Pieniądze...

[Marika_1987]

Naszła mnie ostatnio taka myśl czy pieniadze dają szczęście., czynią człowieka lepszym od innych, daja prawo do wywyższania się?
Pomyślałam o tym po przyjęciu imieninowym mojego partnera. Sytuacja wyglada tak:
Urządzaliśmy przyjęcie imieninowe mojego partnera. Zaprosiliśmy kilku znajomych. Jako, że jestem, że tak powiem pasjonatką gotowania, przygotowałam wszystko. W tym niektóre z potraw były, że tak powiem, trochę wymyślne. ale co poradzę, że lubię eksperymentować. Ale do rzeczy. Atmosfera podczas przyjęcia była bardzo miła. Po czym kilka dni później usłyszałam od jednego z gości, że obnosimy się z tym ile mamy pieniędzy, że tym przyjęciem pokazaliśmy, że sie wywyższamy itp. Przykro było to słyszeć, bo nie miełam nawte takiego celu.
Owszem dochody moje i mojego partnera są wysokie [około 13-15 tys miesiecznie] ( ja pracuję na kierowniczym stanowisku, mój patrner również pracuje, on ma kamienicę, w której wynajmujemy komuś mieszkanie i 2 lokale usługowe). Ale nigdy nie obnosimy sie z tym, że mamy pieniadze. Możemy sobie na wiele pozwolić ale jakoś nam to nie potrzebne, bo nie chcemy, żeby pieniadze przysłoniły nasze wartości. Żyjemy całkiem normalnie, nie jeździmy luksusowymi samochodami, nie mamy luksusowo urządzonego mieszkania, olbrzymiej plazmy na scianie. Może kupujemy ubrania dobrych marek ale nie po to żeby szpanować nimi tylko dlatego, że jesteśmy w jakimś tam stopniu przyzwyczajeni do pewnych marek. I dodam, że mimo iż możemy sobie pozwolić na drogie ciuchy to lubimy np. buszować w second handach Nie oszczędzamy np. na dziecku ale też bez przesady, aby nie zrobić z nigo sobka i egoisty. Wolimy odłożyć większą kwotę niz wydawać na kolejne rzeczy, które za jakiś czas okarzą się zbedne. Po prostu nauczyliśmy się szacunku do pieniędzy, rozsądku, bo ja osobiście kiedyś miałam bardzo trudną sytuację finansową. I nie jest miłe wysłuchiwać od ludzi, że stać nas na to czy tamto kiedy w kraju ludzie pracują za grosze. Kiedy nasza sytuacja finansowa zrobiła się taka jak obecnie zaczęli sie odzywać ludzie, z którymi nie miałam kontaktu przez dłuzzy czas. Jednak ja osobiście nie pałam sympatią do ludzi, którzy widzą człowieka tylko wtedy gdy ma pieniadze. Dałam jasne do zrozumienia, że nie podoba mi się takie podejscie i wtedy te osoby obraziły się i zaczęły gadać głupoty. A gdzie byli kiedy było źle? Ja nidgy nie prosiłam nikogo o pomoc, doszłam do wszystkiego własną, nie rzadko bardzo ciężka pracą. I została garstka znajomych. Kiedy ich odwiedzam nigdy nie idę z pusta ręką, zawsze kupie cos dla dziecka/dzieci. I nie sa to jakieś drogie prezenty, często symboliczne typu np. czekolada, maskotka, bo według mnie liczy się sama pamięć, a nie to ile kosztował np. prezent. Tym osobom nigdy nie odmawiałam pomocy i nie oczekuję od nich dozgonnej wdzięczności. Wspieram też np. jeden z domów dziecka i robię to z potrzeby serca, a nie po to żeby sie pokazać. I kiedy widzę radość tych dzieci to dla mnie największe podziękowanie.
Ale naprawdę nie jest miło słyszeć za plecami, że "oni maja kasę to czują się lepsi". Nie, nigdy nie czułam się lepsza z tego powodu, kigdy nikomu nie dałam odczuć, że jest gorszy ponieważ mniej zarabia. Ludzi traktuje równo i nie patrzę przez pryzmat pieniedzy. Pieniądze wiele pomagaja w życiu ale zdrowia, szczęścia nie da się kupić.
Przepraszam, że tak chaotycznie i troche bez sensu. Chciałabym po prostu poznać opinię Wizażanek na ten temat.

[tacyta]

Napisane przez Marika_1987

Naszła mnie ostatnio taka myśl czy pieniadze dają szczęście., czynią człowieka lepszym od innych, daja prawo do wywyższania się?
Pomyślałam o tym po przyjęciu imieninowym mojego partnera. Sytuacja wyglada tak:
Urządzaliśmy przyjęcie imieninowe mojego partnera. Zaprosiliśmy kilku znajomych. Jako, że jestem, że tak powiem pasjonatką gotowania, przygotowałam wszystko. W tym niektóre z potraw były, że tak powiem, trochę wymyślne. ale co poradzę, że lubię eksperymentować. Ale do rzeczy. Atmosfera podczas przyjęcia była bardzo miła. Po czym kilka dni później usłyszałam od jednego z gości, że obnosimy się z tym ile mamy pieniędzy, że tym przyjęciem pokazaliśmy, że sie wywyższamy itp. Przykro było to słyszeć, bo nie miełam nawte takiego celu.
Owszem dochody moje i mojego partnera są wysokie [około 13-15 tys miesiecznie] ( ja pracuję na kierowniczym stanowisku, mój patrner również pracuje, on ma kamienicę, w której wynajmujemy komuś mieszkanie i 2 lokale usługowe). Ale nigdy nie obnosimy sie z tym, że mamy pieniadze. Możemy sobie na wiele pozwolić ale jakoś nam to nie potrzebne, bo nie chcemy, żeby pieniadze przysłoniły nasze wartości. Żyjemy całkiem normalnie, nie jeździmy luksusowymi samochodami, nie mamy luksusowo urządzonego mieszkania, olbrzymiej plazmy na scianie. Może kupujemy ubrania dobrych marek ale nie po to żeby szpanować nimi tylko dlatego, że jesteśmy w jakimś tam stopniu przyzwyczajeni do pewnych marek. I dodam, że mimo iż możemy sobie pozwolić na drogie ciuchy to lubimy np. buszować w second handach Nie oszczędzamy np. na dziecku ale też bez przesady, aby nie zrobić z nigo sobka i egoisty. Wolimy odłożyć większą kwotę niz wydawać na kolejne rzeczy, które za jakiś czas okarzą się zbedne. Po prostu nauczyliśmy się szacunku do pieniędzy, rozsądku, bo ja osobiście kiedyś miałam bardzo trudną sytuację finansową. I nie jest miłe wysłuchiwać od ludzi, że stać nas na to czy tamto kiedy w kraju ludzie pracują za grosze. Kiedy nasza sytuacja finansowa zrobiła się taka jak obecnie zaczęli sie odzywać ludzie, z którymi nie miałam kontaktu przez dłuzzy czas. Jednak ja osobiście nie pałam sympatią do ludzi, którzy widzą człowieka tylko wtedy gdy ma pieniadze. Dałam jasne do zrozumienia, że nie podoba mi się takie podejscie i wtedy te osoby obraziły się i zaczęły gadać głupoty. A gdzie byli kiedy było źle? Ja nidgy nie prosiłam nikogo o pomoc, doszłam do wszystkiego własną, nie rzadko bardzo ciężka pracą. I została garstka znajomych. Kiedy ich odwiedzam nigdy nie idę z pusta ręką, zawsze kupie cos dla dziecka/dzieci. I nie sa to jakieś drogie prezenty, często symboliczne typu np. czekolada, maskotka, bo według mnie liczy się sama pamięć, a nie to ile kosztował np. prezent. Tym osobom nigdy nie odmawiałam pomocy i nie oczekuję od nich dozgonnej wdzięczności. Wspieram też np. jeden z domów dziecka i robię to z potrzeby serca, a nie po to żeby sie pokazać. I kiedy widzę radość tych dzieci to dla mnie największe podziękowanie.
Ale naprawdę nie jest miło słyszeć za plecami, że "oni maja kasę to czują się lepsi". Nie, nigdy nie czułam się lepsza z tego powodu, kigdy nikomu nie dałam odczuć, że jest gorszy ponieważ mniej zarabia. Ludzi traktuje równo i nie patrzę przez pryzmat pieniedzy. Pieniądze wiele pomagaja w życiu ale zdrowia, szczęścia nie da się kupić.
Przepraszam, że tak chaotycznie i troche bez sensu. Chciałabym po prostu poznać opinię Wizażanek na ten temat.

Nie powinnaś przejmować się jakimiś sfrustrowanymi zazdrośnikami albo falszywymi i interesownymi znajomymi, którzy sobie o Tobie przypomnieli, jak poprawiła się Twoja sytuacja finansowa. Do wszystkiego doszliście własną uczciwą pracą i to Wasza sprawa, na co wydajecie własne pieniądze. Od pewnych toksycznych, pelnych jadu i faszywych ludzi należy po prostu się odciąć dla własnego zdrowia psychicznego.

A pieniądze może szczęścia nie dają ale na pewno dają dużą wygodę, poczucie bezpieczeństwa i dzięki nim można pozwolić sobie na więcej przyjemności.

[Soso]

W sumie to nie wiem, w czym masz problem. Jasne, że pieniądze dają szczęście (mnie na pewno ) Jasne, że nie dają nikomu prawa do wywyższania się. A czy czynią kogoś lepszym? Trudno powiedzieć, jeśli ktoś zarabia spore pieniądze własną pracą, to tak, w mojej ocenie jest bardziej wartościowy od tego, kto całymi dniami murek podpiera

[Merys]

Napisane przez Marika_1987

Naszła mnie ostatnio taka myśl czy pieniadze dają szczęście., czynią człowieka lepszym od innych, daja prawo do wywyższania się?
Pomyślałam o tym po przyjęciu imieninowym mojego partnera. Sytuacja wyglada tak:
Urządzaliśmy przyjęcie imieninowe mojego partnera. Zaprosiliśmy kilku znajomych. Jako, że jestem, że tak powiem pasjonatką gotowania, przygotowałam wszystko. W tym niektóre z potraw były, że tak powiem, trochę wymyślne. ale co poradzę, że lubię eksperymentować. Ale do rzeczy. Atmosfera podczas przyjęcia była bardzo miła. Po czym kilka dni później usłyszałam od jednego z gości, że obnosimy się z tym ile mamy pieniędzy, że tym przyjęciem pokazaliśmy, że sie wywyższamy itp. Przykro było to słyszeć, bo nie miełam nawte takiego celu.
Owszem dochody moje i mojego partnera są wysokie [około 13-15 tys miesiecznie] ( ja pracuję na kierowniczym stanowisku, mój patrner również pracuje, on ma kamienicę, w której wynajmujemy komuś mieszkanie i 2 lokale usługowe). Ale nigdy nie obnosimy sie z tym, że mamy pieniadze. Możemy sobie na wiele pozwolić ale jakoś nam to nie potrzebne, bo nie chcemy, żeby pieniadze przysłoniły nasze wartości. Żyjemy całkiem normalnie, nie jeździmy luksusowymi samochodami, nie mamy luksusowo urządzonego mieszkania, olbrzymiej plazmy na scianie. Może kupujemy ubrania dobrych marek ale nie po to żeby szpanować nimi tylko dlatego, że jesteśmy w jakimś tam stopniu przyzwyczajeni do pewnych marek. I dodam, że mimo iż możemy sobie pozwolić na drogie ciuchy to lubimy np. buszować w second handach Nie oszczędzamy np. na dziecku ale też bez przesady, aby nie zrobić z nigo sobka i egoisty. Wolimy odłożyć większą kwotę niz wydawać na kolejne rzeczy, które za jakiś czas okarzą się zbedne. Po prostu nauczyliśmy się szacunku do pieniędzy, rozsądku, bo ja osobiście kiedyś miałam bardzo trudną sytuację finansową. I nie jest miłe wysłuchiwać od ludzi, że stać nas na to czy tamto kiedy w kraju ludzie pracują za grosze. Kiedy nasza sytuacja finansowa zrobiła się taka jak obecnie zaczęli sie odzywać ludzie, z którymi nie miałam kontaktu przez dłuzzy czas. Jednak ja osobiście nie pałam sympatią do ludzi, którzy widzą człowieka tylko wtedy gdy ma pieniadze. Dałam jasne do zrozumienia, że nie podoba mi się takie podejscie i wtedy te osoby obraziły się i zaczęły gadać głupoty. A gdzie byli kiedy było źle? Ja nidgy nie prosiłam nikogo o pomoc, doszłam do wszystkiego własną, nie rzadko bardzo ciężka pracą. I została garstka znajomych. Kiedy ich odwiedzam nigdy nie idę z pusta ręką, zawsze kupie cos dla dziecka/dzieci. I nie sa to jakieś drogie prezenty, często symboliczne typu np. czekolada, maskotka, bo według mnie liczy się sama pamięć, a nie to ile kosztował np. prezent. Tym osobom nigdy nie odmawiałam pomocy i nie oczekuję od nich dozgonnej wdzięczności. Wspieram też np. jeden z domów dziecka i robię to z potrzeby serca, a nie po to żeby sie pokazać. I kiedy widzę radość tych dzieci to dla mnie największe podziękowanie.
Ale naprawdę nie jest miło słyszeć za plecami, że "oni maja kasę to czują się lepsi". Nie, nigdy nie czułam się lepsza z tego powodu, kigdy nikomu nie dałam odczuć, że jest gorszy ponieważ mniej zarabia. Ludzi traktuje równo i nie patrzę przez pryzmat pieniedzy. Pieniądze wiele pomagaja w życiu ale zdrowia, szczęścia nie da się kupić.
Przepraszam, że tak chaotycznie i troche bez sensu. Chciałabym po prostu poznać opinię Wizażanek na ten temat.

Niestety, niektórzy ludzie tacy po prostu są i w takich sytuacjach należy ich olać. Rozumiem, że to nic miłego, ale postaraj się nimi nie przejmować i utnij ten kontakt, spokój gwarantowany.

[sarajoanna]

Ja nie wiem do końca o jaką opinię Ci chodzi. Moim zdaniem twoi znajomi są po prostu zazdrośni i mówią tak ze zwykłej zawiści. Skoro nie gadasz non stop za najdroższymi ciuchami, nie przechwalasz się ile co kosztowało itp. itd. to jak dla mnie to nie masz sobie nic do zarzucenia. Rozumiem, że opinia znajomych mogła Cię zranić, ale dla własnego zdrowia nie przejmuj się tym, szkoda nerwów

[Marika_1987]

Nigdy w czasie rozmowy nie przechwalam sie ze kupiłam to czy tamto i kosztowało tyle i tyle. Kidy ktoś zapyta to owszem powiem. ale w gronie znajomych nigdy nie zdarzyło mi się mówić i przechwalać się tym co kupiłam.

[wika82]

Napisane przez Soso

W sumie to nie wiem, w czym masz problem. Jasne, że pieniądze dają szczęście (mnie na pewno ) Jasne, że nie dają nikomu prawa do wywyższania się. A czy czynią kogoś lepszym? Trudno powiedzieć, jeśli ktoś zarabia spore pieniądze własną pracą, to tak, w mojej ocenie jest bardziej wartościowy od tego, kto całymi dniami murek podpiera

Dokładnie tak.

[teleskop86]

Ciekawych masz przyjaciół, nie ma co... najpierw się najedli do syta tymi "wymyślnymi" potrawami a kilka dni poźniej obrabiają Ci tyłek to podłe... następnym razem jak będziesz urzadzała przyjęcie, to postaw na sole suchy chleb i wodę, może wtedy bedą zadowoleni ale nie, wtedy powiedzą ze jesteś skąpa, czyli generalnie co byś nie zrobila ludzie i tak będa gadać. olać to, zazdrośni są o tyle. zazdrość to taka typowa cecha Polaków i głowa do góry, nie przejmuj się

p.s. a tak swoją drogą, tego znajomego co takie balaniuki opowiada to już bym więcej nie zapraszała na żadną imprezę, skoro mu nie nieodpowiada sposób w jaki przyjmujesz gości

[201604181004]

Albo słone paluszki i wodę gazowaną. Jeśli faktycznie uważasz że się z tym nie obnosicie to problemu nie ma i to inni są przewrażliwieni a z wami jest okej. Wiesz widzę wśród znajomych że naprawdę naprawdę bogaci mają problem i niektórzy będą krytycznie nastawieni cokolwiek oni nie zrobią - ukrywają pieniądze, to ktoś podejrzewa ich o przesadną skromność, nie kryją się z tym - to znaczy że się z tym obnoszą, i tak dalej i tak dalej. Olej:-P

[monita01]

Znajomi sa zazdrosni! Powinni sie cieszyc, ze mieli okazje sprobowac niecodziennych przysmakow, a nie jeszcze krecic nosem. Jak bys podala zwykle, i "biedne" przystawki, to powiedziliby, ze jestes chytra, bo masz duzo kasy a tak zle gosci podjelas. Ludziom nigdy nie dogodzisz, wiec wogole sie tym nie przejmuj

[rochelle_]

Typowe u Polaków (wybaczcie, u innych narodowości, może dlatego, że nie znam ich tak dogłębnie;P, tego nie zauważyłam). Kurczę, czemu u tak ogromnej większość zamiast gratulować tego, że się powodzi, twierdzi się, że ktoś doszedł do pieniędzy nieuczciwie, albo się wywyższa. No pojąć nie mogę.

Olej ich uwagi, chociaż np. dla mnie byłoby to bardzo przykre, gdyby ktoś z moich znajomych, znając mnie (!), powiedział coś takiego.

Tak na marginesie. Ostatnio szefowa zauważyła, że koleżanka była u fryzjera i ma nową spódnicę. Pyta: "no, no *Zosia*, czy ty aby za dużo nie zarabiasz, że tyle wydajesz?". Mur, beton i gleba. Aż żal i wstyd...

[Marika_1987]

Może źle to ujęłam. Nie były to potrawy typu homary, małże czy kawior. Tylko np. sałatka łącząca tradycyjne warzywa z owocami czy mięso ze słodkimi sosami. Po prostu lubię eksperymentować, próbować. Zawsze przygotowywałam przyjęcia tak aby zadowolić gości, ich podniebienia.
I jeszcze po przyjęciu ( goście byli z dziećmi) słyszałam, że próbowałam rozpieścić dzieci podsuwajac im różnego rodzaju przekąski.
Ale ja po prostu starałam sie okazać jak najwiekszą gościnność

Pracuję na kierowniczym stanowisku, do którego doszłam pracą własnych rąk. W grudniu była sytuacja, że "góra" przyznała mi wysoka premię święteczną, a okazało się, że pracownicy nie dostali nic ( choć już 2 miesiace wczesniej wnioskowałm o premie dla nich). I tak szczerze wolałam zrezygnować z wzięcia tych pieniędzy dla siebie i podzieliłam je miedzy pracowników po równo, bo wiem, że im bardziej były potrzebne niż mnie

[201604181004]

No i dobrze nie kradniesz, nie robisz przekrętów, doszłaś do tego własną pracą i powinnaś być z tego dumna, jeśli ktoś jest zazdrosny to niech spada na drzewo :P

[Marika_1987]

Nie wyobrażam sobie, że mogłabym być nieuczciwa, dojść do czegos w sposób nielegalny.

[andzia1989r]

Powiem tak: z jednej strony chciałabym bez zastrzeżeń wierzyc we wszystko co piszesz.

Z drugiej... Nie z zawiści, ale po prostu dziwnie to wygląda: Ci źli znajomi i idylliczna kobieta, wspierająca dom dziecka, odkładająca pieniążki na konto, dzieląca własną premię między pracowników bo im bardziej potrzebna, niewywyższająca się, idealna matka Teresa.

Z doświadczenia życiowego wiem, że owszem ludzie są często zawistni i zazdrośni... ale ludzi idealnych i krystalicznie dobrych też nie ma, a Ty jako taka się tutaj przedstawiasz.

Jeśli nam nie hmm... bujasz, to zastanów się czy sposobem zachowania, tym co mówisz (niekoniecznie o kasie), nie irytujesz w jakiś sposób ludzi, że zaczęli na każdy aspekt Twojego życia przenosic tą negatywną ocenę.

Wszak to niby ludzie "po selekcji" i bliscy znajomi. Może zanim ich jednoznacznie zapakujesz to wora: zawistni zazdrośnicy, to zastanów się czy może nie zachowujesz się chociażby nieświadomie, w sposób, który innych drażni. Może wprost spróbuj z jakąś bliższą koleżanką z tego grona porozmawiac?

Jasne jest możliwe, że Ty jesteś taka cudowna, a oni be... ale po prostu (bez urazy) coś mi tutaj nie pasuje.

[Marika_1987]

Andzia

wiem ,że ciężko uwierzyć w to co napisałam. Nie jestem idylliczna, wiem czym jest ciężka praca. Wspieram dom dziecka, bo taką czuję potrzebę żeby komus pomóc, odkładam pieniądze aby ułatwić synowi start w dorosłe życie, nie jestem żadna matką Teresą nie czuję sie tak. Po prostu kiedyś mi było bardzo ciężko, doszłam do tego co mam własną pracą i jesli moge komuś pomóc to sprawia mi to satysfakcję.

Nie jestem osobą krystaliczną, równiez popełniam błędy.
Rozmawiam z ludźmi w normalny sposób, każdego traktuję równo, tak jak sama chciałabym być traktowana.
Rozmawiałam z żoną osoby, która najczęście robi przytyki czy widzi jakąś zmiane w moim zachowaniu i ona stwierdziła, że absolutnie nie.
Może chodziło o to, że niedawno odmówiłam pozyczki jednej z koleżanek i w sumie od tamtego czasu zaczęły się uwagi. A odmówiłam z tego powodu, że koleżanka zamiast poprosić zwróciła się słowami " ty masz teraz kasę, a mi w tym miesiącu brakuje trochę więc chyba nie bedzie to dla ciebie problem wspomóc mnie"
nie wrzucam do jednego worka i nie przeprowadzam żadnej selekcji, po prostu nie lubię obgadywania za plecami. Wole kiedy ludzie mówią mi w twarz co myslą.

[andzia1989r]

Napisane przez Marika_1987

Andzia

wiem ,że ciężko uwierzyć w to co napisałam. Nie jestem idylliczna, wiem czym jest ciężka praca. Wspieram dom dziecka, bo taką czuję potrzebę żeby komus pomóc, odkładam pieniądze aby ułatwić synowi start w dorosłe życie, nie jestem żadna matką Teresą nie czuję sie tak. Po prostu kiedyś mi było bardzo ciężko, doszłam do tego co mam własną pracą i jesli moge komuś pomóc to sprawia mi to satysfakcję.

Nie jestem osobą krystaliczną, równiez popełniam błędy.
Rozmawiam z ludźmi w normalny sposób, każdego traktuję równo, tak jak sama chciałabym być traktowana.
Rozmawiałam z żoną osoby, która najczęście robi przytyki czy widzi jakąś zmiane w moim zachowaniu i ona stwierdziła, że absolutnie nie.
Może chodziło o to, że niedawno odmówiłam pozyczki jednej z koleżanek i w sumie od tamtego czasu zaczęły się uwagi. A odmówiłam z tego powodu, że koleżanka zamiast poprosić zwróciła się słowami " ty masz teraz kasę, a mi w tym miesiącu brakuje trochę więc chyba nie bedzie to dla ciebie problem wspomóc mnie"
nie wrzucam do jednego worka i nie przeprowadzam żadnej selekcji, po prostu nie lubię obgadywania za plecami. Wole kiedy ludzie mówią mi w twarz co myslą.

Skoro tak, to zostaje Ci po prostu pogadac z partnerem o sytuacji, i jeśli trzeba będzie to zawęzic grono znajomych do ludzi wam życzliwych.

[ckin2u]

Napisane przez andzia1989r

Powiem tak: z jednej strony chciałabym bez zastrzeżeń wierzyc we wszystko co piszesz.

Z drugiej... Nie z zawiści, ale po prostu dziwnie to wygląda: Ci źli znajomi i idylliczna kobieta, wspierająca dom dziecka, odkładająca pieniążki na konto, dzieląca własną premię między pracowników bo im bardziej potrzebna, niewywyższająca się, idealna matka Teresa.

Z doświadczenia życiowego wiem, że owszem ludzie są często zawistni i zazdrośni... ale ludzi idealnych i krystalicznie dobrych też nie ma, a Ty jako taka się tutaj przedstawiasz.

Jeśli nam nie hmm... bujasz, to zastanów się czy sposobem zachowania, tym co mówisz (niekoniecznie o kasie), nie irytujesz w jakiś sposób ludzi, że zaczęli na każdy aspekt Twojego życia przenosic tą negatywną ocenę.

Wszak to niby ludzie "po selekcji" i bliscy znajomi. Może zanim ich jednoznacznie zapakujesz to wora: zawistni zazdrośnicy, to zastanów się czy może nie zachowujesz się chociażby nieświadomie, w sposób, który innych drażni. Może wprost spróbuj z jakąś bliższą koleżanką z tego grona porozmawiac?

Jasne jest możliwe, że Ty jesteś taka cudowna, a oni be... ale po prostu (bez urazy) coś mi tutaj nie pasuje.

zgadzam sie
i dla mnie ten post to troche chwalenie sie

przeciez to logiczne ze jezeli bylo tak naprawde to nie sa to prawdziwi znajomi i nalezy ich nie zapraszac na takie imprezy.

a pieniadze szczescie daja na pewno

[roxyroxy]

ja tez zauwazylam taka tenedencje u niektorych Polakow,ze zadroszcza innym. Maja podejscie'skoro ja nie mam, to Ty tez miec nie powinnas'

Niketorzy ludzie po prostu nie chca wierzyc ,ze ciezka praca i samozaparciem, i przy odrobinie szczescia mozna sie dorobic. Niektorzy wola siedziec na tylkach i pocieszac sie ,ze innym sie powodzi bo sa nieuczciwi i w d.. im sie przewraca.


Nie przejmuj sie zawistymi ludzmi. Zreszta ja bym tej osobie odpowiedziala,ze po cholere przychodzi na imieniny skoro ma takie a nie inne zdanie

chyba,ze np znajomi przyniesli wam prezenty z nizszej polki a wy nieswiadomie (aczkolwiek zauwazalnie) daliscie do zrozumienia,ze sie wam nie podobaja itd

[Marika_1987]

Andzia tak też zrobiliśmy i grono znajomych się zmniejszyło. Ale plotki nie ustały a wręcz przez to się nasiliły. Ja się staram zyć w zgodzie z ludźmi, a z drugiej strony nie mogę pozwolić na to aby ktoś rozpowiadał dziwne historie. Starałam sie rozmawiać z kilkoma osobami dlaczego tak robią ale jedyne co usłyszałam to, że nie rozumiem ich teraz, bo nie należę do tej samek "klasy".
Tylko co to za kategoriowanie ludzi na podstwaie ststusu. Nigdy tak nie robiłam, bo wiem że to krzywdzące.
Staram się trakrtować każdego równo

ckin w pewnym sensie pieniadze dają szczęscie, wygodę ale nie wszystko można kupić, sama sie o tym przekonałam

[madana]

Pieniądze nie dają szczęścia, ale dają coś bardzo ważnego: niezależność: BEZCENNE.

[Marika_1987]

roxyroxy

kżdy prezent przyjmujemy z wielka wdzięcznością, bo liczy sie pamięć, a nie to ile kosztował prezent. Ja osobiście nie lubie dostawać drogich prezentów, wystarczy drobiazg ale z sercem

[niebieskie_oczko]

cóż, ewidentnie twoi znajomi są zazdrośni. zauważyłam, że jak niektórym się wszystko dobrze układa, to to strasznie psuje niektórym humor :|

[Marika_1987]

Wiem czym jest bieda, przechodziłam przez to. Wiele osób wie w jakiej kiedyś byłam sytuacji i wtedy nie było praktycznie nikogo z kim mogłabym choćby porozmawiać, wyżalić się, poprosić o radę. Musiałam sobie radzić z tym sama. Ciężką pracą doszłam do czegoś i nagle znaleźli się starzy znajomi. To jest przykre po prostu. Pieniadze nie uderzyły mi do głowy

[4e9f92519f0a2c998a884c2af4c543da9bfeb435_5ffce6a84e16b]

Mam wrazenie, ze sama poniekad czujesz sie niekomfortowo w temacie pieniedzy. Zamiast napisac krotkiego, zgrzebnego posta Ty walnelas tu elaborat na temat tego, ze pomagasz domowi dziecka i nie wydajesz pieniedzy na glupoty. Wyglada to tak jakbys nam sie tlumaczyla, czego przeciez robic nie musisz.

Zastanow sie nad tym bo chyba sama chwilami nie wierzysz do konca w to, co mowisz. Chwilami mam wrazenie, ze bardziej probujesz przekonac o czyms siebie niz nas.
Wyluzuj i nie mysl o tym tyle. Masz ile masz i sie ciesz .

---------- Dopisano o 17:02 ---------- Poprzedni post napisano o 16:56 ----------

Napisane przez Soso

W sumie to nie wiem, w czym masz problem. Jasne, że pieniądze dają szczęście (mnie na pewno )

No wiadomo .

[madana]

Z tego, co piszesz, to dla ciebie twoje pieniądze sa chyba jednak jakimś problemem, na dodatek przejmujesz się ludźmi,którymi być może kierują niskie pobudki, bo sa zazdrośni.
mam zasadę: nigdy nie rozmawiam o kasie, zarobkach- pracujemy, spokojnie mi starcza na wygodne życie, nie muszę specjalnie patrzeć na ceny przy codziennych zakupach, ale nie rozmawiam na ten temat (tylko moja siostra wie, ile mam i ja wiem, ile ona- reszta- domyśla się i tyle).
A tu na publicznym forum radośnie podajesz sumy (dla mnie to niepojęte), wyliczasz, ile dobra czynisz itp. no masz z tym problem; bo moja kasa, to moja kasa i innym nic do tego, a ludźmi, którzy z tego powodu mają problem, ograniczam kontakt lub nie utrzymuję.

[Marika_1987]

jamestown

no racja, może za bardzo sie tym przejmuję. Może powinnam po prostu nie przejmować się opiniami innych, w sensie "znajomych".

madana
ty równiez masz rację.

Mogłam po prostu po krótce napisać w czym konkternie tkwi problem, a nie rozwodzić sie tak.

[madana]

Napisane przez Marika_1987

jamestown

no racja, może za bardzo sie tym przejmuję. Może powinnam po prostu nie przejmować się opiniami innych, w sensie "znajomych".

madana
ty równiez masz rację.

Mogłam po prostu po krótce napisać w czym konkternie tkwi problem, a nie rozwodzić sie tak.

- wiesz, dla mnie "wdupiemanie" to podstawa dorosłości. Przejmować się i tak w życiu naprzejmujesz się jeszcze(dzieci, choroby, praca); ale w życiu nie przejmuję się tym, co sądzą o mnie inni, gdy nie krzywdzę innych, a żyję tak, jak chcę.

[Marika_1987]

madana

zły dzień dzisiaj chyba mam, bo tak ogólnie to specjalnie nie przejmuję się opiniami nieżyczliwych ludzi i robię swoje

[madana]

Napisane przez Marika_1987

madana

zły dzień dzisiaj chyba mam, bo tak ogólnie to specjalnie nie przejmuję się opiniami nieżyczliwych ludzi i robię swoje

- i tego się trzymaj nie tłumacz się innym z kasy- twojej własnej zarobionej- ucinaj rozmowy, w ogóle na ten temat nie rozmawiaj; a gdy zobaczysz takie reakcje, jak opisałaś, ogranicz kontakty- zycie jest zbyt krótkie, by marnować je na złe, toksyczne relacje; ciesz się swoimi zarobkami; inwestuj, odkładaj, rozpieszczaj siebie; nie krzywdzisz innych, abyś z tego powodu miała wyrzuty sumienia