Nauka kilku języków na raz

[rachuciachu]

Hej!
Mam do Was pytanie odnośnie rozpoczęcia nauki kilku języków w mniej-więcej tym samym czasie (powiedzmy, w przeciągu dwóch lat).
Czy któraś z Was była w takiej sytuacji i dala sobie radę?
Osobiście wydaje mi się to niewykonalne- ogarnięcie ich na tyle, by móc się w miarę sprawnie się porozumieć. (nie mówię tu o jakimś hiper-mega zaawansowaniu, a o poziomie, powiedzmy, B1)
Jestem jednak w sytuacji, w której zmuszona jestem uczyć się dwóch języków: jednego, którego szczerze nie cierpię (uhh, francuski) oraz drugiego, którego nauka w tym momencie nie ma już sensu (szwedzki, który w moim planie miał stanowić świetną parę dla niemieckiego).
Czy uważacie, że w tej sytuacji mimo wszystko warto rozpocząć naukę języków, o których zawsze myślałam? Łącznie, nie wliczając angielskiego, będzie to jednak zawrotną liczbą wynoszącą cztery (arabski + hebrajski, który znam na mniej-więcej A2 oraz niemiecki + szwedzki).
No i właśnie zastanawiam się czy przypadkiem nie porywam się z motyką na słońce... Chciałam upiec dwie pieczenie na jednym ogniu, ale straszne rozjechało mi się to co muszę i to co chcę, przez co pojawił mi się straszny mętlik w głowie. :x

[Martttaaa]

Jadł tej pory miałam max 2 języki,w tym roku akademickim złożyło sie tak,ze mam az 4...3 tak na poważnie a jeden bardziej w ramach hobby,tak,zeby spróbować. Póki co wszystko ogarniam bez problemu,moze dlatego ,ze z 2 języków to dopiero podstawy i jestem jeszcze bardzo pozytywnie nastawiona,albo moze fakt,ze studiuję języki nawsze chciałam uczyc sie większej ilości wiec jakos łatwiej mi to wchodzi.
Zawszewarto spróbować,jak nie dasz rady to nikt Ci głowy nie urwie.a byc moze Ci sie spodoba,bedzie Ci dobrze szło i za rok-dwa bedzie super mówiła w tym języku...

[Cindy28]

W jednym czasie szlifowałam jeden język i uczyłam się od podstaw innych trzech. Podczas wyjazdu doszedł kolejny. Dało radę - kwestia predyspozycji, samozaparcia i chęci rzecz jasna . Spróbuj - to nic nie kosztuje [prócz wysiłku i czasu], a może okazać się, że odnalazłaś w jednym z nich swój sposób na życie .
Poza tym nie powinno być bardzo trudno : hebrajski i arabski należą do rodziny semickiej, a niemiecki i szwedzki do germańskiej. Tak więc można powiedzieć, że będziesz obracać się w podobnych klimatach i tu, i tu.
Powodzenia w nauce!

[Anne_Boleyn]

W zeszłym roku uczyłam się 4 języków na raz- angielski kontynuacja na studiach i na świeżo rozpoczętej filologii od zera- hiszpański i (od II semestru) włoski i łacina. Poległam na iberystyce, ale bardzo podobają mi się te studia, zamierzam zacząć jeszcze raz. Grunt to systematyka i CHOLERNIE dużo motywacji.

[majajaj]

zajrzyj na forum Multi Cultural Zone, znajdziesz tam wiele osób, uczących się kilku języków na raz. Polecam też lekturę różnych blogów prowadzonych przez poliglotów, znajdziesz tam dużo rad, jak to wszystko ogarnąć

[sensei1992]

Ja myślę że jednak lepiej się jest uczyć po kolei lub przynajmniej nie zaczynać równocześnie (np jeden język już masz na B1 i dalej się go uczysz i zaczynasz kolejny). Mi nawet jak chce się nauczyć dużo angielskich słówek w jednym czasie to te podobne zaczynają mi się mylić, co by dopiero było gdybym dorzucił jeszcze te z innych języków.

[Maj__ka]

Myślę, że nauka dwóch, czy trzech języków na raz nie jest jakimś problemem. Jak już wcześniej wspomniano, chodzi głównie o to, by być systematycznym. Z czasem i jakieś wtrącenia z jednego języka do drugiego przestaną mieć miejsce. Choć pamiętam, że niemieckie "ist" bardzo często właziło mi do angielskich zdań w mowie i w piśmie.

[Asji]

Napisane przez rachuciachu

Hej!
Mam do Was pytanie odnośnie rozpoczęcia nauki kilku języków w mniej-więcej tym samym czasie (powiedzmy, w przeciągu dwóch lat).
Czy któraś z Was była w takiej sytuacji i dala sobie radę?
Osobiście wydaje mi się to niewykonalne- ogarnięcie ich na tyle, by móc się w miarę sprawnie się porozumieć. (nie mówię tu o jakimś hiper-mega zaawansowaniu, a o poziomie, powiedzmy, B1)
Jestem jednak w sytuacji, w której zmuszona jestem uczyć się dwóch języków: jednego, którego szczerze nie cierpię (uhh, francuski) oraz drugiego, którego nauka w tym momencie nie ma już sensu (szwedzki, który w moim planie miał stanowić świetną parę dla niemieckiego).
Czy uważacie, że w tej sytuacji mimo wszystko warto rozpocząć naukę języków, o których zawsze myślałam? Łącznie, nie wliczając angielskiego, będzie to jednak zawrotną liczbą wynoszącą cztery (arabski + hebrajski, który znam na mniej-więcej A2 oraz niemiecki + szwedzki).
No i właśnie zastanawiam się czy przypadkiem nie porywam się z motyką na słońce... Chciałam upiec dwie pieczenie na jednym ogniu, ale straszne rozjechało mi się to co muszę i to co chcę, przez co pojawił mi się straszny mętlik w głowie. :x

Dlaczego piszesz, że nie ma sensu?
To czy warto zacząć naukę tych języków na raz zależy tylko od ilości czasu jaki możesz na nie poświęcić, Twojej motywacji i samozaparcia. Sama nie zaczęłabym równolegle uczyć się dwóch języków zupełnie mi obcych, do tego kontynuować dwa, ktore znam na poziomie średnim. Plus angielski? Moim zdaniem za dużo. Zresztą zwyczajnie nie miałabym na to czasu
Wydaje mi się, że dobrze jest opanować jeden język na przyzwoitym poziomie zanim zacznę się uczyć kolejnego. Wolę znać 2-3 jezyki biegle, niż 5 zupełnie przeciętnie, ale to moje zdanie