Czy jest jeszcze jakaś szansa ?

EgonOlsen · 2016-04-25, 18:09

W tamtym roku poznałem dziewczynę - zostaliśmy sparowani na wesele i przypadliśmy sobie chyba do gustu. Zaczęliśmy się spotykać
i jakoś tak po 2 miesiącach znajomości się pocałowaliśmy. Było jeszcze parę spotkań kiedy byliśmy bliżej, a potem ta znajomość się rozjechała. Spotykaliśmy się co raz rzadziej, kontakt osłabł ale ja nigdy nie wyrzuciłem jej z głowy.
Po nowym roku próbowałem odnowić znajomość i tak się złożyło, że w tym czasie doznałem pewnej kontuzji, a ponieważ ona pracuje w branży zdrowotnej to była w stanie mi pomóc. Prywatnie poza szpitalem widzieliśmy się tylko raz przed moją operacją ale nie odważyłem się porozmawiać o naszej znajomości. Pomyślałem, że to bez sensu w tamtym momencie bo i tak będzie zaskoczona więc wiele się nie dowiem.
Potem starałem się jednak jak tylko miałem okazję dawać jakieś znaki, że ciągle nie jest mi obojętna. Albo to jakimś komplementem albo na przykład w miedzy czasie byl Dzień Kobiet, na który wysłałem jej bukiet. Powiedziałem jej tez przy okazji bo akurat spotkaliśmy się w szpitalu, ze te kwiaty nie mają być podziękowaniem za pomoc tylko przykro mi, ze nasza znajomość się tak potoczyła i chciałbym to jakoś reaktywować. Ale to nie był czas ani miejsce na poważne rozmowy - ona była w pracy.
Kiedy już wydobrzałem zabiegałem o spotkanie. Odmawiała tłumacząc się rożnymi planami aż zacząłem podejrzewać, ze jednak się wykręca. Przypominałem się co jakiś czas aż w końcu to ona ... zaproponowała spacer. Odebrałem to jako zielone światło.
Pomyślałem, ze skoro powiedziałem A (w Dzień Kobiet) to trzeba powiedzieć B. Nie wyszło ta idealnie, coś tam raczej dukałem, a nie tak jak na filmach romantycznych no ale sens przekazałem: ze mi zależy dalej ciągle mimo, że tyle czasu minęło, ze mi przykro, ze tak się ta nasza znajomość rozjechała i, że tęsknie.
Tutaj moje dygresja: Wydaje mi się, ze to się rozleciało przez brak rozmowy o wzajemnych oczekiwaniach w odpowiednim momencie.. Na początku to jak ciągnąłem tą znajomość, wystarczało mi, ze dziewczyna jest chętna na spotkania ale kiedy już się zdradziłem z uczuciami liczyłem, że to się jakoś wyrówna. Potrzebowałem jakiegoś sygnału, ze jej tez zależy. No i tak się przeliczyłem bo po prostu zaczęliśmy spotykać się co raz rzadziej i rzadziej.
Ale wracając do rozmowy to dowiedziałem się, ze jej zależało kiedyś ale po prostu to się rozpadło - nie było jakiegoś konkretnego momentu przełomowego, że mnie skreśliła.. Powiedziała, ze nie wie co mi odpowiedzieć, że ja zaskoczyłem (dziwne, nie pamiętała o akcji w Dzień Kobiet ?, wtedy powiedziała mi to samo, a ja odpowiedziałem, ze chciałbym wrócić do tej rozmowy kiedyś). Zapytała się mnie jeszcze tylko czy myślę, ze do siebie pasujemy. Coś tam jeszcze wydukałem, że tak. W czasie tej rozmowy dala się cały czas obejmować aż w końcu ja pocałowałem, nie jakoś namiętnie ale nie odsunęła się od razu.
Odprowadziłem ja na przystanek potem cały czas ją obejmując, rozmawialiśmy normalnie jak gdyby nic się nie stało. Co jakiś czas starałem się jej tylko przypomnieć o moich uczuciach jakimś komplementem, uśmiechała się wtedy.
No i w sumie i tak nie wiem co teraz dalej. Niewiele się dowiedziałem. Dziewczyna sprawia wrażenie podobnie jak ja nieśmiałej w sferze uczuciowej. Dowiedziałem się przypadkiem nie od niej, że ona nie potrafi się na nic zdecydować. Może to jest wskazówka.
Wiem, że zdarzają się przypadki, ze ktoś chodził za dziewczyną długo aż w końcu dopiął swego. Nie wiem czy mam próbować dalej jak gdyby nigdy nic dopóki nie powie, ze nic z tego nie będzie. Boje się tylko, że brakuje mi pewności siebie, ze nie dam rady przebić się przez jej obojętność. Właściwie to nigdy nie byłem w takiej sytuacji żeby o kogoś musieć zabiegać.

December12 · 2016-04-25, 20:29

Można gdybać, nikt przyszłości nie przewidzi, ale moim zdaniem jak nie jest przekonana to z tego nic nie będzie, tylko może nie chce Cię zranić, a sama ma nadzieję, że poczuje coś więcej.

EgonOlsen · 2016-04-25, 20:47

Pytanie jak ją przekonać ? Najlepsze jest to, że ona sama tą znajomość zainicjowała, można powiedzieć, że mnie wybrała. Na naszych spotkaniach nigdy nie czułem, że się ze mną nudzi, słuchała, pytała, śmiała się z moich żartów itd. Miałem dla nie różne propozycje, nie tak, że ciągle robiliśmy to samo, że jestem nudny, Nie wiem, nie wiem co było źle.

**201701261449** · 2016-04-25, 23:27

Chodzić to można, ja złamałam się po 10 miesiącach i się umówiłam

wydaję mi się, że powinieneś po prostu dalej o nią zabiegać, jeśli ci zależy. Tylko nie daj się zepchnąć we friendzone. Proponowanie randek, miłe gesty są (prawie) zawsze docenione. No, chyba, że laska zacznie cię olewać, to wtedy nie ma co.

skazana_na_bluesa · 2016-04-26, 08:38

Cytat:

Napisane przez EgonOlsen

W tamtym roku poznałem dziewczynę - zostaliśmy sparowani na wesele i przypadliśmy sobie chyba do gustu. Zaczęliśmy się spotykać
i jakoś tak po 2 miesiącach znajomości się pocałowaliśmy. Było jeszcze parę spotkań kiedy byliśmy bliżej, a potem ta znajomość się rozjechała. Spotykaliśmy się co raz rzadziej, kontakt osłabł ale ja nigdy nie wyrzuciłem jej z głowy.
Po nowym roku próbowałem odnowić znajomość i tak się złożyło, że w tym czasie doznałem pewnej kontuzji, a ponieważ ona pracuje w branży zdrowotnej to była w stanie mi pomóc. Prywatnie poza szpitalem widzieliśmy się tylko raz przed moją operacją ale nie odważyłem się porozmawiać o naszej znajomości. Pomyślałem, że to bez sensu w tamtym momencie bo i tak będzie zaskoczona więc wiele się nie dowiem.
Potem starałem się jednak jak tylko miałem okazję dawać jakieś znaki, że ciągle nie jest mi obojętna. Albo to jakimś komplementem albo na przykład w miedzy czasie byl Dzień Kobiet, na który wysłałem jej bukiet. Powiedziałem jej tez przy okazji bo akurat spotkaliśmy się w szpitalu, ze te kwiaty nie mają być podziękowaniem za pomoc tylko przykro mi, ze nasza znajomość się tak potoczyła i chciałbym to jakoś reaktywować. Ale to nie był czas ani miejsce na poważne rozmowy - ona była w pracy.
Kiedy już wydobrzałem zabiegałem o spotkanie. Odmawiała tłumacząc się rożnymi planami aż zacząłem podejrzewać, ze jednak się wykręca. Przypominałem się co jakiś czas aż w końcu to ona ... zaproponowała spacer. Odebrałem to jako zielone światło.
Pomyślałem, ze skoro powiedziałem A (w Dzień Kobiet) to trzeba powiedzieć B. Nie wyszło ta idealnie, coś tam raczej dukałem, a nie tak jak na filmach romantycznych no ale sens przekazałem: ze mi zależy dalej ciągle mimo, że tyle czasu minęło, ze mi przykro, ze tak się ta nasza znajomość rozjechała i, że tęsknie.
Tutaj moje dygresja: Wydaje mi się, ze to się rozleciało przez brak rozmowy o wzajemnych oczekiwaniach w odpowiednim momencie.. Na początku to jak ciągnąłem tą znajomość, wystarczało mi, ze dziewczyna jest chętna na spotkania ale kiedy już się zdradziłem z uczuciami liczyłem, że to się jakoś wyrówna. Potrzebowałem jakiegoś sygnału, ze jej tez zależy. No i tak się przeliczyłem bo po prostu zaczęliśmy spotykać się co raz rzadziej i rzadziej.
Ale wracając do rozmowy to dowiedziałem się, ze jej zależało kiedyś ale po prostu to się rozpadło - nie było jakiegoś konkretnego momentu przełomowego, że mnie skreśliła.. Powiedziała, ze nie wie co mi odpowiedzieć, że ja zaskoczyłem (dziwne, nie pamiętała o akcji w Dzień Kobiet ?, wtedy powiedziała mi to samo, a ja odpowiedziałem, ze chciałbym wrócić do tej rozmowy kiedyś). Zapytała się mnie jeszcze tylko czy myślę, ze do siebie pasujemy. Coś tam jeszcze wydukałem, że tak. W czasie tej rozmowy dala się cały czas obejmować aż w końcu ja pocałowałem, nie jakoś namiętnie ale nie odsunęła się od razu.
Odprowadziłem ja na przystanek potem cały czas ją obejmując, rozmawialiśmy normalnie jak gdyby nic się nie stało. Co jakiś czas starałem się jej tylko przypomnieć o moich uczuciach jakimś komplementem, uśmiechała się wtedy.
No i w sumie i tak nie wiem co teraz dalej. Niewiele się dowiedziałem. Dziewczyna sprawia wrażenie podobnie jak ja nieśmiałej w sferze uczuciowej. Dowiedziałem się przypadkiem nie od niej, że ona nie potrafi się na nic zdecydować. Może to jest wskazówka.
Wiem, że zdarzają się przypadki, ze ktoś chodził za dziewczyną długo aż w końcu dopiął swego. Nie wiem czy mam próbować dalej jak gdyby nigdy nic dopóki nie powie, ze nic z tego nie będzie. Boje się tylko, że brakuje mi pewności siebie, ze nie dam rady przebić się przez jej obojętność. Właściwie to nigdy nie byłem w takiej sytuacji żeby o kogoś musieć zabiegać.

nie każdy lubi jak się o niego natrętnie zabiega. jeśli mnie nie zależy na facecie to takie zagrania mnie tylko płoszą i szukam możliwości ucieczki. nie bądź natrętem!

EgonOlsen · 2016-04-26, 18:31

Cytat:

Napisane przez skazana_na_bluesa

nie każdy lubi jak się o niego natrętnie zabiega. jeśli mnie nie zależy na facecie to takie zagrania mnie tylko płoszą i szukam możliwości ucieczki. nie bądź natrętem!

W którym momencie byłem/jestem natrętem ? Właśnie staram się nie bo nie lubię się narzucać.

BadLife · 2016-04-26, 22:22

Cytat:

Napisane przez EgonOlsen

W którym momencie byłem/jestem natrętem ? Właśnie staram się nie bo nie lubię się narzucać.

A ja uważam, że postępujesz bardzo fajnie. To nie jest klarowna sytuacja, w której laska mówi Ci ,,Ej! Nic z tego nie będzie!". Raczej wydaje się być niezdecydowana. Tak więc ja nie widzę tutaj nachalności. Daj jej jeszcze trochę czasu. Oczywiście okazując zainteresowanie. Chyba, że ewidentnie zacznie Cię olewać. Wtedy koniec tematu. Nie naciskaj od razu na związek. Spotykajcie się i zobaczysz na jakie tory to wskoczy.

Gdyby każdy był tak odważny jak Ty - nie byłoby tylu niedomówień między ludźmi

Podziwiam!

EgonOlsen · 2016-04-27, 19:41

Dzięki, ale nie jestem taki odważny. Gdybym był to nie byłoby tej całej sytuacji bo porozmawialibyśmy w odpowiednim czasie.

2016-04-25, 18:09	#1
EgonOlsen Przyczajenie Zarejestrowany: 2011-12 Wiadomości: 13	Czy jest jeszcze jakaś szansa ? W tamtym roku poznałem dziewczynę - zostaliśmy sparowani na wesele i przypadliśmy sobie chyba do gustu. Zaczęliśmy się spotykać i jakoś tak po 2 miesiącach znajomości się pocałowaliśmy. Było jeszcze parę spotkań kiedy byliśmy bliżej, a potem ta znajomość się rozjechała. Spotykaliśmy się co raz rzadziej, kontakt osłabł ale ja nigdy nie wyrzuciłem jej z głowy. Po nowym roku próbowałem odnowić znajomość i tak się złożyło, że w tym czasie doznałem pewnej kontuzji, a ponieważ ona pracuje w branży zdrowotnej to była w stanie mi pomóc. Prywatnie poza szpitalem widzieliśmy się tylko raz przed moją operacją ale nie odważyłem się porozmawiać o naszej znajomości. Pomyślałem, że to bez sensu w tamtym momencie bo i tak będzie zaskoczona więc wiele się nie dowiem. Potem starałem się jednak jak tylko miałem okazję dawać jakieś znaki, że ciągle nie jest mi obojętna. Albo to jakimś komplementem albo na przykład w miedzy czasie byl Dzień Kobiet, na który wysłałem jej bukiet. Powiedziałem jej tez przy okazji bo akurat spotkaliśmy się w szpitalu, ze te kwiaty nie mają być podziękowaniem za pomoc tylko przykro mi, ze nasza znajomość się tak potoczyła i chciałbym to jakoś reaktywować. Ale to nie był czas ani miejsce na poważne rozmowy - ona była w pracy. Kiedy już wydobrzałem zabiegałem o spotkanie. Odmawiała tłumacząc się rożnymi planami aż zacząłem podejrzewać, ze jednak się wykręca. Przypominałem się co jakiś czas aż w końcu to ona ... zaproponowała spacer. Odebrałem to jako zielone światło. Pomyślałem, ze skoro powiedziałem A (w Dzień Kobiet) to trzeba powiedzieć B. Nie wyszło ta idealnie, coś tam raczej dukałem, a nie tak jak na filmach romantycznych no ale sens przekazałem: ze mi zależy dalej ciągle mimo, że tyle czasu minęło, ze mi przykro, ze tak się ta nasza znajomość rozjechała i, że tęsknie. Tutaj moje dygresja: Wydaje mi się, ze to się rozleciało przez brak rozmowy o wzajemnych oczekiwaniach w odpowiednim momencie.. Na początku to jak ciągnąłem tą znajomość, wystarczało mi, ze dziewczyna jest chętna na spotkania ale kiedy już się zdradziłem z uczuciami liczyłem, że to się jakoś wyrówna. Potrzebowałem jakiegoś sygnału, ze jej tez zależy. No i tak się przeliczyłem bo po prostu zaczęliśmy spotykać się co raz rzadziej i rzadziej. Ale wracając do rozmowy to dowiedziałem się, ze jej zależało kiedyś ale po prostu to się rozpadło - nie było jakiegoś konkretnego momentu przełomowego, że mnie skreśliła.. Powiedziała, ze nie wie co mi odpowiedzieć, że ja zaskoczyłem (dziwne, nie pamiętała o akcji w Dzień Kobiet ?, wtedy powiedziała mi to samo, a ja odpowiedziałem, ze chciałbym wrócić do tej rozmowy kiedyś). Zapytała się mnie jeszcze tylko czy myślę, ze do siebie pasujemy. Coś tam jeszcze wydukałem, że tak. W czasie tej rozmowy dala się cały czas obejmować aż w końcu ja pocałowałem, nie jakoś namiętnie ale nie odsunęła się od razu. Odprowadziłem ja na przystanek potem cały czas ją obejmując, rozmawialiśmy normalnie jak gdyby nic się nie stało. Co jakiś czas starałem się jej tylko przypomnieć o moich uczuciach jakimś komplementem, uśmiechała się wtedy. No i w sumie i tak nie wiem co teraz dalej. Niewiele się dowiedziałem. Dziewczyna sprawia wrażenie podobnie jak ja nieśmiałej w sferze uczuciowej. Dowiedziałem się przypadkiem nie od niej, że ona nie potrafi się na nic zdecydować. Może to jest wskazówka. Wiem, że zdarzają się przypadki, ze ktoś chodził za dziewczyną długo aż w końcu dopiął swego. Nie wiem czy mam próbować dalej jak gdyby nigdy nic dopóki nie powie, ze nic z tego nie będzie. Boje się tylko, że brakuje mi pewności siebie, ze nie dam rady przebić się przez jej obojętność. Właściwie to nigdy nie byłem w takiej sytuacji żeby o kogoś musieć zabiegać.

2016-04-25, 20:29	#2
December12 Rozeznanie Zarejestrowany: 2015-04 Wiadomości: 789	Dot.: Czy jest jeszcze jakaś szansa ? Można gdybać, nikt przyszłości nie przewidzi, ale moim zdaniem jak nie jest przekonana to z tego nic nie będzie, tylko może nie chce Cię zranić, a sama ma nadzieję, że poczuje coś więcej.

2016-04-25, 20:47	#3
EgonOlsen Przyczajenie Zarejestrowany: 2011-12 Wiadomości: 13	Dot.: Czy jest jeszcze jakaś szansa ? Pytanie jak ją przekonać ? Najlepsze jest to, że ona sama tą znajomość zainicjowała, można powiedzieć, że mnie wybrała. Na naszych spotkaniach nigdy nie czułem, że się ze mną nudzi, słuchała, pytała, śmiała się z moich żartów itd. Miałem dla nie różne propozycje, nie tak, że ciągle robiliśmy to samo, że jestem nudny, Nie wiem, nie wiem co było źle.

2016-04-25, 23:27	#4
201701261449 Konto usunięte Zarejestrowany: 2011-01 Wiadomości: 1 402	Dot.: Czy jest jeszcze jakaś szansa ? Chodzić to można, ja złamałam się po 10 miesiącach i się umówiłam wydaję mi się, że powinieneś po prostu dalej o nią zabiegać, jeśli ci zależy. Tylko nie daj się zepchnąć we friendzone. Proponowanie randek, miłe gesty są (prawie) zawsze docenione. No, chyba, że laska zacznie cię olewać, to wtedy nie ma co.

2016-04-27, 19:41	#8
EgonOlsen Przyczajenie Zarejestrowany: 2011-12 Wiadomości: 13	Dot.: Czy jest jeszcze jakaś szansa ? Dzięki, ale nie jestem taki odważny. Gdybym był to nie byłoby tej całej sytuacji bo porozmawialibyśmy w odpowiednim czasie.

Ten wątek obecnie przeglądają: 1 (0 użytkowników i 1 gości)