Mitomania, psuedologia.

[201604301943]

Zastanawiałam się jakiś czas, czy zakładać ten wątek. Ale sporo tu mądrych głów, może poradzicie, pomożecie, bo nie wiem do końca jak się zachować...

Otóż sprawa wygląda tak - razem z grupą znajomych podejrzewamy, że jedna koleżanka z naszej 'paczki' to mitomanka. Nie jesteśmy tego pewni na 100%, bo nigdy nie było sytuacji, w której byliśmy pewni jej kłamstwa. Ale coraz częściej dochodzimy do wniosku, że jej historie są nieprawdopodobne i nie trzymają się kupy. I to wiele historii, sporo jej życia. Jest to sytuacja niekomfortowa dla nas, ale też niepokoimy się o koleżankę. Czemu tak się zachowuje? Czy to jakieś problemy osobiste czy choroba?

I teraz moje pytania: Jak ją zdemaskować? Nie chcemy jej tego nijak wytknąć, niczego zarzucać. Po prostu chcemy ją uświadomić, że wiemy. Jak z nią rozmawiać? Jakie podjąć kroki, żeby jej pomóc? Jak się zachowywać, gdy podejrzewamy kolejne kłamstwo? Ogólnie - co robić? Bo wszyscy jesteśmy mocno zbici z tropu...

Za jakikolwiek odzew dziękuję z góry Może trafi się ktoś, kto miał do czynienia z taką osobą...

[201605300922]

Napisane przez metal_fish

Zastanawiałam się jakiś czas, czy zakładać ten wątek. Ale sporo tu mądrych głów, może poradzicie, pomożecie, bo nie wiem do końca jak się zachować...

Otóż sprawa wygląda tak - razem z grupą znajomych podejrzewamy, że jedna koleżanka z naszej 'paczki' to mitomanka. Nie jesteśmy tego pewni na 100%, bo nigdy nie było sytuacji, w której byliśmy pewni jej kłamstwa. Ale coraz częściej dochodzimy do wniosku, że jej historie są nieprawdopodobne i nie trzymają się kupy. I to wiele historii, sporo jej życia. Jest to sytuacja niekomfortowa dla nas, ale też niepokoimy się o koleżankę. Czemu tak się zachowuje? Czy to jakieś problemy osobiste czy choroba?

I teraz moje pytania: Jak ją zdemaskować? Nie chcemy jej tego nijak wytknąć, niczego zarzucać. Po prostu chcemy ją uświadomić, że wiemy. Jak z nią rozmawiać? Jakie podjąć kroki, żeby jej pomóc? Jak się zachowywać, gdy podejrzewamy kolejne kłamstwo? Ogólnie - co robić? Bo wszyscy jesteśmy mocno zbici z tropu...

Za jakikolwiek odzew dziękuję z góry Może trafi się ktoś, kto miał do czynienia z taką osobą...

Wykażcie nielogiczność jej historii, skoro piszesz, że nie trzymają się kupy. Poza tym, jeśli istotnie kłamie, to jeśli zapytacie ją o coś, co opowiadała Wam dawno temu, to historie będą się od siebie różnić, w zależności od tego, jak jest sprytna, mniej lub bardziej. Koleżanka niekoniecznie jest chora, równie dobrze może po prostu lubić koloryzowanie rzeczywistości, bo uważa się wtedy za ciekawszą albo lepszą osobę.

[paulaa6]

Napisane przez metal_fish

Czemu tak się zachowuje? Czy to jakieś problemy osobiste czy choroba?

I teraz moje pytania: Jak ją zdemaskować? Nie chcemy jej tego nijak wytknąć, niczego zarzucać. Po prostu chcemy ją uświadomić, że wiemy. Jak z nią rozmawiać? Jakie podjąć kroki, żeby jej pomóc? Jak się zachowywać, gdy podejrzewamy kolejne kłamstwo? Ogólnie - co robić? Bo wszyscy jesteśmy mocno zbici z tropu...

Za jakikolwiek odzew dziękuję z góry Może trafi się ktoś, kto miał do czynienia z taką osobą...

Wydaję mi się, że takie osoby potrzebują ciągłego poczucia, że są on top. Muszą mieć najciekawsze historie i życie. Być może dlatego, że ich prawdziwe życie takie nie jest?
Czy choroba to nie wiem ale na pewno jest coś nie tak z ich własnym ja. Może brak zainteresowania ze strony rodziców?
Zdemaskować się da tylko trzeba się tak wkręcić w te całe ściemy żeby wyłapać błędy. Na czymś ją złapać. Albo pójść o krok dalej i zapytać o te opowieści kogoś z najbliższego otoczenia tej osoby? Rodzinę? No ale tak jak mówię to byłaby już dość mocna ingerencja ale na pewno najbardziej wiarygodna.
Można też spróbować podejść ją w temacie, który Tobie jest bliski? Coś nakłamać, ona podłapie i już ją masz?

[201604181004]

ja bym olała i zerwała znajomośc;p

[201706190936]

Napisane przez metal_fish

I teraz moje pytania: Jak ją zdemaskować?

A musicie w ogóle?? To co gada wpuszczać jednym uchem a wypuszczać drugim jeżeli macie podejrzenia że historyjka jest mocno podkolorowana. Spadnie zainteresowanie z waszej strony więc myślę że i jej przejdzie mitomania.
Olać.

[grudniowa-szatynka]

Mialam styczność z taką osobą-wielokrotne pokazanie niespójności jej historii niewiele dało. Obecnie tych kłamstw jest dużo mniej chyba z 2 powodów: ta dziewczyna zauważyła, że jej historie ani nie poprawiają jej pozycji w grupie (czy czegokolwiek do czego dążyła) a wręcz przeciwnie, kilka osób z przyjaźnie życzliwych stało sie obojętnych. Bo jak inaczej można reagować na kłamstwa możecie z nią pogadać wprost ale to raczej niewiele da. Prędzej pokażcie, że zmyślone historie was nie ruszają, trochę to zajmie ale powinna w końcu zrozumieć.

Wysłane z mojego Blade III przy użyciu Tapatalka

[lauratini]

Miałam taką koleżankę w pracy. Koloryzowała dosłownie wszystko - i jak sie smuciła i jak radowała (a potrafiła przejść z jednego stanu do drugiego w sekundę) Miałam okazję pomieszkać z nią kilkanaśnie dni, wtedy dużo o sobie gadała, razem z drugą koleżanką doszłyśmy do wniosku, że jej opowieści są rozbieżne a i niektóre sytuacje w kórych rzekomo się znalzła, nieprawdopodobne. Ludzie w pracy zaczęli ją olewać, jak traciła zainteresowanie swoją osobą, po prostu zmieniła pracę. Udziela się (a raczej uzewnętrznia) na portalach społecznościowych i widzimy że jest w 100% szczęśliwsza niż była z nami. Widocznie kogoś urzekła ta jej mitomania (?!). Po przeanalizowaniu jej zachowań, a także choroby z którą się zmagała, doszłyśmy do wniosku że prawdopodobnie ma schizofrenię. Wiemy, że leczyła się u psychologa. Ciężko było z nią "żyć" ale też nikt jej nie pomógł, my same nie wiedziałyśmy jak. Dopiero jak się nami pożegnała to do nas dotarło co jej mogło być.

[201604301943]

Napisane przez paulaa6

Wydaję mi się, że takie osoby potrzebują ciągłego poczucia, że są on top. Muszą mieć najciekawsze historie i życie. Być może dlatego, że ich prawdziwe życie takie nie jest?
Czy choroba to nie wiem ale na pewno jest coś nie tak z ich własnym ja. Może brak zainteresowania ze strony rodziców?
Zdemaskować się da tylko trzeba się tak wkręcić w te całe ściemy żeby wyłapać błędy. Na czymś ją złapać. Albo pójść o krok dalej i zapytać o te opowieści kogoś z najbliższego otoczenia tej osoby? Rodzinę? No ale tak jak mówię to byłaby już dość mocna ingerencja ale na pewno najbardziej wiarygodna.
Można też spróbować podejść ją w temacie, który Tobie jest bliski? Coś nakłamać, ona podłapie i już ją masz?

Też takie odnosimy wrażenie. Bo historie są z gatunku robiących efekt wow Często na zasadzie 'przebijania' czyjejś, właśnie opowiedzianej historii.
Ostatnio przez przypadek jej siostra trochę 'podkopała' historię. Wyszło na to, że ona zna trochę inną wersję wydarzeń. Rozważamy pogadanie z nią, choć nie jest to osoba nam bliska, więc odwlekamy to trochę.

Napisane przez drabineczka

ja bym olała i zerwała znajomośc;p

Nie jest to takie łatwe. Ja akurat jestem najnowsza w tej paczce, ale ta koleżanka właśnie i jeszcze jedna dziewczyna są koleżankami od podstawówki, w sumie najbliższymi dla siebie.

Napisane przez Senses Woman

A musicie w ogóle?? To co gada wpuszczać jednym uchem a wypuszczać drugim jeżeli macie podejrzenia że historyjka jest mocno podkolorowana. Spadnie zainteresowanie z waszej strony więc myślę że i jej przejdzie mitomania.
Olać.

Ostatnio przestajemy odpowiadać jakkolwiek na jej historie - bo już wszędzie doszukujemy się podstępu. Zobaczymy co to da.

Napisane przez grudniowa-szatynka

Mialam styczność z taką osobą-wielokrotne pokazanie niespójności jej historii niewiele dało. Obecnie tych kłamstw jest dużo mniej chyba z 2 powodów: ta dziewczyna zauważyła, że jej historie ani nie poprawiają jej pozycji w grupie (czy czegokolwiek do czego dążyła) a wręcz przeciwnie, kilka osób z przyjaźnie życzliwych stało sie obojętnych. Bo jak inaczej można reagować na kłamstwa możecie z nią pogadać wprost ale to raczej niewiele da. Prędzej pokażcie, że zmyślone historie was nie ruszają, trochę to zajmie ale powinna w końcu zrozumieć.

Tu chyba nie ma dążenia do pozycji w grupie (piątka przyjaciół, nie jakieś wielkie grono, nie jesteśmy już nastolatkami...). Ale raczej jakieś przyciąganie uwagi i pokazanie, jakie to super życie ma, może wzbudzenie zazdrości, chęć, żeby ktoś się nią zainteresował. Coraz bardziej myślę, że trzeba odpuścić pomysł z rozmową. Po prostu będziemy historie olewać.

Napisane przez lauratini

Miałam taką koleżankę w pracy. Koloryzowała dosłownie wszystko - i jak sie smuciła i jak radowała (a potrafiła przejść z jednego stanu do drugiego w sekundę) Miałam okazję pomieszkać z nią kilkanaśnie dni, wtedy dużo o sobie gadała, razem z drugą koleżanką doszłyśmy do wniosku, że jej opowieści są rozbieżne a i niektóre sytuacje w kórych rzekomo się znalzła, nieprawdopodobne. Ludzie w pracy zaczęli ją olewać, jak traciła zainteresowanie swoją osobą, po prostu zmieniła pracę. Udziela się (a raczej uzewnętrznia) na portalach społecznościowych i widzimy że jest w 100% szczęśliwsza niż była z nami. Widocznie kogoś urzekła ta jej mitomania (?!). Po przeanalizowaniu jej zachowań, a także choroby z którą się zmagała, doszłyśmy do wniosku że prawdopodobnie ma schizofrenię. Wiemy, że leczyła się u psychologa. Ciężko było z nią "żyć" ale też nikt jej nie pomógł, my same nie wiedziałyśmy jak. Dopiero jak się nami pożegnała to do nas dotarło co jej mogło być.

Powód, z którego tak się sprawą przejmujemy, jest też taki, że właśnie czytaliśmy o tym, że to mogą być objawy zapowiadające schizofrenię... Bo czasem mamy wrażenie, że ona wierzy w te swoje opowieści - opowiada coś z wypiekami na twarzy, błyskiem w oku, smutkiem na twarzy.

[paulaa6]

Napisane przez metal_fish

Też takie odnosimy wrażenie. Bo historie są z gatunku robiących efekt wow Często na zasadzie 'przebijania' czyjejś, właśnie opowiedzianej historii.
Ostatnio przez przypadek jej siostra trochę 'podkopała' historię. Wyszło na to, że ona zna trochę inną wersję wydarzeń. Rozważamy pogadanie z nią, choć nie jest to osoba nam bliska, więc odwlekamy to trochę.

Właśnie tacy ludzie mają tendencję to niesamowitych historii. Można być też wrednym i odważnie podważać każdą Jej historie ale to może doprowadzić do kłótni.
Rozumiem ale dla mnie najważniejszą rzeczą byłoby wyeliminowanie Jej. Taka osoba tylko rozwala normalną relację całej paczki. Przypuszczam, że skoro w twarz umie takie rzeczy opowiadać o sobie to może również o Was, Tobie opowiadać bajki. Taki ktoś jest do odstrzału. Ja mam w pracy jedną babkę, która ciągle kręci. Są to małe kłamstwa ale wkurzają potwornie. Niestety jest to osoba starsza i trzeba ją tolerować no ale atmosfera w pracy kiedy ona jest nie jest przyjemna. Każdy kręci oczami i unika tematów z Nią.

[Harmonija]

Miałam bliską kumpelę, która miałą z tym problem. Wytykanie niespójności faktów niewiele dało. Była maszyną produkującą opowieści, wylewała z siebie takie historie, że głowa mała. Wiedziała, że jej nie wierzymy, robiła to dalej.
Jak ktoś napisał - jednym uchem wpuszczać - drugim wypuszczać. Niech sobie gada, wszystkich trzeba kochać