The Doors

[lilithin]

Heh, no to prawdziwa z ciebie fanka, zeby az do paryza stopem jechac!

[ilonchen]

Pojechałam bo sie załozylam ze dojade na stopa.

[czarne_pazurki]

Ja też lubie Doorsów, ale patrząc na was to aż strach bo nie jestem taaaką wielką fanką.

[soulone]

Oj stare płytki... Tak, tak.

[kura25]

ostatnio zaczęłam słuchać i... naprawde sie nie zawiodłam się. Strasznie mi sie podobają!

[Deedlith_Anthy]

Hoho, również zaliczam sie do fanek, polubiłam TD i Jima dzięki mamie, wielkiej fance

[inger210]

Doorsi są fajni a Jim... Dobry psychodeliczny rock


Come on, baby, light my fire

[doloresd]

A mój facet jest zazdrosny o J. Morrisona - mam flagę ze zdjęciem J.M. na pół ściany może dlatego W liceum słuchałam non stop. Teraz już trochę mniej, ale też czasem słucham. Mam dwie biografie zespołu - jedną autorstwa perkusisty (J. Densmore) i drugą :Hopkins & Sugerman. Dwa odmienne spojrzenia na zespół i na Jima. Hm aha i mam jeszcze kolczyki z Morrisonem

[LouLou25]

Doors to cale moje liceum i troche podstawowki, mam wszystkie plyty + jakies skladanki, ksiazki i poezje Morrisona, jeden z fajniejszych wzruszeniowo- emocjonalnych zespolow rockowych w historii, zawsze bedze ich kochac ale lubie tez inne np Led Zeppelin

[Vivee]

Bardzo lubię The Doors.
Słucham tylko ,,dawnej" muzyki począwszy od klasycznej a skończywszy na Queen ( ale Queen tylko z Freddiem w składzie!)

[LouLou25]

moze to dla niektorych profanacja ale ja zdecydowanie wole Queen z Paulem Rodgersem w roli wokalisty, genialny country-bluesowy glos

[Vivee]

Napisane przez LouLou25

moze to dla niektorych profanacja ale ja zdecydowanie wole Queen z Paulem Rodgersem w roli wokalisty, genialny country-bluesowy glos

Co kto lubi
Dla mnie Freddie był jedyny w swoim rodzaju i bez niego Queen to już nie to...
Zresztą ja najbardziej lubię ich muzykę z lat '70.
To był klimat
A i trzeba dodać, iż jestem wielką miłośniczką Mercurego i pewnie nie patrzę obiektywnie na pewne aspekty

[Eflinka]

Również uwielbiam Doorsów A macie swoje ulubione piosenki ? Ja uwielbiam The End

[lilithin]

"Te end" też lubię, ale absolutnie uwielbiam "L'America"

[Ludowa]

I siup do góry! Fanki The Doors - ujawniać się!

Ja absolutnie uwielbiam ten zespół. (Pojawiało się tu wiele głosów 'jak byłam w liceum, to dużo słuchałam - no więc jestem w liceum i tez dużo ich słucham z tym że jestem pewna że to miłość na całe życie, jak to zawsze jest się pewnym w tym wieku ). Kocham 3 pierwsze płyty, czysta psychodela i Jim w świetnej formie. Dalsze też są dobre, bluesujące z jakby pijacko-awanturniczym wokalem , no, ale wolę wczesnych Doorsów. Nie wliczam płyt wydanych po śmierci Jima, bo to zdecydowanie nie to, nie licząc An American Prayer (piękne!).

Wyodrębnienie ulubionej z tych 3 płyt przerasta jednak moje możliwości

Jeśli chodzi o ulubione kawałki, zdecydowanie na 1szym miejscu jest The End. Coś pięknego, ponad 10 minutowy, a w wersjach koncertowych znacznie dłuższy utwór, który wcale się nie dłuży... Ileż tam się dzieje! Od subtelnego, spokojnego wstępu do prawdziwego piekła pod koniec, a fragment od The killer awoke before dawn miażdży.
Bardzo wysoko cenię też When the Music's over, Five to one, Not to touch the earth (traktuję to jako zdrowy i ekonomiczny narkotyk ), Back door man (ten wrzask na początku...!), People are strange (coś, co nigdy się nudzi), Riders on the storm... W subtelniejszym, spokojniejszym wydaniu Doorsi też są świetni - taki The Crystal Ship, czysta poezja, odpływam. End of the night, Love Street, Yes, the river knows, I can't see your face in my mind - jakie to klimatyczne i urocze.

Jim jest dla mnie ideałem wokalisty, pokazuje, że wielka skala głosowa to nie wszystko. On jej nie miał, ale miał niesamowitą barwę, charyzmę, ekspresję. Klawisze Manzarka też są świetnym i bardzo charaktetystycznym elementem.

Polecam film The Doors, szczególnie spodobały mi się koncertowe ujęcia, a najbardziej to, kiedy chłopaki wykonują Not to touch the Earth - Morrison w istnym transie ; oglądałam też DVD The Doors: Live in Europe 1968 i również polecam. Jakość niektórych nagrań nie jest zbyt dobra (w końcu to lata 60.), ale widać to, co najważniejsze: emocje, entuzjazm, charyzmę; dla mnie bomba

A teraz wypowiadać sie!

[Ludowa]

No wiecie co?!

[ruda7816]

co???
cieszę się ,że i Ciebie nawiedziło

mogę powiedzieć ,że mam szczęście iż nie dopadła mnie doorsowa mania w liceum tylko dużo wczesniej bo w wieku 5-6 lat. oczywiscie jako dziecko mało rozumialam ,olśnienie nastąpiło gdzieś w granicach 9-10 lat.
Ludowa, to nie był JAKBY pijacko-awanturniczy wokal. To BYŁ pijacko-hajowo-awanturniczy wokal.
Kiedyś młody Jim był dla mnie ekscytujący. Z biegiem lat przeszło . Bardzo lubię Jamesa u schyłku życia,zarówno jako muzyka ,a w szczególności poetę.

[Ludowa]

Napisane przez ruda7816

co???
cieszę się ,że i Ciebie nawiedziło

mogę powiedzieć ,że mam szczęście iż nie dopadła mnie doorsowa mania w liceum tylko dużo wczesniej bo w wieku 5-6 lat. oczywiscie jako dziecko mało rozumialam ,olśnienie nastąpiło gdzieś w granicach 9-10 lat.

Dlaczego szczęście? Co w tym złego jarać się Doorsami w liceum?

Napisane przez ruda7816

Ludowa, to nie był JAKBY pijacko-awanturniczy wokal. To BYŁ pijacko-chajowo-awanturniczy wokal.

Fakt
Przy okazji słuchania Doorsów zawsze myślę, że to dobrze, że jest wódka i prochy

Napisane przez ruda7816

Kiedyś młody Jim był dla mnie ekscytujący. Z biegiem lat przeszło . Bardzo lubię Jamesa u schyłku życia,zarówno jako muzyka ,a w szczególności poetę.

Ja jeśli chodzi o twórczość, to najbardziej lubię ich początki, jak już pisałam.

Teksty Jima również baaaaardzo cenię, z tego względu chętnie słucham 'An American Prayer'; niektóre miażdżą, i jak on je intonuje... (Jak to dobrze, że podczas słuchania można je przeczytać tu, także w tłumaczeniu).

Ruda, a teraz ich jeszcze słuchasz, mimo upływu czasu? Dreszczyk jeszcze jest?

[ruda7816]

Ludowa ,im wcześniej tym lepiej o to mi chodzi
Ale lepiej póżniej niż wcale.

No ja też sądzę, że połowa tekstów Jima nie byłaby tak wartościowa i ekscytująca, gdyby nie dragi.
Aczkolwiek szkoda chłopa, mógłby jeszcze wiele wnieść do muzyki i poezji.

American prayer jest wybitne.
link do strony ,który podałas , znam bardzo dobrze, chłopak odwalił kawał solidnej roboty.

Słucham Doorsów i J. nadal , emocje towarzyszą mi zawsze, pochłania mnie do reszty muzyka , słowa, można powiedzieć,że blokuję się na zewnętrzny świat, gdy potrzebuję izolacji, wyciszenia. To takie pozytywne odpłynięcie.

I chyba tak będzie już zawsze .

[rare bird]

love me two times, baby
love me twice today

raczej nie moge zaliczyc Doorsow do swoich ukochanych wykonawcow, ale lubie ich

[tiny dancer]

At first flash of Eden, We race down to the sea.Standing there on Freedom's shore.Waiting for the sun...
"Waiting for the Sun"

Listen to this, and I'll tell you 'bout the heartache. I'll tell you 'bout the heartache and the loss of God.
"The Wasp (Texas Radio And The Big Beat)"

I'll tell you this —
No eternal reward will forgive us now for wasting the dawn.
"The Wasp (Texas Radio And The Big Beat)"

I see myself as a huge fiery comet, a shooting star. Everyone stops, points up and gasps "Oh look at that!" Then — whoosh, and I'm gone... and they'll never see anything like it ever again... and they won't be able to forget me — ever.

I think the highest and lowest points are the important ones. Anything else is just... in between. I want the freedom to try everything.

People are afraid of themselves, of their own reality; their feelings most of all. People talk about how great love is, but that's bullshit. Love hurts. Feelings are disturbing. People are taught that pain is evil and dangerous. How can they deal with love if they're afraid to feel? Pain is meant to wake us up. People try to hide their pain. But they're wrong. Pain is something to carry, like a radio. You feel your strength in the experience of pain. It's all in how you carry it. That's what matters. Pain is a feeling. Your feelings are a part of you. Your own reality. If you feel ashamed of them, and hide them, you're letting society destroy your reality. You should stand up for your right to feel your pain.

[lilithin]

Tiny dancer, podoba mi się ten ostatni fragment. Skąd to?

[tiny dancer]

lilithin, nie mam pojęcia. Podejrzewam że z jakiegoś wywiadu. Też go lubię

[bojoowka]

Napisane przez ilonchen

Wakacje 98, powiedziałam rodzicom że jadę do łeby na domek na pare dni a pojechałam z kumpela do Paryża na grób Morrisona na stopa.Podróż przypalana trawa i konserwa turystyczna w plecaku i z "Love street" w uszach.A potem ktoś , już nawet nie pamietam kto nie oddał mi kasety z filmem The Doors, kaset magnetofonowych nie mam w czym odtwarzac i skonczyło sie.Wspomnienia zostały.

Ja z koleżanką planuje w te wakacje udać się stopem na grób Morrisona, chcemy to zrobić tuż po Przystanku Woodstock tak naprawdę to jedno z moich największych marzeń ojej ojej kiedy już będą te wakacje!!!

Uwielbiam film The Doors w reżyserii Olivera Stone'a, w którym w postać Jima wciela się Val Kilmer.

[zgagaaa]

Wspomnienia zawsze zostają. Przestajemy słuchać, zapominamy, ale jak ktoś wspomni: "a kojarzysz the doors?", to od razu rozchodzi się ciepło po ciele, wspomnienia wracają, pojawia się uśmiech. I uświadamiasz sobie, że z tą muzyka związany jest kawał twojego życia...

[bi3dronkaxd]

hahaha ta podróż musiała być piękna
lubię ich słuchać, owszem aczkowiek wielką fanką to nie jestem

[daryaa666]

KOCHAM DOORSÓW! zdecydowanie jeden z moich ulubionych zespołów!!

[Claire-K]

U mnie to tak dziwnie... Najpierw byłam w Paryżu i stałam nad grobem jakiegos nie znanego mi zbytnio Jima Morrisona. Nie czułam się tam dobrze, wyczuwałam jakas negatywna aurę. Wróciłam do domu i zapomniałam o nim na kilka lat. Zupełnie niedawno odkryłam jego wiersze. Nie mogę powiedzieć bym kochała wszystkie ich piosenki... Mam wybitną słabość do "People R strange" i paru innych kawałków

[Ludowa]

Napisane przez Claire-K

Mam wybitną słabość do "People R strange"

Ja również. Ta piosenka, mimo bardzo prostego i powtarzającego się tekstu, nie nudzi mi się nigdy, i zauważyłam, że jest ze mną we wszystkich najgorszych momentach. Pomaga lub nie, ale jest

[melkmeisje]

Jeszcze się chyba nie odzywałam w tym wątku, więc melduję się

Generalnie słucham trochę innej muzyki, ale Doorsi od paru lat są niezmiennie w moim top 5. W ostatnim czasie jakoś szczególnie to moje uwielbienie odżyło, bo obejrzałam ponownie film Stone'a i nabyłam książkę z wierszami Jima, którymi nie mogę skończyć się zachwycać.

W "People are strange" rzeczywiście jest coś niesamowitego. Dla mnie drugą taką piosenką jest "Ghost Song". Nigdy nie zapomnę tego schizowego uczucia, kiedy usłyszłam ją w radiu o 4 nad ranem.