Rewolucja w moim zyciu..

[Vera25]

Witam.
Mam 25 lat, ale jestem osoba niesamowicie nieszczesliwa, poniewaz nie zrealizowalam sie zawodowo. Po maturze planowalam pojsc na medycyne, egzaminy poszly mi znakomicie dostalam sie , skonczylam rok z dobrymi wynikami. Jednak po roku musialam zrezygnowac , ze wzgledu na tragedie ktora dotknela ma rodzine... popadlam w depresje, wszystko stracilo dla mnie sens, tak jak pisze przerwalam studia, rozpoczelam prace. Od zeszlego roku moj stan znacznie sie poprawil.. zaczelam powaznie myslec o powrocie na medycynie. Tylko ten wiek mnie troche martwi.. Utrzymac sie mam z czego, wiec tym sie nie martwie.. pozostaje kwestia tylko i wylacznie mego wieku.

[La_Sobria]

Czym się martwisz? Pogodzeniem życia prywatnego i studiów? Czy może chodzi o odnalezienie się wśród świeżych studentów? Czy o coś innego?

[chwast]

Mama mojego chłopaka uwielbia swoją pracę ale tak dla poszerzenia wiedzy wybiera się na studia politologiczne - ma 43 lata a to chyba troszkę więcej niż Ty. Nie masz się czym martwić

[ama]

IDŹ na tą medycynę! I to migiem! Jeśli tylko masz za co się utrzymać to w ogóle nie ma nad czym debatować. A wiek... 25 lat to jeszcze nie jest starość. Serio, serio Ludzie studia medyczne zaczynają w takim wieku i jakoś nieźle to wychodzi. Sama bardzo chcę zacząć medycynę w wieku 24 lat. A że skończysz mając 30... Spieszy Ci się dokądś? Napracować się zdążysz, rodzinę założyć możesz na ostatnich latach studiów i jakoś powoli to pogodzisz.

[anjuta]

Napisane przez Vera25

Witam.
Mam 25 lat, ale jestem osoba niesamowicie nieszczesliwa, poniewaz nie zrealizowalam sie zawodowo. Po maturze planowalam pojsc na medycyne, egzaminy poszly mi znakomicie dostalam sie , skonczylam rok z dobrymi wynikami. Jednak po roku musialam zrezygnowac , ze wzgledu na tragedie ktora dotknela ma rodzine... popadlam w depresje, wszystko stracilo dla mnie sens, tak jak pisze przerwalam studia, rozpoczelam prace. Od zeszlego roku moj stan znacznie sie poprawil.. zaczelam powaznie myslec o powrocie na medycynie. Tylko ten wiek mnie troche martwi.. Utrzymac sie mam z czego, wiec tym sie nie martwie.. pozostaje kwestia tylko i wylacznie mego wieku.

to zrób to i to jak najszybciej.
Stare i znane, ale powtórzę: "lepiej żałować, ze się coś zrobiło, a przynajmniej próbowało, niż żaować,że się miało okazję a się z niej nie skorzystało:
powodzenia

[La_Sobria]

Tak jak mówi ama... Ostatnio sama zaczęłam zastanawiać się nad medycyną po ukończeniu obecnych studiów i nie widzę problemu w wieku ; ) Znam też dużo osób po 40rż, które rozpoczęły studia, radzą sobie świetnie.
Życie osobiste, rodzina może być po albo nawet i w trakcie. A jeśli chodzi o młodszych studentów to naprawdę nie ma problemu, myślę że na medycynie są większe problemy do obgadania niż wiek osoby z grupy. ; )

[poziomkakj]

.

[sweil]

Idź skoro to Twoje wymarzone studia!
25 lat to żadna tragedia! Dasz radę. Powodzenia

[majasonia]

Dziewczyno głowa do góry, 25 lat to jest dopiero a nie już. Jesteś na tyle ukształtowana że wiesz co chcesz w życiu robić - to Twój plus są ludzie którzy mają i więcej i idą na medycynę, bo np dostawali się po kilka razy. Tam jest sporo starszych studentów Powodzenia!

[preetamsingh]

Cy przy medycynie nie ma jakichś limitów wiekowych?
Właśnie się zorientowałam, że limity co prawda nie obowiązują, ale raczej ciężko pogodzić te studia z pracą, dlatego jesli masz pieniądze na utrzymanie się, to próbuj.

[201604301943]

idź! nie przejmuj się wiekiem. u mnie na roku (IV rok lekarskiego) jest facet koło 30tki. znam też chłopaka z mojego roku który po skończeniu 4(!) lat na politechnice stwierdził że jednak woli medycynę, rok poświęcił na przygotowania i dostanie się więc jest np. 5 lat starszy ode mnie (idę "adekwatnie" do wieku ). masa osób jest 1-2 lata starszych: nie dostali się / coś zawalili.
więc jeśli tylko chcesz to olej wiek i idź na medycynę! polecam

[rudy_moniq]

Napisane przez Vera25

Witam.
Mam 25 lat, ale jestem osoba niesamowicie nieszczesliwa, poniewaz nie zrealizowalam sie zawodowo. Po maturze planowalam pojsc na medycyne, egzaminy poszly mi znakomicie dostalam sie , skonczylam rok z dobrymi wynikami. Jednak po roku musialam zrezygnowac , ze wzgledu na tragedie ktora dotknela ma rodzine... popadlam w depresje, wszystko stracilo dla mnie sens, tak jak pisze przerwalam studia, rozpoczelam prace. Od zeszlego roku moj stan znacznie sie poprawil.. zaczelam powaznie myslec o powrocie na medycynie. Tylko ten wiek mnie troche martwi.. Utrzymac sie mam z czego, wiec tym sie nie martwie.. pozostaje kwestia tylko i wylacznie mego wieku.

też mam 25lat
jestem rok po magistrze, a kolega w moim wieku zaczął własnie licencjat, do tej pory miał wykształcenie średnie można? można! trzeba chcieć a Ty chcesz!

[Eldo_rado]

nigdy nie jest za późno na realizowanie marzeń!

[rnm]

Ten wiek nie stanowi jakiejś potężnej przeszkody, niepotrzebnie się martwisz. Jestem za tym, żebyś wróciła na studia i realizowała swoje marzenia.

[marcia0024]

Na medycyne na pewno nie ma zadnego limitu co do wieku. Startuj , bo warto! ;*

[rabarbarek_12]

Ja na studiach miałam w grupie "60 letniego kolegę "

[sweil]

Napisane przez rabarbarek_12

Ja na studiach miałam w grupie "60 letniego kolegę "

Hehehe może studiowałyśmy razem, bo ja też miałam

[la'Mbria]

Napisane przez marcia0024

Na medycyne na pewno nie ma zadnego limitu co do wieku. Startuj , bo warto! ;*

limitu wieku nie ma...ale...medycyna jest tylko DZIENNIE, co oznacza rezygnację z pracy i zajęcie się tylko studiami...niby fajnie, ale...skąd weźmiesz pieniądze na utrzymanie się przez 4 czy 5 lat?
sorki to nie są 2 czy 3 tysiaczki, ale grube pieniądze
pewnie że fajnie jest realizować marzenia, tylko zanim porwiesz się na coś tak wspaniałego ale i wielkiego zarazem, to może najpierw usiądź i na spokojnie policz ile pieniędzy będzie ci potrzeba.
a to co ci wyjdzie pomnóż x2 i wtedy będziesz miała odp. czy warto starać się zrealizowac marzenia.
Bo moze się okazać (czego absolutnie ci nie życzę), że po 2 czy 3 latach zostaniesz bez złotówki przy duszy, bez pracy, bez oszczędności, bez skończonej medycyny...za to z jeszcze wiekszym dołem życiowym....

[sweil]

Napisane przez la'Mbria

limitu wieku nie ma...ale...medycyna jest tylko DZIENNIE, co oznacza rezygnację z pracy i zajęcie się tylko studiami...niby fajnie, ale...skąd weźmiesz pieniądze na utrzymanie się przez 4 czy 5 lat?
sorki to nie są 2 czy 3 tysiaczki, ale grube pieniądze
pewnie że fajnie jest realizować marzenia, tylko zanim porwiesz się na coś tak wspaniałego ale i wielkiego zarazem, to może najpierw usiądź i na spokojnie policz ile pieniędzy będzie ci potrzeba.
a to co ci wyjdzie pomnóż x2 i wtedy będziesz miała odp. czy warto starać się zrealizowac marzenia.
Bo moze się okazać (czego absolutnie ci nie życzę), że po 2 czy 3 latach zostaniesz bez złotówki przy duszy, bez pracy, bez oszczędności, bez skończonej medycyny...za to z jeszcze wiekszym dołem życiowym....

Autorka wyraźnie zaznaczyła, że chodzi jej o wiek, pieniądze ma. Myślę, że ona doskonale zdaje sobie z tego sprawę co napisałaś.

[vandes]

Moja mama zaczęła studia w wieku 2 lat, bo wcześniej nie było ją po prostu na to stać. Tata zapragnął być inżynierem jak skończył 43 lata. Więc wiek nie ma tu nic do rzeczy, a chęci

[platekrozy]

U mnie na studiach dziennych była kobieta co miała 48l i co studiowała i skończyła te studia jak się chce to można

[la'Mbria]

Napisane przez platekrozy

U mnie na studiach dziennych była kobieta co miała 48l i co studiowała i skończyła te studia jak się chce to można

jasne że jak się chce, to można.
wcale tego nie neguję, po prostu niech dziewczyna na spokojnie policzy czy jej kasy starczy i wtedy podejmuje tak poważne decyzje.
zdanie wizażanek, powinno być mało istotne w kwestii wyboru drogi życiowej

---------- Dopisano o 19:38 ---------- Poprzedni post napisano o 19:33 ----------

Napisane przez sweil

Autorka wyraźnie zaznaczyła, że chodzi jej o wiek, pieniądze ma. Myślę, że ona doskonale zdaje sobie z tego sprawę co napisałaś.

wiesz z tym zdawaniem sobie sprawy, to....eh...
w tym roku remontowałam mieszkanie, miałam wyliczony na to budzet, powiedzmy 50 tysięcy.
materiały kupione, robotnicy opłaceni...zmieściłam się w 40 tysiach...a potem- ściana odpadła, sąsiada zalali (robotnicy przebijając się przez podobno pustą ścianę), drugiemu sąsiadowi ściany popekały, nam się sufit zaczął kruszyć, musieliśmy kupić inna kabinę prysznicową niż zaplanowana ....odwidział kolor farby-trzeba było kupic nowy, ect, ect...zrobiło się 60 tysi.
Plan był, nawet z "górką" a i tak musiałam dokładać...dlatego niech dziewczyna swoje wyliczenia pomnoży przez 2 to może jej się uda ogarnąć finanse, ot taka moja rada

[Gacuchna]

Napisane przez vandes

Moja mama zaczęła studia w wieku 2 lat, bo wcześniej nie było ją po prostu na to stać. Tata zapragnął być inżynierem jak skończył 43 lata. Więc wiek nie ma tu nic do rzeczy, a chęci

to i tak szybciutko

Autorko, zgadzam się z przedmówczyniami. Myślę, że po swoich przeżyciach będziesz nawet lepiej zorganizowana i zmotywowana do ciężkiej pracy nic, tylko studiować!

[mariamarysienka]

hmm fajna rzecz, że chcesz iść ponownie na medycynę. tylko obawiam się, że mówiąc że masz pieniądze, masz na myśli stałą pracę, z której będziesz musiała zrezygnować, bo jej za nic nie pogodzisz ze studiami. druga sprawa, gdy je skończysz będziesz miała 30 lat (o ile nie będziesz musiała powtarzać tego I roku, bo był zbyt dawno i mogą kazać ci sie "odświeżyć" z powrotem na pierwszym roku). plus zrobić specjalizację. w tym czasie raczej wyjdziesz za mąż, być może będziesz chciała urodzic dziecko, ale to twój mąż będzie musiał was utrzymać i wasze ewentualne dziecko. poza tym tak późno zacząć pracę? to nie jest rok czy dwa lata przez niezdaną maturę tylko 5 czy 6 (nie wiem w którym roku tą maturę zdawałaś). a to juz naprawdę dużo.
jednak ja myślę, że cokolwiek by tu nie napisać to już decyzję masz podjętą z twojego posta prawie promieniuje radość i taka ekscytacja na myśl o powrocie na medycynę. poza tym, skoro piszesz że jesteś z tego powodu nieszczęśliwa, to jutro rano marsz na uczelnię i dowiedz się, jak z takim powrotem będzie - czy musisz znowu na I rok czy zaczynasz od II.

[sweil]

Napisane przez la'Mbria

wiesz z tym zdawaniem sobie sprawy, to....eh...
w tym roku remontowałam mieszkanie, miałam wyliczony na to budzet, powiedzmy 50 tysięcy.
materiały kupione, robotnicy opłaceni...zmieściłam się w 40 tysiach...a potem- ściana odpadła, sąsiada zalali (robotnicy przebijając się przez podobno pustą ścianę), drugiemu sąsiadowi ściany popekały, nam się sufit zaczął kruszyć, musieliśmy kupić inna kabinę prysznicową niż zaplanowana ....odwidział kolor farby-trzeba było kupic nowy, ect, ect...zrobiło się 60 tysi.
Plan był, nawet z "górką" a i tak musiałam dokładać...dlatego niech dziewczyna swoje wyliczenia pomnoży przez 2 to może jej się uda ogarnąć finanse, ot taka moja rada

Tutaj się z Tobą zgodzę masz rację. Zawsze dojdzie 1000 nieprzewidzianych wydatków. Nie zaplanujemy nigdy dokładnie co do grosza.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

I dlatego moim zdaniem zaoczne lepsze niż dzienne - nikt się wiekiem nie martwi

Zrobiłam 4 kierunki, wszystkie zaoczne, zajeło mi to z przerwami 10 lat, obecnie mam 32 i pewnie jeszcze jakieś zrobię. Rozstrzał wiekowy olbrzymi, na pierwszych studiach ja miałam lat 20, zaczynając, najstarsza pani 48. Na ostatnich - miałam 30, najstarszy facet 45, a najmłodsze dziewczyny po 22 (mgr uzupełniające to były, one poszły od razu po lic).

Tak więc wiek mało istotny, idź studiować i nie miej żadnych obiekcji

[sweil]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;31039924]I dlatego moim zdaniem zaoczne lepsze niż dzienne - nikt się wiekiem nie martwi
[/QUOTE]

Tylko, że niektórych kierunków nie można studiować zaocznie. Tak jest w przypadku medycyny

[Ponura]

O Jezu, a ja myślałam, że jestem przeedukowana

A w temacie - mówią, że na naukę nigdy nie jest za późno. Powiem szczerze, że jak słyszę opowieści znajomych lekarzy o pracy, to zaczynam żałować, że w liceum zarzuciłam nieśmiałe marzenia i zdecydowałam się pójść inną ścieżką...

A moja koleżanka na studiach to miała w grupie 26 latka, więc nie jest dla Ciebie za późno.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Sweil, wiem wiem, dlatego uśmieszki Ale fakt faktem, że tam nikt nie przejmuje się wiekiem i to jest duża zaleta studiów.

[sweil]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;31040683]Sweil, wiem wiem, dlatego uśmieszki Ale fakt faktem, że tam nikt nie przejmuje się wiekiem i to jest duża zaleta studiów.[/QUOTE]
Też jestem po zaocznych, muszę powiedzieć, że dodatkowo są jeszcze inne zalety