. Zaburzenia psychiczne przybierają różne formy, u mnie depresja wygląda inaczej niż u wielu dziewczyn tutaj.


Na terapii będziesz szukać źródła objawów.
Psychiatra patrzy na obecne objawy, potencjalne powody ich rozwoju, sytuację życiową, historię medyczną (depresja ma np. wiele fizycznych objawów typu bóle mięśni, głowy, zaparcia), historię medyczną w rodzinie. Jeśli coś go zaniepokoi może zlecić badania u innych specjalistów. U dobrego lekarza raczej nie będzie tak, że powiesz "dzień dobry, mam to i to", a on "dzień dobry, wypisze receptę, do widzenia".

Widzisz, tylko właśnie moim zdaniem diagnostyką powinien się zająć internista, a nie mam wieloznaczne objawy i mam iść do psychiatry. A na terapii będę na siłę szukać problemów. Jestem świadomą siebie osobą, od lat interesuję się psychologią i rozwojem osobistym, jak miałam kiedyś problem to byłam u psychologa, nie mam z tym najmniejszego problemu. Wtedy problem był zewnętrzny i go wyeliminowałam. A teraz czuję się po ludzku szczęśliwa i jak ktoś mi mówi, że mogę mieć nerwicę czy depresję to jakby mi mówił, że to wszystko mi się wydaje i jestem jakimś obłudnikiem. No przykro mi po prostu, może mam za wysokie mniemanie o sobie, ale na ogół nie mam problemów z osądem sytuacji, mam intuicję itp.

Wiem, że nikt w tym wątku nie chce źle, po prostu musiałam się troszkę wyżalić.

[zakonna]

Ja jestem weteranem leczenia u psychiatry A jak miałam nawrót depresji, to się bujałam ponad pół roku zanim ogarnęłam że chyba powinnam iść do psychiatry. Więc tak naprawdę nie możesz powiedzieć, że jesteś całkiem świadoma swojego stanu. Tym bardziej, że odbierasz możliwość zaburzeń psychicznych jako porażkę, tym bardziej będziesz stosować wyparcie.

siła spokoju

[cavvythecat]

[1=4e89258bace7037c96b0592 85119fe847ddc4e93;8420945 1]Widzisz, tylko właśnie moim zdaniem diagnostyką powinien się zająć internista, a nie mam wieloznaczne objawy i mam iść do psychiatry.[/QUOTE]
To idź do internisty. Mi ci mówimy co może zrobić psychiatra, to twoje zdrowie i zrobisz jak uważasz. Ogólnie, to tak, można mieć problemy mimo, ze wydaje się, że to niemożliwe.
Ja nie wierzę w ludzi pt. jestem świadomy wszystkiego, ale mam taki problem i w sumie nie wiem co to za problem i skąd. Wiem dobrze, że w wielu przypadkach to tak naprawdę wysoko rozwinięty system blokowania pewnych rzeczy.

Napisane przez zakonna

Ja jestem weteranem leczenia u psychiatry A jak miałam nawrót depresji, to się bujałam ponad pół roku zanim ogarnęłam że chyba powinnam iść do psychiatry. Więc tak naprawdę nie możesz powiedzieć, że jesteś całkiem świadoma swojego stanu. Tym bardziej, że odbierasz możliwość zaburzeń psychicznych jako porażkę, tym bardziej będziesz stosować wyparcie.

siła spokoju

Też jestem weteranem psychiatryczno-terapeutycznym, przychodzę do terapeuty i mówię "witam, mam problem z X, Y, Z, które wynikają z relacji z emocjonalnie niedostepną matką, przeczytałam też DSM i zaznaczyłam panu najważniejsze fragmenty" W życiu nie powiedziałabym jednak, że jestem tak bardzo samoświadomym człowiekiem, że żadne leczenie mi nie pomoże.

[4e89258bace7037c96b059285119fe847ddc4e93]

Napisane przez zakonna

Ja jestem weteranem leczenia u psychiatry A jak miałam nawrót depresji, to się bujałam ponad pół roku zanim ogarnęłam że chyba powinnam iść do psychiatry. Więc tak naprawdę nie możesz powiedzieć, że jesteś całkiem świadoma swojego stanu. Tym bardziej, że odbierasz możliwość zaburzeń psychicznych jako porażkę, tym bardziej będziesz stosować wyparcie.

Moje nastawienie do zaburzeń psychicznych nie jest argumentem za tym, że je mam, nie zapędzaj się Nie jestem świadoma dlaczego się czuję jak się czuję - miałabym wyczuć niedobory minerałów w organizmie? No aż tak świadoma nie jestem. Wydaje mi się, że jestem świadoma siebie na płaszczyźnie psychicznej i emocjonalnej. Czy to może wynikać tylko z wyparcia? Hmm.

Napisane przez cavvythecat

To idź do internisty. Mi ci mówimy co może zrobić psychiatra, to twoje zdrowie i zrobisz jak uważasz. Ogólnie, to tak, można mieć problemy mimo, ze wydaje się, że to niemożliwe.
Ja nie wierzę w ludzi pt. jestem świadomy wszystkiego, ale mam taki problem i w sumie nie wiem co to za problem i skąd. Wiem dobrze, że w wielu przypadkach to tak naprawdę wysoko rozwinięty system blokowania pewnych rzeczy.


Też jestem weteranem psychiatryczno-terapeutycznym, przychodzę do terapeuty i mówię "witam, mam problem z X, Y, Z, które wynikają z relacji z emocjonalnie niedostepną matką, przeczytałam też DSM i zaznaczyłam panu najważniejsze fragmenty" W życiu nie powiedziałabym jednak, że jestem tak bardzo samoświadomym człowiekiem, że żadne leczenie mi nie pomoże.

Widzisz, masz krwotok z nosa i nie wiesz skąd się to wzięło, czyli nie możesz powiedzieć, że jesteś świadomą siebie osobą? Ja mam póki co tylko objawy fizyczne, nie czuję złych emocji, może to też wszystko może być aż tak zamaskowane. Nie wiem, jestem w tym nowa. Ewentualne problemy z przeszłości uważam za dawno przepracowane, do nikogo nie mam żalu itp. No ale podświadomość, nadświadomość... Leczenie tzn. terapia u psychoterapeuty z pewnością ma dużo pozytywnych skutków, ale najpierw trzeba tego potrzebować subiektywnie czy obiektywnie, leczenie u psychiatry też nie powinno być takie "a nuż pomoże".

---------- Dopisano o 18:03 ---------- Poprzedni post napisano o 18:01 ----------

A u internistów byłam, każą wziąć to na przeczekanie...

[cavvythecat]

[1=4e89258bace7037c96b0592 85119fe847ddc4e93;8420988 6]Widzisz, masz krwotok z nosa i nie wiesz skąd się to wzięło, czyli nie możesz powiedzieć, że jesteś świadomą siebie osobą? [/QUOTE]

No, trochę tak. Jednak coś z moim zdrowiem jest nie tak, a myślałam, że wiem co robić żeby czuć się dobrze.
Skoro pomyślałaś, że możesz mieć nerwicę, to jakiś powód miałaś. Możesz o tym porozmawiać ze specjalistą albo to olać i uznać, że wiesz lepiej.

[zakonna]

O. Już mamy piękne przykłady wyparcia. Nie wiem co masz. Wiem natomiast że jak się coś odbiera za negatywne to się trudno przyznać że można to mieć.

siła spokoju

[4e89258bace7037c96b059285119fe847ddc4e93]

Napisane przez cavvythecat

No, trochę tak. Jednak coś z moim zdrowiem jest nie tak, a myślałam, że wiem co robić żeby czuć się dobrze.
Skoro pomyślałaś, że możesz mieć nerwicę, to jakiś powód miałaś. Możesz o tym porozmawiać ze specjalistą albo to olać i uznać, że wiesz lepiej.

Nie pomyślałam, po prostu googluję i pewne objawy są przy nerwicy, tak samo jak przy różnych niedoborach. Niedoborami się już zajmuję, zaburzeń psychicznych nie wykluczam, Bogiem nie jestem. Po prostu do tej pory w moim życiu nie działy się z moim ciałem niekontrolowane rzeczy bez wiadomej mi przyczyny (przyczyna wychodziła po czasie, może teraz wyjdzie - i tak MOŻE to być jakieś zaburzenie psychiczne, żeby nie było, że wypieram).

Napisane przez zakonna

O. Już mamy piękne przykłady wyparcia. Nie wiem co masz. Wiem natomiast że jak się coś odbiera za negatywne to się trudno przyznać że można to mieć.

Wiem doskonale, po prostu - jak wyżej - przez 30 lat mi się takie sytuacje nie zdarzały, może brak mi pokory i PRZYZNAJĘ wolałabym, jakby przyczyna nie tkwiła w psychice.

---------- Dopisano o 18:25 ---------- Poprzedni post napisano o 18:25 ----------

Dziękuję Wam dziewczyny, idę na basen.

[kontrow3rsja]

Puk, puk. Czy Wasze skromne progi są otwarte dla nowych, zagubionych, chorujących duszyczek?

[zakonna]

Jasne. Chodź do nas.

siła spokoju

[kontrow3rsja]

Rzadko pojawiam się gdzieś po raz pierwszy. Wino i tulasy są wystarczające na dobry początek?

[zakonna]

siła spokoju

[kontrow3rsja]

Jak Wasze dzisiejsze samopoczucie?

[zakonna]

Ja się czuję bardzo dobrze. Ale jestem na lekach ponad rok i wreszcie mam dobrze dobrany lek.

siła spokoju

[kontrow3rsja]

Ja jestem na lekach od marca, zaczynałam od dawki 75mg, teraz jestem już na maksymalnej, czyli 300. Do tej pory leczyłam się psychiatrycznie, od czwartku zaczynam psychoterapię z obcą kobietą i bardzo się boję.

[zakonna]

Nie dziwię się, że się denerwujesz. Ale uwierz mi, że terapia naprawdę jest potrzebna.

siła spokoju

[kontrow3rsja]

Zdaję sobie z tego sprawę. Bardzo chciałabym mieć to już za sobą. Martwię się, że nie będę potrafiła rozmawiać z obcym terapeutą.