"Dziecko nie zawsze musi znać prawdę" - ?

[katakumba]

Napisane przez tarji

Katakumba ma też rację, w pewnych aspektach.

pewnie ze ma. z taka iloscia jaj jaka dzis nadzialam, upieklam i pokolorowalam tylko kura jest madrzejsza ode mnie

Napisane przez invisible_01

Ja nie mówię złośliwie, ale tak było w moim przypadku. Gosia po latach przestała byś moją ulubioną koleżanką właśnie przez to, że moja mama ciągle mnie do niej porównywała i wplątywała ją w jakieś codzienne sprawy. "Gosia na pewno już zrobiła pracę domową", "Gosia jakoś potrafi utrzymać porządek", "Gosia jakoś dostała 5, więc na pewno się dało nauczyć" i tak dalej. Ja po prostu po pewnym czasie zaczęłam się czuć gorsza od tej Gosi i robiłam pewne rzeczy tylko po to, żeby mojej mamie udowodnić, że mogę być lepsza od niej... Naprawdę okropnie się z tym czułam, mam 22 lata, a pamiętam to do dzisiaj (a Gosię znałam od maleńkości).

nie odebralam tego zlosliwie, nie przyszlo mi do glowy, no co ty
nie pomyslalm ze mozna tak obrzydzic po prostu komus osobe poprzez porownywanie

[invisible_01]

Jeszcze może co innego, kiedy dziecko słyszy: "Kasia na pewno sprząta w pokoju", a kiedy posprząta: "No tak ślicznie jak Ty to Kasia na pewno nie ma posprzątane", a co innego, kiedy słyszy same porównania na swoją niekorzyść. Nawet nie chodzi o obrzydzenie komuś kogoś, ale o to, że ja zwyczajnie czułam się gorsza i w pewnym momencie zaczęłam się buntować i kłócić strasznie z mamą na zasadzie: "Skoro uważasz, że jestem beznadziejna, to po co mam się starać". Moja mama na pewno nie chciała źle, na pewno nie chciała sprawić, że będzie mi źle i że będę czuła się nic nie warta, ale jednak tak się stało. I to nie było tak, że słyszałam o tamtej Gosi przy każdej czynności. Tekst: "Szkoda, że ocen Gosi nie widziałaś" po wywiadówce raz na kilka miesięcy zrobił swoje. W pewnym momencie ta Gosia stała się dla mojej mamy autorytetem i dzwoniła do jej mamy, żeby się upewnić, czy na pewno mamy zadane tylko to, co ja powiedziałam. Bo Gosia na pewno nie okłamałaby mamy.

[taszkin]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;33406478]No właśnie.
To WY chcecie, by dziecko znało prawdę, pytanie tylko - czy dziecko prawda ucieszy? Nawet dopasowana do jego wieku.[/QUOTE]
Niestety nie. Nie zawsze ucieszy. Moja córka spytała mnie właśnie też o gwałt, usłyszała w rozmowie i spytała "co znaczy, ze ktoś kogoś zgwałcił". Wytłumaczyłam jej (miała prawie 4 lata) na tyle, że nie dociekała dalej. Niezbędne minimum, ale część prawdy, nie jakieś bajki czy wymówki. Na pewno ją to nie ucieszyło, w sensie, że dziecko niełatwo pojmuje, że świat bywa też zły. Nie wiem na 100% czy postępuję w tych sprawach dobrze (okaże się po latach), ale mówiąc jej "powiem ci jak będziesz starsza", "nie interesuj się", zmieniając temat albo ściemniając całkowicie, czułabym, że na pewno nie robię dobrze (dla niej, nie dla siebie).

[tarji]

Napisane przez katakumba

pewnie ze ma. z taka iloscia jaj jaka dzis nadzialam, upieklam i pokolorowalam tylko kura jest madrzejsza ode mnie

No to ładnie, wszyscy pewnie zadowoleni!

Napisane przez invisible_01

Jeszcze może co innego, kiedy dziecko słyszy: "Kasia na pewno sprząta w pokoju", a kiedy posprząta: "No tak ślicznie jak Ty to Kasia na pewno nie ma posprzątane", a co innego, kiedy słyszy same porównania na swoją niekorzyść. Nawet nie chodzi o obrzydzenie komuś kogoś, ale o to, że ja zwyczajnie czułam się gorsza i w pewnym momencie zaczęłam się buntować i kłócić strasznie z mamą na zasadzie: "Skoro uważasz, że jestem beznadziejna, to po co mam się starać". Moja mama na pewno nie chciała źle, na pewno nie chciała sprawić, że będzie mi źle i że będę czuła się nic nie warta, ale jednak tak się stało. I to nie było tak, że słyszałam o tamtej Gosi przy każdej czynności. Tekst: "Szkoda, że ocen Gosi nie widziałaś" po wywiadówce raz na kilka miesięcy zrobił swoje. W pewnym momencie ta Gosia stała się dla mojej mamy autorytetem i dzwoniła do jej mamy, żeby się upewnić, czy na pewno mamy zadane tylko to, co ja powiedziałam. Bo Gosia na pewno nie okłamałaby mamy.

Masz rację. Na mnie osobiście takie porównywanie, w ogóle porównywanie do innych osób działało i nadal działa jak płachta na byka. "A bo dziewczynki do szkoły idą ciepło ubrane, a ty tak na 'lekciaka'", a później jak ja coś mówiłam, że np. "dziewczynki coś tam coś tam" to była odpowiedź: "Ale ty nie patrz na innych, tylko na siebie". Eh.

[Klarissa]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;33405047]Metropolitan, a gdy 3 letnia dziewczynka usłyszy w telewizji słowo gwałt, to też jej wyjaśnisz? Nie żartuj [/QUOTE]
A nie można powiedzieć, że to po prostu przemoc/zrobienie czegoś siłą wobec drugiego człowieka? W końcu słowo "gwałt" dokładnie to oznacza.

Ja bym tak powiedziała. Zdarza mi się rozmawiać z różnymi dziećmi, nie kłamię i jeszcze nigdy nie doprowadziłam do trudnej sytuacji. Moim zdaniem wszystko można tłumaczyć tak, żeby na danym etapie zrozumienia świata zaspokoiło ciekawość dziecka. Owszem, niektóre odpowiedzi mogą się dziecku nie spodobać np. na pytanie czy mama kiedyś umrze, ale co nam da okłamanie dziecka? Dziecko moim zdaniem żyje w świecie, który już jest stworzony, kreowanie w jego wyobraźni raju nie ma sensu, a nawet może zaszkodzić.

[kropka75]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;33387007]
Druga rzecz - piję kawę, mała koniecznie chce. Jakoś mierzi mnie powiedzenie: nie, bo nie. WOlę powiedzieć: córeczko, nie można bo to lekarstwo tylko dla dorosłych Ją takie wyjaśnienie całkowicie zadowala.[/QUOTE]
A ja daję na łyżeczce spróbować. Młody ucieszony i daje spokój.

Znaczy razem kawy pić nie będziemy?

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

No wiesz, moje dziecko od ciebie to wszystko zeżre

[kropka75]

Napisane przez katakumba

u nas corka kolezanki robi za przynete: np "Zosia zawsze myje rece" albo "Zosia to juz dawno wstala z lozka". nie wiem czy Zosia myje te rece i czy faktycznie juz sie podniosla z loza, ale poniewaz corka darzy Zosie sympatia mocna nie widze nic zlego w takim malym kretactwie

Aż mnie dreszcze przeszły...

Moja trauma z dzieciństwa.

Punkt kulminacyjny nastąpił w szkole: zobacz, a Marzenka dostała piątkę. Do dziś pamiętam te teksty. Bolały mnie długo. Na wszelki wypadek do średniej poszłam innej niż Marzenka.

---------- Dopisano o 09:13 ---------- Poprzedni post napisano o 09:12 ----------

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;33440452]No wiesz, moje dziecko od ciebie to wszystko zeżre [/QUOTE]
To może już ustalmy co zrobimy jak zechce mojej kawy?

[malpeczka85]

Napisane przez invisible_01

O losie, moja mama tak robiła i nie cierpiałam tego. Dla mnie porównywanie dziecka do kogokolwiek jest okropne, miałam wrażenie że moja mama chce, żebym była jak tamta koleżanka a nie taka, jaka jestem. Zaczęło się od właśnie takiego "Gosia na pewno ładnie zjadła obiadek", a potem było, że Gosia uczy się świetnie i że ja też powinnam. Ta Gosia wisiała nade mną całe szkolne lata, okropieństwo.

Czyli nie tylko ja mam taką traumę z dzieciństwa!!! tylko, że u mnie to była Iza. Od najmłodszych lat byłam z nią porównywana - a raczej była mi stawiana za przykład - Iza już czyta, Iza pomaga mamie itp. W wieku dorastania była za to Kasia - Kasia jest bardzo ładna, nie ma humorów itp. Dziwnym trafem żadna z wymienianych tu przyjaźni nie przetrwała. Obiecałam sobie, że swojej córci nie będę do nikogo porównywać bo nic dobrego to nie daje.

[katakumba]

Napisane przez malpeczka85

Czyli nie tylko ja mam taką traumę z dzieciństwa!!! tylko, że u mnie to była Iza. Od najmłodszych lat byłam z nią porównywana - a raczej była mi stawiana za przykład - Iza już czyta, Iza pomaga mamie itp. W wieku dorastania była za to Kasia - Kasia jest bardzo ładna, nie ma humorów itp. Dziwnym trafem żadna z wymienianych tu przyjaźni nie przetrwała. Obiecałam sobie, że swojej córci nie będę do nikogo porównywać bo nic dobrego to nie daje.

moze dlatego ze ja nie bylam porownywana do nikogo nie przyszlo mi do glowy ze mozna taka traume dziecku zafundowac
ale ja tez nie porownuje mojego dziecka do tej zosi tylko pokazuje ze zosia myje rece to ty tez chcesz chyba, co?

[Klarissa]

Napisane przez kropka75

Aż mnie dreszcze przeszły...

Moja trauma z dzieciństwa.

Punkt kulminacyjny nastąpił w szkole: zobacz, a Marzenka dostała piątkę. Do dziś pamiętam te teksty. Bolały mnie długo. Na wszelki wypadek do średniej poszłam innej niż Marzenka.

Ja miałam kuzynkę, która zawsze wszystko robiła ode mnie lepiej gdy byłam dzieckiem. I muszę powiedzieć, że do dziś dnia odczuwam podświadomie mściwą satysfakcję, bo kuzynce się życie generalnie nie ułożyło - to znaczy nie życzę jej źle, nie odbierzcie tego tak. Po prostu tyle razy słyszałam od mamy, babci, ciotek, że ona wszystko robi lepiej, całe dzieciństwo i część wieku nastoletniego. I nagle w życiu dorosłym, gdzieś w okolicach szkoły średniej, matury a potem studiów zapadła błoga cisza, która trwa do dzisiaj

[***luna]

Napisane przez Klarissa

Ja miałam kuzynkę, która zawsze wszystko robiła ode mnie lepiej gdy byłam dzieckiem. I muszę powiedzieć, że do dziś dnia odczuwam podświadomie mściwą satysfakcję, bo kuzynce się życie generalnie nie ułożyło - to znaczy nie życzę jej źle, nie odbierzcie tego tak. Po prostu tyle razy słyszałam od mamy, babci, ciotek, że ona wszystko robi lepiej, całe dzieciństwo i część wieku nastoletniego. I nagle w życiu dorosłym, gdzieś w okolicach szkoły średniej, matury a potem studiów zapadła błoga cisza, która trwa do dzisiaj

A ja byłam po tej drugiej stronie. To ja byłam taką Marzenka stawianą jako przykład.
Jako dziecko miałam super przyjaciółkę: z która spędzałysmy duzo czasu, bawiłysmy sie ale tez i kłóciłysmy do upadłego od czasu do czasu.
Gdy zmienila miejsce zamieszkania naszego drogi się rozeszły właściwie; widywalyśmy się sporadczynie. Już jako dorosła kobieta powiedziała mi, że swego czasu mnie znienawidziła, bo cokolwiek zrobiła okazywało się, ze ja robię to lepiej (wg jej opiekunów).
Co ciekawe, to zdecydowanie nie były rzeczywiste tak pozytywne opienie na mój temat, a właśnie sposób na zmotywowanie jej.
Dramat.

[katakumba]

Napisane przez ***luna

A ja byłam po tej drugiej stronie. To ja byłam taką Marzenka stawianą jako przykład.
Jako dziecko miałam super przyjaciółkę: z która spędzałysmy duzo czasu, bawiłysmy sie ale tez i kłóciłysmy do upadłego od czasu do czasu.
Gdy zmienila miejsce zamieszkania naszego drogi się rozeszły właściwie; widywalyśmy się sporadczynie. Już jako dorosła kobieta powiedziała mi, że swego czasu mnie znienawidziła, bo cokolwiek zrobiła okazywało się, ze ja robię to lepiej (wg jej opiekunów).
Co ciekawe, to zdecydowanie nie były rzeczywiste tak pozytywne opienie na mój temat, a właśnie sposób na zmotywowanie jej.
Dramat.

Cienka jest granicą wychodzi na to między porownywaniem a motywowaniem

[invisible_01]

Napisane przez katakumba

moze dlatego ze ja nie bylam porownywana do nikogo nie przyszlo mi do glowy ze mozna taka traume dziecku zafundowac
ale ja tez nie porownuje mojego dziecka do tej zosi tylko pokazuje ze zosia myje rece to ty tez chcesz chyba, co?

Ale to właśnie jest porównywanie - Zosia umyła rączki, więc Ty chyba też chcesz (w domyśle: być jak Zosia/zrobić coś jak Zosia)? Porównywanie to nie tylko mówienie: "Patrz, Zosia dostała 5 a Ty 3", ale też właśnie wymaganie, że dziecko zrobi to, co koleżanka, będzie się zachowywać jak koleżanka i ją naśladować. Naprawdę, dobrze Ci radzę, nie rób tak. Dla mnie to była ogromna krzywda i motywowało mnie to w tym złym sensie. W znaczeniu - pokażę, że nie jestem taka beznadziejna, że mogę być taka jak ta koleżanka lub lepsza. Ale bolało mnie to bardzo, bo chciałam, żeby w oczach mojej mamy nie było wobec mnie żadnej "konkurentki", żadnego wzoru do którego mam dążyć.

[katakumba]

Napisane przez invisible_01

Ale to właśnie jest porównywanie - Zosia umyła rączki, więc Ty chyba też chcesz (w domyśle: być jak Zosia/zrobić coś jak Zosia)? Porównywanie to nie tylko mówienie: "Patrz, Zosia dostała 5 a Ty 3", ale też właśnie wymaganie, że dziecko zrobi to, co koleżanka, będzie się zachowywać jak koleżanka i ją naśladować. Naprawdę, dobrze Ci radzę, nie rób tak. Dla mnie to była ogromna krzywda i motywowało mnie to w tym złym sensie. W znaczeniu - pokażę, że nie jestem taka beznadziejna, że mogę być taka jak ta koleżanka lub lepsza. Ale bolało mnie to bardzo, bo chciałam, żeby w oczach mojej mamy nie było wobec mnie żadnej "konkurentki", żadnego wzoru do którego mam dążyć.

Dobra,pilnuje się od zeszlego tygodnia żeby jej nie mówić o tej zosi. Choć dziś zosia pomogła wyciągnąć mi dziecko z łóżka bo wiedziałam że będzie dziś w przedszkolu na córkę czekać

[Scio]

Napisane przez Klarissa

A nie można powiedzieć, że to po prostu przemoc/zrobienie czegoś siłą wobec drugiego człowieka? W końcu słowo "gwałt" dokładnie to oznacza.

Ja bym tak powiedziała. Zdarza mi się rozmawiać z różnymi dziećmi, nie kłamię i jeszcze nigdy nie doprowadziłam do trudnej sytuacji. Moim zdaniem wszystko można tłumaczyć tak, żeby na danym etapie zrozumienia świata zaspokoiło ciekawość dziecka. Owszem, niektóre odpowiedzi mogą się dziecku nie spodobać np. na pytanie czy mama kiedyś umrze, ale co nam da okłamanie dziecka? Dziecko moim zdaniem żyje w świecie, który już jest stworzony, kreowanie w jego wyobraźni raju nie ma sensu, a nawet może zaszkodzić.

Zgadzam się w 100%.
Zawsze można dziecku powiedzieć na jego poziomie. Nawet dziecko powinno wiedzieć, ze są miejsca intymne do których nikt (poza kilkoma osobami) nie powinnien mieć dostąpu.
To samo z kawą. Nie jakieś lekarstwo (szczerze to bałabym sie skojarzenia, ze skoro mama pije lekarstwo to jest chora, a jak jest chora to jest źle itd.) wytłumaczyłabym, ze to napój dla dorosłych, ze tak jak dzieci mają swoje soczki z misiem tak mama ma napój w kubku/filiżance

[Klarissa]

Napisane przez Scio

Zgadzam się w 100%.
Zawsze można dziecku powiedzieć na jego poziomie. Nawet dziecko powinno wiedzieć, ze są miejsca intymne do których nikt (poza kilkoma osobami) nie powinnien mieć dostąpu.
To samo z kawą. Nie jakieś lekarstwo (szczerze to bałabym sie skojarzenia, ze skoro mama pije lekarstwo to jest chora, a jak jest chora to jest źle itd.) wytłumaczyłabym, ze to napój dla dorosłych, ze tak jak dzieci mają swoje soczki z misiem tak mama ma napój w kubku/filiżance

No bo jak kawa to lekarstwo to czym jest np. piwo, wino, wódka? Ja po prostu mówię mojej córce, że to się nie nadaje dla niej do picia i tyle. Nie ma dyskusji i nie ściemniam, akurat uważam, że w tym przypadku argument "to nie nadaje się dla dzieci" jest wystarczający.

A co do miejsc intymnych to jestem tego samego zdania. Ja mam w planach uczyć córkę, że tylko mama, tata i ewentualnie babcia czy dziadek gdy u nich nocuje mają prawo ją dotykać. I nikt więcej. Tak samo z całowaniem i wszelkim innym kontaktem, żadnego ślinienia przez ciotki i innych obcych ludzi i z tym już walczę, jak słyszę gdy babcie mówią "pocałuj ciocię" "daj buzi wujkowi" itd. przy czym ciocia i wujek, to czasem zupełnie obce osoby, nawet nie z rodziny.
Ja jeszcze mogę dodać, że byłam dzieckiem molestowanym przez osobę z bliskiej rodziny, wiem co to znaczy i nie pozwolę nawet za cenę obrażalstwa czy niepoprawnych kontaktów z krewnymi żeby ktokolwiek naruszał nietykalność osobistą mojego dziecka.

[***luna]

Napisane przez Klarissa

No bo jak kawa to lekarstwo to czym jest np. piwo, wino, wódka? Ja po prostu mówię mojej córce, że to się nie nadaje dla niej do picia i tyle. Nie ma dyskusji i nie ściemniam, akurat uważam, że w tym przypadku argument "to nie nadaje się dla dzieci" jest wystarczający.

A co do miejsc intymnych to jestem tego samego zdania. Ja mam w planach uczyć córkę, że tylko mama, tata i ewentualnie babcia czy dziadek gdy u nich nocuje mają prawo ją dotykać. I nikt więcej. Tak samo z całowaniem i wszelkim innym kontaktem, żadnego ślinienia przez ciotki i innych obcych ludzi i z tym już walczę, jak słyszę gdy babcie mówią "pocałuj ciocię" "daj buzi wujkowi" itd. przy czym ciocia i wujek, to czasem zupełnie obce osoby, nawet nie z rodziny.
Ja jeszcze mogę dodać, że byłam dzieckiem molestowanym przez osobę z bliskiej rodziny, wiem co to znaczy i nie pozwolę nawet za cenę obrażalstwa czy niepoprawnych kontaktów z krewnymi żeby ktokolwiek naruszał nietykalność osobistą mojego dziecka.

Zgadzam się w zupełności.
Upraszczając jeszcze kwestię nieco: nie kłamię, bo jednym z moich celów jest budowanie mojego związku z dziećmi w oparci o wzajemne zaufanie.
Nie może być zaufania, gdy ludzie siebie wzajemnie okłamują.
Nie jest łatwo rozmawiać z dzieckiem na trudne tematy, mimo to uwazam, że klamstwo nie jest rozwiązaniem.

[Scio]

Napisane przez Klarissa

No bo jak kawa to lekarstwo to czym jest np. piwo, wino, wódka? Ja po prostu mówię mojej córce, że to się nie nadaje dla niej do picia i tyle. Nie ma dyskusji i nie ściemniam, akurat uważam, że w tym przypadku argument "to nie nadaje się dla dzieci" jest wystarczający.

A co do miejsc intymnych to jestem tego samego zdania. Ja mam w planach uczyć córkę, że tylko mama, tata i ewentualnie babcia czy dziadek gdy u nich nocuje mają prawo ją dotykać. I nikt więcej. Tak samo z całowaniem i wszelkim innym kontaktem, żadnego ślinienia przez ciotki i innych obcych ludzi i z tym już walczę, jak słyszę gdy babcie mówią "pocałuj ciocię" "daj buzi wujkowi" itd. przy czym ciocia i wujek, to czasem zupełnie obce osoby, nawet nie z rodziny.
Ja jeszcze mogę dodać, że byłam dzieckiem molestowanym przez osobę z bliskiej rodziny, wiem co to znaczy i nie pozwolę nawet za cenę obrażalstwa czy niepoprawnych kontaktów z krewnymi żeby ktokolwiek naruszał nietykalność osobistą mojego dziecka.

Zgadzam sie. Strasznie mnie nawet to wkurza, ze dziecko \nie ma prawa nie miec ochoty na całowanie z jakimiś ciotkami, czy przesiadywanie na kolankach. Szlak mnie trafia jak teściowa trzyma Młodą na siłe ta się wyrywa, a ta ją jeszcze mocniej Jak tylko przyuważe zabieram.
I wkurza mnie takie traktowanie dziecka jak małpki w curku. Zosiu powiedz wierszyk, zaśpiewaj piosenke, dygnij, ukłoń się a potem umyj rączki i zniknij

[szcesliwa_mamuskaa]

Ja też myślę, że dziecku należy mówić prawdę i tłumaczyć wszystko tylko odpowiednio do stopnia jego rozumienia. Inaczej w dorosłym życiu nie będzie mogło poradzić sobie z wieloma trudnymi sytuacjami, a zadaniem rodziców jest przygotować malca do dorosłości. Z moją córcią już miałam trudne rozmowy o intymności, ciąży czy chorobie babci. Brzmi poważnie, ale mała nie ma jeszcze trzech lat, więc po prostu dostosowałam te tematy do jej psychiki. Skoro pyta, to znaczy, że ma potrzebę wiedzy, więc dlaczego mam iść na łatwiznę i przemilczeć te problemy albo zbyć jakimś kłamstewkiem.

[tarji]

Napisane przez Klarissa

No bo jak kawa to lekarstwo to czym jest np. piwo, wino, wódka? Ja po prostu mówię mojej córce, że to się nie nadaje dla niej do picia i tyle. Nie ma dyskusji i nie ściemniam, akurat uważam, że w tym przypadku argument "to nie nadaje się dla dzieci" jest wystarczający.

A co do miejsc intymnych to jestem tego samego zdania. Ja mam w planach uczyć córkę, że tylko mama, tata i ewentualnie babcia czy dziadek gdy u nich nocuje mają prawo ją dotykać. I nikt więcej. Tak samo z całowaniem i wszelkim innym kontaktem, żadnego ślinienia przez ciotki i innych obcych ludzi i z tym już walczę, jak słyszę gdy babcie mówią "pocałuj ciocię" "daj buzi wujkowi" itd. przy czym ciocia i wujek, to czasem zupełnie obce osoby, nawet nie z rodziny.
Ja jeszcze mogę dodać, że byłam dzieckiem molestowanym przez osobę z bliskiej rodziny, wiem co to znaczy i nie pozwolę nawet za cenę obrażalstwa czy niepoprawnych kontaktów z krewnymi żeby ktokolwiek naruszał nietykalność osobistą mojego dziecka.

Zgadzam się również. Scio - dokładnie, dziecko nie jest małpką.

[Klarissa]

Napisane przez Scio

Zgadzam sie. Strasznie mnie nawet to wkurza, ze dziecko \nie ma prawa nie miec ochoty na całowanie z jakimiś ciotkami, czy przesiadywanie na kolankach. Szlak mnie trafia jak teściowa trzyma Młodą na siłe ta się wyrywa, a ta ją jeszcze mocniej Jak tylko przyuważe zabieram.
I wkurza mnie takie traktowanie dziecka jak małpki w curku. Zosiu powiedz wierszyk, zaśpiewaj piosenke, dygnij, ukłoń się a potem umyj rączki i zniknij

Myśmy to przeżywali w święta - a powiedz babcia, a powiedz dziadziu, a chodź do cioci, a daj wujkowi buzi, a daj cześć, a przybij piątkę, a zaśpiewaj piosenkę, a zatańcz, a pokaż coś tam, a powiedz coś tam... efekt był taki, że córka się chowała przed krewnymi bo miała totalnie dość.

A potem właśnie nie biegaj, nie krzycz, nie skacz, usiądź grzecznie... najlepiej się nie ruszaj i nie oddychaj.