Ponowne starania po t. Zaczynamy

[malachite]

Napisane przez Rosietherobot

Hej Dziewczyny, dawno mnie tu nie było- bo moja druga ciąża też skończyła się niewesoło, więc chciałam odpocząć od tematu. Zrobiliśmy badania materiału poronnego i znowu wada genetyczna- o tyle dobrze, że inna niż za poprzednim razem. Rozmawialiśmy z genetykiem, co mi bardzo pomogło- powiedział, że statystyka jest taka, że 70% komórek rozrodczych, które produkujemy (my ludzie, nie ja i mąż), jest wadliwa. Większość tych ciąż jest roniona przed implantacją, niektóre niestety trwają dalej i kończą się poronieniami albo i gorzej, jak w przypadku nas wszystkich tutaj. Cała sztuka polega na tym, żeby trafić w takie zapłodnienie, że połączy się zdrowa komórka jajowa ze zdrowym plemnikiem. Będziemy na wszelki wypadek jeszcze robić kariotypy, ale opowieści o tym, że dwa niepowodzenia to coś niespotykanego kazano nam włożyć między bajki. Na koniec dnia to jest po prostu loteria, nawet w przypadku wadliwego kariotypu, bo i wtedy nigdy nie wiadomo, jak połączą się komórki (i podzielą). Sama znam kilka par, które trafiły za pierwszym razem i urodziło im się zdrowe dziecko, a kolejne mieli dopiero po 3 czy nawet 4 (!) poronieniach. Czyli nie ma co schizować, tylko trzeba próbować. Mnie to pomogło przestawić myślenie na bardziej pragmatyczne tory.

Hej dobrze, że poukładałaś sobie wszystko. Dokładnie jest tak jak mówisz to jest loteria, siostra mojej mamy urodziła zdrowego syna prawie 25 lat temu niczego nie świadoma, później miała dwa poronienia i 4 ciąża z której urodziła bardzo chore dziecko, które zmarło po 4 msc. Po wszystkim zrobili badania wyszło, że mąż ma nieprawidłowości w kariotypie. Bardzo mi pomogły rozmowy z nią po t., ona pierwsza mi powiedziała, że wszystko w życiu trzeba przeżyć i iść dalej i na jej przykładzie widzę że da się.

[Smutek88]

Dobrze to wszytsko napisane ! wcześniej zanim zaczęliśmy się starać w głowie mi się nie mieściło ze to wcale nie takie proste jest.... i czasami tyle trzeba przejść żeby mieć to upragnione dzieciątko ....

[milk1020]

Napisane przez Smutek88

Dobrze to wszytsko napisane ! wcześniej zanim zaczęliśmy się starać w głowie mi się nie mieściło ze to wcale nie takie proste jest.... i czasami tyle trzeba przejść żeby mieć to upragnione dzieciątko ....

Mi się tez to nie mieści w głowie. Kiedyś myślałam, ze każdy może miec problemy ale nie ja. Przecież jestem mloda, zdrowa, zdrowo się odzywiam, cwicze, w rodzinie wszyscy zdrowi, mąż też zdrowy. Pelno dzieci zdrowych w rodzinie się rodzi cały czas. Dlatego nie zdziwilam się nawet ze zaszlam za pierwszą próba. Bylam pewna ze żadna choroba nas nie spotka no bo przecież z jakiej racji. A tu o.. wada genetyczna, a do tego jeszcze się okazało ze mam 2 mutacje mthfr i Pai. Kiedyś słyszałam taki cytat : "Chcesz rozsmieszyc Boga? Powiedz mu o swoich planach".
Niestety sprawdzilo się

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[wynn]

Milk u mnie dokladnie to samo, dziecko szczescia-to ja, fajna praca, fajny mąż, fajne mieszkanie, może nie wszystko a wypasie ale jak na nasz wiek wszystko się układało pieknie.bylam nastawiona ze ciąża może nie uda sie za pierwszym razem, bo jednak moja mama miala problem z zajsciem, ale bylam prwna ze przeciez z takich egzemplarzy jak my wyjdzie piekne i zdrowe dziecko. Jak zaszlam w ciaze w pierwszym cyklu staran to az nie wierzylam ze naprawde jestem taką życiową szczesciarą i chyba za ten nadmiar szczęścia i pewności siebie dostalam lekcję pokory i boleśnie sprowadzono mnie na ziemie. Wada cewy nerwowej a mutacji brak-prawdziwy pech i strach do konca życia i poczucie że wszystko w mgnieniu oka może runąć.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Gomerka]

Ja też uważałam się za szczęściarę, może nie dziecko szczęścia, bo jednak na wiele rzeczy sama zapracowałam, ale jednak wszystko mi się w życiu udawało. Moja mama to skomentowała, że tak już jest, jak jest za dobrze to musi ☠☠☠☠☠☠☠nąć. Tylko czemu akurat w tej kwestii? Naprawdę wolałabym, żeby walnęło w pracy, nawet w związku... Ale nie w dziecko...

[milk1020]

Ja dzieckiem szczęścia nigdy nie byłam, raczej zawsze pod górkę miałam ze wszystkim ale robilam co mogłam żeby dać o siebie o swoje zdrowie. Myślałam ze to będzie miało definitywny wpływ na ciąże i dziecko. A tu kolejny pech i kolejne nieszczescie

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Karolkowa_86]

U mnie całe życie pasmo nieszczęść, moje rodzeństwo mają lepiej, dzieci i rodziny. A ja całe życie czułam się gorsza choć jestem najstarsza i najbardziej dostaje po tyłku choć się staram ..
I dlatego mam poczucie niskiej wartości, po prostu od zawsze czuję się nikim

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Monka33]

Jak sovie pomyślę jakie miałam wcześniej podejście to śmiać mi się che, że taka naiwna i nieświadoma byłam. Zawsze mówiłam mija mama i siostra bez problemu doczekały się dzieci, i to wieku prawie 40 lat, ja jestem owocem tych starań. Wiec i ja nie będę mieć problemów. Ale mówiłam to w kontekście zajścia w ciążę, nawet do głowy mi nie przyszła jakaś choroba. Brat tez ma dzieci zdrowe. Wiec czemu niby ja miałabym mieć chore. I faktycznie z pierwszym synem zaszłam za pierwszym razem. Na szczęście urodził się zdrowy i jest z nami. Druga ciąża tez za pierwszym podejściem. Ale gdzieś tam podskórnie czułam, że coś jest nie tak i się sprawdziło. Biorę teraz witaminy, za jakiś czas wrócimy do kolejnych starań, ale piekielnie się boje.

[Gomerka]

Ja to jeszcze z tyłu głowy gdzieś tak mam taką myśl, bardzo głupią i zabobonną. Ale wiecie co, boję się, że teraz będę mieć pod górkę z zajściem w ciążę. Taka kara za t. Wiem, że to głupota, ale ja naprawdę się boję.

[wynn]

Gomerka tez czasem o tym myślę a potem sobie przypominam nasze szczesliwe mamusie z tego wątku i uświadamiam, że nie ma ani kar ani nagród, jesteśmy my i nasza psychika, która może nam sprawę nieco utrudnić. Ale tutaj są same silne babki, dopniemy swego

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Igni2017]

Gomerka miałam podobne myślenie tym bardziej że o ciąże T staraliśmy się 3 lata a tu prosze zielone światlo od lekarza i już następnej @ nie dostałam i teraz kończymy z Fabiankiem 24 tydz ciąży i rośnie zdrowy silny synek.

[Gomerka]

Wiem Dziewczyny, to jest irracjonalne. Ale same rozumiecie, podswiadomosc dziala...

Igni, jakies rady, jak szybko zajsc ponownie?

[milk1020]

Ja tez się bałam, że będę miała jakieś wyrzuty sumienia z tego powodu ze zrobiłam T. Ale teraz wiem, że to bylo jedyne wyjście w naszej sytuacji. Nie obwiniam się i odrzucam myśli o karze za T, raczej myślałam ze moze ta straszna sytuacja była właśnie kara za coś.. Ja myślę, że najważniejsze to nie schizowac na punkcie nowej ciąży, choć sama też bardzo chce a jednocześnie bardzo się boję. Ale skoro już tyle przeszłyśmy, to myślę że i teraz sobie ze swoją psychika jesteśmy w stanie poradzić.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Igni2017]

Gomerka rady nie mam żadnej.Ja poprostu podeszłam na spokojnie do tematu a wręcz z pesymizmem z racji że o Igorka(T ciąża)staraliśmy się 3 lata to nawet nie śmiałam się łudzić że uda się przez rok a o pierwszym cyklu nawet nie śniłam a tu proszę z takim nastawieniem za pierwszym razem się udało😁😁😁

[Rosietherobot]

Napisane przez malachite

Hej dobrze, że poukładałaś sobie wszystko. Dokładnie jest tak jak mówisz to jest loteria, siostra mojej mamy urodziła zdrowego syna prawie 25 lat temu niczego nie świadoma, później miała dwa poronienia i 4 ciąża z której urodziła bardzo chore dziecko, które zmarło po 4 msc. Po wszystkim zrobili badania wyszło, że mąż ma nieprawidłowości w kariotypie. Bardzo mi pomogły rozmowy z nią po t., ona pierwsza mi powiedziała, że wszystko w życiu trzeba przeżyć i iść dalej i na jej przykładzie widzę że da się.

A jaku Ciebie? Pamiętam, że zaszłyśmy jakoś w tym samym czasie Wszystko dobrze?

[malachite]

Narazie dobrze, z pappy niskie ryzyko ale moja największa obawą sa wady rozwojowe. Mimo ze mam czarno na białym napisane w opisie usg z 13 tc ze ze uwidoczniono pęcherz i nerki to jeszcze nie potrafię się cieszyć. Nie mam brzuszka i waga stoi w miejscu jak w poprzedniej ciąży, za 2 tyg wizyta i to będzie 18 tc trzęsę portkami jak nie wiem.

[fioleciasto]

Napisane przez malachite

Narazie dobrze, z pappy niskie ryzyko ale moja największa obawą sa wady rozwojowe. Mimo ze mam czarno na białym napisane w opisie usg z 13 tc ze ze uwidoczniono pęcherz i nerki to jeszcze nie potrafię się cieszyć. Nie mam brzuszka i waga stoi w miejscu jak w poprzedniej ciąży, za 2 tyg wizyta i to będzie 18 tc trzęsę portkami jak nie wiem.

Wszystko będzie dobrze, musi być

[Rosietherobot]

Napisane przez malachite

Narazie dobrze, z pappy niskie ryzyko ale moja największa obawą sa wady rozwojowe. Mimo ze mam czarno na białym napisane w opisie usg z 13 tc ze ze uwidoczniono pęcherz i nerki to jeszcze nie potrafię się cieszyć. Nie mam brzuszka i waga stoi w miejscu jak w poprzedniej ciąży, za 2 tyg wizyta i to będzie 18 tc trzęsę portkami jak nie wiem.

Też bym trzęsła, ale wiesz, że to pierwsze usg już by coś wyłapało. Będzie dobrze!!!

[Karolkowa_86]

Też marzę żeby bez stresu mieć okres ciąży, ale wiem że będzie inaczej. Najpierw trzeba zajść

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[pollyhanna]

A ja już myślałam że jest ok wszystko... 23 tydzień leci... zaczęłam się cieszyć, planować i nagle wczoraj zaczął mnie boleć brzuch... tak że nie mogłam oddechu złapać. .. magnez, kąpiel, nospa - nic nie pomagało. . Byłam w szpitalu z małym wszystko ok, szyjka długa itd. Dostałam nospę domięsniowo i trochę puściło. .. ale dopiero nad ranem poczułam ze jest ok juz. Nie wiadomo co to było - wirus... refluks... nie wiem... dzisiaj przelew alam cały dzień w łóżku.... no i zaczęłam się bać znowu... nie wiem jak dotrwam do czerwca...

Wysłane z mojego SM-A500FU przy użyciu Tapatalka

[Karolkowa_86]

Polly odpoczywaj Kochana ! Wszystko ok z maluszkiem dzięki Bogu ! Może się czymś zdenerwowałaś albo może coś zaszkodziło ?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[pollyhanna]

Napisane przez Karolkowa_86

Polly odpoczywaj Kochana ! Wszystko ok z maluszkiem dzięki Bogu ! Może się czymś zdenerwowałaś albo może coś zaszkodziło ?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Nie wiem - w szpitalu tez nie umieli powiedzieć. .. ale już miałam wizję odklejania łożyska. .. i znowu wrócił strach i lęk...

Wysłane z mojego SM-A500FU przy użyciu Tapatalka

[milk1020]

Napisane przez pollyhanna

A ja już myślałam że jest ok wszystko... 23 tydzień leci... zaczęłam się cieszyć, planować i nagle wczoraj zaczął mnie boleć brzuch... tak że nie mogłam oddechu złapać. .. magnez, kąpiel, nospa - nic nie pomagało. . Byłam w szpitalu z małym wszystko ok, szyjka długa itd. Dostałam nospę domięsniowo i trochę puściło. .. ale dopiero nad ranem poczułam ze jest ok juz. Nie wiadomo co to było - wirus... refluks... nie wiem... dzisiaj przelew alam cały dzień w łóżku.... no i zaczęłam się bać znowu... nie wiem jak dotrwam do czerwca...

Wysłane z mojego SM-A500FU przy użyciu Tapatalka

Kochana ciesz się i planuj dalej, Maleństwo na pewno to czuje i słyszy. Na pewno miałaś już czarne mysli, szczególnie po tym wszystkim. Każda z nas by miała. Ale może to tylko fałszywy alarm i więcej się nie powtórzy

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Smutek88]

Jutro badania prenatalne już zaczynam się stresować mam nadzieje ze wszytsko będzie dobrze ....

[wynn]

Malachite, spokojnie teraz musi być dobrze
Pollyhanna będziesz mamą, strach o dziecko będzie ci już towarzyszył całe życie jak to u kazdej troskliwej matki, ale nauczysz się z nim żyć, najważniejsze, ze teraz juz wszystko dobrze
Smutek trzymam kciuki za badania, teraz jest nowy etap twojego życia, wszystko się układa i tak zostanie

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[malachite]

pollyhanna wyobrażam sobie jak bardzo musiałaś się przestraszyć, oby już bez takich niespodzianek i latem będziesz tulić swoje maleństwo.

Smutku daj znać jak po badaniach, również trzymam kciuki.

[totylkoona]

Pollyhanna no to niezły stres, ważne że sytuacja opanowana.
Smutek daj znać po wizycie, na pewno wszystko jest ok.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[kalade]

Cześć Dziewczyny,
Czy mogę dołączyć do Waszego wątku?

U mnie jeszcze muszą minąć 3 miesiące zanim zaczniemy znowu się starać (Aniołek miał rozszczep kręgosłupa i wodogłowie). Przez ten okres muszę brać codziennie 5mg kwasu foliowego i zrobić badania w poradni genetycznej w kierunku mutacji genu MTHFR.

Staraliśmy się 3 lata. W trakcie okazało się, że mam endometriozę III stopnia. W zeszłym roku miałam laparoskopię (wycięta torbiel z lewego jajnika i zrosty). U męża też kiepsko z morfologią nasienia (po suplementacji Profertilem przez 3 miesiące tylko 4,37% prawidłowych plemników). Udało nam się jednak po pierwszej IUI w październiku.
Teraz boję się, że endometrioza zacznie powracać i nie uda nam się zajść znowu w ciążę i wrócimy na sam początek Jestem przerażona tym wszystkim...

[milk1020]

Witaj Kalade w trochę bardziej optymistycznym wątku...
To faktycznie u Ciebie same przeciwności.. Zrob koniecznie badania na mutacje. Ja zrobilam też, prywatnie oczywiście bo żaden z lekarzy nie wspomniał. Tez będę się starać dopiero za kilka miesięcy. Narazie robię badania, potem dopiero suplementy.. Eh a kiedyś to wszystko się wydawalo takie proste...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[wynn]

Hej kalade, to co złe już za nami, trzeba być dobrej myśli. Jesteśmy bogatsze o te smutne doswiadczenia, ale co za tym idzie do kolejnej ciąży będziemy przygotowane na 100%-z kompletem badań, odpowiednią suplementacją, ze sprawdzonymi lekarzami, teraz nie ma miejsca na przypadek, teraz zła karta się odwróci i wszystko poukłada się po naszej myśli. 3 miesiące miną bardzo szybko, wykorzystaj ten czas

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz