Co rodzice powinni zapewnić dziecku?

[201701191353]

Wiele osób zagląda na ten dział, i wiele osób się udziela, więc mam nadzieję, że wątek rozkwitnie, i sporo osób poda swoją opinię na ten temat

Trochę się ostatnio poprztykałam z mamą, i w sumie jestem ciekawa jak wy lub wasi rodzice postrzegacie pomoc dzieciom. Chcę sprawdzić, jak jest w innych rodzinach, jak to u was w wygląda.

Czy wystarczy urodzić dziecko i dać mu miłość? Czy coś jeszcze? Pieniądze, ubrania, wycieczki? Akademik, środki na życiem, kursy, szkolenia?
Piszcie!

[MeredithGrey]

Do któregostam roku życia to nawet prawnie rodzice mają obowiązek utrzymywać dziecko, jeśli się uczy/studiuje, tzn zapewnić mu dach nad głową, wyżywienie.

Urodzic i dac miłość to na pewno nie wszystko, jeszcze edukacja+przybory szkolne, u mnie w domu na studiach wciąż mieszkam z rodzicami, a wiec tez i się tu zywie.

[bernikula]

Ja najbardziej chciałabym wychować dzieci tak, by w życiu były szczęśliwe i samodzielne. Myślę, że związane jest to z daniem im zarówno poczucia bezpieczeństwa, z postępowaniem- rozmowa z nimi i pokazywanie im świata, ale też ze stroną materialną (opłacić edukacje, zabierać na podróże itp.). Tak też staram się postępować. To tak najogólniej.

[daf502bc9430c04b8cbdbd94f51a8624bed02f84_61e0bd2ac4d4e]

Powinni zapewniać wszystko w miarę możliwości. Nie mówię tutaj o luksusowych kosmetykach, gadżetach, pierdołach, jeżeli kogoś na to nie stać, bardziej o takich rzeczach związanych z kulturą, edukacją, czyli nauka języków, studia, zajęcia pozalekcyjne, jakieś wycieczki, kolonie. Żaden kochający rodzic nie będzie dziecku sępił np. na szkółkę językową, jeżeli może sobie na to pozwolić, skrzywdzi tym tylko i wyłącznie swoje dziecko. Oprócz tego wiadomo, podstawowe potrzeby, leki, jedzenie, ubrania. Wiadomo oczywiście, że należy zachęcać do podjęcia jakiejś dorywczej pracy, żeby zarobić sobie na przyjemności (choć myślę, że każdy powinien sam na to wpaść), ale już np. wysłać dziecko na studia dzienne, do akademika i powiedzieć "Radź sobie zupełnie sam/sama", nie dać ani grosza na nic, już nie jest normalne moim zdaniem, a znam mnóstwo osób w takiej sytuacji i to bynajmniej nie z biednych rodzin. Już widzę jak zaraz tu wpadną dziewczęta od "Dom rodziców - zasady rodziców", czy "Masz 18 lat - ciesz się, że Cię rodzice jeszcze nie wystawili za drzwi" :co jest:

[greenlemon]

.

[ama]

Moim zdaniem wszystko co tylko dadzą radę. Utrzymanie to oczywistość, edukacja, ubrania, troche luksusów (podróż, kosmetyki, droga zabawka, etc.), bo takie prezenty naprawdę wiele dają. Uwazam, ze jak kogoś stać tylko na najtańsze jedzenie i mieszkanie w klitce to nie powinien mieć dzieci jak bardzo by ich nie kochał. W dzisiejszym swiecie strona materialna jest bardzo ważna i naprawdę coraz trudniej sobie poradzić bez dobrego startu. Jeszcze moje pokolenie (urodzeni po koniec lat 80tych) tak tego nie odczuwa, bo wszyscy równo mieliśmy przerąbane, ale obecnie tzw. "Start" staje się coraz ważniejszy, bo jego brak moze zamknąć możliwości nawet jednostkom wybitnym, nie mówiąc juz o przeciętnie i ponadprzeciętne zdolnych. Wiem, ze na wizażu to same zosie samosie, ale moim zdaniem wcale nie jest tak, ze jak czegoś chcesz to to zawsze osiągniesz. Jak mawia ojciec mojej przyjaciółki: wyżej d***y nie podskoczysz. Coraz częściej obserwuje, ze to niestety prawda.

[BioIvO]

W dużym uogólnieniu powiem tak- wszystko co dotyczy dorosłego człowieka może być finansowane przez niego samego. Tyle mojej teorii.
Pełnoletnia osoba może zapracować sobie na kursy, samochód, podróże a nawet studia. Można pracować w dorywczo, w wakacje, albo zwyczajnie na etat. Od 14 letniego dzieciaka trudno oczekiwać, ze sam sobie sfinansuje kolonie czy kurs językowy. Ale w pewnym wieku można już zarobić na swoje potrzeby.
Inna sprawa, gdy rodzice mają kasę a dać nie chcą. To już kwestia dogadania i ewantualnych prawnych obowiązków wobec dzieci.

[WhiteCherry]

Co rodzice powinni zapewnić dziecku?

wszystko na co mogą sobie pozwolić. Gdybym była bogata, to nie żałowałabym dziecku pomijam podstawy w stylu miłość, poczucie bezpieczeństwa, dach nad głową, jedzenie - to raczej oczywiste.

[ama]

Napisane przez BioIvO

W dużym uogólnieniu powiem tak- wszystko co dotyczy dorosłego człowieka może być finansowane przez niego samego. Tyle mojej teorii.
Pełnoletnia osoba może zapracować sobie na kursy, samochód, podróże a nawet studia. Można pracować w dorywczo, w wakacje, albo zwyczajnie na etat. Od 14 letniego dzieciaka trudno oczekiwać, ze sam sobie sfinansuje kolonie czy kurs językowy. Ale w pewnym wieku można już zarobić na swoje potrzeby.
Inna sprawa, gdy rodzice mają kasę a dać nie chcą. To już kwestia dogadania i ewantualnych prawnych obowiązków wobec dzieci.

Na obecnym rynku pracy przeciętny 18 latek- teoretycznie dorosły- nie jest moim zdaniem w stanie sfinansować sobie życia sam. Taka osoba bez wybitnego talentu, konkretnych umiejętności zawodowych (skąd ma je mieć np. po ogólniaku) nie ma szans na pracę, która pozwoli jej opłacić mieszkanie, kursy, samochód, podróże i studia. Zaraz ktoś odezwie sie, se on mógł i w ogóle. Ok, wam sie udało, ale to nie jest zasada.

[BioIvO]

Napisane przez ama

Na obecnym rynku pracy przeciętny 18 latek- teoretycznie dorosły- nie jest moim zdaniem w stanie sfinansować sobie życia sam.

Zapewniam, ze bardzo wielu magistrów jest dokładnie w tej samej stytuacji życiowej. I tez muszą sobie radzić.

[daf502bc9430c04b8cbdbd94f51a8624bed02f84_61e0bd2ac4d4e]

Napisane przez ama

Na obecnym rynku pracy przeciętny 18 latek- teoretycznie dorosły- nie jest moim zdaniem w stanie sfinansować sobie życia sam. Taka osoba bez wybitnego talentu, konkretnych umiejętności zawodowych (skąd ma je mieć np. po ogólniaku) nie ma szans na pracę, która pozwoli jej opłacić mieszkanie, kursy, samochód, podróże i studia. Zaraz ktoś odezwie sie, se on mógł i w ogóle. Ok, wam sie udało, ale to nie jest zasada.

Dokładnie. Trochę inna sytuacja jest, kiedy ktoś studiuje zaocznie, może sobie znaleźć jakąś konkretniejszą pracę, może nawet w zawodzie, i zbierać doświadczenie, często też takie osoby mieszkają w domu, odpada im płacenie za mieszkanie i mogą zapłacić sobie za studia, czy zbierać na samochód, wakacje. Ale osoba po ogólniaku? Dobrze żarty, najwyżej na kasie w Tesco może wylądować, i to przy wielkim szczęściu, chyba, że ma w rodzinie kogoś z firmą/znajomości i ktoś po prostu gdzieś go wkręci. Za roznoszenie ulotek, zbieranie truskawek, czy pracę w call center się ani 1/3 z tych rzeczy nie opłaci. Samochód, podróże, kursy... Dobre sobie, chyba żyjemy w innej rzeczywistości

---------- Dopisano o 13:03 ---------- Poprzedni post napisano o 13:02 ----------

Napisane przez BioIvO

Zapewniam, ze bardzo wielu magistrów jest dokładnie w tej samej stytuacji życiowej. I tez muszą sobie radzić.

Naprawdę nie widzisz różnicy w ocenie pracodawcy 18-latka po liceum, a magistra?

[ama]

Napisane przez BioIvO

Zapewniam, ze bardzo wielu magistrów jest dokładnie w tej samej stytuacji życiowej. I tez muszą sobie radzić.

Ale magistrzy sa w takiej sytuacji an własne życzenie. Przez 5 lat mogli zebrać doswiadczenie, porobić kursy (o ile mieli kasę albo zalapali sie na darmowe), itd. 18 latek tych szans nie miał, bo był niepełnoletni, a zatrudnianie niepełnoletnich chociaż zakazane nie jest, to stanowi wybitną rzadkość. Zreszta moim zdaniem dziecko to ma sie uczyć, a nie pracowac od 16 r. ż. Polska to nie Chiny czy Bangladesz zeby dzieci to pracy wysyłać.

[daf502bc9430c04b8cbdbd94f51a8624bed02f84_61e0bd2ac4d4e]

Napisane przez ama

Ale magistrzy sa w takiej sytuacji an własne życzenie. Przez 5 lat mogli zebrać doswiadczenie, porobić kursy

No właśnie, jak ktoś idzie na bylejakie studia, byle sobie przedłużyć zabawę i sobie bimba przez całe pięć lat, no to owszem, potem jest w takiej sytuacji, ale jakoś tym osobom nie współczuję.

[Stace]

Napisane przez ama

Ale magistrzy sa w takiej sytuacji an własne życzenie. Przez 5 lat mogli zebrać doswiadczenie, porobić kursy (o ile mieli kasę albo zalapali sie na darmowe), itd. 18 latek tych szans nie miał, bo był niepełnoletni, a zatrudnianie niepełnoletnich chociaż zakazane nie jest, to stanowi wybitną rzadkość. Zreszta moim zdaniem dziecko to ma sie uczyć, a nie pracowac od 16 r. ż. Polska to nie Chiny czy Bangladesz zeby dzieci to pracy wysyłać.

Fajnie że porównujesz Bangladesz, gdzie warunki pracy są tragiczne, z tego co zarobią ledwo starcza im na życie, nadgodziny i wypadki są na porządku dziennym, do Polski gdzie 16-latek może iść sobie dorobić w weekend na ulotkach albo jako kelner, opiekunka etc

[asia10933]

W świetle prawa rodzic jest zobowiązany utrzymywać dziecko do 18 roku życia, lub do czasu jak nie skończy szkoły, z tym, że nie dłużej niż do 25 roku życia. Jeżeli nie wywiazuje się z tego obowiązku dziecko, może ubiegać się o alimenty.

[019cbfde5cc6e455fa19b011903180c9b735c7f6]

DA SIĘ! DA SIĘ!

Napisane przez greenlemon

Ja uważam, że ludzie którzy twierdzą, że sama miłość wystarczy są niepoważni.....

Miłością się nikogo nie ubierze, ani nie wykarmi.

Na jakie koszty trzeba się przygotować? Moim zdaniem na edukację - szeroko pojętą.

Jeżeli, okaże sie że dziecko ma talent muzyczny to trzeba mieć pieniądze na instrument (nieraz i kilka - kilkadziesiąt tysięcy złotych np. na porządny fortepian) i czas na wożenie dziecka na zajęcia i konkursy (szkoły muzyczne są na szczęście za darmo).

Jeżeli dziecko ma zacięcie sportowe to trzeba mieć pieniądze na zajęcia i chęci do wożenia na zawody (Radwańska, Kubica, Janowicz - ich sukcesy to pieniądze rodziców).

Poza tym - kursy angielskiego obowiązkowo. O innych językach nie mówię, chociaż dziś w ogłoszeniach o pracę wymaga się dwóch języków biegle. I nie piszcie, że można sobie samemu zarobić i się nauczyć.
Akurat z językami jest tak, że czas działa na nasza niekorzyść.


I korepetycje z matematyki/fizyki, bo w szkole bywa tragicznie z poziomem nauczania.

Do tego szczepionki, po 1000 zł.

A jak ktoś nie ma pieniędzy na to co ma się powiesić. Poza tym taki Janowicz trenował po szopach. DA SIĘ! DA SIĘ

Napisane przez ama

Wiem, ze na wizażu to same zosie samosie, ale moim zdaniem wcale nie jest tak, ze jak czegoś chcesz to to zawsze osiągniesz. Jak mawia ojciec mojej przyjaciółki: wyżej d***y nie podskoczysz. Coraz częściej obserwuje, ze to niestety prawda.

Tylko z ta częścią wypowiedzi się zgadzam.

Napisane przez BioIvO

W dużym uogólnieniu powiem tak- wszystko co dotyczy dorosłego człowieka może być finansowane przez niego samego. Tyle mojej teorii.
Pełnoletnia osoba może zapracować sobie na kursy, samochód, podróże a nawet studia. Można pracować w dorywczo, w wakacje, albo zwyczajnie na etat. Od 14 letniego dzieciaka trudno oczekiwać, ze sam sobie sfinansuje kolonie czy kurs językowy. Ale w pewnym wieku można już zarobić na swoje potrzeby.
Inna sprawa, gdy rodzice mają kasę a dać nie chcą. To już kwestia dogadania i ewentualnych prawnych obowiązków wobec dzieci.

Studia jak studia. ale np samochód, wycieczki czy inne bajery moim zdaniem nie powinny być w gestii rodziców. Chyba, że ktoś ma kasy jak lodu.

Zaraz dojdziemy do tego, że w Polsce 90 % ludzi nie powinno mieć dzieci bo ich nie stać na to

[ama]

Napisane przez asia10933

W świetle prawa rodzic jest zobowiązany utrzymywać dziecko do 18 roku życia, lub do czasu jak nie skończy szkoły, z tym, że nie dłużej niż do 25 roku życia. Jeżeli nie wywiazuje się z tego obowiązku dziecko, może ubiegać się o alimenty.

Bzdura. Nie ma żadnej górnej granicy. Poczytaj KRO. Artykuł 133, o ile dobrze pamietam. Rodzice maja OBOWIĄZEK utrzymywać dziecko które nie jest w stanie samo sie utrzymać. Zwalnia ich z tego obowiązku sytuacja kiedy dziecko nie dokłada starań zeby sie utrzymywać. Jak widać duzo klauzul generalnych, wiec sad oceni co to znaczy.

Btw. Któraś z dziewczyn zachęca tu chyba do pracy na czarno. Umowa cywilno-prawna z osobą o ograniczonej zdolności do czynnosci prawnych budzi sporo wątpliwości, a na umowę o prace nikt 16 latka nie zatrudni. Dzieci nie powinny moim zdaniem pracowac i koniec. Bo sa dziećmi, a to nie jest czas na prace tylko na naukę i zabawę. Psim obowiązkiem rodzicow jest spiąć 4 litery i zarobić na dziecko.

[a34]

Napisane przez WhiteCherry

wszystko na co mogą sobie pozwolić. Gdybym była bogata, to nie żałowałabym dziecku pomijam podstawy w stylu miłość, poczucie bezpieczeństwa, dach nad głową, jedzenie - to raczej oczywiste.

Zgadzam się
Jeśli chodzi o materialny aspekt, to wg mnie takie rzeczy jak:
- przedszkole,
- własny pokój (jak przekonałam się, czytając wiele wizażowych dyskusji, jest to sporny temat)
- zajęcia językowe,
- zajęcia dodatkowe związane z jego zainteresowaniami,
- wyjścia do kina, na basen, wycieczki szkolne
- wyjazd na wakacje przynajmniej raz w roku (niekoniecznie 3 tygodnie w 5*hotelu) - prywatne wizyty u lekarza, jeśli zachodzi taka potrzeba, podobnie z aparatem ortodontycznym, szczepionkami
- jakieś krótsze wyjazdy od czasu do czasu, typu weekend w jakimś innym miejscu w Polsce
Tyle na razie przychodzi mi do głowy, dziecka jeszcze nie mam, więc pewnie o wielu rzeczach nie mam pojęcia. Nie wymieniałam oczywistości typu ubrania czy nieśmieciowe jedzenie. Wiele z wymienionych przeze mnie rzeczy odnosi się do wspólnego spędzania czasu i to jest moim zdaniem bardzo ważne dla całej rodziny, choć oczywiście można go spędzać także w domu i to też jest istotne, ale moim zdaniem trzeba dziecku w miarę możliwości pokazać świat

[ama]

[1=019cbfde5cc6e455fa19b01 1903180c9b735c7f6;4666258 1]
Zaraz dojdziemy do tego, że w Polsce 90 % ludzi nie powinno mieć dzieci bo ich nie stać na to [/QUOTE]

Sorry, ale tak. Dziecko to w obecnych czasach luksus i trzeba się z tym pogodzić. Zabawa w dom, bo chce sie mieć dzidziusia mimo braku środków na odchowanie tego dziecka jest moim zdaniem niepoważna.

Jak ktoś nie ma pieniędzy to moze zamiast sie wieszać pójdzie i je zarobi, a potem pomyśli o dziecku, co? Bo u sporej części społeczeństwa obserwuje odwrotną kolejność.

[daf502bc9430c04b8cbdbd94f51a8624bed02f84_61e0bd2ac4d4e]

Napisane przez ama

Sorry, ale tak. Dziecko to w obecnych czasach luksus i trzeba się z tym pogodzić. Zabawa w dom, bo chce sie mieć dzidziusia mimo braku środków na odchowanie tego dziecka jest moim zdaniem niepoważna.

Jak ktoś nie ma pieniędzy to moze zamiast sie wieszać pójdzie i je zarobi, a potem pomyśli o dziecku, co? Bo u sporej części społeczeństwa obserwuje odwrotną kolejność.

Ostro, ale po części się zgadzam. Szkoda natomiast, że ta machina się tak nakręca, że trudno jest najzwyczajniej w świecie zarobić odpowiednią kwotę, za niedługo się wszyscy na dzieci będą po 35 roku życia decydować, bo wcześniej po prostu nie będą mieli pieniędzy... Strasznie to smutne.

[OYE]

Napisane przez ama

Bzdura. Nie ma żadnej górnej granicy. Poczytaj KRO. Artykuł 133, o ile dobrze pamietam. Rodzice maja OBOWIĄZEK utrzymywać dziecko które nie jest w stanie samo sie utrzymać. Zwalnia ich z tego obowiązku sytuacja kiedy dziecko nie dokłada starań zeby sie utrzymywać. Jak widać duzo klauzul generalnych, wiec sad oceni co to znaczy.

Btw. Któraś z dziewczyn zachęca tu chyba do pracy na czarno. Umowa cywilno-prawna z osobą o ograniczonej zdolności do czynnosci prawnych budzi sporo wątpliwości, a na umowę o prace nikt 16 latka nie zatrudni. Dzieci nie powinny moim zdaniem pracowac i koniec. Bo sa dziećmi, a to nie jest czas na prace tylko na naukę i zabawę. Psim obowiązkiem rodzicow jest spiąć 4 litery i zarobić na dziecko.

Tak rodzicow obowiazkiem jest zarobic na dziecko ale sadze ze starsze dzieci szczegolnie takie 16+ powinny pracowac. Oczywiscie nie duzo ale pare razy w tyg po pare godzin lub w wakacje. Praca duzo uczy dzieci. Sama zaczelam dorywczo pracowac jak mialam 12 lat, bawiac dzieci od czasu do czasu, pozniej od 16 w sklepie, na studiach w biurze medycznym. Mieszkalam u rodzicow ale sama sobie oplacilam studia i samochod i wszystko inne, rodzicow nie bylo stac a nie chcialam zeby brali jakies pozyczki zebym ja mogla studiowac.
Moje dzieci jak nie beda zaangazowane w jakies zajecie poza szkola ktore im zajmuja bardzo duzo czasu tez beda musialy isc do pracy. Chodz stac mnie na to ze nie musza. Sadze ze sama szkola i zabawa nie wystarcza.

[ama]

Napisane przez OYE

Tak rodzicow obowiazkiem jest zarobic na dziecko ale sadze ze starsze dzieci szczegolnie takie 16+ powinny pracowac. Oczywiscie nie duzo ale pare razy w tyg po pare godzin lub w wakacje. Praca duzo uczy dzieci. Sama zaczelam dorywczo pracowac jak mialam 12 lat, bawiac dzieci od czasu do czasu, pozniej od 16 w sklepie, na studiach w biurze medycznym. Mieszkalam u rodzicow ale sama sobie oplacilam studia i samochod i wszystko inne, rodzicow nie bylo stac a nie chcialam zeby brali jakies pozyczki zebym ja mogla studiowac.
Moje dzieci jak nie beda zaangazowane w jakies zajecie poza szkola ktore im zajmuja bardzo duzo czasu tez beda musialy isc do pracy. Chodz stac mnie na to ze nie musza. Sadze ze sama szkola i zabawa nie wystarcza.

Moim zdaniem praca rozumiana jako wykonywanie pewnych zadań i bycie za to nagradzanym faktycznie wiele dzieci uczy i jest potrzebna. Uwazam natomiast, ze praca zarobkowa dzieci jest zła i krzywdząca. To zbyt duża odpowiedzialność dla dziecka i obarczone go sprawami, które nie są jeszcze na ten wiek. Na studiach to juz co innego ale do ukończenia obowiązkowej edukacji dziecko moze dostać 50 zł za skoszenie trawnika sąsiadowi pod warunkiem, ze jest to w formie niezobowiązującego nagrody za wykonana pracę, a nie staje sie koniecznością, aby zapewnić sobie realizacje potrzeb. Przy czym zabawa, rozrywka to tez potrzeba, a nie luksus, ktorego rodzice nie powinni finansować. Wiadomo, ze sa pewne granice, ale ludzie czesto zapominają, ze oprócz dachu nad głowa i pełnego talerza dziecku potrzeba innych bodźców.

---------- Dopisano o 14:28 ---------- Poprzedni post napisano o 14:25 ----------

[1=daf502bc9430c04b8cbdbd9 4f51a8624bed02f84_61e0bd2 ac4d4e;46663228]Ostro, ale po części się zgadzam. Szkoda natomiast, że ta machina się tak nakręca, że trudno jest najzwyczajniej w świecie zarobić odpowiednią kwotę, za niedługo się wszyscy na dzieci będą po 35 roku życia decydować, bo wcześniej po prostu nie będą mieli pieniędzy... Strasznie to smutne.[/QUOTE]

Smutne i niesprawiedliwe, zgadzam sie. Co wiecej najzwyczajniej głupie, bo w dłuższej perspektywie rozwali nam gospodarkę i społeczeństwo. Tylko samodzielnie trudno jest z tym walczyć, bo każdy chce jak najlepiej dla swojego dziecka i rodziny i nikt przy zdrowych zmysłach nie będzie sprowadzał dziecka na świat jak wie, że czeka je tylko bieda i odmawiania sobie wszystkiego.

[Varga]

A co sądzicie o coraz nowszych, droższych zabawkach?
Rodzicie powinni dziecku fundować tablety i inne cuda czy jednak rodzic nie kupujący nie powinien mieć dzieci?
Przez ostatnie miesiące dręczy mnie ta kwestia, bo jeszcze 10lat i córka będzie chciała coraz to nowszy sprzęt elektroniczny. Będę złą matką jeśli po prostu powiem nie?

[a34]

Napisane przez Varga

A co sądzicie o coraz nowszych, droższych zabawkach?
Rodzicie powinni dziecku fundować tablety i inne cuda czy jednak rodzic nie kupujący nie powinien mieć dzieci?
Przez ostatnie miesiące dręczy mnie ta kwestia, bo jeszcze 10lat i córka będzie chciała coraz to nowszy sprzęt elektroniczny. Będę złą matką jeśli po prostu powiem nie?

Sama nie wiem, jak tę sprawę rozwiązać. Tym bardziej, że nie mam własnych dzieci. Na pewno uważam, że własny laptop dla kilkulatka to przesada. Chyba po prostu na początku będę pozwalała dziecku korzystać z domowego sprzętu typu tablet czy laptop do pewnego wieku, ale nie mam pojęcia, do jakiego
Chociaż może za te >10 lat dzieci będą dostawać tablety już w szpitalu

[Varga]

Napisane przez a34

Sama nie wiem, jak tę sprawę rozwiązać. Tym bardziej, że nie mam własnych dzieci. Na pewno uważam, że własny laptop dla kilkulatka to przesada. Chyba po prostu na początku będę pozwalała dziecku korzystać z domowego sprzętu typu tablet czy laptop do pewnego wieku, ale nie mam pojęcia, do jakiego

Wiesz, chodzi mi raczej o to, że elektronika rozwija się bardzo szybko. 10 lat temu chodziłam do kawiarenki internetowej żeby pisać prace na studia, bo nie miałam komputera. Teraz są tablety, dzieciaki latają ze smartfonami. Zobacz jaki postęp nastąpił w 10 lat. Co 2-3lata pojawia się coś zupełnie nowego, laptop z dotykowym ekranem, tablet. Czy dziecku należy kupować te wszystkie sprzęty?

[201701191353]

Napisane przez ama

Sorry, ale tak. Dziecko to w obecnych czasach luksus i trzeba się z tym pogodzić. Zabawa w dom, bo chce sie mieć dzidziusia mimo braku środków na odchowanie tego dziecka jest moim zdaniem niepoważna.

Jak ktoś nie ma pieniędzy to moze zamiast sie wieszać pójdzie i je zarobi, a potem pomyśli o dziecku, co? Bo u sporej części społeczeństwa obserwuje odwrotną kolejność.

Moja mama uważa inaczej - powinnam mieć tyle dzieci ile chcę - niezależnie od tego, czy będzie mnie na nie stać i czy będę mieć co do garnka włożyć. Dlatego się trochę posprzeczałyśmy... i założyłam wątek i czytam

Mama wprost przyznała, że chciała mieć dzieci i tyle. Kierowała nią chęć. W gimnazjum miałam pęd do języków, ale rodzice mówili, że nie stać ich na kursy językowe dla mnie...że by musieli się zadłużać... zresztą nieważne, teraz sama się uczę, na własna rękę, ale sytuacja nieprzyjemna

No nic, czytam dalej, mam nadzieję, że wątek się rozwinie

[a34]

Napisane przez Varga

Wiesz, chodzi mi raczej o to, że elektronika rozwija się bardzo szybko. 10 lat temu chodziłam do kawiarenki internetowej żeby pisać prace na studia, bo nie miałam komputera. Teraz są tablety, dzieciaki latają ze smartfonami. Zobacz jaki postęp nastąpił w 10 lat. Co 2-3lata pojawia się coś zupełnie nowego, laptop z dotykowym ekranem, tablet. Czy dziecku należy kupować te wszystkie sprzęty?

To chyba zależy o jakim wieku mówimy. Nie wiem, po co dziecku w podstawówce własny tablet czy laptop, jeśli ma dostęp do nich w domu w jakichś rozsądnych granicach. Co do starszych dzieci nie mam zdania. Myślę, że jeśli rodziców stać, to można kupić, ale bez przesady, że co rok nowy model tabletu.

[OYE]

Napisane przez ama

Moim zdaniem praca rozumiana jako wykonywanie pewnych zadań i bycie za to nagradzanym faktycznie wiele dzieci uczy i jest potrzebna. Uwazam natomiast, ze praca zarobkowa dzieci jest zła i krzywdząca. To zbyt duża odpowiedzialność dla dziecka i obarczone go sprawami, które nie są jeszcze na ten wiek. Na studiach to juz co innego ale do ukończenia obowiązkowej edukacji dziecko moze dostać 50 zł za skoszenie trawnika sąsiadowi pod warunkiem, ze jest to w formie niezobowiązującego nagrody za wykonana pracę, a nie staje sie koniecznością, aby zapewnić sobie realizacje potrzeb. Przy czym zabawa, rozrywka to tez potrzeba, a nie luksus, ktorego rodzice nie powinni finansować. Wiadomo, ze sa pewne granice, ale ludzie czesto zapominają, ze oprócz dachu nad głowa i pełnego talerza dziecku potrzeba innych bodźców.
.

mnie nie skrzywdzila i moich braci tez nie, zreszta wiekszosc moich znajomych pracowalo jako nastolatki i na studiach. Kazdemu wyszlo to na dobre. Dlatego tez bede chciala zeby moje dzieci pracowaly, chyba ze beda uprawiac jakis sport czy inne hobby ktore zajmie im ogromna ilosc czasu. Np kolezanki 16 letnia corka w wakacje jest ratownikiem na basenie, kuzyna 17 letni syn caddy na polu golfowym, jest abrdzo duzo fajnych prac ktore nastolatki moga robic. Nie tylko zarobia ale naucza sie odpowiedzialnosci i wartosci pieniadza.

[greenlemon]

.

[Varga]

Według mnie absolutne minimum jakie należy dać dziecku to jedzenie, zawsze czyste ubrania, kilka razy w roku zakupy ubraniowe, podstawowy sprzęt elektroniczny, wycieczki szkolne, przybory szkolne, pokój bez rodziców,dodatkowe lekcje jeśli dziecko wykazuje chęć na naukę czegoś nowego.